wAAlwi]ks6 en l^nQStRAAts6 coiiR^nx
BINNEN- EN BUITENLAND
Allerheiligen
Allerzielen
Verkeerd principe
83e JAARGANG No. 85
In Kongo volgt de ene muiterij op
de andere, blijven de negerstammen
elkaar bevechten op leven en dood, is
het economisch leven volkomen ge
desorganiseerd, zodat er armoede en
hongersnood heersen en weet zelfs
de U.N.O. geen orde in de volkomen
chaos te scheppen. Dat is dan het
treurige resultaat van de op België
uitgeoefende drang tot het zo ijlings
verlenen van zelfstandigheid aan de
ze meest nog te primitieve negerstam
men, die er door gedwongen worden
gezamenlijk een staat te vormen ter
wijl ze elkaar niet kunnen luchten of
zien.
Kongo was niet anders dan een
begrip, alleen gebaseerd op de Bel
gische koloniale status. Zonder die
machtsfactor is, zoals nu wel duide
lijk blijkt, Kongo geen geheel. Het
omvat een aantal elkaar vijandig ge
zinde negerstammen, nog veel te pri
mitief ingesteld om met elkaar te
kunnen samenwerken, laat staan dat
te kunnen doen op democratische
grondslag. Dit toch te willen verwe
zenlijken is een van de grootste dom
heden en in wezen onmenselijkheden
van de westerse wereld.
Het ergste is wel, dat al dit te
vroeg verlenen van onafhankelijkheid
aan eens gekoloniseerde landen, ge
schiedt uit angst. Angst voor de aan
vallen van het allesbehalve brand
schone communistische blok op het
kolonialisme van de westelijke mo
gendheden, angst voor de dreiging en
de strijd die het zal kosten om de
koloniën meer langs de geleidelijke
wegen van ontwikkeling tot onafhan
kelijkheid te brengen.
- o -
In het zelfde vlak ligt de aandrang
tot het zo spoedig mogelijk verlenen
van onafhankelijkheid aan de Pa
poea's op Nieuw-Guinea. Terwijl het
Nederlands gezag tracht door het uit
breiden van de onderwijsmogelijkhe
den en het aanleggen van wegen de
Papoea's vanuit hun ontwikkeling van
stenen tijdperk geleidelijk te brengen
tot mensen die kunnen lezen, schrij
ven en rekenen, dringt men er al op
aan om ze toch vooral binnen tien
jaar onafhankelijkheid te geven.
Niemand zal toch willen beweren,
dat men hierop aandringt omdat dit
voor het volk van Nieuw-Guinea zo
veel meer geluk en voordeel zou be
tekenen. Ook hier zou immers zich
ongeveer hetzelfde kunnen gaan voor
doen als zich nu in Kongo afspeelt.
Een kind kan begrijpen, dat zelfs over
tien jaar nog maar een klein gedeelte
van de Papoea's enig onderwijs kan
hebben genoten, dat er dan nog maar
zeer weinigen kunnen zijn die via
middelbare scholen en universiteiten
in Nederland of elders in staat geacht
kunnen worden een bestuurlijke func
tie te vervullen volgens democratische
principes. Alleen het lager onderwijs
vergt al zes jaar. In een land dat nog
grotendeels opengelegd moet worden,
waar men ook de bevolking (zoals
hier) nog niet kan dwingen om onder
wijs te volgen, dan die ontwikkeling
bovendien niet zo snel gaan.
Toch, zegt men, zelfstandigheid
verlenen, liefst binnen tien jaar. Het
hoort" immers niet, dat een moder
ne westerse staat als Nederland er
nog een kolonie op na houdt. Wat
moet dat voor indruk maken op Rus
land en vooral op Amerika, waar
men, zij het om verschillende rede
nen, zo'n volk vrij en zelfstandig wil
zien. Wat zwak staan we daarmee ook
tegenover Soekarno, die ons daarom
maar in een kwaad daglicht kan stel
len en dat net zo lang zal doen tot
iedereen in de wereld gelooft dat die
Nederlanders maar onderdrukkers en
uitbuiters zijn.
En daar heb je dus weer de angst.
Angst voor wat Soekarno toch wel
zal zeggen en doen, angst voor de we
reldopinie, angst ook voor eigen vei
ligheid en vredeswil. Zo gauw moge
lijk dan maar die inspanning in en
voor Nieuw-Guinea stoppen, ons er
uit terug trekken en als uitvloeisel
van onze ethische drang tot zelfbe
schikking der volken zeggen ,,knap
het verder maar zelf op".
Het zal al die „Prinzipenreiters"
een zorg zijn of er vanuit de Papoea's
dan al een voldoend krachtig gezags-
apparaat kan worden gevormd. Als
wij die angst van voor kolonisators te
worden versleten maar kwijt zijn en
aan onze ethische begrippen van vrij:
heid der volkeren maar is voldaan.
Al gaan ze daar dan weer koppen
snellen of op andere wijze elkaar af
maken, al zal dat volk er door in
diepe ellende komen, we hebben er
dan gelukkig niets meer mee te ma
ken, dat is het voornaamste, en het
kan ons dus koud laten
De westerse beschaving toont daar
mede een zwakheid, die haar funda
menten tenslotte steeds meer zal on
dergraven. Een machtuitoefening, die
ten goede wordt aangewend, is nim
mer uit den boze maar is noodzake
lijk om ook de minste man zijn rech
ten en zijn zorg te kunnen geven.
Daarvan dienen wij uit te gaan en
dat (altijd tijdelijke) kolonialisme kan
onderontwikkelde volken tot zegen
strekken.
H. v. W.
(Nadruk verboden).
BINNENLAND
WET TEGEN BOEMEL
STUDENT DOOR KAMER
VERWORPEN
De hernieuwde poging van mi
nister Cals om voorzichtig de
mogelijkheid te openen, dat luie
en slechte studenten van de col
lege-banken worden verwijderd,
is gestrand op de Tweede Kamer.
Zijn voorstel het beroemde ar
tikel 60 van de wet op het weten
schappelijk onderwijs is ver
worpen met 70 tegen 49 stemmen.
Vier grote partijen vielen bij de
stemming uiteen.
Van de KVP steunden slechts
13 minister Cals, van de PvdA 22,
AR 3, CH I, van de VVD geen
enkel lid.
LAATSTE DAG VAN
KONINKLIJK BEZOEK
Vijf minuten voor half een
donderdagmiddag is een eind ge
komen aan het vierdaags bezoek
van het Thailandse koningspaar.
Op dat moment reed de Friend
ship „Gerben Sonderman" weg
van het platform op het vliegveld
Ypenburg. Achter de raampjes
wuifde de vorstin van Thailand
charmante afscheidsgebaartjes en
filmde koning Bhoemibol met 'n
telelens. Hoog in de lucht vloog
een ereescorte van acht Hunters
rond, die de koninklijke Friend
ship naar de landsgrenzen bracht.
Vader Bhoemibol en moeder Si-
rikit reisden naar Zwitserland
naar hun kinderen in Lausanne.
Het draaiboek van de laatste
dag vermeldde nog twee punten:
ontvangst in Huis ten Bosch van
een comité uit de Nederlands-In
dische bond van ex-geïnterneer
den (Nibeg) en 't comité Birma-
Siam-spoorweg en een bezoek
aan het Vredespaleis.
1 NOVEMBER: NIEUWE STAP
NAAR BENELUX
De le november 1960 zal een
nieuwe mijlpaal zijn in de sa
menwerking tussen de drie Bene-
luxlanden. Óp deze datum zal het
verdrag voor de economische
unie van de Benelux in werking
treden. „Grote wijzigingen" in de
verhoudingen tussen Nederland,
België en Luxemburg moeten op
deze dag niet worden verwacht,
zoals de secretaris-generaal van
1/xx/t het tetebe font
de teste zaaM
DE STAKING TE OSS
De staking te Oss begint te ver
lopen; enige honderden arbeiders
zijn in de labrieken teruggekeerd
terwijl het overigens vrij rustig
is. De communist Bakker, die
tracht propaganda te maken
voor de E.V.C., schijnt niet veel
succes te hebben en moest meer
malen door de politie worden be
schermd.
BUITENLAND
300 PAPOEA'S WEKEN UIT
NAAR NIEUW-GUINEA
De laatste weken zijn in totaal
ruim driehonderd Papoea's in
prauwen uit Indonesisch gebied
naar Nederlands Nieuw-Guinea
gekomen, zo vernemen wij. Deze
inheemsen waren gevestigd op
Indonesische eilanden in de
buurt van Nieuw-Guinea. Door
de verslechterde levensomstan
digheden onder het Indonesische
bewind namen de Papoea's mas
saal de wijk.
Deze feiten ontzenuwen vol
gens bevoegde Haagse kringen de
toenemende stroom van valse ge
ruchten, die via de „geleide" In
donesische nieuwskanalen over
de toestand in Nieuw-Guinea de
wereld in worden gestuurd. Het
persbureau „Antara" heeft de
leiding in deze anti-Nederlandse
hetze. Hl
In Haagse regeringskringen is
men geenszins verontrust over
deze Indonesische campagne met
politieke oogmerken. „De Neder
landse regering heeft op het in
ternationale vlak haar volstrekt
eerlijke en goede bedoelingen met
Nieuw-Guinea zodanig duidelijk
gemaakt, dat enige ondermijning
niervan door een doorzichtige In
donesische campagne eenvoudig
niet valt aan te nemen", zo ver
luidt van bevoegde zijde.
NEDERLANDSE ZEELIEDEN
NIET SCHULDIG AAN MOORD
De Nederlandse zeelieden in
Brownsville, die verdacht werde
van moord, gaan vrijuit. De ju F'
van de rechtbank van Brownsvrfc*
le in Texas sprak donderdag na
ruim 7 uur beraadslagen 't „niet
schuldig" uit over A. H. J. v. Dijk
(24) en W. II. Hoogendoorn (21)
die terecht stonden op de be
schuldiging, de onderwijzer Sal
vador Martinez Loya (35) te heb
ben vermoord.
Van Dijk en Hoogendoorn gin
gen donderdag nog, vergezeld van
functionarissen van de Holland
Amerika Lijn, naar het emigra
tiebureau om hun papieren te re
gelen, waarna zij naar New York
vertrokken, om vandaar uit per
boot de thuisreis te aanvaarden.
De autoriteiten van de gevange
nis, waar de zeelieden in voorlo
pige hechtenis hebben gezeten,
noemden de Nederlanders „mo
del-gevangenen".
POLITIE SLAAGS MET
PARIJSE STUDENTEN
Een „manifestatie voor de vre
de in Algerije door middel van
onderhandelingen" in de Parijse
studentenwijk heeft een kleine
honderd licht gewonden opgele
verd, van wie 38 bij de politie en
485 arrestaties. Tijdens en na de
bijeenkomst in de zaal van de
Mutualité hebben relletjes plaats
gevonden, die echter door een
enorme politiemacht snel de kop
in waren gedrukt, zowel letterlijk
als figuurlijk vanwege de tiental
len bebloede hoofden, die apothe
kers in de omgeving te behande
len hebben gekregen. De harde
witte knuppels werden zonder
aanziens des persoons gebruikt,
zodat bij de gewonden meerdere
oud-ministers (Mitterand, Dc-
preux), oude vrouwen en journa
listen moesten worden geteld.
Vooral door deze harde maatre
gel hebben links en ultra-rechts
niet de gelegenheid gekregen el
kaar noemenswaard in de haren
te vliegen. Soortgelijke demon
straties hebben overal elders in
Frankrijk plaats gevonden. Zij
hadden echter naar het schijnt,
'n heel wat rustiger verloop, met
uitzondering van die in Lyon.
HET INCIDENT OM HET
KONINKLIJKE VLIEGTUIG
Nadat een commissie van on
derzoek was ingesteld naar het
incident, waarbij twee vliegma
chines vlak boven de Comet met
koningin Elisabeth en prins Phi
lip aan boord scheerden en bijna
een catastrofale botsing veroor
zaakten, zijn de daders, Duitse
luchtvaartofficieren, bekend.
Het incident heeft intussen
West-Duitsland geen goed ge
daan. In het Britse Hogerhuis is
geëist dat „vrij drastische" maat
regelen zullen worden genomen
om dit soort incidenten te ver
mijden. Er werd ook gezegd, dat
zij die zich verzet hebben tegen
de wederoprichting van de West-
duitse luchtmacht „volkomen ge
lijk hadden".
Deze beweringen zijn uiteraard
emotioneel en overtrokken, maar
ze staan niet op zichzelf. De hele
Engelse pers spuwde zijn veront
waardiging uit. Een kop in de
Daily Sketch is maatgevend in dit
opzicht: „Wie heeft de koningin
bijna vermoord?"
Het Westduitse blad „Der Mit-
tag" is ook niet mals in zijn cri-
WINTER
MANTEL
tick: „natuurlijk zijn liet Duit
sers geweest die dit incident heb
ben veroorzaakt. Duitse piloten
zijn niet betrouwbaar", zo staat
er in het hoofdartikel. „Uit '1 feit
dat het onderzoek wordt voort
gezet, blijkt, dat de schuldigen
bovendien te laf zijn om zich te
melden".
En uit Rusland noteren we dit
staaltje van merkwaardige pro
paganda: „De overlevende jacht-
vlicgcrs van Gocring beproeven
boven Holland hun vaardigheid
in het benaderen van passagiers
vliegtuigen. Als Goering het zag,
wat in Europa gebeurt, zou hij
glimlachen van genoegen. Nie
mand weet echter wat die piloten
Benelux-Unie, baron van Lynden,
donderdag zei. Het belangrijke is
echter, dat op de le november de
termijnen uit de overgangsbepa
lingen van kracht gaan worden
waarbinnen voor een aantal be
langrijke onderdelen van de Be-
nelux-samenwerking de regelin
gen definitief van kracht gaan
worden.
OP 1 NOVEMBER A.S. TELE
FOONTARIEF 4 PCT. OMLAAG
Dezer dagen is een Kon. Besluit
te verwachten over de verlaging
van de telefoontarieven met vier
procent, ingaande 1 november.
Minister Korthals van Verkeer
en Waterstaat had deze verla
ging destijds bij de behandeling
van de PTT-bcgroting in de Eer
ste Kamer toegezegd.
morgen zullen doen". In verdere
lirades zegt de Izwestia dat de
werkelijke betekenis van het in
cident ligt in het militairistische,
op wraak belust West-Duitsland,
dat een steeds groter bedreiging
van de vrede in Europa gaat vor
men.
AMERIKAANSE MARINIERS
OP WEG NAAR CUBA
Ongeveer 1450 Amerikaanse
mariniers zullen zich „voor hun
weekeinde-verlof" op de Ameri
kaanse basis Guantanamo in Cu
ba ontschepen. De mariniers ma
ken deel uit van een amfibie-een
heid, die thans oefeningen houdt
in het Caraïbische-Zeegebied.
De formele mededeling van
Washington kwam temidden van
een stroom berichten uit het land
van Fidel Castro, dat daar wilde
geruchten over een komende in
vasie de ronde doen. De Russi
sche radio en pers hebben olie op
dit vuur gegoten met meldingen
over „concentraties van invasie
schepen in een haven van Guate
mala". Reeds eerder had Castro
bevolen, dat de Cubaanse militie
zondag grootscheepse paraat
heidsoefeningen moet houden.
Gouden jubileum van de Gem. zangvereniging
't ROZEKNOPJE te Capelle
MAANDAG 31 OKTOBER 1960 ooe jnnnuArtu iio. oo
De tcho \;\n het Zuióen
Uitgever
Waalwijkse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
HoofdredacteurJAN TIELEN
Gironummer 50798
Dit blad verschijnt 2 x per week
Abonnement
22 cent per week
per kwartaal f 2.15
f 3.10 franco p.p.
Advertentieprijs 10 cent per m.m.
Contract-advertenties speciaal tarief.
Opgericht 1878.
Bureaux: Grotestraat 205. Waalwijk - Dr. van Beurdenstraat 8 - Tel. 04167 - Tel. 041602621
Kaatsheuvel2002.
Telegram-adree „Echo'
- o -
MARKT 25 t-HERTOGENBOSCH
MEVROUW,
Uw kleren maken
de man.
Kies daarom Uw
garderobe met
zorg! Ook Uw
(en U weet waar!)
Sinds vele eeuwen al zijn de eer-
ste twee dagen van de maand no
vember in het kerkelijk jaar twee
zeer bijzondere dagen. Op 1 novem
ber vieren wij het feest van Aller
heiligen, dat in het jaar 609 werd
ingesteld door Paus Bonifacius IV,
nadat hij met goedvinden van kei
zer Phocas het Pantheon te Rome
onder de naam Panagion aan de
Moeder Gods en alle martelaren
had toegewijd. Later (na 827) is dit
feest door Gregorius V in het wes
ten overal ingevoerd.
Allerzielen is van wat jongere
datum en werd in 993 door de abt
Odilo in zijn klooster te Clugny in
gesteld. Paus Sylvester II verorden
de de viering voor de gehele kerk.
Op 1 november verenigen wij, lid
maten van de strijdende kerk, ons
met hen die door God zijn opgeno
men in de zegepralende kerk. Wij
verheugen ons met hen over die on
telbare scharen, die door hun leven
en werken de uiteindelijke overwin
ning hebben behaald. Maar dat niet
alleen, het is niet alleen de vreugde
om wat anderen reeds hebben ver
worven, die deze dag tot een bij
zondere dag maakt. Het is ook een
dag van vragen om bijstand en
voorspraak bij de Vader, een dag
waarop wij ons meer dan ooit van
onze menselijke zwakheid bewust
zijn en ons daarom richten tot hen
met wie wij zo hecht verbonden
zijn. Het is een dag ook van grote
troost, omdat wij weten dat wij in
de strijd om het eeuwig geluk niet
alleen staan, maar ons gpsteund we
ten door hen, aan wie God niets
weigeren kan.
Niet alleen echter met de zege
pralende kerk zijn wij verbonden,
ook de lijdende kerk is nog één met
ons. En zoals wij het recht hebben
op de bijstand en voorspraak van
de zegepralende kerk, zo hebben
wij de plicht om hen, die nog niet
gelouterd zijn door hun verlangen
naar het aanschouwen van God, te
helpen .door onze gebeden, opdat
God hen spoedig moge opnemen in
de rijen der gelukzaligen. Dan zul
len zij ons weer tot voorspraak zijn.
Deze samenwerking, als wij het
zo mogen noemen, tussen zegepra
lende, strijdende en lijdende kerk,
komt in de aanvang van de novem-
bermaand wel heel bijzonder tot ui
ting.
Wij, zwakke mensen, staan tussen
hen, die de overwinning hebben
bevochten en hen, die de strijd heb
ben gestreden en wachten op de be
kroning van deze strijd. Het is goed
te weten, dat wij in onze strijd mo
gen rekenen op de sterkste bijstand
die wij ons kunnen wensen. Laten
wij van onze kant ook echter alle
steun geven aan hen, die ons gebed
en ons offer nodig hebben. Dan zul
len ook wij eens voor Gods aan
schijn het hoogste geluk voor eeu
wen deelachtig worden.
MARKT 17 DEN BOSCH TEL. 37073
Op 6 november 1960 zal het 50 jaar ge
leden zijn dat uit een jongemeisjesvereni-
ging werd opgericht de gemengde zangver
eniging 't Rozeknopje. De stichter van de
ze vereniging, de heer A. van Beek, is in
middels te Bilthoven op hoge leeftijd over
leden. De heer L. Kooien te Waalwijk werd
aangezocht het directeurschap op zich te ne
men. In 1913 werd reeds aan een nationaal
zangconcours deelgenomen te Moercapcllc,
waarin de 3e afd. de eerste prijs werd be
haald. Helaas ontviel reeds in 1917 de ver
eniging haar ijverige en bekwame directeur,
waarna in december van hetzelfde jaar dhr.
Norbert Snijers uit Raamsdonksveer bereid
werd gevonden als directeur op te treden.
Onder leiding van wijlen de heer Snijers
heeft de zangvereniging successen gehoekt,
•die het vermelden alleszins waard zijn. In
1918 behaalde de vereniging reeds een le
prijs in de le afd. En nadien viel elk jaar
een stijging in het succes waar te nemen. In
1924 steeg men tot de hoogste sport op de
muzikale ladder, n.l. de le prijs in de bre
afd. op een concours te Geertruidenberg.
Dat deze successen in de eerste plaats aan
de ijver en de kunde der directeuren te dan
ken zijn, behoeft zeker geen betoog. Dat dit
bereikt werd dank zij de lust en de ijver
van de werkende leden zal ieder begrijpen
die beseft wat er voor nodig is een derge
lijke hoogte te bereiken. De jongeren van
deze tijd mogen hier beslist een voorbeeld
aan nemen. En dan te bedenken, dat men
voor de oorlog steeds op zaterdagavond de
repetities hield. Men moest daar in deze
tijd eens mee aankomen, repetitie op zater
dagavond. Men denkt daar gewoon niet
aan. Doch vroeger kon dit wel. Het was
geen zaterdagavond geweest als men niet
op de repetitie van de Pozeknop was ge
weest. Door het vertrouwen in de leiding,
door een prachtige samenwerking van leden,
directeur cn bestuur, werd de naam en de
faam van de Rozeknop tot in verre omtrek
gevestigd. De ouderen in de gemeente kun
nen het nu nog verhalen. Had de Rozeknop
ingeschreven voor een concours en meer
dere verenigingen kwamen dit te horen, dan
wist men al bij voorbaat, dat men niet kon
tippen aan het hoge muzikale peil van 't
Rozeknopje. Ja de Rozeknop was vroeger
gevreesd op de concoursen. Men had des
tijds ingescirrevcn voor het zangconcours te
Oistcrwijk. Na afloop van het optreden van
de Rozeknop in de hoogste afdelir.g bleek,
dat de vereniging zulk een succes had ge
had, dat men alle prijzen van het concours
in de wacht sleepte. De heren jury-leden,
het bestuur van de organiserende vereniging
cn talrijke personen uit het ere-comité, ver
zochten de directeur om met zijn koor nog
een nummer te zingen. Doch goede raad
was duur. Want men had alleen maar de
concoursnummers meegenomen. Geen nood
zei Nor Snijers. Wij treden nog eens op en
zingen dan het bekende koor 't Is Vlaam
se Kermis. Zonder partituut en zonder par
tijen werd dit nummer vertolkt op een
wijze, die ieders bewondering afdwong. Het
laat zich dan ook begrijpen, dat directeur,
bestuur en leden van alle zijden felicitaties
hadden te ontvangen.
Na een roemrijk bestaan van 15 jaar
werd in mei 1926 een concours gehouden
dat zowel op muzikaal als financieel terrein
schitterend slaagde. Van het batig saldo
werd een nieuwe piano aangeschaft, ter
wijl een nieuw toneel allen met nieuwe moed
bezielde op de ingeslagen weg voort te gaan.
Natuurlijk ging het niet altijd crescendo.
Ook het Rozeknopje kende zijn „ups" en
„downs". Velen gingen naar andere oor
den, stapten in het huwelijksbootje of ont
vielen de vereniging door overlijden.
Het grootste vooroorlogse succes werd
behaald in 1938. De vereniging nam toen
deel aan een concours te Schiebroek. In de
ere-afdeling werd een le prijs behaald met
375 punten, zijnde het hoogste aantal pun
ten in deze afdeling over het gehele con
cours, dat twee zaterdagen en 2 zondagen
werd gehouden. Men kreeg lof der jury.
Dit was wel het grootste succes ook voor de
heer Snijers. Toen de vereniging het 25-
jarig bestaan herdacht was de heer Treffers
nog op hoge leeftijd voorzitter en de feest
rede werd toen uitgesproken door de secre
taris, de heer E. C. Colet. Aan beide heren,
die inmiddels zijn overleden en hun sporen
op cultureel terrein hebben verdiend, heeft
de vereniging veel te danken gehad. Een
posthume hulde is hier zeker op zi)n plaats
In 1941 trad de heer W. J. van Nieuwen-
huijzen toe tot het bestuur. Ook deze man
heeft in het bestuur enorm veel voor de Ro
zeknop gedaan. Een ander persoon aan wie
woorden van hulde posthume kunnen wor
den gebracht is wel de heer M. van Dongen.
De heer van Dongen is vanaf de oprichting
actief lid geweest en bekleedde talrijke ja
ren de functie van penningmeester. Doch ook
deze beide heren zijn de vereniging ont
vallen. De heer van Dongen overleed op 12
december 1953. Hij was derhalve ruim 43
jaar lid der vereniging geweest. De heer v.
Nieuwenhuijzen kwam de vereniging te ont
vallen in mei 1957.
Inmiddels was mevr. Middelkoop aange
zocht als Beschermvrouwe op te treden. In
1946 bedankte de heer Snijers als direc
teur na een periode van bijna 29 jaar, een
periode gekenmerkt door talrijke successen.
Voor zijn uitnemende verdiensten werd hem
destijds het erelidmaatschap aangeboden.
Zijn opvolger werd in 1946 de heer L.
Sars te Waalwijk, een ambitieus cn kundig
musicus. Hoewel de heer Sars een moeilijke
beginperiode doormaakte, immers de oor
log was nauwelijks beëindigd en men moect
weer beginnen met vele nieuwe leden, 'S
hem toch gelukt de vereniging hoger op
te voeren. Onder zijn bekwame leiding werd
in mei 1948 deelgenomen aan het concours
te Werkendam. In de le afdeling werd een
eerste prijs behaald met 318 punten. Am
bitieus werd verder gestudeerd en 'n twee
tal jaren later werd deelgenomen aaneen
concours te Ovcrschie. De Rozeknop kwam
uit in de afdeling Uitmuntendheid cn wist
in deze afd. een le prijs te behalen met
356 punten. Het bleek dat de heer Sars de
vereniging weer voerde naar de hoogste
successen.
Door vertrek van mevr. Middelkoop werd
mevr. Gerlach verzocht de functie van Be
schermvrouwe te aanvaarden, een zeer ge
lukkige keuze, daar het ieder bekend is, dat
zij deze functie niet alleen in naam vervult.
Mochten wij reeds memoreren, dat de
heren Treffers, Colet, van Beek, v. Nieu
wenhuijzen en van Dongen, de vereniging
ontvielen, in april 1950 kwam de heer A.
M. Verheijdcn, nog op 80-jarige leeftijd
voorzitter, te overlijden. De heer Verheij-
den was een man die in alles met de vereni
ging meeleefde. Hij zou dan ook nooit ver
zuimen ook maar één repetitie over te
slaan. Kon hij moeilijk weg, toch wist hij
altijd nog wel enige minuten vrij te maken
om op de reptitie even binnen te wippen.
Ook aan dit lid van het bestuur heeft de
vereniging veel te danken. Men recht kon
men van deze persoon zeggen, dat de Ro
zeknop alles voor hem betekende. Jaren
lang is de heer Verheyden vice-voorzitter
der vereniging geweest. Na het overlijden
van de heer Treffers werd hij voorzitter van
de Rozeknop.
De functie van voorzitter werd daarna
bekleed door de heer G. A. S. de Bas. De
heer de Bas behoorde eveneens tot die per
sonen die de Rozeknop een warm hart toe
droegen. Jammer was het, dat hij zijn
functie als voorzitter slechts korte tijd mocht
vervullen. In 1952 kwam ook hij de ver
eniging te ontvallen. Zijn opvolger was Dr.
Gerlach, welke thans nog de functie van
voorzitter waarneemt.
In 1956 moest de heer Sars door bijzon
dere omstandigheden zijn functie als di
recteur neerleggen en tot opvolgster werd
benoemd mej. Antoinette Blom uit Waal
wijk. Ook deze dirigente vervulde met grote
toewijding haar taak voor de Rozeknop.
Jammer was het, dat zij, in verband met
een aanstelling als lid van de Ned. Opera,
haar functie na twee jaar moest neerleggen.
Tot dirigent werd benoemd de heer Jozef
van Gestel uit Tilburg. Een kundig en be
kwaam dirigent, onder wiens leiding de ver
eniging nog vele successen kan behalen.
Mensen gingen en het leven ging voort.
Onder nieuwe leiding zette het Rozeknopje
haar werk voort. De ouderen onder U zul
len zich nog wel de opvoeringen herinneren
van het „Wonder van Papendam", de
„Trekvogels" en „Rose-Marie" en prettige
gedachten er aan verbinden. De jongere ge
neratie „De Landlopers", „Marijke van
Scheveningen", operettes die een zeker ca
chet aan de vereniging gaven van Dat
presteert de Rozeknop toch maar, zo'n een
voudige landelijke vereniging.
Tijdens de herdenking van het 40-jarig
bestaan werd de feestrede uitgesproken door
de heer G. A. S. de Bas. De heren v. Don
gen en Heurter werden gehuldigd voor het
vele werk cn hun grote verdiensten voor de
vereniging.
Thans is nog slechts de heer Heurter van
af de oprichting lid der vereniging. Vanaf
december 1953 bekleedt de heer Heurter
tevens de functie van penningmeester. Een
functie die bij hem in veilige en goede han
den is. En men kan ervan verzekerd zijn,