FILMJOURNAAL
Luxor
JpCLl
ffiuün
Misis Sacrum
mannelijk en vrouwelijk
personeel
Bakelietpersers
jeugdige werkkrachten
MAC MIZZLE EN HET GEHEIM VAN DE G0IDEN B0EDDI
m|G
TRIMBACH
GERO-
KELTUM
cassettes
6
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 14 JULI 1961
„EDDIE IN VUUR EN VLAM"
U begrijpt natuurlijk wel dat
met deze Eddie ons aller vriend
Eddie Constantine bedoeld wordt,
de held van talloze whisky-, re
volver- en kusavonturen, waaruit
hij telkens weer zonder lichamer
lijke of geestelijke schade terug
keert tot de gewone dingen des
dagelijksen levens.
Overal waar Eddie verschijnt,
is het heibel geblazen en ook dit
maal worden er weer zeer harde
noten gekraakt. We zien hem dit
maal als geheim agent, waaruit
dan natuurlijk volgt dat zekere
duistere elementen veel meer
prijs stellen op een dode Eddie
dan op een levende en tramme
lant veroorzakende Eddie. Dat
deze elementen hun zin niet krij
gen, ligt op de eerste plaats aan
Eddie's spreekwoordelijke han
digheid en koelbloedigheid, maar
ook voor een belangrijk deel aan
de morele steun welke een zeer
schone blondine in de persoon
van Barbara Laage hem schenkt.
De valstrikken volgen elkaar op
als belasting-aanslagbiljetten en
Eddie heeft het menigmaal bij
zonder benauwd, maar wie zal 't
van Eddie kunnen winnen?
Een lekkere, pittige knokfilm,
waar men echt van opknapt.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang 14 jaar.
„LA VERTE MOISSON"
(Onrijpe Oogst)
Twee dagen slechts voor deze
eminente f ranse film, waaraan
'n authentieke gebeurtenis uit de
tweede wereldoorlog ten grond
slag ligt. Het is geüeurd in een
klein f rans stadje. De haat tegen
de bezetter wordt bij de leerlin
gen voor de eerste maal bewust
opgewekt, wanneer de Duitsers
een feestje van enkele jongelui
verstoren. Het is een strovuur,
maar ook dat kan brand veroor
zaken en zo wordt jeugdige bal
dadigheid een fel en bewust ver
zet.
Een bijzonder knap en aangrij
pend filmverhaal, dat wij u gaar
ne aanbevelen.
Maandag en woensdag.
Toegang ld jaar.
„FLITSENDE DEGENS"
Avontuurlijk, kleurrijk, span
nend en romantisch is dit pittige
filmverhaal uit het woelige En
geland van de 17e eeuw, toen de
strijd tussen de Royalisten, die
de jonge Charles Stuart op de
troon wilden zien, en de aanhan
gers van Cromwell in alle hevig
heid woedde. Stuart is op de
vlucht en zijn vrienden willen
hem naar Frankrijk laten uitwij
ken, maar Cromwell is een gena
deloos achtervolger. Dank zij
Graaf Dawlish, een van Stuarts
trouwste en meest gevreesde vol
gelingen, kan de jonge koning
ten slotte toch de boot naar
Frankrijk bereiken, maar voor 't
zover is, zijn we getuige geweest
van veel spectaculaire en span
nende gebeurtenissen.
Zondagmiddag 3 uur.
Toegang 14 jaar.
„MAG IK DEZE DANS VAN U
De B.B.-rage mag dan niet zo
groot meer zijn als voorheen, on
deugende en haar vrouwelijke
kwaliteiten goed kennende en
uitbuitende Brigitte is nog altijd
een meisje dat hele volksstam
men tegelijk naar de bioscoop
kan trekken. En ditmaal gaan we
graag mee, want „Mag ik deze
dans van U is pittig, onder
houdend en humoristisch. Als
dochter van een rijke industrieel
zien we B.B. ditmaal trouwen met
een tandarts (Henri Vidal), hoe
wel haar pa helemaal niet dol is
op tandartsen. Met een vrouw als
B.B. krijg je natuurlijk wel eens
een fikse ruzie en in dit geval
heeft het tot gevolg dat beide
echtgenoten boos het huis uitlo
pen. De tandarts komt daarbij in
contact met de geraffineerde ei
genares van 'n dansschool (Dawn
Addams). Met de daaruit voort
vloeiende kompromitterende fo
to's tracht zij de tandarts af te
zetten, maar deze is uiteraard
niet op z'n mondje gevallen en
zegt de „dame" flink de waar
heid. Maar als het leven van deze
juffrouw dan een voortijdig en
gewelddadig einde vindt, valt de
verdenking natuurlijk op de
tandarts. Dan komt B.B. in het
geweer en tracht de moordenaar
op te sporen. Ze bijt flink van
zich af, maar heeft uiteindelijk
toch de politie nodig om de juiste
persoon aan de beul over te le
veren.
Een amusante film met hier en
daar wat vrolijke ondeugd.
Van vrijdag tot en met zondag.
Toegang 18 jaar.
„REVOLVERDAMP IN
TUCSON"
De levens van twee broers in
deze western lopen wel heel ver
uiteen. De oen wordt leider van
een bende bandieten, de ander
brengt het tot 't eerzame beroep
van sheriff. Na de nodige strub
belingen tussen hen keert de ban
dietenleider echter toch weer op
het rechte pad terug en behoort
de oude vete tussen de beide
broers weer tot het verleden.
Maandag en woensdag.
Toegang 14 jaar.
Wieler-echo's
Door Ad Vingerhoets
Voor de Eerste Grote Prijs van
Burcht gingen 75 deelnemers van
start. De actiefste man was Hen
ri Schaerlaeckens en de geluk
kigste werd Tuur De Cabooter.
Piet van Hees spande zich in de
laatste kilometers nog geweldig
in om uit de greep van het pelo
ton te blijven, maar de man uit
Hoogerheide krijgt na de succes
sen van de laatste weken geen
meter vrijheid meer. Met liefst 60
man begon men aan de eind
sprint. De jury slaagde er in om
8 man te klasseren, de rest werd
ex aequo op de negende plaats
gezet. 1 Tuur de Cabooter; 2 Wil
ly Raes; 3 Joop van der Putten;
9 ex aequo o.m. Piet van Hees,
Jos Hinsen, Ab v. Egmond, Theo
Sijthoff, Jo de Roo, Jac. van den
Klundert, Michel Stolker.
Wim van Est reed in Koersel-
Stal gedurende 50 km. alleen op
kop met meer dan 2 minuten
voorsprong. Hoe het peloton ook
te keer ging, de winnaar van
Bordeaux-Parijs wenste niet te
bukken. In de eindfase kreeg
„IJzeren Willem" een defect
stuur en moest noodgedwongen
de strijd staken. De overwlin-
ningsbloemen gingen naar Gil
bert De Smedt. Martin van den
Borgh en Antoon Bergmans wer
den ex aequo op de 12e plaats
gezet.
o
Cees van Amsterdam, Fons
Steuten, Leo Coehorst (Tilburg)
en André Rekers zijn overgegaan
naar de onafhankelij kenzij vor
men de voorhoede van de groep
jongeren, die ieder jaar na de
Tour de France naar de hoogste
categorie overstappen. De aan
vulling is broodnodig, er zijn dit
seizoen heel wat beroepsrenners
die met hun sport gebroken heb
ben. De belangrijkste zijn Leo
van der Pluijm, Piet van den Bre-
kel, Frans Hofmans, Cees van
den Borst, Arie van Wetten en
Bram van Sluijs.
o
Jan Rol uit Alkmaar werd win
naar van de nieuwe semi-klassie-
ker Ster van Zwolle over 180 km.
Rol, die dit voorjaar na drie ja
ren non-actief weer op de race
fiets klom, versloeg in de eind
sprint zijn medevluchter Gerrit
Wesseling.
In Belgische amateurscoursen
is onze landgenoot Raf Ghijsel 'n
moeilijk teHdoppen tegenstander.
Ghijsel heeft dit seizoen reeds ne
gen maal het ererondje afgelegd.
IK VECHT VOOR WAARHEID;
NIET VOOR MIJN LEVEN
„Ik vecht niet voor mijn hoofd of
voor mijn hals, maar ik sta erop, dat
de onwaarheden, die in vijftien jaar
rondom mij zijn gevormd, worden
weggenomen", verklaarde Eichmann
- bleek en doodmoe dinsdag in
de rechtszaal te Jeruzalem, waar
openbare aanklager Hausner hem op
nieuw fel van alle zijden aanviel en
hem herhaaldelijk voor leugenaar uit
maakte.
Eichmann verdedigde gisteren zijn
plan om een Joodse staat te stichten
in een woest en verlaten gebied bij de
Poolse stad Nisko; hij was er enthou
siast voor geweest. „Ik geloof, dat al
uw gepraat over een Joodse staat één
grote leugen is", was Hausners reac
tie. Eichmann ging kaarsrecht staan
en zei met vertrokken gezicht: „Mag
ik misschien opmerken, dat oprecht
heid één van de weinige kwaliteiten
is, die het lot mij geschonken heeft.
Ik vecht hier niet voor mijn leven,
maar tracht het net van onwaarheden
rond mijn persoon te ontwarren".
DOCHTERTJE MISHANDELD
Eis: Vijf jaar gevangenisstraf
De officier van justitie bij de Rot
terdamse rechtbank heeft dinsdag te
gen de 21-jarige fabrieksarbeider A.
P. uit de Maasstad vijf jaar gevange
nisstraf geëist wegens mishandeling
van zijn dochtertje.
met en zonder zon
ei en zonde
PIGMA-DERM
Verdachte, die een hekel had aan
zijn driejarig dochtertje Elly, had op
een middag toen zijn vrouw niet
thuis was het kind met een bloot
buikje twee a drie cm voor een fel
brandende oliekachel gezet. De hitte
was zo hevig, dat hij die niet aan zijn
handen kon verdragen en het meisje
gauw losliet. Vlak daarna had hij
zich ongeveer een kwartier uit de ka
mer verwijderd. Bij terugkomst stond
het meisje, dat doodsbang voor hem
was, nog op dezelfde plaats. Hevig
transpirerend, het hoofdje lusteloos
naar beneden. Ze huilde niet.
Toen de moeder later thuiskwam
zei Elly: „Pappa au", en klaagde
over buikpijn. Het bleek dat ze daar
een tweedegraads brandwond van 10
cm had.
Verdachte zei, dat dit niet zijn be
doeling was geweest. „Ik heb er niet
aan gedacht wat de gevolgen konden
wezen".
De president wees erop, dat hij het
kind al die drie jaar eigenlijk zo be
handeld had. Regelmatig had ze blau
we plekken en wondjes. Vorige win
ter had „pappa" haar beide handjes
op de hete kachel gelegd. De bewuste
middag had hij haar gezichtje met
een kam en borstel bewerkt.
Wegens mishandeling van zijn
vrouw is P. eens veroordeeld. De
proeftijd van zijn straf was nog niet
afgelopen.
In het psychiatrisch rapport werd
gesproken van een driftpsychopaat, in
verminderde mate toerekeningsvat
baar. Geadviseerd werd hem een lan
ge onvoorwaardelijke straf op te leg
gen, met een voorwaardelijke terbe
schikkingstelling van de regering.
en
STASSAR Waalwijk
JONGEN VERDRONKEN
De 14-jarige Hans van Dullmen
uit Ammerzoden is dinsdagmiddag in
het gemeentelijk zwembad „De Kie-
nehoef" te St. Oedenrode verdron
ken. De jongen die met een 30-tal
medescholieren van de VGLO-school
uit Den Bosch in 't zwembad had ge
zwommen, werd bij 't vertrek naar
huis vermist. Onmiddellijk begon men
te dreggen, terwijl een aantal ge
oefende zwemmers eveneens naar de
vermiste jongen zocht. Twee uur la
ter werd het stoffelijk overschot ge
vonden.
LANDIS GYR N.V.
Waalwijk
Wij hebben plaatsingsmogelijkheid voor:
in diverse afdelingen voor fijn-mechanisch werk.
(montage en ijkerij van elektrische apparaten).
Leeftijd omstreeks 18 jaar.
Bekendheid met het persen van bakelietproduk-
ten is niet vereist.
Na de inwerkperiode volgt eventueel plaatsing in
tweeploegendienst.
Wij bieden u
goede sociale voorzieningen;
loon volgens C.A.O.-metaal.
Aanmeldingen of inlichtingen: dagelijks van 09.00 tot
12.00 en van 13.00 tot 17.00 uur aan ons bedrijf,
Vredesplein 4, afdeling Personeelszaken.
Tevens in de maanden juli en augustus op
WOENSDAGAVOND van 18.00 tot 20.00 uur.
Lederwarenindustrie
M. Schapendonk N.V.
vraagt
hoge beloning
uitstekende sociale voorzieningen
schoon zittend werk
Aanmelden Elzenweg 27, Waalwijk.
ADVERTEERT IN DIT BLAD
85.
„Na jaren van vorsen en uitzoe
ken kwamen wij te weten, dat de
stralende Gouden Boeddha zich
bevond in het museum van de
verheven stad Krabbelbos", ver
volgde Pie Yah Ma zijn verhaal.
„Mijn nutteloze broeder begaf
zich toen met mij, nietige worm,
naar het avondland om de nodige
stappen te ondernemen, die er
misschien toe zouden kunnen lei
den, dat de Boeddha weer in het
bezit van de rechtmatige eige
naars kwam. Hier aangekomen
lazen wij echter tot onze grote
schrik in een nieuwspapier, dat
de Gouden Boeddha alwéér ge
stolen was en ditmaal zelfs uit 't
zwaarbewaakte museum. Wij wa
ren ten einde raad, doch een ne
derige landgenoot kwam ons te
hulp. Deze drijft een loempia-eet-
inrichting en kent dus vele men
sen. Hij wees op de merkwaar
dige gelijkenis, die bestond tus
sen de dief op de foto en de com
missaris van politie." De offi
cier van justitie had intussen de
foto aandachtig bekeken en riep
nu verrast uit: „Maar dat is cc:
missaris (Money de Pénoze!"
„Vergeef mij deze kleine ond
breking", viel Pie Yah Ma h(
in de rede. „Het is niet de gre
commissaris-mandarijn. De fol
grafie toont een beeld van
verwerpelijke namaak-commis
ris. De echte zit daar achter zj
bureau." Hij wees op de vl
magerde gestalte, die achter ij
bureau was gaan zitten en de:
ficier van justitie vroeg: „Mi
wie is dan de namaak-commis
ris? Ik begrijp er geen sni
meer van."
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
DE VISSER VAN
FLORIDA
Richard Powell
42).
„Franco".
„Ja, generaal Franco. Ze wer
den bang, dat hij vermoord zou
worden of zoiets, en dan zou
Spanje niet langer veilig voor
hen zijn, en daarom gingen ze
naar Cuba. Sommigen van hen
kwamen af en toe op bezoek bij
monsieur en madame Versailes
dat waren de mensen, bij wie
ik inwoonde en vertelden dan
over hun plannen om in Amerika
te komen. Je zou versteld staan
als je wist hoeveel mensen hier
heen willen komen. Maar omdat
ze met de Duitsers samengespan
nen hadden, konden ze niet langs
de gewone weg over de grens ko
men. Ik luisterde altijd, als ze
dachten, dat ik niets kon horen.
Op 'n avond hoorde ik hoe ze
Ik hoorde Arab met gedempte
stem mijn naam roepen. Ik ant
woordde en zei tegen Sherry, dat
ze een andere keer haar verhaal
maar verder moest vertellen. Ik
zocht door het donker op de tast
mijn weg naar beneden, blij dat
Arab terug was. Op die stikdon
kere rivier kon je van alles ver
wachten, maar hier was je veilig
en wel en ze was niet lang onder
weg geweest, en omdat ik met
Sherry gepraat had, had ik geen
tijd gehad om me bezorgd te ma
ken.
Arab stond vlak achter de
voordeur.
Ze hijgde. „Ik dacht, dat ik
nooit meer thuis zou komen", zei
ze. „Heb je in angst gezeten?"
„Waarover?"
„Dat ik zo lang weg bleef."
„Nou", zei ik, „het is toch zeker
pas - Ik tuurde op mijn polshor
loge, verwachtend dat de beide wij
zers om en nabij de één zouden staan.
En toen stond mijn hart bijna stil.
Het was drie uur. Als Arab twee uur
langer dan nodig was op de rivier
was gebleven, dan moest er iets ge
beurd zijn. Waarschijnlijk had ze haar
tijd niet aan een pleziertochtje be-
besteed. „Iemand dood?" vroeg ik
schor.
„Welnee, liefste. Ik heb alleen
„Weigerden Harry en Chuck per
tinent je achterna te komen?"
Ze gichelde en zei: „Natuurlijk,
er is immers niets aan de hand."
„Dan is mijn horloge misschien de
kluts kwijt," zei ik hoopvol. „Ik maak
er uit op, dat je twee uur langer bent
weggebleven dan nodig was, maar
misschien is het pas één uur."
„Welnee, lieveling, het is drie uur.
Maar zie je, ik had zowat een mijl
gevaren en toen dacht ik aan die vijf
tig dollar van ons."
„Vijftig dollar? Van wie?"
„Van ons. Dat geld, dat je aan de
buffetknecht had gegeven. Ik ben
teruggegaan om het te halen."
„Maar die vijftig dollar zijn niet
meer van ons," zei ik nadrukkelijk.
„Ik heb ze ingezet, tegelijk met die
vijftig pop van Harry. Hij heeft ge
wonnen. Al het geld is dus van hem".
„O, maar dat komt hem niet toe.
Hij is immers een misdadiger."
„Dat neemt niet weg, dat geen wet
een misdadiger verbiedt, een wed
denschap te winnen."
„Nou ja; in elk geval zal het je
dan wel goed doen te horen, dat ik
het geld niet gekregen heb. Want
toen ik bij de steiger kwam, lag Har
ry's boot daar. Ik denk, dat hij juist
ons geld aan het verdrinken was.
Daarom maakte ik maar meteen
rechtsomkeert."
„Niks voor jou", mompelde ik,
„Toch is het zo. En toen ben ik
bijna regelrecht naar huis gegaan.
„Hé, wacht eens even. Terugvaren
naar de pier kan niet veel tijd in be
slag genomen hebben. Vandaar had je
nog twaalf mijl af te leggen en de
boot kan er twintig lopen. Wat be
tekent dus „bijna regelrecht naar
huis?"
„Ik ben nauwelijks één keer van
de koers afgeweken." Mijn hart deed
weer pogingen om tot stilstand te ko
men.
„En waarom ben je dan van de
koers afgeweken?" vroeg ik.
„Omdat ik zo'n kans niet voorbij
mocht laten gaan. Ik heb even de
woonschuit opgehaald."
Het leven vloeide uit mijn benen
weg en ik zakte neer op de dichtst
bijzijnde traptrede. „De woonschuit
opgehaald?" mompelde ik.
„Maar, Andy, ik had gedacht dat
je opgetogen zou zijn. Nu kunnen
we er achter komen wat ze uitgeladen
hebben. Nu hebben we ze te pakken."
Het heeft er veel van weg alsof je
je hoofd, en het mijne erbij, in de
muil van een haai gevlijd hebt", zei
ik.
„Maar je moest trots op me zijn",
zei ik, verdacht snuffend. „Het was
een hele karwei, dat ding te slepen.
En ik ben zo verstandig geweest, hem
niet dadelijk naar onze aanlegsteiger
te slepen. Ik heb hem een paar hon
derd meter stroomafwaarts laten lig
gen. Daar is juist een kreekje en ik
kon de woonschuit net in de ingang
krijgen. Ik heb onze eigen boot daar
ook verborgen, voor het geval, dat
we de woonschuit soms eens snel
moeten verslepen."
Ik dacht snel na. Harry was na
tuurlijk al lang geleden naar de kreek
teruggekeerd. Zodra hij zou zien, dat
de woonschuit verdwenen was, zou hij
naar de kroeg rennen om Chuck op
te bellen; de kroeg kon gesloten zijn,
maar hij zou zich ongetwijfeld toe
gang weten te verschaffen. Hij, noch
Chuck zouden er aan twijfelen wat er
gebeurd was. Arab had een lading
dynamiet ingehaald en het zou niet
lang duren of Harry en Chuck zou
den voor de lont zorgen.
„We moeten vlug zijn," zei ik op
springend. „Heb je ook iemand ge
zien toen je binnen kwam?"
„Ik geloof van niet. Wat is er aan
de hand? Je bent heel anders dan an
ders."
„Zo ben ik altijd als ik aan mijn
levensavond denk!, zei ik. „Heb je
de zaklantaarn?"
„Ja maar..."
„Kom mee dan en maak geen en
kel geluid. Misschien is 't huis nog
niet omsingeld, maar dat zal niet
lang meer duren."
Ik ging haar voor naar buiten,
sloop voort in de schaduw van de,
rage en kroop van de ene struik®
de andere, tot we het grasveld beis
ten. Daar aangekomen zette ik het
een lopen, dat 't vuur uit mijn zo
sloeg. Arab suisde naast mij voort
had zowaar nog adem over om
vragen wat we gingen doen. Mij o
brak de adem om te antwoordend
bereikten de kreek, waar zij de w«
schuit had vastgelegd.
„Eerst naar binnen kijken!" hij:
ik.
„Hij is op slot. Je kunt niets ziet
„Als je een minuut geduld k
wel."
Ik knipte mijn zakmes open
krabde het zwarte papier van een'
de ruitjes af. Ik had een akelig
moeden van wat ik te zien zou b
gen. Het lemmet piepte over het gl
de opening in het papier werd g«
en was tenslotte groot genoeg v<
mij om, met behulp van de zakl<
taarn, naar binnen te kijken. Ik ke
De griezels liepen over mijn rug. t
licht werd weerkaatst door verscl
dene paren ogen. Menselijke os
Mijn vermoeden was juist geweest
De slaapzakken waren uitgespt
en een twaalftal mensen lag op
grond, hun gezichten wit als vlinè
in het licht van de lantaarn.
(Wordt vervol;
Tube 2.95 - FIac.7.50 en 2.95 bij Uw drogist
AVAIN/^