LAATSTE BERICHTEN ALLE SOORTEN DRUKWERK ANTOON T/ELEN r v. wmmm GEBRUIKT HOUT H. Rijken en Co., 7 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 21 AUG. 1961 Waspik Raamsdonk Raamsdonksveer Biljarten GOUDEN BILJARTBOND Een speciale medewerker van „De Volkskrant" schrijft een artikel over de a.s. Gouden Biljartbond, die groeide van 7 clubs tot 800 clubs, met ruim 13.000 leden. Naast meer dan 300 districtskam pioenschappen worden er 36 gewes telijke en 22 nationale kampioen schappen georganiseerd, om nog niet te spreken van de districts- en gewes telijke competities. Duizenden biljarters zijn van sep tember tot juli in de weer zonder ooit verder te komen dan de voorwedstrij den voor een districtskampioenschap of de eerste ronde van een competi tie. Maar ook: zonder daarbij hun animo en ambitie voor hun sport te verliezen. Zonder afgunst op de cracks, wier namen regelmatig in de krant staan. De cracks... De Nederlandse bil- jarterij is nooit zonder geweest. Wel waren er perioden, dat men zich ang stig afvroeg, of de „oude garde" tij dig zou worden aangevuld, maar altijd weer meldden zich jonge talenten, die de kampioenskeu van hun voorgan ger overnamen. En bijna altijd was het een kwartet, dat toonaangevend was. Bos, Dommering, Robijns en Wiemers; zij werden „opgevolgd" door De Leeuw, Sengers, Sweering en Van Vliet. En tegenwoordig zijn het De Kleine, Van Oosterhout, Scholte en Wijnen, die om handtekeningen vragende jochies achter zich aan krijgen. Ook de driebandspecialisten Robijns en Sengers vonden spelers, die de fakkel verder droegen: Henny de Ruyter en Popeijus hebben zelfs gezorgd voor een onaantastbaar schijnend record, door in één beurt vijftien caramboles driebanden te sco ren. Aparte figuren Bij bovenstaande namen ontbreken er twee. Met opzet. Want Piet van de Pol en Kees de Ruyter zijn twee apar te figuren, van wie de eerste boven allen uittorent, terwijl de Waalwijker wellicht het grootste etalent is, dat de Nederlandse biljarterij sinds 1911 voortbracht. Maar hij wanbofte; ener zijds door de vrijwel gelijktijdige, maar sterker opmars van de Rotter dammer, en aan de andere kant door de voor hem te vroege opkomst van een Van Oosterhout, Scholte en Wijnen. JONGEDAME UIT TILBURG STAL DRIE MILLE VOOR DE LOL Drie Nijmeegse jongetjes van vijf en zeven jaar hebben een belangrijke rol gespeeld bij het oplossen van een diefstal, die kort tevoren in Tilburg was gepleegd. De kinderen vonden tijdens hun spel in het Julianaplantsoen een zwa re tas met geld. Zij snelden met hun buit naar huis, waar moeder zorgde voor een escorte naar het politiebu reau. Verscheidene agenten werden ingeschakeld voor het tellen van het geld, dat tenslotte een bedrag van bij na f 3000. - bleek uit te maken. Bij het tellen werden ook enkele wikkels van de Rotterdamse Bank in Tilburg aangetroffen. Dit was het eerste spoor. Na in formatie hoorde men, dat in Tilburg met grote belangstelling werd uitge keken naar het 18-jarige meisje B., kantoorbediende bij een Tilburgse ijzerhandel, dat 's ochtends voor haar werkgever een cheque van f 3000. - had moeten verzilveren, maar van de ze opdracht niet was teruggekeerd. De Nijmeegse recherche kreeg haar signalement en betrok de wacht in het park. Tegen half zes had men succes. De kantoorbediende, die daar druk bezig was alle struiken in het plant soen te inspecteren zag zich plotseling door politie omringd. Zij werd uitge nodigd mee te gaan naar het bureau, waar zij spoedig een bekentenis af legde. Het meisje vertelde, dat de tas met geld haar tijdens de vlucht uit Tilburg te zwaar was geworden. Behalve bankpapier, had men haar bij de bank ook tachtig rijksdaalders, honderd guldens en een aantal kwart jes en dubbeltjes uitbetaald. Zij had daarop de tas even in het plantsoen verstopt. Toen ze daar terugkeerde bleken de jongetjes haar te zijn vóór geweest. Zij vertelde in een bioscoop te heb ben uitgerust. Zij was van plan na de voorstelling de speurtocht te hervat ten. Zij liep toen in de val. Toen de politie haar vroeg waarom ze tot haar daad gekomen was, zei ze, „dat ze wel eens wat sensatie wilde". Ze is naar Tilburg overgebracht. VAN HIER EN DAAR De zeereerw. heer J. H. A. Zijl mans, emeritus-pastoor van Hapert, zal zich met ingang van 1 september a.s. vestigen in het St. Ignatius-ge- sticht te Tilburg. UW REMMEN EN DE MENSELIJKE FACTOR Zijn uw remmen in orde? Deze vraag stelt het Verbond voor Veilig Verkeer in de loop van deze maand op talloze wijzen aan de orde. Komt er plotseling een bromfiets uit een zijstraat? Als uw remmen niet in orde zijn kost het hèm zijn leven misschien. Komt er op een onoverzichtelijk punt een vrachtwagen voor voorrangsweg oprijden? Als uw remmen niet in orde zijn kan het u uw leven kosten. Rijdt u op de „Autobahn", op weg naar uw vakantie-oord, dicht achter uw voor ganger, en die gaat plotseling rem men; als In deze trant zijn er nog tal van andere voorbeelden te noemen. Als uw remmen niet in orde zijn, speelt u met mensenlevens. De koel-nuchtere statistieken geven aan dat door on voldoende of te Iaat remmen veel mensen in een fractie van een secon de de kille dood werden ingezonden. Volgens het Wegenverkeersregle ment moet de remvertraging van een voertuig ten hoogste zijn 3,86 m/sec2 bedragen. In meer huiselijke taal de remweg van een voertuig mag in me ters maximaal bedragen uw snelheid in km/'uur gedeeld door tien in het kwadraat. Dus bij een snelheid van 20 km/uur mag uw remweg ten hoogste bedragen (20 10)2 4 m, bij 50 km/uur (50 10)2 25 m, bij 80 km/uur (80 10)2 64 m, enz. Uiteindelijk is dit maar een richt lijn, want bij ongunstige toestand van het wegdek kan uw remweg aanmer kelijk langer zijn; men denke eens aan vallend gebladerte in de herfst, op vriezen in de winter, hagelbuien in het voorjaar, regen in de zomer; voorts aan olievlekken en „kinderhoofdjes", enz. Bij dit alles is wel de technische factor, maar niet de menselijke in overweging genomen. Tot nu toe werd uitsluitend gesproken over de remweg dus de afstand die uw voer tuig aflegt in de tijd dip verloopt tus sen het indrukken van het rempedaal en het stilstaan van uw voertuig. Maar hoe is het nu met de afstand die uw voertuig aflegt in het tijdsbe stek dat ligt tussen het moment van waarnemen van een obstakel en het moment dat u de remmen in werking stelt? De tijd die verloopt tussen het waarnemen van een obstakel, het „vertalen" van deze zintuigelijke waarneming in de gedachte „ge vaar!", het geven van het juiste „be vel" aan de ledematen, en het in wer king komen van de desbetreffende spieren? In het mobiel teststation van het Verbond voor Veilig Verkeer kon geen enkele „geëxamineerde" sneller reageren dan 0,32 seconde dus 32/100e seconde verliep tussen het opflitsen van een rood lampje en het moment dat de rem werd ingedrukt. En deze onderzochten wisten wat hen te wachten stond! Hoeveel langer zal dan deze reactietijd zijn voor diege nen, die juist van een conferentie komen en die nog even hierover zit ten na te denken, en zij die in druk gesprek zijn met hun passagiers, en de bestuurder die juist zijn lievelings programma op zijn radio beluistert? Men mag deze periode veilig stellen op 1 seconde. En dan volgt onmidde- lijk de volgende vraag: hoeveel me ters legt uw voertuig af in één secon de bij een gegeven snelheid? Bij 20 km/uur is dat bijna 10 m, bij 50 km/ uur bijna 14 m en bij 80 km/uur niet minder dan 22 m. En deze afstanden dient men op te tellen bij de bere kende remweg. Uitgaande van de mi nimale, in de wet vastgelegde, remver traging en een een reactietijd van één seconde, dient men bij de volgende snelheden per uur rekening te houden met onderstaande remweg voor uw voertuig bij 20 km/uur 9,6 m, bij 50 km/uur 38,9 m, bij 80 km/uur 86,2 m, en bij 110 km/uur 151,6 m. Rijdt dus geconcentreerdhoudt u op een afstand! Verbond voor Veilig Verkeer. Publikatie van het i® BISSCHOP MOCHT WEST- BERLIJN NIET IN Mgr. Bengsch, de nieuw benoemde bisschop van Berlijn, heeft zaterdag zijn zetel, die in Charlottenburg in 't westelijk stadsdeel ligt, niet in bezit kunnen nemen. De communisten wei gerden de bisschop, die in Oost-Ber- lijn woont, de doorgang. Daarop heeft mgr. Bengsch zijn voorganger, kardinaal Döpfner verzocht, namens hem de zetel te willen aanvaarden. Kardinaal Döpfner was reeds vorige week tot procurator benoemd om dat de kerkelijke autoriteiten moei lijkheden voorzagen. Gistermiddag heeft kardinaal Döpf ner, die zoals bekend tot aartbisschop van München is benoemd, afscheid genomen van het bisdom Berlijn. De Canisiuskerk in Charlottenburg was stampvol. In zijn afscheidsrede zei de kardinaal, dat „de katholieken van Berlijn door de liefde de hindernissen van prikkeldraad en gemetselde mu ren moeten overwinnen. Al het mo gelijke moet worden gedaan om de verbindingen in stand te houden, zelfs al gaat dat ten koste van grote moei ten en offers." Mgr. Döpfner richtte woorden van bijzondere dank tot de Evangelische medechristenen. „Ge meenschappelijk hebben zij met de katholieken vele pijnlijke herinnerin gen aan willekeur en onrecht. Maar van de andere kant toch aan veel we derzijdse hulp", zei hij. Adverteert in dit blad HAARD 25.— visitekaartjes verlovingskaartjes trouwkaarten geboortekaart j es rouwbrieven dankbetuigingen briefpapier enveloppen rekeningen raambiljetten lidmaatschapskaarten circulaires brochures jaarverslagen folders periodieken formulieren couranten leveren wij snel, onberispelijk, goedkoop Waalwijkse Stoomdrukkerij FEUILLETON van de „de ECHO VAN HET ZUIDEN" DE VISSER VAN FLORIDA door RICHARD POWELL 55) Geen van beiden verroerde zich. Ze letten niet langer op mij. Ik werk te verwoed met mijn polsen tegen de stoelrand. De pijn scheen als vuurpij len in mijn armen omhoog te schieten, om in mijn hoofd uiteen te spatten. „We zullen de ankers nemen", zei Chuck. „Haal jij dat van jouw boot". „Bega geen stommiteit, Harry!" hijgde ik. „Ga niet van je plaats! Chuck deed net alsof hij in mijn nchting keek, maar in werkelijkheid keek hij naar de speer. „Waar heeft hij het over?" zei hij. „Weet ik veel", zei Harry. „Haal Jij dat anker maar." „Ik zal dat van hun boot en van eze halen". Hij deed geen stap van 2ljn plaats. „Dat is pas drie", zei Harry. „Een voor Blake. Eén voor Geor- S'a. Eén voor de andere twee". Er knapte iets bij mijn polsen. Ik Wlst °f het de lijn of een pees was. De pijn in mijn hoofd was om dol te worden. „Hij heeft twee ankers in zijn boot!" riep ik. „Hij heeft er een ex tra onder het voordek! Da's samen vier". Ik wist zelf niet of het waar was of niet. Het kon me niet schelen. „Vier ankers" schreeuwde ik. „Dat betekent één voor jou, Harry! Dat. De revolver in Chuck's hand vloog omhoog. Misschien was het voor mij bestemd. Ik weet het niet. Harry wachtte niet af. De glanzende stalen punten flitsten naar voren. Chuck wierp zijn lichaam opzij. Zijn linker hand vloog omhoog en sloeg naar de speer, die op zijn keel afsuisde. Het staal sloeg door zijn hand, zoals de vlam door een droog palmblad slaat. Hij uitte een kreet en zwaaide met de revolver. Zes maal dreunde mijn hoofd van een schot. Bij elk schot sidderde Harry en zakte hij verder in elkaar. Na het laatste lag hij in een hoek als een hoop vodden. Mijn oren deden nog pijn van het blaffen van de revolver. Chuck bleef schreeuwen. Hij ging te keer als een weerwolf. Hij liet de revolver vallen, raapte Harry's mes op en sneed de lijn door, die de schacht met de kop van de speer ver bond. Toen greep hij de stalen punt en gaf een ontzettende ruk. Ik kneep mijn ogen dicht... Zijn kreet sneed als een scheermes in mijn oren. Toen ik weer keek, had hij het spitse, van weerhaken voor ziene metaal uit zijn linkerhand ge scheurd en staarde hij naar de don kere droppels die uit zijn hand wel den. Zijn schreeuwen maakte plaats voor gejank, en dat op zijn beurt weer voor een jengelend grienen. Hij slingerde de metalen speerpunt ver in zee, als een kind, dat een stuk speelgoed weg smijt, waaraan het zich bezeerd. Nog steeds grienend bukte hij zich en sleepte Harry's lichaam naar de ach tersteven. Met een venijnige trap duwde hij het overboord. „Daar!" jammerde hij. Hij ging naar voren, huilend en zijn linkerhand krampach tig tegen zijn zij drukkend en klauter de in onze motorboot. Ik hoorde hem stommelen met het anker. Er klonken ook nog andere geluiden. Ergens in de buurt van de achtersteven kronkel den zich langwerpige lichamen dicht onder de oppervlakte. Ik wrikte aan de vislijn. Mijn armen schoten eens klaps langs mij neer, stijf en bloed loos. Chuck klom stuntelig weer aan boord. Hij kwam naar het achterdek en liet het anker achter zich aan bon ken. Na iedere meter bleef he t ergens achter haken en dan schreeuwde en rukte hij, tot het losschoot. Hij hield geen ogenblik met jammeren op. Ik stopte mijn handen achter mijn rug, maar al had ik ze vlak voor zijn ge zicht heen en weer gezwaaid,, dan had hij het waarschijnlijk nog ni<st gezien. Hij bereikte struikelend mijn stoel, ging voor mij op het dek zitten en be gon het ankertouw tussen mijn samen gebonden enkels door te slaan. Ik greep de zitting van de stoel beet, trok mijn benen op en schopte. Mijn blote hielen kwamen op zijn mond terecht. Hij tuimelde achter over. Harry's mes lag op het dek, op de plek waar Chuck het had laten vallen, nadat hij de lijn van de speer had losgesneden. Ik deed er een uit val naar. Mijn levenloze voeten strui kelden en ik viel languit voorover. Het mes gleed buiten mijn bereik. Ik wrong mij als een wanhopige om het te pakken te krijgen. Er zwiepte iets door de lucht en de pijn sloeg als een bliksemstraal mijn nek in. Ik draaide me om en hief een arm omhoog. Chuck zat half gehurkt en sloeg als een wilde naar mij met het anker touw. Hij kwam wankelend overeind en probeerde het anker op te tillen. Hij wilde het bovenop mij laten val len. Ik zette mijn voeten schrap, schoof naar vofen, greep hem bij zijn enkels en rukte. Hij sloeg tegen het dek. Ik rolde boven op hem en greep hem bij zijn strot. Er zat geen kracht in mijn vingers. Ik kon mijn benen niet spreiden om hem onder te hou den. Hij wrong zich los en liet zich op mij vallen. Met zijn goede hand beukten en timmerde hij in mijn ge zicht. Had hij zijn vuist gebald en raak geslagen, dan zou - ik er gauw geweest zijn. Maar hij vocht als een kind. Ik probeerde een vuist in zijn gezicht te planten. Het hielp niet. Mijn vuist wilde niet sluiten. Ik keer de de palm van mijn rechterhand om hoog en hamerde met korte, harde tikken tegen zijn neus. Dat hielp be ter. Na zes tikken sprong hij op en deinsde huilend achteruit naar de brug. Ik graaide naar het mes. Een minuut geleden had het er nog gele gen. We hadden het weggetrapt. Chuck en ik zagen het - tegelij kertijd. 't Lag bijna aan z'n voeten. Ik was er tien voet vandaan. Hij buk te zich, greep het en richtte zich overeind. Er lag een afschuwelijke uitdrukking op zijn gezicht. Hij hief het lemmet omhoog en rende op mij af. Het gebeurde allemaal te vlug om te beschrijven. Ik geloof, dat Arab's voeten plotseling voor Chuck's benen uitschoten. Zijn lichaam zwaaide om hoog en scheen langs mij heen te zweven. Het dek dreunde. Ik keerde om om, snel en wanhopig. Vreemd genoeg scheen hij niet van zins mij een tweede maal te bestormen. Hij lag languit bij de achtersteven en maakte schurende geluiden. Naast mij glinsterde het mes. Ik greep het en hakte mijn enkels vrij. Chuck be woog zich nog steeds niet. Hij scheen klem te zitten tussen Georgia's stoel en de stuurboordzijde van de cockpit. Georgia had zich met stoel en al om gedraaid. Ze keek onverstoorbaar op hem neer. „Andy!" hijgde mijn vrouw, „vlug! Ik geloof dat Georgia..." „Had je mond gehouden", zei Ge orgia gemelijk. Ik snapte niet waar het over ging. Ik hees mezelf langzaam overeind en wankelde naar achteren, steun zoe kend aan het dolboord. Ik hield het mes gereed, voor het geval Chuck op nieuw een poging mocht ondernemen. Ik bereikte Georgia's stoel en keek omlaag. Ik zag wat Arab bedoeld had. Nog een halve minuut en Chuck was een lijk geweest. Hij zat klem tussen de stalen voet van haar stoel en de planken betimmering aan stuur boord. Zijn hoofd log opzij gedraaid en Georgia woelde bedaard met haar hoge hakken in zijn keel. Ze keek zo onaangedaan, alsof ze een luis plat trapte. Ik stootte haar benen aan. „Niet geoorloofd", zei ik. De spie ren van haar kuiten spanden zich. Ze stond op het punt een laatste, defi nitieve trap te geven. imil)IUL2&0* (Wordt vervolgd) VOETBAL j 1 "3 U"W. Vlijmensc Boys I - Woensel 13-4 Gisteren speelden de Vlijmense Boys een voetbalwedstrijd tegen Woensel I. Voor deze liefdadigheidswedstrijd was veel belangstel ling te meer daar de Boys met de 2 flinke overwinningen van de laatste weken de sup porters verrasten. Wat de uitslag betreft, het had evengoed andersom kunnen zijn. De verdediging maakte enkele fouten, die af gestraft werden met evenveel doe.lpunten. Wat de voorhoede betreft had Vlijmen met de rust een grotere voorsprong moeten heb ben gezien het grote veldoverwicht. Vlij men begon met een groot veldoverwicht, maar de schoten waren te slecht gericht. Nu en dan kwam Woensel goed voor het Boys- doel, maar het duurde allemaal te lang. De Vlijmense doelman moest maar zelden zijn kunnen tonen. In de 33e minuut had links buiten Ekels succes; Verschuren gaf een goéde pass en Ekels schoot onhoudbaar in, 1-0). Bij een uitval van Woensel kwam de linksbuiten mooi vrij, maar zijn schot ging juist naast en met 1 - O voor Vlijmen kwam de rust. Na de rust pakte Woensel flink aan en in de 5e minuut hadden zij al succes. Lang had Woensel hier geen plezier van, want de linksbuiten gaf een goede voorzet aan van Overdijk, hij kreeg een kans en zijn schot was raak, 2-1. Woensel nam van de aftrap de bal mee, de midvoor werkt niet goed vrij en het was weer gelijk, 2-2. Na enkele wederzijdse aanvallen kwam Woensel voor het Boys-doel, de linksbuiten kwam vrij voor doel en Woensel nam de leiding, 3-2. Aangemoedigd door de Boys- lupporters pakte Vlijmen wat beter aan en het was van Overdijk die de stad gelijk maakte, 3-3. Maar Woensel begon met een slotoffensief, waarbij de linksbuiten een fout van de verdediging afstrafte. Woensel nam een 4 - 3 voorsprong, die zij niet meer afstond. 65 DEELNEMERS PAX CHRISTI- TOCHT IN WASPIK-BOVEN Donderdag 24 aug. a.s. zullen 65 deelne mers aan de Int. Pax Christi-tocht 1961 in het rectoraat van de H. Theresia alhier ar riveren. Deze trekkers, afkomstig uit ver schillende Europese landen, maar ook uit Amerika, Canada, Australië, China en Vietnam, zullen allen voor een nacht in di verse gezinnen worden ondergebracht. Om ongeveer 5 uur komen de deelnemers samen in de Theresiakerk, waar dan een kort Lof wordt gehouden. Na dit Lof worden de gas ten door de diverse gezinsleden aan de kerk afgehaald. Om 8 uur 's-avonds zal op het terrein achter het klooster een kampvuur worden gehouden, waarbij voor deelnemers en andere belangstellenden enkele demon straties zullen worden gegeven door een aantal plaatselijke verenigingen. Ook de Harmonie Volksvlijt en Volksvermaak zal hier present zijn. Tegen 10 uur worden de completen gezongen, waarna allen naar huis gaan. De volgende morgen is er om 8 uur een H. Mis voor de deelnemers aan de voettocht. De ingezetenen van Waspik wor den verzocht donderdag tegen 5 uur de vlaggen uit te steken. GESLAAGDEN EBHO Bij het vermelden van de geslaagden voor het EHBOyexamen is op onverklaarbare wijze de naam weggevallen van de heer J. Hoogers. Onze excuses hiervoor. De heer A. Martens legde met goed ge volg bij dr. Mol te Bavel een uitgesteld examen af, terwijl A. Sprangers zich bij de zelfde examinator door een herexamen heen werkte. AMBTENAAR Tot leerling-ambtenaar ter secretarie de zer gemeente is benoemd - de heer F. van Onzenoort uit Raamsdonk. HEROPENING CAFETARIA Op donderdag 24 aug. a.s. zal de heer A. v. d. Wassenberg in de Raadhuisstraat zijn uitgebreid cafetariabedrijf heropenen. Bij de uitbreiding heeft de zaak tevens een gron dige modernisering ondergaan. De herope ning is om 8 u. 's avonds. Ter gelegenheid hiervan zal de heer v. d. Wassenberg op de eerste woensdagmiddag in september de ge hele Waspikse schooljeugd tracteren. FOKVEEDAG Op 31 aug. a.s. organiseren de K.I.-ver- enigingen De Langstraat en Wagenberg e.o. een gecombineerde fokveedag, die zal wor den gehouden in Raamsdonkdorp, op het terrein gelegen nabij de Zuivelfabriek. BENOEMD Tot ambtenaar bij de belastingen en accijnzen te Eindhoven werd benoemd dhr. Th. v. Horne alhier. GESLAAGD Het diploma typen werd behaald door mej. P. Vissers. De heer P. Broeders alhier slaagde te Den Haag voor het diploma Nederlands M.O. A. Aan de Handelsmulo St. Laurens te Bre da slaagden voor het praktijkexamen Ned. taal en handelscorrespondentie de heren M. Hersten en A. Sneep. KEMPENAAR TE WATER Op de scheepswerf van de firma Van Suylekom en Zoon is te water gelaten een motorkempenaar met afmetingen van 50 x 6,60 en 2,42 m, uitgerust met een compres- sorloze 330 pk 4 takt 6 cil. dieselmotor. Het schip is gebouwd voor Nederlandse re kening. KIND ONTVOERD; DADER GEGREPEN Een 3-jarig jongetje dat met een 6-jarig zusje speelde in de Zout manstraat Den Haag (waar hun ou ders op familiebezoek waren), is vroeg in de avond door een man achter op de fiets meegenomen. Ongeveer drie kwartier later wer den zij door een wandelaar aange troffen in de Johan de Wittlaan, waar de ontvoerder in het struik gewas nog al ruw tegen het kind te keer ging. De wandelaar, een 66- jarige heer, vermoedde onraad, greep de wielrijder bij de kraag en kon dank zij de medewerking van een passerende automobilist, de man naar het hoofdbureau van po litie brengen. Het was de 36-jarige transporteur A. T. uit Den Haag. VLUCHTELINGEN UIT VENEZUELA NIET NAAR HUIS GESTUURD De zeven Venezolaanse rebellen, die op 8 juni een geruchtmakende landing maakten op Curagao en la ter naar Nederland werden ge bracht, zullen niet worden uitgele verd aan Venezuela, zoals de rege ring in Caracas had gevraagd. De Nederlandse regering heeft de Ve nezolaanse hoofdofficieren wel op dracht gegeven het land zo spoedig mogelijk te verlaten. Vijf van hen zullen naar Spanje gaan, één naar België en één naar Italië. De Venezolanen worden al sinds een maand in een Arnhems hotel. Twee van hen zullen zelfs hun vrouw laten overkomen. .Verbv. Veilig Verkeer - TE KOOP goed onderhouden v. d. Merwedelaan 17, Waalwijk Planken, balken, ribben, panlatten, enz. Gegalvaniseerde platen 183 x 68 cm 5.10 244 x 68 cm 5.65 183 x 68 cm 6.25 305 x 68 cm 8.50 Asbest golfplaten, 183 x 103 cm. 7.80 Ie ZEINE 4, WAALWIJK GROTESTRAAT 205, WAALWIJK

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 7