wAAlwijkse en UnqstRMtse couRAnt
TOCH EEN TOERISTENBELASTING
ANTOON DE MOL uit Waalwijk
THERESA VAN GASTEL uit Kaatsheuvel
AUTO-FINANCIERING
VRIJDAG 22 JUNI 1962
84e JAARGANG No. 48
Uitgever:
V/aal wij kse Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur: JAN TU2LEN
Gironummer 60798
Dit blad verschijnt 2 z per week
Abonnement:
22 cent per week
per kwartaal 2.85
S.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contract-advertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel 04167 - 2002
Telegram-adres „Echo"
Er zijn vele bezwaren tegen aan te voeren
Op de jaarlykse algemene vergadering van de A.N.V.V. is
het probleem van de toeristenbelasting nog eens aan de orde
gesteld. Zoals wij kunnen weten, wordt er in andere landen,
met name Zwitserland, een toeristenbelasting geheven. Nu
zal wel niemand uit liefhebbery of om andere reden belust zijn
op een belastingverhoging, maar toch is dit vraagstuk wel een
nadere beschouwing waard met het oog op de vraag of met be
hulp van een dergelijke heffing de totale opbrengst uit het toe
ristenverkeer kan worden verhoogd.
NEDERLANDERS VERTEREN WEINIG
Laun-
scliijn-
erhoud
3d met
n het
bleven
i.
op wij-
u van
tc veel
komen,
i\v oom
•baasde
bijster-
is niet
n welk
elingen
c u die
nders."
ook uw
en bui-
k houd
ambts
ik mij
■ote be-
r erfde,
ik van
al eer-
ras, zult
at mijn
zake
rvolgd)
De tegenstander van de toeris- -
tenbelasting op het congres van
de Alg. Ned. Ver. voor Vreemde
lingenverkeer heeft onder meer
bezwaren van sociale aard te
berde gebracht. Hij was van me
ning dat een nog te groot deel
van ons volk met fianciële va-
kantiezorgen worstelt.
Als bewijs daarvan voerde hij
aan dat nog slechts 45% van de
totale bevolking zijn vakantie
voor meer dan twee dagen bui
ten de woonplaats doorbrengt.
Van die 45% logeert dan nog
41% bij familie. Het ziet er dus
nog niet naar uit dat het over
grote deel van ons volk naar har
telust er op uit trekt.
Het komt ons voor, dat de ge
schetste redenering nogal aan
vechtbaar is. Het zou wel eens
kunnen zijn, dat door het invoe
ren van de vrije zaterdag 't aan
tal mensen, dat er voor lange tijd
op uit trekt, afneemt.
Wie betalen er dan?
Bovendien is het de vraag of
niet een aanzienlijk deel van ons
volk toch thuis blijft, ongeacht
de toestand van de huiselijke fi
nanciën. Er blijven veel mensen
die het besteden van grote bedra
gen aan ontspanning overbodig
vinden, ook al laten de financiën
een flinke vakantiereis best toe.
Tenslotte werkt dit bewijs
deels averechts, want als slechts
45% van ons volk meer dan twee
dagen van huis gaat, dan bete
kent dit dat dus een groot deel
van een eventuele toeristenbelas
ting door vreemdelingen, dus
buitenlanders, zal worden opge
bracht. Voorts gaat 't argument,
dat een toeristenbelasting het
vreemdelingenverkeer afremt be
slist niet op. Niemand laat zich
van een buitenlandse reis afhou
den, omdat in het gekozen land
een derfclijke fiscale bijdrage ge
vraagd wordt.
Toch kleven er veel vraagstuk
ken aan een heffing op vreemde-
lingenbezoek. In de eerste plaats
zullen de dagjesmensen er wel
nimmer door getroffen worden,
omdat ze overal en nergens zijn.
Een prachtig bedrag
Een toeristenbelasting is op de
meest efficiënte wyze te heffen
door bijvoorbeeld het plakken
van een toeristenzegel op een re
kening voor logies .Het is 'n een
voudige heffingsmethode met be
trekkelijk weinig kosten. De op
brengst zou bij een tarief_ van
0.15 per nacht reeds 2,25 mil
joen bedragen. Dat is een prach
tig bedrag om er de propaganda
voor het Nederlands toerisme in
het buitenland mee te financie
ren, want de A.N.V.V. heeft op
dit punt een voortdurend tekort.
Het financieren van deze pro
paganda uit de algemene midde
len en niet uit toeristenopbrengst
heeft ook bezwaren, want waar
om zouden wij wel de toeristen
industrie steunen uit 's rijks kas
en niet bij wijze van spreken de
meubelindustrie of enig andere
bedrijfstak?
Maar moet zo'n toeristenbelas
ting een rijksheffing worden of
een gemeentelijke? In het eerste
geval tobt men met het probleem
hoe de propaganda per gemeente
moet worden gevoerd; in het
tweede geval rijst de vraag of en
in hoeverre het land boven de
gemeente moet gaan.
De aap uit de mouw
Ook daar zijn met behulp van
statistieken of andere normen
wel verdeelsleutels voor te vin
den. Bovendien kan via deze weg
op het gemeentelijk belastingter
rein een fiscaal bloemenperk
worden aangelegd Maar dan
komt ook de aap uit de belasting
mouw: zal een opbrengst van de
toeristenbelasting altijd aan het
toerisme ten goede komen?
Het is meestal met een derge
lijke bestemmingsheffing zo, dat
in de aanvang de plechtige gelof
te wordt "edaan dat de opbrengst
van de heffing ook aan 't beoog
de doel ten goede zal komen en
dat later de revenuen voor ande
re doeleinden worden gebruikt.
Waarom kennen wij een wegen
belasting? Wordt al dit geld aan
de wegen besteed, zoals bij de
invoering werd verzekerd?
Er zou wel een verband zijn te
leggen tussen het heffen van een
toeristenbelasting via het hotel-
bedrijf en een besteding daarvan
ten bate van het vreemdelingen
verkeer, Waarvan de hotellerie in
de eerste plaats profiteert. Maar
wanneer een dergelijke belasting
zonder meer „met de knollen in
de gemeente- of rijkspot" ver
dwijnt, wordt het doel voorbijge
schoten.
Beroeps- en zakenreis
Tenslotte nog een belangrijk
bezwaar: niet iedereen is voor z'n
plezier op reis en door het invoe
ren van een speciale belasting bij
logies zullen alle vertegenwoor
digers, reizigers en andere over
nachtende zakenmensen er aan
meewerken om de toeristenpot te
spekken. Is dit juist?
De vraag kan het beste worden
beantwoord wanneer de schatkist
om te beginnen geen subsidies
meer verstrekt voor het toerisme
want in dat geval betalen wij ook
nu via inkomsten-, loon- en ven
nootschapsbelasting mee aan de
propaganda voor onze tulpen en
grachten. En daar schuilt ook
iets onbillijks in voor een hotel
houder in Roodeschool.
Een toeristenbelasting kan o.i.
pas aan de orde komen, nadat de
directe belastingen eerst verder
verlaagd ziin en op het moment
dat wij in Europees verband het
accent meer naar de indirecte be
lastingen moeten verleggen.
en
wonen nu in OYSTER BAY (Nieuw Zuid Wales Australië)
De 39-jarige, uit Waalwijk afkomstige xverktuiahouwkimdigt.
Antoon de Mol, die na zijn op eiding aan de Middelbare Tech-
nische School te Enschede en 's-Hertogenbosch, als tekenaar
constructeur werkzaam was bij_ de N.V. Machinefabriek Hol
land te Bergenopzoom en in 1952 naar Australië emigreerde,
woont sinds enkele jaren in zijn door hem zelf gebouwd huis
op de hellingen en de heuvels in het Australische Tirol
Ovster Bay waar woeste rotspartijen en het grijs-groene
lo~\ er der eucalyptusbomen een schitterend natuurtafereel \or-
men, waarvan de kleuren even kwistig zijn gestrooid als op een
schilderii van Karei Appel.
Het huis staat er als een uitdaging aan elke architect van faam,
ten voorbeeld van wat constructief denken, bouwkundig inzicht
en dichterlijke fantasie tot stand kunnen brengen in een woes
tenij van grillige schoonheid.
Werk zoeken
Van het grote, ruime terras
kijkt de bezoeker over het dal en
ziet er tegen de heuvelhelling de
kleurige daken van de huizen in
't groen. Drie jaar heeft Antoon
de Mol aan de bouw van dit
Adressen: De heer en me
vrouw Antoon de Mol wo
nen 20 Philip Street, Oys
ter Bay, Nieuw Zuid-Wales.
Antoon's ouders, de heer en
mevrouw Karei de Mol wo
nen Kerkstraat 48 te Waal
wijk, Noord-Brabant.
Antoon's vrouw is The-
•esa v. Gastel, wier ouders,
de heer en mevr. J. v. Gas
tel, woonachtig zijn Hoofd
straat 105, Kaatsheuvel, N.
Brabant.
Theresa's broer. Pieter v.
Gastel woont met z'n vrouw
en kinderen in 16 Phillip
Street, Oyster Bay, Nieuw
Zuid-Wales.
Haar broer, André van
Gastel, woont met vrouw
en kinderen in 4 Loves
Avenue, Oyster Bay, Nieuw
Zuid-Wales.
hij als tekenaar te werken op een
ketelfabriek. Het duurde niet lan
ger dan een week, want hij ver
diende er niet genoeg naar z'n
zin. Daar hij in Nederland ook de
ambachtsschool in Hengelo had
afgelopen voor opleiding tot in-
strumentmaker-electriciën (vóór
hij naar de MTS ging) durfde hij
hét aan om een baan aan te ne
men als constructeur van smeed
ijzeren ornamenten, hoewel hij
nog nooit electrisch gelast had.
Hij heeft het echter goed geleerd
in die baan en is er twee jaar ge
bleven.
Voorman
GEDACHTEN VAN EEN BOUWPASTOOR
XVI
Elke stijl in de kerkenbouw is „modem", eigentijds, d.w.z. zij
weerspiegelt altijd de eigentijdse geloofsbeleving. Omdat deze in de
loop der tijden varieert, heeft ook elke tijd zijn eigen bouwstijl.
Toch heerst op dit punt nog al eens misverstand. Een „moderne"
stijl betekent nog niet, dat de bouwpastoor en architekt hun per
soonlijke ideeën in het ontwerp al te zeer naar voren moeten drin
gen. Zij kunnen en zullen hier zeker eigen persoonlijke ideeën heb
ben; maar het is dan nog niet zeker of deze ideeën ook werkelijk een
weerspiegeling zijn van de eigentijdse geloofsbeleving. Zij zouden
wel eens van zo'n persoonlijke aard kunnen zijn, dat ze meer als
persoonlijke „modesnufjes" beschouwd moeten worden dan als
uitingen van een levend geloofsbewustzijn.
Wel mogen bouwpastoor en architekt het volk Gods hier leiding
geven. Omdat de kerk het huis is van het volk Gods, mogen zij in
de bouw van een nieuwe kerk datgene tot uitdrukking brengen wat
misschien nog slechts min of meer sluimerend aan geloofsbeleving
in het volk Gods leeft; zij mogen zelfs dat wat aan geloofsbeleving
schijnbaar dood is, weer tot leven wekken.
Het is dus ook weer niet zo dat bouwpastoor en architekt in de
opzet van een nieuwe kerk slechts slaaf zijn van de heersende ge
loofsbeleving; zij mogen hier ook, mits het op verantwoorde wijze
geschiedt, stimulerend werkep.
P. STEVENS
Bouwpastoor Waalwijk
Giro 362716
DE REKLAME HOUDT REKENING
Antoon kwam in die tijd in
contact met een hoofdingenieur
van een luchtvaartmaatschappij,
die een alcohol-water-injector
had uitgevonden om het octaan-
nummer van benzine te verhogen
en hij kwam met hem overeen
deze injectors te maken en te
verkopen.
Hij vond een werkplaats onder
het door zijn zwager André en
diens vrouw Thea Frumau (uit
Dordrecht afkomstig) uit Neder
land meegenomen geprefabri
ceerde huis, dat hij met zijn hulp
had opgezet in Oyster Bay. Hij
kocht enkele noodzakelijke ma
chinerieën en zo begon hij te
werken. Zes maanden lang ging
I i het goed. Toen werd het octaan-
nummer van de benzine ver
droompaleis gewerkt: in de week
einden, op zomeravonden en in
z'n vacanties. Dit jaar legt hij de
band aan een oprit over de rot
sen als toegang tot het huis en de
garage. Want zo grillig is de rots
formatie, dat de toegang nu nog
loopt langs de in de rotsen uit
gehouwen treden, die naar het
naastgelegen huis van Antoon's
zwager, Pieter van Gastel, leiden.
Antoon, die getrouwd is met
Theresa van Gastel uit Kaatsheu
vel, kan van zichzelf zeggen, dat
hij met zijn gezin (drie kinderen,
Caroline 7, Anthony 4 en Tracey
1 jaar) gevestigd is. Hij heeft
trouwens, evenals zijn vrouw, al
in 1957 het Australische burger
schap verkregen.
In februari 1951 was Theresa's
broer, André van Gastel (41),
naar Australië geëmigreerd. Hij
zorgde er voor, dat Antoon en
Theresa bij aankomst in Austra
lië in 1952 onderdak vonden in
Randwick, een woonwijk van
Sydney. Antoon toog daarna di
rect naar de Bond van Ingeni
eurs, maar het bleek hem spoe
dig, dat men er (toentertijd) geen
goed beeld had van wat een mid
delbare technische opleiding in
Nederland eigenlijk inhield. Hij
trok er daarom zelf op uit om
werk te zoeken naar z'n gading.
In de 9 bij bl/2 meter metende
woonkamer met openslaande
deuren, die toegang geven tot het
terras, vertelt Antoon aan ieder
een zijn ervaringen. Na eerst vier
weken dciiken-uitslager te zijn
geweest (een goed betaalde baan,
maar „zonder toekomst"), kwam
hoogd en bestond er voor de in
jector uiteraard geen afzetgebied
meer.
Daarom nam Antoon werk aan
als mecaniciën op een fabriek
van tubes (voor pasta e.d.), waar
hy nu nog is. Er werken vierhon
derd man op deze fabriek. Gelei
delijk is hy opgeklommen tot
voorman.
„Home sweet home"
Intussen had Antoon grond ge
kocht (117 bij 120 voet) in Oys
ter Bay, om er een huis te bou
wen. Het was „rots en bos", toen
hij zich er waagde aan het opzet
ten van een tijdelijke woongarage
(in 1953) en daarna het ontwer
pen en bouwen van z'n huis, op
gezet van hout en steen met drie
slaapkamers, woon-eetkamer, 'n
grote hall, keuken, werkkamer,
en daaronder een garage. Voorts
een badkamer en een washuis.
Het plafond maakte hij van ge
luiddempende geperste vezelte
gels, de schoorsteenmantel en
schoorsteen van natuursteen. De
keuken, uitgerust met electrisch
fornuis en electrische koelkast, is
gebouwd als een bar, waar men
'n gezellig zitje heeft, door open
slaande deuren en het grote zij
venster uitziende op de beboste
hellingen van de heuvels
Het buis was klaar in 1958,
maar de rotspartijen rondom eis
ten een eigen, aparte bewerking
voor het fundament kon worden
opgezet, waarbij Antoon de hulp
van zijn zwager André heeft ge
had. Hier en daar moesten grote
rotsblokken worden opgeblazen,
waarbij Antoon een „buskruit"-
methode toepaste welke initiatief
en vindingrijkheid vereisten.
Toen de eerstgeborene in het
gezin (Caroline) twee jaar oud
was, heeft mevr. de Mol (There
sa) een bezoek gebracht aan Ne
derland en is haar vader, de heer
J. van Gastel, schoenfabrikant in
Kaatsheuvel, mee teruggegaan
om drie maanden bij zijn kinde
ren in Australië te verblijven. In
1960 heeft hij 't bezoek herhaald
met z'n vrouw.
Nadat Antoon met zijn vrouw-
naar Australië was geëmigreerd,
is ook zijn zwager Pieter v. Gas
tel (29) gevolgd. Pieter woont
vlak naast hem in een huis, dat
eveneens op de rotsen gebouwd
is. Hij is schoenfabrikant en -re
parateur van beroep en heeft een
schoenwinkel in het nabijgelegen
Sutherland. Pieter is getrouwd
met Corry de Jong uit Kaatsheu
vel. Het echtpaar heeft twee kin
deren, Pieter (3) en Trevor (twee
maanden).
André van Gastel heeft vier
kinderen, Tony (10). Emanuel
(8), Jessica (5) en Michael (3).
André was timmerman van be
roep en is thans aannemer voor
de bouw van huizen.
De emigratie van de „Mols" en
de „Van Gasteis" is 'n voorbeeld
van familie-emigratie, waarbij 't
succes bij voorbaat verzekerd
was door onderlinge samenwer
king en steun in de moeilijke be
ginjaren.
MET DE „TWENS'
Bij een enquête, gehouden door
het Duitse blad „Twen" (oplage
circa 84.000) is komen vast te
staan, dat onder het begrip
„Twens" niet alleen, zoals nogal
eens werd gedacht, de groep van
„jong volwassenen" tussen de
twintig en de dertig jaar valt,
maar dat in deze categorie, zo
wel naar boven als naar beneden
een enorme uitbreiding heeft
plaats gehad. Enerzijds wordt na
melijk een aanzienlijk deel van
de „tieners" er toe gerekend, ter
wijl anderzijds een aanzienlijke
uitloper naar personen van bo
ven de dertig jaar valt te consta
teren. Dit zijn dan de mensen die
qua leeftijd eigenlijk niet meer
tot deze groep zouden behoren,
maar die zich toch nog „Twen"
voelen en nog „Twenkleding" ko
pen. Bij de enquête kwam vast te
staan, dat 30% van hen boven de
dertig jaar oud is. Met deze fac
tor houdt de reclame grondig re
kening.
Koopkracht
Van de mannelijke jong-vol-
wassenen heeft blijkens dezelfde
enquête 83% en van de vrouwe-
liike 72% reeds een definitieve
loopbaan. Zij vormen dus een
aanzienlijke koopkracht.
De groep met een leeftijd van
20 tot 25 jaar omvat alleen al
drie miljoen personen, die jaar
lijks een 7 miljard uitgeven. Men
beeft berekend, dat de mannelij
ke „Twens" gemiddeld zo'n slor
dige 192 Duitse Marken per jaar
uitgeven en de vrouwelijke 180.
Volgens een analyse van de le
zers van bovengenoemd blad zou
evenwel het beschikbare bedrag
221 Duitse Marken omvatten.
Hierbij kan nog worden opge
merkt, dat het laatstgenoemde
bedrag beduidend hoger kan zijn.
Besteding
Het geld wordt uiteraard be
steed voor zaken die men graag
heeft. Een vervoermiddel, een fo
totoestel, radio, platenspeler,
muziekinstrumenten enz.. Hier
over kunnen de volgende bijzon
derheden worden vermeld Van
de „Twengroep" heeft 22% vim
de mannen en 6% van de vrou
wen een eigen auto. Tweederde
van alle ondervraagden bezat nog
een fiets. Ongeveer de helft van
de groep heeft een fototoestel,
bijna de helft een radio, een der
de van de vrouwen en een kwart
van de mannen een platenspeler.
Van de mannen heeft 14% een ei
gen muziekinstrument, van de
vrouwen slechts 8%.
Een deel van bet beschikbare
bedrag wordt gespaard, vooral
met het oog op een eventueel hu
welijk. Komt dit in zicht, dan
wordt het gespaarde geleidelijk
besteed voor aankoop van lin
nengoed, servieswerk e.d.
Ook voor allerlei andere
„twen-aangelegenheden", zoals
kleding en vrijetijdsbesteding
wordt een niet te verwaarlozen
gedeelte van het beschikbare be
drag besteed.
Snel
Discreet
Betrouwbaar
Vraagt vrijblijvend inlichtingen bij
W. Timmermans Zonen
ASSURANTIËN WAALWIJK
Grotestraat 341 Telefoon 04160 - 2141
Antoon de Mol, zijn vrouw en hun drie kinderen voor hun huis
te Oyster Bay. Vanuit dit zitje hebben zij een prachtig uitzicht
over de vallei van de Georges rivier.
Laatste nieuws
VIER STRAALJAGERS
NEERGESTORT
Vierstraaljagers van de West-
Duitse luchtmacht zijn dinsdag
bij Frechen in 't gebied ten wes
ten van Keulen neergestort. De 4
piloten kwamen om het leven. De
wrakstukken kwamen terecht in
een open bruinkoolmijn. De toe
stellen waren Starfighters F-104-
G, het modernste toestel waar
over de Westduitse luchtmacht
beschikt.
BABY VERHONGERD: OUDERS
IN ARREST
De Haagse politie heeft de 30-
jarige steigermaker B. J. van der
B. en zijn 28-jarige vrouw A. van
der B.-H. gearresteerd wegens
grove verwaarlozing van hun
jongste kind, dat daardoor stierf.
Het zes maanden oude meisje dat
vorige week woensdag overleed,
had zeker al drie weken totaal
teen eten of drinken gehad. Het
ind was vreselijk vervuild. Ook
de andere kinderen, drie jongens
en een meisje, allen onder de zes
jaar, en het huis, waren onbe
schrijfelijk vies. De vier kinde
ren zijn na de aanhouding van de
ouders in een tehuis onderge
bracht.
VERDEELDHEID OVER AK
KOORD VERZWAKT DE OAS
Het zondag in Algiers door dr.
Mostefai bekend gemaakte ak
koord tussen het Voorlopig Uit
voerend Gezagsorgaan en verte
genwoordigers van de Europese
nevolking, waaronder zich ook
afgevaardigden van de OAS be
vonden, heeft geleid tot 'n scheu
ring in de gelederen van de Orga
nisatie van het Geheime Leger
en tot verdeeldheid in de voorlo
pige LFN-regering in Tunis. Het
lijdt geen twijfel, dat de OAS
Hierdoor innerlijk zeer verzwakt
is en dat een aanizenlijk deel van
de Europese bevolking in Alge
rije, vooral in Algiers en omge
ving, bezig is zich daarvan los te
maken. Men hoopt dat de Euro
pese bevolking in Oran en omge
ving en in de streek van Bóne en
Constantine door het voorbeeld
van Algiers, waar de rust lang
zamerhand terugkeert, aange
moedigd zal worden om eveneens
te breken met de fanatici die hen
zo lang hebben misleid.
De tcho vad het Zuióen