awSfSÜ «"H™1 jHifiSS
SPRITSKOEKJES
aardbeien
EXOTA LIMONADE GAZEUSE
lucifers!
3,s*kke" v°°«
DE 3 GETROUWEN
GEROOKTE 100 GRAM
SLASAUS
BRIGADIER PIET EN DE SEMI-PROF
m
i
200
gram
250 GRAM
NIEUWE OOGST
jj 200 GRAM BUK *1^/1
(fmoèy Gezondheid
en genezing
vooï cte huid
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 24 JUNI 1960
6
en Betty de Kort als provinciale
kaïnpioenen uit de bus kwamen.
Deze laatste naam is foutief
opgegeven en moet zijn Betty
Kroot, Meerdijk 4, Waalwijk, wat
wij hierbij gaarne herstellen.
TENTOONSTELLING
„GRANEN EN HUN VER
WERKING"
In de Nijverheidsschool voor Waal
wijk en Omstreken is j.l. dinsdag
de tentoonstelling „Granen en hun
verwerking" geopend. Deze rond
trekkende tentoonstellingen gaan
uit van de stichting Onderwijsten
toonstellingen en hebben ten doel
de schooljeugd een beeld te geven
van de arbeid in en de producten
van onze nationale industrie. De
opening van deze expositie werd
verricht door gemeentesecretaris N.
Vlaar, omdat zowel burgemeester
Teijssen als de beide wethouders
wegens ambtsbezigheden uitstedig
waren. De heer Vlaar gaf uiting aan
zijn bewondering en waardering
voor het werk van de stichting, die
getoond heeft een bijzondere fee
ling voor de inrichting van derge
lijke tentoonstellingen te hebben,
terwijl zij tevens hoge eisen stelt
aan de vormgeving der exposities.
In onderwijskringen zowel als bij
het gemeentebestuur bestaat grote
waardering voor het werk van de
stichting, aldus de heer Vlaar, die
verder de grote betekenis van de
onderwijstentoonstellingen voor de
schooljeugd onderstreepte.
Namens de stichting dankte de
heer van Ammerlaan de gemeente
secretaris voor zijn waarderende
woorden. Hij wees er op dat men
thans bezig is de 38ste expositie in
te richten en dat er momenteel 23
tentoonstellingen door het land rou
leren, waaruit wel blijkt dat het
werk van de stichting belangstel
ling en waardering heeft.
Voor het aanwezige onderwijzend
personeel van lagere en ulo-scholen
gaf de heer van Ammerlaan ten
slotte een boeiende uitleg bij deze
kleine, maar toch bijzonder interes
sante expositie, die de gehele ge
schiedenis en het gehele verwer
kingsproces van het graan in beeld
brengt.
Namens het schoolbestuur sprak
de heer Thijssen een slotwoord,
waarin hij zei dat wegens gesta
dige groei van de school niet gega
randeerd kan worden dat een vol
gend maal weer een expositieruim
te beschikbaar zal zijn, maar dat 't
schoolbestuur toch gaarne alles in
het werk zal stellen om ook aan 'n
volgende expositie „onderdak" te
bieden.
VAKANTIEWERK VOOR
SCHOLIEREN
Het zal bekend zijn dat het
werken van scholieren geduren
de hun grote vakantie meer en
meer in omvang toeneemt. Ener
zijds omdat een aantal jongelui
die periode wil benutten om enig
geld te verdienen, teneinde daar
mede nuttige gebruiksvoorwer
pen te kunnen kopen, ofwel om
daarmede hun resterende vakan
tie te kunnen betalen, anderzijds
omdat tal van bedrijven prijs stel
len op deze arbeidskrachten om
daarmede o.m. een betere rege
ling te kunnen bevorderen voor
het vakantieverlof van hun eigen
personeel, ofwel om hun arbeids
potentieel enigermate te vergro
ten met het oog op de schaarste
aan normale arbeidskrachten.
Na ampele overwegingen is
mijn bureau tot het inzicht geko
men dat het de tot dusverre in
deze aangenomen afzijdige hou
ding moet wijzigen om tot een
meer verantwoorde en geordende
tewerkstelling van deze jongelui
te geraken.
We willen ons bureau derhal
ve voor deze bemiddeling be
schikbaar gaan stellen, echter
na summier overleg met enige
bij de belangen van de jeugd
nauw betrokken instellingen en
personen voorshands onder
de volgende restricties:
1. Bemiddeling zal alleen wor
den verleend aan scholieren
(jongens en meisjes) die tenmin
ste 16 jaar oud zijn.
2. Het werken in de vakantie
zal in het algemeen niet langer
mogen duren dan 3 weken.
3. Het werk mag niet te zwaar
zijn, geen nachtarbeid omvatten
en overigens zal een tewerkstel
ling moeten plaats vinden onder
normaal geldende arbeidsvoor
waarden, terwijl eveneens sociale
verzekeringen, voor zover op de
ze jongelui van toepassing, vei
ligheidsmaatregelen, arbeidstij
den dienen te worden nagekom-
men.
Aan de hand van de met deze
bemiddeling opgedane ervarin
gen zal in de toekomst worden
bezien in hoeverre de hierboven
genoemde restricties aanvulling
c.q. wijziging behoeven.
I Alle daarvoor in aanmerking
komende scholen o.a. Gymnasia,
H.B.S.-en M.M.S.-en, Kweek-,
Ulo- en Huishoudscholen zijn
reeds benaderd voor een opgave
van de leerlingen die bereid zijn
om enige weken in hun vakantie
te werken.
Ook andere gegadigden die bo
venvermelde leeftijd hebben be
reikt, kunnen zich voor deze be
middeling wenden tot de Ar
beidsbureaus Waalwijk, Almkerk
of Dongen, al naar gelang men
in 't betrokken rayon woonach
tig is.
DUITSE VREES VOOR NEDER
LANDSE CONCURRENTIE
De Duitse vrees voor de Ne
derlandse concurrentie op het
gebied van de fabrikage van kin
derschoenen schijnt nogal groot
te zijn. En dat men in het juni-
nuiuiner van het toonaangeven
de Duitse vakblad „Das ABC der
Schuhfabrikation" de aandacht
op deze concurrentie vestigt, ligt
voor de hand en is voor ons zelfs
in zekere mate vleiend, omdat
daaruit blijkt dat de Nederlandse
kinderschoen een belangrijk af
zetgebied in Duitsland heeft ge
vonden. Dat men de Nederlandse
concurrentie echter in dit blad
te lijf gaat on een beslist onpret
tige en kinderachtige wijze, ge
tuigt van slechte zakenmansma
nieren en van onmacht om de
Nederlandse concurrentie op fai
re wijze het hoofd te bieden.
In genoemd nummer wordt de
Nederlandse fabriek, die met de
merken „Jimmy Joy", „Lion",
„Baby Box" en „California" op
de markt komt, onder de loep
genomen. 'Hiermee wordt dus de
Waal wij kse Firma Schuwer be
doeld. Dat weet men in Duits
land natuurlijk heel goed, want
men mag aannemen dat men
daar in de vakkringen heus wel
is geïnformeerd omtrent de fa
brikanten van bekende en sterk
opgang makende schoenmerken.
De schrijver van het Duitse arti
kel doet echter op onprettige
wijze geheimzinnig en laat het
voorkomen alsof de Nederlandse
fabrikant liever zijn naam niet
noemt en hij trekt ten slotte de
conclusie, dat het hier wel een
fabriek zal betreffen die door
Amerikaans kapitaal gedreven
wordt, hetgeen in Duitse oren
dan wel zo ongeveer het naarste
is wat men van een bedrijf kan
zeggen.
Van een groot Duits vakblad
zou men wat meer stijl en wat
minder quasi-domheid verwach
ten.
Feuilleton
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
HENRIC VAN NORCH
16).
Tot omstreeks middernacht de
Schulte Andries eensklaps wak
ker schrok. Hij zag, dat de bed-
deuren een weinig waren open
getrokken en er een licht in de
kamer brandde. Hij wilde over
eind gaan zitten om te zien wat
er aan de hand was.
Een sombere stem, die van
dichtbij achter een der deurtjes
kwam, maande dringend: „Blijf
liggen".
De stem vervolgde: „Zie hier!"
en de dodelijk verschrikte ma
gistraat zag in de opening tussen
de deuren een hand, die een lang
dolkmes omklemde.
De hand verdween weer en
nogmaals commandeerde de stem
„Zie hier!" Thans verscheen van
acnter de andere deur een hand,
waarin een pistool, dat op de ar
me man in het bed was gericht.
De sombere stem begon weer
en joeg de arme Andries de stui
pen op het lijf. „Oude vrek, wij
zijn gekomen om recht over je te
spreken. Bij het minste verzet,
dat ge zoudt durven ondernemen,
zullen het mes en het pistool
spreken."
„Schulte Andries, ge draagt
om de hals een sleutel aan een
ketting. Reik mij deze aan."
De kleine geldwolf had het nu
graag willen uitschreeuwen. Men
kwam aan zijn leven, aan datge
ne, dat voor hem waarde gaf aan
z'n leven. Hij zocht met zijn han
den de sleutel, maar hij talmde
om deze over te geven. Hij begon
smeekbeden uit te stoten. Een ge
voelige klap met een zware knup
pel was het antwoord daarop en
bevend reikte hij de sleutel over.
De deuren van de bedstede
werden daarop toegeklapt. En in
zijn donkere hoek hoorde de nu
over al zijn leden bibberende
Schulte, dat de inbrekers aan het
slot van zijn geldkist zaten te
morrelen. Ja, daar hoorde hij dat
het slot open sprong. Een koude
rilling liep hem over de rug. Hij
hoorde nu het zware deksel open
gooien. O, het waren alle zo be
kende en innige geluiden voor
hem. Hoe vaak had hij toch het
zwaar beslagen en met fraai snij
werk versierde deksel niet open
Loon op Zand
2 ROLLEN
m
OP SAP
2 BLIKJES VOOR
CITROEN FRAMBOZEN O
S GEZINSFLESSEN VOOR
aveha
AVEHA
150).
„Dat gaat dan zeker over die
twee vluchtelingen, hè stuur?"
vroeg de marconist. „Ik heb alles
al gehoord over de radio. Weet
je wat we nou doen? We roepen
de kazerne van de bergjagers
op!" „Hoezo bergjagers?"
vroeg de kleine stuurman, die
door Piet zo oneerbiedig was be
titeld met de naam „kietelkapi-
teintje". „Nou..,", legde de*
marconist uit. „We zijn hier in
de buurt van Campanella, je weet
wel, dat grensplaatsje. Daar lig-
fen de bergjagers gelegerd. Die
unnen er dan mooi enkele pa
trouilles op uitsturen om de
vluchtelingen te vangen".
„Een reuzeplan, marcol" prees
de stuurman. En ja hoor, dank
zij de sublieme vakkennis van de
marconist duurde het niet lang
of aan de andere kant had hij de
officier-radioteleerafist van de
bergjagers beet. Hij vertelde bet
hele verhaal en de kundige mili
tair antwoordde opgetogen: „Be
dankt voor de tip, marco! Laat
de zaak nu maar aan ons over!
Over en sluiten!" Het spreekt
wel vanzelf, dat deze kostbare in
lichtingen onmiddellijk op het
bureau van kapitein Vittoria Ca-
calobbo belandden. Het spreekt
wel evenzeer vanzelf, dat deze
dappere krijgsman onmiddellijk
een aantal maatregelen nam, die
nog vérstrekkende gevolgen zou
den hebben. Zo duurde het niet
lang of enkele tot de tanden ge
wapende patrouilles stormden de
bergen in, voorzien van kijkers,
schijnwerpers, munitie, broodzak
en veldfles. Ze hadden een soort
witte sneeuwcapes over hun uni
form aan en juist omdat het nu
zo hard sneeuwde, waren ze ex
tra in hun element...
geklapt om z'n schatten nog eens
door zijn vingers te laten gaan,
hel goud en zilver weer eens te
liefkozen, of een nieuw goud- of
zilverstuk aan de vele toe te voe
gen.
Nu hoorde hij hoe de zware
geldbuidel uit de kist werd ge
nomen en op tafel gedeponeerd.
O, het was voor de Schulte om
uit te gillen. Hij woelde heen en
weer onder de dekens; hij stopte
zijn vingers in de oren, hij wilde
niet meer horen, want die be
kende en geliefde geluiden dron
gen hem nu door merg en been.
De dieven daar in de kamer
schenen nu verder alles uit de
kist te halen, wat ze konden ge
bruiken. Toen ze meenden hier
mee klaar te zijn, werden de deu
ren van de bedstede weer 'n wei
nig geopend.
Opnieuw verscheen daar een
hand met een pistool in de ope
ning. Daar klonk weer de som
bere stem: „Schulte Andries,
luistert. Wanneer ge tracht ons
te volgen of wanneer ge hulp
zoudt gaan roepen, dan zullen
we je onverbiddelijk doden. Be
grepen?"
Uit de bedstede klonk geen ge
luid.
„Schulte Andries, ik vraag je
nog eens: Heb je het begrepen?"
De rampzalige man op het bed
liet nu een sidderend „Ja" ho
ren.
De meedogenloze stem ging
daarop verder: „Schulte Andries,
wanneer ge morgen of op welke
dag ook de vermissing van uw
goed aan het gerecht zoudt be
kend maken, dan zullen we je
onverbiddelijk doden. Begrepen?'
Weer klonk nu een angstig
„ja".
Het licht in het vertrek werd
hierop uitgedoofd, een paar deu
ren werden geopend en weer ge
sloten. De magere kleine man
luisterde scherp, doch hoorde nu
niets meer dan de wind, die in de
schoorsteen brulde, en de regen
die tegen de kleine ruiten klet
terde.
Na misschien een kwartier
waagde Schulte het om over de
bedsplank te klimmen. Hij stak
een kaars aan en aanschouwde
de ravage in de kist. Alles was
dooreen geworpen en doorzocht.
Weg was zijn geld en weg waren
al zijn gouden en zilveren siera
den en kleinodieën. Zelfs de
streng van dikke gitten was ver
dwenen.
Schier wezenloos staarde de
arme man naar de puinhopen
van zijn geluk. Toen barstte hij
in een hysterisch snikken uit,
waarbij zijn lichaam krampach
tig schokte.
In de nanacht bevonden zich
een lange schrale en een kleine
dikke man in een bos op 'n paar
uur afstand van het dorp Norg.
Ze dolven een gat en deponeer
den hierin diverse goederen. Het
gat werd daarop weer gedicht en
de afgestoken plaggen werden
zorgvuldig op hun oude plaats
gebracht.
De beide mannen verdwenen
daarop naar het naaste dorp en
gingen de stal binnen van een
herberg. Ze begaven zich weer in
de bedstee, waarin ze in de voor
nacht ook reeds hadden gerust
en verbleven hierin tot in de
morgen de waard hen kwam roe
pen.
De Schrale en de Buik zetten
hun zwerversleven voort. Sinds
de zo goed gelukte operatie bij
Schulte Andries hadden de he
ren een kopzorg minder. Wan
neer ze 't niet al te bruin maak
ten, dan hadden ze lange tijd een
zakcent. De kleine man drong er
sterk op aan om het er nu eens
goed van te nemen, doch zijn ka
meraad wilde daar voorlopig nie
mendal van weten. Hij was er go-
heel niet zeker van dat de Schul
te zijn mond zou houden en hij
schatte het intellect van 't vrek
kige mannetje wel zo hoog, dat
hij in de eerste plaats hen zou
verdenken van het verdwijnen
van zijn schatten. Daarom wilde
hij voorkomen dat men die ver
denking zou aanwakkeren door
een royale leefwijze. Hij dacht er
ook niet aan om meer waarde
aan geld bij zich te dragen dan
ze voor enige dagen nodig had
den. Als de kleine Schulte amok
ging maken, was de mogelijkheid
niet denkbeeldig dat ze op zekere
dag gearresteerd, gefouilleerd en
ondervraagd zouden worden.
Hoe meer dagen er verliepen zon
der dat dit gebeurde, des te vei
liger zouden ze zich mogen ge
voelen, oordeelde de Schrale.
In de maand mei bevonden de
beide getrouwen zich op de
Hondsrug. Ze genoten van het
mooie weer en de mooie natuur,
van de vergezichten over de ein
deloze vlakten naar het oosten
en westen. Als koningen zo on
bezorgd en rijk gevoelden de bei
de landlopers zich tussen de boe
ren, die dag aan dag op het land
stonden te wroeten, om te trach
ten de armoedige bodem een
schrale oogst af te dwingen.
SCHUTTERSGILDE ST. HUBERTUS.
Zondag nam bovengenoemd Gilde deel
aan het nationaal schietconcours bij het gilde
St. Hubertus te Drunen en behaalde daar
de volgende prijzen: le prijs opgelegd geld-,
prijs P. v. Laarhoven; le en 2e prijs opgei,
luxe art. resp. A. Brink en J. Hoezen; 3e
prijs corps opgelegd; 4e en 5e prijs corps
vrije hand.
HARMONIE CONCORDIA
CONCERTEERDE BIJ DE JUBILEUM
FEESTEN VAN MUSIS SACRUM
TE DONGEN.
Ter gelegenheid van het 120-jarig be
staan van de R.K. Kon. Harmonie Musis
Sacrum werden de feestelijkheden zaterdag
en zondagavond voortgezet. De R.K. Har
monie Concordia uit Loonopzand gaf za
terdagavond in de feestelijk verlichte tuin
een voortreffelijk concert. Met de Mars
Place d'Armes werd het programma inge
zet. Al direct genoot het publiek van de
goede muziek die Concordia bracht. Ver
meldenswaard zijn de klassieke nummers
La Forza del Destino van G. Verdi en de
Poolse dansen uit 't ballet Prins Igor van
Borodini, die een geweldig applaus ver
dienden. Na de pauze werd 't programma
wat populair door de moderne Jazz-muziek
in concertvorm o.a. in My Fair Lady, Broad
way Parade en Banda Sucre. Met een pittige
mars „Marchiny Strings" van Ross werd dit
voortreffelijk concert gesloten, waarvoor het
zeer talrijke publiek grote waardering heeft
getoond.
H. SACRAMENTSPROCESSIE.
Onze jaarlijkse Sacramentsprocessie zal
dit jaar worden gehouden op zondag 26 ju
ni a.s. Dit jaar heeft het Centraal Buurt-
comité een ander plan en een andere volg
orde ontworpen, welke zeer bevorderlijk ge
noemd kan worden.
De stoet trekt vanaf de Kerk, door de Dr.
van Kesselstraat, Kerkstraat, Willibrordus-.
straat, Gerlachusstraat, van Rijckevorsel-
straat naar de hoofdingang van het Zusters-,
klooster, alwaar een rustaltaar is opgesteld.
Hier neemt ieder zijn aangewezen plaats in
volgens aanwijzing van de ordecommissaris
sen. Na de zegen met het Allerheiligste gaat
de processie weer naar de kerk terug..
Daar deze route veel werk met zich mee
brengt i.v.m. de organisatie, worden de be
woners langs deze route vriendelijk verzocht
zelf voor een gepaste versiering zorg te dra
gen. Het comité doet dan ook een beroep op
aller medewerking. De volgorde van de stoet
is zoals andere jaren en deze is aan de deel
nemende organisaties verstrekt, zodat ieder
een weet waar zijn plaats is. Verwacht wordt
dat iedereen, die in een vereniging thuis
hoort, zijn plaats in de processie inneemt en
dat zo weinig mogelijk publiek langs de
straat staat. De parochiële processie is voor
iedereen, want zo is dit jaar ook de jon
gens- en meisjesschool ingelast, terwijl de
vaandels over de gehele processie zijn ver
deeld. De commissie nodigt allen uit aan
de processie deel te nemen en traditiege
trouw de stoet in alle eerbied op te luiste-
BOERENHAM 59
'39,
99| MPAsrÉTXE
Altijd 4 spaarzegels FLES
CorrwjHt snjco vam
