wAAlwijkse en UnqstRAAtse couraiu Zilveren Koninklijk bruidspaar in het brandpunt van de belangstelling V Festival voor de werkende jeugd Koninklijk echtpaar in het zilver s DE MODE VAN TWEKA! HISTOR Is er X WÊÊWh GARAGE VAN MOSSEL VERHUUR VAN J. E. de Jongh VRIJDAG 27 APRIL 1962 84e JAARGANG No. 32 e tcho vAn het Zuióen „:kse stoomdrukkerij An toon Tielen dacteUr: JAN TIELEN 50798 "verschijnt 2 x per week Abonnement: 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief 'ndi{ haa' o* 0m r& 1878 BuroaZT' Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres ..Echo" vnendf|j vast, kij| ekend 23 v,., x- 50 Dt prinsessen Beatrix, Irene, Margriet en Marijke hebben ter gelegenheid van het zilveren huwelijksfeest van :an ouders een origineel geschenk aangeboden, n.l. een plastiek van henzelf. Dt plastiek is in opdracht van de prinsessen vervaardigd door de Italiaanse beeldhouwer Gualberto Rocchi. litt belangstelling bekijken Koningin en Prins het geschenk van hun kinderen. .Ik ben heel gelukkig, nadat wij elkander in de loop van dit jaar heel goed hebben leren kennen. Het eerst ontmoetten wij elkaar in de wintersport, daarna herhaalde malen hier in het land, tenslotte onlangs in de bergen. Geleidelijk zijn wij het samen eens geworden en wel zeer eens". Dit was wat prinses Juliana in de avond van 9 september 1936 tot het Nederlandse volk zei, nadat eerst de authentieke mededeling uit de mond van koningin Wilhelmina was vernomen. Op 7 januari nog geen half jaar nadien, leidde de gouden koets naar het oude stadhuis en de grote kerk in Den Haag. Het was dezelfde datum waarop de moeder van Koningin Wil helmina Koningin Emma en Koning Willem III in de echt waren verbonden. Het was 19 december, 's zater dags, dat tijdens een sobere plechtigheid prinses Juliana en prins Bernhard met een voor de- re gelegenheid speciaal vervaar digde gouden veder bel belang rijke document van hun onder trouw ondertekenden. Overal in het land, in alle provincies, in alle steden en dorpen en in de overzeese gebiedsdelen, wapper den van de daken in de stralende winterzon de driekleur met het oranje en 't geel-rood van Lippe. Enkele dagen voor Kerstmis van datzelfde jaar werd prins Bernhard, nadat hij eerst de Ne derlandse nationaliteit had ge kregen, beëdigd als kapitein (rit meester) a la suite van de Ko ninklijke Landmacht, als kapi tein (ritmeester) bij het toen malige Koninklijk Nederlands Indische Leger en als luitenant ter zee eerste klasse (kapitein) a la suite van de Koninklijke Marine. Die dag werd Den Haag overstroomd door binnen- en buitenlandse gasten. Iedereen wilde de Prins der Nederlanden den, gezeten op een paard en ge doken in het officiersuniform van de Blauwe Huzaren, een pa rade afnemend op het Malieveld. Dat waren de eerste bewijzen van «kenning, van sympathie, van diepe vriendschap van het Ne- derlandse volk voor de prins, die binnen afzienbare tijd de wettige echtgenoot zou worden van een b1) het Nederlandse volk zo ge- "ofde prinses. X°g drukker was het op de gro te dag voor hen beiden, voor «et hele Nederlandse volk. De re sidentiestad was overbevolkt. Bij '•'■'zenden tegelijk was men naar lle« Haag gereisd. Velen, die van ver waren gekomen, hadden p nacht doorgebracht in café's, 'mv|jl ontelbaren reeds 's avonds ■"n plaats hadden ingenomen ;aip de route, die leidde van het p's naar het stadhuis en de )e[K-,Het Nederlandse volksdeel rat niet naar Den Haag was ge- jonjen. kreeg ruim de gelegen- ;;ei(l om dit vorstenhuwelijk op Moet te volgen d.m.v. uitzon- •erl'jke reportages. Het is voor Nederland en zijn bevolking een sprookje gewor den, die stralende 7e januari. Voorafgegaan door bereden marechaussee reed de gouden koets, voortgetrokken door een achttal zwarte paard enin hel witte tuigen, langs de duizenden en nog eens duizenden enthousi aste Nederlanders. Onmiddellijk daar achter volgde de glazen koets met koningin Wilhelmina en prinses Armgard von Lippe Biesterfeld. Zinvol en begrijpend waren de woorden van burgemeester De Monchy, die hij sprak tot het ge lukkige echtpaar op 't raadhuis. Na deze plechtigheid schreden prinses Juliana en prins Bern hard onder een boog van gehe ven sabels naar de Grote Kerk. De prins gestoken in huzaren uniform, de prinses gekleed in 'n toilet uit ivoire satin peplum. De sluier en de bruidskrans waren versierd met geborduurde oranje bloesems en rozen naar het mo tief in het wapen van de prins. Prof. dr. Obbink leidde in de kerk de dienst en de woorden die hij daar tot het getrouwde vorsten paar sprak, hebben bij velen een diepe ontroering teweeggebracht. Steeds is het Nederlandse volk hecht gebonden gebleven aan dit koninklijk paar; groot was het medeleven in droefenis en vreugd. Want naast de vreugdevolle dagen, maanden en jaren, zijn er ook tijden geweest, waarin het koningshuis door tegenslagen ge teisterd werd. De oorlogsjaren hebben het vorstenhuis ruim la ten delen in droefheid. De bal lingschap ver van het huiselijke Socstdijk en de vijf oorlogsjaren zijn in deze kwarteeuw ongetwij feld zware jaren geweest. Een grote verandering in het gezinsleven kwam in 1948, toen prinses Juliana, koningin Juliana werd. De tijd die zij voorheen aan het gezin kon besteden, werd nu drastisch ingekort. Statiebe- zoeken onderbraken de huiselij ke orde, evenals de tientallen werkbezoeken. De prins ontwik kelde zich als een geboren am bassadeur voor ons land. Hij heeft in al die jaren niet stilge zeten en als het ging om de Ne derlandse zaak, was hij steeds bereid zijn medewerking te ge ven. In de komende dagen zal het Nederlandse volk laten zien hoe dankbaar het is gestemd voor het vele werk dat door het konings huis is verricht. Het zal zijn dankbaarheid tonen wanneer het in de gelegenheid zal zijn het in middels bijeengebrachte kapitaal ter stichtig van jeugdcentra hij Uddel en hij Veere als geschenk aan te bieden aan het jubilerende koninklijk echtpaar. Voor verreweg de meesten ge heel onverwacht kwam de mede deling van de verloving van onze Prinses met een voor ieder onbe- weest... met wie zou Juliana trou wen? Znlfs werd de naam van een Zweedse prins overal ge noemd, maar de profeten bleken het mis te hebben en de „hausse" in Zweedse vlaggen bedaarde weldra. Op wel zeer onofficiële wijze kwam de Prinses met haar ver loofde aan in ons land... beiden gezeten in een groene open auto (helemaal geen dure) en zonder enige plechtigheid. Velen hebben zich dat later herinnerd, toen al duidelijker werd, hoe Prinses Ju liana, later Koningin, wilde le- \en temidden van haar volk. Den Haag keek somber, want het ver loor zijn residentiekarakter toen t vorstelijk gezin zich ging ves tigen op Soestdijk... niet in praalvolle afzondering, maar te midden van 't Nederlandse volk. De Nederlanders wisten nog niet direct wat zij aan Prins Bern hard hadden, al was hij van ston de af aan buitengewoon popu lair. Dat hij „gewerkt had voor zijn broodje" vond men een aan beveling en verder noteerde het scheipziend Hollands oog de hier te lande zozeer gewaardeerde af wezigheid van alle „kouwe druk te". Maar men was nieuwsgierig welke positie de echtgenoot van Haar, die voorbestemd was onze Koningin te zijn, mettertijd in ons land zou gaan innemen. In de loop van die vijfentwin tig jaren hebben wij leren spre ken van het „Koninklijk Paar" en het „Koninklijk Gezin" en die woorden kregen een geheel nieu we inhoud. Vooral toen de oor log over ons land losbarstte en tic Oranjes voor geweld moesten wijken. Wij wisten, dat de Prin ses in Canada zat en de Prins zeer nauw betrokken was hij de strijd tegen zijn eigen landgeno ten... ja. maar dan toch tegen de zwarte magie van het nazisme, ^at miljoenen Duitsers had be- nekst en Duitsland langzaam maar zeker naar de ondergang voerde. De familie Von Lippe- Biesterfeld was nooit hijster „Pruisisch" onder wijlen Keizer Wilhelm II en Prins Bernhard bleef de familietraditie trouw toen hij zich inzette tegen het na zidom. Toen na de bevrijding Prins en Prinses terugkeerden, was er op nieuw een moment als van af wachting. Alle aandacht keerde zich naar de grijze Koningin Wilhelmina..., maar al spoedig werd de naam van Prins Bern hard genoemd als die van de man die zich er in.het hijzonder mee bemoeide 0111 onrecht en leed uit de wereld te helpen in die tur bulente maanden zo vlak 11a de oorlog. Voor velen was „een brief aan Prins Bernhard" in die dagen gelijk aan het beroep in hoogste instantie! Ten Juliana Koningin werden door haar overgefelijke inhuldi gingsrede duidelijk maakte, dat zij de Eerste Dienares van Haar volk wenste te zijn, was het (thans) Koninklijk Paar reeds zeker van de genegenheid van (lat VOlk. Die is er met de jaren niet op verminderd. De Koningin is in die jaren met zeer velen van haar onderdanen in persoonlijk contact geweest en ieder hield daarvan een onver getelijke indruk over, een indruk van eenvoud, van hartelijkheid en van menselijkheid. Prins Bernhard toonde zich, vooral op zakelijk gebied, een onschatbaar ambassadeur van Nederland en dat werd in onze koopmansnatie hijzonder ge waardeerd. Het stemde tot alge mene verheugj/ng, dat hij niet slechts als „boegbeeld"- behoef de te fungeren en zijn tijd vullen met het leggen van eerste stenen en het doorknippen van linten. Tenslotte leefde heel Neder land mee met het wel en ook het wee der Prinsessen, met haar studie en haar sport, met de zor gen van het Kininklijk Gezin rondom de jongste Prinses, wier gezichtsvermogen was aangetast. De ietwat gezwollen toon, waarop voorheen het Oranjehuis werd verheerlijkt, is verdwenen, heeft plaats gemaakt voor een voudiger, maar ook eerlijker waardering. Koningin en Prins hebben de juiste snaar hij hun Nederlanders aangeraakt. Zelfs daar, waar men politiek de koningskroon ziet als een ornament, dat moet verdwijnen, is er geen agitatie te gen de draagster der kroon en haar gezin. In dit opzicht is Ne derland waarlijk één. Hollands huisgezin gaat feest vieren niét Hollands éénste huis gezin, ons Koninklijk Gezin. Vijf entwintig jaren zijn wy „met el kaar opgetrokken" in goede en kwade dagen, maar goede dagen het meest. En zoals in onze dor pen en sommige buurten de ge hele straat vlagt als er een zilve ren echtpaar is, zo vlagt straks heel Nederland bij het zilveren feest van Koningin Juliana en Prins Bernhard. „Onze" Konin gin en „Onze" Prins. Het zal een groot feest zyn en velen van ons zullen het zilveren bruidspaar zien, zoals ze vijfentwintig jaren hebben geleefd, bij ons, onder ons... en voor ons! „Al wat van U is, lijven w'in met U, bij Hollands huisgezin". Dat waren de woorden van de „Rijmprent", gedicht door Bou- tens, die bij het huwelijk van Koningin en Prins aan de school kinderen werd uitgereikt. „Hollands huisgezin"... dat is de juiste aanduiding voor de wijze, waarop ons volk Koningin en Prins ontving, en waarop zij beiden dat volk hebben beschouwd. Er loopt een rechte, duidelijk te herkennen lijn van het ogen blik, waarop onze Prinses Juliana met Prins Bernhard von Lip- pe-Biesterfeld haar intocht in ons land deed en het karakter van het feest, dat Nederland straks zal vieren ter gelegenheid van het zilveren huwelijksjubileum van het Koninklijk echt paar. „In Hollands huisgezin" daar vierden zij feest, toen en nu. kende Prins, die in Parijs op het kantoor van een grote handels onderneming werkzaam was. Vele waren al de speculaties ge- Het Provinciaal Genootschap van Kunsten en Wetenschappen heeft een dezer dagen het Jubi leumnummer uitgegeven van het orgaan „Brabantia", ter gelegen heid van het 125-jarig bestaan van dit Genootschap. In dit num mer troffen wij een byzonder ac tueel onderwerp aan, dat handelt over het festival, dat van 30 mei tot zondag 3 juni voor de wer kende jeugd zal worden gehou den in het Tilburgs Cultureel Centrum. De heer H. J. Verwiel meent te mogen constateren dat in de vijf tien jaar dat het Provinciaal Ge nootschap van Kunsten en We tenschappen aan cultuursprei ding doet, er reeds veel op dit gebied is bereikt. Onmiddellijk voegt de heer Verwiel hieraan toe dat in de af gelopen jaren vaak meer aan dacht aan horizontale dan aan verticale cultuurspreiding is be steed. Het belangrijkste wat hij de verticale cultuurspreiding ont brak, was de onmisbare educa tie. De studerende jeugd is er wat dat betreft heel wat heter aan toe. Het onderwijs heeft tal van mogelijkheden om 't kunst genot, dat in het raam van de culturele opvoeding wordt gebo den, geestelijk voor te bereiden. Op dit punt wordt door vele in stellingen van uitgebreid lager-, middelbaar en technisch onder wijs voortreffelijk werk gedaan. De geheel op dit werk ingestelde en door het Ministerie van O. K. en W. gesubsidieerde Stichting Het Schoolconcert is in vele ste den en kleinere centra een vaak en graag geziene gast. De werkende jeugd schoot er vaak bij in. Hoe goed bedoeld en goed gebracht vaak het cultureel vormingswerk van standsorgani saties ook zijn moge, het dreigt een druppel op een gloeiende plaat te blijven. De nieuwe Tilburgse schouw burg, die met zo prachtig elan 'n geweldige taak behartigt, heeft voor deze min of meer vergeten groep al veel gedaan. De activi teiten van het Nederlands Thea ter Centrum in Tilburg (evenals in Eindhoven) mogen in dit ver hand wel met volle eer vermeld worden. Populaire jeugdabonnc- menten doen op hun manier weer uitstekend werk. VREES Een heel speciaal vierdaags fesitval voor werkende jongelui is echter iets geheel nieuws. Van 30 mei tot zondag 3 juni zullen honderden jongeren te gast zijn in de Tilburgse Stadsschouw burg. Zij zullen daar als een ge heel bijeen zijn en gaan daarom samen in Oisterwijkse vacantie- huizen logeren, om zoals de lieer Verwiel het zegt, als internen WAALWIJK TEL 04160 2519 PERSONENWAGENS KAMPEERWAGENS 8 PERSONEN BUSJES Wij tonen u een spran kelende collectie. Kom de vlotte modellen en be toverend nieuweAdessins zien bij Stationsstraat 51a Waalwijk HUN feest te beleven. Dank zij de aanzienlijke subsidies die aan dit festival werden verstrekt, is het deelnemersgeld slechts 16 gulden, hij werkelijke kosten van zowat 50 gulden en meer. De deelnemers krijgen een uit gebreid en gevarieerd program te verwerken. Vele eminente spre kers zullen met groepjes van twintig jongelui, onderwerpen op het gebied van toneel, muziek, dans, film en beeldende kunst behandelen. Hoogtepunten vor men de grote avondvoorstellin gen in (ie schouwburg met de eerste dag een jazzconcert, de tweede de Nederlandse Comedie met Shakespeare's Midzomer- nachtdroom- dan volgt een con cert door Het Brabants Orkest en de laatste avond treedt het Ne derlands danstheater op. Tussen door zijn er bezoeken aan ate liers van kunstenaars en een wa genspel door Arena. Het ziet er dus allemaal by- zonder goed uit. Toch bekruipt de heer Verwiel (evenals ons) de vrees dat straks als deelnemers niet gezien zullen worden, wat men noemt: arbeidersjeugl. Eer der zal de intekening komen van de kant van 'n reeks min of meer op de zaak ingeschoten kader. Zal 't voor de volkomen vreemd tegenover deze materie staande knaap of meisje, niet een soort retraite worden, die men door komt en liefst maar weer zo gauw mogelijk vergeet? Een der gelijke jeugd kan men bereiken, moet men aanpakken, maar de heer Verwiel meent, dat dit niet moet gebeuren d.m.v. bekende of Maak 't moo! - schilder zelf - kies het beste - gebruik speciaal voor U gemaakt[ GLAS, VERF, BEHANG Antoniusstraat 110 Waalwijk Tel. 2009 eminente sprekers, maar met ide alisten, die eerst en vooral weten hoe zy deze jeugd moeten bena deren. Deze laatste bedenkingen wil len volgens de schrijver van dit artikel geen enkele afbreuk doen aan respect en bewondering voor het prachtige Tilburgse ini tiatief. Ook hier zal de praktijk moeten leren of de opzet goed was. De kundige directie heeft er de stichting W.I.K.O.Rdie reeds lang op het terrein van jeugd en kunst werkzaam is, hij gehaald en de organisatie in een afzonderlijke festival-stichting gebracht.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 1