FILMJOURNAAL yè. Musis Sacrum Liefde in de storm ZWITSAL Wie Luxor BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF i HOEDER WORDEN... mmst- L ZENUWRUST 3 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1959 3 nen beluisteren. Het programma ver meldt o.m.: Chopin (le pianoconcert), Brahms (le symphonie), Schubert (5e symphonie), Beethoven („Eroïca", 4e symphonie, 5e pianoconcert, 2e pia noconcert), Mozart (vioolconcert nr. 4 idem K.V. 26, concert voor fluit en harp en pianoconcert KV 459), Bach (4e Brandenburgs concert, Tsjaikofs- ky (le pianoconcert, 5e symphonie), Mahler, Ravel, Debussy, Liszt, Bruck ner, Sibelius, Gershwin, tot Schön- berg en Jurriaan Andriessen toe. Onder de solisten ontmoeten we de namen van de pianisten: Trudelies Leonhardt, Janine Dispa-van Mever, Stefan Askenase, Erduardo del Pue- yo, Cor de Groot, Daniel Wayenberg, Hans Henkemans, Gerard Henge- veld, Theo Bruins, Bela Siki, Louis Backx en John Blot; de violisten: Janine Andrade, Arthur Grumieux, Jacob Krachmalnick, Thomas Ma gyar, Herman Krebbers, György Pauk, Laszlo Revesz, Erwin Schiffer (altviool), Simon Kooke, Anton Koen en Pierre Jetteur; de zangsolisten: Lois Marshall, sopraan, Heieen Ver- kley, sopraan, David Hollestelle, bas en Wilhemine Matthès, alt. Als gastdirigenten zullen in het ko mende seizoen met Het Brabants Or kest optreden de Amerikaan Jonathan Sternberg, die met vele orkesten van naam reeds vele grammofoonplaten heeft gemaakt, Paul Hupperts en Evert van Tright. Ook zal weer een aantal gastorkesten op het podium verschijnen, te weten: het Residentie Orkest onder Willem van Otterloo, Het Rotterdams Philharmonisch Or kest onder Eduard Flipse, Het Om roeporkest onder Henk Spruit en het Limburgs Symphonie Orkest onder André Rieu. Verder zal op 26 april het Concertgebouworkest in Den Bosch concerteren. Programma en di rigent zullen nog nader worden be kend gemaakt. Een drietal solisten uit Het Bra bants Orkest zal in het nieuwe sei zoen op bijzondere wijze naar voren treden. György Pauk zal op 29 sept. te Parijs met orkest een vioolconcert van Katchaturian spelen. Op 1 en 12 okt. geeft Pauk te Parijs een viool recital en op 8 en 11 november zal hij met orkest te Marseille concerten geven. Pierre Jetteur zal in een 5-tal con certen met het Omroeporkest en het Overijsels Philharmonisch Orkest als solist optreden, alsmede buiten de provincie in het programma „Een uur muziek voor de jeugd". Hoboïst Evert van Tright zal met het fameuze Italiaanse ensemble I Musici di Roma een toumee door Midden-Europa maken. Verder zal hij als gast optreden bij de Wiener Philharmoniker, terwijl hij verder sa men met de violist Michael Schwalbe een prommofoonplaat zal maken van het concert van hobo en viool van Joh. Seb. Bach. ÏTHRT'mnEKIHHV „IK WAS AAN HEM VERSLAAFD" „Er bestaan misdaden die niet door de wet gestraft kunnen wor den".. Aldus sprak in 1956 de pre sident van het gerechtshof te Bremen, doelende op een van de merkwaar digste liefdesgeschiedenissen van de laatste tijd; een liefdesgeschiedenis, die eindigde in een tragedie; het wa re verhaal van Anette Klinger, die door haar blinde passie voor een man bijna geheel tot de ondergang was gebracht. Anette Klinger was knap en rijk, directrice van een grote fabriek. Haar man was in de laatste oorlog gesneuveld. Bij een benzinetank, waar zij regelmatig tankte, werkte een man, die zonder dat zij het aan vankelijk zelf wist, een grote indruk op haar maakte. Zijn naam was Hans Stein en deze wist op handige, listige en meedogenloze wijze ge bruik te maken van de eenzaamheid en de behoefte aan liefde van Anette Klinger. En deze vrouw geloofde de woorden van de man, toen deze haar voorloog, dat zij op de Autobhan een fietser had doodgereden en er beter aan deed dit maar niet aan de politie te melden. Anette Klinger geloofde Stein bijna tot het laatste ogenblik. Zij was met hem naar Caïro gevlucht, had haar gehele fortuin daar aan hem verloren en wilde nog steeds niet be seffen, dat Stein nooit van haar had gehouden, verhoudingen had met ve le andere vrouwen, onder andere een nachtclubzangeres, en dat hij zelfs deel uitmaakte van een beruchte ben de van handelaren in blanke slavin nen. De enige vriend van Anette Klin ger, dr. Leipold, weet Stein tenslotte te achterhalen in een louche nacht club in Caïro. Ook Anette vindt hij Feuilleton van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door ELEANOR ELLIOT CARROLL Vertaling: Herman Antonsen 37). Gwynne wendde zich om naar dokter Faust. Haar gelaat was doodsbleek en haar lippen trilden maar haar stem bleef kalm toen ze zei: „U moest ons maar liever alleen laten, dokter Faust. Ik speel het wel klaar, als we met ons beiden zijn." De dokter begaf zich naar de deur en trok die zachtjes achter zich dicht. SCHEIDING. Gwynne wachtte tot ze de voet stappen van dokter Faust niet meer hoorde en boog zich daarna over de zieke heen. Ze voelde een diep medelijden met Inez die daar zo hulpbehoevend en zwak neer lag onder de dorre bladeren, die haar van top tot teen bedkten. „Inez", begon ze, „Robin is niet dood. Dit herhaalde ze langzaam terug uitgehongerd, ziek, de wan hoop en de ondergang nabij. Het duurt maanden voordat zij weer in de maatschappij kan terugkeren, maar krijgt dan van de president van het gerechtshof ook een ernstige ver maning mee, omdat zij het slachtof fer werd van eigen lichtzinnigheid. Stein wordt veroordeeld tot een lang durige gevangenisstraf, maar er be staan misdaden, die door de wet niet gestraft kunnen worden. Zulk een misdaad is het doden van een liefde. Deze goed gemaakte en boeiende Duitse film geeft het ware verhaal van Anette Klinger. De hoofdrollen worden vertolkt door Barbara Rüt- ting, Carlos Thomson, Wolfgang Preiss en Kai Fischer. Zaterdag en zondag. Toegang 18 jaar. „ADAM OP DE VALREEP" Persoonsverwisselingen, verkleed partijen, misverstanden en verwarrin gen doen het in de humoristische film nog altijd uitstekend en in deze Duit se film is er dan ook een overvloedig gebruik van gemaakt. Het gehele kol derieke verhaal speelt zich af aan boord van het jacht „Atalanta", dat een tocht maakt op de Middellandse Zee. Eigenaar is de Amerikaanse filmmagnaat mr. Meyer, die de di recteur van zijn Hamburgse kantoor en diens echtgenote heeft uitgenodigd voor een boottocht. Meyer is even- BABYSET DE LUXE M eens vergezeld van zijn echtgenote en zijn knappe dochter Mabel. De Ham burgse directeur, Adam Meinecke, heeft zijn hoogste baas nog nooit eerder gezien. Hij is een zeer precies man en zo kan het dan ook gebeuren dat hij zijn hoogste chef op het post kantoor in Capri een draai om de oren geeft zonder te weten dat het de grote baas is. Als hij er achter komt, kan hij natuurlijk niet langer als Meinecke doorgaan. Zijn procuratie houder Bullinger moet nu voor Mei necke doorgaan en Meinecke zelf maakt zich voor Meyer onherkenbaar door puntbaard en snor af te scheren. In deze situatie vervalt echter ook Meinecke's knappe vrouw Renate aan Bullinger, waar heer Bullinger helemaal niet zoveel voor voelt, om dat hij het oog heeft op de knappe dochter van Meyer, Mabel. Enfin, de hele zaak aan boord loopt natuurlijk mis, maar ten slotte na veel verkleedpartijen, misverstan den en valpartijen komt de hele zaak op gelukkige beentjes terecht. Luchtig zomers vermaak dat wei nig om het lijf heeft, maar dat voor de liefhebbers van dit filmgenre toch wel de nodige ontspanning brengt. In de hoofdrollen Rudolf Platte, Oskar Sima, Doris Kirchner en Wal- traut Haas. Maandag en woensdag. Toegang 14 jaar. „VROUWENGEVANGENIS" Een meisje uit het „lichte" le ven, Alice Dumas, heeft genoeg van Place Pigalle en alles wat daaraan vastzit. Zij breekt met de profiteur Maria en gaat in een apotheek wer ken. Later trouwt zij met de eenvou dige arbeider Rémon. René, de zoon van de apothekeres, maakt haar het hof, maar zij wijst hem af omdat zij van Rémon houdt. Dan sterft plot- nodig voor rustig denken en werken en goede nachtrust Mijnhardt's Zenuwtabletten seling Rémon aan een vergiftiging. Het justitiële apparaat komt in wer king en omdat zowel de omstandig heden als haar verleden tegen Alice zijn, wordt zij gearresteerd en tot tien jaar gevangenisstraf veroordeeld. Dan blijkt echter ook de ware lief de van René. Hij beweegt hemel en aarde om de onschuld van Alice aan te tonen, hetgeen hem na enkele ja ren gelukt. In deze film wordt het leven in een Franse vrouwengevangenis op rea listische wijze uitgebeeld. De hoofd rollen zijn bezet door Daniele Delor- me en Jacques Duby. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang 18 jaar. „DE BENDE VAN MONTANA" Als we de talloze westerns mogen geloven, dan was er in het ruige wil de westen eigenlijk niets dat nu eens gezellig en rustig afgewerkt kon wor den. Op de een of andere manier kwamen er altijd wel schietijzers en forse „dreunen" bij te pas. Zo ook in dit verhaal, dat ons de geschiede nis vertelt van Dean Beattie, die naar het plaatje Sundown is gekomen in verband met de aanleg van een spoor lijn. Ter plaatse vindt hij echter een louche figuur in de persoon van Beau Santee, die er zelf een particu liere vrachtlijn op na houdt en de spoorwegen dus liever ziet gaan dan komen. Er wordt dus het nodige lood op Dean (George Montgomery) af gevuurd, maar telkens weer blijkt des schutters hand te beven, zodat Dean in leven blijft en de film nog even voortduurt. Dean krijgt tenslotte assistentie van een oude makker, die aanvankelijk voor schurk Santee werkt, maar er plotseling genoeg van krijgt. Dat is dan voor de hele goe gemeente het sein om zich tegen dic tator Santee te keren en zeer korte metten te maken. De goede traditie getrouw houdt Dean er het bekende cafézangeresje (Randy Stuart) aan over, hetgeen inclusief de spoorwe gen toch wel om over naar te schrij ven is. f. Maandag en woensdag. 1 Toegang 18 jaar. Provinciaal Nieuws PROVINCIALE PRIJS VOOR SCHONE KUNSTEN NOORD BRABANT. De Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant hebben, gehoord de daartoe ingestelde commissie van advies, bestaande uit de heren Ir. H. Badings, Ir. K. Bouman, W. Goedhart, W. Paap en prof. Dr. J. Smits van Waesberghe, en na over leg met de commissie voor cultu rele aangelegenheden uit de Pro vinciale Staten, besloten, de pro vinciale prijs voor schone kunsten voor het jaar 1958 (muziek) voor beroepskunstenaars toe te kennen aan de heer Frans van Amelsvoort te 's-Hertogenbosch en voor hen, die de muziek uit liefhebberij be oefenen. aan de Koninklijke Er kende Harmonie „Concordia" te Loon op Zand. De datum van de uitreiking van de prijs zal nader bekend worden gemaakt. GROTE PLANNEN OP RECREATIEGEBIED IN OOSTERHOUT. De burgemeester van Ooster hout heeft hijzonder belangrijke plannen opengelegd omtrent de beide recreatiegelegenheden „De Warande" en „Surae". Indien de ze kunnen worden gerealiseerd, hetgeen een slordige twéé mil- lioen gaat kosten, zal Oosterhout binnen enkele jaren kunnen be schikken over twee recreatiecen tra met speciale accomodatie voor watersport, van grote allu re, welke voor vele jaren grote hoeveelheden van de steeds toe nemende stroom van op deze wüze ontspanning zoekende Ne derlanders en buitenlanders ver antwoord zal kunnen ontvangen en gepast comfort bieden. Het zijn de plannen voor „l)e Wa rande" en „Surae" in Dorst. WERKGELEGENHEID VERTOONT DALENDE LIJN IN VRAAG EN AANBOD Over de maand augustus heeft de werkgelegenheid in het gebied van het Gewestelijk Arbeidsbureau Waal wijk zowel in aanbod als in vraag een dalende tendenz te zien gegeven. Door het aanbod van jeugdige werkkrachten daalde de vraag van 805 per einde juli tot 726 per ultimo augustus over het gehele gewest en in totaal over alle bedrijfstakken. Per rayon bedroegen deze cijfers resp.: rayon Waalwijk 517-482, rayon Almkerk 83- 70 en rayon Dongen 205- 174. Van deze totale vraag van 726 nam alleen de schoen- en lederindustrie 452 aanvragen (einde juli 459) voor haar rekening, waaruit wel blijkt dat er in deze bedrijfstak nog altijd een groot tekort aan arbeidskrachten be staat. Alleen in het rayon Waalwijk bedroeg de vraag in de schoen- en lederindustrie al 337 (einde juli 339). „Als deze aantrekkende conjunctuur blijft voortduren, dan kunnen er in het volgende voorjaar wel eens grote spanningen op de arbeidsmarkt ont staan", zo meende de directeur van het Gew. Arbeidsbureau, de heer van Hest. In de metaalnijverheid daalde de vraag van 131 naar 94 over het ge hele gewest en in het rayon Waal wijk van 56 tot 37. Ook in de bouw nijverheid was een lichte daling in de vraag te bespeuren, namelijk van 87 tot 76. Ook in het aanbod ofwel in de to tale geregistreerde arbeidsreserve heeft de afgelopen maand een daling te zien gegeven. In het gehele gewest daalde de werkloosheid in de bouw nijverheid van 47 tot 27, in de schoenindustrie bleef zij hetzelfde, namelijk 14, en in de metaalnijver heid liep het cijfer terug van 13 tot 10. De totale werkloosheid in het ge hele gewest bedroeg einde augustus 9 pro mille. Voor de drie rayons was dit cijfer: rayon Waalwijk 8, rayon Almkerk 12 en rayon Dongen 7. Met dit cijfer staat het gewest Waalwijk er ten aanzien van de werkloosheid weer het beste voor, gevolgd door Tilburg met 11 pro mille. Breda sluit in de provincie de rij met 30 pro mille. Het provinciale gemiddelde bedraagt 20 pro mille, het landelijk gemiddelde 19. 67). Het liep intussen al tamelijk tegen elven en het zou dus niet lang meer duren of de trein uit Parijs zou Ottoburg binnensto men. „Nog drie minuten, Pepi", zei brigadier Piet. „Tijd ge noeg", lachte Pepi. „Wij van het spoor in Ottoburg weten van wanten, hoor! Voor zo'n wissel tje draaien we onze hand niet om". En op zijn dooie gemak wandelde Pepi Zugentapperl naar en met nadruk. „Hij is niet dood, maar levend en gezond. We zijn allebei gered. Zou je hem niet graag willen spreken? Hij wacht huiten totdat ik hem roep." Het leek wel of een electrische batterij de spieren van de zieke plotseling geladen had. Ze ging met een ruk rechtop zitten. De droge bladeren dwarrelden naar alle kanten. Het was zielig om te zien, hoe de geel satijnen japon, die Inez nog steeds aan had, vervuild en gescheurd was. En haar eerste bemerking was ook wel heel ken merkend voor haar karakter. „Als Robin werkelijk buiten wacht, dan kan hij me toch niet in zo'n toestand zien!" Ze bekeek haar meer dan vuile handen. Ze nam Gwynne aan dachtig op. „Hoe kom jij zo schoon? Waar heb je die kleren vandaan? Van wie zijn ze afkom stig?" Het meisje vertelde het haar en verhaalde tevens hoe zij en Robin een week lang hun toevlucht in de hut op de heuvel gevonden hadden. En daarvan scheen één ding slechts tot Inez door te drin gen... dat Gwynne en Robin een hele week in eikaars gezelschap waren geweest. ..Nu weet je zeker ook alles?" snikte ze en liet zich achterover op haar legerstede vallen. „Nu hebben jullie gelegenheid gehad om alles uit te rafelen. Hij heeft je zeker alles verteld... over ons beiden... is 't zo niet?" Gwynne haastte zich, haar gerust te stellen en verklaarde dapper: „We hebben alleen maar hoop, dat dit ge beuren zou Inez, dat we jou levend terug zouden vinden. Robin zou je heel graag spreken. Maar als je lie ver er mee wacht, tot ik je wat heb opgeknaptje gezicht gewassen en je haren opgekamd heb..." „Ja, natuurlijk!" riep Inez uit. „Daar in de hoek in die kan staat wa ter, maar verder heb ik niets... zelfs geen zakdoek meer..." Ze begon weer te snikken als een kind. „Laat dat nou maar aan mij over, lieve meid", suste Gwynne haar. „Ik heb... och, ik heb van alles en nog wat. Ondergoed en net zo'n wit pak als ik draag en een kam. Zo meteen voel je jezelf weer net als vroeger. Het volgende half uur was ze druk bezig met 't wassen van het koorts achtig gloeiende gezicht en de han den van Inez, het kammen van het verwarde haar en het weer opmaken in de oude vorm. Eenmaal ging ze naar buiten om Robin, die bezig was de dokter in de kleren te steken in een andere hut, te roepen en hem om de wissel toe. Er stond daar toe vallig ook 'n oud treinwagentje hij dat zijspoortje. Dat wagentje deed geen dienst meer bij 't rol lend materieel en het werd alleen nog maar gebruikt als schuilhok je voor de noeste baanwerkers van de Slavonische spoorwegen. Het regende namelijk nogal eens in Ottoburg en hij zulk nat weer zochten de baanwerkers in dat Wagentje hun troost. Achter dat karretje had kapitein Fritzl een stel kleren en handdoeken te vragen, waarmee ze snel in de hut van Inez verdween. Toen ze weer naar buiten kwam zaten de beide mannen op het strand. De dokter was geschoren en had een schoon wit pak aangetrokken. „Inez is klaar. Je kunt haar nu spreken", zei ze tegen Robin, en heel haar houding was die van een ver pleegster uit het St. Margaret's Hos pitaal van San Francisco, die goede tijding kwam brengen aan een be zorgde verloofde over zijn meisje dat ziek lag. Robin keek eerst haar en daama Juian Faust nors aan. Hij mompelde iets onverstaanbaars en ging naar de achterste hut toe. Toen verloor Gwynne haar be heerste kalmte het eerst. Ze hief plotseling haar gebalde vuist omhoog en drukte die tegen haar mond om een wanhoopskreet te smoren. Zou hij Inez kussen, zoals hij haar gedaan had? Zou alles tussen dat verloofde paar weer geheel in orde komen? Waar was haar eigen trots gebleven, dat ze zich kon laten gaan? Sommige dingen waren nu eenmaal in de wereld niet te vermijden, zelfs niet op 'n verlaten eiland. Ze moest nu al haar wilskracht verzamelen om Robin Lee voor goed te vergeten! Voor altijd! Ze had alle bewijzen van zijn onwaardigheid in handen en toch von Köpenick zijn leger in hin derlaag gelegd. De reeds door ons waargenomen kanonnier der 2de klasse was daar ook hij met zijn gevaarlijke schietwapen. Ze ke ken allemaal zeer krijgshaftig, die soldaten, en het lijdt geen twijfel dat ze allemaal naar het ogenblik hunkerden dat de kruit damp hun neusgaten zou prikke len. Od de prent is duidelijk te zien dat er met dit leger niet valt te spotten. Toen.weerklonk er een machtig gesnuif en gedender in de verte. Briesend naderde de sneltrein het station van Otto burg, maar eilaas, de nooit ge bruikte wissel bij het nooit ge bruikte zijlijntje zat volkomen vastgeroestDe goede Pepi Zugentapperl stond zich letter lijk een rugverstuiking te trek ken aan die weerbarstige wissel, doch het hielp allemaal geen zier. Sissend stoomde de trein hem voorbij... op het goede spoor voelde ze nog inwendig zoveel pijn om hem... „Gwynne", zei de zachte wellui dende stem van dokter Faust, „Laat me je gezicht eens zien, schat. Ik zou er graag zekerheid van hebben, dat jij, en niet een of andere roodharige geestverschijning naast me zit". Ze wendde zich met vochtige ogen en een zenuwachtig lachje naar hem om. „Ik zie er anders in dit costuum niet bijzonder vergeestelijkt uit, wel?" „Zal ik je vertellen, waarop je in mijn ogen lijkt?" vroeg hij ernstig, zijn ene hand over haar samengevou wen handen leggend. ,o,Zoals we hier met ons beiden zitten aan de oneindi ge zee, lijkt het hier op een paradijs, Gwynne. Ik voel me tot alles in staat. De verschrikkingen van de afgelopen week liggen eens zo ver achter me..." „Ja, ik begrijp hoe erg het voor je geweest is", viel ze hem haastig in de rede. „Die arme Inez is al geen ge makkelijke patiënte in gewone om standigheden, maar we weten nu eenmaal zelf niet wat zenuwen zijn en we moeten trachten, haar gevoe lens in dergelijke buitengewone om standigheden te begrijpen. Het is een verschrikkelijke spanning voor haar geweest". Ze wist heel goed, dat ze maar in het wilde weg praatte en dat haar woorden vrij hoogdravend klonken. Ze zag ook, dat Faust zat te pein zen; ze wist wat hij wilde zeggen. En ze voelde dat ze het niet wilde horen. Hij praatte echter door en hield haar hand innig vast. „Weet je nog Gwynne, waarover we in die stormachtige nacht gepraat hebben? Net voordat Robin in de ka juit kwam, om me te roepen? We stonden op het punt, samen het ge luk te vinden, weet je dat nog? Tot dan toe had ik niet durven hopen, dat een van mijn geluksdromen nog eens werkelijkheid zou kunnen wor den, maar toen heb jij iets gezegd, wat me ontzaggelijk veel hoop heeft gegeven. Ben je dat vergeten?" Hij voelde hoe haar hand onder de zijne trilde. Hij zag een blos lang zaam naar haar voorhoofd opstijgen. En dat deed zijn pols sneller kloppen. Gwynne bleef echter zwijgen. En Ju lian vervolgde op zachte overtuigende toon „We zulen niet altijd schipbreu kelingen blijven. Er bestaat alle re den, om te verwachten, dat we bin nenkort gered zullen worden. En als dat eenmaal het geval isvoor die tijd zal ik geen woord meer zeg gen, maar mag ik je dan nog eens vertellen, wat jij voor me bent? Mag ik dat, Gwynne?" (Wordt vervolgd). Dit is de titel van het nieuwe boek van Dr.W. de Kok. Alles over zwangerschap, geboorte, babyverzorging en kleuter opvoeding. Dit waardevolle boek (184 pagina's in fraaie omslag) krijgt U ten geschenke bij aanschaffing van een zijn haar met Vi-Shine wast heeft beslist van roos geen last. Vl-Shlne is een geheel nieuwe shampoo, die meór veel meer doet dan U eigenlijk van een haarwasmiddel zou verwachten. Prus oer tube voor vele wa~.slngen f 1.60. /I CK/ST l-JELLY SHAMPOO Rowntruo N.V. /umstordam i voor oliehaarden petroleum DE HAARDOLIE met het hoogste rendement zuinig - geen roet - meer warmte cc^i'O-r S1UC.O *v.\m

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 3