N.V. Lederfabriek L. Mombers onderging nieuwe uitbreiding Openbare leeszaal ontsloot zijn deuren Weinig belangstelling voor goed concerterend Waalwijks Orkest 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 18 DEC. 1961 Aankoop onroerend goed van J. A. van den Broek. Met de heer J. A. v. d. Broek, 2e Zeine 41a alhier, is alsnog overeenstemming bereikt over de aaiiKoop door de gemeente van de woning Tweede Zeine 41a met schuur en erf, uitmakende het kadastrale perceel Waalwijk sec tie J3 nr. 5811, groot 220U m2, welk onroerend goed is begrepen in liet onteigeningsplan bejaar dencentrum, vastgesteld bij be sluit van de raad van 28 april I960 en goedgekeurd bij konink lijk besiuit van 2(1 februari 1961 nr. 26. Aankoop woning Laageinde 66 van tie erven Wilhelmina C. Ver hoeven. Ter bevordering van de afwer king van de boedel hebben de er ven Wilhelmina C. Verhoeven de wens te kennen gegeven om de woning Laageinde 66 met erf en tuin aan de gemeente te verko pen. Het betreffende perceel Waalwijk sectie F nr. 242, groot 308 m2, is gelegen in het partiële uitbrcidxngsDlan Laageinde II en vastgesteld in de vergadering van 26 oktober 1961. Omdat een spoedig akkoord kon worden bereikt, is het onder havige perceel niet opgenomen in het ui de vergadering van 30 nov. 1961 voorlopig goedgekeurde ont- eigeningsplan Laareinde. ij, en w. stellen voor tot aan koop te besluiten. Aankoop grond van S. J. IJpelaar en concorten. Met S. J. IJpelaar e.a. is over eenstemming bereikt over aan koop door de gemeente van een stuk bouwlande gelegen tussen de Meerdijk en de Groenewoud- straat, groot 1.32.40 ha. De gemeente dient over dit perceel te beschikken teneinde uitvoering te kunnen geven aan 't partieel uitbreidingsplan bun galow- en villapark Meerdijk, vastgesteld in de vergadering van 30 nov. 1961. B. en w. stellen voor tot deze aankoop te besluiten. Verkoop industrieterrein aan P- J. Klerkx. In de vergadering van 28 sept. 1961 is besloten te verkopen aan P. J. Klerkx alhier een industrie terrein ter oppervlakte van onge veer 32 /5 m2, gelegen op de hoek van de Elzenweg en de nog aan te leggen Reigerbosweg. Bij een juiste topografische in- metmg is gebleken, dat het te verkopen terrein groter is dan was aangegeven op de kadastrale kaart. Bovendien is het ter ver krijging van een meer doelmati ge verkaveling gewenst om de zuidgrens van het terrein haaks op de Reigerbosweg te projecte ren, hetgeen ook een vergroting van het bewuste industrieterrein tot gevolg heeft. Ais gevolg van een en ander heeft het te verkopen industrie terrein een oppervlakte gekregen van ongeveer 3750 m2. De heer Klerkx is met deze si tuatie-verandering alsmede met de nieuwe koop akkoord gegaan. B. en w. stellen daarom voor om onder intrekking van het des betreffend besluit van 28 sept. 1961 opnieuw met inachtne ming van het bovenstaande - tot verkoop te besluiten. Vestiging opstalrecht. Door de Stichting Openbare Leeszaal en Bibliotheek is, zoals bekend, een dezer dagen een aan vang gemaakt met de exploitatie in deze gemeente van een open bare leeszaal en bibliotheek. Het bestuur heeft nu verzocht om aan de stichting een recht van opstal te verleenen op het stukje grond, eigendom van de gemeente, waarop voor rekening Van de stichting een noodlokaal is gebouwd, waarin de leeszaal en bibliotheek voorlopig zijn ge huisvest. Het betreft hier een ge deelte ter oppervlakte van onge veer 150 m2, gelegen achter het pand Grotestraat 196. Door de vestiging van het op stalrecht wordt bereikt, dat de stichting in afwijking van het algemeen beginsel de eigen dom behoudt van het door haar opgerichte gebouwtje, hoewel dit staat op grond van de gemeente. Wanneer i.e. geen opstalrecht zou worden gevestigd, zou de toe stand ontstaan, dat de gemeente juridisch de eigendom zou ver krijgen van de opstal. B. en w. achten het verzoek van het stichtingsbestuur dan ook zeer redelijk én stellen voor hieraan te voldoen. Onteigening van onroerend goed ter uitvoering van het partieel uitbreidingsplan Bungalow- en Villapark Meerdijk. In de vorige vergadering is be- sloten voorlopig goed te keuren een plan tot onteigening van on roerend goed ter uitvoering van de partiële uitbreidingsplannen Laageinde I en Laageinde II, dit ondanks de omstandigheid, dat deze beide plannen nog niet door gedeputeerde staten zijn goedge keurd en met de betrokken eige naren nog geen onderhandelingen zijn gevoerd over de aankoop. B. en w. hebben in een desbe treffend voorstel gesteld, dat zij het in verband met de grote be hoefte in de komende jaren aan bouwrijpe grond niet verant woord achten om eerst de lange weg van onderhandeling te be-1 wandelen en daarna nog eens een aanvang te maken met de ontei geningsprocedure. Hetzelfde geldt in gelijke mate met betrekking tot de verkrijging van de gronden, benodigd voor de uitvoering van het partieel uitbreidingsplan Bungalow- en Villapark Meerdijk. Aan bouwrij pe terreinen voor de bouw van speciale bungalows blijkt ge let op de steeds toenemende vraag in deze gemeente een belang rijke behoefte te bestaan. Omdat voor dit doel momenteel in het geheel geen bouwrijpe grond aan wezig is, is het gewenst dat zo spoedig mogelijk een begin kan worden gemaakt met de uitvoe ring van genoemd partieel plan, hetwelk in de vergadering van 30 nov. j.l. definitief is vastgesteld. Een van de middelen om dit te bereiken is het nu reeds op gang brengen van de onteigeningspro cedure door te besluiten tot voor lopige goedkeuring van een des betreffend onteigeningsplan. In het definitieve onteigeningsbe- sluit wordt dan bepaald, dat geen dagvaardigingen zullen worden uitgebracht, voordat het uitbrei dingsplan rechtskracht zal heb ben verkregen, en dat het onder- werpelijke besluit als vervallen wordt beschouwd, wanneer en voor zover aan het uitbreidings plan door gedeputeerde staten, c.q. in beroep door de Kroon, goedkeuring wordt onthouden. Ook nu wijzen b. en w. er met nadruk op, dat, terwijl het ontei geningsplan in procedure is, b. en w. met alle betrokken eigena ren zullen gaan onderhandelen over een minnelijke verkoop aan de gemeente. Wanneer overeen stemming wordt bereikt, komt dus een normale verkoop tot stand en worden de betreffende onroerende goederen aan het ont eigeningsplan onttrokken. Tegen de eigenaars, met wie op een redelijke basis geen akkoord kan worden verkregen,wordt de onteigeningsprocedure op nor male wijze voortgezet. B. en w. stellen voor voorlopig goed te keuren een plan tot ont eigening van eigendommen, gele gen in het partieel uitbreidings plan Bungalow- en Villapark Meerdijk. Hierbij tekenen b. en w. nog aan, dat de onroerende goederen, die destijds waren be stemd voor de aanleg van de al gemene begraafplaats en voor de uievoering van het partieel uit breidingsplan Kloosterweg en waarvoor reeds onteigenings plannen zijn vastgesteld, vanzelf sprekend niet meer in dit plan zijn begrepen. Vier broers werken aan een modern bedrijf Het zou voor veel mensen niet alleen voor de niet-Waahvij kers een openbaring zijn, wanneer zij eens een kijkje konden nemen achter de vele oude huizen met hun trap- en siergeveltjes in Waalwijks oudste straten, die zo op het eerste gezicht soms de in druk wekken van 'n zalige goed doende rust. Al spoedig zou dan blijken, dat deze huizen 'n soort van camouflage-aanblik geven, omdat zich vaak daarachter een bedrijf bevindt, waar „van een zalig niets doen" weinig valt te bespeuren. Dat mochten ook wij weer eens ervaren, nadat wij wa ren uitgenodigd eens een kijkje te komen nemen achter de scher men bij de N.V. Lederfabriek L. Mombers in de Grotestraat, waar wij een grote bedrijvigheid aan troffen, ondergebracht in een fa briekscomplex, dat wat bouw trant betreft, hand in hand gaat met modern en oud, terwijl het hart van de zaak, de directie, slechts één aanzien geeft, n.l. ra tioneel. Het waarborgt daardoor een zekere vooruitgang waardoor een veilige toekomst verzekerd werd. Vier broers, eendrachtig sa menwerkend, drijven een zaak, die in de loop der jaren is uitge groeid tot een machtig geheel, mede door de contacten die wer den gelegd met de meest verre en afgelegen landen. Het gaat hier bij om een doodgewone ruil, zo als ook wij iedere dag plegen, zij het dan ook op geringere schaal, een ruil van goede waar tegen geld. SPLITLEDER De N.V. Lederfabriek L. Mom bers is geen bedrijf van vandaag of gisteren. Reeds in 1854 werd door grootvader L. Mombers deze zaak op poten gezet. Twee zoons hebben het bedrijf voortgezet en deze werden weer opgevolgd door de vier huidige directieleden, die het bedrijf uitbouwden en moder niseerden, maar niet, voordat zij eerst nog eens een gedegen prak tijkopleiding hadden genoten in andere bedrijven, o.a. in Tsje- cho-Slowakije Na 1936 is zowel het uiterlijk als het interieur sterk aan veran deringen onderhevig geweest. In 1938 vond er een grote nieuwe verbouwing plaats; direct na de oorlog in 1946 onderging de zaak weer een verdere uitbreiding, ter- W'd vijf jaar geleden een cantine met wasgelegenheid en badcellen zijn bijgebouwd. In 1960 werden het kantoor en magazijn onder handen genomen. Het kantoor werd geheel nieuw bijgebouwd en de magazijnruimte onderging een sterke uitbreiding en verbetering. Ter gelegenheid van dit feit zal door de firma Mombers op 12 en 13 januari een expositie worden gehouden, waarvoor enkele bui tenlandse modeleurs zijn aange trokken, o.a. uit Italië, België'en West-Duitsland; tijdens deze ten toonstelling zullen dan tevens de nieuwe collecties getoond wor den. De N.V. L. Mombers, die vroe ger ook zoolleder fabriceerde, Heeft enkele jaren geleden de pro ductie hiervan stopgezet en is toen overgestapt op de vervaar diging van overleder, welk pro duct totaal nieuwe mogelijkHe- den schiep. Hiermee hebben zij baanbrekend werk verricht, te vens doordat zij dit product in de modernste afwerking en de meest nieuwe kleuren op de markt wisten te brengen. Ook de suède-split werd hier vervaar digd, maar in 1960-1961 liep de vraag naar dit soort leder sterk terug, terwijl het gladleer zijn op gang maakte. FEUILLETON van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" DE JEUGD VAN TONY JEUGDROMAN door A. v. ENGELEN 4) Aanvankelijk was het hoofdzake lijk met Piet, dat hij op- en afging, doch die was zoveel ouder dan hij en het gaf feitelijk geen pas voor deze, om in alle recreaties met dat broeke mannetje bezig te zijn. Maar Tony had weldra vrienden onder zijn soort genoten zoveel hij maar wilde en wist zich goed aan zijn nieuwe omgeving aan te passen! Men had ook graag met hem te doen en zelfs knikten de heren surveillanten hem welwillend toe, als hij bezig was met zijn drukke spel op de cour.Wat een overgang in Tony's eenvoudige leven! He beeld van zijn geboortedorp vervaagde al meer en meer, maar een geheel nieuwe wereld ging open voor zijn ontvankelijk gemoed... En de studie het voornaamste toch van een student? Nou ja: het ging! Niet algeheel van een leien dakje, zoals hij zich dat in zijn over moed had voorgesteld, en het Latijn hier was wel iets moeilijker dan het Confiteor bij Zuster Cherubina, maai de punten, die hij behaalde, wa ren toch ruim voldoende. Van heimwee had hij geen last; overdag dacht hij niet eens aan vader en moeder en de anderen!dan had hij het te druk met studie en spel, en 's avonds, in zijn celletje, sliep hij reeds na enkele minuten... In de brieven, die hij slechts spaar zaam schreef - al keek moeder ook met spanning daar naar uit was er enkel maar gewag van, dat hij het nog goed stelde... De dagen schoven voort, en zij alle brachten iets nieuws voor Tony, die daarmee ingewijd raakte in het rijk geschakeerde studentenleven. Daarna kwamen de vacanties hun goede afwisseling geven. Met zijn oude schoolmakkers was hij alle contact kwijtgeraakt, daar had hij zo echt geen behoefte meer aan, en dezen, met hun verstukte kleren, dachten, dat zij niet deftig genoeg meer waren voor „meneer de stu dent", die het liever hield met Piet Blankers en Willy van de Burgemees ter! Die vacanties dan waren, naar To ny's zin, altijd veel te vlug om! En toch, hoe eigenaardig ook, na afloop verlangde je weer naar school terug, om te zien, wat voor nieuwelingen er bij kwamen en ook wie er thuis ge bleven waren van de ouden. Daarna, bij het in- en uitlopen van het grote grijze gymnasiumgebouw, waar alles zo welwillend was en be schermend, vervulde een blij gevoel zijn binnenste met de geruststellende zekerheid, dat hij hier thuishoorde. Tony groeide op tot een flinke knaap. Zeker, hij keek nog hoog op tegen de grote jongens van Rhetorica en Poësie; die konden zo gewichtig doen en met ernstige gezichten rondstap pen over het stenen pad van de cour en schenen niets meer om spelen te geven, maar hij, Tony, wist bij het groeien van zijn zelfbesef toch ge noegzaam kinderlijk te blijven: stoei en, ravotten, voetballen, het was zijn lust en leven, en, als na de vacantie, de allerkleinsten, de nieuwbakken studentjes, in een boekje zaten te grienen, alsof zij hun laatste oortje versnoept hadden, kon hij zo echt va derlijk naar hen toegaan, hij, die hier al lang bekend was met alles, en dan mochten ze met hèm spelen, als ze dat wilden Het waren mooie jaren voor onze student... TONY STELT TE LEUR. Tony zit op de Grammatica en zal AFZET De belangrijkste factor van ie der bedrijf is natuurlijk goede af zetgebieden te vinden, waar het produkt tegen een redelijke prijs verkocht kan worden. Van deze afzetgebieden is de firma verze kerd, want in totaal naar 19 lan den worden regelmatig de afge werkte leersoorten uitgevoerd. In deze exportlanden, zoals België, Frankrijk, Zweden, Noorwegen etc. zijn eigen vertegenwoordi gers gevestigd, terwijl in landen zoals Japan, de Verenigde Staten, Argentinië ètc. rechtstreekse con tacten zijn gelegd. Ieder jaar is er op de grote'expositie in Parijs 'n stand van Mombers Lederfabriek Waalwijk te vinden. Helaas wordt ook in dit be drijf de produktie beperkt door een nijpend tekort aan arbeids krachten, zodat de ruime afzet mogelijkheden niet voor de volle honderd procent benut kunnen worden. De momentele totale produktie in het bedrijf, die nog sterk opgevoerd zou kunnen wor den, wanneer maar aan de vraag naar personeel kon worden vol daan, staat op ongeveer 2 miljoen voet leer per jaar. Het personeel werkt er tot vol le tevredenheid van de directie en zo het zich laat aanzien, Heerst deze geest aan beide kanten, want ongeveer 30 van het to taal aantal werknemers werkt al meer dan. 20 jaar op dit bedrijf. MODERNISERING Het bedrijf beschikt over 'n ei gen laboratorium, waar research- werk wordt verricht ten behoeve van de produktie. Steeds weer opnieuw tracht men de kwaliteit van het splitleer te verbeteren. Er zijn op dit laboratorium al di verse vindingen gedaan, die leid den tot een beter geperfectioneer de fabricage, tot vergemakkelij. king van de taak der arbeiders De fabriek zelf heeft de beschik king over de modernste appara tuur; het afvlezen en ontharen van de huiden is in een mum van tijd gebeurd. De spuitinstallatie die wordt gebruikt om aan 't leer' een bepaalde kleur te geven is één brok vernuft. Maar'ondanks dat, ondanks al die mechanisatie en perfectionering, blijft de mens in het bedrijf nummer een. Hp is het, waar het om gaat en dat' de heren Mombers deze mentaliteit zijn toegedaan, hadden wij al gauw begrepen. Het nieuwe kantoor, dat onder architectuur van de heer J. a Waskowski uit Breda door aan nemingsbedrijf Gebroeders Ver meulen uit Gilze werd uitgevoerd is samen met het magazijn gerea liseerd. Wat de toekomst gaat brengen weten wij niet, maai er liggen al weer nieuwe plannen klaar om straks tot een fabrieks- en laboratoriumuitbreidins te komen. J. Plinsinga kweet zich prima als dirigent Het mag enerzijds toch wel een zeer verheugend feit genoemd worden, dat Waalwijk kan bogen op een eigen orkest, dat in derdaad de betiteling van orkest waard is, anderzijds is het telkens opnieuw weer een bittere ontgoocheling te moeten consta teren, dat voor een uitvoering zo als donderdagavond door het Waalwijks Orkest werd verzorgd en waaraan o.i. toch genoeg ruchtbaarheid is gegeven, zo jammerlijk weinig belangstelling bestond. De reden hiervan is moeilijk aan te geven, maar een zeker feit is het, dat in Waalwijk voor culturele manifestaties, hetzij op het gebied van het toneel, hetzij op het gebied van muziek, te wei nig belangstelling bestaat. Zou den wij hieruit moeten conclude ren, dat Waalwijk bij lange nog niet rijp is voor een Cultureel Centrum, dan wordt zeer zeker aan 't Waalwijks Orkest, Kunst kring, toneelverenigingen en alle andere instellingen, wier doel het is de kunstzin van de mens te be vorderen, op grove wijze te kort gedaan. Het Waalwijks Orkest heeft donderdagavond op overtuigende wijze bewezen, dat het alle be staansreden heeft maar ook recht op meer belangstelling. Gelukkig heeft het aanwezige publiek, van wie wij vermoeden, dat het voor tachtig procent uit familieleden en directe kennissen bestond, na afloop van het drietal Beethoven- werken gevoeld, welk een hulde de dirigent, J. Plinsinga, en het orkest toekwam, terwijl reeds voor de pauze, na het vioolcon cert, de solist Pierre Jetteur, door een overweldigend applaus werd gehuldigd, waarbij hem, door de voorzitter van het orkest bloe men werden aangeboden. De uitvoering van dit drietal Beethovenwerken, de ouverture Egmont, vioolconcert in D gr. terts en tot slot na de pauze 'de Achste Symphonie vooral, heeft talrijke hoogtepunten gekend. Het solistisch optreden van de le concertmeester van Het Bra bants Orkest, Pierre Jetteur, gaf 'n briljant samenspel met het Waalwijks Orkest, van wie de le den zich met 't nodige enthousias me hebben ingezet, om deze pro minente violist zo dicht mogelijk te benaderen. Ook de dirigent J. Plinsinga kweet zich op 'n voor treffelijke manier van zijn taak, ook al kon het door hem gekozen tempo ons niet altijd bekoren. Er zal evenwel niemand zijn die het Waalwijks Orkest deze kleine schoonheidsfoutjes kwa lijk neemt. Wij zijn enthousiast over het doorzettingsvermogen en de durf van de leden, waardoor zij het presteren, iedere uitvoering op nieuw beter en succesvoller op te treden. Burgemeester toonde zich vootreffe'ijk gastheer „Het gemeentebestuur heeft de werkzaamheden op de voet ge volgd en het is verheugd over de totstandkoming, want lectuur en literatuur zijn voor de mens van grote waarde, omdat zij een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling, de geest fijner be schaven en bijdragen tot de levensvorming van de mens. Vooral in deze revolutionaire tijd, die spannend is door scherpe tegenstellingen, maar tevens interessant door de sprongen van de techniek, bestaat er een uitgebreide behoefte aan litera tuur". Deze woorden, uitgesproken door burgemeester Teijssen tijdens de opening van de Openbare Leeszaal in Waalwijk, tonen wel zeer duidelijk aan, hoe hoog burgemeester en wet houders deze totstandkoming aanslaan. De opening, die eerst symbolisch plaats vond op het gemeentehuis door het overhan digen van de sleutel van het gebouw, door de voorzitter van de stichting, de heer Ph. Timmermans, aan de burgemeester, werd later op de middag van vrijdag 15 december nog eens „echt" overgedaan door het ontsluiten van de toegang tot de openbare leeszaal door Waalwijks eerste burger. HAPS WEL, WAALWIJK NIET De totstandkoming van deze leeszaal heeft eigenlijk in een ra zend snel tempo plaats gehad, want nog geen jaar geleden, n.l. op 1 februari 1961, vonden de eerste voorbereidende besprekin gen plaats bij de burgemeester, die zich al meteen voor honderd procent achter het plan, om tot een eigen leeszaal te komen, stel de. De heer Timmermans, die op die belangrijke morgen 't woord voerde bij de burgemeester, schetste welke scheve verhoudin gen er waren ontstaan, doordat de gemeente Haps in Noord-Bra bant wel een eigen leeszaal rijk was en een stad als Waalwijk het zonder moest stellen. Bij het verwezenlijken van het pla.n heeft het stichtingsbestuur veel 'gemak ondervonden van de heer van Eijndlioven, die hen de weg wees, welke moest worden betreden om tot subsidie te ko men. Tevens van mej. Kessel, die het bestuur bijstond met techni sche adviezen. De grootste moeilijkheid bleek te zijn: het vinden van onderdak, maar uiteindelijk kwam men tot het opzetten van een noodgebouw dat door de firma van Hulten-v. Bladel binnen enkele weken werd verwezenlijkt. Ook de Broeders hebben niet doelloos staan toekij ken, zij leverden een daadwerke lijk aandeel bij de bouw en in ventarisering van de leeszaal, ter wijl de gemeente als noorderbuur eveneens alle medewerking ver, leende. De heer Timmermans toonde hiervoor zijn erkentelijk heid en overhandigde, naast de sleutel van het gebouw, waarmee de leeszaal symbolisch was geo pend, de burgemeester een fraai boekwerk. De burgemeester benadrukte, dat de openbare leeszaal steeds een voorname plaats in de ge meente zal blijven innemen. Hij zei verheugd te zijn over de tot standkoming er van. Hij wees er op, hoe het cultu rele patroon in de provincie een sterke wijziging had ondergaan door het ontluiken van verschil lende instituten, waarvan Het in stituut van bibliotheken en lees- BRILLEN VRAGEN na de vakantie op de Syntaxis ko men: precies de helft van de lagere studies heeft hij er op zitten! De uitslagen van de examens zijn zeer bevredigend geweest; geen en kele onvoldoende, wel verschillende achten en negens. Maar een donkere wolk hangt noch tans dreigend boven zijn hoofd; de vrees, neen, de zekerheid, dat hij een slecht cijfer voor gedrag zal krijgen! Een slecht cijfer voor gedrag? Ach, dat ellendige voorval ook, nu enkele weken geleden! Bij gelegen heid van de St. Cuneraprocessie in het dorp. Het is zondagmorgen en een prach tige zomerdag. Blij klepelen de klok ken van de dorpskerk haar klanken uit over veld en huizen... Naar oud gebruik zijn ook de stu denten van het gymnasium daarbij tegenwoordig. In de processie, wanneer die van uit de kerk haar weg neemt over de brede paden van het kerkhof, vormen zij een aparte groep, tamelijk netjes twee aan twee, met naast zich de eer- se jaarsnovicen, die hun vuurdoop hier ondergaan met het hardop voor bidden van de rozenkrans. De dorpsfanfare speelt hare mars, de klank van het koper overschettert het geroezemoes van de biddende stu denten. Langzaam trekt de stoet, haast ein deloos... Misdienaars, rood en wit- getoogd, vormen de spits met het kruis hoog geheven. Grote vanen met oude mannen zeulen voort, wimpels klapperen op de wind. Boeren uit de Meijerij in zwart la ken, brede boerinnen met witte pof fer en wijde waairokken, blozende deerntjes, waar de boerenjongens ver legen naar kijken. De kruizen op het kerkhof met hun witgeschilderde op schriften geven wat afleiding in het trage voortschuiven, maar wat zeggen die onbekende namen met het hon derdvoudige R.I.P.? Of geeft het be zinning op de broosheid van het le ven? Voor een student is het echter slecht mediteren, als hij over vreemde paden loopt... Eindelijk schuift de stoet de kerk weer binnen. De mensen, die aan het portaal staan, knielen eerbiedig neer, en bekruizen en bekloppen zich, als onder het goudbestikte baldekijn de priester met Ons Heer passeert. Daarna dringt alles de kerk bin nen, om een goede plaats te bemach tigen. De sacristie is gereserveerd voor de studenten. Daar staan zij nu en zien van vlakbij op het altaar, dat straalt in een zee van licht en bloe men, met de gouden monstrans ook, omwaasd door welriekende dampen, die losslaan uit het drukgezwaaide wierookvat. Door allen wordt het Tantum ergo gezongen en zal na de zegen de plech tigheid zijn afgelopen. Johan Leenders roept Tony bij zich in een hoekje apart en heeft een boodschap naar het schijnt. Johan Leenders? Wie is dat? En wat moet hij van Tony op zo'n eigen aardig ogenblik? Ja, het geval ligt lang niet mooi! Het is een jongen van twee klassen hoger, die meer belangstelling voor Tony aan de dag legt, dan wenselijk is! Waarom heeft deze ook niet wil len luisteren naar de vermaningen van zijn professoren, die hem herhaalde malen hebben gewaarschuwd voor zijn vriendschap met deze lichtzinnige jongen? Die behoorde hier eigenlijk hele maal niet thuis en het was een won der te noemen, dat hij het vijf jaar uitgehouden had. Het zal wel zijn ge weest, omdat hij overal maling aan had, behalve dan aan Tony van Ber- kel!naar dat ventje ging zijn kwa lijke genegenheid uit, en vond er, jammer genoeg, een gastvrij onthaal. Wat kon Johan lief en aardig zijn en wat wist hij interessante dingen te vertellen! (Wordt vervolgd) M

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1961 | | pagina 2