[IMMER VIER
ROOKWORST f
HAM 100 g"»mS
ZUURKOOL
SPERCIE-
BONEN
WAARDEBON
VOOR DE HALVE PRIJS
'f tfll
I N3 b
Blanke mainzer
DE TWEEDE 250 GRAM
1
AVEHA KOFFIE GOUDMERK 250 GRAM 180
AVEHA KOFFIE GROENMERK 250 GRAM f48
AVEHA KOFFIE ROODMERK 250 GRAM ff O
GELDELIJK VOORDEEL
Gelderse Lr
Gekookte
w
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 17 NOV. 1961
7
ueloofde voor Peter toch niet
ezellig Sinterklaasfeest te wor-
|shij er zich zelf van had voor-
jj Niet. dat Peter niet wist wat
'die goedheilig man moest vra-
Een Sinierklaas-verhaal voor de jeugd
^er wel, maar al te goed. En
'.ge het rijtje nog eens op zijn
'!t' hij had er al zo vaak over
tlit'en gedroomd, dat hij het nu
Lamerhand wel van buiten
eerste had hij op het lijstje
.ieven; 1. een electrische trein,
s, wissels, seinlichten en
iarop. 2. Een brandweerauto
te lichtjes en, die kon loeien,
'n auto had Peter in de etala-
jen staan bij mijnheer van Dulle-
voor wie hij. wanneer hij wat
uit school kwam, nog al eens
Ischappen mocht doen. 3. Een
dat echt kon snijden, want
.[«as verzot op de avonturen van
ia Hood, en hij had vaat op de
jsie gezien hoeveel heldendaden
et zo'n zwaard kon verrichten,
Peter dacht zo iets ook hard
lig te hebben, om zich wat meer bij
vriendjes te laten gelden, het-
niet altijd meeviel, want Kees
eindje verder woonde, had
g zo'n grote mond tegen hem en
ïas zo sterk. Dus dacht Peter:
„eer ik eenmaal zo'n zwaard van
Kiklaas heb gekregen, zal Kees
«at meer eerbied voor mij heb-
Het laatste, nummer vier. had
opengelaten, hij wilde eigenlijk
zoveel; maar Sinterklaas moest
„aar weten wat dat zou worden,
scliien een boek of een voetbal,
hij had besloten dat maar aan
ot over te laten.
Zijn vader, die het verlanglijstje
i had bekeken, had hem gezegd,
„wanneer Peter erg goed oppaste
èmeester op school geen klachten
hem had, de goed heilig man
schien wel aan zijn wensen zou
Hoen. Alleen dat zwaard, daar zou
niet veel van komen. Immers zo
izijn vader gezegd- kleine jongens
loren niet met zwaarden rond te
tn, althans niet met dat soort
armee je een ander zou kunnen
èieten. Het had wel wat lang ge-
1, voordat Peter het begreep,
uiteindelijk had hij er toch mee
jitemd, om dat „echt snijden"
:weg te laten, ofschoon het toch
tin zijn bedoeling had gelegen om
echt mee te slaan, het moest alleen
pvriendjes maar wat bang maken,
en gebeurde er iets waar Peter
...flauw vermoeden van had, dat
sooit zou kunnen voorvallen. Het
nog twee weken voor de grote
Opgetogen en blij kwam hij uit
i ol naar huis gerend. De Sint en
:i knechten waren in de klas ge-
üst en ook Peter was bij hem moe-
ikomen. om te horen, dat er in het
gouden boek dat mee uit Spanje
.gekomen, naast zijn jongensstre-
j ook nog veel goede daden over
i vermeld stonden, zodat hij nu
i wel mocht hopen, dat zijn wen-
lop 6 december in vervulling zou-
n gaan. Vlug was hij nog even bij
jilieer van Dullemen binnengelo-
i, om het vele en schone nieuws
iaan hem te vertellen en nadat hij
azijn fel begeerde brandweerauto
>g eens had bekeken, was hij naar
is gehold. Hij gooide de deur open
riep zo hard als hij kon om zijn
moeder. Geen antwoord en toen hij
nog twee, drie, vier keer had geroe
pen, begon Peter toch wel wat ang
stig te worden. Het was nog nooit ge
beurd dat zijn moeder niet thuis was
als hij uit school kwam. Nergens was
zij te vinden, boven niet. in de tuin
niet, nergens. Peter begreep er heel
weinig van en ergens voelde hij dat
er iets gebeurd moest zijn, al wist hij
niet wat of hoe
Het begon al aardig donker te wor
den, toen Peter plotseling in de voor
deur het slot hoorde omdraaien. Ha,
dat zal vader zijn, dacht hij, want
gewoonlijk kwam die rond deze tijd
thuis. Maar toen de deur openging
zag hij tot zijn overgrote verbazing
dat het moeder was en wat zag die
er uit, lijkbleek en rode ogen. Peter
schrok zo, dat hij het er warm van
kreeg. „Moeder, wat is er gebeurd?"
riep hij. Wat was dat nu, ze begon te
huilen en het duurde een paar minu
ten, voordat hij te horen kreeg, wat er
was.
Vader had een ongeluk gekregen,
niet zo ver buiten de stad, de dokter
elkaar zetten, met wissels, seinen,
overwegen en noem maar op. Dat
was nu allemaal verre toekomst-mu-
ziek geworden voor Peter, nee, daar
zou niet veel van komen.
En terwijl hij dat zo allemaal zat
te overdenken, rinkelde plotseling de
telefoon. Moeder liep er naar toe en
hij hoorde haar zeggen: Hallo met
mevrouw Joosten..." Zij wachtte
even en... hé wat gek, nu stuurde ze
Peter de kamer uit. Daar begreep hij
niets van, dat was nog nooit gebeurd.
Toen hij na enkele ogenblikken
weer binnen mocht komen, keek hij
zijn moeder vragend aan, maar die
liet helemaal niets merken. Nou ja-
het zal wel niet voor mij geweest zijn,
dacht Peter, anders zou moeder wel
iets hebben gezegd.
's-Avonds, nadat zij samen gege
ten hadden zei zijn moeder: „Peter
nu vlug naar bed, anders ben je mor
genvroeg niet op tijd wakker, om te
kijken wat de Sint voor jou heeft
meegebracht". ,-Hè" protesteerde Pe
ter, „dat zal niet, natuurlijk ben ik
op tijd wakker, zeker morgen, wat
denkt U? Maar nu al naar bed, het is
pas zeven uur!" „Peter", waarschuw
de moeder, „als de Sint hoort hoe on
gehoorzaam je bent, zal hij zich nog
tweemaal moeten bedenken, of hij jou
wel wat zal brengen." Nou ja, omdat
zijn tanden, kleedde zich aan en hol
de naar beneden. Moeder stond al
onder aan de trap te lachen en te
glunderen. „Staat er iets?" vroeg Pe
ter. ,-Ga zelf maar eens kijken," ant
woordde moeder, „maar neem dit
pakje mee naar binnen, je zult dade
lijk wel begrijpen waarom". Er stond
iets op en moeder las het hardop
voor: „Van Sint aan nummer vier,"
„Van Sint aan nummer vier," vroeg
Peter stomverbaasd. >,Ja" zei moe
der „je zult het wel merken" en daar
duwde ze de kamerdeur open.
Wat Peter nu zag deed hem haast
om vallen van verbazing, hij kon zijn
ogen niet geloven. In de kamer stond
AV'? I I'
zowat een hele tafel vol. Een trein,
die steeds maar rondjes reed, een
brandweerauto met echte lampen, die
aan waren, daar tussen in suiker
beesten, van alles, van alles. Maar
achter die tafel, in de stoel, daar zat
iemand met een nummer in zijn han
den. nummer vier... „Pap" riep Pe
ter uit. „Hoe kan dat nu? Dan is dit
voor U... voor nummer vier..." „Ja,
hier ben ik weer" zei vader, „je hebt
de Sint toch laten kiezen op je lijstje,
nummer vier had je opengelaten...,
daarvoor moest de Sint zelf maar we
ten, wat hij voor je mee zou brengen.
Nou. dat was ik, de Sint heeft mij
uit het ziekenhuis gehaald, hij had
gehoord, dat jij dat zo graag had. Ik
ben dus zogezegd nummer vier..."
„Nummer vier" riep Peter uit, „vol
gend jaar laat ik nummer één open,
want daar hoort U eigenlijk thuis"
„En ik?" vroeg moeder, .,ben ik dan
nummer twee?" „Nee" antwoordde
Peter, „jullie samen zijn nummer één.
Maar het volgend jaar maakt U toch
weer geen ongeluk?" „Natuurlijk
niet", schaterde vader.
En zo werd deze St. Nicolaas de
mooiste van alle jaren, en niet alleen
omdat vader nu de hele dag thuis was
om samen met Peter de trein te be
dienen, al was het dan maar met een
arm
V* A v* -
was er bij geweest en de ziekenauto
had vader naar het gasthuis gebracht
waar hij was opgenomen. De dokter,
die moeder had gesproken, kon nog
niet zeggen, wat vader precies man
keerde, maar hij twijfelde er toch
sterk aan of hij voor 6 december weer
thuis zou zijn.
Nog één dag dan was het zo ver;
5 december, en vader nog steeds in
het ziekenhuis. Peter was hem al een
paar keer met zijn moeder gaan op
zoeken en hij had gezien hoe zijn va
der daar lag, pleisters op het hoofd,
zijn linkerarm in het gips; Peter vond
zelf dat het er niet zo mooi uitzag.
Wat zou dat nu voor een dag wor
den? 6 december zonder vader, nee
voor hem was er de pret al lang af.
Het zou lang zo leuk niet worden als
het vorig jaar, toen vader 's-morgens
een uur later was weg gereden, om
samen met Peter al die St. Nicolaas-
geschenken te bekijken en te probe
ren. En nuvader had zelfs ge
zegd, dat hij 's-morgens niet alleen
een uur later zou weggaan, maar bo
vendien. had hij beloofd 's-middags
om vier uur al naar huis te komen.
's-Avonds zou Peter langer op mogen
blijven wanneer de Sint inderdaad,
die electrische trein voor hem had
meegebracht. Samen zouden zij dan
diezelfde dag nog een spoorbaan in
er moeder nu zo opstond, alhoewel
hij het vorig jaar.hij kon zich niet
herinneren, zo vroeg naar bed te heb
ben gemoeten.
Toen Peter al lang sliep en droom
de over die grote dag met al die
mooie geschenken, ging beneden,
heel even en kort de bel. Peters moe
der deed de deur open. Er werd ge
lachen en moeder gaf iemand een
heel dikke zoen en een doos sigaren,
maar Peter wist van niets, die sliep
rustig verder.
RRRRRRiiiiiinnnnngggg ging de
wekker, al heel vroeg in de morgen;
Peter schrok wakker, veerde omhoog
en bedacht op dat zelfde moment, dat
het vandaag de grote dag was, 6 de
cember. Het zou feest worden, al
was het dan wel zonder vader, maar
Peter had de laatste keer, dat hij in
het ziekenhuis was geweest, gezien
hoe vader langzaam aan weer beter
werd en enkele pleisters al weer van
zijn hoofd af waren, nog wel niet
allemaal, maar hij begreep dat het
goed vooruit ging. Ja die arm, dat
zou nog wel een hele tijd duren.
Maar goed, vanmiddag zouden
moeder en hij naar het ziekenhuis
gaan en dan mocht hij z'n brandweer
auto meenemen, als de Sint die ten
minste voor hem had meegebracht,
maar daar twijfelde hij geen ogen
blik aan. Hij waste zich fris, poetste
Maandag 16 oktober maakte Sprang zich op ter
viering van een bijzonder feit. Sprangs oudste in
woonster werd op die dag jaar.
Tijdens de „Le Mans-race" van Italië in september
reed de bekende coureur Wolfgang von Tripz in op
het publiek, een spoor van talrijke doden achter
latend. Von Tripz zelf werd hierbij eveneens ge
dood. In welke Italiaanse plaats gebeurde dit on
geval
19. Bij het diamanten jubileum der K.A.B. viel een
pionier der Afd. Waalwijk een hoge onderscheiding
ten deel. Kent U hem nog
a. Min. pres. de Quay.
b. Nic. van Gorcum.
c. Kees Kooien.
20. Deze foto heeft U reeds enkele keren in de Echo
van het Zuiden kunnen zien. Zij was opgenomen,
op een bepaalde pagina. Wij vragen U de rubriek
250 gram
Va kg.
LITERBLIK^
waaronder deze foto voorkomt, (dus niet de spe
ciale naam van de pagina).
21. In restaurant Modern in Breda, prolongeerde op 4
april een biljartfenomeen met groot machtsvertoon,
zijn nationale titel driebanden. Wie was dit
a. H. de Ruytex.
b. Popeyus.
c. v. d. Pol.
Onder auspiciën der Waalwijkse harmonie St. Cris-
pijn werd op de vooravond van het groot federatief
concours op 7 en 8 okt. een uitvoering gegeven
door het Brabants Orkest, waarbij o.a. een solist
trompettist optrad.
a. Jan Zwiggelaar.
b. Hein Jordans.
c. Pi Scheffer.
Mies;
Plaats
1
2
3
4
(hierlangs afknippen)
INVULSTROOK
7
8
9
10
11 J-
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
v>
I
Aveha koHie is samengesteld uit de edelste koHiesoorten en steeds vers gebrand uit
eigen branderij
op bovenstaande soorten per pak steeds GRATIS 10
Maak gebruik van onderstaande waardebon deze biedt U groot
NERGENS VOORDELIGER
1
DE VOORDELIGSTE BELEGGING VI
NERGENS GOEDKOPER
het bekende Belgische merk
MARIE THUMAS
DE BESTE KWALITEIT
Tegen inlevering van deze waardebon ontvangt U bij aan
koop van I. 5.- aan levensmiddelen waaronder EEN PAK
AVEHA KOFFIE VAN 250 GRAM goudmerk, groenmerk of
roodmerk naar keuze
Deze waardebon is geldig in alle winkels van André van Hi 1st tot 19 novombor
