wAAlwijkse en LAnqstRAAtse couRAnt W.S.C. koos Berry van Loon als nieuwe voorzitter 70 Luxor FILMJOURNAAL Musis Sacrum Grootse hulde, ere-voorzitterschap, gouden bondsspeld en t.v.-toestel voor scheidende Jac. Spijkerman. 100 gr. PEKELVLEES j 100 gr. SNIJWORST j De Verenigde Waalwijkse Slagers ct. Het begin van de algemene ledenvergadering van W. S. C., welke j.l. maandag in Hotel De Twee Kolommen werd gehou den, mocht dan niet zo glanzend zijn, omdat de scheidende voorzitter Jac. Spijkerman als voornaamste reden van zijn heengaan opgaf de teleurstelling over de voor hem niet meer ideale gang van zaken bij W.S.C., het slot van deze avond was een zo grootse, warme en spontane hulde aan de vertrekkende voorzitter, dat dezs ongetwijfeld heel veel van deze teleurstel ling heeft voelen wegebben en met een heel blij hart zijn amb teloos W.S.C.-tijdperk zal zijn ingegaan. De heer Spijkerman hesft maandag een enthousiast en zeer dankbaar W.S.C. tegenover zich gezien, een W.S.C., dat hem to taal verrast heeft op een wijze zoals zelfs de W.S.C.-kenner bij uitstek, Spijkerman, geen ogenblik had verwacht, want het be reidde hem en zijn echtgenote een uit het hart gegrepen hulde, welke op vorstelijke wijze werd onderstreept door de aanbie ding van een televisietoestel. Het was een grote avond voor sportman Spijkerman, want de bondsvoorzitter van de K.N.V.B., de heer A. Schroder, was zelfs naar Waalwijk gekomen om zowel persoonlijk als namens de grote bond zijn vriend Spijkerman te huldigen en hem een zeld zaam toegekende onderscheiding de gouden bondsspeld op te spelden. K. N. V. B. verleende gouden bondsspeld Het was voor de heer en me vrouw Spijkerman ongetwijfeld een aangename verrassing dat deze huldigingsbijeenkomst ook werd bijgewoond door drie van hun zoons met hun echtgenoten, door hondsvoorzitter A. Schro der en door de ere-voorzitter J. Kleijberg. Het was de heer Berry v. Loon die kort tevoren in de huis houdelijke vergadering met over grote meerderheid tot nieuwe voorzitter was gekozen die deze huldigingsbijeenkomst open de. Hij roemde vooral de veelzij dige persoonlijkheid van de heer Spijkerman, wiens werk voor W.S.C. gerust z'n levenswerk ge noemd mag worden. In het hij zonder sprak de heer van Loon zijn bewondering uit voor het sterke karakter van de heer Spij kerman, waardoor het hem mo gelijk is geweest om steeds bij W.S.C. te blijven, door alle moei lijke tijden heen en hij alle tegen slagen en teleurstellingen. „U bent W.S.C. en met uw heengaan valt een enorme steunpilaar van de vereniging weg." Dankbaar toonde de nieuwe voorzitter zich ook jegens mevrouw Spijkerman voor de steun welke zij haar man en daarmee de vereniging altijd heeft gegeven. „Ook u is de ver eniging heel veel dank verschul digd". De heer v. Loon verklaar de dat hij alles in het werk zal stellen om een waardig opvolger van de heer Spijkerman te zijn en hij dankte ae leden voor het vertrouwen dat zij in hem stel len. Om zijn taak echter goed en met succes te kunnen vervullen, deed hij een dringend beroep op alle leden om steun en medewer king. Het voornaamste punt dat wij in onze vereniging moeten nastreven, aldus de heer v. Loon, is: oprechte vriendschap en geen persoonlijke eer. Aan het slot van zijn toespraak stelde de heer van Loon voor om de heer Spijkerman bij acclama tie te benoemen tot ere-voorzit- ler van de vereniging, welk voor stel door de in grote getale opge komen W.S.C.-ers met daverende instemming werd begroet. Club van "Spijkerman Briljant en uit het hart gegre pen was de toespraak, welke de heer Jef Mahieu hierna hield na mens de gehele vereniging, sup portersvereniging en donateurs. Weemoed en droefheid hadden de laatste hamerslag van de zo juist beëindigde jaarvergadering vergezejd, aldus de heer Mahieu, want zij betekende het einde van een periode, waarin Jac. Spijker man praeses was van W.S.C., van een periode waarin W.S.C. „de cluh van Spijkerman" genoemd werd. Vervolgens richtte de spr. zich eerst tot mevrouw Spijkerman. „Wij willen u vooral danken om dat u in al die jaren achter en Jac. Spijkerman naast uw man hebt gestaan. Dit heeft u veel eenzaamheid en op offeringen gekost, maar hieruit is toch mogen blijken dat W.S.C. een bepaalde betekenis in uw le ven heeft gehad en daarvoor zijn wij u zeer erkentelijk." Ter on derstreping van deze erkentelijk heid overhandigde de heer Ma hieu mevrouw Spijkerman een fraai boeket anjers. Zich richtend tot de heer Spij kerman, zei de heer Mahieu, dat W.S.C. diens besluit om heen te gaan respecteert. „Wij zouden u natuurlijk graag willen behou den, maar dit zou ondankbaar zijn." We zullen zelf de schou ders moeten zetten onder 't werk van de toekomst, aldus spr. De enorme verdiensten van de heer Spijkerman voor W.S.C. vatte hij samen in een variant op een be kende uitspraak: „Nooit werd door één man meer gedaan voor zovelen." Vreugde bij W.S.C. bracht een stralende Spijkerman, bij tegenslag en teleurstelling, niemand die het meer voelde dan hij, aldus de heer Mahieu, die hierbij de enerverende beslis singswedstrijd in Oosterhout in herinnering bracht, waarbij W.S. C. op onbegrijpelijke wijze het tweede klasserschap ontging. Nooit echter heeft Jac. Spijker man zich laten overheersen door zijn gevoelens, hij wist in alle omstandigheden de sportpresta tie tot haar juiste waarde terug te brengen. Verder schetste de heer Mahieu in pakkende be woordingen hoe de heer Spijker man W.S.C. altijd trouw is geble ven, als speler en als bestuurslid. „Voor alles wat u voor de vereni ging hebt gedaan, is W.S.C. u werkelijk dankbaar", zo besloot de heer Mahieu zijn toespraak, „en zij wil dat laten blijken dooi de aanbieding van een stoffelijk blijk van belangstelling, dat aan stonds door de aanvoerders van de seniorenelftallen zal worden binnen gebracht en dat bijeenge bracht werd door royale giften van leden, donateurs, supporters en allen die W.S.C. een warm hart toedragen. En bij dit ge schenk zal gaarne de belofte ge geven worden door de leden om in de toekomst meer voor W.S.C. over tc hebben. Dank, heel veel dank." Hierna werd door de aan voerders van de senioren-elftal len een prachtig televisietoestel binnen gebracht. Hoge waardering De voorzitter van de K.N.V.B., de heer A. Schroder, haalde in zijn toesnraak eerst vele anecdo tes op uit zijn actieve Brabant se voetballoopbaan, waarin ook „mijn sportvriend Spijkerman" een grote rol heeft gespeeld. Zo bracht de heer Schroder in her innering dat zijn laatste voetbal wedstrijd was Eindhoven 2— W.S.C., waarin hij het als voor hoedespeler moest opnemen te gen de lastige rechtsback Jac. Spijkerman. „Ik heb toen echter het genoegen gehad om deze lastige knaap eenmaal op een bij zondere manier van me af te schudden. Toen hij bij een aan val weer op me af kwam stormen bukte ik me snel, zodat hij over me heen tuimelde." De heer Schröder achtte zich gelukkig officieel iets bij het af scheid van de heer Spijkerman te kunnen zéggen. „Wij, de K.N.V. B., hebben mensen nodig, wie niets te veel is, wanneer het gaat om de voetbalsport en de voet balverenigingen. Zonder deze mensen zou de K.N.V.B. niet zijn wat zij thans is en zou ook de voetbalsport nooit die enorme belangstelling en beoefening ge- kreeen hebben zoals die nu be staat. Eén van deze steunpilaren ben jij geweest en het werk dat ie voor de voetbalsport en voor W.S.C. hebt gedaan, wordt dooi de hond op heel hoge prijs ge steld", aldus de bondsvoorzitter tot de heer Spijkerman. En hoe groot de waardering, de dank en de hulde van de bond jegens de heer Spijkerman zijn, bleek wel uit de toekenning aan Jac. Spij kerman van de gouden bonds speld, „een onderscheiding waar we heel zuinig mee zijn en die ik tijdens mijn voorzitterschap van de K.N.V.B. nog maar viermaal heh uitgereikt", aldus de heer Schröder, die ten slotte de heer Spijkerman deze hoge bondson- derscheiding opspeldde. Ook de heer J. Kleijberg, die vóór Jac. Spijkerman het voor zitterschap van W.S.C. bekleedde en ook ere-voorzitter van deze vereniging, gaf uiting aan zijn be wondering en respect voor de wijze waarop de heer Spijkerman gedurende 35 jaar W.S.C. heeft geleid en hij meende dan ook dat dit afscheid Jac. Spijkerman toch wel leed zou doen. Ten slotte sprak de heer Kleijberg de hoop uit dat de nieuwe voorzitter de voetsporen van zijn grote voor ganger zou drukken en dat de goede geest bij W.S.C. „die er blijkens deze avond toch echt wel is" ook in de toekomst ge handhaafd zou mogen blijven. Liefde De geestelijk adviseur, pastoor J. A. Verbiesen, onderstreepte vooral de liefde welke de heer Spijkerman altijd voor W.S.C. heeft gehad en die het hem mo gelijk heeft gemaakt om de vere niging zou intens en op zovele manieren te dienen. Onder Jac. Spijkerman was W.S.C. een ster ke vereniging, een vrienden kring, hetgeen pastoor Verbiesen een voorwaarde noemde om tot goed voetbal te komen. „En ze kunnen toch heus wel goed voet ballen, al komt het er dan ook niet altijd uit", aldus de geeste lijk adviseur, die hoopte dat W.S.C. de heer Spijkerman uit dankbaarheid 't volgend seizoen het 2e klasserschap zal aanbie den. Ook hoopte pastoor Verbie sen dat de heer Spijkerman dit heengaan nog heel lang zal mo gen overleven en dat hij getuige zal mogen zijn van de opgang van W.S.C. in de 2e klas. „Ik hoop dat u in geluk en liefde met W.S.C. zult mogen verder leven". Aan het slot van zijn toespraak sprak de geestelijk adviseur de hoop uit dat de nieuwe voorzit ter zal mogen profiteren van de kennis en de wijsheid van de heer Spijkerman. Woorden van dankbaarheid, bewondering en hulde werden verder nog gesproken door de heer P. Pot (de ceremoniemees ter on deze avond) die het woord voerde als bestuurslid en namens de vcteranenvereniging, door de oud-trainer de heer Pijpers „niemand heeft zoveei toewij ding voor de sport in het alge meen gehad als u" door de heer P. Dekkers namens de da- meshandbalclub van W.S.C. en door de heer Rooze. Perplex Het laatste woord van deze huldigingsbijeenkomst was voor de heer Spijkerman, die zich in een persoonlijk en hartelijk dank woord tot elk der sprekers richt te. Hij vond al die hulde hoe prettig ook toch wel wat aan gedikt, „want ten slotte heb ik niet meer gedaan dan ik kon doen." In het bijzonder dankte de heer Spijkerman bondsvoorzitter Schröder voor diens aanwezig heid bij „dit kleine clubje". „Voor de hoge waardering en de onderscheiding van de K.N.V.B. ben ik zeer dankbaar", aldus spr. Voor het prachtige afscheids cadeau van de gehele W.S.C.-fa- milie had de heer Spijkerman maar één woord: perplex. „Ik weet niet wat ik zeggen moet, maar het is enorm en mede na mens mijn vrouw dank ik u al len heel hartelijk. Nu moet ik in het vervolg wel thuis blijven." Over zijn verdere betrekkingen met W.S.C. zei de heer Spijker man, dat hij de nieuwe voorzit ter graag met raad en daad zou bijstaan. „En ook in de toekomst zal ik het wel niet kunnen laten om me zo nu en dan te bemoeien met de gang van zaken." En ook het laatste woord van de heer Spijkerman was voor W.S.C.: „Ik zal m'n leven lang voor de vereniging op de bres staan." Het verdere deel van de avond werd in een allergezelligste stem ming doorgebracht. Huishoudelijk Aan deze huldigingsbijeen komst was een huishoudelijke vergadering voorafgegaan, welke voor de laatste maal werd gepre sideerd door de heer Spijkerman. Uit het voortreffelijke jaarver slag van de heer Th. Verhoofstad bleek dat het ledental van 507 te ruggelopen was tot 469. De oor zaak hiervan is gelegen in 't feit dat een aantal „poolleden" zich heeft laten inschrijven als dona teur. In dit jaarverslag werd ook het overlijden van het bestuurs lid, de heer J. van Kempen, ge memoreerd. Te zijner nagedach tenis werd een minuut stilte in acht genomen. Het jaarverslag van penning meester Harry Snijders toonde aan dat de financiële positie re den tot tevredenheid geeft, het geen voor een belangrijk deel is te danken aan de opbrengst van de voetbalpool. De heer Spijker man gaf in dit verband als zijn mening te kennen dat de nieu we voetbaltoto een grote desil lusie zal worden, waarvan op de eerste plaats de kleine vereni gingen de dupe zullen zijn. Het verslag over het clubblad „Goal" bracht de heer Spijkerman tot 'n beroep op alle leden om hieraan meer medewerking te verlenen. Het moeten niet altijd dezelfde mensen zijn die dit blad in elkaar moeten zetten, zo zei hij. De kascommissie, bestaande uit de heren J. Eibers en P. Kuijsten, kon mededelen dat alle beschei den, betrekking hebbende op het financiële beheer, in orde waren bevonden. Bij 't punt bestuursverkiezing deed de voorzitter mededeling van de afwezigheid van de heer H. Westenburger, die wegens een beenbreuk in het ziekenhuis is opgenomen. „Wij wensen hem allen van ganser harte beter schap toe en hopen dat hij spoe dig weer in zijn gezin zal kunnen terugkeren, aldus de heer Spij kerman. De aftredende bestuursleden B. v. Loon en P. v. Engelen hadden zich herkiesbaar gesteld en daar geen nieuwe kandidaten waren ingediend, werden beiden herko zen. Als nieuwe voorzitter werd door het bestuur kandidaat ge steld de heer B. v. Loon, die.met 82 van de 103 stemmen werd ge kozen. Dhr. Spijkerman toonde zich verheugd over deze verkiezing en wenste als eerste de heer v. Loon geluk. „Ik hen er van overtuigd dat jouw liefde voor de vereni ging jou de juiste leiding zal in geven." De heer Spijkerman deed een beroep op alle leden om zich als één man achter de nieuwe voorzitter te scharen en sprak de hoon uit dat de heer v. Loon de vereniging lang zou mogen be sturen. Tot leden van de elftalcommis sie werden gekozen M. Brok, G. Hens, J. Eibers, J. Collard en P. Kuijsten. Voor deze commissie hadden zich niet herkiesbaar ge steld de heren C. Aarts, P. v. En gelen en B. v. Loon. hoofdrolspeler. Een film, die een wereld open legt, die filmwereld c.q. droomwereld is, maar adem benemende werkelijkheid. Gaat u deze film zien en neemi dan eens een keer uw kinderen mee Maandag en woensdag. Toegang alle leeftijden. „MENSCHEN IM HOTEL" Het boek. waaraan de schrijf ster Vicki Baum haar wereld roem) heeft te danken, is zonder twijfel „Menschen im Hotel", om dat in geen van haar vele andere romans de prachtige sterke uit beelding der figuren, de milieu schildering en vooral haar liefde voor de mensen zo sterk tot uit drukking komt als juist in dit boek. Het lijkt haast overbodig om de personen uit dit boek te intro duceren. Daar is op de eerste plaats de ballerina Grusinskaja, enigszins op leeftijd en bang om het glanspunt van haar carrière te overleven. Verder baron Gai- gern, van verarmde adel, die aan vankelijk niet uit grote liefde de appartimenten van Grusinskaja in het luxe Grand Hotel binnen dringt, maar doodeenvoudig om haar sieraden te stelen. Daar is ook de groot-industrieel Preysing die om zijn wankel concern te redden, er een crediet van mil joenen doorvecht op grond van balansen die eigenlijk 't daglicht niet kunnen verdragen. Naast hem de kleine boekhouder Krin- gelein, dertig jaar verknocht aan de firma Preysing en die naar 't Grand Hotel komt om zijn direc tie van de ondergang te redden en daar kennis maakt met de jonge en mooie secretaresse „Flamm- chen", wier hart eigenlijk al ver loren is gegaan aan baron Gai- gern. Van dit fascinerende en mee slepende verhaal heeft regisseur Gottfried Reinhard een boeiende en gevoelige film gemaakt, die we in de belangstelling mogen aanbevelen. In de hoofdrollen: Michèle Morgan (Grusinskaja), O. W. Fischer (Gaigern), Heinz Rühmann (Kringelein), Son ja Ziemann (Flammchen) en Gert Frobe (Preysing). Van vrijdag tot en met zondag. Toegang 14 jaar. „DE WITTE WERELD" Walt Disney, de man die ons in „De woestijn leeft" fascine rende dingen uit de dierenwereld heeft laten zien en daarmee een meesterlijke film in de roulatie bracht, is met zijn camera's ook doorgedrongen in de zwijgende en witte wereld van Alaska en het Poolgebied, waar ogenschijn lijk alle leven schijnt uitgestor ven. Hoe echter ook in deze we reld onder het strenge regiem van sneeuw en ijs het leven toch onweerstaanbaar zich laat gel den, kunnen we zien in de met eindeloos geduld en groot vak manschap gemaakte film „De witte wereld". Een film met de natuur als enige maar volkomen, boeiende en overrompelende „OPSTANDING" Deze film, vervaardigd naar de roman „Opstanding" van Leo Tolstoi behandelt de geschiedenis van vorst Dmitri Nechljudoff (Horst Buchholz) en het meisje Katjuscha (Miriam Bru). Vorst Dmitri ontvangt op zekere dag een uitnodiging van de recht bank om als lid van de jury mee te beslissen of Jekaterina Maslo- va, een vrouw van lichte zeden, schuldig is aan hulpverlening bij de moord op een rijke koopman. Wanneer echter vorst Dmitri de jonge vrouw ziet, trekt hij zich uit de jury terug en laat zich vervangen. Deze Jekaterina is namelijk niemand anders dan Katjuscha, die hij enige jaren ge leden heeft leren kennen als dienstmeisje. De wederzijdse ge negenheid was echter geëindigd doordat de vorst zonder naden ken het jonge meisje had verleid en haar daarna met een handvol geld had laten zitten, waarna Katjuscha steeds verder is afge zakt. Katjuscha wordt, hoewel ze onschuldig is, veroordeeld tot 7 jaar dwangarbeid. De jonge vorst tracht het meisje te vergeten, maar hij wordt zich steeds meer bewust van zijn grote fout en zoekt ten slotte Katjuscha in de gevangenis op. Zij bejegent hem grof, maar Dmitri is vast beslo ten z'n schuld te delgen. Hij stelt alles in het werk om gratie voor Katjuscha te verkrijgen en ook gaat hij zich voor het lot van de andere gevangenen interesseren. Hij keert zich geheel af van de wereld waarin hij altijd heeft ge leefd en wijdt zich geheel aan de belangen van Katjuscha en haar medegevangenen. Hierdoor ont waakt Katjuscha ten slotte uit haar apathie en vindt haar liefde voor Dmitri terug, die ten slotte besluit om met haar naar Siberië te gaan. Zij wijst dit edelmoedige aanbod echter af, omdat zij weet dat Dmitri in zijn nieuwe leven een belangrijker en hogere taak heeft. Een gevoelige verfilming van een grote roman. Van vrijdag tot en met zondag. Toegang 14 jaar. „DE ZOON VAN DE SHEIK" Wanneer op zekere dag Sheik Omar door Selim, een handlan ger van Sheik Ibrahim (Gino Cervi) wordt vermoord, denkt deze laatste dat hij nu zonder B. B. A. Zondag j.l. d.d. 17-7-'60 zouden wij (zijnde mijn vrouw en ik) ons eens met de zo geprezen vervoersdienst der B.B.A. naar Kaatsheuvel begeven. Wij ston den om ongeveer 10.45 uur aan 't station voor de bus van 11.06 uur, welke bij controlering door ondergetekende alléén op' werk dagen bleek te lopen, een pracht van een vergissing mijnerzijds. Geen nood, dan maar wachten op de volgende bus, die van 11.36 uur. De tijd verstreek, het werd reeds kwart voor twaalf en wel kregen we een heerlijke regenbui, maar... geen bus. Een paar medepassagiers (ken nelijk uit de stad) kwamen mij al vragen of ze hier in de buurt waren, die de bekendheid genoot als van dichtgeplakt te zijn met krantenpapier, doch ondergete kende heeft hen duidelijk ge maakt dat dit wel meeviel en dat ze een kwartiertje geduld moes ten hebben, dan kwam er wéér een bus. En ja, hoor, 0111 onge veer 12 uur komt er een kleine aanzetten. Even dringen voor '11 goede positieverkrijging bij het instappen (want eenieder wilde zo gauw mogelijk uit de bui), de deur gaat open en... een conduc teur vertelt ons dat hij hardstik- ke vol zit. Trouwens, dat zien we zelf ook, want er is geen licht ruimte te bekennen. Dus zei die vriendelijke man: maar even wachten op de volgende bus van 12.36 uur. Deur dicht en daar ging de bus weer. Men voelt wel dat er toen heel rare en niet direct passende woorden zijn gesproken. Het echtpaar uit de stad vond 't maar het raadzaamste 0111 direct naar huis terug te keren, want zeiden zij, dan hebben we kans morgen op tijd op het werk te zijn. Een ander gehuwd paar met twee kin dertjes zo van 9 maanden en 2 jaar, is er ook tussenuit gekne pen, want de kleintjes werden zeer vervelend. Maar ocharm, deze hadden geen flauw idee van de moeilijke vervoerssituatie van de B.B.A. Hoe bestaat 't: een goed uur wachten zonder kennisgeving van B.B.A.-bureau of andere instantie over eventu ele stukken of wat dan ook, en komt er eindelijk iets aanzetten, dan is het nog een bus van 48 personen. Iedereen begrijpt toch wel dat deze niet de capaciteit be zit om twee diensten waar te ne men. Wij hadden nog het geluk te kunnen schuilen, maar men zal staan aan een der stoppunten aan de weg Drunen-Waalwijk, waar totaal geen schuilgelegenheden zijn. Is het dan wonder dat men van vreemden de raarste opmer kingen hoort en dat men prak tisch schrik heeft op een vrije dag uit Waalwijk te trekken, (toch een plaats met de betite ling „Centrum van de Lang straat"? 't Ziet er weer gekleurd uit voor de winter! Dankend voor de toegestane plaatsruimte, teken ik v. d. G. VECHTPARTIJ IN VLIEGTUIG De bemanning van een vier motorig Anstralisch verkeers vliegtuig heeft een man over meesterd die van plan zou zijn geweest 't toestel, een Lockheed Electra, tijdens de vlucht te doen ontploffen. De man had een ver kort jachtgeweer, springstof en een batterij bij zich in de Elec tra die onderweg was van Syd ney naar Brisbane. Er waren meer dan 50 mensen aan boord. moeite de macht kan grijpen. Hij vergist zich echter, want Said (Ricardo Montalban), de zoon van Sheik Omar, weet te ont- snanpen en begint, gesteund door de bevolking, zijn strijd tegen Ibrahim en Selim. Talrijk en ge vaarlijk zijn de spectaculaire avonturen welke Said te beleven kriigt, voordat hij met de steun van prinses Amina (Carmen Se- villa), de dochter van Ibrahim, en Suleika (Anna Maria Ferrero) er in slaagt om de stad te bevrij den van de onderdrukkers. Maandag en woensdag. Toegang 14 jaar. VRIJDAG 22 JULI 19G0 82- JAARGANG No. 58 De rcho vAn het Zuióen Uitgever Waalwijkse Stoomdrukkerij Antoon Tielen HoofdredacteurJAN TIELEN Gironummer 50798 Dit blad verschijnt 2 x per week Abonnement Advertentieprijs 22 cent per week per kwartaal f 2.85 f 3.10 franco p.p. 10 cent per m.m. Contract-advertenties speciaal tarief. Opgericht 1878. Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk - Tel. 041602621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 - Tel. 04167-2002. Telegram-adres „Echo' WEEKREKLAME van 22 t/m 28 juli Vanaf 1 augustus voortaan gesloten van 12.30-1 uur |w m

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1960 | | pagina 13