1
L
GEZAGSVERHOUDINGEN
IN HET.GEZIN
Gemeenteraad Sprang-Capelle
m
MAC MUZZLE EN HET GEHEIM VAN DE GOUDEN BOEM
Ill GEI
LADS
WjL
DE ECHO VAN HET ZUÏDEN VAN DINSDAG 4 APRIL 1961
20 jaar 267,(ongehuwd)
21 jaar 287.(ongehuwd)
22 jaar 358.(gehuwd)
Korporaal
20 jaar 285.—
21 jaar 309.
22 jaar 388.-(gehuwd)
GRONDAANKOPEN VOOR UITBREIDINGSPLAN
Biljarten
DOS BLEEf
DE VISSER VAN
FLORIDA
r
WAT VERDIENT EEN
MILITAIR
Bruto salaris per maand.
Soldaat eerste klas
Re#rve-sergeant/wachtmeester:
20 jaar 350.—
21 jaar 378.—
22 jaar 422.(gehuwd)
Reserve 2e luitenant
Bij aanvang 515.
1 wedde dienstjaar 549.
2 wedde dienstjaren 588.
(gehuwd)
Voor de afd. Waalwijk van het
r.k. Vrouwengilde, hield Pater N.
A. v. Rijn, o.p. uit Venlo een bij
zonder boeiende en indringende
conferentie over 't onderwerp „Ge
zagsverhoudingen in het Gezin".
De omwenteling in de maatschap
pelijke constellatie, die zich sinds 't
begin van deze eeuw heeft voltrok
ken, heeft ook het gezin niet onbe
roerd gelaten. De gezagscrisis die
zich overal voordoet, laat zich ook
in het gezin gevoelen. Daar er een
grote verscheidenheid van gezins
typen is, liggen ook de moeilijkhe
den in elk gezin en zelfs voor elk
geval anders, zodat het ook zelfs
voor de meest ervaren psycholoog
en paedagoog onmogelijk is een pas
send recept te geven. Echter komt
elke gezagscrisis ook in het gezin
mede voort uit een verkeerde op
vatting en een verkeerde uitoefe
ning van de gezagsfunctie. Gezag
kan niet, zoals het door de wijsgeer
Kant gedaan wordt, gelijkgesteld
worden met macht; dit maakt van
't gezag een vijandige factor, waar
tegen de mens in een verzetshou
ding komt. Gezag wordt afgeleid
uit de eisen van het doel in elke ge
meenschap en dus ook in de gezins
gemeenschap. De vraag is dus: wat
is het doel van het gezin? Het is
niet allereerst het belang en geluk
van de beide huwelijkspartners; de
ze aanvaarden door hun levensband
de eisen van een diepere wil, n.l.
van de natuur, wat hetzelfde is als
van de Schepper, die de menselijke
natuur zo gewild heeft. De tedere
liefde, die de huwelijkspartners
bindt voor het leven, dient het koes
terende omhulsel te zijn waarin het
jonge leven kan gedijen tot biologi
sche, maar vooral psychologische
volwassenheid. Daarom moet de
huwelijksband duren voor heel het
leven, daarom ook is de gezinsge
meenschap niet een twee-eenheid,
maar essentieel drie-eenheid, waar
in alles gericht is op het ene doel:
de volwassenheid van het kind.
De ouders zijn in de gezinsge
meenschap het van nature aange
wezen gezag over het kind, dat niet
anders is dan dienst aan het heil
van de opgroeiende mens. Hieraan
ontleent het ouderlijk gezag zijn
rechten en tegelijk ook zijn begren
zing. De jonge mens moet worden:
persoon, d.w.z. zelfbepalend, zelf-
oordelend, zelfbeslissend wezen. Ou
derlijk gezag mag daarom geen wil
lekeur, geen redeloze machtsuitoe
fening zijn, zeker niet in de latere
jaren wanneer de jonge mens lang
zaamaan opgroeit tot zelfbepalend
persoon.
Het ouderlijk gezag berust bij de
man en de vrouw; zij beiden vullen
elkaar aan. Waar de vaderlijke au
toriteit of de moederlijke tederheid
ontbreekt, geschiedt de uitoefening
van de gezagsfunctie slechts ten
halve, wat een fnuikende invloed
moet hebben op de kinderen. De
gezagsfunctie moet door de beide
onders in de zuiverste harmonie
worden uitgeoefend. Waar de vader
in zijn rol tekort schiet, zijn functie
verwaarloost, of optreedt als een
domme hoogmoedige machthebber
die met geweld zijn wil laat gelden,
waar een authoritaire moeder in
voortdurend conflict ligt met haar
man en kinderen, zullen de kinde
ren van jongsaf aan een averechtse
indruk van elk gezag krijgen en
zich in afweerhouding terugtrekken.
Gebrek aan harmonie tussen de hu-
•welijkspartners en vooral openlijke
breuk wreekt zich altijd op de kin
deren. De psycho-analyse heeft ex
perimenteel vastgesteld wat de al
gemeen-menselijke ervaring reeds
lang wist, dat hier de oorzaak ligt
van gevaarlijke neurose bij de kin
deren.
Door de grote maatschappelijke
verschuivingen is de juiste uitoefe
ning van de gezagsfunctie veel moei
lijker geworden; verschillende
oorzaken werken hiertoe mee, voor
al de overgang van het patriarchale
gesloten gezin naar het open type,
het hogere peil in ontwikkeling, dat
opgroeiende kinderen door het hui
dige onderwijs boven de ouders be
reiken, de overgang van agrarische
en klein-stedelijke millieu's naar
industrieverhoudingen. Er wordt
veel tact en aanpassingsvermogen
van de ouders vereist om de juiste
wegen in de uitoefening van hun ge
zagsfunctie te vinden. Zij moeten
trachten het midden te houden tus
sen 'n krampachtig vasthouden aan
een vastgegroeide traditie, die 't ei
gen gezinstype voor alléén-geldend
aanziet en een uit onmacht loslaten
van alle autoriteit. Wij moeten open
staan voor het andere, dat ook goed
kan zijn, maar tegelijk trachten de
essentiële gezinsstructuur te hand
haven.
De gezagsfunctie van de ouders is
dienst aan eeuwigheidswaarden,
omdat het kind gevormd moet wor
den tot persoon, d.w.z. tot 'n mens,
die zelfbepalend zijn eeuwige vol
einding moet bewerken. Daarom is
het huwelijk een sacrament, bron
van genade, waaruit door dagelijks
gebed, inzicht en kracht geput kan
worden voor een voor God verant
woorde volbrenging van de ouder
lijke taak.
De agenda, waarvoor de gemeen
teraad van Sprang-Capelle don
derdagavond bijeenkwam, bleek
uit louter hamerstukken te be
staan en in een kwartier tijd was
men er dan ook doorheen.
Goedgekeurd werd een wijzi
ging der verordening betreffende
het subsidiëren van plaatselijke
dilettanten-, muziek- en zangver
enigingen. Het betrof hier het in
stellen van een z.g. „overgangs
termijn", waardoor verenigingen,
aan welke op grond van het feit
dat het ledental is gedaald tot be
neden de subsidie-limiet van 24
leden, feitelijk geen subsidie
meer zou worden toegekend, in
de gelegenheid worden gesteld
om door eigen activiteiten het le
dental weer op te voeren tot bo
ven 24 leden. Deze termijn werd
gesteld op 3 jaar. Deze maatregel
geldt dus alleen voor verenigin
gen, die reeds subsidie hebben
ontvangen. Nieuwe verenigingen
beneden 24 leden kunnen dus
niet voor deze overgangstermijn
in aanmerking komen.
Aan de Stichting Vorming Be-
drijfsjeugd te 's-Hertogenbosch
werd een subsidie van 120.
toegekend. Oninbaar weid ver
klaard een bedrag van 3.75 aan
reinigingsrechten. Een perceel
land, gelegen aan de Eikendi.jk,
werd verpacht aan C. D. v. Cam-
pen. Ingetrokken werd het raads
besluit van 23 dec. 1960, waarbij
aan de heer H. J. (Mouthaan
bouwterrein aan de Burg. Ver-
meulenstr. werd verkocht. Door
de heer Mouthaan was intussen
medegedeeld dat hij van de koop
wilde afzien. Ten behoeve van de
realisering van het uitbreidings
plan werd besloten tot aankoop
van gronden aan de zuidzijde van
de burg. van Dijkstr. Eveneens
werd besloten tot kwijtschelding
van de door de voetbalverenigin
gen „H.N.C." en „Wit Zwart"
over 1960 verschuldigde huur
voor het sportterrein aan de Juf-
frouwsteeg. Aan de heer C. A. P.
Kramer, technisch ambtenaar in
vaste dienst der gemeente, werd
op zijn verzoek ervol ontslag ver
leend met ingang van 1 juni a.s.
Aan het begin van deze verga
dering werd door burgemeester
van Prooyen een gelukwens ge
richt tot de heer Minnaard en
echtgenote in verband met hun
45-jarig huwelijksfeest. De heer
Minnaard dankte het college van
b. en w. en de raadsleden voor de
ontvangen attentie.
Competitiewedstrijden district Waalwijk
K.N.B.B.
8-0 overwinningen van KOT I Elshout en
Keesje 2.
Ons Genoegen 3 kampioen klasse E.
Het spreekwoord zegt: de laatste loodjes
wegen het zwaarst, en dit geldt ook vooi
de sport. Voor de aanvang van de deze
week gespeelde ontmoetingen, stond in kl.
D KOT Elshout met 1 punt voorsprong op
BSV 2 aan de leiding. Doordat eerstge
noemde vereniging in de afgelopen week
echter met 8-0 van t' Zwaantje 2 won,
en BSV 2 met 4-4 gelijk speelde tegen
Nooit Volleerd 3, hebben de jongens uit
Elshout zich vaster op de eerste plaats ge
nesteld en is het verschil op BSV 2 thans
uitgegroeid tot 5 punten. Beide verenigin
gen moeten nog één wedstrijd spelen.
KOT I Elshout ontvangt HBS 2 thuis en
BSV 2 speelt eveneens thuis nog een wed
strijd tegen Ons Genoegen 2. Hoewel in cie
biljartsport alles nog mogelijk is, geloven
wij niet dat het kampioenschap in klasse D
KÖT uit Elshout nog kan ontgaan, nog
temeer omdat de vereniging in eigen huis
speelt. In ieder geval valt deze week hier
de beslissing.
In klasse E heeft Ons Genoegen 3 het
clubkampioenschap behaald. De jongens
van Wim Herman hebben een zodanig aan
tal punten vergaard, dat geen enkel ander
viertal in deze klasse, dit nog kan berei
ken, hoewel er nog enkele wedstrijden moe
ten worden gespeeld. In deze klasse is het
kampioenschap terecht gekomen bij het 4-
tal dat hierop het meeste aanspraak kan
maken en wij feliciteren Ons Genoegen 3
dan ook gaarne met het behaalde succes,
waarvoor zij op een nader te bepalen da
tum, door het districtsbestuur zullen worden
gehuldigd.
We laten de deze week gespeelde wed
strijden zoals gewoonlijk even de tevue pas
seren.
Klasse D. In klasse D ontving 't Zwaan
tje 2, KOT I Elshout en hoewel de gasten
nu ook niet direct in kampioensvorm speel
den, zagen zij toch kans om beslag te leg
gen op alle winstpunten. A. Verhoeven van
't Zwaantje moest zijn meerdere erkennen
in J. van Huiten van KOT, doch ook P.
Kools, C. van Muilekom en C. Berkelmans
van 't Zwaantje, moesten de overwinning
laten aan resp. J. Jozen, J. van Dongen en
J. v. d. Wiel van KOT I, zodat de gasthe
ren een 8-0 nederlaag leden.
OOG I, dat de gastheer was van KOT I
Waalwijk, eiste het grootste aantal winst
punten voor zich op. Alleen H. Muller van
OOG verloor zijn partij, zij het slechts met
3 car. verschil van B. Bergmans van KOT,
doch J. Dusseldorf, G1 Panders en J. Hoe-
venaars wonen van resp. J. v. d. Velden,
C. van Delft en J. van Beers, zodat de uit
slag 6 - 2 in het voordeel van OOG werd.
Eendracht 2 ontving ditmaal KNA I en
deelde de punten broederlijk samen. W.
Pullens van Eendracht verloor van W. van
Heesch van KNA, welke laatste een prima
partij speelde met een gem. van 6.30 en
een h.s. van 35. Ook Jo van Gelder ver
loor zijn partij tegen de uitstekend op dreef
zijnde G. Ouwerkerk. B. van Bladel en J.
Vos echter brachten de balans in evenwicht
door, zij het op het nippertje, te winnen van
resp. H. Rombouts en Heesbeen. Rom
bouts kwam slechts 2 en Heesbeen slechts
3 car. tekort.
Ook Ons Genoegen 2, dat Nooit Vol
leerd 4 ontving, speelde met 4-4 gelijk.
L. Pullens van eerstgenoemde vereniging
moest ditmaal het loodje leggen tegen E. v.
Herpt, doch de in ouderwetse goede vorm
spelende C. Rombouts bracht de partijen
door een overwinning op L. Slaats weer op
gelijke voet. P. IJpelaar schijnt de laatste
tijd uit vorm te zijn. Ook nu verloor hij met
groot verschil van Ad. Verkooyen, doch daar
C. Wijkmans zijn partij eveneens met groot
verschil van A. Verkooyen won, eindigde
deze ontmoeting in een 4-4 gelijk spel.
De laatste ontmoeting in klasse D wa6 die
van Nooit Volleerd 3, dat de kampioens-
candidaat BSV 2 ontving. Ook hier werd de
stand 4-4 gelijk, door overwinningen van
Cor Elshout op H. Pelders en W. Swinkels
op Jan van Bladel. H. Pullens verloor ech
ter van Jo van Bladel, terwijl W. Swinkels,
die twee partijen voor zijn rekening moest
nemen, zijn tweede partij met slechts 3 car.
verloor van de eveneens twee partijen spe
lende Jan van Bladel. 4-4 werd hier dus
de uitslag, waardoor de kansen voor BSV 2
op het kampioenschap aanmerkelijk zijn ge
daald.
In klasse E wist Keesje 2 een prachtige
8-0 overwinning te behalen op hun gasten
KNA 3. M. van" Dongen won van Hamers,
P. Hensen van C. de Jongh, A. v. Hilst jr.
van H. Eekels en A. Heuveling van M. v.
Rijswijk Een mooie prestatie.
KOT II Waalwijk ontving Keesje 3 waar
mede de gastheren de punten broederlijk
deelden. H. van Loon en M. Voogd van
KOT wonnen van resp. J. van Dongen en
A. van Hilst sr. (welke laatste echter slechts
1 car. tekort kwam), doch J. Kerkhof en L.
van Brunschot moesten de overwinning Ia-
ten aan resp. LI. Pullens en J. Mey; uitslag
dus 4-4.
KOT 2 Elshout speelde eveneens 4-4
gelijk tegen Eendracht 3 (hiervan ontvingen
we geen gedetailleerde uitslag).
Hier volgen de uitslagen
Klasse D
Nooit Volleerd 3 - BSV 2 4-4
Ons Genoegen 2 - Nooit Volleerd 4 4-4
Eendracht 2 - KNA I 4-4
OOG I-KOT I Waalwijk 6-2
't Zwaantje 2 - KOT I Elshout 0-8
Klasse E
Keesje 2 - KNA 3 8-0
KOT 2 Waalwijk - Keesje 3 4-4
KOT 2 Elshout - Eendracht 3 4-4
Hoogste serie en hoogste partijgemiddelde
W. van Heesch van KNA I met resp. 35
en 6.30.
District Waalwijk KNBB
Persoon'ijk kampioenschap bandstoten kl. B
Vanaf heden staat de inschrijving open
voor het persoonlijk kampioenschap band
stoten kl. B van het district Waalwijk van
de KNBB. De inschrijving sluit op 9 april.
Na deze datum kunnen geen inschrijvingen
meer worden aangenomen. Het inschrijfgeld
a fl.- moet bij de inschrijving worden
voldaan bij de wedstrijdleider de heer H.
Pelders, van Wielesteinstraat 32 Waalwijk.
IALLüL
Ook na de schoonmaak en het
Paasfeest blijft de politiek een kwa
lijk riekende zaak, te vies veelal om
met blote handen aan te pakken, maar
desondanks door vele vooraanstaande
mensen met fanatieke toewijding ge
koesterd en beoefend. Daartoe beho
ren ook de politieke bondgenoot
schappen, die achter het bijna ont
roerende uiterlijk van stereotiepe
glimlachjes en schouderklopjes een
venijnige dosis schaamteloze verra
derlijkheid verbergen. Want hoe moet
men de weigering van de Verenigde
Staten om aanwezig te zijn bij de in
stallatie van de Nederlandse Nieuw-
Guinearaad - nota bene na een aan
vankelijke toezegging - anders be
stempelen?! Naar de oorzaak van de
ze verraderlijke en kwetsende beslis
sing hoeven we natuurlijk niet te zoe
ken, het is zonder meer duidelijk dat
zij is genomen onder Indonesische
druk. Indonesië heeft gedreigd het
bezoek van president Soekarno te an
nuleren, indien de V.S. bij de instal
latie van de Nieuw-Guinearaad ver
tegenwoordigd zou zijn.
Zonder enig gewetensbezwaar,
zonder enige verklaring zelfs wordt
hier de bondgenoot Nederland - die
in de Amerikaanse geldboeken ken
nelijk als onbetekenendstaat ge
waardeerd - door de F.S. in zijn
hemd gezet en verraden ten gunste
van een land, dat er alleen maar op
uit is om in en rond Indonesië een
machtssfeer op te bouwen naar Rus
sisch voorbeeld en waarin voor enige
Westerse invloed geen plaats meer zal
zijn. Of zouden de Amerikanen wer
kelijk zo infantiel dom zijn, dat zij
nog altijd ergens geloven in een
Amerikaanse vinger in de rode Soe
karno-pap? Maar ook al zou die mo-,
gelijkheid ergens aanwezig zijn, dan
nog is het verraden en kwetsen van
een bondgenoot een daad die men
wel op de laatste plaats van een ka
tholieke president zou verwachten.
Het is overigens niet de eerste
maal dat de V.S. ons land op kwet
sende wijze hebben laten vallen 'en het
bondgenootschap op ergerlijke wijze
hebben verloochend. Wie terugbladert
in het na-oorlogs geschiedenis^
vindt daar enkele in politiek opat
stichtende" voorbeelden van.
Dit nieuwe bewijs van Amerilm.
se „vriendschap" roept opnieuw 4
vraag op wat wij, Nederlanders,
halve een papieren bondg
met de Amerikanen eigenlijk
hebben en. waar om wij, behalve l
omdat we niet in communistisèt
handen willen vallen, ons verbonk
zouden moeten voelen met de
rikanen, door wie vriendschapen
bondenheid kennelijk alleen me
nanciële maten gemeten worden
W aar om mpeten we blij zijn
Amerika, behedve dan om het feit k
ze evenveel moordtuig hebben éi
sovjets en daardoor een
bloedbad kunnen voorkomen? Om
vernedering en de vertrapping^
negers, die eeuwen geleden als sL
naar Amerika zijn geranseld en i
nog - met de hand van de Amf
kaatise regering op het Handvest
als vee worden behandeld, terwijl ij
de papoeas als vrije mens willen Ié
leven!? Om de rock 'n roll-cultn,
die niet bepaald heeft bijgedragent
de geestelijke rijkdom en frisheide
de Nederlandse jeugd? Om de
sterfilms en de body-building-]
se? Om de Hollywoodse
moraal en goksyndicaten of om 4
wapenleveranties aan Indonesië!
Och, natuurlijk legt een
se mening geen gewicht in
tieke schaal en dit simpele
is van veel minder belang dan fe
huishoudboekje van mevrouw fit
Kennedy.
as't vorig
de belan.
verkie
oor die van
leder weet
idochinese st
sche bewegir
won. De 1
Pathet Lac
zou 1
jterikanen e
is op
Wordt h
ook wel hi
van het I
„id-Vietnam,
gered uit
issen hebben
j een flin
jekregen.
ondei
i guerrilla/
,1e provincie
om Lt
aangrenzende
wilden de
w-pact een
h communist
De Ameriki
I pact deel
'ransen, Aus
Iers, en met c
ind (Siam),
wensei
ilie Amerikas
tiire adviseur:
fade partijer
neemde milil
Soekarno zal er heus niet mié
hartelijk om ontvangen worden.
Als bondgenoot, wat dacht uü
Avam A'
Polen
Dale verzoenii
wenste het wi
conferen
en, rood-
(omlanden v:
lelijke v
lit het weste
lectoraat" wil
mie dit voors
■den de V
laos, om da;
a de overv
ra dan dichi
ikns confl
sd echter
:og steeds, c
men.
Mac Muzzle en Pie Yah Ma lie
pen met ernstige gezichten rond
en dachten er ingespannen over
na hoe ze die misdadige commis
saris eigenlijk in de val. moesten
lokken. „Eigenlijk weten we niets
helemaal zeker...", zei Mac na 'n
poosje. „Wat zegt zo'n gouden
potlood? Niet veel, wiant er lopen
misschien wel duizend mensen
rond, die zo'n potlood hebben.
Bewijzen moeten we hebben, Pie!
Bewijzen Weer liepen ze
zwijgend een tijdje door, tot Mac
plotseling opgewonden uitriep
„Hela, Piel Zie je dat?" - Wan
neer ge het bronsmetalen voor
werp bedoelt, dat de avondlan-
ders standbeeld noemen, ja... dat
zie ik", zei Pie Yah Ma. „Dan
heb ik een reuze idee!" vervolgde
,Mac. Hij begon druk tegen Pie
Yah Ma te fluisteren en deze
knikte geestdriftig met z'n hoofd.
„Héél goed, héél goed",
hij. „Uw plan geeft blijk van eet
groot en verheven vernuft!"-
Toen zei Mac Muzzle: „Laten®
dan eerst naar dat gindse
gaan. Dat is vast het woninkj
van de parkwachter. We hebbe:
zijn hulp en medewerking besiis
nodig." Ze liepen snel op
huisje af en Mac sloeg met
knokkels van zijn hand een
roffel op de deur...
ire hu
ikke recht
iter worden
awmmisme
iaierikaanse
ceeft dit beg
:olp aangebi
rast willen
interne
itivorminger
■effing van
eersende ka
onderwijs, d(
jen corruptii
die te
ta worden.
Kortom
met zich in
'oordeel te 1
ening. In 1
op deze
communisten
vinden onde:
Nadruk ver]
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
RICHARD POWELL
Voor een dergelijk tochtje zou hij
wel een flinke hoeveelheid benzine
nodig hebben, besefte ik, want over
water ligt Kaap Sabi op ongeveer
honderdvijftig mijl afstand van Fort
Myers.
Toen we aan bakboord de Capti-
va Geul in zicht kregen, haalde
Chuck een paar zware hengels met
monsterachtige spoelen en stevige
lijnen te voorschijn en voorzag de
haken van repen poon, zodat 't aas
in het water de indruk van levende
vis zou maken. Georgia stond met
ijskoude beleefdheid haar visstoel
af aan Arab, die een van de werp
hengels nam, terwijl ik me de an
dere liet opdringen. Het was een
heel ander soort visfuig dan waar
mee ik geoefend had, maar gelukkig
deed Arab of haar handen verkeerd
stonden en Chuck beijverde zich
haar alles geduldig uit te leggen.
We wierpen het aas uit en kruis
ten langzaam over het groene wa
ter. Niets gebeurde er. Nu en dan
kolkte dichtbij ons het water even
en verscheen er een vin of 'n dikke,
gebogen rug boven de oppervlakte,
doch de repen poon bleven zo rus
tig drijven als goudvissen in een
kom.
Chuck gaf Georgia zijn plaats
aan het stuurwiel en kwam naar
mij toe.
„Ik snap er geen lor van", brom
de hij. „Je ziet de smeerlappen ge
woon zwemmen. Wat denk jij, dat
er mis is?"
Ik dacht een ogenblik na.
,,'t Getij," zei ik ferm.
„Ja, ik moet toegeven, dat het op
het ogenblik verloopt, maar ik heb
ze op andere dagen bij zulk getij
bij de vleet gevangen."
„De wind," zei ik, niet in het
minst uit het veld geslagen. „Het
uur van de dag. Waterplanten. At
mosferische druk. Maanstand."
Chuck keek even verbluft.
„O, ja," mompelde hij, „dat zal
wel. Ik heb het nooit zo weten
schappelijk bekeken."
Omstreeks het middaguur haal
den we ons aas binnen en Chuck
stuurde het jacht naar een kalme
kreek en ankerde daar. Hij stelde
voor, wat te zwemmen, voor we
gingen eten, maar de dames hadden
geen badpakken meegebracht en ik
zelf zou me voor geen geld ter we
reld in dat water gewaagd hebben,
tenzij in een duikboot. Dus ging
Chuck alleen. Hij was werkelijk 'n
goed zwemmer, wat hij natuurlijk
wist en hij stelde zich danig voor
Arab aan. Hij maakte tenminste 'n
spektakel als een watervliegtuig.
Ten laatste nam de T.arzan-voor-
stelling een einde en we aten onze
lunch en gingen weer kruisen. Arab
en ik lieten ons aas slepen, heen en
weer, en ik was zeer tevreden over
het gedrag van de vissen. Na een
hele poos bleef mijn haak aan de
grond zitten dat meende ik al
thans. Ik stond op uit de stoel en
gaf een ruk aan de hengel om de
haak los te krijgen. Het volgende
ogenblik roste er een ijsbeek langs
mijn rug.
De top van de hengel boog en de
spoel gierde, terwijl de lijn flitste,
en naast de achtersteven barstte het
water open en spatte een geweldige,
zilvergrijze vis omhoog, die zich
sidderend schudde als een stier, die
zijn tegenstanders op de hórens
neemt. Hij plofte terug in het wa
ter en spleet 't volgend ogenblik
opnieuw de golven. Mijn vingers
vingers raakten in de knoop en ik
schopte mezelf tegen de schenen.
„Moeilijkheden?" vroeg Chuck.
Ik wierp tersluiks een blik opzij
en zag hem nieuwsgierig toekijken,
met een diepe rimpel in zijn voor
hoofd. Ik huiverde. Nog een minuut
en ik zou ontmaskerd staan als een
ij dele grootspreker.
„Alles oké", zei ik, en trachtte
mijn stem bedaard te doen klin
ken.
„Oei-oeigilde Arab. „Ik heb
beet!"
Chuck stortte zich op Arab's
stiel en goot 'n stroom van raad
gevingen over haar uit. Na enke
le ogenblikken kwam aan 't licht
dat Arab helemaal niet beet had,
hoewel ze bijna huilend volhield,
dat ze een harde ruk gevoeld had.
Chuck suste en troostte haar en
inmiddels speelde ik het klaar,
mijn vingers uit de knoop en m'n
voeten in bedwang te krijgen.
Toen daagde er wterkelijk uit
komst op. Arab begon haar lijn
op te winden om te zien of haar
aas soms verdwenen was en dit
maal behoefde ze geen uitvluch
ten te verzinnen, want een tar-
poen beet zich aan haar haak
vast en maakte een salto mortale
door de lucht en Arab schreeuw
de moord en brand; en van dat
ogenblik af was Chuck mijn be
staan vergeten. De tarpoen dui
kelde en buitelde en ging als een
razende aan de haal. De spoel
schaafde de knokkels van mijn
rechterhand. Mijn linkerpols be
gon op te zwellen door de inspan
ning waarmede ik de hengel om
klemde. De pezen van mijn lin
kerschouder leken te knappen als
goedkope vioolsnaren.
Arab's vis was een stuk klei
ner dan de mijne en ik geloof dat
ze hem zonder veel moeite binnen
had kunnen halen, doch ze stelde
zich aan als een hulpeloos klein
kind, opdat Chuck de flaters niet
zou bemerken, die ik beging.
Toen verscheen er een tweede
redder in de nood. Op de plek
waar het snoer in het water ver
dween, ontstond een woedende
draaikolk. Een paar donkere
staarten geselden de oppervlakte,
toen viel de lijn slap en drie of
vier zwarte vinnen zigzagden
langzaam weg. Waar zojuist het
water nog heftig in beroering ge
weest was, doken visdiefjes, op
zoek naar afval.
„Haaien" sprak een koele stem
naast mij. Het was Georgia, die
tijdens het gevecht het roer had
bediend. Ze nam me met een ei
genaardige blik op. Was het ie
mand anders geweest, dan zou ik
gezegd hebben, dat het medelij
den was, doch aangezien het Ge
orgia was schreef ik die
aan verbeelding toe.
Chuck had gezien, wat er
mijn tarpoen gebeurd was.
nam de hengel van Arab over en
haalde de vis binnen, als een Lv
chie zijn vlieger.
„Toe, laat 'm zwemmen",
Arab, toen hij hem ter hooj
van de railing had opgehesen.
Chuck maakte de haak los f'
de tarpoen plofte in 't water te
rug en zwom langzaam weg.
Chuck keek mij aan met 'n
drukking alsof hij trachtte zie
iets te herinneren.
„Vergis ik me, of had je j
niet niet een beetje moeilijk
den?" vroeg hij.
„O, 'een klein beetje maar
ik. „Ik moest even vtennen
de manier van doen van zon
poen."
„Een heel handelbaar visje
ders" zei Chuck. „Een goede W
derd pond weegt ie al gauw
zullen je wel aan een nieuwe®
pen, wat jou?
„Zou je mij ook niet 'n keer/
laten vissen?" vroeg Georgia'
„O", zei Chuck, „nu..."
„Natuurlijk" zei ik,„ nogalk
gisch, ik zou niet graag
voor mezelf opeisen."
alle pre1
„Merci",
et zeker
oog was
Chuck d'
aan de ha
wer heen
Arab en Ge
ik maakte
m ligstoe
hoofd af, 1
weid trach
killen. Mij
'weemaal
)'ang opgez
in staat, dc
horhand te
za', bepaal
'ot Georgia
haar gezels
was, op
'reemd. Hi
il niet
haar niet o
'onderling
'nd aangei
nr'jn tarpc
hadden en
"ngwasdi
ze „Merci"
niets op te
haar te we
H(
We beh