Liefde in de storm
Brabantse ondernemers
bespraken produktiviteit
Charme en degelijkheid
op Cunen-najaarsshow
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
Feuilleton
(^sso)
petroleum
DE HAARDOLIE
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 28 SEPTEMBER 1959
2
voorstel ter tafel gebracht om de Al
gemene Politieverordening aan te vul
len met de bepaling dat ook besloten
ruimten waar patates-frites gebakken
worden tusen 12 uur s nachts en 5
uur voormiddag gesloten moeten zijn.
Reeds eerder was een dergelijke be
paling gesteld ten aanzien van de
patates-friteskramen in de- gemeente
op grond van de vele klachten welke
waren binnengekomen over versto
ring van de openbare orde door „aan
geschoten" jongelui, die tot 2 of 3
uur 's nachts bij de friteskramen ble
ven hangen.
De heer Ros juichte dit voorstel
toe en gaf als zijn mening te kennen,
dat 12 uur op zaterdagavond nog te
iaat was, want dan is het reeds zon
dag. Spr. zou nog liever sluiting om
11 uur zien. De heer Ros zou op zon
dag het liefst zowel de friteskramen
als de café's willen sluiten.
De heer Vos vroeg of die klachten
over rumoerige jeugd nu wel zo tal
rijk waren. De jeugd van vandaag is
nu eenmaal anders dan die van vroe
ger, zo meende de heer Vos.
De voorzitter wees er op, dat de
raad niet competent is om de frites
kramen op zondag te sluiten, omdat
een dergelijk besluit in strijd zou zijn
met de Winkelsluitingswet en dus
door de voorzitter van de raad aan
de Kroon ter vernietiging zou voor
gedragen moeten worden.
De heer Ros zei ook niet zover te
willen gaan, maar dat hij alleen zijn
principieel standpunt te kennen had
willen geven.
De heer Rijkers sloot zich aan bij
de visie van de heer Ros waar het de
sluiting om 11 uur 's avonds op za
terdag betrof.
De heer de Raat meende, dat dit
niet zoveel zou helpen. De jongelui
blijven toch op straat herrie maken,
zo meende hij.
Wethouder Timmermans meende
dat er veel gewonnen zou zijn, wan
neer stipt de hand werd gehouden aan
het sluitingsuur van 12 uur. Gewoon
lijk wordt het half één of één uur.
Hier ligt dus een taak voor de politie.
Het voorstel werd zonder hoofde
lijke stemming aangenomen. y
VERKABELING
Van de P.N.E.M. was door het ge
meentebestuur bericht onvangen da
thans voor verkabeling in aanmerking
komen: het Oosteind, de Waspikse-
dijk, de Winterdijk en de Hoge Zand-
schel. Voor de aders welke t.b.v. de
openbare verlichting in de kabels zul
len worden opgenomen is de gemeen
te een bijdrage verschuldigd van in
totaal f 11.765. In verband met
deze verkabeling zullen tevens een
aantal voorzieningen t.a.v. de open
bare verlichting getroffen moeten
worden, zoals het plaatsen van in to
taal 69 nieuwe lichtmasten. Hiermee
is een bedrag gemoeid van f 44.159,
zodat de totale kosten van het project
f 55.924. zullen bedragen.
De heer Kuijsten stelde voor om de
momenteel spaarzaam verlichte Nieu-
wevaart aan te vullen met een aantal
vrijkomende armaturen. De voorzit
ter antwoordde dat dit voorstel de
aandacht van het gemeentebestuur zal
hebben.
Goedgekeurd w§rd verder een
voorstel tot het verpachten van ge
meente-eigendommen aan A. van
Baardwijk, mevr. L. J. v. Pas-Pruijs-
sers, D. P. de Rooij, A. Rijken, H.
Spierings en M. C. Wervers.
Een reeds eerder genomen besluit
inzake de aankoop van een strook
grond van de heer A. J. Vos werd
ingetrokken en er werd een nieuw
van
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
Vertaling: Herman Antonsen
42).
Beheers je toch 'n beetje tot je
weet wat je noodzakelijk weten
moet. Het is 'n ellendige geschie
denis Gwynne. Onbegrijpelijk
voor meisjes van zo hoge opvat
tingen als jij er op na houdt. Een
vrouw, wier idealen niet zo hoog
liggen, zou de waarheid reeds al
lang vermoed hebben. Maar jij
niet
„Wat voor een geschiedenis?"
vroeg ze heftig. „Ik weet niet,
waar je het over hebt."
„Natuurlijk niet. Dat wilde ik
je nu juist aan 't verstand bren
gen, als je me liet uitpraten. Als
jij wist, dat Robin in gevaar ver
keerde... in een geestestoestand,
waarin hij tot alles in staat is..."
„Bedoel je dat er haaien in het
water zijn?" vroeg ze verschrikt.
„Hier in 't water niet. Maar
menselijke haaien zijn overal te
besluit genomen, waarbij werd tege
moet gekomen aan enkele door de
heer Vos gestelde aanvullende voor
waarden.
Ook werd ingetrokken een raads
besluit, waarbij aan de heer Jac. La-
ros bouwterrein was verkocht voor de
bouw van een woning. De heer Laros
heeft te kennen gegeven van de bouw
af te zien. Dit bouwterrein zal nu
worden verkocht aan de heer A.
Bosch.
Tenslotte hechtte de raad zijn goed
keuring aan een aantal begrotings
wijzigingen, waarbij de raad o.m. ak
koord ging met de uitgave van f 1155
voor uitbaggering van 't voorste deel
van de Labbegatse haven. Een zelfde
bedrag zal de N.V. Oerlemans Zn.
voor haar rekening nemen. Verder
hebben B. en W. in afwachting van de
benoeming van een nieuwe burge
meester opdracht gegeven tot het op
stellen van een rapport omtrent de
aan de ambtswoning van de burge
meester aan te brengen voorzienin
gen. De kosten van deze voorzienin
gen worden in totaal geraamd op
f 6000.-.
Ons depot te Breda,
Stationsem placement,
iel. 32886,
zal u desgewenst gaarne het
adres van een Esso haard-
oliehandelaar geven.
heer Lips. „Het gemeenschappelijk
doel is het bedrijf tot een welvaarts
bron voor allen te maken. Daartoe is
het aankweken en bevorderen van een
gezonde mentaliteit een primaire eis;
speciaal voor het middelgroot en het
kleinbedrijf, die met betrekking tot de
vrije loonvorming hun produktiviteit
zullen moeten opvoeren."
Prof. Dresden noemde de produk-
In „De Graanbeurs" te Breda wa
ren j.I. donderdag 'n honderdtal Bra
bantse ondernemers en representan
ten uit de middelgrote en kleinere
bedrijven bijeen om van gedachten te
wisselen over algemeen beleid, men
taliteit en produktiviteit, waarover
door de voorzitter van de TNO-nij-
verheidsorganisatie, prof. dr. D.
Dresden, een boeiende inleiding werd
gehouden. Deze bijeenkomst stond
onder leiding van de Stichting Bra
bantse Produktiviteitscommissie.
De voorzitter van de commissie, de
directeur der N.V. Lips te Drunen,
de heer M. M. H. Lips, gaf vooraf
een samenvatting van de doelstellin
gen van de organisatie en wees op het
belang van deskundige steun, om
vraagstukken ten aanzien van het
produktiviteitsstreven zakelijk en ef
ficiënt op te lossen.
„Omdat kleine bedrijven veelal
niet over een dergelijke steun be
schikken", aldus de heer Lips, „heeft
de organisatie een deskundige aange
trokken, die met de ondernemer even
tuele moeilijkheden kan opsporen en
analyseren en die vervolgens- per ge
val kan nagaan welke hulp het meest
geschikt is en wie daarbij ingescha
keld moet worden." De resultaten,
die op deze basis tot dusver zijn be
reikt, kunnen bevredigend geacht
worden.
De heer Lips spak als zijn mening
uit, dat veel spanningen in de bedrij
ven moeten worden geweten aan een
starre verhouding tussen werkgevers
en werknemers. „Ogenschijnlijk zijn
hun belangen tegenstrijdig, maar in
feite lopen ze parallel", zo zei de
voor
oliehaarden
met het hoogste rendement
zuinig - geen roet - meer «and*
tiviteit een moeilijk en veelomvattend
begrip en hij zag het als een verhou
dingsgetal, als het resultaat van een
deelsom, waarbij in teller en noemer
verschillend geaarde grootheden
staan die niet zo maar zijn op te tel
len.
„In het algemeen", aldus prof.
Dresden, „gaat het om de menselijke
verhoudingen, om de geestesgesteld
heid. Bij het bepalen van de produk
tiviteit moeten alle omstandigheden
bij elkaar worden genomen. En wil
zij goed geordend zijn, dan moeten
ze in feite beginnen bij de onderne
mer." Bij de aanstelling en beloning
van arbeidskrachten moet naar de
mening van prof. Dresden grote
waarde worden toegekend aan de
aanleg tot de voor het bedrijf ge
schikte geesteshouding naast vakbe
kwaamheid. De bezieling in die rich
ting moet komen van de algemene lei
ding, want het voorbeeld werkt op de
duur beter dan de lering.
Deze bijeenkomst werd b«~sl >tea
met een interessante forumdiscussie,
waarbij o.m. aanwezig was de waar
nemend commissaris der koningin in
Noord-Brabant, de heer J. Philippart.
De dag w< id besloten met groets-
excursies naar Breda en Etten.
„De mode is zo'n onverdraaglijke
vorm van lelijkheid dat wij haar i
iedere zes maanden moeten veran
deren."
Deze uitspraak komt van de heer
Oscar Wilde, die, ook al zou hij er
anders over gedacht hebben, dit toch
niet gezegd zou hebben, want hij was
een groot schrijver die bekend stond
om zijn persoonlijke en karakteristie
ke definiëringen.
Wat zijn visie op de mode betreft,
zij mag dan wel een aardige vondst
zijn, in haar algemeenheid is zij ech
ter beslist niet juist Wij hebben dat
donderdagavond weer kunnen erva
ren op de najaarsshow welke de Fa.
Cunen traditiegetrouw in zaal Thalia
gaf en die ook nu weer een veelheid
van charmante kleding te zien gaf.
Alvorens wij nader ingaan op de
getoonde modellen, moet het ons toch
van het hart, dat het in de eivolle
Thalia-zaal soms bijzonder en zelfs
storend rumoedig was. Het gekweb
bel tijdens de show deed bij tijd en
wijle denken aan een verstoorde een-
dekooi en de leidster van de show,
Betty Blommestein, had dan ook dik
wijls alle moeite, mede ten gevolge
van de niet bijster beste geluidsin
stallatie, zich verstaanbaar te maken.
Verder kwam het ons voor dat het
looppad voor de mannequins met het
jaar smaller wordt, hetgeen wellicht
het gevolg is van het streven om zo
veel mogeijk belangstellenden van de
show te laten genieten. Evenals an
dere jaren was ook nu weer het af-
en aangeloop van de obers nogal
storend. Er waren zo nu en dan zo
veel mensen op de been, dat men
moeite had om daartussen de man
nequins te ontdekken. Wij vragen ons
af waarom men de smakelijke versie
ring bij de thee of koffie niet van
tevoren klaar zet, dit gebeurt op an
dere plaatsen ook. En dan a.u.b. een
lepeltje bij de koffie, met een gebak
vorkje roert het niet alleen slecht,
het doet ook een beetje „op z'n boe-
refluitjes" aan.
Maar goed, deze ruimtelijke en
andere tekortkomingen nemen niet
weg dat de fa. Cunen met voortref
felijke voorbeelden uit haar uitge
breide collecties voor de dag is geko
men en dat we dan ook wat de mode
betreft van een zeer geslaagde show
mogen spreken.
Er waren vijf mannequinsGreetje,
Pat, Frieda, Lidy en Jeanine, die
zowel de kleding van de teenager als
van de jonge vrouw en de oudere
dame showden. Herenkleding werd
geshowd door Greet en de heel kleine
Wilma, die tussen de grote obers he
lemaal verloren ging, liet zien wat
het najaar op het gebied van kinder
kleding brengt.
De stof, waaraan u dit najaar uw
hart zult moeten verpanden om in
de mode te blijven, is mohair. Dit zal
de dames overigens niet moeilijk val
len, want mohair is werkelijk een ide
ale dracht, smaakvol, charmant en
lekker warm. Er werden op deze
show meerdere bijzonder attractieve
japonmodellen getoond in paars en
geel. Behalve paars zijn ook mos
groen en de typisch goudbruine
herfsttinten de kleuren van dit na
jaar. Ideaal voor japonnen is altijd
nog de zuiver wollen jersey, die fraai
slank afkleedt, de bouclé en de jer-
sey-bouclé, in welke laatste stof we
een prachtige rok van Duits fabrikaat
zagen. De dikkere stoffen zoals bou
clé vinden wij overigens minder ge
schikt voor de zwaardere figuren.
Velours laat zich prachtig verwerken
in reismantels. De kragen van de
mantels zijn over het algemeen ofwel
breed ofwel nauwsluitend, waarbij
bont dit najaar een grote rol speelt.
Ook de kragen van regenmantels heb
ben dit najaar een bontkleding, waar
voor veel zeehond en orlon verwerkt
wordt.
Bij de regenmantels handhaaft zich
nog altijd het poplin voor de wat
mildere dagen, met daarnaast de meer
gekledere regenmantels van tweed
en gabardine. Een beeld van een
mantel met bijbehorende japon, beide
uitgevoerd in een zuiver wollen olijf
groene bouclé, showde Greetje. Het
was een droom van Schiaparelli en
dus ook nogal aan de prijs.
De japonnen zijn over het algemeen
recht en door hun soberheid en strak
ke lijn bijzonder smaakvol en char
mant. Wat bij het dragen van deze
japonnen natuurlijk van zeer groot
belang is de foundation. Fluweel is
toch wel een kostelijke en voorname
dracht als japonstof. We hebben dat
op deze show weer kunnen constate
ren in een aantal prachtige modellen.
Ook de zuiver wollen jersey doet het
voortreffeijk, maar moet wel voorbe
houden blijven voor de beslist slanke
figuren. We zagen ook een japon
met een verrassing, namelijk de af
neembare kraag, hetgeen weer eens
wat meer mogelijkheden opent. En
dan is de kazak er ook weer. Bij
zonder charmant en aardig. We za
gen er een in groen met lila (een uit
stekende kleurcombinatie) voor de
wat oudere dame en een rode voor
de teenager en de jonge vrouw.
Sportieve kleding is er voor dit
najaar ook weer te kust en te keur
bij de fa. Cunen. De dames, die zich
graag in een pantalon steken, zullen
beslist weg zijn van de prachtige
kwaliteiten en tinten tinneroy die dit
najaar op de markt komen. Dan zijn
er natuurlijk nog de vesten in aller
lei soorten en modellen, waarbij u
eens moet letten op de vesten van zui
ver wollen bouclé. Bij een tinneroy
pantalon doen ze het bijzonder leuk.
Ook zijn er bij Cunen de heerlijke
„slobbertruinen", die overigens hele
maal niet slobberachtig, maar zeer
sportief en jeugdig aandoen. Wat de
jasjes betreft zouden we de aandacht
willen vestigen op de Sturke parcha-
coat met warme voering en een met
bont afgezette capuchon. En dan
voor de teenager het Zs tinneroy
manteltje met daaronder een draion
vest en mohair rok. Vlot, charmant
en echt wel te betalen. Voor de auto
rijdende dames is de op mohair ge
voerde overcoat met afknoopbare ca
puchon bijzonder doelmatig.
Ook bij de heren valt het accent
op de overcoat, waarbij dan blijkbaar
een pet hoort. Overigens opent de
herenmode geen opvallende verge
zichten. Wel bleek op deze show dat
72)
„Adiuto bono!" riep de dikke Di-
avolo uit. „Goeie help! Dat gaat mis!
Je had gelijk, Angelico! Ze gaan de
trein nazoeken! Wat nu?" - „Er uit
springen en hard weglopen", raadde
Angelico aan. - „Hoe kan dat
nou?" vroeg Diavolo schamper.
„Kleuntjes is helemaal bevroren en
als wij die bevroren kwibus moeten
dragen, dan zal er van hardlopen niet
veel komen in dit gebergte!" - De
sluwe dikzak keek intussen met Ar
gusogen rond of er geen ontsnapping
mogelijk was, onder behoud natuur
lijk van de kostbare prooi Karei
Kleutjes. En jawelvoor de zo
veelste maal was het lot de schurken
gunstig gezind. Om te beginnen bof
ten ze al, dat hun koelwagen toeval
ligerwijze juist achter aan de trein
gekoppeld zat. Daar kwam nog iets
bij, dat oplettende lezers mischien al
hebben waargenomen. De spoorlijn
maakte namelijk een behoorlijk scher
pe bocht ter hoogte van Pepi's wis
sel. Toen de trein dan ook was door
gestoomd tot voorbij deze wissel,
werden de laatste wagens volkomen
aan het gezicht onttrokken door de
geweldige rotspartijen. - „Ze kun
nen ons niet meer zien!" riep Diavo
lo toen uit. „Dat is onze kans! Ik ga
de wagen afkoppelen!" - Ondanks
zijn flink ontwikkelde lichaamsbou
ten, sprong hij kwiek en lenig de wa
gen uit. Toen duurde het niet lang
of de schavuit had de koelwagen van
de trein losgemaakt met een paar be
hendige handgrepen. Juist was hij
daarmee klaar, toen de trein weer op
trok om sissend en puffend het on
gebruikte zijspoortje op het station
netje van Ottoburg op te stomen.
Vriendelijk en dankbaar gestemd
wuifde de dikke Diavolo de wegrij
dende trein na. Het was wéér eens
goed gegaan
vinden, lieve kind. En zo'n derge
lijke heeft die jongen reeds veel
te lang in haar greep gehad. Jij
en ik moeten hem daaruit samen
zien te bevrijden. Hem weer ge
lukkig trachten te maken."
Met open mond staarde ze naar
zijn ernstig gezicht. Alle woede
was nu van haar gelaat verdwe
nen en ze keek hem met wijde en
smekende ogen aan.
„Ik zal rustig luisteren... ver
tel dan maar", stamelde ze ge
dwee.
„Goed. Ik moet teruggaan tot
de dag, dat jij met Robin Panama
bent gaan bekijken. En je dan
nog een paar vragen stellen, die
je me beantwoorden moet. Hij
heeft toen tegen je gezegd dat hij
je liefhad, is het zo niet? Dat ver
onderstel ik alleen maar, lieve
kind, je moet me zekerheid geven
voordat ik verder kan gaan. Be
stond er iets tussen jou en Robin
Lee? Heeft hij ook om jouw lief
de gevraagd?"
Ze hoog het hoofd, totdat hij
haar gelaat niet meer onderschei
den kon. Bijna onhoorbaar ant
woordde ze: „Ja, dat heeft hij
gedaan, Julian."
„Best. Net als ik altijd al heb
gedacht. Hij heeft toen geen leu
gens verteld, Gwynne. Ik ken Ro
bin al van kleine jongen af en ik
heb nooit iets verkeerds van hem
gehoord. Hij is zo eerlk als
goud. Dus toen hield hij van je
en... dat doet hij nog."
Daar gaf ze geen antwoord op.
Maar zelfs in de vallende scheme
ring kon Julian toch goed genoeg
zien, hoe ze haar lippen op elkaar
kneep en hoe ze rilde over heel
haar lichaam. Hij voegde er haas
tig aan toe:
„Jij en Robin ondervonden
toen, wat een dichter eens heeft
genoemd „de eerste liefdesver
rukking". Die ondervindt ieder
mens slechts eenmaal in zijn le
ven. En de jouwe heeft slechts
enkele uren geduurd, omdat een
andere vrouw er op laaghartige
wijze lussen kwam. Die vrouw
was Inez. Ze verbeeldde zich op
Robin verliefd te zijn en vertroe
teld als ze altijd was, wilde ze nu
ook krijgen wat ze verlangde. Jij
stond haar in de weg, dus belaag
de ze jou. En voor zover ik er
achter heb kunnen komen, kreeg
ze daarbij hulp van Margaret
Maitland."
Hij hield even op om dit te la
ten bezinken en vertelde dan ver
der.
„Ze speelden het samen klaar.
Laat in de avond ging Inez naar
de hut van Robin en vroeg hem
in de salon bij haar te komen.
Daar heeft ze hem enige uren we
ten bezig te houden. Rachel had
ze ook in vertrouwen genomen.
Die moest op een bepaalde tijd
naar Ambroise Maitland gaan en
zeggen dat ze haar meesteres ner
gens kon vinden. Toen gingen ze
zoeken en vonden Robin en Inez
natuurlijk vrij spoedig in de sa
lon. Toen Inez haar vader hoorde
aankomen, sloeg ze haar slag. Ze
wierp zich in de armen van Ro
bin en toen de familie de salon
binnenkwam, vertelde Inez bru
taalweg, dat zij met Robin zou
gaan trouwen."
Het meisje zuchtte en ze vroeg
fluisterend: „En... hij heeft hen
in de waan gelaten dat het waar
was?"
„Hij was natuurlijk volkomen
overstuur, Gwynne, toen zij dat
beweerde. Ik kan me geen lasti
ger positie voor een fatsoenlijk
man voorstellen. Zoals je weet, is
Ambroise Maitland getrouwd met
een tante van Robin. Robin is z'n
zakencompagnon en Maitland zou
heel graag gezien hebben dat zijn
dochter met hem was getrouwd.
Dat had hij reeds een tijd lang ge
hoopt... Robin wachtte af, tot hij
weer alleen met Inez was en hij
vroeg haar toen, er terstond een
einde aan te maken. Ze beloofde
hem, dat zij het zelf tegen haar
familie vertellen zou, als hij nu
maar een paar dagen de zaak liet
zoals ze was. Maar ze hield haar
woord niet. En als ooit een fat
soenlijk man heeft moeten boe
ten voor de eerloosheid van een
vrouw, dan is hij het wel geweest.
Nu begrijp je hem zeker wel een
beetje beter, is het niet zo?"
„Ja zeker, Julian."
Ze had tranen in haar ogen,
maar het waren ditmaal tranen
van overgrote vreugde. Robin had
haar niet lichtzinnig behandeld.
Hij hield werkelijk echt van haar.
„Het vreemdste van het gehele
geval", zei Julian bedachtzaam,
„vind ik het feit, dat jullie zolang
samen bent geweest zonder dat
dit misverstand tussen jullie is
opgehelderd. Heeft hij je dan
geen verklaring..."
„Hij heeft het wel geprobeerd,
Julian", antwoordde Gwynne,
maar ik wilde hem over dat on
derwerp niet laten uitpraten. Ik
voelde me gekrenkt... ellendig en
vernederd. Ik legde hem telkens
het zwijgen op .Hoe ben je te we
ten gekomen..."
„Van Inez zelf. Ik heb haar te
gen haar wil in genoodzaakt me
alles te vertellen. Robin had haar
trouwens al de waarheid gezegd
en geweigerd verder met haar te
spreken. Hoe zou je het vinden,
als 'ik nu eens net zo met hem
sprak,als ik het met jou heb ge
daan?"
„Nee, nee", riep Gwynne ter
stond uit. „Ik ga zelf naar hem
toen en... en... Julian, ik geloof,
dat er op de hele wereld niemand
zo bewonderenswaardig is als jij
bent! Ik zal nooit vergeten wat
je vanavond voor me hebt ge
daan. Nooit!"
Ze wendde zich haastig van
hem af en snelde naar het strand.
Julian zag hoe ze daar weifelend
bleef staan en naar alle kanten
rondkeek.
Op dat ogenblik steeg de maan,
groot en oranjerood boven de
kim en verlichtte het strand alsof
duizenden lichtjes ontstoken wa
ren. Blijkbaar ontdekte ze ten
slotte degene die ze zocht, want
plotseling keerde ze zich om en
rende weg in de tegenovergestel
de richting van waar de hutten
stonden. (Wordt vervolgd)
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
f n p
COPYRIGHT STUOO A VAN
