WIJ VERSTAAN ELKAAR NIET HENRI DUNANT BINNEN- EN BUITENLAND Waalwijkse en Langsiraatse Courant HET BLOEDBAD VAN SOLFERINO en fylfjljeS Tere huid? I VRIJDAG 15 MEI 1959 Uitgever Waalwükse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TIELEN Dit blad verschijnt 2 x per week 82e JAARGANG No. 39 22 cent per 3.10 franco p.p. per wa -taal 2.8? Gironummer 50798 Advertentieprijs: 10 cent ei m.m. Abonnement: Conti act-advertenties: speciaai tar. Bureaux: GROTESTRAAT 205, WAALWIJK TEL. 2621 KAATSHEUVEL - TEL. 2002 - Dr. VAN BEURDENSTRAAT 8 OPGERICHT 1878 TEL-ADRES„ECHO" En hoe horen wij allen ze dan in onze eigen moedertaal spreken? Parten, Meden en Ala- mieten; bewoners van Mesopotamiè, Jndea en Kappadocië, van Pontus en Azië, van Frygië en Pamfylië, van Egypte en de streken van Libye bij Cyrene. Handelingen 2 8-10 Meer clan met het Pinksterfeest houdt de wereld zich momen teel bezig met hetgeen er geschiedt in Genève en vooral dan met datgene wat er, naar men hoopt, uit deze conferentie van minis ters van buitenlandse zaken zal voortvloeien: een vermindering van de spanning in de internationale toestand tussen het westen inclusief de Verenigde Staten en het Sovjetblok, en ten slotte via een topconferentie: een duurzame wereldvrede. De kansen, op zowel het een als het ander liggen niet bijzonder gunstig en er zal dan ook wel niemand zijn die hoge verwach tingen koestert omtrent de uitslag van deze conferentie. En dat heus niet in de eerste plaats omdat er in het verleden al zo lang en veel vergeefs is gepraat. Ook zonder dat is de oorzaak, die een mislukking van de Geneefse conferentie in de lijn der ver wachting doet liggen, klaar en duidelijk: men verstaat el kaai niet daar in Genève, ondanks het technische snufje van de kop telefoons die de woorden van een Rus direct in het Engels, Frans en Duits weergeven en een Rus terstond doen weten wat een Amerikaan zegt. Men hoort elkaar, maar men verstaat niet, om dat ieder een eigen taal spreekt: de taal van het eigen voordeel, de taal van de begeerte naar gewin en macht. Men wil wel luis teren naar de ander, maar men verstaat en begrijpt alleen zich zelf. De ander blijft de mededinger, de rivaal; vriend en partner wordt hij nooit; de glimlach is alleen voor de fotografen. Genève is op dit ogenblik het brandpunt van de wereld, van waaruit misschien de zon van een rustigere en betere toekomst zal gaan schijnen. Maar voor hoelang? Men begaat immers de kapitale 1'out door een duurzame vrede op het principe van de verdraagzaamheid te willen funderen, terwijl we toch al negen tien eeuwen lang weten waar de oplossing ligt: Wie de vrede wil winnen, moet de liefde bezitten. Zonder liefde is geen vrede mo gelijk. Verdraagzaamheid betekent alleen maar: geen oorlog. Misschien dat we daarmee al blij mogen zijn in deze dagen, maar het betekent ook dat de angst, de vrees en het wantrouwen aan wezig zullen blijven en de weg naar een werkelijk geluk zullen versperren. Wie de vrede wil winnen, moet de liefde bezitten. Als men zich daarvan in Genève bewust was, zou men de valse en voze basis van deze conferentie direct wegnemen en opnieuw begin nen, met de zekerheid te zullen slagen, want dan zou men elkaar wel verstaan. Het was immers ook de lielde die het Pinkster- wonder deed geschieden, het spraakwonder dat Galileërs, die over de Liefde Christus zelf spraken, verstaanbaar deed zijn aan Parten, Meden en Alamieten aan bewoners van Meso potamië, Judea en Kappadocië, aan landslieden \an 1 ontus en Azië, van Frygië en Painfylië, van Egypte en de streken van Libye bij Cyrene, kortom aan alle bewoners van de toenmalige wereld. En niet alleen de woorden van de liefde werden verstaan, maar de liefde, die de hoogste vrede is, werd ook aanvaard, door velen. Och, we spreken nu wel over Genève, maar vandaar alleen zal en kan de vrede, de wereldvrede, niet komen. Een duurzame vrede en een blijvend geluk worden niet door staatslieden ge schapen, maar door alle mensen gezamenlijk en door elke mens afzonderlijk. Het zijn wij allen en ieder voor zich die de wereld vrede moeten bewerkstelligen door een taal te spreken die door iedereen wordt verstaan, met het verstand, maar ook met het hart. En die taal is dezelfde die op Pinkstermorgen werd gespro ken: de taal van de liefde, de taal van Christus. Wij moeten daai ieder in eigen kring en ook in groot universeel verband mee be ginnen, want heus, al spreken we dan allemaal Nederlands, we verstaan elkaar maar al te dikwijls niet, omdat we dezelfde taal spreken als in Genève, de taal van het eigen voordeel en het persoonlijk gewin. En wanneer er in Azië of elders in de wereld honderdduizenden mensen van honger en ellende sterven, laten we ons dan niet afvragen: zijn het misschien communisten? en ons er ook niet van afmaken met het meest onchristelijke woord dat denkbaar is: wat heb ik daar mee te maken! Wij hebben er alles mee te maken, omdat wij met Christus te maken hebben, die gestorven is voor alle mensen. Laten wij de taai spreken zoals Christus die ons heeft geleerd en zoals die door de Vader is verstaan, tot onze verlossing en eeuwig geluk: „Hebt elkander lief, zoals Ik u heb bemind (Joh. 15: 12). Zalig Pinksterfeest! ontwapening, een verlangen waar Victor Emanuel niet aan voldeed. Toen was oorlog onvermijdcliik. Op 24 juni 1859 kwam net bij het kleine plaatsje Solferino tot een treffen tussen de verbonden Frans-Italiaanse legers en de Oostenrijkers. Franz Joseph had een leger van 170.000 man op de been gebracht en beschikte over 500 kanonnen. Victor Emanuel en keizer Napoleon III stelden daar 150.000 man en 400 zware kanonnen tegenover. Het gevecht duurde niet lang, maar werd met de grootste verbittering en hard heid gevoerd. Na vijftien uur van bloedige strijd moesten de Oostenrijkers zich terugtrekken. En terwijl de verbonden Fransen en Italianen hen achtervolgden, bleven tien duizenden slachtoffers van het gevecht ellendig op het slagveld liggen. Verschrikking en hulp. Terwijl de avond viel, scheer den de gieren, belust op buit over het bloedige terrein, waar aller- wege het kermen der gewonden opklonk. Die aanblik zou Henri Dunant nooit kunnen vergeten. Hij wist dat er wat gedaan moest worden. En hij deea ook wat. Zo goed en zo kwaad als het ging, nood hij hulp, tezamen met de weinige kraenten, die hij bij el kaar wist te krijgen. Het was on- dan oorlog getroffen. Voor ons i deren uit de Franse hoofdstad en land behoeven wij slechts te her inneren aan de overstromings ramp van 1953, om van de uitge breide hulp van het Rode Kruis in zulke omstandigheden een dui delijke demonstratie te vinden. Maar zelfs wanneer er geen veel omvattende ongelukken plaats vinden, verricht het Rode Kruis vandaag zijn machtig en uitge breid vredeswerk op velerlei ter rein. In armoede gestorven. De grote pionier en in feite de stichter van het Internationale Rode Kruis is tijdens de Frans- Duitse oorlog van 1870 in Parijs in grote moeilijkheden geraakt. Hij hield zich toen bezig met het evacueren van vrouwen en kin- stond daarbij aan de grootste ge: varen bloot. Ook deze heeft hij overleefd, maar toen hij zich la ter financieel in grote onderne mingen in Algerije stak. liep dit uit op een grote mislukking en bittere armoede. Wel werd de barmhartige mens Henri Dunant in later ja ren met eerbewijzen overladen. Hij verkreeg de Nobelprijs voor de vrede en werd opgenomen in het Legioen van Eer. Maar op 30 oktober 1910 is hij te Appenzell in Zwitserland, waar hij sedert 1892 in een verzorgingshuis ver toefde, gestorven, zonder uitwen dige glorie, maar wetend dat hij zijn menselijke barmhartigheids plicht op schone wijze had kun nen vervullen. 100 jaar geleden werd het RODE KRUIS geboren. voldoende, zeer onvoldoende wat hij deed. Maar zijn krachten reik ten niet verder en hij moest machteloos toezien dat er duizen den zwaar gewonden, die bij een voldoende en goed georganiseer de hulpverlening stellig gered hadden kunnen worden, een vre selijke dood stierven. Toen wist Henry Dunant wat hem te doen stond. Hij moest niet alleen zijn eigen kleine kring in teresseren voor het zo goed mo- ïelük opvangen van de gevolgen Ier oorlogsverschrikking, maar hij moest 't wereldgeweten wak ker schudden. Dunant, die allerminst een schrijver van professie was, stel- de ziin ervaringen op het slagveld van Solferino te boek. In 1862 kwam zijn „Un souvenir de Sol ferino" van de pers. Al spoedig werd het werk, dat niet minder was dan een noodkreet om hulp, in bijna alle talen van Europa vertaald, in het Nederlands door dr. J. H. C. Basting, de lijfarts van koning Willem III en mili tair dokter. De Conventie van Genève. Dunant bepleitte waar hij maar kon de onrichting van een inter nationale hulporganisatie. Hij wist zelfs door te dringen tot het Franse en het Oostenrijkse hof. De Zwitserse Bondsraad bewoog hij tot het samenroepen van een internationale conferentie, die in oktober 1863 te Genève bijeen kwam. Dunant had succes: de besprekingen leidden reeds het volgende jaar tot het totstandko men van de eerste Conventie van Genève en de oprichting van het Internationale Rode Kruis. Daarbij is het niet gebleven. Oorlogen kwamen herhaaldelijk terug, maar de oorlogsomstandig heden wijzigden zien in de loop der jaren. Daar moesten de be palingen van de overeenkomst steeds naar worden aangepast. Telde de eerste conventie slechts 16 artikelen, de overeenkomst van 12 augustus 1949 werd niet minder dan een dik boek, in vier delen uiteenvallend. Het bevat maatregelen tot verzachting van het lot der gewonden en zieken van de srijdmachten te velde (1), tot verzachting van het lot der gewonden, zieken en schipbreu kelingen van de zeestrijdkrach ten (2), een overeenkomst inzake de krijgsgevangenen (3) en tot bescherming van de burgerbevol king in geval van oorlog (4). De aanblik van het slagveld was verbijsterend. Tachtigdui zend mensen lagen dood of zwaar gewond, velen stervend, her en der verspreid over het anders zo lieflijke landschap ten zuiden van het Gardameer. Waar thans jaar lijks tienduizenden een kostelijke vakantie doorbrengen lagen hon derd jaar geleden even zo velen badend in hun bloed te wachten op een schrikkelijke dood. En het ergste van alles: voor velen was dit laatste niet nodig geweest; zij hadden gered kunnen worden... wanneer de reddende handen maar in voldoende mate aanwe zig waren geweest. Deze laatste overtuiging maak te Henri Dunant bijna gek van ontzetting. Op een wonderlijke wijze was hij op het slagveld te recht gekomen. Hij was een Zwit sers staatsburger en bracht in die dagen in Italië z'n vakantie door. Toen was de strijd losgebarsten j en voor hij er erg in had, zat de 'niets kwaads vermoedende of be- doelende vakantieganger er mid den in. Hard tegen hard. Koning Victor Emanuel II van Sardinië streefde er met behulp van zijn bekwame minister Ca- vour naar, de midden- en noord- italiaanse staten bij zijn land te voegen. Mede doordat Sardinië tijdens de Krimoorlog (1854 1856) de zijde der westelijke mo gendheden had gekozen, wist hij zich verzekerd van de sympathie van Engeland en Frankrijk. Geruggesteund door de sterke i buurman, ging Sardinië daarom tot bewapening over. Dit was echter geheel niet naar de zin van keizer Tranz Joseph van Oosten rijk. Deze eiste onmiddellijke i Zegenryke gevolgen. Het Rode Kruis is een strikt neutrale organisatie en heeft juist daardoor zulk zegenrijk werk kunnen verrichten. Stier ven tijdens de Krimoorlog, on danks het schone en menslieven de werk van Florence Nightin gale en haar staf, nog 60% van de gewonden, 50 jaar later be droeg dit aantal nog geen 10%. Weliswaar hebben de verbeterde hygiëne en talrijke medische ont dekkingen krachtig bijgedragen tot dit resultaat, maar dat neemt niet weg, dat zonder de hulp van het Rode Kruis dit cijfer toch heel anders zou zijn uitgevallen. Bovendien was het ook reeds Henri Dunant, die op de moge lijkheid van zijn organisatie in vredestijd heeft gewezen. Hoe dikwijls wordt de wereld toch niet door talrijke andere rampen COMPROMIS OVER DEELNE MING DUITSE DELEGATIES. De conferentie te Genève be gon zeer onbehaaglijk. Na een dramatische dag vol koortsachtig en moeizaam over leg hebben de ministers van de grote vier om 6 uur maandag avond hun plaatsen aan de con ferentietafel ingenomen ruim twee uur na het tijdstip waarop het begin van de conferentie oor spronkelijk was vastgesteld. De ze late start was te wijten aan een heftige botsing tussen Oost en West over de vraag, of ook de Oost- en Westduitsers als gelijk berechtigde deelnemers moesten worden toegelaten. Even leek het er op of de Russen met deze eis de conferentie reeds hadden ge torpedeerd nog voordat zij was begonnen. Maar op initiatief van de Britse minister Sehvyn Lloyd kwam er 'n compromis tot stand. Oost- en Westduitsers beiden zul len weliswaar niet officieel, maar toch in feite aan de conferentie deelnemen. Daarmee heeft de Oostduitse Democratische Repu bliek, door het gehele Westen be schouwd als een vazal van Rus land en daarom nooit als staat erkend, zijn intrede gedaan op 't toneel der grote wereldpolitiek. BEZOEK VAN KONING LEOPOLD VAN BELGIË AAN AMERIKA. Het bezoek is het eerste staats bezoek van een Belgisch vorst aan de Verenigde Staten sinds 40 jaar. Een Sabena-vliegtuig had de koning van Brussel naar de Amerikaanse luchtbasis Lanley gevlogen, twee en een half uur sneller dan het schema aangaf. Op de basis inspecteerde de vorst enkele grote Amerikaanse ge vechtsvliegtuigen, verkleedde hij zich, rustte een uur en vertrok vervolgens naar Washington. Terwijl de koning, gekleed in ge- neraalstenue, over de rode loper naar president Eisenhower liep, klonken saluutschoten en juich ten de ongeveer 300 aanwezigen hem luid toe. Na inspectie van de uitgebreide erewacht luisterden president en koning stram in de houding naar de volksliederen. Daarna werden de autoriteiten aan de vorst voorgesteld en hield Eisenhower een begroetingstoe spraak. POSTZEGELVERZAMELING VAN 5 MILJOEN GESTOLEN. Duurste collectie over het hoofd gezien. In de nacht van vrijdag op za terdag hebben enige dieven zich toegang verschaft tot het veiling gebouw Shanahan in Dublin, waar zij zeldzame postzegels ter waarde van vijf miljoen gulden hebben gestolen. Onder de gesto len nostzegels bevindt zich een Oostenrijks-Italiaanse collectie uit de laren 1850 tot 1875. De dieven, die naar men aan neemt, tot een internationale bende behoren, zagen een gedeel te van de onlangs ontvangen ver zameling van de Zwitserse ta- baksmiljonair Maurice Burrus over het hoofd. Deze verzameling vertegenwoordigt een waarde van bijna 40 miljoen gulden. het Episcopaat thans besloten deze jaarlijkse gebeds- en offer- week om te zetten in een Neder landse Missieweek, welke zal be ogen het geven van geestelijke en stoffelijke steun aan onze Neder landse missionarissen. In een herderlijk schrijven dat zondag in de katholieke kerken vanaf de kansel is voorgelezen, hebben de Nederlandse bisschop pen hun gelovigen van deze wij ziging op de hoogte gebracht. De missieweek wordt gehouden in de week voor Pinksteren en de opbrengst is ditmaal bestemd voor de missie op Nieuw-Guinea. BRUTALE ROOFOVERVAL IN AMSTERDAM. middels gearresteerde dader, een gespannen verhouding. De oor zaak hiervan was, dat Jan H. de door broer T. verwaarloosde boerderij had overgenomen. Maandag troffen de beide broers, nadat Jan H. juist de boerderij had betrokken, elkaar op een stuk land. Jan H. was in gezelschap van zijn zoon. Op een gegeven moment kregen do beide broers hevige ruzie. De woorden wisseling liep zo hoog, dat T. H. dreigend op zijn broer en diens zoon toekwam. De jongste van de drie man nen greep daarop in paniek het snijmes en stak zijn oom met het grote, vlijmscherpe stuk gereed schap in de buikstrcek. De man was vriiwel op slag dood. Enkele uren later werd de jon geman, die in het dorp zeer guns tig bekend staat, door de gemeen tepolitie van Hcerenveen gear resteerd. SCHOENREPARATIE WORDT DUURDER. De federatie van schoenma kerspatroonsbonden in Neder land, overkoepelend orgaan van de vier landelijke patroonsorga nisaties, besprak op een maan dag te Utreen t gehouden verga dering het prijsverloop in de schoenmakerijen. Het bestuur is tot de conclusie gekomen, dat de prijs voor de schoenreparaties verhoogd zal moeten worden, evenredig met de huidige stijging van de materialenprijzen. De v(jf daders spoedig gegrepen. Een groepje van vijf jongelui heeft zaterdagochtend een gewa pende roofoverval gepleegd op 'n postagentschap in bet e.g. beton dorp in Amsterdam-Oost. Kort na de overval zijn de da ders door de politie op de Valen- tijnkade, eveneens in Amsterdam Oost, gegrepen. Even voor twaalf uur, het tijd stip waarop de 52-jarige heer H. Nukoop z'n sigarenwinkel annex postagentschap aan de Land- bouwstraat 51 zou sluiten, zag hij zich tot z'n ontsteltenis geplaatst tegenover niet minder dan vier jongelui, allen met een getrokken pistool in de hand. Zij bevalen de winkelier, die aan het loket zat, het aanwezige geld op dit mo ment een zeer aanzienlijk bedrag vanwege uitbetalingen voor de A.O.W. te overhandigen. In plaats van aan het bevel te voldoen baande de winkelier zich een weg naar de uitgang, daarbij links en rechts naar zijn overval lers trappend en luid schreeu wend om hulp. Er knalden toen twee schoten. Het ene trof de kantoorhouder in de rechter lies, het ander schampte zijn rechter bovenarm. De man wankelde en viel neer en de vier jongelui na men de benen. Zij sprongen zonder gestolen te hebben in een grijsgroene Ford Mercury die met een vijfde man aan het stuur gereed stond. De politie van het bureau Lin- naeusstraat was snel ter plaatse en verspreidde via de radio auto- dienst-centrale in een oogwenk de kenmerken van de auto. In een der straten van Oost ontdekten twee agenten enige tijd later de gezochte auto. die de doodlopen- Radio-actieve vergiftiging? VELE WATEREN IN HOLLAND BESMET. Ook kinderen aangetast. Niet alleen het water van de Oude Rijn, maar tal van andere Zuidhollandse wateren blijken besmet met giftige stoffen die sinds vorige week de dood heb ben veroorzaakt van honderd duizenden vissen. De Gouwe, de Aa, de Heimans Wetering, de Vliet, de Does, het Braasseiner- mer en ook de Ringvaart zijn verontreinigd bevonden en het ligt voor de hand, dat de wate ren in de aangrenzende provin cies niet gespaard zullen blijven. Het vergil, waarmee het water is besmet, is zo krachtig, dat het - I opgelost in tientallen liters wa de Valentijnkade opdraaide, waar jer voor mens en dier dodelijk is. hij klem reed. Ziekteverschijnselen bij kinderen De beide politiemannen nader- jn omgeving van Gouda die Babyderm-zeep HERDERLIJK SCHRIJVEN OVER NEDERLANDSE MISSIEWEEK. In het jaar 1937 werd door het Nederlands Episcopaat de orga nisatie goedgekeurd van een „Week van Gebed en Ofter voor de koloniale missies". Deze is den met getrokken pi gen van de overvallers, ieder aan een kant. Ook de in het nauw gedreven jongelui richtten hun wapens op de politiemannen. Op een sommatie de wapens te laten vallen, gaven vier van de vijf jongens gehoor. De vijfde aarzelde, doch volgde het voorbeeld van zijn kornuiten na een tweede en derde bevel. De auto bleek gestolen. De overvallers werden toen ge arresteerd. Het zijn: de 20-jarige typograaf C. N. R., de gebroeders K. en A. F. de G-, resp. 22 en 19 jaar oud en van beroep verfma- ker en bankwerker, voorts een pas 16 jaar geworden schoenma kersleerling F. M. en een 18-ja- rige gereedschansmaker G. V., al len uit Amsterdam. Niet minder dan zes machine pistolen (stenguns), 4 pistolen, 4 revolvers en een kleine 2000 pa tronen hebben de rechercheurs gevonden in de woningen van de vijf gearresteerde jongelui. JONGEMAN STAK OOM IN PANIEK DOOD. De 21-jarige veehouderszoon S. H. uit Luinjebcrd in de ge meente Heerenveen heeft maan dag zijn 50-jarige oom, T. H., sindsdien ieder jaar in de week i eveneens uit Luinjeberd, ^ÖJ^ns vóór Pinksteren gehouden. Na de een vechtpartij met een snijm oorlog diende deze jaarlijkse bid- voor het reinigen van slootwal en offerweek zich aan als „Indi- len, d°°dB®st°k®n: sche Missieweek". Smds enme tijd bestond er tus- Gezien de sterk gewijzigde si- sen het sl ach to fier en die"s tuatie in de missiewereld heeft broer Jan, de vader van de met het water van de Gouwe in aanraking waren geweest zijn van die aard, dat een arts heeft verklaard, dat er weinig verschil is tussen de symptonen die hier optreden en die van besmetting met radio-actieve stof. (Volkskrant) INDONESISCHE MARINE HOUDT 3 NEDERLANDSE COASTERS AAN. De Indonesische marine heeft drie Nederlandse kustvaarders aangehouden in de wateren rond Mamoedjoe in Midden-Celebes, nadat daar op de kust een mili taire landing was uitgevoerd die vooraf werd gegaan door bom bardementen. De wateren rondom Mamoed joe worden gebruikt door smok kel schepen ten behoeve van de Daroel Islam, die in dit gebied van Midden-Celebes opereert. Volgens „Antara" hadden de kustvaarders kopra ingeladen. DODELIJK ONGELUK. De negenjarige jongen H. Cor- beek is dinsdagmiddag in de Voorstadslaan te Nijmegen door een auto gegrepen en daarbij zo zwaar gewond geraakt, dat hij la ter is overleden. De jongen liet plotseling de vrachtauto los waar hij achter hing en werd aangere den toen hij zonder om te kijken overstak. DE ECHO \ffll HEI ZUIDEN Aanstaande Moeders... Weet U wel, dat wij bij de geboorte van een tweeling GEHEEL GRATIS de tweede Baby-uitzet voor U verzorgen, zodat U dus geen extra kosten hebt! Vraagt een Baby-kaart en inl. Baby afdeling

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 1