«las:
VROOM DREESMANN
De Vluchteling
DE ZOLDERWONING
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PR0F
Ei
woens
prijzen
Dat kleine blinde Elsje
in die lange gang
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 6 APRIL 1959
2
DEN BOSCH TILBURG - HELMOND
Een vraag, die velen door het
hoofd spookt is de volgende
„Kan men op zolder gaan wonen?''
Men weet wel dat kunstenaars, b.v.
schilders met wapperende haren en
baarden, gekleed in pilo pakken, ho
gere regionen opzoeken. De meeste
ateliers zijn trouwens op zolder, maar
dit heeft een goede reden want de
bedoeling is zoveel mogelijk licht te
onvangen en met weinig middelen
kan een groot venster in een dak wor
den gemaakt.
Maar natuurlijk, U bent geen kun
stenaar, U gaat niet gekleed in bi
zarre kledij en... niet te vergeten
de maatschappij vraagt, dat U zich
in een behoorlijke woning huisvest.
Helaas laat de woningnood zulks
niet toe, tenminste voorlopig niet.
Vele jonge mensen kunnen eenvou
dig niet trouwen omdat er geen woon
ruimte beschikbaar is.
Teneinde raad nemen ze dan maar
een kamer met gezamenlijk keuken
gebruik, hetgeen eindigt in narigheid,
en niet te vergeten de hoge kosten
welke hieraan verbonden zijn. U weet
het: gestoffeerde kamers zijn nogal
aan de dure kant.
We kijken dus links en rechts en
informeren overal om een woonruim
te te bemachtigen, maar vergeten
soms de goede mogelijkheden, welke
soms zo dicht bij huis zijn, bij
vrienden bijvoorbeeld, die een lege
zolder over hebben.
Dat „lege" zolder is natuurlijk
schromelijk overdreven, want die zol
der wordt natuurlijk als bergruimte
gebruikt.
In de eerste plaats gaan we dus
eens kijken wat er alzo op die zolder
geborgen is.
De eigenlijke bewoner van het per
ceel mag natuurlijk in geen geval on
gerief hebben en in de regel valt dit
ook wel mee.
Bergruimte Eventueel maken we
een kleine vliering in de kap of een
extra bergruimte onder de trap.
De meeste zolders beslaan de vol
ledige oppervlakte van het huis, met
al o fniet een schuin dakvlak. Is
er zulk een afschuining, dan kan die
worden afgescheiden. De woning
wordt dan wel wat kleiner, maar zo
is er ook een ideale bergruimte.
GeluidNu het probleem van
gehorigheid. Het geluid moet goed
geisoleerd worden. We gaan dus de
vloer niet beitsen, anders zal de be
neden-bewoner elke voetstap horen.
De gehele vloeroppervlakte beleggen
we met zachtboard, daarover wat vilt
papier en dan de uiteindelijke vloer
bedekking.
Voor slaapkamer en keukentje kan
dit linoleum zijn.
Voor het woonvertrek, waar dus
meer loopverkeer is, een vaste tapijt
soort.
De indeling Deze moet summier
zijn, geen hokjes, maar zoveel mo
gelijk één flinke grote ruimte. De
kookhoek wordt afgesloten door mid
del van een kastwandje. Boven het
gasstel een wasem kap, direct op het
dak aangesloten. Tegenwoordig zijn
deze geheel compleet van sternit in
de handel en met weinig moeite te
installeren.
Zonder deze wasemkap gaat het
eenvoudig niet, want dan zouden alle
etensgeuren blijven hangen.
De slaapkamer scheiden we af door
middel van een wand.
In ieder geval moeten we in de
slaapkamer bergruimte voor kleding
enz. hebben. Een gedeelte van de
wand kan als kast fungeren, ook met
een ruimte voor een douche.
Water-aanleg Douche en warm
water voor keukentje kunnen door
middel van een eenvoudig door-
stroomapparaat verzorgd worden.
Indien op de zolder of ondergele
gen etage geen gas aanwezig is, kun
nen we de aanleg beter besparen door
butagas toe te passen.
Watertoevoer en afvoer kan ge
schieden met plastic buizen, hetgeen
zeer eenvoudig gaat en voordelig is.
Wat de W.C. betreft: hiervoor is
de beste oplossing de op de onderge
legen etage aanwezige te benutten,
aangezien aanleg hiervan weer vrij
kostbaar is in verband met de stand
leiding.
Entree en ramen: Het trapgat
sluiten we af door middel van een
glaswand en deur; hierdoor krijgt de
woning een besloten karakter. Na
tuurlijk ik hoor het U al zeggen: „Er
zijn alleen maar een paar kleine ven-
j stertjes". Enige behoorlijke ramen is
dan ook wel een eerste vereiste,
f Er bestaat geen schabloon voor
zolders. Elk geval heeft weer een
eigen probleem, en hiervoor moet U
een bouwkundige in de arm nemen.
Ga nooit zelf knoeien, want de ge
volgen zijn niet te overzien (mits U
natuurlijk zelf deskundige bent).
Laat van de situatie even een
schetsje maken en de plaatselijke
dienst van Bouw- en Woningdienst
even hun advies entoestemming
geven.
Deze instanties zijn heus altijd be
reidwillig om U te helpen. Ook de
huiseigenaar moet even gekend wor
den in de situatie. En vrij grote kos
ten zal het niet met zich meebrengen
om in een dak één of meerdere ramen
te maken.
Ik hoop dat deze gegevens er toe
hebben bijgedragen U te overtuigen,
dat men van een zolder een woning
kan maken, zo volwaardig, dat hij
door eenieder gezien mag worden,
zonder het aanzien van zijn bewoners
te schaden.
SIM SPEYER,
architect G.K.F.
ze zat zo maar wat met blokjes
te schuiven op de tegels van de gang,
vijfjarig blind Elsje en het groepje
moeders, dat „De Wijnberg" in Gra
ve bezocht, stond er vertederd en ont
roerd bij. Vaders houden zich in zo'n
geval flink voor elkaar, trekken heel
stevig aan hun sigaar en wandelen
verder. Moeders niet. Die kunnen
niet wegkomen en verbergen hun
ontroering nauwelijks. En als ze ein-
delijk verder gaan, dan raakt dat
kleine blinde kind niet meer uit hun
gedachten.
Ja, die gedachtenZielig", dat
is een van de eerste reacties en dat
is zo helemaal begrijpelijk. Alleen
we mogen er niet bij blijven staan.
Want met onze uit goedheid geboren
gedachte aan de „zieligheid" van
blinde kinderen, zijn die kinderen
niet geholpen. Geholpen? Moet er dan
ergens ten bate van blinde kinderen
geholpen worden?
Wie ooit aan moeders, die een
blindeninstituut bezocht hebben, zou
vragen om helpende handen voor
blinde kinderen, die zou alle moe
ders aan zijn kant vinden. Wie zou
een blind kind hulp weigeren als hij
in staat is die te geven? Geen sterve
ling immers.
Welnu, de kinderen uit de Graaf-
se instituten hebben heel hard hulp
nodig en ik zal U vertellen waarom.
Rond honderd jaar geleden werden
die instituten gebouwd. U kent ze
wel Sint Henricus voor de jongens,
De Wijnberg voor de meisjes. Na
tuurlijk is er in de loop der jaren aan
die tehuizen verbouwd en uitgebreid,
maar op het ogenblik is de toestand
toch zo dat het dubbele van het aan
tal kinderen, dat er plaats kan vin
den, binnen beide instituten is onder
gebracht. Met alle nare gevolgen
van dien geen recreatieruimte,
geen speelplaatsen, geen behoorlijke
slaapgelegenheden, voor de kleuters
alleen maar een balcon om te spelen,
voor de oudere dames geen eigen
huiskamers enzovoorts.
En bovendien, wat het ergste is
een wachtlijst van heb-ik-jou-daar.
Zestig katholieke blinde en slecht
ziende kinderen hebben hun toevlucht
al moeten zoeken in neutrale institu
ten, waar zij een katholieke opvoe
ding ontberen.
Er moet dus gebouwd worden en
U mag alle klemtoon gerust leggen
op het woordje „moet". Plezierig is
dat vooruitzicht voor de fraters en
de zusters zeker niet, want met de
bouw van twee nieuwe instituten is
enorm veel geld gemoeid. U wilt het
bedrag weten circa zeventien mil
joen gulden. Gaan we daarvoor ka
tholiek Nederland mobiliseren Neen,
dat laten we na, omdat een zo groot
j bedrag nergens te vinden is. Nu heb-
ben fraters en zusters iets anders be-
22).
„Presto, prestoriep Angelico
uit. „Intro la grande carra!"
„Si si! Comprehendo!" ant
woordde de dikke Riavolo. Hij
nam onmiddellijk een reuzen
zwaai en duwde met één ruk zijn
ijskarretje naar binnen over de
neergelaten klep. Toen hief snor-
remans-Angelico de klep omhoog
en sprong hij zelf ook gezwind
naar binnen. Daarmee was hij
maar juist op tijd, want reeds
was in de verte het gebrul van de
politiemotor hoorbaarSnel
trokken Diavolo en Angelico de
klep van de verhuiswagen hele
maal dicht en kijk, nu was er
niets verdachts meer te zien in
de rustige, nette Ganzenstraat.
Op dat 111 o mie nt kwam de chauf
feur van de firma Sjouwerman
en Vrachtjes er ook aangelopen.
Hij had juist zijn laatste zending
afgeleverd en hij begaf zich naai
de achterzijde van zijn auto 0111
de klep te sluiten. Edochdie
was al dicht. „Hè?" gromde de
chauffeur verbaasd. „Ik herinner
me er geen zier van, dat ik de
klep al gesloten had. Nou ja, het
zal wel in orde wezen. I)e wagen
was toch leeg. Te jatten valt er
niks. Dan nou maar naar huis."
Gij ziet het lezers, hoe dik
wijls het lot van mensen afhangt
van belachelijke kleinigheden.
Omdat de wagen tóch leeg was,
stelde de chauffeur geen verder
onderzoek in. Hij stapte welge
moed in zijn cabine en wilde net
wegrijden, toen een brigadier van
de politie hem beduidde te stop
pen. „Hela, chauffeur?" vroeg
de brigadier. „Heb jij in de buurt
misschien een Italiaanse ijsman
gezien? Eentje die hard wegren
de met zijn karretje?"
Feuilleton
van
,DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
van Cayenne
Door 1 Ottwell Binns.
62)
Reeds van verre vernam hij de op
gewonden stemmen der drie mannen,
waaruit hij opmaakte dat ze reeds
succes hadden gehad. Binnen twintig
minuten bereikte hij de plaats en be
spiedde de mannen vanuit een dicht
bosje. Pedro was bij de watergoot
bezig en Le Coq draaide verwoed de
bak rond. André was aan het graven.
Met verlangende ogen zocht hij naar
de plek waar de geweren stonden,
maar toen hij ze eindelijk ontdekt
had, begreep hij meteen, dat hij ook
hier geen schijn van kans had. De
geweren stonden tegen de watergoot
geen twee meter van de plek waar Le
Coq bezig was. Het was onmogelijk
ze te bereiken, zonder door de man
nen opgemerkt te worden.
Lange tijd keek hij naar de wer
kende mannen, en tweemaal hoorde
hij Le Coq een juichkreet aanheffen
als hij weer een diamant vond. Ein
delijk besloot hij maar weer naar het
kamp terug te keren. Voorzichtig ver
wijderde hij zich uit de omgeving van
de vindplaats.
In het kamp was alles nog precies
eender als toen hij het verliet. Sandy
Muir lag nog onbeweeglijk in de
schaduw van de hut. Mimi en Adèle
zaten voor de andere hut zachtjes met
elkaar te praten, terwijl Philibert de
ene sigaret na de andere rookte,
waakzaam, met het geweer op de
knieën.
Langdon dacht diep na, of er geen
andere mogelijkheid bestond de kerel
te overvallen. Misschien bood de ri
vier een goede gelegenheid! De man
zat met zijn rug naar het water toe,
enkel bedacht op het kamp en de on
middellijke omgeving. Hij zat niet
meer dan vier meter van de oever
verwijderd. Als Langdon zich met de
stroom mee liet drijven, zou hij mis
schien ongemerkt achter Philibert
aan land kunnen komen, zodat hij
hem gemakkelijk zou kunnen verras
sen. Er was natuurlijk veel gevaar
aan verbonden, het gevaar van te
vroege ontdekking en vooral gevaar
van de kant der sidderalen en water
slangen..., maar daartegenover stond
een goede kans op succes.
Voorzichtig en geruisloos zocht
Langdon zijn weg naar de oever van
de rivier, stroomopwaarts van het
kamp. Het scheen of ditmaal het ge
luk hem gunstig was. Langzaam
kwam een grote boomstronk op geen
twee meter afstand van de oever
voorbijdrijven. Als hij onder bedek
king hiervan zich liet meedrijven, zou
hij gemakkelijk onbemerkt op de ge
wenste plaats kunnen komen; een
drijvende boomstam was een veel
voorkomend verschijnsel, waar Phili
bert wel niet veel aandacht aan zou
schenken. Snel borg hij zijn bijl in zijn
gordel en begaf zich te water. Aan
een afgebroken tak hangend, dreef
hij kalm met de boom mee.
Toen het kamp in zicht kwam ging
er echter een schok van teleurstelling
door zijn geest.
Philibert, het eentonige wachten
blijkbaar moede had zich omgedraaid,
en zat nu met een vislijn in de han
den aan de kant van het water, het
geweer vlak naast zich.
De boomstam zou vlak langs hem
voorbij moeten drijven, en van de
hoogte waarop hij zat, zou hij onver
mijdelijk de zwemmer aan de andere
kant moeten ontdekken.
Een ogenblik was Langdon in twee
strijd. Zijn plan was door Philibert's
verandering van positie volkomen
waardeloos geworden; hij was er zelfs
door in een gevaarlijke toestand ge
raakt. Als hij zich van de boom ver
wijderde, zou hij gezien worden door
de man op de oever, en als hij bleef
waar hij was, was ontdekking even
onvermijdelijk. Hij besloot tot het
laatste, en zich zo diep mogelijk in
het water verbergend, in de hoop dat
zo zijn hoofd misschien verborgen
zou blijven, dreef hij verder mee.
Hij zag hoe Philibert een onver
schillige blik op de boomstam wierp,
maar hoe er plotseling een uitdruk
king van oplettendheid in diens ogen
verscheen. Begrijpend dat hij ontdekt
was, liet hij de boom los. Snel wierp
de visser zijn snoer in een een struik
en greep naar zijn geweer.
„Hola, mijnheer Langdon! Neemt
u een bad? Het is toch beter als u
nu maar uit het water komt, en uzelf
afdroogt, anders zal ik me genood
zaakt zien, u een gat in het hoofd te
boren".
Langdon gaf geen antwoord, maar
haalde diep adem, terwijl de Frans
man verder ging
„Verduveld, verstaat u..."
Meer hoorde Langdon niet. Het
zelfde ogenblik dook hij onder de
boomstam door, en na snel een eind-
weegs onder water gezwommen te
hebben, kwam hij weer boven onder
de bescherming van een paar over
hangende struiken, enige meters
stroomafwaarts. Philibert begon den
oever langs te rennen, waarbij hij
eenmaal over zijn eigen vistuig strui
kelde. Hij stond haastig weer op en
de haan van zijn geweer spannend,
rende hij verder op geen vijf meter
afstand van de plek waar de ander
roerloos in het water stond.
Op hetzelfde ogenblik ontdekte
Langdon vlak bij zich een reusachti
ge waterslang, een van het soort dat
een vergift bezit, even dodelijk als de
meest gevaarlijke landslang. Zo hing
hij tussen twee grote gevaren, het
een al erger dan het andere.
Roerloos klemde hij zich vast aan
de takken van het bosje boven hem en
durfde nauwelijks adem te halen. De
slang zwom echter zonder hem op te
merken verder, en even later hoorde
hij het gras ritselen onder de voeten
van de terugkerende Philibert. Op
geringe afstand van de plek waar hij
in het water stond, hield de man stil,
en een ogenblik had Langdon de ont
stellende gewaarwording, dat hij ont
dekt was. Maar meteen daarna ver
volgde de man in zichzelf vloekend,
zijn weg. Hij passeerde de plaats waar
Langdon zich verborgen hield en na
nog enige minuten gewacht te heb
ben, verliet de vluchteling zijn schuil
plaats, en liet zich behoedzaam ver
der met de stroom meedrijven, tot hij
zich ver genoeg van de gevaarlijke
plek verwijderd wist.
Hij stapte weer aan land, schudde
het water zo goed mogelijk uit zijn
kleren en ging tussen een paar dicht
bijeenstaande struiken zitten om na te
denken over hetgeen hem thans te
doen stond.
Hij was er volkomen van over
tuigd, dat iedere poging in deze rich
ting verder hopeloos was. Philibert
zou nu ook wel op zijn hoede zijn
vooar een aanval vanuit de rivier. Het
enige was, de nacht af te wachten,
om dan onder de beschutting van de
duisternis 'n nieuwe poging te doen.
Een harde slag diep uit het woud
onderbrak de loop van zijn gedach
ten, een geluid dat veroorzaakt werd
door de val van een grote vrucht,
waarvan hij wist dat het inwendige
uitstekend eetbaar was. Hij herinner
de zich plotseling dat, hoewel het
reeds middag was, hij de gehele dag
nog niets gegeten had, en hij werd
zich bewust van een knagend gevoel
van honger. Hij zocht zich een weg
in de richting waaruit het geluid had
weerklonken en na enig zoeken ont
dekte hij de boom die de vruchten
droeg. Twee grote vruchten lagen er
onder op de grond, de buitenste schil
gebarsten door de val. Snel wilde hij
er heen lopen, toen hij iets in de
schaduw van de boom bewegen zag,
waarop hij onmiddellijk stil stond.
Scherp toekijkend, ontdekte hij een
half onder de blaren verborgen slang.
De grote platte kop was opgezet door
de geweldig grote gifklieren, en de
wrede oogjes schitterden fel als ju
welen in het halfduister; de belicha
ming van alle gevaar in het oerwoud.
(Wordt vervolgd)
ALLEEN GELDIG WOENSDAG 8 APRIL
GEEN SCHRIFTELIJKE OF TELEFONISCHE BESTELLINGEN.
Onmisbaar In de keu
ken Is dit stofdoek
mandje van sterk ge
vlochten bufteen. Keu
rig gevernist en met
gekleurde 4 35
rand
Modern, maar vooral
zeer handig is deze plas
tic klemschort, met
zak en strook rondom.
Royale maat. In diverse
fantasie dessins ^95
Stevig zitkussen van dikke schuimplastic, ge
last met sterke plastic in fraaie 4 60
kleuren. Flinke maat
Rekbare roestvrij stalen en goudkleurige
dames- of herenhorlogeband. Prettig in het
dragen en bovendien veilig 4 75
Royale smeedijzeren
plafonnière, In zeer
mooie decoratieve
vorm, enorme licht-
spreiding. Compleet
gemonteerd met lamp
houders. In ovaal mo
del 17.90, In rond mo-
del (als 4 4 90
tekening)
Organdi voor com
munie, kleuterjurkjes
en wiegbekleding,
90 cm. breed. Kleuren
Gracia-geel, bleu, rose
en wit. Uni ruitjes en
streepjes. 4 70
Per meter I
In flock en plumetis
dessins 2.70
geschikt voor
winkel en kantoor is
dit fantasie tasje in
leuke ruitdessins. Pri
ma kwaliteit linnen met
versterking langs ran
den en hoeken. Grote
bergruimte. Nu zeer
voordelig ^50
Zware ongebleekte
katoen voor lakens en
slopen. Prima kwaliteit,
gemaakt van de beste
Congo-garens. Na en
kele malen wassen hel
der wit. 180 cm. breed,
per meter 2.60,150 cm.
breed, 4 95
per meter
Prima passende velours
damespantoffels,
voorzien van sterke,
uiterst soepele zolen.
Verkrijgbaar in beige,
bordeaux, grijs, rood en
zwart. 50
M. 36 t/m 42 3
Afwasbaar kastpapier
in wit en fantasie. Dit
papier is voorzien van
een vochtbestendige
laag, waardoor het met
een warme, vochtige
doek kan worden be
handeld. 2 Rollen a 3
meter met 36 witte of
gekleurde punaises,
samen voor ^l"c
Brusselse Kermis, met suiker en JQc
kokos. Heerlijk vers. 250 gram J
Tomatenpuree, Italiaanse import.
Nu zeer voordelig 3 blikjes
Weekender in sanfor
of no-iron. Twee vlotte
modellen o.a. blouson;
open of gesloten te
dragen. Frisse ruiten,
ook op Q90
wit fond O
(Brengt U een flesje
mee.)
Uit de pomp. Prima
zuivere eau de colog
ne met zeer hoog alco
hol-percentage. Onze
bekende kwaliteit. Per
100 cc 4 10
COPYRIGHT STUt>0 AVAN
