dag- wcÊmm, i Gemeenteraad VLIJMEN RAAD PRESENTEERT GEMEENTE WONDERLIJKE SINTERKLAAS „SURPRISE" BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PR0F tvfBESff®* DELEUGENAARS 59c woens prijzen ALLES WETEN m 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 7 DECEMBER 1959 2 per meter slechts B 5,6,7 1 statie DEN BOSCH TILBURG HELMOND Bovendien gaat onoplettendheid gemeente I 9500.- kosten U KUNT NIET 92). Toen de bergjagers, wier disci pline werkelijk voorbeeldig is te noemen, zich netjes in pelotons, secties en compagnieën verza meld hadden, sprak kapitein Cac- calohbo ze als volgt toe: „Man nen!" zei hij, „toen ik straks het hevel gaf tot de elastische en strategische terugtocht, deed ik dat omdat er iets in mij was, dat mij zei: GA TERUG! En nu blijkt dat het goed is geweest dat ik het deed, want ik was van oordeel, dat het heter zou zijn de vijand eerst eens terdege te bespieden. Ik heb er toen onze luitenant Alfredo Capsoni op af gestuurd en hij wist onversaagd door te dringen tot in het hart van de vijandelijke linies. Hij werd ech ter gegrepen na een gruwelijk ge vecht van man tegen man. Men ranselde hem af, doch Alfredo wist zich los te rukken en aan de woede van zijn beestachtige aan vallers te ontkomen. Hij vocht als een leeuw en wist tenslotte onze linies weer te hereiken, in het bezit van de nodige geheime inlichtingen. Toen bleek, dat de aanvallers helemaal geen woeste kozakken waren, maar slechts domme Slavoniërs..." „Boe...! Roe...!! Weg met Slavonic!" rie pen toen alle soldaten. „Be heers u, mannen! Beheers u!" riep kapitein Caccalobbo beris pend uit. „Wij zijn het er dus al len over eens dat luitenant Alfre do Capsoni zich weergaloos dap per heeft gedragen, want terwijl hij nog dacht te maken te hebben met woeste horden kozakken, drong hij desondanks door tot in hun linies, zijn eigen leven niet ontziende en spottende met alle gevaren. Kijk eens hoe de dappe re held er uitziet! Doch nu wij weten wie de indringers zijn, wat staat ons nu te doen?" „Boe... Boe...!! De Slavoniërs aanvallen en vernietigen!" brulden de sol- dalen als een man. En terwijl sommigen van hen naar voren stormden oin Alfredo Capsoni op de schouders te nemen en te be jubelen, renden anderen er maar vast van door om een aanval te gaan plegen op die brave kapi tein Fritzl von Köpenick en zijn mannen. Ach, ach, achwat moet er nu van deze lieden te recht komen...? Feuilleton van „De Echo van het Zuiden" door Gerard A. J. van Schooten. 19), Nu en dan meende ik zelfs al zijn holle grijns te zien, om tenslotte te beseffen dat het Abel's wasbleke gelaat was in een spiegelruit. Of ik dacht al zijn rauwe beendermuziek te horen.... Maar het waren onze laatste muntjes, waarmee Abel in zijn zak rammelde. Deze toestand van hevig vermin derde toerekeningsvatbaarheid duurde tot ver in de middag. Om een uur of vier sprak Abel die dag zijn eerste woord. „Stik!" zei hij. „Hoezo?" vroeg ik onmiddellijk. „Dat we daar niet eerder aan ge dacht hebbénzette mijn vriend zijn duidelijk betoog verder voort. „We kunnen niet dadelijk naar Hol land terugmaar hier kunnen we ook niet blijvenEr rest ons dus alleen nog de gulden midden weg!" Ik haalde mijn schouders op. „Wij gaan derhalve naar de grens!" vervolgde Abel. „We zullen ons daar gaan toeleggen op de smokkel handelHij keek mij droevig aan, glimlachte als een nuchter kalf dat een schietmasker op de kop voelt, en herhaalde lijmerig: „Smok kelhandelZo ver was het dus al met ons gekomen. Dat wij de Staat moesten gaan benadelen, om er het leven bij te houden. Wij zou den dus nu werkelijk gaan behoren tot de uitgestotenen, tot de paria's van de samenleving. En dat alles om die Paling, om die vervloekte harteloze Paling, die ons in het ver derf had gestort. Ik klemde de lippen opeen, om een lange uitvoerige woedekreet te keren. Abel zag het en zei opbeu rend: „Kom, kop opwe gaan liften!" Van ons laatste geld kocht Abel broodjes; kleine, droge, luxe broodjes, die hij in zijn broekzak ken propte. Het was een ellendig gezicht. Maar toch, na het eten van zo'n ingedeukt bolletje, voelden wij ons al een stuk beter. Er kwam zelfs wat kleur op onze wangen. Mis schien kwam dat wel van het voor uitzicht, nu weer een bepaald doel voor ogen te hebben. Het liften viel bar tegen. Wij stonden meer dan een uur langs de weg. Grote, comfortabele, bijna lege automobie len stoven ons voorbij. Maar op welke wijze wij onze doelstellingen ook verduidelijkten, men reed door, even koud en hard als het leven zelf. Toen begon Abel de auto's te tellen: tien elf rij maar doortwaalfbarst maarkijk, daar is dertien rotgetallaat die ook maar naar de bliksem rijdenMaar der tien reed niet naar de bliksem. Der tien stopte. En dit geluk kwam zo onverwacht, dat het ons bijna over rompelde. „Hij is gemaakt!" stot terde Abel, nog voor de Citroën stilstond. „Wij moeten naar de grens!" riep hij tegen de chauffeur. „Wij ookwij gaan er zelfs over heen!" antwoordde Huibert Peetrius met een wraakzuchtige stem. „En wij zouden het zeer op prijs stellen, wanneer de heren de hele reis in ons gezelschap blijven wilde Wij stonden sprakeloos. Abel's snelle reactievermogen had door de gebeurtenissen van de laatste dagen een gevoelige knauw gekregen en hij kwam niet verder dan 'n zwak: „Oh, ben jy het?" Huibert had ech ter meer praats dan de vorige dag. Hij lachte breed. „Jullie zijn stille tjes, hè? Wil je niet es kennis ma ken met deze meneer hier Hij wees naast zich op een achter kleinzoon van Hercules, die ons tot nu toe zwijgend had gadegeslagen. „Meneer is van de politie „Ohzeiden Abel en ik, en wij dachten aan Paling.Huibert dacht ook aan deze laffe verrader en dief, want hij zei: „Toevallig dat mijn broer jullie in Brussel heeft gezien gisteravondik sprak hem vanochtend in Brussel, snap je? En ik vertelde 'm van jullie helden daden met die fles jeneverJon ge, jonge, wat hadden de heren toch een schik hèMaar de rollen zyn nu omgedraaid, kaffers!" „Fles jenevervroeg Abel, van de prins geen kwaad. „Wat voor jenever? Je zwamt uit je ellebogen!" Peetrius balde zijn vuisten, maar de politieman hield hem terug. „Geen gekheid, meneer Peetriuszei hij met gezag. „De heren zullen zich tegenover de po litie hebben te verantwoorden". „Waarvoor eigenlijk?" vroeg Abel brutaal. „Dat zullen we u op 't bu reau in Holland wel uitleggen!" zei de politieman. Hij liep om de wagen heen en opende het achterportier: „Stap maar es in!" Abel en ik ga ven met een lichte buiging gevolg aan zijn uitnodigend gebaar. HOOFDSTUK 14 In de nor. Wij kregen ieder een cel, Abel en ik. Wat er zoal in mijn vriend om ging, weet ik niet, maar die eerste nacht die ik als gast van het gezag doorbracht op een ribbelig ijzeren ledikant, zal mij heugen tot op de dag, dat de boekhouder van mijn leven de eindbalans komt opmaken. Ik dacht aan alles dat mij dierbaar was in die onbereikbare vrijheid daar buiten en dat was zoveel, dat ik geen tijd vond om te slapen. Ik kan mij niet herinneren ooit zo'n verlangen te hebben gehad naar een frisse neus. Ik zou urenlang hebben willen lopen met doorweekte sok ken in lekke schoenen, of een hele lange dag in een verraderlijke mot regen met slechts een ragfijn over hemd om het blote lijf, als ik daar mee mijn vrijheid had kunnen krij gen. Aan Abel dacht ik ook. Ik vroeg mij af, waarom hij geweigerd had te bekennen dat wij Huibert dronken hadden gevoerd en alsmaar vol hield dat wij hem langs de weg had den gevondenNatuurlijk, Hui bert was alleen geweest en zijn „ja" woog even zwaar als ons „nee". Maar ze zouden er immers toch ach ter komenAan de Paling dacht ik, zoals trouwens altijd, alleen met afschuw. Want hij was per slot van rekening degene geweest die ons verraden had en die zeker geen en kele poging zou nalaten om ons nog verder in de narigheid te werken. Wat een vent! Omdat hij wel wist, dat wij hèm niet onder schot kon den krijgen, zonder ons zelf ernstig te benadelen. Ik lag de hele nacht wakker op mijn ijzeren ledikant en had juist ontdekt dat de korte, ver ticale spijlen van mijn celraampje al hun spichtige schaduwtjes tegen de kale wand hadden geworpen, toen de deur werd ontgrendeld en een stille, geüniformeerde agent een schijn-ontbijt op het wankele tafel tje zette en mij aanspoorde tot het maken van toilet: „Eten, wassen, aankleden en naar de commissaris!" zei hij en trok de deur weer dicht. Het was een klein commissarisje, dat achter dat grote, eikenhouten bureau zat. Maar hij had een stem als een officier in vredestijd en met zijn ogen kon je de kachel aanma ken. Abel was er ook. Hij zag er fris uitgeslapen uit en scheen van deze eerste nacht op het gemeente- bed geen nadeel te hebben onder vonden. Hij gaf mij een opwekkend knipoogje en keek toen met intense verwachting naar het hoofd van de commissaris, dat, met het pezig on dereind in een overmoedig boordje gestoken, juist over het schrijfblad van het bureau uitkwam. (Wordt vervolgd) sokken, Een mooie garnering voor uw rok of japon is deze stevige cein tuur van NEOHED (haast niet van leder te onderscheiden) met beklede gesp. In cog nac, blauw, mos, lila en zwart. 5 cm. br. 1.90 «135 3 cm. breed -1 Heerlijk warme suède dameslaarsje, met elastische boord, waar door het laarsje prima rond de enkels sluit. Met sterke, soepele rubber zool. In zwart, beige en bruin. Maten 36-42 Q75 Hanglamp, leuk pad destoelmodel, van af- wasbare stripplastic, in diverse kleuren. Dia meter 40 cm. Geeft een helder gericht licht. Compleet met A 50 snoerpendel T" Wollen mutsen, voor dames en meisjes in mooie effen tinten of in leuke fantasie kleuren combinaties. Heerlijk warm en zeer modieus. U kiest uit diverse vlotte ^}50 modelletjes 3 Originele Noorse sokken, merk „Polar", van zuivere onontvette wol, krimpen dus niet. Maat 12 en 13 ^60 2.9S 8-11 JL Verkoop Sportafdcling Gestreepte pyjama flanel, in moderne des sins, voor heren- en jongenspyjama's. Pret tige zware, soepele en warme kwaliteit, extra breed: 76 QQc cm., p. m. 6 vruchten- of pud dingschaaltjes, van kristalhelder glas, on misbaar in elke keuken en praktisch als dessert coupe, vooral nu de feestdagen komen Melton, met nylon versterkt, in langharig flausch effect. Ideaal voor het maken van pantalons, rokken, jacks enz. Grote keuze In kleuren en dessins. 140 cm. breed, £9Q per meter 3 Divanbed, sleemodel, in de moderne grijs ge-; moffelde kleur met prima gezondheidsspi raal. 1 pers. 0 90 80/190 ZZ Stevige kwaliteit herenalpino's met zijden kap en lederen band, in blauw, bruin en zwart. Kleurecht en waterafstotend. *95 .Maten 54-60 l Mooie kwaliteit dubbele marquisette, volledig 1e keus, nu in wit en écru. fQ cm. breed, 4 10 Heren singlets en slips, van zware kwaliteit interlock. Prima afwerking. Verkrijgbaar in de maten 4 35 Spiraal-schrijfbloc, met 100 vel prima gelijnd papier. Spiraal aan de lange zijde. Chromovloeiblad. Samen met 4 25 enveloppen I Frambozen-bessen, een heerlijke rode vruchtenwijn, die U zeker 4 35 waardeert! Grote fles I Kerstkransjes, rijk bestrooid met sui ker. Een heerlijk koffiekoekje, nu extra voordelig. 250 gram 49° Met dit'nieuwe model kruller geeft U zelf Uw haar een natuurlij ke krul. Gemaakt van soepel .nylon met spi raal» In twee maten. 6 stuks inclusief 6 loss® •pennen (waardoor de kruller steYig blijft Zitten) 75e ALLEEN GELDIG WOENSDAG 9 DEC. GEEN SCHRIFTELIJKE OF TELEFONISCHE BESTELLINGEN. Son, van Oyen, Wijkmans, van Helvoirt en de Vaan zich tegen het voorstel van b. w. verklaarden, zodat deze aangelegen heid voor ge gemeente nog wel eens een kostbaar staartje kan hebben. DURE FOUT Het mag in het gemeentelijk bestel ongetwijfeld een unicum worden genoemd dat de raad door middel van een negatieve stemming de gemeente blootstelt aan de veroordeling in een door een ingezetene tegen de gemeente aanhangig gemaakte rechtsvordering, waarmee wel eens een niet onbelangrijk bedrag zou kunnen zijn gemoeid. De raad van Vlijmen heeft dit in zijn vergadering van j.I. vrijdagavond gepres teerd door namelijk een voorstel van b. en w., tot het in rechte verweer voeren tegen de door J. Asseldonk te Haarsteeg bij de Arrondissemcnts-Rcchtbank te 's-Hertogenbosch tegen de gemeente aanhangig gemaakte rechtsvordering, met 8 tegen 5 stemmen van de hand te wijzen. De 8 tegenstemmende raadsleden hebben de gemeente hiermee wel een wonderlijke Sinterklaars-„surprise" be reid. Het was trouwens helemaal een dure avond, want tengevolge van een onop lettendheid bij de aankoop van een stuk grond zal de gemeente wegens voor tijdige pachtbcëindrging een bedrag van f 9500. - moeten betalen aan M. Reu- zer te Haarsteeg. Drie raadsleden voelden cr niets voor om de gevraagde pachtersvergoeding te betalen. ÖSBMI vij*..' -i Verder kon de raad er niet toe beslui ten om een aantal rond de eendenkooi ge legen gronden aan Staatsbosbeheer te ver kopen. Dit voorstel was reeds eerder in de raad geweest, maar omdat er toen geen voldoende zekerheden waren voor de Vis club met betrekking tot het visrecht en voor de pachters ten aanzien van de pacht, had de raad afwijzend beschikt. Thans werd er door de heer Noest, ambtenaar bij het Staatsbosbeheer een toelichting gegeven bij dit voorstel, waaruit moest blijken op welke gronden Staatsbosbeheer dit gebied graag in eigendom wil heben. De heer Noest be toogde dat de Haarsteegse eendenkooi als z.g. ringkooi een grote wetenschappelijke waarde bezit, omdat zij veel waardevolle gegevens oplevert omtrent de levenswijze en de trek van smienten en pijlstaarten. Verder is bedoelde kooi vanuit vegetatie- kundig en recreatief oogpunt van belang. Als excursie-kooi is de ligging namelijk uitermate gunstig. Als reden dat Staats bosbeheer deze kooi gaarne in bezit wil hebben gaf de heer Noest op, dat de gras landen rond de kooi als pleisterplaatsen voor het wild rustig gehouden moeten worden. Verder wees spr. er op, dat de pachters beschermd zijn door de wet en niet behoe ven te vrezen dat hun de pacht opgezegd wordt. Dit zou niet eens mogelijk zijn, om dat het Staatsbeheer geen landbouw be drijft. Ook de voorzitter wees op de betekenis van de eendenkooi voor de gemeente, die toch al zo arm is aan natuurschoon. De prijs, welke Staatsbosbeheer heeft geboden, achtte de voorzitter aantrekkelijk en de f 45.000. - die daarmee in de gemeentekas vloeit achtte hij belangrijk. Het merendeel der raadsleden was hier door niet overtuigd. De heer v. Son vroeg zich af waarom Staatsbosbeheer zo graag terstond het bezit over dit gebied wil ver-, krijgen. De huidige toestand, nu de kooi in eigendom is bij de gemeente, vond hij al leszins gunstig, ook voor de pachters. Spr. vreesde, dat Staatsbosbeheer de pachters toch vroeg of laat de pacht zou opzeggen. De waarde van de kooi blijft even groot wanneer zij bij de gemeente in eigendom is, aldus spr., die de huidige toestand wilde handhaven tot de ruilverkaveling achter de rug is. Daarna kan deze aangelegenheid op nieuw bekeken worden. De heer van Oyen sloot zich geheel bij deze mening aan. Bovendien vond hij de prijs aan de lage kant. De heer de Vaan wilde in de verkoopakte vastgelegd zien, dat de pacht te allen tijde zou gehandhaafd blijven. De heer v. Helvoirt achtte het ogen blik niet opportuun en wilde eerst de ruil verkaveling eens afwachten. De heer Broere was dezelfde mening toegedaan. Hij wilde meer rechtszekerheid voor de pachters. De heer v. d. Meerendonk meende dat thans aan de vroegere bezwaren van de raad was voldaan. De Visclub heeft haar toezegging en de pachters kunnen er zeker van zijn dat zij de pacht zullen behouden, aldus spr., die geen reden zag om niet op het voorstel van b. en w. in te gaan. De stemming welke, hierna werd gehouden, wees uit dat 9 raadsleden zich tegen en 4 zich voor het voorstel van b. en w. ver klaarden. GEEN VERWEER voor het dichten van sloten. De voorzitter wees er op, dat de gemeente meer heeft ge daan dan zij moest doen en dat de heer Aseldonk de huidige situatie geheel aan zichzelf te danken heeft. Er is nooit beslo ten dat de gemeente nog meer zou doen. Nu de heer Aseldonk tegen de gemeente een rechtsvordering aanhangig heeft ge maakt, zit er voor de gemeente niets an ders op dan zich te verweren, hoewel de gemeente nog altijd tot een compromis be reid is. De heer v. d. Heijde zag deze zaak anders en meende dat de gemeente in ge breke is gebleven. Het had nooit zover be hoeven te komen, aldus spr., die er op wees dat een gezin op het punt staat ten gronde te gaan, waarop de voorzitter antwoordde dat niet de gemeente, maar de heer Assel-. donk de zaak bij de rechtbank aanhangig heeft gemaakt. Tegen alle verwachting in bleek bij de stemming, dat de raadsleden mevrouw Mar tens en de heren v. d. Heijden, Broere, van Het derde voorstel, waarover de raad in stemming ging, betrof de uitbetaling van een pachtersvergoeding aan M. Reuser te Haarsteeg wegens voortijdige beëindiging van diens pacht van de door de gemeente destijds van de heer Werther aangekochte grond aan de mr. Prinsenstraat, alwaar men momenteel bezig is met de bouw van de nieuwe r.k. jongensschool. Dit voorstel be helsde tevens de verkoop aan M. Reuser van een perceel, waarop een uitbouw van diens café gebouwd is. j De voorzitter lichtte dit voorstel toe met er op te wijzen, dat deze kwestie de ge meente een beetje uit de hand gelopen is. Men heeft destijds namelijk gemeend dat bedoelde grond pachtvrij was opgeleverd. Het bleek echter dat de heer Reuser deze I grond in gebruik had. De voorzitter gaf f gaarne toe dat er door de gemeente een fout is gemaakt, want rechtskundig advies heeft wel uitgewezen dat de grond inder daad bij de heer Reuser in pacht was en de voorzitter waarschuwde er dan ook voor dat de gemeente bij een eventuele weigc- J ring wellicht voor hogere kosten zal komen te staan. De heer Reuzer heeft deze zaak in handen gelegd van de NCB en deze is vast van plan - en dit op sterke gronden - het pachtersrccht te verdedigen. Hieruit zal kunnen voortvloeien dat in kort geding de stillegging van de bouw van de school geëist zal worden. Wethouder Vorstenbosch verklaarde zich tegen uitbetaling van de pachtersvergoeding, omdat de gemeente hier volkomen te goe der trouw is geweest. Spr. zocht de schuld bij de heer Werther, die verklaard heeft dat bedoelde grond pachtvrij was. De heer Wijkmans was dezelfde mening toegedaan en meende dat door Werther geen eerlijke verkoop was gepleegd en de heer v. d. Meerendonk sprak van een „nette oplich ting" en voelde er weinig voor de gevraag de f 9500. - te betalen. De waarschuwing van de voorzitter sor teerde echter toch effect, want in de stem ming werd het voorstel met 10 tegen 3 stemmen aangenomen. De overige voorstellen gingen vlotter on der de hamer door en werden zonder stem ming goedgekeurd. Bovenstaand verslag was reeds gezet, toen wij vernamen dat het voorstel van B. en W., tot het in rechte verweer voeren tegen de rechtsvordering van J. Asseldonk te Haar steeg, dat aanvankelijk met 8 tegen 5 stem men door de raad was verworpen, later weer was ingetrokken. Na de openbare zitting, waarvan wij hier boven het verslag gaven, is de raad n.l. nog in geheime ziting bijeen gebleven. Daarin heeft de voorzitter nog een nadere toelich ting gegeven op het voorstel van B. en W., waarop de 'raad, in heropende openbare ziting met algemene stemmen besloot het even te voren genomen besluit te herroepen en wel tot verweer in rechte over te gaan. Een nieuwe „surprise" dus, nog verrassen der dan de eerste. Voorkom uitdrogen van busjes verf, door na het gebruik het busje op z'n kop te zet ten. Dan kunnen er geen luchtbelletjes meer bijkomen en dient de verf als lucht dichte afsluiter. Rubber onderleggers en matten, kunnen als nieuw gemaakt worden met thinner. In de handel verkrijgbaar. Plastic tasjes e.d„ worden weer als nieuw door deze te behandelen met een doekje met water en vloeibaar wasmiddel. Handen blijven schoon en reukvrij als u ze vóór het schoonmaken van uien en wor teltjes of aardappelen even inwrijft met azijn. Gooi een kapotte bal niet weg, maar maak er een vangbakje van onder de haren van uw verf- of witkwast. Wat er afdruipt komt in het vangbakje terecht. Vlekken van wagensmeer, teer of schoen smeer op linoleum kunen verwijderd wor den met terpentijn. COfKICX' STUDIO AVAN Het tweede voorstel, dat door de raad werd afgewezen, betrof het in rechte voe ren van verweer tegen de door J. Asseldonk te Haarsteeg tegen de gemeente aanhangig gemaakte rechtsvordering. Het werd in de vergadering helaas niet helemaal duidelijk - de pers is ten aanzien van de Vlijmense gemeenteraadsvergaderingen altijd uiterma te sober of helemaal niet ingelicht - waar om deze rechtsvordering tegen de gemeente aanhangig is gemaakt, maar als wij goed geluisterd hebben, meent de heer Assel donk dat de gemeente tekort is geschoten in het beschikbaar stellen van middelen

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 2