N.V. Lederfabriek L. Mombers
onderging nieuwe uitbreiding
Openbare leeszaal
ontsloot zijn deuren
Weinig belangstelling voor goed
concerterend Waalwijks Orkest
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 18 DEC. 1961
Aankoop onroerend goed van J.
A. van den Broek.
Met de heer J. A. v. d. Broek,
2e Zeine 41a alhier, is alsnog
overeenstemming bereikt over de
aaiiKoop door de gemeente van
de woning Tweede Zeine 41a met
schuur en erf, uitmakende het
kadastrale perceel Waalwijk sec
tie J3 nr. 5811, groot 220U m2,
welk onroerend goed is begrepen
in liet onteigeningsplan bejaar
dencentrum, vastgesteld bij be
sluit van de raad van 28 april
I960 en goedgekeurd bij konink
lijk besiuit van 2(1 februari 1961
nr. 26.
Aankoop woning Laageinde 66
van tie erven Wilhelmina C. Ver
hoeven.
Ter bevordering van de afwer
king van de boedel hebben de er
ven Wilhelmina C. Verhoeven de
wens te kennen gegeven om de
woning Laageinde 66 met erf en
tuin aan de gemeente te verko
pen. Het betreffende perceel
Waalwijk sectie F nr. 242, groot
308 m2, is gelegen in het partiële
uitbrcidxngsDlan Laageinde II en
vastgesteld in de vergadering van
26 oktober 1961.
Omdat een spoedig akkoord
kon worden bereikt, is het onder
havige perceel niet opgenomen in
het ui de vergadering van 30 nov.
1961 voorlopig goedgekeurde ont-
eigeningsplan Laareinde.
ij, en w. stellen voor tot aan
koop te besluiten.
Aankoop grond van S. J. IJpelaar
en concorten.
Met S. J. IJpelaar e.a. is over
eenstemming bereikt over aan
koop door de gemeente van een
stuk bouwlande gelegen tussen
de Meerdijk en de Groenewoud-
straat, groot 1.32.40 ha.
De gemeente dient over dit
perceel te beschikken teneinde
uitvoering te kunnen geven aan
't partieel uitbreidingsplan bun
galow- en villapark Meerdijk,
vastgesteld in de vergadering van
30 nov. 1961.
B. en w. stellen voor tot deze
aankoop te besluiten.
Verkoop industrieterrein aan P-
J. Klerkx.
In de vergadering van 28 sept.
1961 is besloten te verkopen aan
P. J. Klerkx alhier een industrie
terrein ter oppervlakte van onge
veer 32 /5 m2, gelegen op de hoek
van de Elzenweg en de nog aan
te leggen Reigerbosweg.
Bij een juiste topografische in-
metmg is gebleken, dat het te
verkopen terrein groter is dan
was aangegeven op de kadastrale
kaart. Bovendien is het ter ver
krijging van een meer doelmati
ge verkaveling gewenst om de
zuidgrens van het terrein haaks
op de Reigerbosweg te projecte
ren, hetgeen ook een vergroting
van het bewuste industrieterrein
tot gevolg heeft.
Ais gevolg van een en ander
heeft het te verkopen industrie
terrein een oppervlakte gekregen
van ongeveer 3750 m2.
De heer Klerkx is met deze si
tuatie-verandering alsmede met
de nieuwe koop akkoord gegaan.
B. en w. stellen daarom voor
om onder intrekking van het des
betreffend besluit van 28 sept.
1961 opnieuw met inachtne
ming van het bovenstaande -
tot verkoop te besluiten.
Vestiging opstalrecht.
Door de Stichting Openbare
Leeszaal en Bibliotheek is, zoals
bekend, een dezer dagen een aan
vang gemaakt met de exploitatie
in deze gemeente van een open
bare leeszaal en bibliotheek.
Het bestuur heeft nu verzocht
om aan de stichting een recht
van opstal te verleenen op het
stukje grond, eigendom van de
gemeente, waarop voor rekening
Van de stichting een noodlokaal
is gebouwd, waarin de leeszaal en
bibliotheek voorlopig zijn ge
huisvest. Het betreft hier een ge
deelte ter oppervlakte van onge
veer 150 m2, gelegen achter het
pand Grotestraat 196.
Door de vestiging van het op
stalrecht wordt bereikt, dat de
stichting in afwijking van het
algemeen beginsel de eigen
dom behoudt van het door haar
opgerichte gebouwtje, hoewel dit
staat op grond van de gemeente.
Wanneer i.e. geen opstalrecht
zou worden gevestigd, zou de toe
stand ontstaan, dat de gemeente
juridisch de eigendom zou ver
krijgen van de opstal.
B. en w. achten het verzoek
van het stichtingsbestuur dan
ook zeer redelijk én stellen voor
hieraan te voldoen.
Onteigening van onroerend goed
ter uitvoering van het partieel
uitbreidingsplan Bungalow- en
Villapark Meerdijk.
In de vorige vergadering is be-
sloten voorlopig goed te keuren
een plan tot onteigening van on
roerend goed ter uitvoering van
de partiële uitbreidingsplannen
Laageinde I en Laageinde II, dit
ondanks de omstandigheid, dat
deze beide plannen nog niet door
gedeputeerde staten zijn goedge
keurd en met de betrokken eige
naren nog geen onderhandelingen
zijn gevoerd over de aankoop.
B. en w. hebben in een desbe
treffend voorstel gesteld, dat zij
het in verband met de grote be
hoefte in de komende jaren aan
bouwrijpe grond niet verant
woord achten om eerst de lange
weg van onderhandeling te be-1
wandelen en daarna nog eens een
aanvang te maken met de ontei
geningsprocedure.
Hetzelfde geldt in gelijke mate
met betrekking tot de verkrijging
van de gronden, benodigd voor
de uitvoering van het partieel
uitbreidingsplan Bungalow- en
Villapark Meerdijk. Aan bouwrij
pe terreinen voor de bouw van
speciale bungalows blijkt ge
let op de steeds toenemende vraag
in deze gemeente een belang
rijke behoefte te bestaan. Omdat
voor dit doel momenteel in het
geheel geen bouwrijpe grond aan
wezig is, is het gewenst dat zo
spoedig mogelijk een begin kan
worden gemaakt met de uitvoe
ring van genoemd partieel plan,
hetwelk in de vergadering van 30
nov. j.l. definitief is vastgesteld.
Een van de middelen om dit te
bereiken is het nu reeds op gang
brengen van de onteigeningspro
cedure door te besluiten tot voor
lopige goedkeuring van een des
betreffend onteigeningsplan. In
het definitieve onteigeningsbe-
sluit wordt dan bepaald, dat geen
dagvaardigingen zullen worden
uitgebracht, voordat het uitbrei
dingsplan rechtskracht zal heb
ben verkregen, en dat het onder-
werpelijke besluit als vervallen
wordt beschouwd, wanneer en
voor zover aan het uitbreidings
plan door gedeputeerde staten,
c.q. in beroep door de Kroon,
goedkeuring wordt onthouden.
Ook nu wijzen b. en w. er met
nadruk op, dat, terwijl het ontei
geningsplan in procedure is, b.
en w. met alle betrokken eigena
ren zullen gaan onderhandelen
over een minnelijke verkoop aan
de gemeente. Wanneer overeen
stemming wordt bereikt, komt
dus een normale verkoop tot
stand en worden de betreffende
onroerende goederen aan het ont
eigeningsplan onttrokken.
Tegen de eigenaars, met wie op
een redelijke basis geen akkoord
kan worden verkregen,wordt de
onteigeningsprocedure op nor
male wijze voortgezet.
B. en w. stellen voor voorlopig
goed te keuren een plan tot ont
eigening van eigendommen, gele
gen in het partieel uitbreidings
plan Bungalow- en Villapark
Meerdijk. Hierbij tekenen b. en
w. nog aan, dat de onroerende
goederen, die destijds waren be
stemd voor de aanleg van de al
gemene begraafplaats en voor de
uievoering van het partieel uit
breidingsplan Kloosterweg en
waarvoor reeds onteigenings
plannen zijn vastgesteld, vanzelf
sprekend niet meer in dit plan
zijn begrepen.
Vier broers werken aan een modern bedrijf
Het zou voor veel mensen niet
alleen voor de niet-Waahvij kers
een openbaring zijn, wanneer
zij eens een kijkje konden nemen
achter de vele oude huizen met
hun trap- en siergeveltjes in
Waalwijks oudste straten, die zo
op het eerste gezicht soms de in
druk wekken van 'n zalige goed
doende rust. Al spoedig zou dan
blijken, dat deze huizen 'n soort
van camouflage-aanblik geven,
omdat zich vaak daarachter een
bedrijf bevindt, waar „van een
zalig niets doen" weinig valt te
bespeuren. Dat mochten ook wij
weer eens ervaren, nadat wij wa
ren uitgenodigd eens een kijkje te
komen nemen achter de scher
men bij de N.V. Lederfabriek L.
Mombers in de Grotestraat, waar
wij een grote bedrijvigheid aan
troffen, ondergebracht in een fa
briekscomplex, dat wat bouw
trant betreft, hand in hand gaat
met modern en oud, terwijl het
hart van de zaak, de directie,
slechts één aanzien geeft, n.l. ra
tioneel.
Het waarborgt daardoor een
zekere vooruitgang waardoor een
veilige toekomst verzekerd werd.
Vier broers, eendrachtig sa
menwerkend, drijven een zaak,
die in de loop der jaren is uitge
groeid tot een machtig geheel,
mede door de contacten die wer
den gelegd met de meest verre en
afgelegen landen. Het gaat hier
bij om een doodgewone ruil, zo
als ook wij iedere dag plegen, zij
het dan ook op geringere schaal,
een ruil van goede waar tegen
geld.
SPLITLEDER
De N.V. Lederfabriek L. Mom
bers is geen bedrijf van vandaag
of gisteren. Reeds in 1854 werd
door grootvader L. Mombers deze
zaak op poten gezet. Twee zoons
hebben het bedrijf voortgezet en
deze werden weer opgevolgd door
de vier huidige directieleden, die
het bedrijf uitbouwden en moder
niseerden, maar niet, voordat zij
eerst nog eens een gedegen prak
tijkopleiding hadden genoten in
andere bedrijven, o.a. in Tsje-
cho-Slowakije
Na 1936 is zowel het uiterlijk
als het interieur sterk aan veran
deringen onderhevig geweest. In
1938 vond er een grote nieuwe
verbouwing plaats; direct na de
oorlog in 1946 onderging de zaak
weer een verdere uitbreiding, ter-
W'd vijf jaar geleden een cantine
met wasgelegenheid en badcellen
zijn bijgebouwd. In 1960 werden
het kantoor en magazijn onder
handen genomen. Het kantoor
werd geheel nieuw bijgebouwd en
de magazijnruimte onderging een
sterke uitbreiding en verbetering.
Ter gelegenheid van dit feit zal
door de firma Mombers op 12 en
13 januari een expositie worden
gehouden, waarvoor enkele bui
tenlandse modeleurs zijn aange
trokken, o.a. uit Italië, België'en
West-Duitsland; tijdens deze ten
toonstelling zullen dan tevens de
nieuwe collecties getoond wor
den.
De N.V. L. Mombers, die vroe
ger ook zoolleder fabriceerde,
Heeft enkele jaren geleden de pro
ductie hiervan stopgezet en is
toen overgestapt op de vervaar
diging van overleder, welk pro
duct totaal nieuwe mogelijkHe-
den schiep. Hiermee hebben zij
baanbrekend werk verricht, te
vens doordat zij dit product in
de modernste afwerking en de
meest nieuwe kleuren op de
markt wisten te brengen. Ook de
suède-split werd hier vervaar
digd, maar in 1960-1961 liep de
vraag naar dit soort leder sterk
terug, terwijl het gladleer zijn op
gang maakte.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
DE JEUGD VAN
TONY
JEUGDROMAN
door
A. v. ENGELEN
4)
Aanvankelijk was het hoofdzake
lijk met Piet, dat hij op- en afging,
doch die was zoveel ouder dan hij en
het gaf feitelijk geen pas voor deze,
om in alle recreaties met dat broeke
mannetje bezig te zijn. Maar Tony
had weldra vrienden onder zijn soort
genoten zoveel hij maar wilde en wist
zich goed aan zijn nieuwe omgeving
aan te passen! Men had ook graag
met hem te doen en zelfs knikten de
heren surveillanten hem welwillend
toe, als hij bezig was met zijn drukke
spel op de cour.Wat een overgang
in Tony's eenvoudige leven!
He beeld van zijn geboortedorp
vervaagde al meer en meer, maar een
geheel nieuwe wereld ging open voor
zijn ontvankelijk gemoed...
En de studie het voornaamste
toch van een student? Nou ja: het
ging! Niet algeheel van een leien
dakje, zoals hij zich dat in zijn over
moed had voorgesteld, en het Latijn
hier was wel iets moeilijker dan het
Confiteor bij Zuster Cherubina, maai
de punten, die hij behaalde, wa
ren toch ruim voldoende.
Van heimwee had hij geen last;
overdag dacht hij niet eens aan vader
en moeder en de anderen!dan had
hij het te druk met studie en spel, en
's avonds, in zijn celletje, sliep hij
reeds na enkele minuten...
In de brieven, die hij slechts spaar
zaam schreef - al keek moeder ook
met spanning daar naar uit was
er enkel maar gewag van, dat hij het
nog goed stelde...
De dagen schoven voort, en zij alle
brachten iets nieuws voor Tony, die
daarmee ingewijd raakte in het rijk
geschakeerde studentenleven.
Daarna kwamen de vacanties hun
goede afwisseling geven.
Met zijn oude schoolmakkers was
hij alle contact kwijtgeraakt, daar had
hij zo echt geen behoefte meer aan,
en dezen, met hun verstukte kleren,
dachten, dat zij niet deftig genoeg
meer waren voor „meneer de stu
dent", die het liever hield met Piet
Blankers en Willy van de Burgemees
ter!
Die vacanties dan waren, naar To
ny's zin, altijd veel te vlug om! En
toch, hoe eigenaardig ook, na afloop
verlangde je weer naar school terug,
om te zien, wat voor nieuwelingen er
bij kwamen en ook wie er thuis ge
bleven waren van de ouden.
Daarna, bij het in- en uitlopen van
het grote grijze gymnasiumgebouw,
waar alles zo welwillend was en be
schermend, vervulde een blij gevoel
zijn binnenste met de geruststellende
zekerheid, dat hij hier thuishoorde.
Tony groeide op tot een flinke knaap.
Zeker, hij keek nog hoog op tegen
de grote jongens van Rhetorica en
Poësie; die konden zo gewichtig doen
en met ernstige gezichten rondstap
pen over het stenen pad van de cour
en schenen niets meer om spelen te
geven, maar hij, Tony, wist bij het
groeien van zijn zelfbesef toch ge
noegzaam kinderlijk te blijven: stoei
en, ravotten, voetballen, het was zijn
lust en leven, en, als na de vacantie,
de allerkleinsten, de nieuwbakken
studentjes, in een boekje zaten te
grienen, alsof zij hun laatste oortje
versnoept hadden, kon hij zo echt va
derlijk naar hen toegaan, hij, die hier
al lang bekend was met alles, en dan
mochten ze met hèm spelen, als ze
dat wilden
Het waren mooie jaren voor onze
student...
TONY STELT TE LEUR.
Tony zit op de Grammatica en zal
AFZET
De belangrijkste factor van ie
der bedrijf is natuurlijk goede af
zetgebieden te vinden, waar het
produkt tegen een redelijke prijs
verkocht kan worden. Van deze
afzetgebieden is de firma verze
kerd, want in totaal naar 19 lan
den worden regelmatig de afge
werkte leersoorten uitgevoerd. In
deze exportlanden, zoals België,
Frankrijk, Zweden, Noorwegen
etc. zijn eigen vertegenwoordi
gers gevestigd, terwijl in landen
zoals Japan, de Verenigde Staten,
Argentinië ètc. rechtstreekse con
tacten zijn gelegd. Ieder jaar is er
op de grote'expositie in Parijs 'n
stand van Mombers Lederfabriek
Waalwijk te vinden.
Helaas wordt ook in dit be
drijf de produktie beperkt door
een nijpend tekort aan arbeids
krachten, zodat de ruime afzet
mogelijkheden niet voor de volle
honderd procent benut kunnen
worden. De momentele totale
produktie in het bedrijf, die nog
sterk opgevoerd zou kunnen wor
den, wanneer maar aan de vraag
naar personeel kon worden vol
daan, staat op ongeveer 2 miljoen
voet leer per jaar.
Het personeel werkt er tot vol
le tevredenheid van de directie en
zo het zich laat aanzien, Heerst
deze geest aan beide kanten,
want ongeveer 30 van het to
taal aantal werknemers werkt al
meer dan. 20 jaar op dit bedrijf.
MODERNISERING
Het bedrijf beschikt over 'n ei
gen laboratorium, waar research-
werk wordt verricht ten behoeve
van de produktie. Steeds weer
opnieuw tracht men de kwaliteit
van het splitleer te verbeteren.
Er zijn op dit laboratorium al di
verse vindingen gedaan, die leid
den tot een beter geperfectioneer
de fabricage, tot vergemakkelij.
king van de taak der arbeiders
De fabriek zelf heeft de beschik
king over de modernste appara
tuur; het afvlezen en ontharen
van de huiden is in een mum van
tijd gebeurd. De spuitinstallatie
die wordt gebruikt om aan 't leer'
een bepaalde kleur te geven is
één brok vernuft. Maar'ondanks
dat, ondanks al die mechanisatie
en perfectionering, blijft de mens
in het bedrijf nummer een. Hp is
het, waar het om gaat en dat' de
heren Mombers deze mentaliteit
zijn toegedaan, hadden wij al
gauw begrepen.
Het nieuwe kantoor, dat onder
architectuur van de heer J. a
Waskowski uit Breda door aan
nemingsbedrijf Gebroeders Ver
meulen uit Gilze werd uitgevoerd
is samen met het magazijn gerea
liseerd. Wat de toekomst gaat
brengen weten wij niet, maai er
liggen al weer nieuwe plannen
klaar om straks tot een fabrieks-
en laboratoriumuitbreidins te
komen.
J. Plinsinga kweet zich prima als dirigent
Het mag enerzijds toch wel een
zeer verheugend feit genoemd
worden, dat Waalwijk kan bogen
op een eigen orkest, dat in
derdaad de betiteling van orkest
waard is, anderzijds is het
telkens opnieuw weer een bittere
ontgoocheling te moeten consta
teren, dat voor een uitvoering zo
als donderdagavond door het
Waalwijks Orkest werd verzorgd
en waaraan o.i. toch genoeg
ruchtbaarheid is gegeven, zo
jammerlijk weinig belangstelling
bestond.
De reden hiervan is moeilijk
aan te geven, maar een zeker
feit is het, dat in Waalwijk voor
culturele manifestaties, hetzij op
het gebied van het toneel, hetzij
op het gebied van muziek, te wei
nig belangstelling bestaat. Zou
den wij hieruit moeten conclude
ren, dat Waalwijk bij lange nog
niet rijp is voor een Cultureel
Centrum, dan wordt zeer zeker
aan 't Waalwijks Orkest, Kunst
kring, toneelverenigingen en alle
andere instellingen, wier doel het
is de kunstzin van de mens te be
vorderen, op grove wijze te kort
gedaan.
Het Waalwijks Orkest heeft
donderdagavond op overtuigende
wijze bewezen, dat het alle be
staansreden heeft maar ook recht
op meer belangstelling. Gelukkig
heeft het aanwezige publiek, van
wie wij vermoeden, dat het voor
tachtig procent uit familieleden
en directe kennissen bestond, na
afloop van het drietal Beethoven-
werken gevoeld, welk een hulde
de dirigent, J. Plinsinga, en het
orkest toekwam, terwijl reeds
voor de pauze, na het vioolcon
cert, de solist Pierre Jetteur, door
een overweldigend applaus werd
gehuldigd, waarbij hem, door de
voorzitter van het orkest bloe
men werden aangeboden.
De uitvoering van dit drietal
Beethovenwerken, de ouverture
Egmont, vioolconcert in D gr.
terts en tot slot na de pauze 'de
Achste Symphonie vooral, heeft
talrijke hoogtepunten gekend.
Het solistisch optreden van de
le concertmeester van Het Bra
bants Orkest, Pierre Jetteur, gaf
'n briljant samenspel met het
Waalwijks Orkest, van wie de le
den zich met 't nodige enthousias
me hebben ingezet, om deze pro
minente violist zo dicht mogelijk
te benaderen. Ook de dirigent J.
Plinsinga kweet zich op 'n voor
treffelijke manier van zijn taak,
ook al kon het door hem gekozen
tempo ons niet altijd bekoren.
Er zal evenwel niemand zijn
die het Waalwijks Orkest deze
kleine schoonheidsfoutjes kwa
lijk neemt.
Wij zijn enthousiast over het
doorzettingsvermogen en de durf
van de leden, waardoor zij het
presteren, iedere uitvoering op
nieuw beter en succesvoller op te
treden.
Burgemeester toonde zich vootreffe'ijk gastheer
„Het gemeentebestuur heeft de werkzaamheden op de voet ge
volgd en het is verheugd over de totstandkoming, want lectuur
en literatuur zijn voor de mens van grote waarde, omdat zij een
belangrijke rol spelen in de ontwikkeling, de geest fijner be
schaven en bijdragen tot de levensvorming van de mens.
Vooral in deze revolutionaire tijd, die spannend is door scherpe
tegenstellingen, maar tevens interessant door de sprongen van
de techniek, bestaat er een uitgebreide behoefte aan litera
tuur". Deze woorden, uitgesproken door burgemeester Teijssen
tijdens de opening van de Openbare Leeszaal in Waalwijk,
tonen wel zeer duidelijk aan, hoe hoog burgemeester en wet
houders deze totstandkoming aanslaan. De opening, die eerst
symbolisch plaats vond op het gemeentehuis door het overhan
digen van de sleutel van het gebouw, door de voorzitter van
de stichting, de heer Ph. Timmermans, aan de burgemeester,
werd later op de middag van vrijdag 15 december nog eens
„echt" overgedaan door het ontsluiten van de toegang tot de
openbare leeszaal door Waalwijks eerste burger.
HAPS WEL, WAALWIJK NIET
De totstandkoming van deze
leeszaal heeft eigenlijk in een ra
zend snel tempo plaats gehad,
want nog geen jaar geleden, n.l.
op 1 februari 1961, vonden de
eerste voorbereidende besprekin
gen plaats bij de burgemeester,
die zich al meteen voor honderd
procent achter het plan, om tot
een eigen leeszaal te komen, stel
de. De heer Timmermans, die op
die belangrijke morgen 't woord
voerde bij de burgemeester,
schetste welke scheve verhoudin
gen er waren ontstaan, doordat
de gemeente Haps in Noord-Bra
bant wel een eigen leeszaal rijk
was en een stad als Waalwijk het
zonder moest stellen.
Bij het verwezenlijken van het
pla.n heeft het stichtingsbestuur
veel 'gemak ondervonden van de
heer van Eijndlioven, die hen de
weg wees, welke moest worden
betreden om tot subsidie te ko
men. Tevens van mej. Kessel, die
het bestuur bijstond met techni
sche adviezen.
De grootste moeilijkheid bleek
te zijn: het vinden van onderdak,
maar uiteindelijk kwam men tot
het opzetten van een noodgebouw
dat door de firma van Hulten-v.
Bladel binnen enkele weken werd
verwezenlijkt. Ook de Broeders
hebben niet doelloos staan toekij
ken, zij leverden een daadwerke
lijk aandeel bij de bouw en in
ventarisering van de leeszaal, ter
wijl de gemeente als noorderbuur
eveneens alle medewerking ver,
leende. De heer Timmermans
toonde hiervoor zijn erkentelijk
heid en overhandigde, naast de
sleutel van het gebouw, waarmee
de leeszaal symbolisch was geo
pend, de burgemeester een fraai
boekwerk.
De burgemeester benadrukte,
dat de openbare leeszaal steeds
een voorname plaats in de ge
meente zal blijven innemen. Hij
zei verheugd te zijn over de tot
standkoming er van.
Hij wees er op, hoe het cultu
rele patroon in de provincie een
sterke wijziging had ondergaan
door het ontluiken van verschil
lende instituten, waarvan Het in
stituut van bibliotheken en lees-
BRILLEN
VRAGEN
na de vakantie op de Syntaxis ko
men: precies de helft van de lagere
studies heeft hij er op zitten!
De uitslagen van de examens zijn
zeer bevredigend geweest; geen en
kele onvoldoende, wel verschillende
achten en negens.
Maar een donkere wolk hangt noch
tans dreigend boven zijn hoofd; de
vrees, neen, de zekerheid, dat hij een
slecht cijfer voor gedrag zal krijgen!
Een slecht cijfer voor gedrag?
Ach, dat ellendige voorval ook, nu
enkele weken geleden! Bij gelegen
heid van de St. Cuneraprocessie in
het dorp.
Het is zondagmorgen en een prach
tige zomerdag. Blij klepelen de klok
ken van de dorpskerk haar klanken
uit over veld en huizen...
Naar oud gebruik zijn ook de stu
denten van het gymnasium daarbij
tegenwoordig.
In de processie, wanneer die van
uit de kerk haar weg neemt over de
brede paden van het kerkhof, vormen
zij een aparte groep, tamelijk netjes
twee aan twee, met naast zich de eer-
se jaarsnovicen, die hun vuurdoop
hier ondergaan met het hardop voor
bidden van de rozenkrans.
De dorpsfanfare speelt hare mars,
de klank van het koper overschettert
het geroezemoes van de biddende stu
denten.
Langzaam trekt de stoet, haast ein
deloos... Misdienaars, rood en wit-
getoogd, vormen de spits met het
kruis hoog geheven. Grote vanen met
oude mannen zeulen voort, wimpels
klapperen op de wind.
Boeren uit de Meijerij in zwart la
ken, brede boerinnen met witte pof
fer en wijde waairokken, blozende
deerntjes, waar de boerenjongens ver
legen naar kijken. De kruizen op het
kerkhof met hun witgeschilderde op
schriften geven wat afleiding in het
trage voortschuiven, maar wat zeggen
die onbekende namen met het hon
derdvoudige R.I.P.? Of geeft het be
zinning op de broosheid van het le
ven? Voor een student is het echter
slecht mediteren, als hij over vreemde
paden loopt...
Eindelijk schuift de stoet de kerk
weer binnen. De mensen, die aan het
portaal staan, knielen eerbiedig neer,
en bekruizen en bekloppen zich, als
onder het goudbestikte baldekijn de
priester met Ons Heer passeert.
Daarna dringt alles de kerk bin
nen, om een goede plaats te bemach
tigen.
De sacristie is gereserveerd voor
de studenten. Daar staan zij nu en
zien van vlakbij op het altaar, dat
straalt in een zee van licht en bloe
men, met de gouden monstrans ook,
omwaasd door welriekende dampen,
die losslaan uit het drukgezwaaide
wierookvat.
Door allen wordt het Tantum ergo
gezongen en zal na de zegen de plech
tigheid zijn afgelopen.
Johan Leenders roept Tony bij zich
in een hoekje apart en heeft een
boodschap naar het schijnt.
Johan Leenders? Wie is dat? En
wat moet hij van Tony op zo'n eigen
aardig ogenblik?
Ja, het geval ligt lang niet mooi!
Het is een jongen van twee klassen
hoger, die meer belangstelling voor
Tony aan de dag legt, dan wenselijk
is! Waarom heeft deze ook niet wil
len luisteren naar de vermaningen van
zijn professoren, die hem herhaalde
malen hebben gewaarschuwd voor zijn
vriendschap met deze lichtzinnige
jongen?
Die behoorde hier eigenlijk hele
maal niet thuis en het was een won
der te noemen, dat hij het vijf jaar
uitgehouden had. Het zal wel zijn ge
weest, omdat hij overal maling aan
had, behalve dan aan Tony van Ber-
kel!naar dat ventje ging zijn kwa
lijke genegenheid uit, en vond er,
jammer genoeg, een gastvrij onthaal.
Wat kon Johan lief en aardig zijn
en wat wist hij interessante dingen te
vertellen!
(Wordt vervolgd)
M