wAAlwrjkse en UnqstRAAtse coimnt WAALWIJKSE CONFECTIE-INDUSTRIE "COWA" KRIJGT GROTERE MAAT HUISVESTING FILMJOURNAAL Positie-kleding 1 Luxor Musis Sacrum POSITIE-JACKS POSITIE-JAPONNEN POSITIE-ROKKEN etc. 'f. In Tilburg. bij B A HA B Voor BABY In Baardwijk gaan wekelijks 700 costuums en 900 pantalons de deur uit EIGEN BEDRIJFSSCHOOL MET 22 LEERLINGEN Broekenkleermakerij Confectie Modernisering Bedrij'fsschool Uitbreiding vindt de a.s. moeder een ENORME COLLECTIE in en de prijzen vallen mee naar BAMBI BAMB'j Willem ll-straat43, TILBURG, Tel. 23271 BAMBIj Torenstraat 11, BREDA, Tel. 36709 VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1960 83>e JAARGANG No. 76 De tcho vAn het Zuióen Uitgerer Waalwijkse Stoomdrukkerij v Antoon Tielen HoofdredacteurJAN TIELEN Gironummer 50798 Dit blad verschijnt 2 x per week Abonnement 22 cent per week per kwartaal f 2.85 f 3.10 franco p.p. Advertentieprijs 10 cent par m.m. Contract-advartentioa speciaal tarief. Opgericht 1878. Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 —2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 - Tel. 04167-2002 Telegram-adres Het is typerend en ook verheugend voor de ontwikkeling van een veelzydiger industrieel patroon van Waalwijk, dat naast de sterk dominerende schoen- en lederindustrie ook andere in dustrieën zich geleidelijk aan ontwikkelen tot een betekenende omvang en op een geheel ander terrein Waalwijk naar buiten een goede naam en bekendheid geven. Tot deze industrieën mag ongetwijfeld gerekend worden de Confectiefabriek „Cowa" N.V. in de Loeffstraat in Baardwijk; een bedrijf dat geen „wirtschaftwunderliche" opgang heeft ge maakt, maar in vele gebeurtenisrijke jaren is gegroeid en met zorg en voorzichtigheid is uitgebouwd tot een belangrijk on derdeel van Waal wij les industriële areaal, met 115 arbeids plaatsen en een kwaliteitsprodukt dat zowel in binnen- als buitenland grote waardering vindt. Dé ruimere en moderne huisvesting, welke directeur en stichter Jos van de Ven het bedrijf in 1958 heeft aangemeten, is echter al wear te klein geworden en omdat een te nauw „costuum" zeker een confectiebedrijf niet past, gaat de bedrijfsruimte van de Cowa N.V. in het komende jaar met ca. 700 m2 uitgebreid worden. De machine mag dan veel werk doen, zonder de vaardigheid en de accuratesse van de bedienster zou er van een costuum niet veel terecht komen. Hier ziet men een van de meisjes werken aan de mouwinzet-machine, een vernuftig precisie-apparaat voor een zeer belangrijk en moeilijk onderdeel van het colbert. Door met haar knie de han del rechts te bedienen kan zij automatisch ruimte aanbrengen. De hoeveelheid ruimte wordt door verlichte cijfertjes (vlak boven de naaldschacht) aangegeven. Wie zonder meer de Baardwijkse Loeffstraat afgaat in de verwach ting op een zeker punt in deze lint bebouwing de confectiefabriek Cowa te zullen aantreffen, komt bedrogen uit. Zo eenvoudig laat de Waalwijk- se adressering zich nu ook weer niet lezen. In de Loeffstraat zelf is niets te vinden wat op een confectiefa briek lijkt en men moet evenals de straatnaamgevers van weleer de be naming Loeffstraat met enige speelsheid en rekbaarheid bezien. Men moet namelijk vlak langs het Gemeenschapshuis links afslaan om aan het einde van een smal straatje het pand Loeffstraat 93 te vinden. De eerste die uw verslaggever in het inwendige van de Cowa tegen het figuurlijke lijf liep, was Bets. Hij wist op dat moment nog niet dat zij Bets heette en nog veel min- - der dat zij in de bedrijfstitulatuur bekend staat als „moeder van de Cowa". Dit moederschap is uiter aard puur kunstmatig, maar ver dient daarom nauwelijks minder lof of waardering, want de Cowa zon der Bets van Heijst is eigenlijk niet denkbaar. Toen de Cowa met een r handvol personeel van start ging, was Bets er bij, en nu de grote fa- milie 115 leden telt, is Bets er ook nog, wit gelokt weliswaar, maar nog "volkomen in staat om alle zaken die haar aangaan en dat zijn er niet "weinig in eigen hand te houden. 7 Welke werkzaamheden de moeder- lijke functie van Bets allemaal om- Door de ruimtelijke problemen in het bc- - drijf is de heer C. Swinkels, ontwerper, bc- - drijfsleider en rechterhand van de directie, —„zwervend" geworden. Momenteel heeft hij ^Yzijn ^kantoor" in het magazijn in het oude M gebouw boven de perserjj. vat is een heel hoofdstuk op zich, maar wel staat vast dat het „baks- ke" van Bets alle toetsen van alle kritieken kan doorstaan. Een best Bets-bakske! Aangebouwd aan de oude bedrijfs ruimte ter linkerzijde van de Loeff- straat-uitloper bevindt zich 't mid delpunt van het bedrijf: de directie kamer of in de wandel gewoon pri- vé-kantoor geheten. En hier heeft uw verslaggever zo eens wat ge babbeld over de Waalwijkse confec- tie-industrie met directeur Jos van de Ven en de heer C. Swinkels, ont werper, bedrijfsleider, directie-rech terhand en werker-van-het-eerste- Cowa-uur. De oorsprong van de Cowa moet worden gezocht in de broekenkleer makerij welke Jos van de Ven voor de oorlog reeds had boven zijn win kel in het pand Grotestraat 288, dat in 1944 door een V-l werd verwoest. De winkel was toen eigenlijk be langrijker dan de kleermakerij en menig Waalwijker zal zich uit die dagen nog wel de verkoopstunt her inneren van „een pak voor een ap pel en een ei". Na de V-l werd de kleermakerij, die naast de heer Swinkels 5 vrou welijke personeelsleden omvatte, tijdelijk ondergebracht in de Vak school voor de Leder- en Schoen industrie in de Mr. v. Coothstraat. Dit duurde tot sept. 1945, toen het bedrijf werd ondergebracht in een van de wachtkamers van 't station. De groei zat er toen echter al in en spoedig moest dan ook worden om gezien naar een ruimere huisves ting voor personeel en machines. Men wist in 1946 de hand te leggen op een oud gebouw in de Loeffstraat in Baardwijk. Het gebouwtje zelf was te klein ,maar door een verdie ping er bovenop te bouwen waren de ruimtelijke problemen toch weer voor een tijdje van de baan. Het jaar 1946 was in de geschie denis van de Cowa echter ook nog om een andere reden een belang rijke mijlpaal. Behalve op 't maken van broeken ging Jos van de Ven zich toen ook toeleggen op de fa- brikage van maatkleding en confec tie, een omschakeling die aantrek kelijke perspectieven bood, maar die ook belangrijke nieuwe inves teringen en personeelsuitbreiding eiste en bovendien weer opnieuw ruimtelijke problemen schiep. Tot 1948 heeft men zich in het Baard wijkse pand kunnen redden. Uit breiding en toenemende produktie waren oorzaak, dat in dat jaar de broekenafdeling weer moest verhui zen naar een van de wachtkamers van het station. Een definitieve oplossing van de ruimtelijke zorgen kwam eerst in januari 1958, toen het nieuwe be drijfspand tegenover het oude ge bouw in gebruik genomen kon wor den. Hierin werden ondergebracht de administratie, magazijn, snij-af deling en een groot, modern en licht atelier. De perserij bevindt Zich in het oude gebouw. Na 1958 heeft de verdere ontwik keling van het bedrijf zich geken merkt door algehele modernisering, die er toe heeft geleid dat de pro duktie met 50% kon worden opge voerd. Snij-afdeling, atelier en per serij hebben de beschikking over de modernste machines. Het persen van de kleding geschiedt bijv. vol automatisch en waarborgt de meest ideale vormvastheid. Sedert de al gehele modernisering is het produk- tie-systeem ook geheel ingesteld op de confectie, die momenteel heren- costuums, sportcolberts, losse pan talons en herenjassen omvat. Het handwerk, dat typerend was voor de oude kleermakerij, is nu geheel verdwenen. Machines en nijvere en kundige meisjeshanden bereiken nu een weekproduktie van ca. 700 cos tuums en ongeveer 900 pantalons. Een produktie, waarmee het bedrijf niet aan de vraag naar het Cowa- produkt kan voldoen en de directie heeft zich voor dit jaar dan ook ge dwongen gezien om tot quotering over te gaan; wel een bewijs dus dat het Cowa-produkt, dat men in de betere confectieklasse mag rang schikken, een zeer goede naam heeft. Deze goede naam beperkt zich niet alleen tot het binnenland, maar strekt zich ook uit tot het buiten land. Sinds anderhalf jaar bestaan er belangrijke exportrelatiés met Zwitserland en sinds een jaar ook met België. Binnenkort zal ook Duitsland in de export worden be trokken, contacten hiervoor zijn reeds gelegd. De machine mag dan in de mo derne confectie-industrie een on misbaar onderdeel zijn, de automa tisering kan toch nooit zo ver gaan dat mensenhanden totaal overbodig zijn in het fabrikageproces. De kwa liteit van het confectie-produkt wordt niet alleen bepaald door de verwerkte stof, het model en de snit. De pasvorm en de gedegen maakwijze zijn minstens even be langrijke voorwaarden voor 'n kwa liteitsprodukt. Er is bekwaam en geschoold personeel voor nodig om het confectie-costuum aan de vele en zeer hoge eisen te laten voldoen. Kleine fouten kunnen een costuum, een sportcolbert, een pantalon en een overjas ongeschikt maken. Een stiksel dat niet precies op de juiste plaats zit, kan bijv. de inzet van 'n mouw totaal bederven en daarbij gaat het werkelijk om millimeters. Een costuum heeft vele controle punten en bij de Cowa hebben we kunnen zien dat kleine foutjes, die het lekenoog ontgaan, feilloos wor den opgespoord. Op de grote snijtafel wordt de stof door het flitsende lintmes vol gens het heatseal-systeem in tien lagen tegelijk gesneden, waarvan al leen op de bovenste laag 't patroon is uitgetekend. Deze methode gaat niet op bij het snijden van geruite stoffen, omdat men tien lagen stof nooit zo op elkaar kan leggen dat alle ruiten precies samenvallen. Het „costuum in onderdelen" gaat daarna naar het atelier, waar vele nijvere en bekwame meisjeshanden de stof de diverse bewerkingen la ten ondergaan die ten slotte resul teren in een pantalon en een col bertjasje. Bij de fabrikage van de pantalon kan het lekenoog de zaak nog wel volgen, maar bij het col bertjasje en dan vooral in het in wendige daarvan, hebben die meis jeshanden magische capaciteiten. De naald flitst door de stof en als leek is men geneigd te denken dat de zaak glad verkeerd gaat, maar dan ineens, door een simpele beweging en een goochelgreep in het binnen werk, zit die mouwvoering er feil loos in. Het zou eigenlijk een ge slaagd nummer in een variété-voor stelling kunnen zijn en uw verslag gever heeft zich dan ook voorgeno men om zijn costuum in het vervolg met wat meer eerbied te bezien, omdat hij het ziet als het resultaat van een voor hem nog altijd onbe grijpelijk samenstel van goochel trucs. Het atelierwerk is typisch vrou welijk werk, niet omdat het zo een- 1 voudig zou zijn, maar omdat de om gang met naald en draad en soepele aechte patft bij Ue vrouw. Het KSHi In het moderne en lichte atelier van de Cowa zijn vele nijvere en bekwame meisjes handen bezig om uit de vele onderdelen een voortreffelijk costuum te maken. heeft iets huiselijks en doet veel tuum geven. Een niet geperst cos- Ar\ foKrioir Hnn tniim ie: rtafiinrl i ik fppn É?P7.ioht. minder aan de fabriek denken dan bij ander industrieel werk dat door de vrouw wordt verricht. Vandaar dan ook dat er bij de meisjes be langstelling bestaat voor de confec tie-industrie. In 1959 is de Cowa be gonnen met een eigen bedrijfsschool welke onder toezicht staat van de vakgroep, Rijk en arbeidsinspectie. Deze bedrijf sschool is meer dan al leen maar een plaats waar de meis jes het vak leren. Zij vormt ook de overgang van de school naar het be drijfsleven. Door middel van deze bedrijf sschool wordt 't meisje lang zaamaan in het bedrijfsleven inge schakeld. De cursus duurt 1 jaar en bestaat behalve uit theorie en prak tijklessen ook uit 8 uur vormings onderwijs per week op de huishoud school. Het vorig jaar behaalden 8 leerlingen van deze Cowa-bedrijfs- school het diploma. Dit jaar was de belangstelling van de meisjes tussen 14 en 15 jaar heel wat groter. Er kwamen 45 aanmeldingen voor de bedrijf sschool binnen, maar er was maar plaats voor 22, die thans in 't intieme schoollokaaltje onder de kundige leiding van de dames Oer- lemans en Kuijpers een opleiding ontvangen. De meisjes zijn niet alleen bijzon der enthousiast over deze opleiding, maar ook over het prettige arbeids milieu. En dat niet alleen om de aardige bijkomstigheid dat de per soneelsleden tegen sterk gereduceer de prijzen kleding kunnen betrek ken in de zaak van Jos van de Ven aan de Grotestraat. De Cowa kent weinig verloop en de meeste meis jes die het bedrijf vaarwel zeggen, doen dit omdat ze gaan trouwen. Heeft het costuum het atelier ver laten, dan is het nog geen costuum. De laatste hand wordt er aan gelegd in de perserij, waar volautomatische persen het „gezicht" aan het cos tuum is natuurlijk geen gezicht, maar ook een onvoldoende geperst costuum zal na enige tijd hangen een bijzonder onaantrekkelijk ui terlijk gaan vertonen. Het persen is dus een zeer belangrijk onderdeel van het fabrikageproces. (tip van uw verslaggever: u moet niet alleen uw pantalon, maar ook uw colbert jasje eens regelmatig oppersen!). Na het persen worden dan als laat ste bewerking de knopen aan het colbert gezet. De Cowa N.V. is dus uit haar maatcostuum gegroeid. „Het bedrijf heeft zich voorspoedig ontwikkeld en we mogen er goed vertrouwen in hebben dat deze gunstige ontwik keling zich zal voortzetten", zo ver klaarde ons Jos van de Ven, die bij alle vreugde over de goede gang van zaken toch altijd de voorzichti ge zakenman blijft die niets zal on dernemen wat hij niet kan overzien. Een man die zich niet hals over kop bij gunstig getij in een avontuur stort, een man die wil houden wat hij heeft en dit alleen op een reëele basis wil uitbreiden. Hij zegt dan ook: „Als de huidige ontwikkeling voortduurt, gaan we volgend jaar uitbreiden". En we mogen aanne men dat dit wel zal gebeuren. De benodigde grond van ca. 700 ma aan de noordzijde van het atelier is hier voor reeds aangekocht. Deze uitbrei ding zal waarschijnlijk ook de bouw van een lichte en moderne kantine inhouden. Deze is geprojecteerd bo ven het administratiekantoor. Het oude gebouw zal voorlopig nog in gebruik blijven ook de oude ex peditieruimte die vlak voor 't nieu we gebouw is gelegen want men gooit nu eenmaal geen oud costuum weg voordat men een nieuw heeft. Op bevel van de Duitse Generale Staf voeren enkele spionnen een aantal bijzonder gevaarlijke mis sies uit. De hoofdrollen in dit pakkende verhaal worden ver tolkt door Peter van Eyck, Dawn Addams en Ernst Schroder. Maandag en woensdag. Toegang 14 jaar. „LES QUATRE CENTS COUPS" In het kader van het Kunst kringprogramma wordt a.s. dins dagavond om 8 uur in Musis een voorstelling gegeven van de film „Les quatre cents coups", het meesterwerk van de Franse re gisseur Francois Truffaut. Het verhaal van de film is in weinig woorden verteld. Antoine Donel, twaalf jaar oud, dreigt op te groeien voor galg en rad. Zijn ouderlijk huis is nauwelijks een thuis te noemen. Hij wordt van school gestuurd en komt door 't stelen van een schrijfmachine in een verbeteringsgesticht terecht, vlucht ook daaruit en volgt ten slotte de weg van zijn onbewuste verlangen naar zee... Dat is het verhaal, maar de film is veel meer. De scherp ont ledende, feilloos zuiver registre rende taal van het milieu en de kleine noodlottige Antoine, de taal van de ontroerende emoties van dit vertrapte jongensbestaan waarin het zoeken naar het gro te geluk niet wordt opgegeven, die taal spreekt alleen de camera in de meesterhand van Truffaut. Deze film werd bekroond op het Xlle Internationale Filmfestival te Cannes met de Grand Prix voor de beste regie, alsmede met de prijs van het Office Catholique International du Cinema. Een film, die we met klem in uw aandacht willen aanbevelen. Toegang 18 jaar. „COME PRIMA" Mario Lanza, de dit jaar over leden filmster en operazanger, speelt in deze romantische mu ziekfilm de hoofdrol. Nu mag men van Lanza zeggen dat hij in zijn zang het volumineuze van zijn stem al te zeer liet overheer sen en zich daarmee vooral richt te op het uiterlijk effect, even ze ker is dat hij een formidabele stem had met een zeer fraai timbre. In deze film speelt Lanza de rol van de Amerikaanse opera zanger Tony Costa, die in alle hoofdsteden van de wereld tri omfen viert. Hij is dan ook de lieveling van de vrouwen met het gevolg dat er nogal eens schan daaltjes op rekening van Costa komen. Het komt zelfs zo ver dat zijn manager hem naar Capri stuurt voor de nodige rust, maar ook daar weet zijn hardnekkige achtervolgster Gloria de Vaduz (Zsa Zsa (labor) hem wel te vin den. Er zouden ongetwijfeld nieu we complicaties zijn ontstaan, indien Tony daar Christa (Jo hanna von Koczian) niet had ontmoet. Christa is een oorlogs wees, die bovendien doof is. Zij brengt een grote ommekeer in Tony's leven en hij heeft dan ook maar één doelhaar te winnen tot zijn vrouw, maar niet alvo rens zij weer kan horen. En de filmdokters zouden niet deugen indien zij dit laatste niet voor el kaar kregen. Een romantisch filmverhaal in een omlijsting van wereldbe roemde melodieën. Van vrijdag tot en met zater dag* Toegang alle leeftijden. „VERRAAD OP BEVEL" Een geducht en onontbeerlijk wapen in de oorlogvoering is de spionago. Een bedrijf dat ovon hard als meedogenloos is en waarvan deze film een boeiend en realistisch beeld geeft. Op dikwijls beklemmende wijze wordt de toeschouwer hier ge confronteerd met alle listen, kunstgrepen en dodelijke recep ten uit de keuken der spionage. „KASIM, DE BANDIET VAN ZHOBE" Er zijn maar weinig films waar in de mogelijkheden van het bre de CinemaScope-doek op zo voor beeldige wijze zijn uitgebuit als in deze film van John Gilling. Al hel spectaculaire dat dit film verhaal te bieden heeft en dat is heel wat wordt op verbluf fende wijze en met voorbeeldig vakmanschap op het witte doek genracht. Over de breedte van net gehele doek daveren de wilde ruitercharges de zaal in en bij de enorme veldslagen welke de toe schouwer te zien krijgt, blijft geen stukje van het brede beeld onbenut. Het verhaal speelt zich af in de tijd toen de Britten de handen vol hadden met het onderdruk ken van de opstandige Thugs in India. Als de Thugs op zekere dag een Engels fort uitmoorden, verdenkt majoor Crowley (Nor man Woolland) Prins Kasim (Victor Mature) hiervan. Kasim is er van zijn kant van overtuigd dat de Britten het dorp Zhobe hebben uitgemoord en daarbij ook zijn vrouw en zoon om het leven hebben gebracht. De wer kelijke dader van beide bloedba den is echter Azhad Khan (Wal ter Gotell). De Britten ontkete- mi m a

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1960 | | pagina 5