BINNEN- EN BUITENLAND OERJANSEFs [wyLï <==~l^)<icjloek BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PR0F I Feuilleton DE ECHO VAN HET ZfHDEN VAN MAANDAG 4 APRIL 1960 derwijs zal zijn tot heil van de jeugd in deze omgeving. OP DE GOEDE WEG Dr. W. H. Capel, inspecteur bij het chr. gymnasiaal en middel baar onderwijs, zei in zijn toe spraak dat er alle reden is om 't bestuur van het Willem van Oranje College met deze fraaie uitbreiding geluk te wensen, om dat hieruit blijkt dat men met de school op de goede weg is en dat de oprichting destijds een daad van wijs beleid is geweest. Te vens toont deze uitbreiding aan, dat er grote behoefte bestaat aan christelijk middelbaar onderwijs in Brabant. Wat op deze en ande re middelbare scholen nog ont breekt, aldus dr. Capel. is de mo gelijkheid tol een algemene niet te zeer gespecialiserde opleiding voor jongens. Hij sprak de hoop uit, dat het nieuwe wetsontwerp hiertoe mogelijkheden zou ope nen. MONUMENT Namens hel gemeentebestuur van Waalwijk sprak burgemees ter Teijssen zijn vreugde uit over het feit, dat het chr. onderwijs in al zijn vertakkingen zich blijft ontwikkelen en blijk geeft van '11 grote bloei. In plaats en streek neemt het Willem van Oranje College een bijzondere plaats in door zijn principiële grondslag in opvoeding en onderwijs. Het geeit niet alleen een intellectuelefor ming, maar ook een begeleiding naaf christelijke oriëntallie op weg naar de volwassenheid, al dus burgemeester Teijssen, die hijzonder dank bracht aan drs. Schouten voor zijn wcrk in liet belang van het onderwijs en het leven in onze gemeenschap. Na de moeilijkheden in ver band met de stichting van de school te hebben gememoreerd, onderstreepte de burgemeester dat prot.-chr. Nederland ui deze school een monument heeft op gericht, duurzamer dan metaal. Dit moet voor plaats en streek een aansporing zijn om de school alle mogelijke steun te verlenen, zowel ideëel als materieel. Het gemeentebestuur sluit zich gaar ne aan bij de wensen en verlan gens van het schoolbestuur en de burgemeester hoopte dat hij spoedig weer aanwezig zou mo gen zijn om nog weer nieuwe ge bouwen te openen. Aan verdere uitbreiding zal het gemeentel)-?, stuur gaarne alle medewerking verlenen, aldus de burgemeester, die ten slotte de hoop uitsprak, dat de school onder Gods zegen werkzaam zou mogen zijn tot heil en zegen van de jeugd uit plaats en streek. Door ds. Vink werden alle sprekers in een persoonlijk woord bedankt voor hun gelukwensen en waarderende woorden. Het officiële deel van deze bij eenkomst werd door ds. Yreag- denhil uit Den Bosch met gebed besloten. TENTOONSTELLING Hierna werden de aanwezigen in de gelegenheid gesteld om de nieuwe uitbreiding te bezichtigen en een kopje koffie met gebak te gebruiken in de nieuwe muziek zaal, welke door ir. Tak van N.V. Philips werd uitgerust met de modernste akoustische snufjes. Een bijzonder fraaie en prettige zaal Verder waren de aanwezigen in de gelegenheid om de sobere, maar goed verzorgde expositie over modern Israël te bezichti gen, welke door de leerlingen met medewerking van Israëlische instanties in Nederland op keu- rige wijze was ingericht. IN ONTWIKKELINGSLANDEN POSITIEF BELEID VAN WESTERSE INDUSTRIE In de algemene vergadering van aandeelhouders van de N.V. Philips' Gloeilampen-fabrieken heeft de president, ir. P. F. S. Ot- ten, een rede gehouden over ver breiding van welvaart over de wereld. De vrijheid in de wereld, aldus ir. Otlen, is er in hoge ma te mee gediend, dat de Westerse industrielanden er door een posi tief beleid ten aanzien van de ontwikkelingsgebieden toe bij dragen, dat deze ondanks de be staande politieke tegenstellingen lussen Oost en West zich zelve kunnen zijn en blijven. Ir. Otten constateerde, dat de naoorlogse welvaart zich opnieuw, en zelfs in sterkere mate dan vóór de oor log, geconcentreerd heeft in het betrekkelijk kleine geïndustriali seerde deel van de wereld, en dat dit in schrille tegenstelling staat tot het uit materieel oogpunt vaak uitzonderlijk lage levens peil in vele ontwikkelingslanden. Een verheugend verschijnsel achtte hij het dat men zich steeds beter realiseert, dat het in het be lang is van de gehele mensheid, te streven naar een verbreiding van de welvaart over de wereld. AUTOBUSDIENST NEDERLAND—SPANJE De regeringen van Spanje, Ne derland en de daartussen gelegen landen hebben aan de Autocar maatschappij BraBenA te Breda concessie verleend voor het on derhouden van een internationa le autobusdienst tussen Neder land en Spanje. In de periode van half april tot half oktober vertrekt deze dienst elke zondag vanaf Am sterdam en elke donderdag van af Barcelona. Dit is de tweede internationale lijndienst concessie, welke deze Bredase onderneming wordt toe gekend. ONRUST BREIDDE ZICH UIT MET NIEUWE MARS Door een nieuwe razzia onder leiders van Afrikaanse organisa ties heeft de regering-Verwoerd getracht haar greep op de 8V2 miljoen negers van de Unie van Zuid-Afrika te versterken. Bij de 234 arrestaties van woensdag, kwamen er donderdag nog 44 bij. Eén belangrijk man is aan de po litie ontsnapt. Oliver Tambo, de president-generaal van het Afri kaanse Nationale Congres. Hij is zonder pas en zonder vergunning van de politie gevlucht naar het Britse protectoraat Betjsoeana- land en is nu op weg naar New Vork om het Zuidafrikaanse ras senprobleem voor de Veiligheids raad van de UNO toe te lichten. COMPLOT ONTDEKT TOT ONTVOERING VAN SOEKARNO De geheime dienst van het In donesische leger heeft een com plot van rebellen opgerold, dat van plan was president Soekarno generaal Nasoetion en premier Djoeanda te ontvoeren. Dit werd bekend gemaakt door 't dagblad Merdeka. Het leger weigerde op dit bericht commentaar te geven. „Het was niet voor publicatie be doeld", zei de woordvoerder, ko lonel Soenarjo. De chef van de veiligheids dienst, luitenant-kolonel Magen- da, legde verband tussen 't com plot en de luchtaanval op het paleis van Soekarno en de aan val op de cavalerieschool te Ban doeng. De Daroel Islam en de re- bellenorganisaties Perinesta en de tegenregering op Sumatra hebben volgens hem ook met de ze acties te maken. Het leger is van „De Echo van het Zuiden" GEHEIM De allereerste Nederlandse detective-roman uit de ijstijd door J. ERSEBEEK 32). Een ogenblik bleef Steenhar- ses in dubio. Het onderzoek, dat hij op het moment uitvoerde, kon niet meer als officieel gel den, nadat burgemeester Van Hameren zo duidelijk te kennen had gegeven, dat hij de zaak van de eilandmoord als gesloten be schouwde. Maar door zulke klei nigheden liet Steenharses zich niet van zijn voornemen afbren gen. Hij kroop dus verder naar binnen, hetgeen ter oorzake van de stijf verbonden linkerknie minder vlot geschiedde. De inwendige situatie van het krappe vrijgezellenhol was met een oogopslag te overzien. Hoofd zakelijk leegte, behalve links de stapel potjes en pannetjes en daarnaast een stenen knots op de grond. Alsmede hangend aan een van de stutsstaken Snoepers overjas: een volledig versleten berehuid van inferieure kwali teit. De overjas aan de staak deed de inspecteur tot de conclusie komen, dat Holendams nestor in ieder geval reeds weer thuis ge weest was na zijn eventuele be zoek aan de ijsvelden. Want zelfs een asceet als Snoeper zou zich niet zonder overjas in die koude streken wagen. E11 de stenen knots? Die kon heel slecht als bewijs of grond voor vermoeden dienen. Want in elke koepel woning van Holen- dam kon men een dergelijk wa pen aantreffen. Steenharses be keek de knots heel precies, doch vond er geen bizonder spoor op. Bij de verzameling keukengerei zag hij ook een bak van chicorei- wortel staan, hetgeen hem zwak jes deed grinniken. En boven uit de nok van de lage koepel ben gelde nog het lianentouw met de lege lusMaar nergens de re- Questeen. En waar vertoefde de bewoner van het hol op dit maagdelijke morgenuur? Kon hij niet elk ogenblik thuis komen... De speurder nam het risico van een onprettige ontmoeting op de koop toe. Hij boog op een knie, het verbonden linkerbeen in staat van paraatheid gebracht, zo is officieel bekend gemaakt. BOMMENWERPER NEERGE STORT IN LITTLE ROCK Een B-47 straalbommenwer- per is donderdag boven Little Rock ontploft en neergestort in het centrum van de stad. Wrak stukken van het kolossale toestel vernielden zes huizen en sloegen een krater met een middellijn van acht meter in de grond bij het Kapitool. Drie bemanningsleden werden dood aangetroffen in het brandende wrak. Eén man wist zich per parachute te redden, maar hij liep verschrikkelijke brundwonden op. In het puin van de vernielde huizen zijn twee do den geborgen, een man en een vrouw. KUNSTMAAN ZENDT FOTO'S VOOR WEERBERICHTEN Een nieuwe Amerikaanse sa telliet, „Tiros I" genaamd, wen telt rond de aarde en maakt met twee kleine televisie-camera's vanaf ongeveer 000 kilometer hoogte opnamen. Deze opnamen zijn bestemd voor de weerkundi gen, die met deze nieuwe metho de hopen straks veel nauwkeuri ger weersvoorspellingen te kun nen doen. „Tiros I" is de eerste van twee metereologische proef- satellieten. Slagen de proeven met deze twee kunstmanen, dan zal later een net van weersatel- licten rond de aarde worden ge hangen, dat van groot belang zal zijn voor lucht- en scheepvaart, voor de landbouw en het dage lijks leven. Ook zal het dan mo gelijk zijn stormen en orkanen in opbouw tijdig te bemerken en al le voorzorgsmaatregelen te tref fen. Volkskr. VEILIGHEIDSRAAD MAANT VERWOERD De Veiligheidsraad van de Uno heeft met 9 stemmen voor en 2 onthoudingen een resolutie aan genomen, waarin de rassenpoli tiek van de regering-Verwoerd wordt veroordeeld. Engeland en Frankrijk hebben zich van stem ming onthouden. In de resolutie wordt de Zuid afrikaanse regering gemaand „haar beleid van apartheid en rassenonderscheid" te laten va ren. De secretaris-generaal van de Uno, Hammarskjöld, krijgt lot taak met de regering-Ver woerd contact op te nemen. DRIE DODEN IN DURBAN Durban was vrijdag voor de tweede maal het doelwit van een opmars van groepen Afrikanen, die naar de gevangenis van de stad wilden trekken om de vrij lating te eisen van neger-leiders, die daar zijn opgesloten na de grote razzia van dinsdag en woensdag. De politic-eenheden, die de gevangenis bewaken, open den het vuur en reden met pant serwagens op de menigte in. De betogers sloegen op de vlucht. Zes Afrikanen, onder wie een vrouw, bleven op de grond lig gen. Drie van hen waren dood. De negers kwamen uit Cato Ma- nor, van oudsher 'n roerige-wijk. GOEDERENTREIN ONT SPOORD NA BOTSING MET ZANDTREIN Machinist rijdt door onveilig sein: twee gewonden. Vrijdagmorgen om tien minu ten voor vijf zijn met een gewel dige klap in Harmeien, bij de af takking van de spoorlijn naar Amsterdam via Breukelen, een goederentrein en een zandtrein frontaal met elkaar in botsing gekomen. Omwonenden kwamen op het enorme lawaai toesnellen en vreesden, toen zij de grote ra vage aanschouwden, het ergste. Er bleken slechts twee perso nen, van wie één vrij ernstig, ge wond te zijn. De verdere gevol gen zijn beperkt gebleven tot ma teriële schade, die echter van grote omvang is. Ook is een ern stige stagnatie in de treinenloop ontstaan. NETTO WINST KON. SHELL MET 11% GESTEGEN De Koninklijke Nederlandse Petroleum Mij. stelt voor over 1959 een dividend van 5,25 gul den per aandeel van 20 gulden uit te keren, dus 26% pet. tegen 25 pet. of 5 gulen per aandeel over 1958. Voorts wordt voorge steld ten laste van de agio-reser- sc 2 pet. uit te keren in aandelen, voor het eerst delende in de winst over het boekjaar 1960. Het netto resultaat van de Ivoh. Shell-groep steeg in 1959 met 11 pet. tot 175.5 miljoen pond stell ing tegen 158,8 mil joen pond sterling in 1958. Menig lief Waalwijks meisje heeft zich met betrekking tot de Waalwijk- se filmplannen te laat gerealiseerd, dat het j.l. vrijdag 1 april was. Heel lang geleden verloor Alva op die dag z'n bril, weet u nog welZeer erken telijk was de franse regisseur overi gens voor de ingezonden verhalen en foto's en ronduit getroffen was hij door de twee warme en natuurlijke foto's van twee vriendinnen en hij betreurde het dan ook zeer, dat hij gisteren niet meer hier was om aan de gevraagde afspraak gevolg te ge ven. Onder alle lezers van dit blad was er één, die deze aprilgrap helemaal niet kon waarderen en in alle ernst de vraag gesteld heeft waarom men nu weer de „kleine man" moest heb ben. Hij heeft een vers het licht doen zien, waarin hij zegt dat de redactie van dit blad er de weeromstuit (nieu we ziektevan krijgt en dat zij in haar eigen soort moet blijven. Voor dergelijke mensen moest 1 april eigenlijk niet bestaan, want de pre tentieloze voor-de-gek-houderij van deze dag gaat ten enenmale aan hen voorbij. Misschien echter wil de re dactie van dit blad voor het komend jaar een aristocratische of intellec tuele aprilgrap overwegen. Elders in dit blad kunt u het ongesigneerde vers van deze inzender lezen. Ik geloof dat we deze le april moeten zien als een soort Persdagals een dag, waarop de journalisten en verslaggevers, die het hele jaar door voor ons bezig zijn de ernst des le vens bijeen te garen, hun lezers eens een keer voor de gek mogen houden op een wijze waaraan echt niemand zich zal stoten, ook niet de z.g. kleine man", die zelf het smake lijkst weet te lachen om deze grap pen, zelfs wanneer hij bij de neus genomen wordt. Ik zou het dan ook van harte toe juichen wanneer deze le april werd verheven tot Persdag, zoals we ook een Moederdag, Vaderdag, Valentijn- dag en zoveel andere dagen hebben. Laat die persmannen eens één dag lol hebben door allerlei gekke dingen in de krant te zetten (voor zover ze er al niet instaan) en verras die meneer of die juffrouw, die zo trouw uw vergaderingen, uitvoeringen, bijeen komsten, wedstrijden etc. bezoekt, met een rokertje of een snoepertje of als u hem of haar kwijt wilt, met een tijdbom. Op die dag zou bijv. de gemeente de persmannen een beschei den lunch kunnen aanbieden, waarbij dan de toneelverenigingen wat vers jes en heilwensjes zouden kunnen op zeggen en de harmonieën wat gezel lige tafelmuziek zouden kunnen pro duceren. Voor de gezamenlijke bur gerij zou het op die dag leuk zijn een geschenk onder couvert plus wat kapstokken aan te bieden, want er worden tegenwoordig maar bitter weinig kapstokken met ju bilea en zo gegeven. Schemer lampjes blijven het nog goed doen evenals dressoirlopertje, terwijl tévé- tafeltjes een goede toekomst tege moet gaan. Een bal champêtre in de voorjaarswei zou deze feestdag moe ten besluiten, met - indien de geld middelen toereikend zijn - een klein vuurwerk. Daarna worden de pers mannen door vrolijke meisjes naar huis gebracht en warm ingestopt, want de volgende morgen is het weer vroeg dag. Wat een dag, die le april Maar de inspecteur Alessandro Fiasco was nog lang niet klaar met zijn slachtoffer. „Als jij nou toch toevallig de echte Alfredo Pinanti was", teemde hij. „Als dat nou toch eens zo was, waar is dan je kaartje en waar zijn je voetbalspullen?" „Mijn kaart heb ik verloren en mijn koffertje is gestolen...", kreunde de arme Alfredo Pinanti en hij huilde haast van woede. „Jonge, jon ge, jonge, wat hangt het leven van bcrocpsvoetballers toch van loevalliüheidjes aan elkaar", zo sneerde Alessandro Fiasco. „Dat verliest maar uitnodigingskaar ten en dat laat maar koffertjes stelen of het niks is. Weet je wat je nou doet, joh? Vertel jij die smoesjes maar eens op 't bureau aan de hoofdcommissaris. Ik zal je vrij vervoer geven. Hahaha!" De inspecteur haalde nu een fluitje te voorschijn, ontlokte er een aantal zéér schrille en schelle tonen aan en toen dook er als het ware uit het niets een overval auto oj). Uit die auto dook een zéér potige agent op en deze had waarlijk niet veel aansporingen nodig om tot actie óver te gaan. Hij greep de arme Alfredo Pinan ti beet en wierp hem zonder veel omhaal in de auto. „Kranig werk, agent", mompelde Alessan dro Fiasco goedkeurend. „Dat had ik je niet kunnen verbeteren. Afijn, 11011 kan ik zelf ook nog naar de voetbalwedstrijd gaan, want de gezochte schavuit is ge pakt". Ja... die voetbalwed strijd... daar was alles uiteinde lijk 0111 begonnen. Wat dat aan gaat, herinneren we ons natuur lijk nog wel, dat brigadier Piet, alias Alfredo Pinanti, de twee schurkachtige Italianen zag aan komen in gezelschap van Karei Kleuntjes, de semiprof tegen wil en dank. „Oef!" zuchtte Piet. „Die twee petmannetjes mogen hier in géén geval binnen!" En handig nam de brigges de nodige maatregelen. Hij begaf zich snel naar de deur van de kleedkamer, waar dat vurige controleurtje nog steeds stond te controleren. „Zie je daar die twee malle schobbejakken aankomen?" al dus fluisterde hij het ventje in diens oor. „Laat ze niet naar bin nen, want ze hebben met de hele voetballerij geen zier uit te staan. Het zijn aileen maar opdringeri ge autogrammenjagers." stokkerig opzij schuivend en be gon met beide handen systema tisch de zandbodem van het hol te doorwroeten. Het was een on hygiënisch karwei, dat veel stof deed opwaaien en zonder resul taat bleef. Wat viel er verder nog te doorzoeken. Het erf bui ten? Onbegonnen werk. Want als Snoeper het re?ue niet in zijn hol had, kon hij dit net zo goed overal elders weggestopt hebben. Nijdig schudde Steenharses aan de versleten overjas, die tegen de wand hing, met geen ander doel dan lucht te geven aan zijn be dorven humeur. En zacht ritse lend langs de lemen wandspecie gleed er iets tussen het berevel uit. De inspecteur raapte het voor werp schielijk op. Hij had er en kele ogenblikken voor nodig 0111 lot het besef te geraken, dat hij eenSinterklaasmombakkes in zijn hand hield: een plat pa pieren gelaat met uitgespaarde neus- en ooggaten als van een doodskop; met een spitse mijter- vorm er boven en een monster lijk uitwaaierende vlasbaard er onder aangeplakt, maar boven dien was het gehele ding met lichtende verf bestreken, zodat de vorm er van in het halfdon ker duidelijk uitkwam. Van z'n nijdige stemming kon Steenharses niet terstond op een vrolijk gezicht overschakelen. Hij debraycerde dus alleen maar tot een gesnuif, dat zowel bin nenpret als nieuwsgierige verba zing deriionstreerde. De ouwe Snoeper zou er toch geen gehei me Sinterklaaspraktijk op na houden?! Bijna had de inspecteur het rare ding weer teruggestopt ach ter de berejas. Maar op het laat ste ogenblik bedacht hij zich. Hij rolde het mombakkes in elkaar en draaide het span-elastiekje er omheen. Hij gevoelde geen lust 0111 op Snoepers terugkeer te wachten. De doorgemaakte nacht recht vaardigde ruimschoots zijn in tens verlangen naar een flinke tuk. Met het opgerolde mombak kes in de hand werkte hij zich door het kruipgat de frisse mor genlucht in. Op straat was nog geen mens te zien. Juist toen hij bij zijn eigen woning terugkeer de, schoten de eerste zonnestra len over het oerwoud. Steenhar ses bukte terloops naar de yog- hurtfles, die naast de ingang van itëÖ3* -«dL± zijn koepel stond; het was de le ge fles van de vorige dag. Wate ring had op zijn morgenronde deze kant van het dorp dus nog niet bereikt. „Wat is die ouwe waterplenser gek laat vanmor gen!" constateerde de inspecteur brommend. Hij wilde naar bin nen gaan; herinnerde zich echter de geit en liep naar het achter erf. Het mombakkes duwde hij achter zijn tijgerhuid. Marietje verwelkomde haar nieuwe meester met een aanhan kelijk gemekker, dat in staat was het bezeerde gemoed van de po litieman enigermate te balsemen. Steenharses schoof een boom stronk bij en een stenen kom. Op stuk van zaken had hij de melk boer eigenlijk niet meer nodig, zij het alleen nu en dan voor een halfje yoghurt. Welcfra spoot het vette nat in schichtige witte stralen omlaag. Steenharses' handen werkten au tomatisch en zijn gedachten huppelden opnieuw langs de reeks feiten, welke in verband stonden of konden staan met de eilandmoord: mogelijke motie ven, ontbrekende alibi's, de op twee-en-lwintig uur stilstaande zonnewijzer, de dreigbrief, Van Hamerens plotse edelmoedigheid de vreemde gedragingen van Watering bij en na de begrafe nis, de ongeïdentificeerde derde borrel kom, het aangetekende re- Que, de starre verbazing op Oer- jansens dode gelaatEn het Sinterklaasmombakkes Meer uit ambtelijke nauwge zetheid en als compensatie voor het niet vinden van de re?ue- steen, had Steenharses dit mom bakkes meegenomen. Aan moge lijk verband met de eilandmoord. had hij niet direct gedacht. Maar nu moest hij zich opeens zijn eigen verbazing bij de aanschou wing van dit rare voorwerp her inneren. En het leek wel, of de gedachte aan het mombakkes ook stimulerend werkte op het vermoeden, dat in Steenharses' onderbewustzijn in kiem gescho ten was, toen Tony met zijn staartpunt naar de brandewijn- fles in Beitelman's hand kwis pelde. Die brandewijnfles en dat mombakkes...? Sloeg dat niet op elkaar als een tang op een var ken? (Wordt vervolgd). 14J*. c>>iT srutvc

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1960 | | pagina 2