DE ECHO
IEDER MENS KRIJGT IN HET LEVEN ZIJN KANSEN,
WEEST PARAAT OM ZE TE GRIJPEN
FEUILLETON
Wielerecho's
7
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 13 FEBR. 1961
r U r\
ie van de heer H. Montée op alles-
zins aanvaardbare wijze voor het
voetlicht brachten.
Het verhaal speelt zrch at op een
boerderij, waar de jonge vrouw van
de inwonende zoon, een meisje uit de
stad, door haar schoonvader en de
andere getrouwde familieleden niet
wordt geaccepteerd en op alle moge
lijke manieren het leven zuur wordt
gemaakt. Bovendien dreigt het een
kinderloos huwelijk te worden, het
geen voor deze op traditie ingestelde
boerenfamilie de zaak nog erger
maakt. Na veel onaangename en
droeve verwikkelingen draait alles
echter toch nog op een happy-end
uit, hetwelk nog verhoogd wordt het
feit, dat er zich nog een stamhouder
aandient.
Voor de inrichtmg van het boeren-
milieu beschikte men over voldoende
passende attributen, zodat men het
toneel van stemmige decors wist te
voorzien, terwijl de firma Wijngaard
uit Tilburg voor een goede aanpas
sende grime zorgde.
Als geheel konden de jonge boe-
ren en boerinnen op een tweetal
goed geslaagde avonden terugzien.
LEO PAGANO SPREEKT
BIJ DESK
Donderdagavond 16 febr. komt de
bekende KRO-radio-verslaggever Leo
Pagano op uitnodiging van het be
stuur van de RKVV Desk voor de le
den van Desk en eventuele genodig
den. Aanvang half 9 precies, café L.
van Berkel. De heer Pagano zal spre
ken over zijn ervaringen in de sport
in het algemeen en speciaal in de
voetbalsport.
Daar de dinsdagavondtrainin'g i. v.
m. Carnaval komt te vervallen zullen
de spelers van Desk 1 en 2 donder
dagavond reeds om 7 uur beginnen
met de training, omdat voor zondag
a,s. de zware wedstrijd bij Gemert ge
speeld moet worden.
DES-SUPPORTERS ATTENTIE.
L .1, «.i-J I J
De leden van de Supportersclub
Desk worden erop gewezen, dat het
mogelijk is om zondag eventueel per
naar Gemert te reizen. Het be
stuur van de Supportersclub dient
echterr op donderdagavond te weten
welke Des-supporters de reis wensen
mee te maken. Niet-leden van de Sup
portersclub kunnen ook meegaan,
maar dienen zich tijdig, dus voor don
derdagavond op te geven. Aanmelden
bij Jo Ligtvoet, Heikant 2a of Jan
nu Mosselveld, v. Heeswijkstr. 68.
Berndijk
Waalwijk
Volleybal
WAALWIJK V.C. WAVOC
Zaterdag j.l. speelde Wavoc tegen
het geduchte Atak 2 uit Waspuik.
Aanvankelijk was Wavoc volop ze
nuwachtig en zoverre van streek dat
zij weldra met 6-0 achterstond.
Maar juist op tijd greep de trainer in.
Een time-oue werd aangevraagd en de
spelers werd op het hart gedrukt, dat
Enfin trainersgeheimen. Nu kwam
Wavoc evenwel pas goed in opkomst
en na een zeer harde en enerverende
set was de uitslag 15-7.
De tweede set werd weer krachtig
aangepakt, maar nu had Atak zich
ook hersteld. Wavoc ging meer en
meer over tot de aanval, maar prac-
tisch elke smach liep dood op een
vakkundig opgesteld blok. Weer
greep de trainer in en Wavoc begon
een andere tactiek te volgen. I.p.v.
zuivere en harde smashes werd nu
meer aandacht besteed aan zuiver
plaatsen en vingertechniek. Dit had
dan ook tot resultaat dat ook deze
tweede set gewonnen werd en wel met
15 - 13. Een magere maar weliswaar
een welverdiende overwinning.. Al bij
al was dit een wedstrijd welke het
uitsterste van zenuwen en bekwaam
heid van onze spelers gevergd heeft.
Ook de dames van Wavoc zijn af
gelopen week naar Tilburg getogen
om daar eventjes een overwinning te
behalen en wel op Hurricane. Deze
zeer goed gespeelde wedstrijd gaf
een duidelijk beeld van wat onze da
mes al gevorderd zijn in dit zo moei
lijke spel. Dit team, wat nog geen
jaar geleden opgericht is, heeft zich
al opgewerkt tot de tweede plaats in
de competitie. Voorwaar een opmer
kelijke prestatie welke grotendeels te
danken is aan de trainer T. Lemmens
uit Tilburg.
Zouden de beide teams van Wavoc
op dezelfde voet verder gaan, dan ge
loof ik wel dat Wavoc nog een grote
toekomst beschoren is.
Wavoc b - Atak II - 0; Wavoc d
Hurricane 2-0. Toekomstige wed
strijd Wavoc d - VCU Tilburg.
Laat je na een mislukking niet uit het veld slaan
„Een kwartje per seconde" is een spelshow, die elke maand weer
miljoenen kijkers aan het beeldscherm kluistert, omdat het zo ge
zellig en spectaculair is wat men geboden krijgt. Dit programma
behoort zonder twijfel tot de grootste t.v.-successen. De man die
hiermede wereldfaam verwierf is onze landgenoot Lou van Burg.
Voordat deze spelshow op de Nederlandse televisie verscheen,
had Van Burg er reeds bizonder veel succes mee gehad in de Ver
enigde Staten en Mexico, waar het een radiospel was, en in Duits
land en Oostenrijk, waar de televisie er een grandios succes van
gemaakt had. Zo zelfs, dat Lou van Burg de bijnaam kreeg van de
„showbom". Hij werd een beroemdheid van de eerste orde met
duizenden ten duizenden fans, vooral onder de jongeren, die „Ome
Lou" nergens rust gunnen. Overal wordt hij achterna gelopen,
drommen dringen zich door deuren en ruiten wanneer hij ergens
optreedt, ze dragen hem naar zijn auto en in hun fanatiek enthou
siasme keren ze de wagen bijna om. Kortom Lou van Burg werd
wereldberoemd en groeide tot een van de grootste televisiesterren
in Duitsland, Oostenrijk, Nederland, België en Italië. De oorzaak
van dit alles? Hij is een gezellige dynamische persoonlijkheid vol
goede ideeën, die zijn kans op het juiste moment wist te grijpen.
ALLES MISLUKTE
Men moet niet denken, dat Lou
van Burg een echt gelukskind is, die
het succes in de schoot geworpen
kreeg. Oh neen, aanvankelijk leek het
er meer op of hij voor de pech ge
boren was, want het heeft hem in
zijn jeugdjaren niet meegezeten.
Lou van Burg werd op 25 augus
tus 1917 in Den Haag geboren. Na
zijn schooltijd kwam hij in „het pa
pier", zoals dat heet. De militaire
dienst riep en hij werd sergeant bij de
Grenadiers. In die tijd maakte hij
kennis met het showvak als lid van
het militaire orkest „The Kuch Syn-
copaters" op Ypenburg. Na het ver
vullen van zijn dienstplicht kreeg hij
belangstelling voor metaalverpakking,
daar zag de jonge Van Burg wel iets
in. In 1942 trok hij naar Parijs met
het vast voornemen Franse firma's in
de produkten van zijn werkgever te
interesseren. Hij slaagde daar inder
daad in, maar de oorlogstijd zat hem
tegen. De toenemende schaarste aan
grondstoffen reduceerde de mogelijk
heden om gebruik te maken van de
belangstelling van de Fransen voor
dit produkt, tot nul. Wat moest de
jonge Nederlander in Parijs begin
nen? Hij ging kranten verkopen, werd
portier in een nachtclub en probeerde
met zingen er wat bij te verdienen.
Maar hij had weinig geluk.
In 1944,na de bevrijding van Pa
rijs, stichtte, Lou van Burg een film
exportbedrijf met als doel Franse
films naar Nederland uit te voeren.
Het lange uitblijven van de bevrijding
van zijn vaderland was er de oorzaak
van, dat de onderneming failliet ging
nog voordat zij haar bestaansrecht
had kunnen bewijzen. Ook alweer
een strop!
Een kansje
Het leven bood hem plotseling een
kansje. Door bemiddeling van een
buurman, die zijn zangcapaciteiten
kende en wel waardeerde, kwam hij
in contact met „Les Guys Paquinet",
bij welk orkest hij kort voor Kerstmis
1944 zijn carrière als zanger begon.
Aanvankelijk bracht hij Engelse
songs, maar reeds spoedig ging hij
over naar het Franse chanson. Voor
een Nederlander in Parijs een gevaar
lijke overgang, omdat hij de concur
rentiestrijd moet aanbinden met gebo
ren Franse zangers. Toch werd Lou
van Burg een graag gehoorde artiest
in het Lido, het A.B.C.-theater en an
dere uitgaanscentra van de Franse
hoofdstad. Hij kreeg langzaam aan
steeds meer naam. Zo zelfs dat hij
opgenomen werd in de troep van Jo
sephine Baker, waarmee hij in 1949
en 1950 een tournee rond de wereld
maakte.
In 1951 nam hij een stoutmoedig
besluit. Hij ging zelf op tournee en
wel door Zuid-Amerika. Het merk
waardige van de carrière van deze ar
tiest is, dat hij niet, zoals zo vele an
deren, plotseling en in sneltreinvaart
beroemd werd, om na kortstondige
glinstering weer in het niet te ver
dwijnen. Neen, bij Lou van Burg ging
het allemaal langzaam bergopwaarts.
In 1954 trad hij veelvuldig op in
Duitsland, waar hij bovendien ver
scheidene grammofoonplaten maakte
en zo zwierf hij heel Europa door.
De grote kans
Met veel plezier denkt Lou van
Burg terug aan zijn eerste optreden
voor de Oostenrijkse televisie, het
geen aanleiding werd tot zijn wereld
roem.
Hij had een contract voor een op
treden voor de Oostenrijkse televisie
gekregen en Lou verkeerde in de ver
onderstelling, dat hij als zanger ge
contracteerd was. Later bleek, dat
men in Wenen van hem verwachtte
dat hij als conferencier zou optreden.
Maar daar voelde hij niets voor. Zijn
aanvankelijke weigering werd wegge-
praat en Lou waagde het er op. Het
werd een grandioos succes en wel zo
danig, dat hem met volledige vol
macht - en dat wil iets zeggen -
de algehele verzorging van een pro
gramma op 24 januari 1959 werd
toevertrouwd. In deze omstandigheid
belde hij dadelijk zijn oude vriend
Jean-Paul Blondeau op, met wie hij
reeds zes jaar lang de radioshow „A
shilling a second" ontwierp voor sta
tions, onder meer in Mexico en de
Verenigde Staten. Blondeau zag er
iets in en samen bouwden zij de nieu
we show „Jede Sekunde ein Schil
ling", die op 24 januari 1959 voor de
Oostenrijkse televisie in première
ging. Dit programma sloeg dadelijk
in als een bom en Oostenrijk stond
gewoon op zijn kop. De Duitse tele
visie was er snel bij en nam het pro
gramma over. Thans is deze show een
der populairste van Europa. Maar
Van Burg en Blondeau lieten het hier
niet bij. Ze creëerden een nieuwe
spelshow voor de Vlaamse televisie
onder de titel „De Muziekkampi-
oen". Italië nam deze onder de titel
„II Musiciere". Voorts brachten zij
een show met Peter Frankenfeld voor
de Duitse televisie en een program
ma „Uhraufführung", terwijl Lou
zelf de show „Der Musikchampion"
ter hand nam.
Produkties voorbereiden, optreden
en reizen - bij voorkeur in gezel
schap van zijn (eveneens Haagse)
echtgenote en B.B., hun dwergpoe
del, dat zijn de bezigheden van Lou
van Burg. Voor pleziertjes en hobby's
is geen tijd meer!
Lou van Burg is een artiest, die
altijd positief is geweest, die niet bij
de pakken ging neerzitten, maar
steeds weer iets probeerde. Hij was
paraat en toen vrouwe Fortuna hem
een kans gaf, stond hij klaar die te
grijpen. Want gemiste kansen komen
nooit meer terug!
(Nadruk verboden).
Woensdagmarkt
Probeerde U al onze echte
BRABANTSE ZULT?
Hij is, zoals uw moeder hem
vroeger maakte: verrukkelijk.
Hub van den Hout
Onze naam hangt in de kraam
een prima ophaler
Als U, uw klanten,
familie, vrienden en kennissen
ja iedereen in Waalwijk en de Langstraat
kennis wilt geven van
familiegebeurtenissen, jubilea,
vraag en aanbod,
uw artikelen op elk gebied,
plaats dan een advertentie in
't Is de voordeligste en
doeltreffendste manier
Een dezer dagen hadden wij 'n
gesprek met Leo van den Brand
uit Schijndel. Hij vertelde ons,
dat hij inmiddels weer aan het
trainen was geslagen. „Ik heb in
anderhalf jaar geen wedstrijd ge
reden, maar als de wedstrijden
even goed verlopen als de trai
ning, dan zal het me wel lukken.
Ik heb nu een licentie als onaf
hankelijke, maar stap toch weer
vlug over naar de professionals".
o
De ploeg die ons land in Han
nover zal vertegenwoordigen, be
staat uit Manus Brinkman, Rot
terdam, Jan van Dijk, Lisse en
Jaap Frakking, Naarden. Wij
kunnen deze knapen de uitzen
ding van harte, maar wij zijn het
in deze helemaal niet eens met
de commissie die deze keus heeft
gedaan. Waarom krijgt Jac.
Looijen geen kans om zijn kunde
te tonen? Hij heeft per slot van
rekening de ervaring opgedaan
in de Belgische crossen en in Ne
derland kwam hij toch eveneens
prima uit de slag. Hij won in
Achtmaal en kwam in Rotterdam
en Elsloo op ere plaatsen. Om 't
maar direct te zeggen: volgens
onze meninü hoort Looij in de
ploeg en v. Dijk nie,t. Laatstge
noemde kwam vorig jaar goed
uit de wedstrijden te voorschijn,
maar deze winter was hij ner
gens.
MEMISA-COLLECTE
3/4 MILJOEN
De inzameling, die de Medische
Missie Actie in januari heeft gehou
den, heeft tot nu toe meer dan drie
kwart miljoen gulden opgeleverd. Dit
is ruim f 200.000 meer dan verleden
jaar. De Memisa haalde f 625.000
op bij collectes aan de kerkdeuren,
f 111.000 dank zij particuliere gif
ten en f 14.000 door schenkingen
van kloosters.
Adverteert
in dit blad!
HET CAMERA
MYSTERIE
Door
PERCY KING
(Nadruk verboden)
54) j
Het wapen viel op de grond.
Mary was naar de muur ge
sneld, waar zij wist, dat de schake-
laar zat, dicht bij de deur. 't Duurde
iets langer dan een minuut, vóór zij
von(l en 't vertrek vol licht
stroomde.
|n 'lun fauteuils, knipperend tegen
'felle schijnsel, zaten Lawrence en
"elchior, met tussen hen een ledige
ats> die door Mary Brent was in-
nomen geweest; daarachter Elea-
11 en Daniël. Mary stond tegen de
rnuur, een vinger nog aan de schake-
En naast haar detective Stanford
«'es, de revolver in de hand.
"Voor de donder wie ben jij en
«jaar kom je vandaan?" blafte Mel-
j !or' 'oen waren zijn ogen aan het
8ewend. „Goeie genade -
"tanford Bates!"
»Zo zei Daniël langzaam. „Was
W de schutter?"
„Klets niet!" Melchior lachte kort.
„Een detective! Hoe hij zo opeens uit
de lucht kon komen vallen, mag de
duivel weten!"
„Slechts één van ons had een re
volver," hield Daniël vol. „De kerel
daar heeft ze in de hand. Ik wil wed
den, dat we ook de enveloppe vinden
als we hem fouilleren."
„Neen, Ross. Gesteld, dat ik de
dader was, - dacht je dan, dat ik zo
stom zou wezen, om onder de gege
ven omstandigheden de enveloppe bij
me te steken? Zo'n uil was de moor
denaar evenmin. Ze ligt nog op de
lessenaar - overtuig je!"
„Natuurlijk, Stanford! We hebben
niet met een kruk te doen!"
Allen zagen verbouwereerd de
richting uit, vanwaar de stem was ge
komen - Henderson's stem. Hij
stond tegen de kluis en sloeg 't stof
van jas en pantalon. Daniël staarde,
alsof hij een dode zag, dat tot 't leven
was weergekeerd. Melchior brabbelde
iets onverstaanbaars, Eleanor zat als
versteend. Lawrence was het minst
beduusd van 't viertal.
„Gommenikkies!" gicheldehij. „Net
weer iets voor Henderson! Neemt de
comedie nooit een eind?"
„Een nuttige comedie!" glimlachte
de advocaat. „Ik was er op voorbe
reid, dat geschoten zou worden zodra
ik uit de kluis kwam en ik liet me
onmiddellijk vallen. Toch had ik nog
gelegenheid te zien, wie schoot."
„Zag je hem?" riep Melchior on
gelovig uit.
„Zoals ik op 't ogenblik jou zie.
Ik hoorde ook woord voor woord, wat
hij met verdraaide stem zei. Mary
struikelde over me, ik fluisterde haar
instructies in en gaf haar de rol."
„Wat deed ze er mee?" informeer
de Lawrence.
„Ze ligt daar", antwoordde de jon
ge vrouw, op de kluis wijzend. Ze
keek Henderson aan.
„Waarom zegt u niet, wie op u
schoot?"
„Omdat ik 't bijzaak acht. Hoofd
zaak is: wie vermoordde Settle? Dat
wordt 't gezelschap direct onthuld.
Stanford, wil je Mary naar de kluis
vergezellen? Zij gaat de laatste rol
halen. De rol, die de ontknoping
brengt."
Met een paar minuten keerden zij
terug. Henderson plaatste de rol en
even later klonk Settle's stem op
nieuw door de bibliotheek.
„Ik heb in de loop van de middag
druk bezoek gehad eerst Melchior,
toen Eleanor, daarna Lawrence; allen
zongen 't zelfde liedje - dat dit de
laatste kans was. Eleanor zei 't op
meewarige toon, alsof 't haar werke
lijk zou spijten, wanneer ik uit de weg
werd geruimd. Wat een gans, om niet
in te zien, dat ik haar al zo lang dóór
heb!
Melchior was grof, vloekte en gaf
te verstaan, dat vier en twintig uur
de uiterste termijn van bedenktijd
was. Lawrence kwam toen ik zijn ul
timatum afsloeg, er rond voor uit,
dat hij niet anders had verwacht. Hij
excuseerde zich, geen zwart pak te
hebben, zodat hij mijn begrafenis in
't grijs zou moeten bijwonen; zo'n ge
wichtige gebeurtenis vond hij 't niet,
om zich op kosten te jagen. Voor hij
vertrok, bleef hij even met de rug te
gen 't dressoir staan en vroeg, of het
me niet aan het hart ging, dit alles te
moeten verlaten. Onnozele Lawrence!
je dacht, dat ik niet merkte, hoe je
een appel van de fruitschaal nam en
verruilde voor één, die je had meege
bracht. Bij onderzoek met de loupe
ontdekte ik een aantal kleine prikjes,
vermoedelijk van een injectienaald
afkomstig. Dokter Tindal heeft de
appel nu; hij is expert op 't gebied
van vergiften. Ik denk wel, dat ik ge
lijk krijg, Lawrence - sluipmoorde
naars-methoden liggen in jouw aard".
Henderson nam de stekker uit
het stopcontact. „Nu treedt een
pauze in. Wat we zo juist hoor
den, speelde zich in de namiddag
af. - Als je 't mij vraagt, Law
rence, ziet de toekomst er alles
behalve rooskleurig voor je uit."
„Geraaskal van 'n oude kwaad
denkende gek." Moncrieff schok
schouderde. Heel vast had zijn
stem niet geklonken ondanks de
poging er de nodige bravour in
te leggen.
„Er zijn heel wat aanwijzingen
tegen je. Die bij elkaar gevoegd...
Enfin, 't is niet mijn zaak, dat uit
te vissen." De advocaat bracht de
dictaphone weer op gang.
,,'t Is half tien 's avonds" ging
Settle's stem voort. „Dave kwam
vertellen, dat het slot van de ach
terdeur is ontzet. Hij heeft 't huis
van de kelder tot de vliering
doorzocht en niets verdachts ge
zien. Natuurlijk niet. Degene die
het op me heeft gemunt, is wel
zo slim zich tot het beslissende
moment achterbaks te houden."
Twee, drie seconden draaide de
rol door, zonder dat iets werd
vernomen. Toen kwam Settle's
stem weer. Ze klonk buitenge
woon geagiteerd, hijgend, alsof
de oude man pas iets vreselijks
had doorgemaakt. Hij stootte de
woorden met grote snelheid uit,
in 't besef dat elke seconde telde.
„Kwart over elf. Hij is hier.
De ellendeling martelde me, ter
wijl ik hulpeloos op de divan lag.
Hij martelde me, om me te dwin
gen hem tot de kluis toe te laten.
Op 't ogenblik zoekt hij er naar
de enveloppe. De schurk draagt
een zwart masker en handschoe
nen en heeft zijn stem verdraaid.
Een nadeel, dat alle Moncrieff's
zo sterk op elkaar lijken. Toch
geloof ik wel, dat ik weet wie het
is. Maar ik wil zekerheid. Dan
noem ik zijn naam. AI zal het 't
laatste woord wezen dat ik zeg
gen kan wanneer hij me ver
moordt, moet hij er voor worden
gehangen. Ik zal... Een korte
pauze. De stilte in de bibliotheek
was zwaar van spanning. Toen 'n
hese, hartstochtelijke, triomfan
telijke kreet:
„Ik heb z'n gezicht gezienHet
is..,"
„Vervloekt! Zet dat ding stop!
Ik wil niets meer horen! Ik..."
Daniel was opgesprongen. Hij
greep zijn stoel en wilde hem met
al de kracht waarover hij be
schikte, op de dictaphone laten
neerkomen. Bates had de bedoe
ling van de woesteling doorzien.
Snel als de gedachte rukte hij de
machine van het schrijfbureau,
haar reddend voor vernieling.
(Wordt vervolgd)
CARNAVAL
Ook in Berndijk is de eerste carnavals
avond een reuze succes geworden; twee
avonden resten nog, om bij café Th. van
Boxtel eens lekker te dansen op „de reus
van Antwerpen", een 7 m lang en 3 mhoog
volautomatisch modern orgel. In café Snoe
ren, Kerkzicht, zorgen de reeds alom be-
e Kaatsheuvelse Wavo's voor de ujiste
stemming. Nog twee dagen resten ons,
Berndijk en „zet 'm op", liefst gecostu-
meerd.
STATIEDAG
De kaartver. De Dreef heeft zondag j.l.
haar jaarlijkse statiedag gevierd. Evenals
andere jaren waren de heren om 4 uur pre
fent, terwijl de dames om 6 uur arriveer-
waarvoor het gebak reeds geserveerd
1. De voorzitter de heer A. Snoeren
te in zijn openingswoordje dat alles
veer goed zou verlopen, hij was ook zeer
rerheugd dat het ledental met 4 personen
was toegenomen. Hij vonw 't wel jammer
dat er twee heren afwezig waren wegens
dekte, doch deze zouden, aldus de voor-
dtter, niets van de feestdis tekort komen.
Hij bedankte ook reeds de gulle gevers van
deze avond. Natuurlijk smaakten daarna de
gebraden haantjes tijdens de koffietafel,
gratis geschonken door mevr. Groenendaal,
prima. De stemming was weer snel com
pleet en ieder droeg er het zijne toe bij,
wat 't geheel een onvergetelijke avond deed
worden. In 't sluitingswoord van de voor
zitter, dankte hij speciaal de hospes en mevr.
Groenendaal, die zich weer onbetaalbaar
voor de vereniging De Dreef hadden ge
toond.
(een kwartje per seconde)
Voor direct gevraagd
Schoenfabriek H. J. van Bladel N.V.
„Princess" Wilhelminastraat 24 Waalwijk
XXV.
