Vliedberg krijgt 118 aansluitingen
np waterleiding
VERS VAN DE PERS
BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN
GEMEENTERAAD VLIJMEN
mW//W/M
o
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DINSDAG 2 JANUARI 1962
2
Tijdens de gemeenteraad van Vlijmen, die vrijdagavond werd
gehouden, is met 7 stemmen voor, de heer Pulles uit Haar
steeg tot plaatsvervangend wethouder van de gemeente Vlijmen
gekozen, dit om te voorzien in de vacature die was ontstaan
door 't overlijden van burgemeester J. Hoefnagel, wiens plaats
tijdelijk is ingenomen door locoburgemeester Vorstenbosch.
I)e nieuw gekozen wethouder dankte de gemeenteraad voor het
in hem gestelde vertrouwen en benadrukte alles in het werk te
zullen stellen om de leemte, die is ontstaan door het overlij
den van de burgemeester, zo goed mogelijk op te vullen.
Naar aanleiding van vragen,
door de heer Pulles tijdens de
vorige gemeenteraadsvergadering
gesteld, betreffende het toezen
den van prae-adviezen aan de be
trokken personen, werd de toe
zegging gedaan dat t.z.t. (in de
loop van '03) hiertoe zou worden
overgaan, maar dat om organi
satorische redenen uitstel nodig
was gebleken.
De heer Wijkmans verklaarde
het niet eens te kunnen zijn met
de notulen van de vorige verga
dering, omdat hierin zou zijn ge
steld, dat bovengenoemde per
soon de heer Sterk, ambtenaar
van de gemeente Vlijmen, tijdens
deze raadsvergadering zou heb
ben beledigd. Na een lelie discus
sie dienaangaande beloofde de
voorzitter de zaak te zullen on
derzoeken, om zo nodig in de
volgende raadsvergadering tot 'n
afdoening te kunnen komen.
De heer v. Hclvoort merkte op
dat de aanduiding met sectie
nummers bij de onteigening vaak
verwarring schiep, doordat be
trokken personen hieruit vaak
niet konden opmaken dat 't hun
perceel grond betrof. Spr. vond
deze gang van zaken niet juist.
Ook de heren v. d. Meerendonk
en Broeren sloten zich hierbij
aan en hoopten dat voor die ge
vallen, waaruit reeds een mis
verstand was ontstaan, alsnog 'n
schikkelijke regeling getroffen
zou kunnen worden. De voorzit
ter verklaarde dat er wettelijk
niets meer aan te doen was, om
dat de reclames dienaangaande
te laat waren binnengekomen,
maar hij beloofde alles in het
werk te zullen stellen om tot een
redelijke schikking te komen.
Wat betreft het vervoer van
kinderen naar school door de
BBA kon de voorzitter meedelen
dat over deze zaak op donderdag
4 januari een onderhoud met
vertegenwoordigers van deze ver
voersonderneming zou plaats
hebben.
Het voorstel tot verkoop van
een perceel bouwgrond gelegen
aan de Torenstraat, aan H. Rut
ten, was voor de lieer Broeren
aanleiding vragen te stellen
betreffende de gevraagde prijs
van 8.per m2. De heer Broe
ren was van mening, dat men de
zelfde prijs diende aan te houden
als voorheen, n.l. 7.De voor
zitter wees er de heer Broeren op
dat indertijd op verzoek van de
raad voor eén enkel geval de prijs
was teruggebracht tot 7.zo
dat de heer v. d. Hagen, aan wie
de grond was verkocht, het krot
zou opruimen dat op dit perceel
aanwezig was.
Het voorstel van b. en w. tot
het garanderen van 118 aanslui
tingen o]) de waterleiding binnen
de tijdsduur van 5 jaar in de z.g.
schilderswijk II, werd zonder
hoofdelijke stemming aangeno
men.
Eveneens werd goedgekeurd 't
door h. en w. ingediende voorstel
tol wijziging van het besluit re
gelende de rangenindeling en de
vergoedingen van het personeel
van de gemeentelijke vrijwillige
brandweer van 1.75 tot 3.
Het voorstel tot het beschik
baar stellen van 'n krediet groot
17.500.voor de totstandbren
ging van een viertal kunstwerken
in het plan Vliedberg deed mevr.
Martens opmerken, dat het mis
schien beter zou zijn deze gelden
te besteden voor aanleg en ver
betering van licht-, gas- en wa
terleidingen. Ook de heer de Laat
was deze mening toegedaan. De
voorzitter meende dat het beste
den van dit bedrag, dat uiteinde
lijk was overgebleven van de
verkoop vangrondeno p de Vlied
berg, volledig verantwoord was.
De heer Broeren stelde de
voorzitter een vraag betreffende
de bescherming van deze kunst
werken, omdat hij meende dat,
zolang de jeugd geen behoorlijk
speelterrein zou hebben, van de
kunstwerken niet lang iets zou
heel blijven. De voorzitter ant
woordde hierop dat in de vorige
vergadering een ontwerp goed
gekeurd was om te komen tot de
aanleg van drie speelvelden voor
de jeugd. Bovendien meende hij
dat er eerst kunstwerken moeten
komen alvorens de jeugd ze kan
leren waarderen. Wel was hij van
mening dat er door de jeugd nog
veel te veel uit balorigheid ver
nield wordt in deze gemeente. De
kunstkunstwerken, waartoe het
voorstel zonder hoofdelijke stem
ming werd goedgekeurd, zullen
oj) een viertal markante plaatsen
worden opgesteld, o.a. een op 't
Burgemeester van Houtplein, aan
welk kunstwerk een bedrag van
10.000.zal worden besteed;
de overige drie zullen 2500.
gaan kosten. In de kunstcommis
sie die hiervoor is aangesteld,
hebben zitting de heren: Dr. Pas-
calis Vermeer, J. v. d. Pol en de
heer Blaauwhof.
Vervolgens werd goedgekeurd
het voorstel tot het verstrekken
van een hypothecaire lening
groot (56.000.— aan het Wit-
Gele Kruis te Nieuwkuijk t.b.v.
de bouw van een nieuw wijkge-
bouw in het plan Vliedberg.
Aan de harmonie Concordia
werd een geldlening toegekend
van 11.444.af te lossen in
50 jaar tegen een rente van 4
De gelden zullen worden gebruikt
voor de aanschaffing van nieuwe
instrumenten. Bovendien werd
aan deze harmonie een extra
jaarlijkse subsidie toegekend van
250.Voorheen bedroeg deze,
750.per jaar, zodat deze hier
door is gestegen tot 1000.
Ten behoeve van de ombouw
van een neveltankwagen van de
brandweer werd een bedrag ge
voteerd van 6000.
Tot leden van het bestuur van
de gemeentelijke instelling voor
Maatschappelijke Zorg werden
gekozen de heren H. v. d. Heijden
met 7 stemmen en v. d. Meeren
donk met 8 stemmen.
In de Cultuurserie en Forum
Boekerij van de Zuid-Hollandse
Uitgevers-maatschappij versche
nen onlangs:
„Voor Johnny geen liefde",
Wilfred Fienburgh
Een bijzondere filmeditie waar
hij de schrijver van dit hoek zich
helemaal vereenzelvigd heeft met
een politicus, een Engels Lager
huislid. De hoofdpersoon, John
ny Byrne, leeft alleen voor zijn
carrière, een plaats in de rege
ring. Wanneer deze pogingen op
niets uitlopen, is hij diep teleur
gesteld en voelt hij het tekort
aan liefde. Hij ontmoet een jong
meisje, dat hem na een korte
liefdesontmoeting weer verlaat.
Maar dan keert plotseling zijn
vrouw bij hem terug en wordt
hij voor een dilemma tussen haai
en de politiek geplaatst.
Gebonden 8.95.
„Liefde is de brug", Richard
Vaughan.
Op gevoelige, bijna poëtische
wijze vertelt de schrijver van zijn
geliefde geboortestreek Wales,
waar twee koppige, maar karak
tervolle families, verknocht aan
hun grond, in een felle vete te
genover elkaar staan. Deze vete
wordt door de schrijver lot een
hoogtepunt gevoerd door de lief
de die er groeit bij twee jonge
mensen uit de verschillende fa
milies.
Gebonden 9.95.
„Met de hemel voor ogen",
Stevan Olivier.
Het kinderloos huwelijk van
dr. Thomas is geen probleem
voor hem, wel voor Ellen, zijn
vrouw, die het adopteren van een
kind verwerpt, maar op krank
zinnige wijze een ander plan uit
broedt. Dr. Conradi is scherp ge
kant tegen dit plan. De mede-di
recteur, Bruno Schneidewind,
blijkt niet ongevoelig te zijn ge
weest voor de charme van zijn
secretaresse.
10.95.
„Ergens waar de wereld op
houdt". Nevil Shute.
In deze nieuwe roman voert
de bekende schrijver Nevil Shute
de lezer mee naar het binnenland
van het zo uitgestrekte Australië
waar de wereld ophoudt. Het ver
haal vertelt over een onbedorven
meisje van het land en een Ame
rikaanse geoloog, die er voor z'n
firma naar olie boort. Op onna
volgbare wijze worden de tegen
stellingen geschetst, die er be
staan tussen de Amerikaanse en
Australische levenssferen.
Aanbevolen, 9.95.
„Zondaar in toga". Pamela
Hansford Johnson.
Het levensverhaal van een pre
dikant in een deftig stadsdeel van
Londen, wiens vrouw noch haar
plichten als echtgenote, noch als
rechterhand van de dominee
kent. Hij leert in zijn gemeente
een jonge weduwe kennen, bij
wie hij zuivere vriendschap
vindt. Natuurlijk breekt dan een
storm van roddelpraatjes los.
Een fijnzinnige roman meteen
geheel onverwachte wending aan
het slot. 10.95.
„Affaire Nina B." Joh. Mario
Si mm el.
Robert Holden, die zichzelf bij
de politie gaat beschuldigen van
allerlei misdaden, vertelt 't ver
haal van een wereld vol sluwheid
en gewetenloosheid, waartegen
Holden aanvankelijk hopeloos
vecht. Spannend zijn de passages
van zijn gevaarvolle tocht naar
de oostzone, naar Berlijn. In een
suggestieve verteltrant leert de
leze" de haat kennen die hij koes
tert tegen de geslepen jurist dr.
Zorn, de groot-exporteur en frau
deur Julius Brummer. 9.95.
„De broze Huwelyksboot".
John Coates.
Een jonge Engelsman leert in
Griekenland een charmante IJs
landse kennen. Er ontstaat een
liefde, die hij de Engelsman alles
doet vergeten wat hij in Enge
land achterliet. In Engeland te
ruggekeerd, stuit hij op grote
problemen en wordt de zuivere
liefde tussen hen heiden zwaar
gehavend door de conventie.
8.95.
„En zijn spoor verdween".
Paul Orum.
Een treffende roman, waarin
het leven van Martin Rabe wordt
beschreven. De hoofdpersoon
trekt naar het veenland, om daar
door hard zwoegen zijn verleden
te vergeten. Het is een keihard
leven en zijn contact met een
boerenechtpaar, dat heel wat
moeilijker problemen kent dan
hij, is voor hem een innerlijk
reinigingsproces. Als hij aan het
einde van zijn zwerftocht is ge
komen, heeft hij zijn geluk her-
gend. 6.95.
„Rood en zwart de inzet". Cili
Wethekam.
U wordt betrokken in de zor
gen van een schilder-beeldhou
wer, die heel veel moeite heeft
om met zijn gezin tegen de
stroom de stroom des levens op
le roeien. Zijn vrouw schrijft on
verdroten iedere dag verhalen,
die echter nimmer gepubliceerd
worden. Daarnaast hun drie kin
deren, die met de vindingrijkheid
en toewijding van hun ouders 't
boek bijzonder aantrekkelijk ma
ken. 6.95.
„Pelle's wonderlijke avontu
ren". Edith Unnerstad.
Een hoek bestemd voor iedere
jongen van 8-10 jaar, waarin ver
teld wordt over de jonge Pelle,
die naar de boerderij van zijn
grootmoeder in Zuid-Zweden ge
zonden wordt, omdat... hij zo
lastig is. Pelle beleeft er de kos
telijkste avonturen met mens en
dier. 5.90.
„Ander's merkwaardige reis".
Edith Unnerstad.
Eveneens een jongens- en
meisjesboek voor de leeftijd van
810 jaar. Anders gaat met zijn
grootmoeder een reis naar Fin
land en Rusland ondernemen. Er
gebeurt heel wat in die schilder
achtige landen, waar de tsaar 't
bewind nog voert, 5.90.
„Elsa's vrye leven".
Joy Adamson.
Het hoek is eigenlijk een ver
volg op „In vrijheid geboren"
van dezelfde schrijfster, 'n Waar
devol hoek met prachtige foto's,
dat zeker veel aftrek zal vinden
bij talloze dierenliefhebbers.
11.95.
„Om de verovering van de zee".
Cord Christian Troebst.
In dit boek wordt een uiteen
zetting gegeven van de projecten
die in uitvoering zijn of nog op
stapel staan om de ontzagwek
kende mogelijkheden te benutten
die de oceanen bieden. De lezer
wordt geconfronteerd met de
fantastische revolutie op scheeps-
bouwgebied. Het boek is op
prachtige wijze verfraaid met in
teressante foto's, 10.95.
„Leren paardrijden". Gregor
von Romaszkan.
Een boek dat de beginneling
betrouwd maakt met datgene wat
hij moet weten om vlug en gron
dig met het paard vertrouwd te
raken en de grondslagen van de
rijkunst in de dressuur, 't sprin
gen en het jachtrijden te leren.
Het boek behandelt bovendien
nog talrijke wetenswaardigheden
over het paard zelf en de verzor
ging er van. De tekst en uitleg
wordt verduidelijkt door foto's.
13.50.
„De mens mysterie van won
derlijke werkelijkheid". Prof. dr.
D. H. Wester.
Een prettig geschreven popu
lair wetenschappelijk werk, dat
niets weg heeft van een ingewik
keld biologisch studieboek. Het
boek bergt een schat van prakti
sche kennis. Talrijke wetens
waardigheden over vergiftigin
gen, eiwitten, hormonen, ouder
domsziekten en geneesmiddelen
daarvoor worden er in beschre
ven. 7.75.
Bij de uitgeverij en drukkerij
Hollandia in Baarn is versche
nen een uitgave van Pierre Mon-
tet: „Zo leefden de Egyptenaren
in de oudheid". Het boek is bui
tengewoon interessant en weten
schappelijk geheel verantwoord.
Het geeft een dieper inzicht in 't
leven van de Egyptenaren, waar
hij het zich niet beperkt tot het
verstrekken van enkele opper
vlakkige wetenswaardigheden.
De schrijver heeft in dit werk
de kleinste bijzonderheden weten
te vermelden, zodat hij tot een
kostbaar geheel kon komen. Het
boek. dat 365 bladzijden telt,
waarbij is inbegrepen de aante
keningen, waarin de bronnen
staan vernoemd, is in 'n prach
tige linnen band met goud op
druk gebonden. Voor velen een
verrijking van de boekenkast.
9.50.
„Maak zelf uw stralingsmeter"
is de titel van een boekje dat is
uitgegeven hij de Uitgeversmaat
schappij „Wimar N.V." te Haar
lem. Hierin wordt het ontwerp
besjjroken van een monitor, die
ongeveer 90 gulden kost en die
kan worden gebruikt teneinde
voortdurend de aangekochte ge
bruiksgoederen w.o. levensmid
delen en drinkwater, op radio
activiteit te controleren. De tekst
is verduidelijkt door zeer een
voudige schema's, 1.50.
3).
De pastoor uit het dorp kon dit
natuurlijk niet goed aanzien en
ging eens een bezoek brengen
aan smidje Verholen. „Komt d'r
in, dominee. Och nee, pastoor be
doel ik", was de groet van de
smid, die weer eens te diep in de
kruik gekeken had. „G... gaat u
zitten en v... vertelt u me m...
maar eens r... rustig wat ik v...
voor u kan doen. Is uw b... biets-
fandje 1... lek? Uw 1... andfietje
b... bek? eh... uw...". „Nee, Ver
holen. M'n fietsband is niet lek!"
zei de pastoor streng. „Ik kom
hier om een heel wat belangrij
ker reden. Ik hoor klachten over
je, Verholen. Je werk deugt niet
meer. Je bent altijd in kennelijke
staat van dronkenschap. Heel 't
dorp zegt, dat je de beste klant
bent van de herberg. .Is dat alle
maal waar?" Smidje Verholen
keek de pastoor suf aan. „U m...
moet niet zo... zomaar geloven,
wat de m... mensen zeggen", sta
melde hij. „En als 't w... waar
was, w... wat dan n... nog? Ik
gun mijn medemensen een b...
best leven en d... daarom zeg ik
altijd maar: „1... laat ik eens een
kr... kruikje pikken in De Ver
gulde Zon. D... dan verdient -die
arme herbergier tenminste ook
\v... weer wat. Het is tegenswoor-
dig t... toch al zo slecht in het
c... cafébedrijf." De goede pas
toor keek Verholen verwijtend
aan. „Vriend", zei hij toen. „Als
jij zo doorgaat, dan ga je verlo
ren. Begrijp je dat wel?" „N...
nee, daar sn... snap ik niks van",
zei smidje Verholen. „Ik heb n...
nog nooit kwaad gedaan en e...
zo'n enkel kr... kr... kruikje bier
zal me ook wel n... niet kw...
kwaaier maken. Ik zeg altijd
maar: Ga n... niet voor de n...
nood op de 1... loop, want z... zo
lang er leven is, is er hoop! Ha-
haha, d... die is best, hè?" De
pastoor kon werkelijk niets met
V erholen beginnen. „Smidje,
smidje", zei hij tenslotte, „ik zie,
dat je geest beneveld is door
kwade dranken en dat je hersens
bezeten zijn door kwade gedach
ten. Dat gaat mis, vriend. Dat
gaat mis. Als je me echter denkt
nodig te hebben, dan sta ik voor
je klaar. Onthoud dat. God zegen
je, Verholen." Met deze woorden
nam de pastoor afscheid van de
smid, die suf op zijn stoel bleef
zitten, en nog maar eens een flin
ke slok bier nam. Doch erg lang
zat hij daar niet, want plotseling
schrok hij op door een hevig ge
schreeuw, dat uit zijn smidse
weerklonk.
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
DE JEUGD VAN
TONY
JEUGDROMAN
door
A. v. ENGELEN
7).
Op de grappen en grollen van de
studenten lacht hij goedmoedig,
maar verzoekt toch in ernst, om
niet te schommelen of met z'n al
len aan één kant te gaan zitten,
Nvant meermalen is het gebeurd
dat de tram daardoor uit de rails
liep, en... het ging hier rakelings
langs de bomen!
De jongens zijn in goede stem
ming. Er wordt gezongen, gela
chen en clandestien een sigaretje
gerookt. Sommigen, die uit de
raampjes hangen, durven te
zwaaien tegen de voorbijgangers,
ja zelfs te roepen tegen de boe
renmeisjes, die op het land aan
het werk zijn!
Voor men er erg in heeft, is
men in Den Bosch, waar het uit
stappen is. Eenieder zoekt voor
zichzelf nu de richting naar huis.
Tony en Piet gaan naar debus
die hen naar hun dorpje zal voe
ren. Tony is maar stil en lang
niet zo opgewekt als anders.
Op de plaats van bestemming
aangekomen, stappen zij met hun
zware koffer in de hand door de
eenzame straat. Er is daar maar
weinig vertier; alleen enkele
mandemakers, die op een stoot
wagen hun wekelijkse werk gaan
afleveren...
De moeder van Piet staat op
de stoep en verwelkomt haar
zoon met een hartelijke omhel
zing.
Tony gaat door in zijn eentje.
Weldra zal ook hij thuis zijn.
Breed ligt de stralende zon
over het dorp; het gras langs de
sloten is grijs door het stof van
vele weken droogte.
Van de lage boerderijtjes en de
andere Nvoningen, waarvoor de
bloemtuintjes hun geur geven,
gaan de gordijnen met een slipje
opzij en gluren nicuNvsgierige
vrouwengezichten: kijk, dat is
Tony van Berkel, die heeft weer
vacantie!...
Deze stapt stevig door.
Hij passeert het huis van boer
Swinkels. Hier zet hij de koffer
neer om zijn gezicht te kunnen
afdrogen. Benieuwd kijkt hij be
zijden uit het erf over, doch er is
daar niemand. Teleurgesteld gaat
hij verder.
Teleurgesteld?
Nog een minuut of tien lopen
en hij zal thuis zijn.
Hij ziet, hoe alles eender is
gebleven, elke struik, elke boom
kent hij vanouds, zelfs de kuilen
in de straat, waaronder die heel
diepe, schuin tegenover Janske
de Weeuw is die nog niet
dichtgemaakt, zou de gemeente
nog steeds arm zijn? het geeft
een blij gevoel al die dingen weer
terug te zien; het is alsof hij
slechts een paar weken is weg
geweest! Voor hem uit zitten
mussen bij een hoopje paarden-
moppen en vechten, om een lek
ker haverkorreltje waarschijn
lijk. Zij sjierpen en herriën om 't
hardst en steken elkaar daarbij
kwaadaardig in 't dichtbepluim-
de lijf. Tony heeft er plezier in
om ze met een welgemikte steen
worp uit elkaar te doen stuiven.
In de heg langs de straat wordt
de vechtpartij voortgezet...
Dan is hij er. Alles rond 't huis
is nog zoals met mei, alleen ge
ven de bomen zwaarder schaduw
en is er meer en feller zon...
Zijn stap wordt een drafje, als
hij het erf opgaat en voorbij het
keukenraam komt.
Daar is moeder gezeten, die
hem vriendelijk toeknikt.
Tony zal vóór inkomen.
Door de gang naar de huiska
mer.
Hij moet vlug de koffer weg
zetten: die zullen ze straks sa
men wel uitpakken. Nu moet hij
eerst gaan zitten, want de koffiei
is gezet en de boterhammen zijn
gesmeerd.
De jongen, die honger heeft
gekregen van de reis, doet zich
te goed aan het lekkere eten en
drinken is het vandaag extra
lekker? en intussen vertelt hij
over zijn belevenissen op school,
Nvaar moeder zo benieuwd naar
is. Over zijn avontuur met de
Schijndelse meisjes kikt hij na^
tuurlijk niet!
Moeder hoort hem graag pra
ten en het doet haar zorgzaam
hart deugd hem daar zo te zien
zitten, ja, hij is nog dezelfde ge
bleven!...
Wat lijkt hij sprekend op hen!
Hij heeft precies haar ogen, don
kerbruin, maar de scherpgelijn-
de neus is toch eerder van Bart,
en de zwarte haren die kan ze zo
gauw niet thuisbrengen, die heeft
ie waarschijnlijk van zichzelf,
maar ze staan hem in ieder geval
toch goed!
En wat is hij weer gegroeid in
de drie maanden dat hij weg is
geweest! Zijn jasje is zeker een
handbreedte te kort geworden en
z'n broekspijpen, dat lijkt ner
gens op, die reiken niet eens tot
aan de knieën meer. Boven de
zwarte kousen uit, die natuur
lijk niet zijn meegegroeid, en de
strakke elastieken glimt 'n reep
je blank van zijn tricootje en z'n
lange benen.
„Zuiver schand" denkt moeder
bij zichzelf en zegt:
„Joongen, we zullen een neij
pak vur oe laoten inaoken en dan
een mee lang pijpen!"
Tony vindt het wel goed, dan
is hij geen kleine jongen meer en
kan hij met september op school
met een nieuw pak geuren!...
Dan krijgt hij z'n benieuwd
heid naar vader, naar Toon, Kees
en Dorus.
„En hoe gaoj 't tegenswoordig
mee oons Anneke?"
„Och inunne joongen" wordt
moeder bedroefd, „mee oons An
neke is 't de laotste tijd lang nie
goed!" en zij begint haar opge
kropt gemoed uit te schreien te
gen hare kleine Tony, bij wie nu
óók de waterlanders komen,
want hij kan geen leed met droge
ogen aanzien...
„Is ze dan aariger geworren,
moeder, seinds degge op bezoek
zet gewist?"
„O joongen, ik ben bang dè
Anneke 't nie lang meer zal mao-
ken, ze moet zo opgeven en hoes
ten de laotste tijdMar koom,
dan zullen we is gaon kijken".
Moeder gaat voor, de gang in,
kijkt eventjes door de deur van
de opkamer. Nee, die zieke slaapt
niet, met gelatenheid ligt zij naar
het behang van de bedstee te
staren...
Moeder geeft de jongen een
wenk en samen gaan ze de trap
pen op van het kleine slaapver
trek.
„Kek is, Anneke, hier is oonze
Tony uit Heeswijk, mee vacaan-
tie!" en deze zoekt naar Annekes
hand, welke bleek en smalletjes
op het witte deksel ligt.
„En hoe gaojet er mee, Anne
ke?" probeert hij opgewekt te
doen. „Ik haaj gedocht jou in den
haard aon te treffen, dan han we
saomen een fijn vakaansie kun
nen hebben!" Doch een brok
komt hem in de keel, die hij niet
weggeslikt kan krijgen, zoveel
heeft hij er aan verspeeld sinds
hij haar voor het laatst zag...
(Wordt vervolgd)
De heer Pulles tot plaatsvervangend
wethouder gekozen
copyright: avon
