geMaagdm
Komende weekend 3 dagen PASJBAR-festijn
VOOR U MEVROUW!
KktlHWtSfo
een PEERLESS
FIETS
BELEVENISSEN VAN SMIDJE VERHOLEN
STASSAR BRILLEN
BETERE BRILLEN
STIJGENDE VRAAG NAAR ARBEIDSKRACHTEN
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN DINSDAG 12 .JUNI 1962
2
de twee VVD-ers, de heide Anti's
en de vertegenwoordigers van de
CH. Wel verklaarden de woord
voerders van de protestants-chr.
groep en de VVD. dat hun steun
meer op opportuniteitsredenen
dan op politieke motieven was
gebaseerd. Namens de VVD zei J.
H. K.oezen „dat men er niet uit
moet afleiden dat ik zo gek ben
op de PvdA" en de AR-vertegen-
woordiger J. Slot verklaarde de
kandidatuur van de heer Van
Lienden „voor dit keer" te steu
nen, „gezien de verhoudingen in
de Staten en uit respect voor de
heer Van Lienden, die het oudste
Statenlid is wat zittingsjaren be
treft".
Na zijn verkiezing verklaarde
de heer Van Lienden, die donder
dag precies vijfenthwintig jaar
lid van de Tweede Kamer was,
voor het lidmaatschap van de
Staten-Generaal te bedanken om
dat beide functies te veel vergen
van een man. Ook zal hij moeten
bedanken voor het lidmaatschap
van de raad van Eindhoven waar
hij eveneens voorzitter is van de
PvdA-fractie. Het raadslidmaat
schap is onverenigbaar met de
functie van Gedeputeerde, omdat
het toezicht op de handelingen
der gemeenteraden opgedragen is
aan Gedeputeerde Staten. Wel
blijft hij lid van de commissie
van gedelegeerden van de zieken
fondsraad en lid van de centrale
raad voor de volksgezondheid.
Verder hebben zich geen ver
anderingen voorgedaan in de sa
menstelling van G. S. Het dage
lijks bestuur van de provincie
wordt dus thans uitgeoefend
door door mr. Th. H. A. M. Heere
(KVP, herkozen met G5 stemmen
2 blanco), ir. H. A. van Haaren
(KVP, herkozen met 60 stemmen
1 blanco), P. H. Coppes, (KVP,
herkozen met 64 stemmen, drie
blanco), F. H. J. M. v. d. Eeren-
beemt (KVP, herkozen inet 65
stemmen, 2 blanco), ir. H. J. M.
Steenbergen (KVP herkozen met
G5 stemmen, 1 stern op de Eind-
hovenaar H. M. van Lieshout en
1 blanco) en C. J. van Lienden
(PvdA, gekozen met G4 stemmen,
1 op H. M. van Lli,
1 op C. A. A. van Beek uit Reu
se!, .1 op H. M. van Lieshout en
1 blanco). Niet teruggekeerd is
dus G. P. Phillipart die vorige
week wegens zijn hoge leeftijd
afscheid nam van de Staten.
In de bijzondere commissie
voor de waterstaat heeft o.a. zit
ting: de heer A. A. P. Kamp,
Drunen.
In de bijzondere commissie
voor de Streekplannen o.a. de
heer J. L. P. M. Teijssen, Waal
wijk.
In de commissie voor sociale
aangelegenheden de heer J. P. N.
Handgraaf, Drunen.
In de financiële commissie de
heer K. de Geus, 's-Gravenmoer.
Het grote Pasjbar festijn staat
voor de deur. De grootste paro
chie van Waalwijk met ruim 900
jeugdigen tussen de vijf en twin
tig jaar, beschikt eigenlijk over
te weinig financiële middelen om
een uitgebreid jeugdwerk te bc-
binnen, terwijl daar, zoals her
haaldelijk gebleken is, dringend
behoefte aan bestaat. De enige
rendabele manier om aan die no
dige contanten te komen zou vol
gens ingewijden gezocht moeten
\v orden in „iets anders dan an
ders". Nu is dit begrip enorm
rekbaar, maar de problemen
konden zo groot niet zijn of er
school wel ergens een oplossing
Die oplossing hebben de orga
nisatoren niet gezocht in een zo
stilaan dood-ordinaire fancy fair.
Er dienden, zo fluisterde men al
om, andere wegen bewandeld te
worden. Na lang zoeken, wikken
en wegen is men inderdaad tot 'n
andere weg gekomen, zodat de
oplossing werd: geen fancy fair
(al zal zo hier en daar een tik
keltje van het begrip worden te
rug gevonden) maar een bar, met
daarom heen geweven verschil
lende attracties met tal van prij
zen; er valt zelfs een vliegreis per
KLM voor twee personen te ver
dienen) die de feestvreugde dan
moeten verhogen.
Op deze Pasjbar zal men naest
een „binnen-bar" een „buiten
bar" kunnen bezoeken, want niet
alleen de pastorie zelf is in het
gebeuren betrokken, maar ook
de tuin, die voor deze gelegen
heid geheel zal worden verlicht.
In deze tuin zullen gezellige
zitjes worden aangebracht. Door
de gemeente is de verplaatsbare
kiosk ter beschikking gesteld,
waarop eveneens zitjes die noden
tot verpozen.
U kunt er dansen, rusten, u
kunt er deelnemen aan attracties
en u kunt er prijzen verdienen.
Dit alles in een sfeer die aange
naam zal treffen, die niet zweemt
naar het exotische, ook al zou de
naam daarop kunnen duiden,
maar die is aangepast aan het te
genwoordige, aan datgene wat de
jeugd trekt en interesseert.
Het doel van de Pasjbar is, de
nodige contanten bij elkaar te
krijgen om een soort beginkapi
taal te creëren, dat straks, wan
neer het aangegroeid is tot een
voldoende hoeveelheid, gebruikt
kan worden 0111 'n jeugdcentrum
te bouwen voor de jeugd van de
Antoniusparochie.
In ieder geval staan de komen
de vrijdag, zaterdag en zondag 'n
handerdtal medewerkers (sters)
klaar om het u naar de zin te ma
ken. In de avonduren zullen er
de Rianta's en het Kaatsheuvels j
Revue Orkest optreden. De bar is
geopend tot 's nachts één uur, de
attracties blijven in werking tot
's avonds elf uur. Opening vrij
dagmiddag. Zondagmiddag van 3
tot 6 speciale jeugdmiddag voor
de jongeren met jeugdbios in de
aula van de ulo-school. Zowel
vrijdag-, zaterdag- als zondag
avond vanaf 8 uur voor de oude
ren de uren van gezelligheid in
de oude pastorie van de Antoni
usparochie.
Kwaliteits-waarborg nu ook voor verpakte aardappelen
Wanneer wij zo onze gewone bood
schappen doen voor het inkopen van
levensmiddelen, vinden we het een
vanzelfsprekende zaak, dat we bijna
alles in zijn eigen verpakking ontvan
gen. Wie realiseert zich nog, dat
eigenlijk nog niet eens zo lang ge
leden het merendeel van onze voe
dingsmiddelen in de winkel zelf
moest worden uitgewogen? En wan
neer het dan dingen betrof als suiker,
bloem, havermout en dergelijke, goed
dan werd dat gemakkelijk in een pa
pieren zak meegegeven. Maar zelfs
een artikel als stroop werd uitgewo
gen, maar dan in een door de klant
zelf meegebracht kannetje. Wie het
zich nog herinnert zal er onwillekeu
rig over glimlachen, dat het lege kan
netje eerst op de weegschaal werd
gezet, die dan niet met gewichten,
maar met grote kiezelstenen in even-
voor
FA. A. A. FARO
Grotestraat 15, Waalwijk
MULDERS' RIJWIELHANDEL
St. Crispijnstraat 71, Waalwijk
FA. C. A. VAN DER SCHANS
Heistraat 190, Capelle
wicht werd gebracht. Een beetje om
slachtig lijkt het ons nu wel toe.
Het is niet alleen een kwestie van
hygiëne en van vlotte bediening,
waarvoor het verpakken van levens
middelen zo'n grote vooruitgang is
geweest. Minstens even belangrijk is
het feit, dat de levensmiddelen daar
door merkartikelen werden. Dat de
fabrikant zijn naam aan zijn produkt
verbindt en dat die naam er tot in de
keuken aan verbonden blijft. De sa
menhang tussen het begrip goede
kwaliteit en een speciaal merk kan de
fabrikant zelf in handen houden.
Maar dit voordeel werkt naar twee
kanten. Immers de klant zelf onder
vindt ook de steun van de merken,
waarmee zij of hij prettige ervaring
heeft opgedaan. De verpakking geeft
ons de nodige houvast bij het win
kelen. Wij raken zelfs zodanig aan
het uiterlijk van de verpakking ge
wend, dat we niet meer nagaan, wat
er allemaal wel opstaat. Zou de klant
ooit controleren of b.v. op het pakje
boter wel het Rijksbotermerk voor
komt? Dit merk is verplicht, zult U
misschien tegenwerpen. Maar er be
staan ook waardevolle controlemer-
ken, die niet verplicht zijn.
Weet U b.v., dat reeds een jaar
lang een Aardappel Kwaliteits Merk
bestaat?
Een ieder weet uit ervaring, dat er
tussen aardappelen en aardappelen
groot verschil mogelijk is. De ver
schillende rassen bezitten elk hun ty
pische eigenschappen wat smaak en
bloemigheid betreft, maar zelfs bin
nen hetzelfde ras zijn lang niet alle
partijen gelijk.
De grondsoort, waarop de partij
gegroeid is, heeft ook grote invloed
op de kwaliteit. En de zorg, waarmee
de partij is gesorteerd en behandeld,
is van doorslaggevende betekenis voor
de hoeveelheid afval, die met de
schilleman moet worden meegegeven.
Kunnen wij dit laatste aan het
uiterlijk van de aardappelen soms nog
wel zelf vaststellen, als consument
moeten we meestal maar afwachten,
hoe de aardappel er in de pan en op
het bord zal uitzien. Het belang van
de consument is er dus wel mee ge
diend, dat thans ook onze dagelijks
gegeten aardappel aan een kwali
teitscontrole kan zijn onderworpen.
De instantie, die de controle laat
verrichten en de regels ervoor heeft
vastgesteld, is de Stichting Aardappel
Kwaliteits Merk, in wier bestuur ook
vertegenwoordigers van de consu
menten hun woordje meespreken. Het
is nu een jaar geleden, dat deze
stichting op onopvallende wijze aan
het werk is gegaan, met tot resultaat,
dat zich inmiddels een aantal serieuze
handelaren vrij\villig daarbij heeft
aangesloten. Op de verpakking, die
door deze handelaren wordt gebruikt,
komt niet alleen hun eigen handels
merk voor, maar ook het A.K.M
controlemerk, als een waarborg, ,jjt
de verpakte aardappelen op uitwen
dige en op inwendige kwaliteit zjjD
gecontroleerd. Men wil aldus komen
tot een betere en meer constante k^.
liteit van de verpakte aardappel^
vooral ook omdat de beoordeling vaj
de kwaliteit door de consument k
verpakte aardappelen nog moeilijker
is dan bij losse.
Jammer is het, dat er nog een aan.
tal verpakkers is, dat er niet voor
voelt zich te onderwerpen aan een
objectieve controle, zoals door de
Stichting A.K.M. wordt uitgevoerd
Hoewel verpakte aardappelen met
A.K.M.-keur dus nog niet in alle
winkels te krijgen zijn, zijn ze in de
meeste bevolkingscentra inmiddels
wel reeds te koop.
Het woord is nu aan de huisvrouw.
Voor de maand mei valt nage-ï
noeg in het gehele gewest Waal
wijk een lichte stijging van de
vraag naar arbeidskrachten te
constateren. Deze stijging laat
zich het sterkst aanzien in de
metaalsector, waar in de maand
april de vraag op 167 stond ge
noteerd, terwijl voor de maand
mei 2G2 wordt aangegeven, een
stijging dus van 95. Dit oplopen
van de vraag naar arbeidskrach
ten in de metaalsector houdt
voornamelijk verband met de ko
mende eindexamens op de Lagere
Technische Scholen. Ook de
schoen- en lederindustrie laat 'n
aanmerkelijke stijging van de
vraag constateren. Deze liep hier
met ()0 op en wel van 428 in april
tot 518 111 de maand mei. Een
vergelijking van de vraag in de
maand mei 1962 (518) met die
van de maand mei in 1961 geeft
onmiddellijk een grote teruggang
te zien. De vraag dit jaar over
de maand mei is aanmerkelijk
beneden die van i9Gl gebleven,
toen de vraag op 1020 stond ge
noteerd. In de bouwvakken con
stateert men een groot tekort aan
vakmensen.
46).
Terwijl smidje Verholen zo lag te
slapen, suisde buiten aan een
stuk door een zachte regen naar
beneden, zodat het laatste restje
sneeuw dat er nog lag, snel ge
smolten was. Toen hield de regen
op, de wolken braken en een ver
wonderd maantje keek neer naar
de wereld waar gisteren alles nog
zo mooi wit was geweest. Ja, het
was dus allemaal heel anders,
toen vriend Verholen 's morgens
wakker werd. Hij wreef zich zijn
ogen uit en vroeg zich af: „Jon
ge, jonge, wat is dat toch voor 'n
heidens kabaal hier buiten. Wie
gaat er nu in het holst van een
vroege ochtend met stukken staal
aan het smijten? Het lijkt wel of
ze de tent aan het afbreken zijn."
Hij ging vlug uit zijn bed, liep in
zijn wolletje naar het raam en
schoof het omhooff. En daar zag
hij tot zijn stomme verwondering
een grote vrachtauto staan met
een paar onverschillige lieden er
bij. Deze onverschillige, peukjes-
rokende lieden waren onder een
hels lawaai bezig stukken staal,
ijzeren platen, grote pijpen, her
gen kolen en nog veel meer van
die auto af te halen en voor de
deur van de smidse op een hoon
te zetten. „Hela! Wat doen jullie
daar?" riep Verholen hen toe. De
man niet de geruite pet klom van
de auto af en haalde een panier
uit zijn zak. „Bent u Verholen?
Verholen de smid?" vroeg hij.
„Wel wis en drie ben ik Verho
len", antwoordde ons smidjé. „O,
dan hen ik terecht", zei de man
met de pet weer. „Ik heb hier een
vrachtbrief. Wilt u even teke
nen? Ik ben van de firma Staal-
stra en van Yzeren. We moesten
hier drie ton ijzer en kolen afle
veren. Het is gisteren door een
deftig oud heertje besteld en het
is al betaald ook. Wc moesten 't
gewoon afleveren. Meer niet."
Smidje Verholen luisterde ge
spannen. „Een deftig oud heertje
met een hoge hoed en een streep
jesbroek?" vroeg hij. „Juist! Zo
zag hij er krek uit", bevestigde
FEUILLETON
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Het geheimzinnige
geval Blythe
Een oorspronkelijke speurders
roman door
J. F. VAN NUG TEREN
13).
Merkwaardigerwijs echter leek
de oude heer, die gaandeweg veel
van de verbazing, het ongeduld
en ook het wantrouwen van de
man daar tegenover hem ging be
grijpen, het tonen van de laatste
wilsbeschikking om een of an
dere reden te willen uitstellen.
In plaats dus van het document
eenvoudig te voorschijn te halen
en dit aan zijn bezoeker te tonen,
beantwoordde hij de vraag. Na
zijn keel te hebben geschraapt,
sprak hij
„Wijlen Lawrence Blythe ver
maakte, wanneer hij zou komen
te overlijden, een twaalfde deel
van ziin vermogen aan enkele
liefdadige instellingen Een ander
twaalfde deel stelde hij ter be
schikking van een wetenschap-
peliike expeditie naar de binnen
landen van Afrika."
De notaris stopte even met z'n
opsomming, welke rustpauze bij
de ander de grimmige opmerking
ontlokte:
„Nu, dat twaalfde deel ver
wondert me niets van oom Law
rence. Hij leidde zelf eens een ex
peditie naar Afrika. Dat zijn dus
twee twaalfden van het vermo
gen. En de resterende tien twaalf
den?"
Nu schraapte de notaris langer
zijn keel. De resterende tien
twaalfden... Met een vage angst
voor de reactie, welke de onthul
ling daaromtrent hij dc driftige
en opvliegende jonge man wel te
weeg zou brengen, verzamelde de
oude heer al zijn moed. Tenslotte
deed hij toch niet meer dan zijn
plicht en antwoordde slechts op
wat hem gevraagd werd.
„De rest van het vermogen",
zo besloot hij, „alsmede alles wat
hem toebehoorde, zijn huis, zijn
inboedel, vermaakte uw oom..."
hier werd de stem van de oude
heer bijna onverstaanbaar
„aan de weduwe Champion."
Ofschoon reeds bedacht op een
felle reactie van de ander, schoof
de oude heer toch met zijn stoel
naar achteren, ging naast zijn
stoel staan en drukte zich tegen
het venster. Een luide kreet sla
kend, was Harold Launders, bij
het vernemen wie het leeuwen
aandeel van zijn ooms vermogen
had geërfd, opgesprongen.
„Wat?!" schreeuwde hij luid.
„Wat zegt u, mijn oom vermaak
te de rest aan zijn huishoudster?
Maar dat kan niet! Dat is een
voudig te krankzinnig om te ge
loven! Wie is die mevrouw, die
weduwe Champion eigenlijk?"
Notaris Forbes haalde de
schouders op. Nog steeds tegen 't
venster gedrukt, zei hij: „Daarop
zou ik u niet kunnen antwoor
den. Ook mevrouw Champion
heeft zich natuurlijk behoorlijk
gelegitimeerd, maar wie en wat
zij nu eigenlijk was, anders dan
de weduwe van een zekere over
leden meneer Champion uit Bir
mingham, interesseerde mij ei
genlijk niet. Het behoort niet tot
mijn taak, zulks te onderzoeken.
En het had ook geen zin."
Na zijn driftige uitval was Ha
rold Launders, snel wisselend als
hij was van emoties, teruggezakt
op zijn stoel. Verslagen mompel
de hij: „Aan zijn huishoudster...
grote goden, ik kan het niet gelo
ven... het is onmogelijk..."
Hetzelfde had hij, bij zijn vori
ge bezoek aan de notaris reeds
gezegd, maar toen wist hij nog
niet dat hem dit verbijsterende
nieuws zou wachten. Opeens
vlamde zijn blik op, zijn donkere
ogen schitterden als karbonkels,
toen hij gejaagd vroeg:
„Meneer Forbes, ik voel me
eenvoudig verslagen door wat 11
mij daareven vertelde. Dit alles
lijkt me zó ongelofelijk en waan
zinnig. Kunt u mij misschien be
grijpen?"
„Ik begrijp u volkomen", be
aamde de notaris knikkend,
„maar u zult het belaas wel moe
ten aanvaarden."
De ander bewoog zwijgend het
hoofd en dacht tamelijk lang en
diep na. Dan vroeg hij aarzelend:
„Meneer Forbes, misschien zult
u mij wel heel onbescheiden vin
den en ook zal mijn vraag u erg
verdacht voorkomen, m^ar toch
wilde ik u een vreemde vraag
stellen."
Notaris Forbes, die nu toch
werkelijk wel met de ander kon
meevoelen en zich ook diens ge
moedstoestand wel kon begrijpen
na wat hem zo even aan, hij
mocht wel zeggen verpletterend
nieuws, was medegedeeld, was
opeens in een milde stemming
voor de jonge man.
„Vraag u gerust alles wat u
wenst te weten", moedigde hij
hem aan. „Als ik u met enige in
lichting van dienst kan zijn, zal
ik dat gaarne doen."
„Welnu, meneer Forbes, zoudt
u mij dan misschien een beschrij
ving kunnen geven van mijn
overleden oom? Jammer dat vik
geen foto van hem heb."
Verrast keek de oude heer op.
Drommels, waar wilde dat jong
mens nu toch heen? Maar goed,
hij was in staat de vraag te be
antwoorden, voor zover hij uit
zijn berinnering kon putten, dus
hij was bereid.
„Tja..." sprak hij aarzelend,
„dat is wel een erg indiscrete
vraag, niet altijd gebruikelijk in
mijn ambt. Maar goed, ik wil u
zoveel mogelijk van dienst zijn.
En voor zover het in mijn vermo-
ben ligt zal ik dus ook deze vraag
beantwoorden. Een foto Van uw
overleden oom heb ik helaas ook
niet er was er geen in zijn na
gelaten boedel..." Hij legde de
dorre handen voor zijn ogen, als
of hij in zijn binnenste het beeld
van de dode Blythe zocht. „Een
beschrijving..." mompelde hij.
Hij had tenslotte zo vaak met
stervenden te maken voor 't ma
ken van een testament. Maar dan
Gewestelijk Arbeidsbureau
3 De totale vraag in het gewest
Waalwijk geeft het getal 1152 te-
gen 844 in de vorige maand (een
stijging dus van 308) en 1711 in
de maand mei van 1961 (een da
ling van 559).
Het totale aanbod in het ge
west Waalwijk is lichtelijk terug,
gelopen en wel van 133 in april
tot 124 in tie maand mei. l)e
schoen- en lederindustrie forme-
ren een totaal aanbod van 15,
voornamelijk bestaande uit werk
meesters, die vrij zijn gekomen
door de ontslagen van enkele
maanden geleden bij Timtur te
Waalwijk en Einza te Kaatsheu
vel. Het lijkt nog steeds moei
lijk te zijn voor deze mensen een
gelijkwaardig onderkomen te
vinden.
Het aanbod in de metaalnijver
heid blijft voor de maand mei
zeer minimaal en daarmee tevens
gelijk met het aanbod in april 4
en 2 in de maand mei 1961Hij.
zonder opmerkelijk is het totale
aanbod voor het rayon Almkerk
(Land van Heusden en Altena),
dat een totaal aangeeft van 28
Van deze 28 zijn er 2G minder ge
schikt, zodat hierdoor 't aanbod
de man met de pet. „O, o, 0, dat
ch... dat is dat bekende mannetje
'7* met zijn hoedje en zijn streepjes-
broek". stamelde Verholen ont
daan. Hij dook snel zijn slaapka
mer weer binnen, kleedde zich
als de weerlicht aan en begaf
zich haasje-rep-je naar z'n smid
se. Met behulp van de twee on
verschillige, maar kloeke horsten
van de firma Staalstra en van
Yzeren was alles nu natuurlijk
snel binnen gebracht. En toen de
mannen weg waren, liep smidje
Verholen handenwrijvend ziin
werkplaats rond. Jonge, jonge,
zo piekfijn had hij in jaren niet
meer in de spulletjes gezeten!
opeens stond het beeld van de
overledene, zoals hij die in de
laatste uren van zijn leven had
gezien, heel scherp voor de geest.
Niettemin zei hij voor de tweede
maal, terwijl hij zijn handen liet
zakken:
„Een beschrijving... u moet
weten, meneer Launders, dat uw
oom ziek in bed lag. Ik zag enkel
maar z'n hoofd boven de dekens"
„Nu ja", moedigde Launders in
gespannen verwachting de oude
aan, „het hoofd maakt in feite 't
beeld van de mens."
Notaris Forbes knikte instem
mend met deze logica, welke hij
wist te waarderen.
„Inderdaad", gaf hij toe. „Wel,
ik zag een paar donkere ogen..."
Hij bekeek de ogen van de jonge
man, die daar voor hem zat, met
grote aandacht. „Ongetwijfeld
uw ogen", merkte hij op, „verder
had hij zware, borstelige wenk
brauwen en een dikke, omlaag
hangende snor." Hij zweeg.
„En verder?" drong Launders
aan, zijn blik gespannen op het
gelaat van de 011de heer gericht.
„Had oom niets bijzonders, een...
(Wordt vervolgd)
copyright: gypn
van
