wAAlwijkse en UnqstRMtse couRAnt TOCH EEN TOERISTENBELASTING ANTOON DE MOL uit Waalwijk THERESA VAN GASTEL uit Kaatsheuvel AUTO-FINANCIERING VRIJDAG 22 JUNI 1962 84e JAARGANG No. 48 Uitgever: V/aal wij kse Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur: JAN TU2LEN Gironummer 60798 Dit blad verschijnt 2 z per week Abonnement: 22 cent per week per kwartaal 2.85 S.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contract-advertenties: speciaal tarief Opgericht 1878 Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel 04167 - 2002 Telegram-adres „Echo" Er zijn vele bezwaren tegen aan te voeren Op de jaarlykse algemene vergadering van de A.N.V.V. is het probleem van de toeristenbelasting nog eens aan de orde gesteld. Zoals wij kunnen weten, wordt er in andere landen, met name Zwitserland, een toeristenbelasting geheven. Nu zal wel niemand uit liefhebbery of om andere reden belust zijn op een belastingverhoging, maar toch is dit vraagstuk wel een nadere beschouwing waard met het oog op de vraag of met be hulp van een dergelijke heffing de totale opbrengst uit het toe ristenverkeer kan worden verhoogd. NEDERLANDERS VERTEREN WEINIG Laun- scliijn- erhoud 3d met n het bleven i. op wij- u van tc veel komen, i\v oom •baasde bijster- is niet n welk elingen c u die nders." ook uw en bui- k houd ambts ik mij ■ote be- r erfde, ik van al eer- ras, zult at mijn zake rvolgd) De tegenstander van de toeris- - tenbelasting op het congres van de Alg. Ned. Ver. voor Vreemde lingenverkeer heeft onder meer bezwaren van sociale aard te berde gebracht. Hij was van me ning dat een nog te groot deel van ons volk met fianciële va- kantiezorgen worstelt. Als bewijs daarvan voerde hij aan dat nog slechts 45% van de totale bevolking zijn vakantie voor meer dan twee dagen bui ten de woonplaats doorbrengt. Van die 45% logeert dan nog 41% bij familie. Het ziet er dus nog niet naar uit dat het over grote deel van ons volk naar har telust er op uit trekt. Het komt ons voor, dat de ge schetste redenering nogal aan vechtbaar is. Het zou wel eens kunnen zijn, dat door het invoe ren van de vrije zaterdag 't aan tal mensen, dat er voor lange tijd op uit trekt, afneemt. Wie betalen er dan? Bovendien is het de vraag of niet een aanzienlijk deel van ons volk toch thuis blijft, ongeacht de toestand van de huiselijke fi nanciën. Er blijven veel mensen die het besteden van grote bedra gen aan ontspanning overbodig vinden, ook al laten de financiën een flinke vakantiereis best toe. Tenslotte werkt dit bewijs deels averechts, want als slechts 45% van ons volk meer dan twee dagen van huis gaat, dan bete kent dit dat dus een groot deel van een eventuele toeristenbelas ting door vreemdelingen, dus buitenlanders, zal worden opge bracht. Voorts gaat 't argument, dat een toeristenbelasting het vreemdelingenverkeer afremt be slist niet op. Niemand laat zich van een buitenlandse reis afhou den, omdat in het gekozen land een derfclijke fiscale bijdrage ge vraagd wordt. Toch kleven er veel vraagstuk ken aan een heffing op vreemde- lingenbezoek. In de eerste plaats zullen de dagjesmensen er wel nimmer door getroffen worden, omdat ze overal en nergens zijn. Een prachtig bedrag Een toeristenbelasting is op de meest efficiënte wyze te heffen door bijvoorbeeld het plakken van een toeristenzegel op een re kening voor logies .Het is 'n een voudige heffingsmethode met be trekkelijk weinig kosten. De op brengst zou bij een tarief_ van 0.15 per nacht reeds 2,25 mil joen bedragen. Dat is een prach tig bedrag om er de propaganda voor het Nederlands toerisme in het buitenland mee te financie ren, want de A.N.V.V. heeft op dit punt een voortdurend tekort. Het financieren van deze pro paganda uit de algemene midde len en niet uit toeristenopbrengst heeft ook bezwaren, want waar om zouden wij wel de toeristen industrie steunen uit 's rijks kas en niet bij wijze van spreken de meubelindustrie of enig andere bedrijfstak? Maar moet zo'n toeristenbelas ting een rijksheffing worden of een gemeentelijke? In het eerste geval tobt men met het probleem hoe de propaganda per gemeente moet worden gevoerd; in het tweede geval rijst de vraag of en in hoeverre het land boven de gemeente moet gaan. De aap uit de mouw Ook daar zijn met behulp van statistieken of andere normen wel verdeelsleutels voor te vin den. Bovendien kan via deze weg op het gemeentelijk belastingter rein een fiscaal bloemenperk worden aangelegd Maar dan komt ook de aap uit de belasting mouw: zal een opbrengst van de toeristenbelasting altijd aan het toerisme ten goede komen? Het is meestal met een derge lijke bestemmingsheffing zo, dat in de aanvang de plechtige gelof te wordt "edaan dat de opbrengst van de heffing ook aan 't beoog de doel ten goede zal komen en dat later de revenuen voor ande re doeleinden worden gebruikt. Waarom kennen wij een wegen belasting? Wordt al dit geld aan de wegen besteed, zoals bij de invoering werd verzekerd? Er zou wel een verband zijn te leggen tussen het heffen van een toeristenbelasting via het hotel- bedrijf en een besteding daarvan ten bate van het vreemdelingen verkeer, Waarvan de hotellerie in de eerste plaats profiteert. Maar wanneer een dergelijke belasting zonder meer „met de knollen in de gemeente- of rijkspot" ver dwijnt, wordt het doel voorbijge schoten. Beroeps- en zakenreis Tenslotte nog een belangrijk bezwaar: niet iedereen is voor z'n plezier op reis en door het invoe ren van een speciale belasting bij logies zullen alle vertegenwoor digers, reizigers en andere over nachtende zakenmensen er aan meewerken om de toeristenpot te spekken. Is dit juist? De vraag kan het beste worden beantwoord wanneer de schatkist om te beginnen geen subsidies meer verstrekt voor het toerisme want in dat geval betalen wij ook nu via inkomsten-, loon- en ven nootschapsbelasting mee aan de propaganda voor onze tulpen en grachten. En daar schuilt ook iets onbillijks in voor een hotel houder in Roodeschool. Een toeristenbelasting kan o.i. pas aan de orde komen, nadat de directe belastingen eerst verder verlaagd ziin en op het moment dat wij in Europees verband het accent meer naar de indirecte be lastingen moeten verleggen. en wonen nu in OYSTER BAY (Nieuw Zuid Wales Australië) De 39-jarige, uit Waalwijk afkomstige xverktuiahouwkimdigt. Antoon de Mol, die na zijn op eiding aan de Middelbare Tech- nische School te Enschede en 's-Hertogenbosch, als tekenaar constructeur werkzaam was bij_ de N.V. Machinefabriek Hol land te Bergenopzoom en in 1952 naar Australië emigreerde, woont sinds enkele jaren in zijn door hem zelf gebouwd huis op de hellingen en de heuvels in het Australische Tirol Ovster Bay waar woeste rotspartijen en het grijs-groene lo~\ er der eucalyptusbomen een schitterend natuurtafereel \or- men, waarvan de kleuren even kwistig zijn gestrooid als op een schilderii van Karei Appel. Het huis staat er als een uitdaging aan elke architect van faam, ten voorbeeld van wat constructief denken, bouwkundig inzicht en dichterlijke fantasie tot stand kunnen brengen in een woes tenij van grillige schoonheid. Werk zoeken Van het grote, ruime terras kijkt de bezoeker over het dal en ziet er tegen de heuvelhelling de kleurige daken van de huizen in 't groen. Drie jaar heeft Antoon de Mol aan de bouw van dit Adressen: De heer en me vrouw Antoon de Mol wo nen 20 Philip Street, Oys ter Bay, Nieuw Zuid-Wales. Antoon's ouders, de heer en mevrouw Karei de Mol wo nen Kerkstraat 48 te Waal wijk, Noord-Brabant. Antoon's vrouw is The- •esa v. Gastel, wier ouders, de heer en mevr. J. v. Gas tel, woonachtig zijn Hoofd straat 105, Kaatsheuvel, N. Brabant. Theresa's broer. Pieter v. Gastel woont met z'n vrouw en kinderen in 16 Phillip Street, Oyster Bay, Nieuw Zuid-Wales. Haar broer, André van Gastel, woont met vrouw en kinderen in 4 Loves Avenue, Oyster Bay, Nieuw Zuid-Wales. hij als tekenaar te werken op een ketelfabriek. Het duurde niet lan ger dan een week, want hij ver diende er niet genoeg naar z'n zin. Daar hij in Nederland ook de ambachtsschool in Hengelo had afgelopen voor opleiding tot in- strumentmaker-electriciën (vóór hij naar de MTS ging) durfde hij hét aan om een baan aan te ne men als constructeur van smeed ijzeren ornamenten, hoewel hij nog nooit electrisch gelast had. Hij heeft het echter goed geleerd in die baan en is er twee jaar ge bleven. Voorman GEDACHTEN VAN EEN BOUWPASTOOR XVI Elke stijl in de kerkenbouw is „modem", eigentijds, d.w.z. zij weerspiegelt altijd de eigentijdse geloofsbeleving. Omdat deze in de loop der tijden varieert, heeft ook elke tijd zijn eigen bouwstijl. Toch heerst op dit punt nog al eens misverstand. Een „moderne" stijl betekent nog niet, dat de bouwpastoor en architekt hun per soonlijke ideeën in het ontwerp al te zeer naar voren moeten drin gen. Zij kunnen en zullen hier zeker eigen persoonlijke ideeën heb ben; maar het is dan nog niet zeker of deze ideeën ook werkelijk een weerspiegeling zijn van de eigentijdse geloofsbeleving. Zij zouden wel eens van zo'n persoonlijke aard kunnen zijn, dat ze meer als persoonlijke „modesnufjes" beschouwd moeten worden dan als uitingen van een levend geloofsbewustzijn. Wel mogen bouwpastoor en architekt het volk Gods hier leiding geven. Omdat de kerk het huis is van het volk Gods, mogen zij in de bouw van een nieuwe kerk datgene tot uitdrukking brengen wat misschien nog slechts min of meer sluimerend aan geloofsbeleving in het volk Gods leeft; zij mogen zelfs dat wat aan geloofsbeleving schijnbaar dood is, weer tot leven wekken. Het is dus ook weer niet zo dat bouwpastoor en architekt in de opzet van een nieuwe kerk slechts slaaf zijn van de heersende ge loofsbeleving; zij mogen hier ook, mits het op verantwoorde wijze geschiedt, stimulerend werkep. P. STEVENS Bouwpastoor Waalwijk Giro 362716 DE REKLAME HOUDT REKENING Antoon kwam in die tijd in contact met een hoofdingenieur van een luchtvaartmaatschappij, die een alcohol-water-injector had uitgevonden om het octaan- nummer van benzine te verhogen en hij kwam met hem overeen deze injectors te maken en te verkopen. Hij vond een werkplaats onder het door zijn zwager André en diens vrouw Thea Frumau (uit Dordrecht afkomstig) uit Neder land meegenomen geprefabri ceerde huis, dat hij met zijn hulp had opgezet in Oyster Bay. Hij kocht enkele noodzakelijke ma chinerieën en zo begon hij te werken. Zes maanden lang ging I i het goed. Toen werd het octaan- nummer van de benzine ver droompaleis gewerkt: in de week einden, op zomeravonden en in z'n vacanties. Dit jaar legt hij de band aan een oprit over de rot sen als toegang tot het huis en de garage. Want zo grillig is de rots formatie, dat de toegang nu nog loopt langs de in de rotsen uit gehouwen treden, die naar het naastgelegen huis van Antoon's zwager, Pieter van Gastel, leiden. Antoon, die getrouwd is met Theresa van Gastel uit Kaatsheu vel, kan van zichzelf zeggen, dat hij met zijn gezin (drie kinderen, Caroline 7, Anthony 4 en Tracey 1 jaar) gevestigd is. Hij heeft trouwens, evenals zijn vrouw, al in 1957 het Australische burger schap verkregen. In februari 1951 was Theresa's broer, André van Gastel (41), naar Australië geëmigreerd. Hij zorgde er voor, dat Antoon en Theresa bij aankomst in Austra lië in 1952 onderdak vonden in Randwick, een woonwijk van Sydney. Antoon toog daarna di rect naar de Bond van Ingeni eurs, maar het bleek hem spoe dig, dat men er (toentertijd) geen goed beeld had van wat een mid delbare technische opleiding in Nederland eigenlijk inhield. Hij trok er daarom zelf op uit om werk te zoeken naar z'n gading. In de 9 bij bl/2 meter metende woonkamer met openslaande deuren, die toegang geven tot het terras, vertelt Antoon aan ieder een zijn ervaringen. Na eerst vier weken dciiken-uitslager te zijn geweest (een goed betaalde baan, maar „zonder toekomst"), kwam hoogd en bestond er voor de in jector uiteraard geen afzetgebied meer. Daarom nam Antoon werk aan als mecaniciën op een fabriek van tubes (voor pasta e.d.), waar hy nu nog is. Er werken vierhon derd man op deze fabriek. Gelei delijk is hy opgeklommen tot voorman. „Home sweet home" Intussen had Antoon grond ge kocht (117 bij 120 voet) in Oys ter Bay, om er een huis te bou wen. Het was „rots en bos", toen hij zich er waagde aan het opzet ten van een tijdelijke woongarage (in 1953) en daarna het ontwer pen en bouwen van z'n huis, op gezet van hout en steen met drie slaapkamers, woon-eetkamer, 'n grote hall, keuken, werkkamer, en daaronder een garage. Voorts een badkamer en een washuis. Het plafond maakte hij van ge luiddempende geperste vezelte gels, de schoorsteenmantel en schoorsteen van natuursteen. De keuken, uitgerust met electrisch fornuis en electrische koelkast, is gebouwd als een bar, waar men 'n gezellig zitje heeft, door open slaande deuren en het grote zij venster uitziende op de beboste hellingen van de heuvels Het buis was klaar in 1958, maar de rotspartijen rondom eis ten een eigen, aparte bewerking voor het fundament kon worden opgezet, waarbij Antoon de hulp van zijn zwager André heeft ge had. Hier en daar moesten grote rotsblokken worden opgeblazen, waarbij Antoon een „buskruit"- methode toepaste welke initiatief en vindingrijkheid vereisten. Toen de eerstgeborene in het gezin (Caroline) twee jaar oud was, heeft mevr. de Mol (There sa) een bezoek gebracht aan Ne derland en is haar vader, de heer J. van Gastel, schoenfabrikant in Kaatsheuvel, mee teruggegaan om drie maanden bij zijn kinde ren in Australië te verblijven. In 1960 heeft hij 't bezoek herhaald met z'n vrouw. Nadat Antoon met zijn vrouw- naar Australië was geëmigreerd, is ook zijn zwager Pieter v. Gas tel (29) gevolgd. Pieter woont vlak naast hem in een huis, dat eveneens op de rotsen gebouwd is. Hij is schoenfabrikant en -re parateur van beroep en heeft een schoenwinkel in het nabijgelegen Sutherland. Pieter is getrouwd met Corry de Jong uit Kaatsheu vel. Het echtpaar heeft twee kin deren, Pieter (3) en Trevor (twee maanden). André van Gastel heeft vier kinderen, Tony (10). Emanuel (8), Jessica (5) en Michael (3). André was timmerman van be roep en is thans aannemer voor de bouw van huizen. De emigratie van de „Mols" en de „Van Gasteis" is 'n voorbeeld van familie-emigratie, waarbij 't succes bij voorbaat verzekerd was door onderlinge samenwer king en steun in de moeilijke be ginjaren. MET DE „TWENS' Bij een enquête, gehouden door het Duitse blad „Twen" (oplage circa 84.000) is komen vast te staan, dat onder het begrip „Twens" niet alleen, zoals nogal eens werd gedacht, de groep van „jong volwassenen" tussen de twintig en de dertig jaar valt, maar dat in deze categorie, zo wel naar boven als naar beneden een enorme uitbreiding heeft plaats gehad. Enerzijds wordt na melijk een aanzienlijk deel van de „tieners" er toe gerekend, ter wijl anderzijds een aanzienlijke uitloper naar personen van bo ven de dertig jaar valt te consta teren. Dit zijn dan de mensen die qua leeftijd eigenlijk niet meer tot deze groep zouden behoren, maar die zich toch nog „Twen" voelen en nog „Twenkleding" ko pen. Bij de enquête kwam vast te staan, dat 30% van hen boven de dertig jaar oud is. Met deze fac tor houdt de reclame grondig re kening. Koopkracht Van de mannelijke jong-vol- wassenen heeft blijkens dezelfde enquête 83% en van de vrouwe- liike 72% reeds een definitieve loopbaan. Zij vormen dus een aanzienlijke koopkracht. De groep met een leeftijd van 20 tot 25 jaar omvat alleen al drie miljoen personen, die jaar lijks een 7 miljard uitgeven. Men beeft berekend, dat de mannelij ke „Twens" gemiddeld zo'n slor dige 192 Duitse Marken per jaar uitgeven en de vrouwelijke 180. Volgens een analyse van de le zers van bovengenoemd blad zou evenwel het beschikbare bedrag 221 Duitse Marken omvatten. Hierbij kan nog worden opge merkt, dat het laatstgenoemde bedrag beduidend hoger kan zijn. Besteding Het geld wordt uiteraard be steed voor zaken die men graag heeft. Een vervoermiddel, een fo totoestel, radio, platenspeler, muziekinstrumenten enz.. Hier over kunnen de volgende bijzon derheden worden vermeld Van de „Twengroep" heeft 22% vim de mannen en 6% van de vrou wen een eigen auto. Tweederde van alle ondervraagden bezat nog een fiets. Ongeveer de helft van de groep heeft een fototoestel, bijna de helft een radio, een der de van de vrouwen en een kwart van de mannen een platenspeler. Van de mannen heeft 14% een ei gen muziekinstrument, van de vrouwen slechts 8%. Een deel van bet beschikbare bedrag wordt gespaard, vooral met het oog op een eventueel hu welijk. Komt dit in zicht, dan wordt het gespaarde geleidelijk besteed voor aankoop van lin nengoed, servieswerk e.d. Ook voor allerlei andere „twen-aangelegenheden", zoals kleding en vrijetijdsbesteding wordt een niet te verwaarlozen gedeelte van het beschikbare be drag besteed. Snel Discreet Betrouwbaar Vraagt vrijblijvend inlichtingen bij W. Timmermans Zonen ASSURANTIËN WAALWIJK Grotestraat 341 Telefoon 04160 - 2141 Antoon de Mol, zijn vrouw en hun drie kinderen voor hun huis te Oyster Bay. Vanuit dit zitje hebben zij een prachtig uitzicht over de vallei van de Georges rivier. Laatste nieuws VIER STRAALJAGERS NEERGESTORT Vierstraaljagers van de West- Duitse luchtmacht zijn dinsdag bij Frechen in 't gebied ten wes ten van Keulen neergestort. De 4 piloten kwamen om het leven. De wrakstukken kwamen terecht in een open bruinkoolmijn. De toe stellen waren Starfighters F-104- G, het modernste toestel waar over de Westduitse luchtmacht beschikt. BABY VERHONGERD: OUDERS IN ARREST De Haagse politie heeft de 30- jarige steigermaker B. J. van der B. en zijn 28-jarige vrouw A. van der B.-H. gearresteerd wegens grove verwaarlozing van hun jongste kind, dat daardoor stierf. Het zes maanden oude meisje dat vorige week woensdag overleed, had zeker al drie weken totaal teen eten of drinken gehad. Het ind was vreselijk vervuild. Ook de andere kinderen, drie jongens en een meisje, allen onder de zes jaar, en het huis, waren onbe schrijfelijk vies. De vier kinde ren zijn na de aanhouding van de ouders in een tehuis onderge bracht. VERDEELDHEID OVER AK KOORD VERZWAKT DE OAS Het zondag in Algiers door dr. Mostefai bekend gemaakte ak koord tussen het Voorlopig Uit voerend Gezagsorgaan en verte genwoordigers van de Europese nevolking, waaronder zich ook afgevaardigden van de OAS be vonden, heeft geleid tot 'n scheu ring in de gelederen van de Orga nisatie van het Geheime Leger en tot verdeeldheid in de voorlo pige LFN-regering in Tunis. Het lijdt geen twijfel, dat de OAS Hierdoor innerlijk zeer verzwakt is en dat een aanizenlijk deel van de Europese bevolking in Alge rije, vooral in Algiers en omge ving, bezig is zich daarvan los te maken. Men hoopt dat de Euro pese bevolking in Oran en omge ving en in de streek van Bóne en Constantine door het voorbeeld van Algiers, waar de rust lang zamerhand terugkeert, aange moedigd zal worden om eveneens te breken met de fanatici die hen zo lang hebben misleid. De tcho vad het Zuióen

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 1