BINNEN- EN BUITENLAND
Liefde in de storm
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
MAAK BABY'S UITZET COMPLEET MET
DE HANDIGE ZWITSAL BABYSET
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 31 JULI1959
2
gevecht, waarin de Britse wan-
nopig vocht voor de zege, maar
waarin zij moest buigen voor de
onvoorstelbare kracht van Coc-
kie, die meteen na het keerpunt
reeds in gewonnen positie lag en
tenslotte met 'n formidabele eind
sprint een nieuw wereldrecord
aan de finish bracht. En deze
prestatie getuigt toch wel, gezien
liet feit dat Ada en Tineke beiden
hun afstand verloren, van 't uit-
zonderlijKe niveau, waarop ltia
van Velsen en Cockie Gastelaars
zich momenteel bevinden.
Maar daarmee was het feest
nog niet ten einde, want een hall
uur later snelde Corrie Schimmel
ongrijpbaar uit voor Judith de
Nijs en de beide Britse meisjes
Rea en Samuel en bracht een
nieuw Europees en Nederlands
record op de erelijst: 4.57.7 voor
de 400 meter vrije slag.
OOK DE HEREN.
Waren het nu weer alleen de
Nederlandse dames, die ons land
aan de top van de internationale
zwemwereld brachten? Neen, en
dat is wel de grootste Waalwijk-
se winst, ook de Nederlandse he-
hen plaatsten zich in deze inter
land op internationaal niveau, zij
het dan ook dat hun prestaties
van bescheidener aard waren dan
van de dames.
Daar was allereerst de voor
treffelijke prestatie van Leo
Vcrburgt met een nieuwe Neder
landse recordtijd op de 400 meter
vrije slag met 4.39.4. Verder de
veelbelovende tijd van Wim van
Spingelen op de 4 x 200 meter
vrije slag (2.14.4) en de uitste
kende prestatie van onze heren
op de 4 x 100 m. wisselslag esta
fette (4.25.8). De toekomst ziet er
wat onze heren betreft beslist wel
veel rooskleuriger uit dan een
jaar geleden.
Zo is dan Waalwijk voor de
Nederlandse nationale zwemploeg
een triomf geworden, niet alleen
door de eclatante revanche op de
Britten, maar vooral door de aan
zienlijke verbetering van het ei
gen niveau.
En dat dan allemaal de ver
meende „zwaarte" van het had
ten spi't
Och ja, wat die „zwaarte be
treft, ook wij hebben bij Neder
landers en Britten zo eens n bab
beltje gemaakt en daaruit kun
nen we maar één conclusie trek
ken: :het Waalwiikse bad is niet
zwaarder dan welk ander bad
ook.
En een stralende Anita Lons-
brough verzekerde ons: „Ik ging
heerlijk! Maar er is natuurlijk al
tijd wel een excuus als het niet
goed gaat en wat ligt er dan meer
voor de hand dan het z.g. zware
bad. Wel zou ik het prettig ge
vonden hebben als het water hel
der was geweest, ik ben namelijk
vreselijk bang voor kikkers."
„Misschien heeft ze daarom
wel zo hard gezwommen", zei
toen een Engelse collega van de
„Daily Mail".
Waar vermeende Waalwijkse
kikkers al niet goed voor zijn
BEZOEK VAN KROESJEF AAN
AMERIKA
Misschien komt het nog zo ver
dat Kroesjef dit jaar een bezoek
aan Amerika zal brengen. Met
deze mogelijkheid wordt reke
ning gehouden zowel in Was
hington als in de omgeving van
vice-president Nixon die thans in
Rusland is. Men heeft hem in ge
sprekken met Kroesjef al horen
praten over „Wanneer u naar
Amerika komt" en niet eens het
voorwaardelijke „Indien u komt"
horen gebruiken, hetgeen er op
kan duiden, dat de zaak al half in
kannen en kruiken is. Een top
conferentie zit er in ieder geval
in, zo hebben verschillende Ame
rikaanse kranten van hun speci
ale verslaggevers, die Nixon ver
gezellen, vernomen.
WINKELS OP ZONDAG NIET
OPEN.
Het openstellen van winkels op
zondag doet afbreuk aan de hei
liging van deze dag en moet dus
vermeden worden. Dit heeft de
Nederlandse katholieke midden
standshond (NRKM) officieel
meegedeeld aan de besturen van
de diocesane bonden naar aan
leiding van de gang van zaken in
Zevenaar. In deze Gelderse plaats
aan de Nederlands-Duitse grens
heeft de meerderheid van de gp
meenteraad 'n verordening goed
gekeurd, waarbij de winkels op
zondag geopend zouden mogen
zijn, vooral ten behoeve van de
doortrekkende Duitse toeristen.
Deze verordening heeft de eind
streep echter niet gehaald, omdat
staatssecretaris Veldkamp (Eco
nomische Zaken) er zich tegen
heeft verzet.
VERDEELDHEID OP ROOD
FESTIVAL.
Het door de communisten op touw
gezette Jeugdfestival in Wenen -
voor de eerste maal georganiseerd
buiten een communistisch land, -
dreigt in plaats van een propaganda-
overwinning, een blammage voor de
organisatoren te worden. Ondanks 't
motto „Vrede en Vriendschap" is het
reeds tot enkele vehctpartijen geko
men, in verschillende delegaties zijn
scheuringen ontstaan tussen commu
nistische en niet communistische le
den, enkele tientallen deelnemers heb
ben hun koffers reeds gepakt en de
„terroristische en dictatoriale metho
den van de leiding" hebben tot ver
buiten de kring van deelnemers ver
ontwaardiging gewekt.
VIJFJARIG BESTAND
VOOR BERLIJN.
Volgens gezaghebbende bronnen in
Genève zou het Westen aan de Sov
jet-Unie hebben voorgesteld, een re
geling in Berlijn aan te gaan voor de
duur van vijf jaar, in welke tijd de
hereniging van Duitsland tot stand
moet komen onder verantwoording
van de Grote Vier. Het Westen
vraagt Rusland de tijdelijke regeling
in Berlijn te eerbiedigen tot aan de
dag van de Duitse hereniging. Is de
ze hereniging na vijf jaar niet bereikt,
dan zullen de Grote Vier opnieuw bij
eenkomen om over het gehele Duitse
vraagstuk opnieuw te onderhandelen.
INDONESIË BREIDT DOOD
STRAF UIT.
De Indonesische procureur-generaal
heeft bij decreet van president Soe-
karno de macht gekregen om zware
straffen, tot zelfs de doodstraf, te
eisen voor personen die het program
ma van de regering tegenwerken of in
gevaar brengen. Tegen degenen die 't
regeringsprogramma tegenwerken,
kan de procureur-generaal nu straf
fen eisen variërend van een minimum
van 1 jaar gevangenisstraf tot het
maximum van de doodstraf. Het de
creet kan onmiddellijk van kracht
worden door wijzigingen in het be
staande wetboek van strafrecht.
Feuilleton
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
Vertaling: Herman Antonsen
24).
(Wordt vervolgd).
25).
Zelf sneed ze een reepje van de
riem af en weigerde verder ge
holpen te worden.
„Zoek jij maar liever wat dode
takken bijeen", zei ze. „Die moe
ten hier in de buurt in massa te
vinden zijn, maar denk er om,
goed droog hout hoor!"
„In orde, generaal!" Robin
sloeg de hakken tegen elkaar en
salueerde stram. Haar ogen volg
den hem met een verdrietige uit
drukking. Was hij toch maar wat
ze indertijd van hem gedacht had
in die eerste heerlijke dagen op
„De Droom". Konden ze toch
maar naar die eerste week terug
gaan het gebeurde in Panama
ongedaan maken. Maar dat ging
niet. Al zouden ze maanden of ja
ren nog alleen op dit verlaten ei
land ziften, dan nog zouden ze
even vreemd als nu tegenover el
kaar staan. Die diepe kloof bleef
bestaan. Met een onderdrukte
snik richtte Gwynne al haar aan
dacht weer op 't nxaken van vuur.
XIV.
SCHATTEN DER ZEE.
Een uur daarna zaten ze tegen
over een fel brandend vuur en ze
genoten van de warmte. Hun kle
ren waren nog vochtig en buiten
viel de regen in stromen neer en
lekte door de spleten van 't half
vergane dak op hun hoofd. De
broodvruchten vormden een sma
kelijk maal, waarvan beiden ge
noten. Robin ondernam nog een
tocht naar de bron en kwam te
rug met kristalhelder water in de
gebroken aarden kan. Ze spraken
over alles en alles, behalve over
zichzelf en hun moeilijke toe
stand. Ze maakten gissingen over
het ontstaan van de hut waarin
ze zaten. Robin meende, dat ze
door jagers gebouwd moest zijn;
de hut lag voor de vissers te ver
van hef water. Was dit het geval,
dan konden ze niet al te ver van
de beschaafde wereld zitten, al
hadden ze dan ook geen land in
WIND WAKKERDE PEELBRAND
AAN.
Als gevolg van een straffe zuid
wester bries is de grote Peelbrand bij
Helenaveen dinsdagmorgen weer op
gelaaid. Het vuur is nu doorgelopen
naar het grondgebied van de turf-
exploitatie-mij. Minke. Arbeiders van
deze maatschappij hebben opnieuw
diepe sleuven in het veen gegraven om
het naderende vuur te stoppen. In het
dorp Helenaveen zijn maandagavond
en in de nacht vijftien hectaren bos
afgebrand. Brandwachten lopen
nacht-patrouille om overslaan van
vuur naar het dorp en de negen mil
joen turven die aan de Helenavaart in
voorraad liggen, te voorkomen.
Grote voorraden turf zijn de afge
lopen 24 uur al uit de Peel gehaald.
De meeste inwoners van Deurne die
voor eigen gebruik zelf turf in de
Peel hebben gestoken, hebben hun
voorraden het afgelopen weekeinde
al in veiligheid gebracht. Een groot
deel van de Noord-Limburgse Peel
was dinsdag nog steeds gehuld in de
rook van de grote veenbrand, die
thans over een gebied van bijna 700
hectaren woedt.
VERNIELINGEN OP
SOLDATENKERKHOF.
De jeugd van Venray heeft ernsti
ge vernielingen gepleegd op het En
gelse soldatenkerkhof in deze ge
meente. Volgens de Britse intendant,
belast met het toezicht op de solda-
tenkerkhoven in Europa, zijn zelfs
bladen gescheurd uit het dodenregis-
ter, terwijl op andere bladen zeer on
gepaste krabbels zijn aangebracht.
Met verontwaardiging heeft bur
gemeester Janssen hiervan dinsdag
in de raadsvergadering mededeling
gedaan. De politie is opgedragen
streng tegen deze schennis op te tre
den.
VIERVOUDIGE BOTSING.
Een stilstaande auto, die zich in de
file wilde voegen, heeft dinsdag rond
het middaguur op de Utrechtse weg
onder De Bilt een kettingreactie van
ongelukken ontketend. Een man
kwam om het leven, zeven andere
slachtoffers werden min of meer
ernstig gewond. Drie van hen waren
dinsdagavond nog in levensgevaar.
Een trailer, rijdende in de richting
Zeist, moest uitwijken voor een per
sonen-auto, die op de sliprand staan
de een signaal gaf, dat hij zich in de
Die jaren kunt U nooit
van U afschudden...
Rheumatische Pijnen wel!
Regelmatig Kruschen nemen.
file wilde voegen, 'n Austin bestuurd
door de heer Werner, haalde op dit
ogenblik juist de trailer in, week uit,
haakte toch zijn voorganger aan de
achterkant, en kwam op de „verkeer
de" rijbaan terecht. Vanuit Zeist
naderde een NBM-bus, die de auto
weer terugstootte naar de „goede"
rijbaan. Deze schoot evenwel weer
terug naar links en botste toen tegen
een Rover, die uit de richting Zeist
kwam.
Op slag gedood werd de heer L. A.
Werner (65) uit Soest. Gewond wer
den zijn echtgenote G. J. Werner-
Kuehbauen (67), de heer N. W. de
Groot (37), consul in Port-Said en
met verlof in Nederland, zijn vrouw,
G. J. W. de Groot-Werner (34) en
hun twee kinderen, H. L. F. de Groot
(10) en G. J. W. de Groot (6). In de
Rover zaten de heer P. ten Bergen
(59) tandarts te Soest en zijn assis
tente, mej. A. Kaptein (48).
DRIE DODEN OP ONBE
WAAKTE OVERWEG.
Op de onbewaakte overweg achter
het industrie-terrein van Etten-Leur
zijn dinsdagmorgen drie gemeente
arbeiders met hun vrachtwagen op
een trein ingereden. Zij werden alle
drie op slag gedood.
Op de overweg, die de Kattestraat
met de Heistraat verbindt, werden de
arbeiders dinsdagmorgen om kwart
voor acht, toen zij al op het tweede
spoor waren, verrast door de snel
trein Nijmegen-Bergen op Zoom, die
om 7.36 uur uit Breda vertrokken
was. De machinist zag het ongeluk
aankomen, maar kon ondanks krach
tig remmen zijn trein, die rond 100
km snelheid had, niet tijdig laten
stoppen. De trein slingerde de wagen
ruim honderd meter over de spoor-
baan.
De 58-jarige J. Oomen (vader van
zeven kinderen) werd uit de auto ge
slingerd. De twee andere slachtoffers,
de 39-jarige chauffeur F. van Meer
(gehuwd, een kind) en de 37-jarige
L. Lambregts (gehuwd, een kind))
werden dood in de cabine gevonden.
Het is niet duidelijk, hoe het komt
dat de chauffeur trein niet
heeft gezien. Het zicht is ter plaatse
zeer ruim. Dit is het eerste ernstige
ongeluk op deze overweg.
Uit de Provincie
VOORTREFFELIJKE
„CZARDASFüRSTIN"
TE OISTERWIJK.
In het natuurtheater te Oosterwijk
ging zondag j.l. de première van Em
merich Kalman's operette „Die Czar-
dasfürstin" in de vertolking door de
Operettever. N.V.A. van de Kath.
Kunstkring „Oisterwijk Omhoog"
met medewerking van solisten van de
Nederlandse Opera. Het is een voor
treffelijke opvoering geworden, die
niet alleen financieel een volledig
succes was - het theater was tot op
de laatste plaats uitverkocht - maar
die ook artistiek op een uitstekend
peil stond. Het grootste aandeel in
het kunstzinnig succes van deze vlot
te en zeer goed verzorgde opvoering
had Mizzi van der Lans, een van de
drie solisten der Ned. Opera, die in
de titelrol oog en oor bekoorde met
haar fraai getimbreerde sopraan en
charmante spelkwaliteiten. Naast
haar zagen een zeer boeiende Henk
Meijer in een knappe vertolking van
de jonge vorst Edwin von Lippert
Weylersheym. Niet helemaal in de
pas met dit duo bleef Mary Shotti
als de wufte gravin Stasi. Een bril
jante bijdrage leverde ook de „eigen"
solist Martin van Otterdijk, die van
graaf Boni een onvergetelijke creatie
maakte. Ook Lambert Donders liet
als Feri uitstekende dingen zien en
horen. Verder zagen we Harry Groe-
niand als vorst Leopold, Ad Fijnen-
burg als Eugen von RohnsdorfHar
ry Smits als Mac Grave, Gerry Hees
sels als madame de reception, Jan
Marcelissen als notaris Kisz, Vic
Paimans als Vilhar, Mies Kruitwagen
als Juliska, Louise Biemans als Aran-
ka en Toos Schilders als Lia. Zij allen
leverde waardevolle bijdragen tot het
succes van deze middag, al zaten alle
rollen er niet even vast in en kon men
hier en daar nog wel iets van plan
kenkoorts bespeuren. In de komende
opvoeringen zal deze kleine schoon-
heidsfout echter wel achterwege blij
ven.
Helemaal geslaagd waren ook niet
de balletten, die waren ingestudeerd
onder leiding van Louise Biemans,
maar als men wat beter gewend is
aan de ongelijke „vloer", zal dit on
derdeel er ook wel beter uitkomen.
Het orkest onder leiding van de
heer Kees van Gorp heeft ook deze
middag een voortreffelijke prestatie
geleverd en in wel zeer belangrijke
mate bijgedragen tot het succes.
De bloemen, die na afloop werden
aangeboden aan de vrouwelijke solis
ten, waren dan ook wel op hun
plaats. Het was een uiterst prettige
en geslaagde middag daar in het zon
nige Oisterwijkse natuurtheater en
wij kunnen dan ook niet anders doen
dan de komende opvoeringen op 2, 9,
15, 16, 23 en 30 augustus warm in
de belangstelling aanbevelen.
om stil van
te worden
en dagenlang
over te
HAMOL
MARGRET ASTOR
GOYA (alleenverkoop)
PEGGY SAGE
nu ook bij
Dumoulin's
drogisterij
Grotestraat 327 Tel. 3071
WAALWIJK
55).
Het is ons dus wel duidelijk ge
worden, dat het leven van staats
secretarissen en referendarissen
niet over rozen gaat. Komt de mi
nister om de een of andere reden
een week lang niet opduiken, dan
wordt van zijn medewerkers ver
wacht, dat zij stoer een week op
hun post blijven. Dat gaat je niet
in je kouwe kleren zitten. Ge
lukkig kwam op dat moment de
auto van de minister er langzaam
en statig aanrijden. De minister
zat er zelf in en hij zong. Hij zong
een lied, dat hij zich nog herin
nerde uit zijn studentenjaren.
„Annemarieke, waar ga jij naar
toe?" zong de minister. Én het
was hem alsof hij het lieve stem
metje van Annemarieke hoorde,
die hem antwoordde met: „Ik ga
naar Leije toe, naar de studenten
toe..." Toen welde er een traan
op in des ministers oog. „Anne
marieke..., studententijd, schone
tijd..." mompelde hij. „Voetbal
lers naar Italië... klets Hij
was dus wel een tikkeltje zwaar
op de hand geworden, die flinke
minister, maar ja, dat wordt ie
dereen, die wat te veel spaghetti
heeft gegeten. We nemen hem dat
evenwel niet kwalijk, want toen
hij het ministerie binnen trad,
dwong hii werkelijk het grootste
respect af door zijn fiere hou
ding. „Alle voetballers moeten
naar Italië..." zei de minister met
dikke tong. „Begrijpen jullie dat,
Fotsmans en Treckmans Alle
voetballers moeten naar Italië.
Hoe meer hoe beter. En Annema
rieke moet naar Leijen!" „De
kwestie heeft Zijne Excellentie
sterk aangegrepen", zei drs. J. J.
Delijn Trecker...
de omtrek kunnen ontdekken.
Het weer klaarde op. Hun hor
loges waren blijven stilstaan,
maar volgens de stand der zon
moest het naar hun mening zo
wat vier uur in de namiddag zijn.
Robin stelde voor langs 't strand
te gaan wandelen en het meisje
ging gretig op dit voorstel in.
Nietsdoen in zijn nabijheid viel
haar veel te zwaar. Ze voelde dat
ze voortdurend bezigheid moest
hebben. De hitte was nu gewel
dig. Het leek meer op midden juli
vond Robin, dan op begin okto
ber. De zon drong door het dichte
gebladerte heen en brandde als
gesmolten lood op hun hoofden.
Geen zuchtje bracht enige koelte.
Zelfs de zee was stil en spiegel
glad en scheen de warmte terug
te kaatsen. En er was niets te zien
dan de strook zand langs het wa
ter, de wijde zee om hen heen en
een stuk oerbos ten zuiden van
hun verblijf, dat onbekende geva
ren verborg. Robin keek peinzend
naar die wildernis. Hij moest er
achter zien te komen wat er ach
ter dat bos lag. Maar vandaag
niet, dacht hij, toen hij zag, hoe
vermoeid Gwynne zich naast hem
voortsleepte. Hij kon haar niet
alleen laten en zij kon in die toe
stand niet mee op onderzoek uit
gaan.
„We gaan terug", zei hij be
slist. „Dan kun je rusten. Nee,
stribbel niet tegen. Ik zie veel te
goed dat je doodop bent."
Weer in de hut teruggekeerd,
ging Robin dadelijk naar buiten
en haalde armenvol Spaans mos
van de bomen, waarvan hij een
zacht bed binnen in de hut gereed
maakte.
„Ga daar nu een paar uurtjes
op liggen", zei hij bevelend. „Als
je dat niet doet wordt je vast nog
ziek. Je bent zo bleek als een
doek."
„Zelf zie je er ook niet zo best
uit", stribbelde ze met een flauw
lachje tegen, en keek naar zijn
vuil geworden kleren. En toen
zag ze, dat de wond opnieuw was
gaan bloeden, en ze werd ogen
blikkelijk weer verpleegster.
„Ik ga pas slapen als ik eerst
je hoofd gewassen en verbonden
heb", zei ze met grote beslistheid.
„Gelukkig, dat er nog genoeg ver-
bandstof in de stroken van mijn
rok zit. En met die woorden
scheurde ze er weer een strook
af. De aanraking van haar zachte
vingers bezorgden Robin een ril
ling over zijn rug. Hij bedwong
echter zijn verlangen om haar in
zijn armen te nemen en te kus
sen. Hij greep slechts stilletjes
haar rok beet en bracht de zoom
er van aan zijn lippen. Eindelijk
zat het verband om zijn hoofd.
Robin wilde de hut verlaten, doch
zij riep hem terug.
„Wacht eens even. Ik wilde je
nog wat vragen... wat ik graag
zou weten. Je hebt gezegd, dat je
ine van 't jacht hebt zien afval
len. Dat je naar me toe gezwom
men bent. Dat was verbazend
moedig en ik ben je er heel en
heel dankbaar voor. Maar heeft
niemand anders het gezien?"
Ze dacht natuurlijk aan Faust,
vloog hem door het hoofd. Zijn
gezicht verstrakte. Toch zou hij
haar nooit zeggen, dat de man,
die ze lief had, haar aan haar lot
had overgelaten en alleen om
zichzelf gedacht had. Hij kon die
gedachte nog steeds niet goed
verduwen.
„Ik veronderstel, dat ze het al
lemaal gezien hebben", zei hij
bruusk. „Je moet er mij niet voor
bedanken. Want je hebt van
jouw kant ook weer mijn leven
gered, nietwaar? Ga nu maar lig
gen en probeer te slapen. Ik zal
wel dicht in de buurt blijven."
Ze ging als een gehoorzaam
kind op het mos liggen en Robin
ging naar buiten en zette zich
neer op een gevallen boomstam,
waar hij roerloos urenlang bleef
zitten, zonder het meisje 'n ogen
blik uit het oog te verliezen. Meer
verlangde hij niet. Hier in de wil
dernis was ze aan zijn zorgen
toevertrouwdNiemand kon haar
nu van hem weg nemen. Het kon
weken duren voordat een ander
mens in hun kleine paradijsje
kwam. Dat gaf hem een grimmi
ge voldoening. De zon ging onder
als een vurige bal, die in zee weg
zonk. De duisternis viel snel en
een stevige bries wo^i door de
palm takken met een sussend ge
fluister. Robin kreeg het kil in
zijn vochtige, weinige kleren. Hij
wandelde een poosje op en neer
en zwaaide met zijn armen. Daar
op ging hij weer naar de hut om
te kijken. Gwynne lag vast te sla
pen met haar ene arm onder haar
bruine krullen. Hij sloop zachtjes
langs haar heen en rakelde het
vuurtje wat op. Beschermend
keek hij op haar neer, ging weer
naar buiten en legde zich dwars
voor de deuropening neer.
Aan de donkere hemel twinkel
den duizenden sterren met onge
kende helderheid, het vogelge-
kwetter zweeg en er slopen geen
dieren meer tussen de struiken
rond. (Wordt vervolgd).
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
De kleine dagelijkse dosis Kruschen doet
wonderen. Door de aansporende werking
van de vijf minerale zouten op de bloed
zuiverende organen gaan deze weer krach
tiger werken en zo worden alle onzuiver
heden in Uw bloed - oorzaak van Uw
lijden en pijn - vanzelf afgevoerd langs
natuurlijke weg. Neem eens een proef met
Kruschen. Al gauw zult U de weldadige
werking ondervinden.
AMSTERDAM
COPYRIGHT STUDIO
