WAALWIJK
stassar
PRISMA
Liefde in de storm
BRIGADIER PIET
EN DE SEMI-PROF
V
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 27 JULI 1959
in zowel de visie van de heer Toen
als van de heer van Alphen worden
uiteengezet. Ook de voorzitter ge
loofde wel in het vakmanschap van
de heer van Alphen.
Wethouder Waverijn wees er nog
op, dat hem uit een gesprek met de
heer v. Alphen was gebleken, dat de
ze eerst dan weer het toezicht op de
klok wil gaan uitoefenen, wanneer
het gemeentebestuur officieel zijn
verontschuldigingen komt aanbieden.
Hiervan wilde uiteraard noch de
voorzitter noch de raad iets weten.
Tenslotte werd besloten tot be
schikbaarstelling van het gevraagde
krediet. Later zal worden bepaald
wie de reparatie van de klok zal uit
voeren.
Vastgesteld werden verder in deze
vergadering de exploitatiekosten van
het openbaar lager en kleuteronder
wijs over 1958, alsmede de exploita
tievergoedingen over 1958 voor de
bijzondere scholen voor g.l.o. en
u.l.o.
Voor de aanschaffing van leermid
delen t.b.v. het 2e leerjaar en voor de
eerste inrichting van het opgerichte
noodgebouw van de Chr. ulo voteer
de de raad een bedrag van f 9855.
Van de Woningbouwstichting
Sprang-Capelle werden enkele
strookjes grond aangekocht, in totaal
245 m2.
In verband met de toekenning van
een rijkssubsidie van maximaal
f 4840. - besloot de raad tot de
verdere uitvoering van de restauratie- j
werkzaamheden aan de Sprangse Mo
len, die in totaal f 12.100.- zullen
bedragen.
Aan burgemeester Smit werd eer-
vol ontslag verleend als le ambtenaar
van de burgerlijke stand. In zijn
plaats werd benoemd de gemeente
secretaris, de heer van Prooijen.
Als lid van het bestuur van de
Gem. Instelling voor Maatschappe
lijke Zorg werd gekozen de heer P.
Sterrenburg, die 5 stemmen op zich
verenigde. De heer J. v. Beek kreeg
3 stemmen, terwijl 4 blanco en 1 on
geldige stem werden geteld.
LANDBOUWSCHOOL.
In de rondvraag bracht de heer de
Bie de dreigende sluiting van de Chr.
Landbouwschool ter sprake vanwege
het te geringe aantal leerlingen. Spr.
vroeg waaraan het bijzonder kleine
aantal leerlingen te wijten is en drong
er bij de raad op aan om maatregelen
te treffen voor de instandhouding
van de school.
De voorzitter antwoordde, dat de
school is ondergebracht bij de Nrd-
Brabantse M. van Landbouw, zodat
dus de raad geen maatregelen kan
treffen. Wel achten B. en W. de in
standhouding van de school van zeer
groot belang en zij hebben zich der
halve in een adres gericht tot de Mij.
van Landbouw, waarin wordt gewe
zen op de grote betekenis van de
school i.v.m. het streekverbeterings-
plan. Verder onderstrepen B. en W.
daarin, dat er van de zijde der agra
rische bevolking grote belangstelling
voor de school bestaat, wanneer de
bekende bezwaren zullen zijn opge
heven. Een door de boerenbevolking
opgesteld adres spreekt hieromtrent
duidelijke taal.
De voorzitter deelde mee, dat de
school momenteel door 17 leer
lingen wordt bezocht, terwijl het door
het rijk vastgestelde minimum aantal
48 moet bedragen. Dit aantal zal ge
makkelijk gehaald kunnen worden,
indien de omstandigheden op de
school verbeterd zullen worden.
BENOEMING.
Door de kerkeraad der Ned.
Herv. Gemeente te Besoijen is m.
i.v. 1 scpt. a.s. benoemd tot hoofd
leidster aan de Herv. Kleuter
school me.j. L. M. Hazelaar uit
Nijmegen.
ULO-EXAMENS.
Aan de St. Michael-ulo te Waal
wijk slaagden voor het Mulo-di
ploma:
J. v. d. Velden, Kaatsheuvel;
A. Kempenaars en M. Pelders te
Elshout; J. Buijs, Herpt; H. de
Gouw en A. Knippels te Drunen;
W. Akkermans, P. v. Berkel, A.
üuquesnoij, M. Schapendonk, W.
Alewijn, J. Brekclmans, P. Brok,
A. Bruurmijn, G. van Esch, A.
Geers, T. Marks, J. van Osch, H.
Rekkers, J. v. d. Rijken, allen te
Waalwijk; C. de Kort te Loonop-
zand.
GESLAAGD ZIEKENTRIDUUM.
Dank zij de medewerking van
autobezitters en van Rode Kruis
mensen is het Waal wij kse zieken-
triduum ook dit jaar weer volle
dig geslaagd. Wel was het aantal
deelnemende zieken dit jaar be
duidend minder dan in voorgaan
de jaren, hetgeen zijn oorzaak
vindt in het vertrek der bejaar
den uit het Theresiagesticht. Het
aantal deelnemers bedroeg dit
jaar 45. Het triduum werd gege
ven door pater Melchior o.f.m.
cap. De sluiting had plaats don
derdagmiddag j.l. niet een plech
tig lof, dat werd gecelebeerd door
deken dr. B. v. d. Hurk.
BROMFIETSER ERNSTIG
GEWOND.
Bij het oversteken van de krui
sing Langstraatweg-Veldsteeg is
de bromfietser v. d. K. uit Oud-
heusden donderdagavond ernstig
gewond hij een aanrijding met 'n
vrachtwagen van de P.T.T. De
bestuurder van de auto kon v. d.
K. niet meer ontwijken, toen deze
plotseling de weg overstak. Het
slachtoffer, dat pas was gehuwd,
werd met een schedelbasisfrac-
tuur overgePracht naar het Sint
Nicolaasziekenhuis.
TRAP IN ZWEMBAD STOND
ONDER STROOM: ZWEMMER
BEWUSTELOOS OPGEHAALD.
Toen de heer B. K. uil de Al-
bcrdingk Thijmstraat donderdag
avond wilde gaan zwemmen in 't
hij het zwembad behorende ven,
werd hij op het trapje dat naar
het bad'voert, getroffen door een
stroom van 220 volt. Deze span-
'n heel goed horloge
allcenvcrkoop
WAALW'JK
Feuilleton
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
Vertaling: Herman Antonsen
ze zijn arm heet en wees hem op
een verhevenheid op de top van
de heuvel. Met versnelde schre
den gingen ze er heen.
De heuvel was heel steil en nu
en dan gleed Gwynne uit. Telkens
stak Robin meteen zijn hand uit
om haar te steunen, maar onmid
dellijk scheen ze zich de klove
tussen hen heiden te herinneren
en sloeg zijn aanbod af. Hij kneep
telkens de lippen strak opeen.
Wat had ze toch een afkeer van
hem.
Ze naderden nu de zogenaamde
grot, die geen hol bleek te zijn,
maar een uit bamboe ruwweg ge
bouwde hut, geheel met groen
mos overwoekerd. Aan de achter
zijde bevond zich een bouwvallige
schoorsteen en door de opening
zonder deur aan de voorzijde za
gen ze een grote platte steen, die
blijkbaar als Vuurplaat gediend
had. Er lagen nog halfverkoolde
lakken op. Tegelijk gingen ze
naar binnen.
„Hier is indertijd dus gestookt"
mompelde Robin rondkijkend.
Op de lemen vloer lagen ver
scheidene roestige conservenblik-
jes en een aarden kan met een
gebroken tuit. „En ze hebben
hier ook gekookt", vervolgde hij.
„Ja, dat is waar ook, ik ben zo
ongeveer uitgehongerd. En dat
moet jij ook wel zijn". Hij keek
het meisje vol medelijden aan.
„Ik zou wel iets kunnen koken...
als er iets te koken viel", tracht
te ze vrolijk te zeggen. „Ik heb
werkelijk honger".
„Als we dan eens verder zoch
ten? We kunnen zo nodig hier al
tijd terugkomen. Vermoedelijk
zal dit wel de enige schuilplaats
zijn, die we vinden en naar de
lucht te oordelen, zal het binnen
kort wel gaan stortregenen." Hij
wees naar buiten. De zon was
door zware wolken bedekt. „Mis
schien is het ook wel 'n bewoond
eiland. Ik mag het lijden."
Van de top van de heuvel af
was echter nergens enig spoor
van een mensenwoning te ont-
ning werd veroorzaakt door ka
bels die gemeentewerklieden aan
het leggen waren in verband met
de zweminterland. Het was ver
boden om van de trap gebruik te
maken. De heer K. sloeg van de
trap in het water en verdween in
de diepte. Hij werd echter ter
stond nagedoken door zijn vriend
v. d. M., die het slachtoffer in be
wusteloze toestand aan de kant
bracht. Nadat dr. Langemeijer sr.
eerste hulp luid verleend en ge
ruime tijd kunstmatige ademha
ling was toegepast, keerden de le
vensgeesten weer en kon K. per
brancard naar huis worden ver
voerd.
K.A.V. BAARDWIJK.
De Baardwiikse afdeling van
de K.A.V. maakte in de afgelopen
week haar jaarlijks uitstapje. De
reis ging ditmaal de grens over
naar België waar men een bezoek
bracht aan St. Geertrui, Namen,
Dinant en Beauraing. Een hoog
tepunt was bet bezoek aan de
prachtige druipsteengrot van La
Merveilleuse. Ook de citadel van
Nemen werd met een bezoek ver
eerd. In Beauraisg werd 'n plech
tig lof bijgewoond. De terugweg
voerde door de prachtige -Maas
vallei en het was dan ook een te
vreden en dankbaar gezelschap,
dat 's nachts te ca. hall twee weer
in Baardwijk arriveerde.
WELPEN EN VERKENNERS DER
ANDREAS ZIJLMANS GROEP
vieren hun hoogtepunt van het
verkennersjaar.
Ongetwijfeld zal het u, geachte
lezer, bekend zijn dat het hoogte
punt van het jaar voor de Welpen
en Verkenners hun zomerkamp is.
Dit jaar staan beide kampen in een
bijzonder feestelijke sfeer, want de
Andreas Zijlmansgroep is met St.
Joris, 23 april j.l., haar feestjaar in
gegaan. Een feestjaar denkt u? On
getwijfeld, want binnenkort zal de
ze groep de dag herdenken dat zij
voor 25 jaar werd opgericht; maar
daar later over. Wel zult u nu be
grijpen dat voor de Welpen en Ver
kenners hun kamp in het teken
staat van feest. De Welpen zijn za
terdag 25 juli j.l. vertrokken naar
Bladel en bivakeren op de boerderij
van de heer Berens, welke riant ge
legen is in de bossen ten zuiden van
Bladel. Dit gebied is voor de horde
historisch, omdat ook het eerste zo
merkamp van de Welpen aldaar
plaats heeft gevonden. Akela Rek en
haar staf hebben dit kamp reeds
weken voorbereid en zullen er ga
rant voor staan dat de Welpen een
prima kamp hebben. Op donderdag
30 juli a.s. hopen wij de Welpen
weer gezond terug te zien.
De Verkenners zijn vertrokken
naar Mol in België. Hun kamp is
aldaar nabij het „Zilvermeer", een
prachtig bos. en vennenrijk gebied
in de Belgisch Kempen. Hier zullen
zij 8 dagen lang het spel van ver
kennen in al zijn facetten kunnen
beleven. En dat dit zeker zal zijn, is
niet te betwijfelen, want ook voor
dit kamp hebben staf en verkenners
heel wat voorbereidingen getroffen.
Dit jubileumkamp staat o. 1. v. de
Weleerw. Heer J. Lempens, Aal
moezenier en Vaandrig J. Spapens,
Kampleider, geassisteerd door nog
2 leiders en 3 fourageurs, welke
laatste hard zullen zwoegen om de
hongerige magen te voorzien. Ook
hied wensen wij Aalmoezenier, Staf
en Verkenners van harte een goed
kamp en veel zon op het zilveren
spoor
R.W.B.—MILITAIR ELFTAL.
Na een succesvolle sluiting van het
vorige seizoen en een gedegen voor
bereiding voor het komende, zal
R.W.B. a.s. Woenlsdag 29 juli te
7 uur zijn oefenprogramma openen
met een wedstrijd tegen de militai
ren van de Genie uit Den Bosch.
Deze wedstrijd is de voortzetting
van een traditie en vele sportlief
hebbers zullen nog een prettige her
innering hebben aan de prachtige
wedstrijd en de exclusieve show
exercitie van de Genie-kapel, die
vorig jaar deze wedstrijd opluister
de.
Jammer genoeg zal de Geniekapel
dit jaar niet van de partij zijn, doch
de drumband van de chr. Gymnas
tiekvereniging Kracht en Vlugheid
uit Besoijen is zo bereidwillig ge
weest hun medewerking aan deze
wedstrijd te verlenen en zal te half
zeven een trip door Besoijen maken,
terwijl zij tijdens de rust een rond
wandeling over het terrein zullen
doen.
Het Genie-elftal is dit jaar wel
bijzonder sterk, en alle spelers ko
men uit het millieu van het betaal
de voetbal, zodat we metterdaad van
semi-profs kunnen spreken. De sa
menstelling is als volgt:
Doel: Indenbosch (N.E.C.);
Achter: Verstappen (B.V.V.) en
Schreuders (W.W.S.A.);
Midden: Terhorst (Ensched. Boys),
De Witte (Alkmaar) en Bennaars
(Dosko);
Voor: De Vries (Sparta), De Nayer
(Sparta), Bakker (Alkmaar), Scher-
lijn (Spartaan) en Spaans (Zeebur-
gia).
Waarschijnlijk zal het voor RWB
een onmogelijkheid zijn tegen dit
sterke elftal enig succes te boeken,
doch voetbal is een spel van verras
singen; misschien komt RWB wel
extra goed voor de dag, want zij
hebben in de afgelopen rustperiode
niet stil gezeten, integendeel, er is
onder kundige leiding van hun nieu
we oefenmeester, dhr Mathijssen,
buitengewoon ijverig getraind. De
conditie van de jongens is goed, en
wat meer zegt, ze hebben er zin in,
en dan kan men van alles verwach
ten.
Voor liefhebbers van goed voetbal
en/of muziek een mooie gelegenheid
en alleszins de moeite' waard een
bezoek te brengen aan het prachtig
in conditie zijnde speelterrein van
RWB; een mooie gelegenheid ook
No. 53 herplaatst wegens misstelling.
53).
AI wie maar enigszins bekend
is met de gang van zaken tussen
diplomaten, die weet al, dat het
daar naar het uiterlijk althans
altijd zéér vormelijk en welge
manierd toegaat. Geen wonder
dus, dat de Italiaanse Ambassa
deur Graaf Caesare di Vesiu-
vio Florfina geheten met uit
gestrekte handen op de minister
van B.A. afliep, toen deze werd
aangediend. „Nee maar, dat is
aardig, dat u eens komt aanwip
pen!" riep de knappe Italiaan jo
viaal uit. „Zeg mij, wat ik voor u
en uw lieve land kan doenEén
woordje slechts en ik vlieg al
Och ja..., dat zei de man wel,
maar hij meende er geen snars
van. Hij was uit radio- en kran
tenberichten immers reeds lang
op de hoogte van het feit, dat Ka-
fel Kleuntjes ontvoerd was door
een paar landgenoten van hem.
Dat vond hij al lang best, want
hij was zelf een dolle liefhebber
van voetbal en hij verspeelde ie
dere week met graagte enkele
guldentjes in de Italiaanse voet
balpool, want daar hebben, ze al
lang een staats-toto... „Ik kom
officieel bij u protesteren over 't
geval Kleuntjes", zei de minister
van B.A. „Hihigelukkig
maar, dat u officieel blijft", lach
te de graaf. „Officieel is mij van
deze zaak namelijk niets bekend.
Ik kan er dus officieel ook niets
aan doen, weshalve ik verplicht
ben uw protest officieel af te wij
zen". „Haha, u kent de kneep
jes van het vak", lachte de minis
ter blij. „Wij staatslieden beho
ren officieel te blijven. Wijs maar
af, hoor! Dat geeft ook geen inci
dent!" „Zéér guitig opge
merkt!" riep de Italiaanse graaf
vrolijk uit. „Mag ik u dan 'n wijn
tje aanbieden? Héél officieel na
tuurlijk. Ik heb een uitstekende
Asti Spumante van 'n goed jaar!"
En zowaardaar had die
schalkse graaf de fles reeds in de
hand
54).
Zoals op het laatste prentje van
de vorige strip goed is te zien,
trok de minister van Buitenland
se Aangelegenheden een gezicht,
daarop duidelijk te lezen stond,
dal hij beslist niet van plan was
de uitnodiging af te slaan. Hij
was nu eenmaal een minnaar van
zekere dranken en zekere flessen,
alhoewel de eerlijkheid gebiedt
op te merken, dat hij de Italiaan
se Ambassadeur niet voor het
klassieke hoofd wilde stoten door
botweg zo'n criendclijke uitnodi
ging af te slaan. Hij bleef dus
meteen dineren ook en wij zien
hier hoe hij zich te goed doet aan
'n verrukkelijke portie spaghetti
nericoloso. Eerlijk gezegd had die
brave kereld nog al wat moeite
met die lange slierten. Maar met
de inhoud van de flessen: nee...
daarmee had hij voor geen cent
moeite. Dat ging best. Maar ja,
dat verbaast ons niet, want zijn
wieg had in Schiedam gestaan,
waar zijn vader destijds hoofd
commies bij de accijnzen geweest
wasIntussen zaten mr.
Fotsjes en drs. Delijn Trecker
maar te wachten. Het plaatje laat
duidelijk zien, dat de beide ijveri
ge heren die dag heel wat werk
verzet hadden en ze waren dan
ook een toestand van volslagen
uitputting nabij. Ze hadden zelfs
niet eens meer belangstelling
voor de voortzetting van hun
spelletje noker. „Zo n dag is 'n
aanslag op de gezondheid", stelde
drs. Delyn Trecker vast. „Jonge,
jonge, jonge, wat duurt zo'n pro-
testbezoek van onze minister toch
altijd lang". „Nog twee zulke
dagen en ze kunnen mij wel met
vervroegd pensioen sturen..." zo
zuchtte mr. Fotsjes klagend, en
we hebben werkelijk medelijden
met die arme, afgebeulde staats
ambtenaren".
dekken. Naar alle kanten strekte
zich de zee uit, zo ver 't oog reik
te. Het eiland zelf bleek slechts
klein te wezen en Robin schatte
de lengte op een mijl en de breed
te op de helft. Overal was 't dicht
begroeid met uitzondering van 't
door hen gevonden open plekje.
Op 't geluid hunner voetstappen
vluchtten kleine dieren weg in de
struiken en veelkleurige vogels
verlieten hun schuilplaatsen en
vlogen piepend en schreeuwend
weg. Overigens was de stilte bij
na angstwekkend.
Robin keek naar Gwynne, zo
tenger, zo fijngevormd, en hij
zag, hoe wanhopig ze voor zich
uitstaarde. Zou ze hun toestand
even ernstig inzien als hij?
Mogelijk dat er weken of maan
den verliepen voordat er hulp op
kwam dagen. Het eiland lag zo
geheel buiten de koers der sche
pen. Hij wist dat wel, haar hoop
te tevens, dat zij het niet beseffen
zou.
„Kom kameraad, kop omhoog"
zei hij op luchthartige toon. „We
worden wel gered."
„Nu en dan komen hier natuur
lijk schepen voorbij. Het voor
naamste is nu dat we wat te eten
vinden. Ik ben er van overtuigd,
dat we daar beneden een of an
dere boom met eetbare vruchten
zullen vinden. Zie je die daar?
Ga naar de hut terug en wacht op
me, dan ga ik op onderzoek uit.
Ga nu gauw. Zo dadelijk begint 't
te regenen."
Een plotselinge stortbui kwam
zijn voorspelling verwerkelijken.
„Maar je zult doornat worden"
sputterde ze nog tegen. „Laten
we nog wat wachten
Hij lachte er om. „Wat komt
het er op aan, nu we toch uren
lang in het water gelegen hebben
of we een beetje nat worden. Toe,
ga jij nu terug."
Met tegenzin keerde zij terug
en Robin ging verder. Tweemaal
bleef ze staan en keek hem ach
terna. Een ontzettende angst
maakte zich plotseling van haar
meester. Als hij eens van die stei
le hoogte omlaag stortte.
De regen viel in stromen neer
en haar tanden klapperden van
angst en koude. Ze bereikte ein
delijk de hut en kroop weer in
de primitieve schuilplaats. Als er
eens wilde dieren daar beneden
in het bos waren, die hen aanvie
len! Ze werd zo angstig, dat het
zweet haar aan alle kanten uit
brak. Ze kon daar niet langer
blijven zonder te weten wat er
met hem gebeurde. Dat was te*
veel van haar gevergd. Ze stond
op en liep de hut uit, maar bleef
onmiddellijk met een kreet van
blijdschap en opluchting staan,
toen ze Robin zag aankomen.
„Hoera!" riep hij met voorge
wende opgetogenheid, „kijk nu
tocht eens wat ik gevonden heb!
Nu hoeven we niet bang te zijn
geen eten te vinden!"
Hij was beladen met allerlei
vruchten. Gwynne ging naar hem
toe en bekeek de ronde vruchten,
die hij haar vol trots voorhield.
„Wat zijn dat in vredesnaam?"
vroeg ze, „ik heb ze nog nooit
van m'n leven gezien!"
„Vruchten van de broodboom"
verklaarde bij, haar een vrucht
voorhoudend. „Kijk eens naar die
schil... volkomen gaaf... En er
zijn er nog honderden te vinden.
Ik heb zes of zeven volbeladen
bomen geteld. En ik heb 'n bron
gevonden met het helderste wa
ter dat je nog ooit gezien hebt. Ik
weet verder ook zeker, dat ik ver
derop een bananenboom heb ont
dekt, maar ik wilde je niet te lang
alleen laten. We zullen van hon
ger niet omkomen, dat is al vast
zeker."
Ze bevoelde de vreemde vrucht
aarzelend en keek hem aan.
„Moeten die dingen soms net
als aardappelen gekookt worden?
Ik meen wel eens gelezen te heb
ben dat de inboorlingen, ze in de
gloeiende as roosteren."
„Nou, dat gaat gemakkelijk ge
noeg", zei Robin enhaalde uit z'n
zak een zilveren sigarettenkoker,
een aanstekertje en een zakmesje
te voorschijn. Maar de aansteker
werkte natuurlijk niet. Gwynne
greep dadelijk naar het penne-
mesje.
„Ik ben vroeger bij de padvin
ders geweest" zei ze opgewonden,
„en ik geloof niet dat ik vergeten
heb, hoe die vuur leerden maken.
Ik geloof dat ik het best zou kun
nen doen... nee, toch niet... ik
zou een leren veter moeten heb
ben om..."
„Nou, dat zal wel gaan", meen
de Robin, zijn gordel losmakend.
„Wat zeg je hiervan?"
„Prachtig. Maar ik heb er maar
een smal reepje van nodig."
Vol bewondering keek de jon
geman toe, hoe haar vaardige
vingers een ingewikkeld werk
tuigje begonnen te maken. Aller
eerst moest ze twee gladde stokjes
hebben, zei ze. Hij zocht die gauw
voor haar op en sleep ze volgens
haar aanwijzingen af.
(Wordt vervolgd).
iU II t i t I tfJ-91 FM'
In haar opgewondenheid greep
COPtfiiGHT STUDIO A VAN
COP'OlGMI STUDIO AVAN
