1 L GEZAGSVERHOUDINGEN IN HET.GEZIN Gemeenteraad Sprang-Capelle m MAC MUZZLE EN HET GEHEIM VAN DE GOUDEN BOEM Ill GEI LADS WjL DE ECHO VAN HET ZUÏDEN VAN DINSDAG 4 APRIL 1961 20 jaar 267,(ongehuwd) 21 jaar 287.(ongehuwd) 22 jaar 358.(gehuwd) Korporaal 20 jaar 285.— 21 jaar 309. 22 jaar 388.-(gehuwd) GRONDAANKOPEN VOOR UITBREIDINGSPLAN Biljarten DOS BLEEf DE VISSER VAN FLORIDA r WAT VERDIENT EEN MILITAIR Bruto salaris per maand. Soldaat eerste klas Re#rve-sergeant/wachtmeester: 20 jaar 350.— 21 jaar 378.— 22 jaar 422.(gehuwd) Reserve 2e luitenant Bij aanvang 515. 1 wedde dienstjaar 549. 2 wedde dienstjaren 588. (gehuwd) Voor de afd. Waalwijk van het r.k. Vrouwengilde, hield Pater N. A. v. Rijn, o.p. uit Venlo een bij zonder boeiende en indringende conferentie over 't onderwerp „Ge zagsverhoudingen in het Gezin". De omwenteling in de maatschap pelijke constellatie, die zich sinds 't begin van deze eeuw heeft voltrok ken, heeft ook het gezin niet onbe roerd gelaten. De gezagscrisis die zich overal voordoet, laat zich ook in het gezin gevoelen. Daar er een grote verscheidenheid van gezins typen is, liggen ook de moeilijkhe den in elk gezin en zelfs voor elk geval anders, zodat het ook zelfs voor de meest ervaren psycholoog en paedagoog onmogelijk is een pas send recept te geven. Echter komt elke gezagscrisis ook in het gezin mede voort uit een verkeerde op vatting en een verkeerde uitoefe ning van de gezagsfunctie. Gezag kan niet, zoals het door de wijsgeer Kant gedaan wordt, gelijkgesteld worden met macht; dit maakt van 't gezag een vijandige factor, waar tegen de mens in een verzetshou ding komt. Gezag wordt afgeleid uit de eisen van het doel in elke ge meenschap en dus ook in de gezins gemeenschap. De vraag is dus: wat is het doel van het gezin? Het is niet allereerst het belang en geluk van de beide huwelijkspartners; de ze aanvaarden door hun levensband de eisen van een diepere wil, n.l. van de natuur, wat hetzelfde is als van de Schepper, die de menselijke natuur zo gewild heeft. De tedere liefde, die de huwelijkspartners bindt voor het leven, dient het koes terende omhulsel te zijn waarin het jonge leven kan gedijen tot biologi sche, maar vooral psychologische volwassenheid. Daarom moet de huwelijksband duren voor heel het leven, daarom ook is de gezinsge meenschap niet een twee-eenheid, maar essentieel drie-eenheid, waar in alles gericht is op het ene doel: de volwassenheid van het kind. De ouders zijn in de gezinsge meenschap het van nature aange wezen gezag over het kind, dat niet anders is dan dienst aan het heil van de opgroeiende mens. Hieraan ontleent het ouderlijk gezag zijn rechten en tegelijk ook zijn begren zing. De jonge mens moet worden: persoon, d.w.z. zelfbepalend, zelf- oordelend, zelfbeslissend wezen. Ou derlijk gezag mag daarom geen wil lekeur, geen redeloze machtsuitoe fening zijn, zeker niet in de latere jaren wanneer de jonge mens lang zaamaan opgroeit tot zelfbepalend persoon. Het ouderlijk gezag berust bij de man en de vrouw; zij beiden vullen elkaar aan. Waar de vaderlijke au toriteit of de moederlijke tederheid ontbreekt, geschiedt de uitoefening van de gezagsfunctie slechts ten halve, wat een fnuikende invloed moet hebben op de kinderen. De gezagsfunctie moet door de beide onders in de zuiverste harmonie worden uitgeoefend. Waar de vader in zijn rol tekort schiet, zijn functie verwaarloost, of optreedt als een domme hoogmoedige machthebber die met geweld zijn wil laat gelden, waar een authoritaire moeder in voortdurend conflict ligt met haar man en kinderen, zullen de kinde ren van jongsaf aan een averechtse indruk van elk gezag krijgen en zich in afweerhouding terugtrekken. Gebrek aan harmonie tussen de hu- •welijkspartners en vooral openlijke breuk wreekt zich altijd op de kin deren. De psycho-analyse heeft ex perimenteel vastgesteld wat de al gemeen-menselijke ervaring reeds lang wist, dat hier de oorzaak ligt van gevaarlijke neurose bij de kin deren. Door de grote maatschappelijke verschuivingen is de juiste uitoefe ning van de gezagsfunctie veel moei lijker geworden; verschillende oorzaken werken hiertoe mee, voor al de overgang van het patriarchale gesloten gezin naar het open type, het hogere peil in ontwikkeling, dat opgroeiende kinderen door het hui dige onderwijs boven de ouders be reiken, de overgang van agrarische en klein-stedelijke millieu's naar industrieverhoudingen. Er wordt veel tact en aanpassingsvermogen van de ouders vereist om de juiste wegen in de uitoefening van hun ge zagsfunctie te vinden. Zij moeten trachten het midden te houden tus sen 'n krampachtig vasthouden aan een vastgegroeide traditie, die 't ei gen gezinstype voor alléén-geldend aanziet en een uit onmacht loslaten van alle autoriteit. Wij moeten open staan voor het andere, dat ook goed kan zijn, maar tegelijk trachten de essentiële gezinsstructuur te hand haven. De gezagsfunctie van de ouders is dienst aan eeuwigheidswaarden, omdat het kind gevormd moet wor den tot persoon, d.w.z. tot 'n mens, die zelfbepalend zijn eeuwige vol einding moet bewerken. Daarom is het huwelijk een sacrament, bron van genade, waaruit door dagelijks gebed, inzicht en kracht geput kan worden voor een voor God verant woorde volbrenging van de ouder lijke taak. De agenda, waarvoor de gemeen teraad van Sprang-Capelle don derdagavond bijeenkwam, bleek uit louter hamerstukken te be staan en in een kwartier tijd was men er dan ook doorheen. Goedgekeurd werd een wijzi ging der verordening betreffende het subsidiëren van plaatselijke dilettanten-, muziek- en zangver enigingen. Het betrof hier het in stellen van een z.g. „overgangs termijn", waardoor verenigingen, aan welke op grond van het feit dat het ledental is gedaald tot be neden de subsidie-limiet van 24 leden, feitelijk geen subsidie meer zou worden toegekend, in de gelegenheid worden gesteld om door eigen activiteiten het le dental weer op te voeren tot bo ven 24 leden. Deze termijn werd gesteld op 3 jaar. Deze maatregel geldt dus alleen voor verenigin gen, die reeds subsidie hebben ontvangen. Nieuwe verenigingen beneden 24 leden kunnen dus niet voor deze overgangstermijn in aanmerking komen. Aan de Stichting Vorming Be- drijfsjeugd te 's-Hertogenbosch werd een subsidie van 120. toegekend. Oninbaar weid ver klaard een bedrag van 3.75 aan reinigingsrechten. Een perceel land, gelegen aan de Eikendi.jk, werd verpacht aan C. D. v. Cam- pen. Ingetrokken werd het raads besluit van 23 dec. 1960, waarbij aan de heer H. J. (Mouthaan bouwterrein aan de Burg. Ver- meulenstr. werd verkocht. Door de heer Mouthaan was intussen medegedeeld dat hij van de koop wilde afzien. Ten behoeve van de realisering van het uitbreidings plan werd besloten tot aankoop van gronden aan de zuidzijde van de burg. van Dijkstr. Eveneens werd besloten tot kwijtschelding van de door de voetbalverenigin gen „H.N.C." en „Wit Zwart" over 1960 verschuldigde huur voor het sportterrein aan de Juf- frouwsteeg. Aan de heer C. A. P. Kramer, technisch ambtenaar in vaste dienst der gemeente, werd op zijn verzoek ervol ontslag ver leend met ingang van 1 juni a.s. Aan het begin van deze verga dering werd door burgemeester van Prooyen een gelukwens ge richt tot de heer Minnaard en echtgenote in verband met hun 45-jarig huwelijksfeest. De heer Minnaard dankte het college van b. en w. en de raadsleden voor de ontvangen attentie. Competitiewedstrijden district Waalwijk K.N.B.B. 8-0 overwinningen van KOT I Elshout en Keesje 2. Ons Genoegen 3 kampioen klasse E. Het spreekwoord zegt: de laatste loodjes wegen het zwaarst, en dit geldt ook vooi de sport. Voor de aanvang van de deze week gespeelde ontmoetingen, stond in kl. D KOT Elshout met 1 punt voorsprong op BSV 2 aan de leiding. Doordat eerstge noemde vereniging in de afgelopen week echter met 8-0 van t' Zwaantje 2 won, en BSV 2 met 4-4 gelijk speelde tegen Nooit Volleerd 3, hebben de jongens uit Elshout zich vaster op de eerste plaats ge nesteld en is het verschil op BSV 2 thans uitgegroeid tot 5 punten. Beide verenigin gen moeten nog één wedstrijd spelen. KOT I Elshout ontvangt HBS 2 thuis en BSV 2 speelt eveneens thuis nog een wed strijd tegen Ons Genoegen 2. Hoewel in cie biljartsport alles nog mogelijk is, geloven wij niet dat het kampioenschap in klasse D KÖT uit Elshout nog kan ontgaan, nog temeer omdat de vereniging in eigen huis speelt. In ieder geval valt deze week hier de beslissing. In klasse E heeft Ons Genoegen 3 het clubkampioenschap behaald. De jongens van Wim Herman hebben een zodanig aan tal punten vergaard, dat geen enkel ander viertal in deze klasse, dit nog kan berei ken, hoewel er nog enkele wedstrijden moe ten worden gespeeld. In deze klasse is het kampioenschap terecht gekomen bij het 4- tal dat hierop het meeste aanspraak kan maken en wij feliciteren Ons Genoegen 3 dan ook gaarne met het behaalde succes, waarvoor zij op een nader te bepalen da tum, door het districtsbestuur zullen worden gehuldigd. We laten de deze week gespeelde wed strijden zoals gewoonlijk even de tevue pas seren. Klasse D. In klasse D ontving 't Zwaan tje 2, KOT I Elshout en hoewel de gasten nu ook niet direct in kampioensvorm speel den, zagen zij toch kans om beslag te leg gen op alle winstpunten. A. Verhoeven van 't Zwaantje moest zijn meerdere erkennen in J. van Huiten van KOT, doch ook P. Kools, C. van Muilekom en C. Berkelmans van 't Zwaantje, moesten de overwinning laten aan resp. J. Jozen, J. van Dongen en J. v. d. Wiel van KOT I, zodat de gasthe ren een 8-0 nederlaag leden. OOG I, dat de gastheer was van KOT I Waalwijk, eiste het grootste aantal winst punten voor zich op. Alleen H. Muller van OOG verloor zijn partij, zij het slechts met 3 car. verschil van B. Bergmans van KOT, doch J. Dusseldorf, G1 Panders en J. Hoe- venaars wonen van resp. J. v. d. Velden, C. van Delft en J. van Beers, zodat de uit slag 6 - 2 in het voordeel van OOG werd. Eendracht 2 ontving ditmaal KNA I en deelde de punten broederlijk samen. W. Pullens van Eendracht verloor van W. van Heesch van KNA, welke laatste een prima partij speelde met een gem. van 6.30 en een h.s. van 35. Ook Jo van Gelder ver loor zijn partij tegen de uitstekend op dreef zijnde G. Ouwerkerk. B. van Bladel en J. Vos echter brachten de balans in evenwicht door, zij het op het nippertje, te winnen van resp. H. Rombouts en Heesbeen. Rom bouts kwam slechts 2 en Heesbeen slechts 3 car. tekort. Ook Ons Genoegen 2, dat Nooit Vol leerd 4 ontving, speelde met 4-4 gelijk. L. Pullens van eerstgenoemde vereniging moest ditmaal het loodje leggen tegen E. v. Herpt, doch de in ouderwetse goede vorm spelende C. Rombouts bracht de partijen door een overwinning op L. Slaats weer op gelijke voet. P. IJpelaar schijnt de laatste tijd uit vorm te zijn. Ook nu verloor hij met groot verschil van Ad. Verkooyen, doch daar C. Wijkmans zijn partij eveneens met groot verschil van A. Verkooyen won, eindigde deze ontmoeting in een 4-4 gelijk spel. De laatste ontmoeting in klasse D wa6 die van Nooit Volleerd 3, dat de kampioens- candidaat BSV 2 ontving. Ook hier werd de stand 4-4 gelijk, door overwinningen van Cor Elshout op H. Pelders en W. Swinkels op Jan van Bladel. H. Pullens verloor ech ter van Jo van Bladel, terwijl W. Swinkels, die twee partijen voor zijn rekening moest nemen, zijn tweede partij met slechts 3 car. verloor van de eveneens twee partijen spe lende Jan van Bladel. 4-4 werd hier dus de uitslag, waardoor de kansen voor BSV 2 op het kampioenschap aanmerkelijk zijn ge daald. In klasse E wist Keesje 2 een prachtige 8-0 overwinning te behalen op hun gasten KNA 3. M. van" Dongen won van Hamers, P. Hensen van C. de Jongh, A. v. Hilst jr. van H. Eekels en A. Heuveling van M. v. Rijswijk Een mooie prestatie. KOT II Waalwijk ontving Keesje 3 waar mede de gastheren de punten broederlijk deelden. H. van Loon en M. Voogd van KOT wonnen van resp. J. van Dongen en A. van Hilst sr. (welke laatste echter slechts 1 car. tekort kwam), doch J. Kerkhof en L. van Brunschot moesten de overwinning Ia- ten aan resp. LI. Pullens en J. Mey; uitslag dus 4-4. KOT 2 Elshout speelde eveneens 4-4 gelijk tegen Eendracht 3 (hiervan ontvingen we geen gedetailleerde uitslag). Hier volgen de uitslagen Klasse D Nooit Volleerd 3 - BSV 2 4-4 Ons Genoegen 2 - Nooit Volleerd 4 4-4 Eendracht 2 - KNA I 4-4 OOG I-KOT I Waalwijk 6-2 't Zwaantje 2 - KOT I Elshout 0-8 Klasse E Keesje 2 - KNA 3 8-0 KOT 2 Waalwijk - Keesje 3 4-4 KOT 2 Elshout - Eendracht 3 4-4 Hoogste serie en hoogste partijgemiddelde W. van Heesch van KNA I met resp. 35 en 6.30. District Waalwijk KNBB Persoon'ijk kampioenschap bandstoten kl. B Vanaf heden staat de inschrijving open voor het persoonlijk kampioenschap band stoten kl. B van het district Waalwijk van de KNBB. De inschrijving sluit op 9 april. Na deze datum kunnen geen inschrijvingen meer worden aangenomen. Het inschrijfgeld a fl.- moet bij de inschrijving worden voldaan bij de wedstrijdleider de heer H. Pelders, van Wielesteinstraat 32 Waalwijk. IALLüL Ook na de schoonmaak en het Paasfeest blijft de politiek een kwa lijk riekende zaak, te vies veelal om met blote handen aan te pakken, maar desondanks door vele vooraanstaande mensen met fanatieke toewijding ge koesterd en beoefend. Daartoe beho ren ook de politieke bondgenoot schappen, die achter het bijna ont roerende uiterlijk van stereotiepe glimlachjes en schouderklopjes een venijnige dosis schaamteloze verra derlijkheid verbergen. Want hoe moet men de weigering van de Verenigde Staten om aanwezig te zijn bij de in stallatie van de Nederlandse Nieuw- Guinearaad - nota bene na een aan vankelijke toezegging - anders be stempelen?! Naar de oorzaak van de ze verraderlijke en kwetsende beslis sing hoeven we natuurlijk niet te zoe ken, het is zonder meer duidelijk dat zij is genomen onder Indonesische druk. Indonesië heeft gedreigd het bezoek van president Soekarno te an nuleren, indien de V.S. bij de instal latie van de Nieuw-Guinearaad ver tegenwoordigd zou zijn. Zonder enig gewetensbezwaar, zonder enige verklaring zelfs wordt hier de bondgenoot Nederland - die in de Amerikaanse geldboeken ken nelijk als onbetekenendstaat ge waardeerd - door de F.S. in zijn hemd gezet en verraden ten gunste van een land, dat er alleen maar op uit is om in en rond Indonesië een machtssfeer op te bouwen naar Rus sisch voorbeeld en waarin voor enige Westerse invloed geen plaats meer zal zijn. Of zouden de Amerikanen wer kelijk zo infantiel dom zijn, dat zij nog altijd ergens geloven in een Amerikaanse vinger in de rode Soe karno-pap? Maar ook al zou die mo-, gelijkheid ergens aanwezig zijn, dan nog is het verraden en kwetsen van een bondgenoot een daad die men wel op de laatste plaats van een ka tholieke president zou verwachten. Het is overigens niet de eerste maal dat de V.S. ons land op kwet sende wijze hebben laten vallen 'en het bondgenootschap op ergerlijke wijze hebben verloochend. Wie terugbladert in het na-oorlogs geschiedenis^ vindt daar enkele in politiek opat stichtende" voorbeelden van. Dit nieuwe bewijs van Amerilm. se „vriendschap" roept opnieuw 4 vraag op wat wij, Nederlanders, halve een papieren bondg met de Amerikanen eigenlijk hebben en. waar om wij, behalve l omdat we niet in communistisèt handen willen vallen, ons verbonk zouden moeten voelen met de rikanen, door wie vriendschapen bondenheid kennelijk alleen me nanciële maten gemeten worden W aar om mpeten we blij zijn Amerika, behedve dan om het feit k ze evenveel moordtuig hebben éi sovjets en daardoor een bloedbad kunnen voorkomen? Om vernedering en de vertrapping^ negers, die eeuwen geleden als sL naar Amerika zijn geranseld en i nog - met de hand van de Amf kaatise regering op het Handvest als vee worden behandeld, terwijl ij de papoeas als vrije mens willen Ié leven!? Om de rock 'n roll-cultn, die niet bepaald heeft bijgedragent de geestelijke rijkdom en frisheide de Nederlandse jeugd? Om de sterfilms en de body-building-] se? Om de Hollywoodse moraal en goksyndicaten of om 4 wapenleveranties aan Indonesië! Och, natuurlijk legt een se mening geen gewicht in tieke schaal en dit simpele is van veel minder belang dan fe huishoudboekje van mevrouw fit Kennedy. as't vorig de belan. verkie oor die van leder weet idochinese st sche bewegir won. De 1 Pathet Lac zou 1 jterikanen e is op Wordt h ook wel hi van het I „id-Vietnam, gered uit issen hebben j een flin jekregen. ondei i guerrilla/ ,1e provincie om Lt aangrenzende wilden de w-pact een h communist De Ameriki I pact deel 'ransen, Aus Iers, en met c ind (Siam), wensei ilie Amerikas tiire adviseur: fade partijer neemde milil Soekarno zal er heus niet mié hartelijk om ontvangen worden. Als bondgenoot, wat dacht uü Avam A' Polen Dale verzoenii wenste het wi conferen en, rood- (omlanden v: lelijke v lit het weste lectoraat" wil mie dit voors ■den de V laos, om da; a de overv ra dan dichi ikns confl sd echter :og steeds, c men. Mac Muzzle en Pie Yah Ma lie pen met ernstige gezichten rond en dachten er ingespannen over na hoe ze die misdadige commis saris eigenlijk in de val. moesten lokken. „Eigenlijk weten we niets helemaal zeker...", zei Mac na 'n poosje. „Wat zegt zo'n gouden potlood? Niet veel, wiant er lopen misschien wel duizend mensen rond, die zo'n potlood hebben. Bewijzen moeten we hebben, Pie! Bewijzen Weer liepen ze zwijgend een tijdje door, tot Mac plotseling opgewonden uitriep „Hela, Piel Zie je dat?" - Wan neer ge het bronsmetalen voor werp bedoelt, dat de avondlan- ders standbeeld noemen, ja... dat zie ik", zei Pie Yah Ma. „Dan heb ik een reuze idee!" vervolgde ,Mac. Hij begon druk tegen Pie Yah Ma te fluisteren en deze knikte geestdriftig met z'n hoofd. „Héél goed, héél goed", hij. „Uw plan geeft blijk van eet groot en verheven vernuft!"- Toen zei Mac Muzzle: „Laten® dan eerst naar dat gindse gaan. Dat is vast het woninkj van de parkwachter. We hebbe: zijn hulp en medewerking besiis nodig." Ze liepen snel op huisje af en Mac sloeg met knokkels van zijn hand een roffel op de deur... ire hu ikke recht iter worden awmmisme iaierikaanse ceeft dit beg :olp aangebi rast willen interne itivorminger ■effing van eersende ka onderwijs, d( jen corruptii die te ta worden. Kortom met zich in 'oordeel te 1 ening. In 1 op deze communisten vinden onde: Nadruk ver] FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door RICHARD POWELL Voor een dergelijk tochtje zou hij wel een flinke hoeveelheid benzine nodig hebben, besefte ik, want over water ligt Kaap Sabi op ongeveer honderdvijftig mijl afstand van Fort Myers. Toen we aan bakboord de Capti- va Geul in zicht kregen, haalde Chuck een paar zware hengels met monsterachtige spoelen en stevige lijnen te voorschijn en voorzag de haken van repen poon, zodat 't aas in het water de indruk van levende vis zou maken. Georgia stond met ijskoude beleefdheid haar visstoel af aan Arab, die een van de werp hengels nam, terwijl ik me de an dere liet opdringen. Het was een heel ander soort visfuig dan waar mee ik geoefend had, maar gelukkig deed Arab of haar handen verkeerd stonden en Chuck beijverde zich haar alles geduldig uit te leggen. We wierpen het aas uit en kruis ten langzaam over het groene wa ter. Niets gebeurde er. Nu en dan kolkte dichtbij ons het water even en verscheen er een vin of 'n dikke, gebogen rug boven de oppervlakte, doch de repen poon bleven zo rus tig drijven als goudvissen in een kom. Chuck gaf Georgia zijn plaats aan het stuurwiel en kwam naar mij toe. „Ik snap er geen lor van", brom de hij. „Je ziet de smeerlappen ge woon zwemmen. Wat denk jij, dat er mis is?" Ik dacht een ogenblik na. ,,'t Getij," zei ik ferm. „Ja, ik moet toegeven, dat het op het ogenblik verloopt, maar ik heb ze op andere dagen bij zulk getij bij de vleet gevangen." „De wind," zei ik, niet in het minst uit het veld geslagen. „Het uur van de dag. Waterplanten. At mosferische druk. Maanstand." Chuck keek even verbluft. „O, ja," mompelde hij, „dat zal wel. Ik heb het nooit zo weten schappelijk bekeken." Omstreeks het middaguur haal den we ons aas binnen en Chuck stuurde het jacht naar een kalme kreek en ankerde daar. Hij stelde voor, wat te zwemmen, voor we gingen eten, maar de dames hadden geen badpakken meegebracht en ik zelf zou me voor geen geld ter we reld in dat water gewaagd hebben, tenzij in een duikboot. Dus ging Chuck alleen. Hij was werkelijk 'n goed zwemmer, wat hij natuurlijk wist en hij stelde zich danig voor Arab aan. Hij maakte tenminste 'n spektakel als een watervliegtuig. Ten laatste nam de T.arzan-voor- stelling een einde en we aten onze lunch en gingen weer kruisen. Arab en ik lieten ons aas slepen, heen en weer, en ik was zeer tevreden over het gedrag van de vissen. Na een hele poos bleef mijn haak aan de grond zitten dat meende ik al thans. Ik stond op uit de stoel en gaf een ruk aan de hengel om de haak los te krijgen. Het volgende ogenblik roste er een ijsbeek langs mijn rug. De top van de hengel boog en de spoel gierde, terwijl de lijn flitste, en naast de achtersteven barstte het water open en spatte een geweldige, zilvergrijze vis omhoog, die zich sidderend schudde als een stier, die zijn tegenstanders op de hórens neemt. Hij plofte terug in het wa ter en spleet 't volgend ogenblik opnieuw de golven. Mijn vingers vingers raakten in de knoop en ik schopte mezelf tegen de schenen. „Moeilijkheden?" vroeg Chuck. Ik wierp tersluiks een blik opzij en zag hem nieuwsgierig toekijken, met een diepe rimpel in zijn voor hoofd. Ik huiverde. Nog een minuut en ik zou ontmaskerd staan als een ij dele grootspreker. „Alles oké", zei ik, en trachtte mijn stem bedaard te doen klin ken. „Oei-oeigilde Arab. „Ik heb beet!" Chuck stortte zich op Arab's stiel en goot 'n stroom van raad gevingen over haar uit. Na enke le ogenblikken kwam aan 't licht dat Arab helemaal niet beet had, hoewel ze bijna huilend volhield, dat ze een harde ruk gevoeld had. Chuck suste en troostte haar en inmiddels speelde ik het klaar, mijn vingers uit de knoop en m'n voeten in bedwang te krijgen. Toen daagde er wterkelijk uit komst op. Arab begon haar lijn op te winden om te zien of haar aas soms verdwenen was en dit maal behoefde ze geen uitvluch ten te verzinnen, want een tar- poen beet zich aan haar haak vast en maakte een salto mortale door de lucht en Arab schreeuw de moord en brand; en van dat ogenblik af was Chuck mijn be staan vergeten. De tarpoen dui kelde en buitelde en ging als een razende aan de haal. De spoel schaafde de knokkels van mijn rechterhand. Mijn linkerpols be gon op te zwellen door de inspan ning waarmede ik de hengel om klemde. De pezen van mijn lin kerschouder leken te knappen als goedkope vioolsnaren. Arab's vis was een stuk klei ner dan de mijne en ik geloof dat ze hem zonder veel moeite binnen had kunnen halen, doch ze stelde zich aan als een hulpeloos klein kind, opdat Chuck de flaters niet zou bemerken, die ik beging. Toen verscheen er een tweede redder in de nood. Op de plek waar het snoer in het water ver dween, ontstond een woedende draaikolk. Een paar donkere staarten geselden de oppervlakte, toen viel de lijn slap en drie of vier zwarte vinnen zigzagden langzaam weg. Waar zojuist het water nog heftig in beroering ge weest was, doken visdiefjes, op zoek naar afval. „Haaien" sprak een koele stem naast mij. Het was Georgia, die tijdens het gevecht het roer had bediend. Ze nam me met een ei genaardige blik op. Was het ie mand anders geweest, dan zou ik gezegd hebben, dat het medelij den was, doch aangezien het Ge orgia was schreef ik die aan verbeelding toe. Chuck had gezien, wat er mijn tarpoen gebeurd was. nam de hengel van Arab over en haalde de vis binnen, als een Lv chie zijn vlieger. „Toe, laat 'm zwemmen", Arab, toen hij hem ter hooj van de railing had opgehesen. Chuck maakte de haak los f' de tarpoen plofte in 't water te rug en zwom langzaam weg. Chuck keek mij aan met 'n drukking alsof hij trachtte zie iets te herinneren. „Vergis ik me, of had je j niet niet een beetje moeilijk den?" vroeg hij. „O, 'een klein beetje maar ik. „Ik moest even vtennen de manier van doen van zon poen." „Een heel handelbaar visje ders" zei Chuck. „Een goede W derd pond weegt ie al gauw zullen je wel aan een nieuwe® pen, wat jou? „Zou je mij ook niet 'n keer/ laten vissen?" vroeg Georgia' „O", zei Chuck, „nu..." „Natuurlijk" zei ik,„ nogalk gisch, ik zou niet graag voor mezelf opeisen." alle pre1 „Merci", et zeker oog was Chuck d' aan de ha wer heen Arab en Ge ik maakte m ligstoe hoofd af, 1 weid trach killen. Mij 'weemaal )'ang opgez in staat, dc horhand te za', bepaal 'ot Georgia haar gezels was, op 'reemd. Hi il niet haar niet o 'onderling 'nd aangei nr'jn tarpc hadden en "ngwasdi ze „Merci" niets op te haar te we H( We beh

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 2