vrijetijdsverf
kwaliteitsverf
ossestaartsoep? Ja!
neem ik Royco ossestaartsoep!
een wonder van smaak
SS^ROi Rn
Thuis gratis
proeyen
EEN fiets
I
Vraag gratis kleurstalen bij Uw Flexa dealer
ALLES voor een beter kamp
mm
VR/ESVERS
Groem
Rundviee
Asperge soep
KANTOORDAMES
\I00B WTS
I 7
6 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 4 MEI 1962
Plaatwerker
Leerling en volwassen monteurs
ZONDAG 6 MEI
1 GROOT INTERNATIONAAL
I"
„ZILVEREN-SCHOEN
TAFELTENNISTOERNOOI
groot bal
uit de bus op de wand
'rolt' de Flexa-muurverf
vasthoudend - wasbaar!
Kies uit de
muurkleuren
BEZOCHT U REEDS ONZE
PERMANENTE EXPOSITIE
OP KAMPEERGEBIED
ZUIDNED. DEKKLEDEN en TENTENFABRIEK
L. HOEBEN N.V.
Wat Iiééilijk om uit zoveel soorten soep te kunnen kiezen. Om vandaag eens déze
soep te kunnen maken en morgen weer een andere. Dat kunt U - met Royco!
Want Royco heeft zóveel soepen voor U, dat U twee weken lang iedere dag een
andere op tafel zou kunnen zetten. En denk niet dat het maken van ossestaartsoep
moeilijker is dan het maken van tomatensoep. Niet met Royco. Want met Royco
en Uw kookkunst maakt U iedere dag een andere, iedere dag de lekkerste soep.
Kies uit 4 rijke soepen
Royco champignonsoep
Royco kerriesoep
Royco aspergesoep
Royco ossestaartsoep
De Spar vraagt:
VAN 31 MAART T/M 30 JUNI
VRAAG ONS OM INLICHTINGEN
Fa. A. A. FARO
Het geheimzinnige
geval Blythe
gras-
maaimachine
GEVRAAGD
voor directe indiensttreding
Automobielbedrijf W. B. J. VAN MOSSEL
Volkswagendealer
Grotestraat 358, Waalwijk
in de Veilinghallen te DRUNEN—ELSHOUT.
Om half acht
O.I.V. „TIIE SOUTH JAZZ BAND"
200 m2 vloer.
[fleXaj
5IKKEN5
Dagelijks geopend van 912 en
1418 uur. Zaterdags na voor»
af gemaakte afspraak.
Levering van
fahriek aan
publiek
KORTE SCHUFSTRAAT 8-10 TEL. 04250 20312
Postbus 33 TILBURG 22863
ooyco
Hebt U de aanvraagkaart voor
een gratis zakje Royco-soep al
ingestuurd? Een unieke kans om
zélf kennis te maken met Royco's
rijkdom. U kunt immers kiezen
uit vier verrukkelijke soepen:
Binnen enkele dagen krijgt U de
soep van Uw keuze thuisgestuurd.
Hoy I26.6K. 300.651
voor Bedrijfs-Ekonomische-Dienst en voor
typekamer.
Vereist: Mulo- of Boekhouddiploma of ervaring
in de boekhouding.
Persoonlijk melden op donderdag of vrijdag van 46
uur bij DE SPAR, Parallelweg 143, 's-Bosch.
Grotestraat 15 WAALWIJK Telefoon 2984
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Een oorspronkelijke speurders
roman door
J. F. VAN NUGTEREN
i)
„Meneer Blythe? Die is dood,
meneer Launders"
Puffend, steunend en hijgend, als
een amechtig, oud mannetje, suk
kelde het lokaaltreintje uit Londen
het kleine station van het dorp
Horsham binnen. Met een plotselin
ge schok, waarbij de remmen piep
ten en knarsten, stond het vehikel
stil. Het stationnetje had geen over
kapping en de enkele lantaarns
boden slechts voldoende licht om op
dit avonduur tussen de, zich snel
verplaatsende reizigers, grillige en
groteske schaduwen te toveren.
Als om de naargeestigheid van dit
alles nog te accentueren, klonk de
eentonige, mistroostige roep van de
stationschef: „Horsham! Allen uit
stappen! Horsham!"
De locomotief stootte dikke, zwar
te rookwolken uit onder het gelijk
tijdig, nijdig gesis van de laatste
stoom, welke de machinist liet af
blazen.
Tot overmaat van ramp stroomde
de regen uit de donkere hemel, ter
wijl een koude, gure wind meehielp
bij de reizigers toch vooral de in
druk te wekken dat het eindpunt
van de spoorlijn LondenHorsham
letterlijk niets had te bieden om
vreemdelingen met een of ander te
ken het idee bij te brengen, dat zij
welkom waren in Horsham.
Eén van de reizigers, een bruin
gebrande, lenige en sportief uitzien
de jongeman, had dan ook stellig
dat idee niet.
Aan iedere hand een zware kof
fer, was hij moeizaam de drie hoge
treden van de wagon afgesukkeld,
nadat hij luid en driftig, doch te
vergeefs, om een kruier had geroe
pen.
„Spijt me heel erg, meneer, maar
een kruier hebben we niet in Hors
ham. Het loont hier niet, weet u
het is tete
„Ja, goed, laat maar", brak de
jongeman driftig 't ontmoedigende
commentaar van de chef af. „Zeg
maar eenvoudig, dat het hier een el
lendig gat is".
Vóór de jongeman liepen een da
me en een heer de dame was
héél lang en broodmager, de heer
klein en gezet. Het paar leek over
gebleven uit het tijdperk van ko
ningin Victoria zij was gehuld in
lange kleding tot haar enkels, hij in
een nauwe pantalon, sterk getail
leerde jas en bolhoed. Ook de ge
weldige hangsnor van de man was
uit de vorige eeuw.
„Toe Ernest, maak mijn paraplu
eens open, het regent dat het giet",
sprak de dame op bevelende toon.
Het bevel werd onmiddellijk opge
volgd door de blijkbaar goed ge
trainde echtgenoot, wiens bolhoed
en hangsnor al drijfnat waren. De
paraplu ging moeilijk open. Einde
lijk lukte het. „Hier, Isabella", sprak
het mannetje zeurig, „neem jij nu
de paraplu, ik heb zelf twee kof
fers te dragen. Geef jij de kaartjes
maar af, ik word kletsnat".
De mensenkluwen was nu de con
trole genaderd; het was er een ge
drang, want ieder wilde zo gauw
mogelijk thuis zijn. Daar klonk de
ontmoedigende, monotome stem van
de stationschef weer: „Plaatskaarten
gereed houden, alstublieft!"
De jongeman had, aanvankelijk
hoffelijk, ofschoon geïrriteerd, de
manipulatie met de paraplu van 't
dikke heertje en de spichtige dame
aangezien. Doch de stromende regen
„vervloekt", mompelde hij, „dat
mijn regenjas in mijn koffer zit"
deed het restje van zijn hoffelijk
heid en ook van zijn geduld weg
stromen. Ijlings passeerde hij het
ongelijkmatige echtpaar, plaatste 'n
moment een der koffers op de natte
straatstenen, gaf zijn spoorkaartje
af en wipte door de controle.
De dame vond zulks evenwel het
summum van onbeleefdheid. Ge
choqueerd gaf ze uiting aan haar
verontwaardiging.
„Ernest", bitste ze tot haar echt
genoot, „die man duwt me gewoon
opzij, zeg het hem eens even".
Het mannetje voldeed onmiddel
lijk aan het bevel. „Zeg, meneer",
begon hij bevend van woede. „Dat
is toch onbeschaamd. Hebt u zo'n
haast?"
Maar de jongeman stond al aan
de andere zijde van het draaihekje.
Balorig keerde hij zich om, terwijl
hij doorliep.
„Excuseer, mevrouw, meneer. Ja,
ik heb ontzettend haast. Nogmaals
excuus".
Luid riep hij: „Hé daar, taxi!"
„Wel verduiveld", brieste 't klei
ne mannetje nu, „daar stapt die on
beschofte kerel nog in de enige taxi
van het dorp ookduwt ons
eerst opzijdat is toch wel het
toppunt!"
De jongeman had inmiddels zijn
koffers al in de auto gesmeten, stap
te in en zei nijdig tot de chauffeur:
„Parklane twee".
„Oké, meneer", mompelde de
chauffeur. Hij nam plaats achter 't
stuur, trapte het gaspedaal in en
weg was de auto met de jongeman.
Verbluft om zoveel onbeschaamd
heid keek het gramstorige echtpaar
de enige taxi van het dorp Horsham
na.
Na tien minuten was de auto aan
het opgegeven adres. De chauffeur
opende het portier. „Parklane twee,
meneer".
„Dat is vlug", zei de jongeman.
Hij keek naar het huis waar hij zijn
moest hij was als 'n vreemdeling
in Horsham.
„Wacht maar even", sprak hij tot
de chauffeur, „ik kom direct om
mijn koffers". Hij opende het tuin
hek van de villa, liep op de buiten
deur toe en drukte op de schelknop.
Even later werd de corridor verlicht
en trad een dame in de deurope
ning.
„Wat wenst u?" vroeg zij. Haar
stem klonk onaangenaam uit de
hoogte en deed de vreemdeling ter-
Het is nu de hoogste tijd!
Laat nu Uw
schoonmaken,
doorsmeren
en slijpen bij:
Machinefabriek „UNICUM"
Prins Hendrikstraat 17a
Kaatsheuvel
stond onsympathiek aan. Hij was
zeer aesthetisch-kritisch van aanleg
en was uiterst gevoelig voor vrou
welijk schoon disonanten en op
vallende afwijkingen irriteerden
hem altijd onmiddellijk en hevig.
Hij nam de dame, die hij op veertig
schatte, snel en kritisch op en stelde
vast dat haar tailleur bij haar cor
pulentie niet stond en dat boven
dien een dame zulk een kledij niet
behoorde te dragen in huis. Haar
helblauwe ogen bij haar reeds grij
zend haar vond hij ook uit de toon
vallen. Hoe die verkeerde ogen hem
overigens opnamenOok de
pijpekrul, die links in haar hals
bungelde, vond hij allerdwaast. Nu,
als deze dame de huishoudster
wasMaar hij zou die juffrouw
met haar hooghartige uitdrukking
en haar hautaine stem wel spoedig
laten merken dat hij volstrekt niet
gediend was van zulk een arrogant
optreden. Per saldo diende ook een
huishoudster haar plaats te weten
en zeker tegenover een familielid
van haar meester. Om alles wat hij
sinds zijn aankomst van de boot in
Londen reeds aan onaangenaams
had ondervonden, was hij in een
balorige stemming.
(Wordt vervolgd)
