J. HOENDERVANGERS 10% KORTING j BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF DE LEUGENAARS VIBROSTATIC DAMES- en HERENONOERGOED VIBROSTATIC SPITGORDELS en STEPPINS 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 DECEMBER 2 lieren Pullens, van Mil en v. d. Wiel. INDRUKWEKKEND WERK In het kader van het verslag van de werkzaamheden van de K.V.P.-fractie in de gemeenteraad gaf fractievoorzitter A. Meijs een uitvoerig en bijzonder interessant overzicht van hetgeen er in het verslagjaar '58-'59 door samen werking van b. en w. en de raad is tot stand gekomen. In dit over zicht liet de heer Meijs uitkomen welke enorme kapitalen er zijn gemoeid om het streven van b. en w. en de raad te verwezenlijken om Waalwijk als woonstad gro ter en aantrekkelijker te maken en haar als werkgemeente meer betekenis te geven. In dit verband wees de heer Meijs op de voortvarende wo ningbouw, die gestalte krijgt in grote complexen premiewonin gen, op de uitbreiding van het in dustrieterreinareaal, op 't grootse havenplan, dat voor Waalwijk een poort naar een nieuwe toe komst opent en op de aandacht welke op andere wijze wordt be steed aan de uitbreiding van de werkgelegenheid. Met betrekking tot de bouw van de 7 industrie hallen aan de Eerste Zeine Oost merkte de heer Meijs op dat het spijtig was dat in vier van deze hallen schoenfabrieken zullen ge vestigd worden. Hij vreesde dat hierdoor de arbeidsmarkt nog schaarser zal worden, terwijl ver der deze vestigingen geen veran deringen zullen brengen in het te eenzijdige industriële patroon. In zijn met vele cijfers gedetail leerd overzicht onderstreepte de heer Meijs verder de betekenis van het prachtige recreatie-oord rond 't Hoefsven en 't sportpark Olynrpia. Het sportveldencom plex in de gemeente zal verder een belangrijke uitbreiding krij gen in het sportpark Elzenhoven, met de aanleg waarvan weldra zal worden begonnen. Ook besteedde de heer Meijs aandacht aan de stimulerende werking, welke er van de ge meente uitgaat in het verlenen van belangrijke subsidies aan plaatselijke instellingen en vere nigingen, terwijl spr. daarnaast wees op de enorme investeringen welke zijn gemoeid met de uit voering van het rioleringsplan. Ten slotte gaf spr. een opsom ming van de bestaande uitbrei dingsplannen in de gemeente, te weten: het uitbreidingsplan in hoordzaak en de partiële uitbrei dingsplannen Besoijen, Besoijen- West, Antoniusparochie, Baard wijk, Bloemenoord, Kloosterweg en Waalwijk-Noord. De heer Smolders dankte de heer Meijs zeer hartelijk voor zijn uitvoerig en leerzaam overzicht en hij betreurde het dat niet meer leden deze voortreffelijke uiteen zetting hadden aanhoord. BESTUURSUITBREIDING Het huidige bestuur, dat in zijn geheel moest aftreden, werd her kozen, te weten: F. C. Smolders, voorzitter, J. Kees, secretaris, G. Duijvelaar, penningmeester, me vr. Hamers-Leijsten, D. J. v. Oss, C. v. Mosselveld, A. v. Kol en P. v. Engelen, vice-voorzitter. Aan het bestuur werden bij kandi daatstelling toegevoegd de heren A. Meijs en J. de Kort. Aan het slot van de vergade ring sprak de heer v. Kol namens alle K.V.P.-leden een woord van dank tot de heer Meijs voor zijn interessant overzicht en tot de K.V.P.-raadsfractie voor het vele belangrijke werk dat in het afge lopen verslagjaar weer werd ver richt. GROOT ZWITSERS SUCCES thans in Nederland beschermt en voorkomt rheumatische pijnen en bronchiale aandoeningen. beschermt en voorkomt spit, jicht en spiex-pijnen. Gepatenteerd over de gehele wereld het onder goed van de geheel nieuwe Zwitserse KALMONERF-VEZEL met wondere eigen schappen. HET MASSEERT DUREND ALS VERZACH TENDE HANDEN UW PIJNEN WEG. HET WERKT UITERMATE KALMEREND OP UW ZENUWSTELSEL. (ENIG OP DE WERELD) HET RAGDUNNE WEEFSEL STREELT ZIJ- ZACHT UW HUID EN IS 30% WARMER DAN IZUIVERE WOL. Alleen-winkelverkoop voor Waalwijk en omstreken: GROTESTRAAT 155 TEL. 2417 WAALWIJK Filiaal: M. v. d. BR AND-HENS Importeur: N.V. Temofa, Hermanus Boexstraat 11, Eindhoven; tel. 24121. op al onze kerst-artikelen Wij hebben een enorme sortering KERSTGROEPEN, w.o. de bekende onbreekbare rubbergroepen. Verder kerststallen, kerstboomverlichtingen, glas versieringen, enz. M. van Loon Berndijk Cabaretavond. De overbekende kaartvereni- ging „Eendracht maakt Macht", in café A. Netten te lerndiik, heeft voor zaterdag 19 december een groots opgezette cabaretavond georganiseerd. De ze vereniging, die nog pas haar 30-jarig bestaan heeft gevierd, wil iets bijzonders voor de toe schouwers brengen. Al waren hun andere amusementsavonden hoven alle lof verheven en over bezet, dit keer verwachten zij het nog beter. Zij heeft beslag weten te leggen op het prima en welbe kend cabaretgezelschap „Hij en van het Zelfde", o.l.v. Ad de Vries uit Tilburg. Wie zich in Tilburg wil amuseren in café of dancing, zal hiermede niet onbekend zijn. In iedere zaak waarin zij de mu ziek verzorgen, komen de lach spieren los en daardoor hebben zij het publiek zo overrompeld. LAMPION maakt JONG IM Uitnodiging voor een kerst diner... afspraak met hem... kaarsen... Voltooi die sfeer van mistletoej hulst en flonke rende glazen. Kies nog vóór het volgende feest, de mooiste jurk van uw leven. In de grote Lampion-collectie zijn zojuist allerliefste cocktail-, party- en dinner-japonnen gearriveerd. U raakt er niet op uitgekeken Jeugdige cocktail-japon (let op het bekende Lampion label!) van zuivere acetaat zijde. Strakke rok geheel ge voerd. Moderne stijl door 3/4 mouw, ronde hals en 2 rok-slippen. -q 75 Lage prijs ga maar kijken bij •pstal straat en kweekten door hun pri ma muziek, voordracht en zang nummers een prima stemming. Wie zich hiervan nu zelf wil overtuigen, moet op zaterdag 19 december naar café A. Netten gaan. Aanvang 8 uur en vrij en- trée. U zult niet teleurgesteld worden, daarvan zijn wij over tuigd. Wij wensen het bestuur van de vereniging veel succes en de bezoekers veel gezelligheid. 94). De strijd tegen de overmacht was echter niet vol te houden en langzaam maar zeker werden de dapper vechtende Slavoniërs dan ook in het defensief gedrongen. Opperwachtmeester Zwiebehnan was de eerste, die het loodje leg de. Hij ontving een kolfslag van een geweer op zijn helm, maar ei laas, zijn helm was meer voor de sier vervaardigd dan voor het op vangen van kolfslagen, zodat het niet te verwonderen valt, dat hij de strijd wegens een lichte ver wonding moest staken. Hij ligt hier triomfantelijk uitgestrekt over een stapel vijanden, welke hij eigenhandig met fikse kaak slagen had geveld. Achter hem ging de strijd nog steeds door, maar bet, zou niet lang meer du ren. Kapitein Fritzl von Köpe- nick was de volgende, die moest capituleren voor een klap met 'n geweerkolf en ja, toen was het gauw gebeurd. Het dappere leger van Siavonië had het onderspit gedolven... Kapitein Vittorio Caccalobbo, die de strijd als1 een echte veldheer van veilige af stand door zijn kijker gevolgd had, kwam nu krijgshaftig naar voren gelopen. Met een pijnlijk gebaar wees hij op al de slacht offers die gevallen waren onder de harde vuistslagen van Fritzl en zijn mannen, en hij sprak zijn gevangenen snijdend en streng toe. Hij schold ze uit voor oor- logsophitscrs en gelastte ze, zich te. ontdoen van jasjes, bretels, schoenen en broekriemen. Nu was er niet veel krijgshaftigs meer over aan die Slavoniërs. Het is dan ook niet leuk er zó bij te staan, dat je zeker weet dat jé broek afzakt, als je hem niet mét heidei handen vasthout. Kapitein Fritzl en zijn mannen boden dus geen tegenstand meer en ze lieten zich gedwee afvoeren naar de ge vangenis. Daar zaten ze nu te zuchten, te steunen en hun blau we plekken te wrijven. „Ik wou, dat brigadier Piet maar hier was", zuchtte Fritzl von Ivöpe- nick. „Die zou misschien wel raad weten..." Feuilleton van „De Echo van het Zuiden" door Gerard A. J. van Schooten. 21) Ik verwenste mezelf, de tranen sprongen mij in de ogen... maar het kwam eruitAls drie spijkers, die tegen een magneet aanketsen, zei ik plotseling drie woorden: „Ruig- bold!... Herman!... Lucas!..." En in de kop boven het bureau kwam een klein gaatje, dat langzaam aan groter en groter werd... De com missaris deed van opperste verba zing zijn mond open en ademde „Ruigbold... Ruigbold..." Toen met een stem, die als een granaat in mijn hersens uiteen spatte: „Aha! En waar woont die Ruigbold?" Ik meen mij te herinneren, dat ik hierna mijn schouders heb opgehaald en aan de arm van een zekere Pot- hakker naar een bedompte ruimte werd geleid, waar een ijzeren ledi kant stond en een wankel tafeltje. Op dat bed viel ik uitgeput neer I en sloot de ogen. Hoe lang ik daar gelegen heb, zou ik met geen moge lijkheid kunnen zeggen, maar toen ik in het gewone, normale leven terug keerde, zag ik eerst een bekende, kale muur en daarna het moedeloze gezicht van een man, die naar ik ze ker meende te weten, Pothakker heette. Hij kuchte en zei: „Commis saris!" Zo moeilijk als mij deze gang naar de kamer van de commissaris steeds was gevallen, zo gemakkelijk leek zij mij nu toe. Ik voelde mij ver licht en van leugens ontdaan. Ik had een gevoel, of ik mijn ziel een schoon hemd had aangetrokken en verder voor eeuwig op geluk mocht rekenen. Maar het was slechts een droom. En zij duurde niet lang. Want nau welijks had ik samen met Pothakker de kamer betreden, of ik zag daar Abel en de Paling zitten. Abel ne geerde mij en dat ging me veel meer aan het hart dan het vriendelijke knikje, waarmede de Paling mij be groette. Pothakker wees mij nurks een stoel aan. De commisaris ging zijn keel schrapen. Hij moet deze hoofd ingang wel terdege hebben vrijge maakt, want ik kon bijna niet begrij pen, waar zo'n klein kereltje zo'n geluid vandaan haalde. Met een blik op mij, zei hij in het algemeen: „Na de verstandige bekentenis van deze meneer hier, hebben wij natuurlijk niet stilgezeten... Wij verwachten namelijk elk ogenblik kennis te kun nen maken met de gebroeders Ruig- j bold, orchideeënkwekers, die wel het nodige licht in deze leugenachtige affaire zullen brengen. Ik heb me neer Peetrius, de broer van die dron ken meneer Peetrius, hier laten ko men, omdat ik zo'n flauw idee heb, dat ook deze mij wel het een en ander te zeggen zal hebben. „Zegt u het maar eens, meneer de commissaris..." zei de Paling over dreven behulpzaam. De commissaris scheen buitenge woon goed gemutst te zijn. Hij glim lachte zelfs bemoedigend naar de Pa ling, toen hij vroeg: „Ik zou, bij voorbeeld, wel eens graag willen we ten, welke relatie er tussen u en de beide arrestanten bestaat?" „Relatie?" vroeg de uitvinder, als of hij verontwaardigd was, „ik ken deze heren slechts oppervlakkig, om niet te zeggen, zeer oppervlakkig..." „Juist!" zei de commisaris. En dat was tevens één van de laatste woor den, die ik hem hoorde zeggen, want er werd nerveus op de deur geklopt. Het was Pothakker, die voor zijn doen tamelijk luidruchtig de heren Ruigbold aandiende. Hij leek me een beetje een ander mens geworden te zijn, die Pothakker. Er moest iets gebeurd zijn, dat hem tot een ander mens maakte. Er was iets op til, dat - voelde ik. Waren de broeders zo op gewonden, omdat zij Abel en mij nu eindelijk eens aan het sluike liaar over de vloer konden sleuren, of was er iets anders? Ik keek naar Abel en op zijn ge zicht las ik het ontroerend slot van een levensepisodeMet holle ogen keek hij naar de deur en ik zag hem slikkenDe Paling bleef onbewogen en de vriendelijke be hulpzaamheid bleef hem uit de ogen stralen. Waarom zou hij eigenlijk ook iets bijzonders verwachten? Hij kende de Ruigbolds waarschijnlijk niet eens... Toen kwamen de broers binnen. Eigenlijk zou ik moeten zeg gen, dat zij binnenstormden Hun gezichten stonden verwilderd en zij keken snel het vertrek rond, om tenslotte hun blikken te laten rusten op Abel en mij. Lucas keek naar Abel en Herman naar mij. En hoeveel moeite ik mij ook zou getroosten, om nu achteraf na te gaan, wat er in die ene seconde met mij gebeurdeik zou het niet kunnen beschrijven. Het staat mij slechts vaag voor de geest, dat Her man met opgeheven arm op mij toe snelde. Ik voelde plotseling een ste kende pijn in mijn linkerschouder en kon nog juist begrijpen, dat Herman Ruigbold daar zijn hand had laten neerkomen. Van de talloze stemge luiden, die als de golven van een ho ge zee op mij aanrolden en mij zo ziek maakten als een kat, bleven er slechts weinigen in mijn totaal over rompeld brein hangen Een woord was er bij, dat ik in al lerlei tonaties steeds weer opnieuw hoorde en dat was het woord „dank baar". Ze zeiden het allemaal. De één vragend, de ander verwonderd of ver bijsterend, weer een ander snikkend en half-huilend. Dan opeens zei iemand het op een toon, die mij mijn hele leven lang zal bijblijven: „Dankbaar???" Het was de com missaris. Hij stond vlak naast mij met een glas water in de hand. „Ja, dankbaar! Dankbaar, meneer de commisaris. Dankbaar, zoals ik niet gedacht had, dat een mens kon zijn!" Dat was de stem van Lucas Ruigbold en Herman zei: „Zullen we ze es verrassen, Lucas? Zullen we?" „Verrassen?" mompelde de com- missaris. De Ruigbolds knikten wild. „Ja, verrassen", zei herman. En met een brede triomfantelijke zwaai zetten de broers absoluut tegelijker- tijd hun hoeden af En eveneens absoluut tegelijkertijd gingen Abel en ik door de knieën, een onderdeel van een seconde later volgde de Paling en als makkers in een meedogenloze strijd vergleden wij r gedrieën in de verten der gevoelloos heid Het leven in onze lijven moet ech ter gewoon zijn doorgegaan, want wij kwamen alle drie als bij afspraak met een kloppend hart weer bij ook. Hoe lang deze vreemde periode tussen het zijn en het niet-zijn geduurd heeft, weet ik niet, maar toen ik, op alles voorbereid, heel langzaam en vooral behoedzaam mijn linkeroog liet tril len, in de verwachting de hoog op laaiende vlammen van de hel te moe ten aanschouwen, leek het, of ik het middelpunt van de aarde was en alles daarbuiten ronddraaide, als een ca- roussel, voortgedreven door de tome loze eindeloosheid van een perpe tuum mobile Hoe snel en capricieus alles echter ook kwam en ging in deze onbevat telijke rondedans, van één ding was ik volkomen zeker: ik zat op een stoel en werd in mijn onbewuste strijd te gen de zwaartekracht als een vriend terzijde gestaan door Herman Ruig bold, die mij met zijn rimpelige hand tegen de stoel perste, of mijn geluk aan de andere kant van de rugleu ning lag. En ik zag niet aleen de vormeloze schim van Hermans roze rood voorkomen, ik ontwaarde ten tweede male de oorzaak van de (Wordt vervolgd) LAAGEINDE 81 TEL. 2664 WAALWIJK i iWrtim fris jong jeugdig uitsluitend gevestigd te 's Hertogenbosch Markt 103 en Nijmegen Korte Molenstraat - Hoek Ziekerstraat

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1959 | | pagina 2