IwyL* Waalwijkse en Langsiraatse Courant Dit jaar nog twee belangrijke uitbrei dingen voor Dr. Mollercollege m VOLOP WERK. KOPEREN JUBILEUM. de Zuid-Amerikaanse drank voor dorstige kelen in Nederland Overal verkrijgbaar. TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 - Dr. VAN BEURDENSTRAAT 8 Eerste steenlegging voor eigen kapel door „koperen" moderator P. Stevens. Het dr. Mollercollege, bijna zes jaar geleden in gebruik genomen en nu al weer ruim te klein om het steeds groeiende aantal leer lingen (412 momenteel!) te kunnen opnemen, zal dit jaar een tweetal belangrijke uitbreidingen ondergaan. De eerste en voor een onderwijsinstituut belangrijkste uitbreiding omvat de bouw van een nieuwe schoolvleugel langs de Jan de Rooijstraat. Deze vleugel zal bevatten 6 klaslokalen, een twee de gymnastieklokaal, dat tevens als aula dienst zal doen, een zeer ruim overblijflokaal, een archiefruimte en een keukentje. Met de bouw hiervan werd reeds gerumie tijd terug door de fa. Jac. Reijnders uit Hoeven een aanvang gemaakt en momenteel is men bezig met het glasdicht maken van deze uitbreiding. Een andere niet minder belangrijke uitbreiding omvat de bouw van een eigen, los van het schoolgebouw staande kapel, die plaats zal kunnen bieden aan 200 personen. Men hoopt uiterlijk september met beide uitbreidingen gereed te zijn. Op 6 maart a.s. zal de eerste steen legging voor deze nieuwe kapel wor den verricht door moderator P. Ste vens, die dan tevens zijn 12 Vi-jarig jubileum als moderator van het dr. Mollercollege zal herdenken. Met deze plechtigheid zal dan een einde gekomen zijn aan de overigens zeer vreedzame „strijd" over de vraag of een onderwijs-instituut van het formaat van het dr. Mollercollege over een eigen kapel zou moeten be schikken, een strijd waarin modera tor Stevens zich een vurig en be kwaam voorvechter heeft getoond van 't bevestigende antwoord, dat hij ten slotte dan ook heeft gekregen. Tot aan de ingebruikneming van de eigen kapel zal het college voor de schoolmissen aangewezen blijven op de kapel van de Eerw. Zusters J.M.J aan de Grotestraat, waar elke klas eenmaal per maand een schoolmis kan bijwonen. Men mag dan ook zon der meer stellen dat een onderwijs instituut van de allure en de omvang van het dr. Mollercollege behoefte heeft aan een eigen kapel, een in zicht dat de laatste tijd t.a.v. soort gelijke scholen steeds meer ingang vindt. Ten slotte speelt toch in het katholieke onderwijs de godsdien stige vorming een uitermate belang rijke rol. MODERN GODSHUIS. De kapel, waarvan wij hierbij een afbeelding in maquette plaatsen, is een ontwerp van de Vughtse archi tect Edm. Nijsten en is geprojecteerd in de zuid-westhoek van het school terrein langs de Mollerlaan. De en- trée tot de kapel bevindt zich uiter aard op het schoolterrein. Het ontwerp van de heer Nijsten is sober, maar daarnaast ook modem en zeer smaakvol. De entrée bevindt zich in een overdekte uitbouw aan de noordgevel, die geheel uit glas (7 m hoog) wordt opgetrokken. Behalve deze glaswand heeft de kapel geen enkel venster, alleen bevindt zich op het platte dak boven het altaar een lichtkoepel. Overwogen wordt nog of ook boven de entrée lichtkoepels zullen worden aangebracht. Op het platte dak zal ook een eenvoudig klokketorentje een plaats krijgen. Het geheel, dat 22 m lang, 10 m breed en 7 m hoog is, zal worden opgetrokken uit z.g. „geel misbak sel". De bouw zal worden uitgevoerd door de fa. Jac. Reijnders en Zn. uit Hoeven. In het interieur van de kapel zul len geen decoraties worden aange- bracht, alles zal zo strak en sober mogelijk worden gehouden. De ka zuifels en overige misgewaden zullen op de school zelf worden vervaar digd, met motieven naar het ontwerp van de heer Wim Suermondt, die ook de kandelaars e.d. zal ontwerpen. Achter een inspringende binnen muur zal de verder niet afgesloten sacristieruimte komen te liggen. De gehele nieuwbouw zal worden gesitueerd in een fraaie beplanting. FINANCIËN. Een belangrijk probleem voor de realisering van deze kapel vormden uiteraard de financiën, temeer omdat voor uitbreidingen in deze zin van overheidswege geen subsidie wordt verstrekt. Dank zij een jaarlijkse bijdrage van het schoolbestuur en vooral dank zij de spontane medewerking van de ouders der leerlingen, die royale bij dragen toezegden, is er voor de fi nanciële zijde van deze fraaie uit breiding een prachtige oplossing ge vonden. Het 12Vè-jarig jubileum van mo derator P. Stevens, dat op deze dag van de eerste steenlegging wordt her dacht, zal alleen binnen de schoolge meenschap worden gevierd. Het zou echter beslist onjuist zijn om aan deze bescheiden en intieme feestviering de betekenis van dit ju bileum of de positie van de mode rator in de schoolgemeenschap af te meten. De koperen moderator-jubilea zijn werkelijk dun gezaaid en wel hier om, omdat het merendeel der mode rators reeds lang voordat zij aan hun 12Vê-jarig jubileum toe zijn in een andere functie is benoemd. (Zo schuilt er in moderator Stevens o.i. een eminent bouwpastoor!). Een ko peren jubileum is voor een modera- tor dan ook welhaast het hoogst be- reikbare en jubilea van nog duurder metaal komen in deze „sector" dan ook praktisch niet voor, hetgeen ove rigens niet wil zeggen dat er op deze ongeschreven regel geen uitzondering zou kunnen bestaan, die in dit geval zeer ten profijte van het dr. Moller college zou zijn. Hoewel de traditie wil dat er bij een jubileum naast een (onverdeeld gunstig) karakteristiek van de jubi laris ook een min of meer nauwkeu rige omschrijving van diens taak wordt gegeven, willen wij in dit geval aan beide voorbijgaan. Niet omdat er van moderator Stevens geen onver deeld gunstig karakteristiek te geven zou zijn, integendeel, maar juist om dat de voornaamste trekken van dit karakteristiek zouden moeten zijn een hoogstaand, bescheiden mens, die overal aan timmert behalve aan de weg; een priester met een zeer hoge opvatting van zijn taak als modera tor en die deze taak dan ook vervult met de grootst mogelijke toewijding en plichtsbetrachting, welke o.m. hun bekroning zullen vinden in de bouw van een eigen kapel voor het dr. Mollercollege; een man die in de schoolgemeenschap van het dr. Mol lercollege altijd een bekwaam en be mind leider, bestuurder en raadgever is geweest, een belangrijke en onont beerlijke steun voor leraren en leer lingen. Het geven van een nadere definië ring van de taak van moderator Ste vens is ondoenlijk en zou bovendien niet passen in het kader van dit arti kel. Men kan deze taak in zijn om vang en importantie het beste om schrijven door te stellen dat er in de schoolgemeenschap praktisch niets omgaat of moderator heeft er mee te maken. Zijn taak raakt zowel de to taliteit als het fragment van de op voeding en vorming en in feite mag men het dan ook zo zien dat mode rator Stevens deel uitmaakt van het dagelijks bestuur van de school. Daarom wensen wij niet alleen moderator Stevens persoonlijk geluk met dit bijzondere jubileum, maar ook de gehele gemeenschap van lera ren en leerlingen, die, naar wij ho pen, nog lang profijt moge hebben van de grote capaciteiten van deze eminente priester, raadsman en lei der. Gebotteld in de fabrieken Dongen „In de ondernemingen, gedreven door de particuliere ondememerslust, ligt de voornaamste welvaartsbron voor heel ons volk". Dat staat in het Verkiezingsmanifest van de K.V.P. De Katholieke Volkspartij heeft dan ook de laatste tijd nog weer bewezen, dat zij er alle zorg voor heeft, dat deze bron niet opdroogt. Het ging toen om het herstel van de zogenaam de investeringsaftrek. Van socialis tische kant werd het voorgesteld als of de K.V.P. er op uit was om de ondernemers een voordeeltje te be zorgen. Dit is zonder meer volksmis leiding. De investeringsaftrek is een be lastingmaatregel, die het voor de be drijven aantrekkelijker maakt om ka pitaal in nieuwe fabrieken en machi nes te steken. Het is duidelijk, dat de bedrijvigheid en dus de werkgelegen heid hierdoor toenemen. Deze belas tingmaatregel was in de tijd van de bestedingsbeperking tijdelijk buiten werking gesteld. Toen de KVP kon- stateerde, dat de werkloosheid toe nam, achtte zij het niet langer ver antwoord deze prikkel voor de werk gelegenheid ongebruikt te laten. De K.V.P. kreeg in haar strijd voor het herstel van de investerings aftrek steun van de KAB en zelfs van het socialistisch NVV, dat, ook ongerust geworden over de toenemen de werkloosheid, het eveneens nood zakelijk achtte om deze maatregel weer in te voeren. Maar ook toen wilde de P.v.d.A. er nog niet aan. nes. Rem die beleggingen af, dat wordt op die manier toch wel begrij pelijk, dan blijven in de naaste toe komst de noodlottige gevolgen niet uit. Onze verantwoordelijkheid is het er voor te zorgen, dat ook zij, die na ons komen, werk kunnen vinden. Ook vandaag de dag zijn er in Ne derland nog streken, waar de werk loosheid zes maal zo groot is als het landelijk gemiddelde. De K.V.P. staat op het standpunt, dat de regering het de ondernemingen aantrekkelijk moet maken om zich vooral in die gebie den te vestigen. Er wordt hiervoor al veel gedaan, maar er moet zeker nog meer gebeuren. De katholieke oud- minister van de Brink komt de ver dienste toe, dat hij na de oorlog voor het eerst een grootse opzet maakte voor de industrialisatie van Neder land. Het door hem uitgestippelde beleid wordt nog steeds doorgetrok ken. En in deze geest wil de K.V.P. ook met kracht blijven ijveren voor „volop werk". Zij gaf haar minister Hofstra gelijk, die het daarvoor nog te vroeg vond. Tenslotte hebben de als maar stijgen de werkloosheidscijfers toch ook mi nister Hofstra wel wat gezegd. De investeringsaftrek is hersteld, vooral op aandrang van de K.V.P. Haar grief blijft, dat hiermede al te lang werd gewacht. Hoewel de socialisten uiteindelijk mee gingen, blijven zij ook nu nog van een „voordeeltje" voor de on dernemers spreken. Moest dan niet elk mogelijk middel worden aange grepen om de werkloosheid zo laag mogelijk te houden? Naast de werkgelegenheid van nu gaat het niet minder om de werkge legenheid voor morgen. Wanneer hieraan onvoldoende aandacht wordt besteed zullen onze kinderen straks geen werk vinden. Meer mensen en gelijkblijvende werkgelegenheid be tekent zeker voor een deel van de jonge generatie blijvende werkloos heid. Vooral daarom is het ergerlijk als de P.v.d.A. suggereert, dat de K.V.P. bij haar zorg voor een bloeiend be drijfsleven enkel aan de ondernemers zou denken. Waar het in feite om gaat kan met enkele cijfers worden duidelijk gemaakt. Elk jaar staan er tienduizenden jonge Nederlanders klaar om in het arbeidsproces te wor den opgenomen. Uitgerekend is, dat voor elke nieuwe werkkracht zo'n 30.000 tot 40.000 gld. moet worden belegd in nieuwe fabrieken en machi- Het voorjaar, vrienden, dat achter de verre kim reeds zijn uitbundig versierde bloemenwagens bestijgt om straks onder zongeschal en begeleid door het pij per corps der vogels ook dit lage land binnen te trekken, brengt altijd weer een wonderlijke ontroering in ons teweeg, die op ve lerlei wijze tot uiting komt. In de scholen schuifelt de onrust door de klassen als een jonge rivier die zich in het hoogland een bedding zoekt, dansend en woelend over het kiezel van de minuien der trage les uren. Met het lengen der dagen wor den steeds meer meisjes grinnikend en blozend aan de haren getrokken en wie zal het aantal briefjes tellen dat buiten de PTT om heimelijk en „strikt persoonlijk" wordt verzonden? En wat dacht u van de dagboek bladen die met trillende hand en een warm hart worden volgemijmerd, en van de fel pulserende dichtaderen die het bloed tenslotte niet meer kunnen binnenhouden, zodat het bruisend naar buiten spuit en rood stolt in de kleine lichtcirkel van de schemer lamp „Wat is er tussen jou en mij, mijn lief?" Ja, wisten we dat maar, beste Willem en brave Mien, hoewel het ons in feite natuurlijk geen blixem aangaat. Zo begint het leven, vrienden, en zo is het op z'n mooist en wie het verbieden wil is een dwaas, want wat willen we nu eigen lijk het voorjaar uitbannen, de knoppen uit het leven knijpen? Een even domme als vruchteloze onderne ming. Kom je wat verder in het leven, dan ontmoet je daar de man 'en de vrouw. En nou niet om het een of ander, maar de man blijft er nog het rustigst onder, onder dat voorjaar. Goed, de schouders worden wat rech ter getrokken, de oogopslag wordt ondeugender en de stap kwieker, er wordt wat vaker gezegd „Kijk dat!" en het fluiten krijgt een wat persoon lijker karakter, schommelend tussen allegro con fuoco en romanza, maar verder blijft de man de man, stoer en verantwoordelijk doorstappend door het leven, want waar zal anders de kachel van roken in de komende win ter en dan al die hongerige bekkies rond de tafel in december Gelukkig maar, want de vrouw verandert bij het naken van het voor jaar van een charmant en lieftallig wezen plotseling in een volontair bij een schoonmaakbedrijfwie ze be loofd hebben dat ie binnen drie jaar directeur zal zijn als ie flink aanpakt. Een gemotoriseerde divisie Tar taren kan een woning niet zó snel en zó grondig ontmantelen als één vrouw met zwabber, emmer, dweil en zeep. Vrouwen die anders met geen stok op een trapleer te krijgen zijn, slingeren nu als adspi- rant-Codona's, maar veel gekleder, joelend in de nok van het huis, zon der vangnet. The greatest show on earth I In e'en dergelijke toestand is de vrouw uiteraard rijp voor alle moge lijke extremiteiten en daarvan wordt door de modejongens een handig en winstgevend gebruik gemaakt. Oh, het zijn zo slimme rakkers! Nauwe lijks heeft de eerste voorjaarsbloem haar verbaasde gezichtje buiten ge stoken of zij smijten het land vol modeshows, gigantische spektakel stukken, waarbij het bedrijf van de Strassburger-telgen maar een armza lig peerdenspul is. En daarbij blijkt iveer eens hoe weinig zin voor humor de gemiddelde mens eigenlijk heeft of, indien u het anders wilt, hoe ge makkelijk de mens zich voor dood- serieuze ernst laat verkopen wat in feite kostelijke kolder is. Want wat is mode anders dan anatomische hu mor? De modejongens willen drie din gen bewijzen en wela) dat elke vrouw veel meer heeft dan ze eigen lijk heeft; b) dat hetgeen ze meer heeft dan ze eigenlijk heeft vooral schuilt in de verschuifbaarheid van bepaalde lichaamsdelen; c) dat al leen de vrouw die meer heeft dan ze eigenlijk heeft door genoemde ver schuifbaarheid, veel mooier is dan de vrouw die alleen maar heeft wat ze heeft. Dit lijkt op het eerste gezicht wat moeilijk, vrienden, maar in de prak tijk blijkt het toch een dankbaar en lucratief karwei. Van het eerste is elke vrouw so-wie-so al overtuigd. Het tweede is iets moeilijker en dat vindt vooral zijn oorzaak in ons ge brekkig onderwijs, dat ons leert dat de taille het vaste, indrukbare gebied is tussen het massieve heupgestel en de veerkrachtige ribben, een honk vast lichaamsdeel dus. De „modici" stellen daartegenover echter het Wander-karakter van de taille en niet zonder succes, want legio is het aan tal vrouwen dat vandaag de taille zo om en nabij de knieën heeft zitten en met Pasen zeer apert rond de ok sels. Hoe ze dan toch nog met de heupen kunnen blijven wiegen is een klein anatomisch raadsel waarmee voorlopig nog niemand weg weet. Met hetzelfde gemak speten ook an dere lichaamsdelen boompje verwis selen, met het gevolg dat een serieus man een zeer voorzichtige houding gaat aannemen tegenover de moderne vrouw met haar vliegende taille, zwerfboezems en foprug, want wie garandeert hem dat vandaag of mor gen het verstand niet naar de elle boog of het kuitwerk verhuist. De moderne vrouw is werkelijk de vlees geworden vraag „Wat wil je nou eigenlijk?" en nu zijn wij, mannen, zo dat we best een paar dagen op antwoord willen wachten, maar vóór onze AOW willen we toch wel graag weten hoe of wat. As die knieën bloot motte, dan motte ze bloot en zet dan de schaar in die rok; motte ze bekleed zijn, dan is het ook prach tig 'en mooi en naai dat stuk er dan weer aan, maar laat de rest zitten waar het zit en zitten moet We moe ten nou echt niet almachtiger willen zijn dan de Lieve Heer, die wat moois te horen zou krijgen als Hij vandaag of morgen de neus op het linker schouderblad zou monteren. Maar van de modici zouden we het echt niet gek vinden! Zo gaat dat, vrienden. Houdt uw hart maar weer stevig vast in het ko mende voorjaar, met uw vrouw aan de schoonmaak-trapeze in de nok van het huis. Verzet u niet, want het is een onstuitbare drift die haar ten slotte ook volkomen weerloos maakt tegen de anatomische ketterijen der modici. Laat haar maar zo'n beetje grasduinen al kost het u ook een rib uit uw financiële lijf. En als u haar dan, in het nieuw gestoken, om de slanke leest vat, dan zal ze toch heus beter dan ooit weten dat de taille een onverschuifbaar lichaamsdeel is, waar die dit voorjaar dan ook mag zitten. 27 FEBRUARI 1959 Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen HoofdredacteurJAN TIELEN Dit blad verschijn 2 x per week. OE ECHO HEI ZDH3EH 82e JAARGANG No. 17 Abonnement 22 cent per week; f 3.10 franco p. post, per kwartaal f 2.85. Advertenties10 cent per m.m. Gironummer 5798. Bureaux GROTESTRAAT 205, WAALWIJK OPGERICHT 1878 TEL.-ADRES..ECHv. Het ontwerp der kapel. Moderator Stevens.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 5