dag-
wcÊmm, i
Gemeenteraad VLIJMEN
RAAD PRESENTEERT GEMEENTE
WONDERLIJKE SINTERKLAAS „SURPRISE"
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PR0F
tvfBESff®*
DELEUGENAARS
59c
woens
prijzen
ALLES WETEN
m
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 7 DECEMBER 1959
2
per meter slechts B
5,6,7 1
statie
DEN BOSCH
TILBURG
HELMOND
Bovendien gaat onoplettendheid gemeente I 9500.- kosten
U KUNT NIET
92).
Toen de bergjagers, wier disci
pline werkelijk voorbeeldig is te
noemen, zich netjes in pelotons,
secties en compagnieën verza
meld hadden, sprak kapitein Cac-
calohbo ze als volgt toe: „Man
nen!" zei hij, „toen ik straks het
hevel gaf tot de elastische en
strategische terugtocht, deed ik
dat omdat er iets in mij was, dat
mij zei: GA TERUG! En nu blijkt
dat het goed is geweest dat ik het
deed, want ik was van oordeel,
dat het heter zou zijn de vijand
eerst eens terdege te bespieden.
Ik heb er toen onze luitenant
Alfredo Capsoni op af gestuurd
en hij wist onversaagd door te
dringen tot in het hart van de
vijandelijke linies. Hij werd ech
ter gegrepen na een gruwelijk ge
vecht van man tegen man. Men
ranselde hem af, doch Alfredo
wist zich los te rukken en aan de
woede van zijn beestachtige aan
vallers te ontkomen. Hij vocht
als een leeuw en wist tenslotte
onze linies weer te hereiken, in
het bezit van de nodige geheime
inlichtingen. Toen bleek, dat de
aanvallers helemaal geen woeste
kozakken waren, maar slechts
domme Slavoniërs..." „Boe...!
Roe...!! Weg met Slavonic!" rie
pen toen alle soldaten. „Be
heers u, mannen! Beheers u!"
riep kapitein Caccalobbo beris
pend uit. „Wij zijn het er dus al
len over eens dat luitenant Alfre
do Capsoni zich weergaloos dap
per heeft gedragen, want terwijl
hij nog dacht te maken te hebben
met woeste horden kozakken,
drong hij desondanks door tot in
hun linies, zijn eigen leven niet
ontziende en spottende met alle
gevaren. Kijk eens hoe de dappe
re held er uitziet! Doch nu wij
weten wie de indringers zijn, wat
staat ons nu te doen?" „Boe...
Boe...!! De Slavoniërs aanvallen
en vernietigen!" brulden de sol-
dalen als een man. En terwijl
sommigen van hen naar voren
stormden oin Alfredo Capsoni op
de schouders te nemen en te be
jubelen, renden anderen er maar
vast van door om een aanval te
gaan plegen op die brave kapi
tein Fritzl von Köpenick en zijn
mannen. Ach, ach, achwat
moet er nu van deze lieden te
recht komen...?
Feuilleton
van
„De Echo van het Zuiden"
door
Gerard A. J. van Schooten.
19),
Nu en dan meende ik zelfs al zijn
holle grijns te zien, om tenslotte te
beseffen dat het Abel's wasbleke
gelaat was in een spiegelruit. Of ik
dacht al zijn rauwe beendermuziek
te horen.... Maar het waren onze
laatste muntjes, waarmee Abel in
zijn zak rammelde.
Deze toestand van hevig vermin
derde toerekeningsvatbaarheid
duurde tot ver in de middag. Om
een uur of vier sprak Abel die dag
zijn eerste woord. „Stik!" zei hij.
„Hoezo?" vroeg ik onmiddellijk.
„Dat we daar niet eerder aan ge
dacht hebbénzette mijn vriend
zijn duidelijk betoog verder voort.
„We kunnen niet dadelijk naar Hol
land terugmaar hier kunnen
we ook niet blijvenEr rest ons
dus alleen nog de gulden midden
weg!" Ik haalde mijn schouders op.
„Wij gaan derhalve naar de grens!"
vervolgde Abel. „We zullen ons
daar gaan toeleggen op de smokkel
handelHij keek mij droevig
aan, glimlachte als een nuchter kalf
dat een schietmasker op de kop
voelt, en herhaalde lijmerig: „Smok
kelhandelZo ver was het dus
al met ons gekomen. Dat wij de
Staat moesten gaan benadelen, om
er het leven bij te houden. Wij zou
den dus nu werkelijk gaan behoren
tot de uitgestotenen, tot de paria's
van de samenleving. En dat alles
om die Paling, om die vervloekte
harteloze Paling, die ons in het ver
derf had gestort.
Ik klemde de lippen opeen, om
een lange uitvoerige woedekreet te
keren. Abel zag het en zei opbeu
rend: „Kom, kop opwe gaan
liften!" Van ons laatste geld kocht
Abel broodjes; kleine, droge, luxe
broodjes, die hij in zijn broekzak
ken propte. Het was een ellendig
gezicht. Maar toch, na het eten van
zo'n ingedeukt bolletje, voelden wij
ons al een stuk beter. Er kwam zelfs
wat kleur op onze wangen. Mis
schien kwam dat wel van het voor
uitzicht, nu weer een bepaald doel
voor ogen te hebben. Het liften
viel bar tegen. Wij stonden meer
dan een uur langs de weg. Grote,
comfortabele, bijna lege automobie
len stoven ons voorbij. Maar op
welke wijze wij onze doelstellingen
ook verduidelijkten, men reed door,
even koud en hard als het leven
zelf. Toen begon Abel de auto's te
tellen: tien elf rij
maar doortwaalfbarst
maarkijk, daar is dertien
rotgetallaat die ook maar naar
de bliksem rijdenMaar der
tien reed niet naar de bliksem. Der
tien stopte. En dit geluk kwam zo
onverwacht, dat het ons bijna over
rompelde. „Hij is gemaakt!" stot
terde Abel, nog voor de Citroën
stilstond. „Wij moeten naar de
grens!" riep hij tegen de chauffeur.
„Wij ookwij gaan er zelfs over
heen!" antwoordde Huibert Peetrius
met een wraakzuchtige stem. „En
wij zouden het zeer op prijs stellen,
wanneer de heren de hele reis in
ons gezelschap blijven wilde
Wij stonden sprakeloos. Abel's
snelle reactievermogen had door de
gebeurtenissen van de laatste dagen
een gevoelige knauw gekregen en
hij kwam niet verder dan 'n zwak:
„Oh, ben jy het?" Huibert had ech
ter meer praats dan de vorige dag.
Hij lachte breed. „Jullie zijn stille
tjes, hè? Wil je niet es kennis ma
ken met deze meneer hier
Hij wees naast zich op een achter
kleinzoon van Hercules, die ons tot
nu toe zwijgend had gadegeslagen.
„Meneer is van de politie
„Ohzeiden Abel en ik, en
wij dachten aan Paling.Huibert
dacht ook aan deze laffe verrader
en dief, want hij zei: „Toevallig dat
mijn broer jullie in Brussel heeft
gezien gisteravondik sprak
hem vanochtend in Brussel, snap je?
En ik vertelde 'm van jullie helden
daden met die fles jeneverJon
ge, jonge, wat hadden de heren toch
een schik hèMaar de rollen
zyn nu omgedraaid, kaffers!" „Fles
jenevervroeg Abel, van de
prins geen kwaad.
„Wat voor jenever? Je zwamt uit
je ellebogen!" Peetrius balde zijn
vuisten, maar de politieman hield
hem terug. „Geen gekheid, meneer
Peetriuszei hij met gezag. „De
heren zullen zich tegenover de po
litie hebben te verantwoorden".
„Waarvoor eigenlijk?" vroeg Abel
brutaal. „Dat zullen we u op 't bu
reau in Holland wel uitleggen!" zei
de politieman. Hij liep om de wagen
heen en opende het achterportier:
„Stap maar es in!" Abel en ik ga
ven met een lichte buiging gevolg
aan zijn uitnodigend gebaar.
HOOFDSTUK 14
In de nor.
Wij kregen ieder een cel, Abel en
ik. Wat er zoal in mijn vriend om
ging, weet ik niet, maar die eerste
nacht die ik als gast van het gezag
doorbracht op een ribbelig ijzeren
ledikant, zal mij heugen tot op de
dag, dat de boekhouder van mijn
leven de eindbalans komt opmaken.
Ik dacht aan alles dat mij dierbaar
was in die onbereikbare vrijheid
daar buiten en dat was zoveel, dat
ik geen tijd vond om te slapen. Ik
kan mij niet herinneren ooit zo'n
verlangen te hebben gehad naar een
frisse neus. Ik zou urenlang hebben
willen lopen met doorweekte sok
ken in lekke schoenen, of een hele
lange dag in een verraderlijke mot
regen met slechts een ragfijn over
hemd om het blote lijf, als ik daar
mee mijn vrijheid had kunnen krij
gen.
Aan Abel dacht ik ook. Ik vroeg
mij af, waarom hij geweigerd had te
bekennen dat wij Huibert dronken
hadden gevoerd en alsmaar vol
hield dat wij hem langs de weg had
den gevondenNatuurlijk, Hui
bert was alleen geweest en zijn „ja"
woog even zwaar als ons „nee".
Maar ze zouden er immers toch ach
ter komenAan de Paling dacht
ik, zoals trouwens altijd, alleen met
afschuw. Want hij was per slot van
rekening degene geweest die ons
verraden had en die zeker geen en
kele poging zou nalaten om ons nog
verder in de narigheid te werken.
Wat een vent! Omdat hij wel wist,
dat wij hèm niet onder schot kon
den krijgen, zonder ons zelf ernstig
te benadelen. Ik lag de hele nacht
wakker op mijn ijzeren ledikant en
had juist ontdekt dat de korte, ver
ticale spijlen van mijn celraampje al
hun spichtige schaduwtjes tegen de
kale wand hadden geworpen, toen
de deur werd ontgrendeld en een
stille, geüniformeerde agent een
schijn-ontbijt op het wankele tafel
tje zette en mij aanspoorde tot het
maken van toilet: „Eten, wassen,
aankleden en naar de commissaris!"
zei hij en trok de deur weer dicht.
Het was een klein commissarisje,
dat achter dat grote, eikenhouten
bureau zat. Maar hij had een stem
als een officier in vredestijd en met
zijn ogen kon je de kachel aanma
ken. Abel was er ook. Hij zag er
fris uitgeslapen uit en scheen van
deze eerste nacht op het gemeente-
bed geen nadeel te hebben onder
vonden. Hij gaf mij een opwekkend
knipoogje en keek toen met intense
verwachting naar het hoofd van de
commissaris, dat, met het pezig on
dereind in een overmoedig boordje
gestoken, juist over het schrijfblad
van het bureau uitkwam.
(Wordt vervolgd)
sokken,
Een mooie garnering
voor uw rok of japon
is deze stevige cein
tuur van NEOHED
(haast niet van leder te
onderscheiden) met
beklede gesp. In cog
nac, blauw, mos, lila en
zwart.
5 cm. br. 1.90 «135
3 cm. breed -1
Heerlijk warme suède
dameslaarsje, met
elastische boord, waar
door het laarsje prima
rond de enkels sluit.
Met sterke, soepele
rubber zool. In zwart,
beige en bruin. Maten
36-42 Q75
Hanglamp, leuk pad
destoelmodel, van af-
wasbare stripplastic, in
diverse kleuren. Dia
meter 40 cm. Geeft een
helder gericht licht.
Compleet met A 50
snoerpendel T"
Wollen mutsen, voor
dames en meisjes in
mooie effen tinten of in
leuke fantasie kleuren
combinaties. Heerlijk
warm en zeer modieus.
U kiest uit diverse
vlotte ^}50
modelletjes 3
Originele Noorse
sokken, merk „Polar",
van zuivere onontvette
wol, krimpen dus niet.
Maat 12 en 13 ^60
2.9S 8-11 JL
Verkoop Sportafdcling
Gestreepte pyjama
flanel, in moderne des
sins, voor heren- en
jongenspyjama's. Pret
tige zware, soepele en
warme kwaliteit, extra
breed: 76 QQc
cm., p. m.
6 vruchten- of pud
dingschaaltjes, van
kristalhelder glas, on
misbaar in elke keuken
en praktisch als dessert
coupe, vooral nu de
feestdagen
komen
Melton, met nylon
versterkt, in langharig
flausch effect. Ideaal
voor het maken van
pantalons, rokken,
jacks enz. Grote keuze
In kleuren en dessins.
140 cm. breed, £9Q
per meter 3
Divanbed, sleemodel,
in de moderne grijs ge-;
moffelde kleur met
prima gezondheidsspi
raal. 1 pers. 0 90
80/190 ZZ
Stevige kwaliteit
herenalpino's met
zijden kap en lederen
band, in blauw, bruin
en zwart. Kleurecht en
waterafstotend. *95
.Maten 54-60 l
Mooie kwaliteit dubbele marquisette,
volledig 1e keus, nu in wit en écru.
fQ cm. breed, 4 10
Heren singlets en slips, van zware
kwaliteit interlock. Prima afwerking.
Verkrijgbaar in de maten 4 35
Spiraal-schrijfbloc, met 100 vel prima
gelijnd papier. Spiraal aan de lange zijde.
Chromovloeiblad. Samen met 4
25 enveloppen I
Frambozen-bessen, een heerlijke rode
vruchtenwijn, die U zeker 4 35
waardeert! Grote fles I
Kerstkransjes, rijk bestrooid met sui
ker. Een heerlijk koffiekoekje, nu extra
voordelig. 250 gram 49°
Met dit'nieuwe model
kruller geeft U zelf
Uw haar een natuurlij
ke krul. Gemaakt van
soepel .nylon met spi
raal» In twee maten.
6 stuks inclusief 6 loss®
•pennen (waardoor de
kruller steYig blijft
Zitten) 75e
ALLEEN GELDIG WOENSDAG 9 DEC.
GEEN SCHRIFTELIJKE OF TELEFONISCHE BESTELLINGEN.
Son, van Oyen, Wijkmans, van Helvoirt
en de Vaan zich tegen het voorstel van b.
w. verklaarden, zodat deze aangelegen
heid voor ge gemeente nog wel eens een
kostbaar staartje kan hebben.
DURE FOUT
Het mag in het gemeentelijk bestel ongetwijfeld een unicum worden genoemd
dat de raad door middel van een negatieve stemming de gemeente blootstelt
aan de veroordeling in een door een ingezetene tegen de gemeente aanhangig
gemaakte rechtsvordering, waarmee wel eens een niet onbelangrijk bedrag zou
kunnen zijn gemoeid.
De raad van Vlijmen heeft dit in zijn vergadering van j.I. vrijdagavond gepres
teerd door namelijk een voorstel van b. en w., tot het in rechte verweer voeren
tegen de door J. Asseldonk te Haarsteeg bij de Arrondissemcnts-Rcchtbank te
's-Hertogenbosch tegen de gemeente aanhangig gemaakte rechtsvordering, met
8 tegen 5 stemmen van de hand te wijzen. De 8 tegenstemmende raadsleden
hebben de gemeente hiermee wel een wonderlijke Sinterklaars-„surprise" be
reid.
Het was trouwens helemaal een dure avond, want tengevolge van een onop
lettendheid bij de aankoop van een stuk grond zal de gemeente wegens voor
tijdige pachtbcëindrging een bedrag van f 9500. - moeten betalen aan M. Reu-
zer te Haarsteeg. Drie raadsleden voelden cr niets voor om de gevraagde
pachtersvergoeding te betalen.
ÖSBMI vij*..' -i
Verder kon de raad er niet toe beslui
ten om een aantal rond de eendenkooi ge
legen gronden aan Staatsbosbeheer te ver
kopen. Dit voorstel was reeds eerder in de
raad geweest, maar omdat er toen geen
voldoende zekerheden waren voor de Vis
club met betrekking tot het visrecht en
voor de pachters ten aanzien van de pacht,
had de raad afwijzend beschikt. Thans werd
er door de heer Noest, ambtenaar bij het
Staatsbosbeheer een toelichting gegeven bij
dit voorstel, waaruit moest blijken op welke
gronden Staatsbosbeheer dit gebied graag
in eigendom wil heben. De heer Noest be
toogde dat de Haarsteegse eendenkooi als
z.g. ringkooi een grote wetenschappelijke
waarde bezit, omdat zij veel waardevolle
gegevens oplevert omtrent de levenswijze
en de trek van smienten en pijlstaarten.
Verder is bedoelde kooi vanuit vegetatie-
kundig en recreatief oogpunt van belang.
Als excursie-kooi is de ligging namelijk
uitermate gunstig. Als reden dat Staats
bosbeheer deze kooi gaarne in bezit wil
hebben gaf de heer Noest op, dat de gras
landen rond de kooi als pleisterplaatsen voor
het wild rustig gehouden moeten worden.
Verder wees spr. er op, dat de pachters
beschermd zijn door de wet en niet behoe
ven te vrezen dat hun de pacht opgezegd
wordt. Dit zou niet eens mogelijk zijn, om
dat het Staatsbeheer geen landbouw be
drijft.
Ook de voorzitter wees op de betekenis
van de eendenkooi voor de gemeente, die
toch al zo arm is aan natuurschoon. De
prijs, welke Staatsbosbeheer heeft geboden,
achtte de voorzitter aantrekkelijk en de
f 45.000. - die daarmee in de gemeentekas
vloeit achtte hij belangrijk.
Het merendeel der raadsleden was hier
door niet overtuigd. De heer v. Son vroeg
zich af waarom Staatsbosbeheer zo graag
terstond het bezit over dit gebied wil ver-,
krijgen. De huidige toestand, nu de kooi in
eigendom is bij de gemeente, vond hij al
leszins gunstig, ook voor de pachters. Spr.
vreesde, dat Staatsbosbeheer de pachters
toch vroeg of laat de pacht zou opzeggen.
De waarde van de kooi blijft even groot
wanneer zij bij de gemeente in eigendom is,
aldus spr., die de huidige toestand wilde
handhaven tot de ruilverkaveling achter de
rug is. Daarna kan deze aangelegenheid op
nieuw bekeken worden.
De heer van Oyen sloot zich geheel bij
deze mening aan. Bovendien vond hij de
prijs aan de lage kant. De heer de Vaan
wilde in de verkoopakte vastgelegd zien, dat
de pacht te allen tijde zou gehandhaafd
blijven. De heer v. Helvoirt achtte het ogen
blik niet opportuun en wilde eerst de ruil
verkaveling eens afwachten. De heer Broere
was dezelfde mening toegedaan. Hij wilde
meer rechtszekerheid voor de pachters. De
heer v. d. Meerendonk meende dat thans
aan de vroegere bezwaren van de raad was
voldaan. De Visclub heeft haar toezegging
en de pachters kunnen er zeker van zijn dat
zij de pacht zullen behouden, aldus spr., die
geen reden zag om niet op het voorstel van
b. en w. in te gaan.
De stemming welke, hierna werd gehouden,
wees uit dat 9 raadsleden zich tegen en 4
zich voor het voorstel van b. en w. ver
klaarden.
GEEN VERWEER
voor het dichten van sloten. De voorzitter
wees er op, dat de gemeente meer heeft ge
daan dan zij moest doen en dat de heer
Aseldonk de huidige situatie geheel aan
zichzelf te danken heeft. Er is nooit beslo
ten dat de gemeente nog meer zou doen.
Nu de heer Aseldonk tegen de gemeente
een rechtsvordering aanhangig heeft ge
maakt, zit er voor de gemeente niets an
ders op dan zich te verweren, hoewel de
gemeente nog altijd tot een compromis be
reid is. De heer v. d. Heijde zag deze zaak
anders en meende dat de gemeente in ge
breke is gebleven. Het had nooit zover be
hoeven te komen, aldus spr., die er op wees
dat een gezin op het punt staat ten gronde
te gaan, waarop de voorzitter antwoordde
dat niet de gemeente, maar de heer Assel-.
donk de zaak bij de rechtbank aanhangig
heeft gemaakt.
Tegen alle verwachting in bleek bij de
stemming, dat de raadsleden mevrouw Mar
tens en de heren v. d. Heijden, Broere, van
Het derde voorstel, waarover de raad in
stemming ging, betrof de uitbetaling van
een pachtersvergoeding aan M. Reuser te
Haarsteeg wegens voortijdige beëindiging
van diens pacht van de door de gemeente
destijds van de heer Werther aangekochte
grond aan de mr. Prinsenstraat, alwaar men
momenteel bezig is met de bouw van de
nieuwe r.k. jongensschool. Dit voorstel be
helsde tevens de verkoop aan M. Reuser
van een perceel, waarop een uitbouw van
diens café gebouwd is.
j De voorzitter lichtte dit voorstel toe met
er op te wijzen, dat deze kwestie de ge
meente een beetje uit de hand gelopen is.
Men heeft destijds namelijk gemeend dat
bedoelde grond pachtvrij was opgeleverd.
Het bleek echter dat de heer Reuser deze
I grond in gebruik had. De voorzitter gaf
f gaarne toe dat er door de gemeente een
fout is gemaakt, want rechtskundig advies
heeft wel uitgewezen dat de grond inder
daad bij de heer Reuser in pacht was en
de voorzitter waarschuwde er dan ook voor
dat de gemeente bij een eventuele weigc-
J ring wellicht voor hogere kosten zal komen
te staan. De heer Reuzer heeft deze zaak
in handen gelegd van de NCB en deze is
vast van plan - en dit op sterke gronden
- het pachtersrccht te verdedigen. Hieruit
zal kunnen voortvloeien dat in kort geding
de stillegging van de bouw van de school
geëist zal worden.
Wethouder Vorstenbosch verklaarde zich
tegen uitbetaling van de pachtersvergoeding,
omdat de gemeente hier volkomen te goe
der trouw is geweest. Spr. zocht de schuld
bij de heer Werther, die verklaard heeft
dat bedoelde grond pachtvrij was. De heer
Wijkmans was dezelfde mening toegedaan
en meende dat door Werther geen eerlijke
verkoop was gepleegd en de heer v. d.
Meerendonk sprak van een „nette oplich
ting" en voelde er weinig voor de gevraag
de f 9500. - te betalen.
De waarschuwing van de voorzitter sor
teerde echter toch effect, want in de stem
ming werd het voorstel met 10 tegen 3
stemmen aangenomen.
De overige voorstellen gingen vlotter on
der de hamer door en werden zonder stem
ming goedgekeurd.
Bovenstaand verslag was reeds gezet, toen
wij vernamen dat het voorstel van B. en W.,
tot het in rechte verweer voeren tegen de
rechtsvordering van J. Asseldonk te Haar
steeg, dat aanvankelijk met 8 tegen 5 stem
men door de raad was verworpen, later weer
was ingetrokken.
Na de openbare zitting, waarvan wij hier
boven het verslag gaven, is de raad n.l. nog
in geheime ziting bijeen gebleven. Daarin
heeft de voorzitter nog een nadere toelich
ting gegeven op het voorstel van B. en W.,
waarop de 'raad, in heropende openbare
ziting met algemene stemmen besloot het
even te voren genomen besluit te herroepen
en wel tot verweer in rechte over te gaan.
Een nieuwe „surprise" dus, nog verrassen
der dan de eerste.
Voorkom uitdrogen van busjes verf, door na
het gebruik het busje op z'n kop te zet
ten. Dan kunnen er geen luchtbelletjes
meer bijkomen en dient de verf als lucht
dichte afsluiter.
Rubber onderleggers en matten, kunnen als
nieuw gemaakt worden met thinner. In
de handel verkrijgbaar.
Plastic tasjes e.d„ worden weer als nieuw
door deze te behandelen met een doekje
met water en vloeibaar wasmiddel.
Handen blijven schoon en reukvrij als u ze
vóór het schoonmaken van uien en wor
teltjes of aardappelen even inwrijft met
azijn.
Gooi een kapotte bal niet weg, maar maak
er een vangbakje van onder de haren van
uw verf- of witkwast. Wat er afdruipt
komt in het vangbakje terecht.
Vlekken van wagensmeer, teer of schoen
smeer op linoleum kunen verwijderd wor
den met terpentijn.
COfKICX' STUDIO AVAN
Het tweede voorstel, dat door de raad
werd afgewezen, betrof het in rechte voe
ren van verweer tegen de door J. Asseldonk
te Haarsteeg tegen de gemeente aanhangig
gemaakte rechtsvordering. Het werd in de
vergadering helaas niet helemaal duidelijk
- de pers is ten aanzien van de Vlijmense
gemeenteraadsvergaderingen altijd uiterma
te sober of helemaal niet ingelicht - waar
om deze rechtsvordering tegen de gemeente
aanhangig is gemaakt, maar als wij goed
geluisterd hebben, meent de heer Assel
donk dat de gemeente tekort is geschoten
in het beschikbaar stellen van middelen