1 1 1 i 1 W§ brief WAN- IS OP KOMST IN ONS LAND KLEUREN- T. V. Jmü Wm X. Geachte redaktie meinep muttCR hAenöe PERSBAL-2 op komst: WIJ" wacht op de kritiek Httü m 4 TWEEDE JAARGANG NO. 18 31 AUGUSTUS 1962 blad vóór en dóór de jeugd VERSCHIJNT ELKE VEERTIEN DAGEN ff ff Hl xxxxxxxxxxxx fm xxxxxxxxxxxx HH xxxxxxxxxxxx Bewerkt door B. Ouwerkerk m: *"V Wanneer dit in kleuren ook op onze televisie? HOOFDREDACTEUR Lamb. F. van Beers REDACTIERAAD: Hans Brokx Gerard van Esch Ine van Heesch Ad van Liempt Fred Meij Ben Ouwerkerk René van Montagne Marcelle Romar !P k| RED ACTIE-ADRES: Waalwijk. Putstraat 40, TELEFOON: 04160 - 3698 BANKIER; A'damsche Bank, Waalwijk. GELE GEVAAR NA LANG WIKKEN EN WEGEN BESLOTEN WE HET TOCH MAAR TE DOEN, ALHOEWEL WE ER REEDS BIJ VOORBAAT VAN OVERTUIGD WAREN, DAT WIJ EEN GROOT AANTAL REACTIES VAN LEZERS HIEROP ZOUDEN ONTVANGEN, DIE HELAAS LINEA RECTA IN DE PRULLEMAND ZOUDEN MOETEN BELANDEN. OM ONZE LEZERS ECHTER NIET AL TE ZEER TELEUR TE STELLEN, HEEFT DE SCHRIJVER VAN DEZE RUBRIEK ZICH VOORGENOMEN, DIT LAATSTE MET EEN ELEGANT GEBAAR TEN UITVOER TE BRENGEN. MAAR OM OP HET PUNT VAN UITGANG TERUG TE KOMEN: WE HEBBEN DUS BESLOTEN HET TOCH MAAR TE DOEN. EN HIER IS HIJ DAN, EEN GETROUWE COPIE VAN WAT ER PER ONGELUK UIT HAAR TASJE VIEL. HIJ WAS VERSTUURD UIT ALTENAARE (DUITSLAND); DE SCHRIJVER IN KWESTIE WAS DUS BLIJKBAAR OP VACANTIE. LIEFSTE BERT A Ik heb gisterenavond veel lol gehad Rooje kees en sjaak zijn er ook. We zijn met z'n allemaal alle café's afgegaan. Ik zal je vertel len, en gezopen dat we heb ben. We hebbe met z'n alle de rooje naar huis gesleept. En daar waren niks dan Hollanders. Gelache dat we hebben; het is gekwant er was er een uit den Haag en daar zitten een hoop goede bends. Overdag gaan we met de brommer over het kampeerplaats rijden. We doen dan wie liet dichtste langs de touwen waarmee de tent aan de grond zit durft te rijden. Een kerel uit Utrecht was al zo zat als een kanon en reed mid den in de tent. Toen hadde we wel kunnen lache. Ik vind het wel erg dat ik jouw zo moet missen, maar dat wordt weer goedge maakt met de lol die we hier hebben, en ik heb voor jouw al iets gekocht hier een mooie brosje met de naam altenaare en daaron der een pilsflesje en hoedje wat we tegenwoordig drage. Maar ik zal blij zijn als jij weer achterop zit want de rooie kees wiebelt zo. Nou weet ik niks meer, maar als ik weer in Waal- gj wijk ben zeg ik de rest wel. De groeten van je Piet lig en ook van Sjaak en kees Dit zijn gezichten, bovendien uniformen, geweren en tot vuisten ge balde handen. Het zijn geen slechte gezichten. Jouw gezicht had er bij kunnen zijn. Er is er een die je niet kunt zien. Deze ene heeft ge commandeerd, op welke wijze een front jongemannen ontstaat, die de lippen op elkaar persen en het volgende bevel afwachten. Dat dit Chinese gezichten zijn, is bijna onbelangrijk, want ook het jouwe had er bij kunnen zijn. Onbelangrijk is het ook dat het Rood-Chinese ge zichten zijn, want ook het jouwe zou er bij hebben kunnen zijn. (Twen) (Slot) China, het land waarvoor men met recht bang kan zijn, leed honger. De communistische leiders wisten het, maar hun pogingen deze vijand te verslaan, faalden keer op keer. Plotseling meenden zij een ideale oplossing gevonden te hebben. De honderdduizenden fabrieksarbeiders kregen bevel naar landbouwbedrij ven over te gaan. In de provincie Kiangsi werden maar liefst 480.000 mannen en vrouwen de akkers op gejaagd; in Sjangsi verklaarden zij er 400.000 „overtollig" en stuurden hen eveneens van de stuwdammen en fabrieken naar de boerenbedrij ven, om een algehele hongersnood te voorkomen. Het bleek nóg niet genoeg. Drie jaar na deze revolutionaire maatregel kondigde de regering te Peking af, dat zij de industrie ten dienste van de landbouw zou gaan stellen. De onmenselijke eisen van vroeger werden zelfs verlaagd om dat de fabrieksarbeider, die nog geen idee had omtrent de gang van zaken op een boerderij, met 't werk vanzelfsprekend slecht overweg kon. Men verkortte de arbeidstijd; de on smakelijke eetzalen werden gesloten en iedereen kreeg weer toestemming voor zichzelf een bezit te gaan vpr- men: huizen, fietsen, kleren en bankrekeningen. Dat dit slechts pro paganda was, zal een ieder wel dui delijk zijn. In China valt er immers niet te fietsen, men kan immers niet denken aan kleren of wonin gen! Er moet gewerkt worden, en niet zo weinig ook. De kampoes kregen met grote strengheid te ho ren dat het verboden was valse productiecijfers aan Peking door te geven. Er werd zelfs de doodstraf gesteld op degene die dit verbod waagde te overtreden, want men redeneerde: „Wie niet werkt om welke reden dan ook, is een belem mering, een last voor de maatschap pij en dient opgeruimd te worden". China wordt bijeen gehouden door drie zware klinknagelsde kam poes, het leger en de sterk verouder de, fel verbeten leiders. Wanneer een van deze drie de an dere los zou laten, zou het hele rijk ineenvallen, of zou er in het beste geval een revolutie uitbreken, zoals de wereld nog niet meemaakte. Ontegenzeggelijk hebben de com munisten veel gedaan in de twaalf jaren van hun bewind; op hun ma nier dan natuurlijk. Alle hoognodige herscholing in de moderne samen leving hebben ze doorgevoerd op een wijze, die beslist „voortreffe lijk" genoemd mag worden. Er wordt momenteel nog veel gedaan, o.a. om het schrikbarend hoge zui gelingensterfte tegen te gaan, waar door ook het algehele sterftecijfer reeds een belangrijk stuk gedaald is. Maar wat er ook is gewonnen, het weegt absoluut niet op tegen de on derdrukking van Peking. En niet alleen deze onderdrukking weegt in China het zwaarst, maar de ellende, de onmenselijke toestanden, knakt het geweten van de Chinezen. In Hongarije worden de mensen ook onderdrukt; heel erg zelfs, maar in vergelijk met China, leeft men er als in een paradijs. Vrijwel alle Westerse deskundigen zijn het er over eens dat de toena me van de Chinese bevolking gro ter, veel groter is dan de toename van de voedselproductie. Een Ame rikaanse expert zegt hieromtrent zelfs: „Ook al zou er in de komen de vijfentwintig jaar alles perfect geregeld worden, dan zou China toch blijven wat het is: arm, hon gerig, schrikbarend hongerig, want met zijn beperkte areaal van land bouwgronden kan zij geen bevol king van een miljard mensen voe den Nu communistisch China zijn vierde winter, wat de grote sprong voor waarts betreft, achter de rug heeft, blijft de paradox bestaan: een land dat naar wereldmacht streeft, en zelfs Moskou durft te trotseren, kan zijn eigen bevolking nog niet voe den. En dit is toch wel het meest essen tiële van elk volk. PERSBAL- §v - \h Twaalf jaar geleden was er al zo'n beetje kleurentelevisie in.Nederland. Toen vond er namelijk een besloten demonstratie in Hilversum plaats v*n kleuren-tv, bekostigd door 'n rij - Amerikaanse firma. Jammer ge- noeg was het resultaat niet om te juichen, want de echtheid der kleu ren liet werkelijk zeer veel te wen sen over, om nog niet eens te pra ten over het feit dat de beelden slechts via een kabel overgebracht konden worden. •Het is onmogelijk kleuren door de ether te zenden", beweerden ex- Pttts, maar nauwelijks vier jaar la- 'er Hegon een Amerikaanse televi sie-zender kleuren uit te zenden door de ether! experts stonden zeer verbaasd, *at hun te vergeven is, maar de Pessimisten zeiden dat er toch ei- j^lijk nog niet zo heel veel ver- terd was. De kleuren-tv-toestellen even veel te duur en waren om e haverklap defect, zodat 't grapje 'J ieder kleurentelevisie moet een technicus aangeschaft worden" de ronde deed. Nauwelijks één jaar geleden bezat slechts 1% der Amerikaanse kijkers een kleurentelevisie, maar in het afgelopen jaar is de vraag sterk ge stegen, mede door de nieuwste uit vindingen op dit gebied, en door 't overschakelen van steeds meer zendstations op kleuren. Momenteel wordt gezegd, dat er in Amerika een wachtlijst van kleu- ren-tv's is aangelegd, en kan ieder op zijn beurt een toestel kopen; de fabrieken kunnen de vele bestellin gen namelijk niet meer verwerken, wat ook niet te verwonderen is. Wanneer nu ook in ons land kleu ren-tv Lopik heeft wel interesse, maar de kosten zijn voor een klein land als het onze te hoog. Misschien wan neer de reclame-uitzending toege staan zal worden, de mogelijkheid ook voor ons land geschapen zal worden. Rene Eikelenboom Voor de eerste tijd hoeft men China nog niet te vrezen; zij vervaardigt zelf immers nog geen kernwapens. Komt het echter eens zover, dan is een derde, misschien laatste wereld oorlog zeker nabij, en kan men met recht spreken van „HET GELE GE VAAR". Ik lees „WIJ" zeer regelmatig en het is me opgevallen, dat U steeds de lezers tot schrijven van reacties aanspoort. Ik weet niet of deze in stelling van Uw blad juist is, want als „Blad vóór en dóór de jeugd" hebt U m.i. ook rekening te houden met de werkende jeugd. Weet U, wat het betekent, uur na uur, dag in dag uit, in de fabriek langs de band te staan? Begrijpt U dan ook misschien dat de vrije avonden van deze jeugd niet besteed kunnen worden om de eenvoudige reden, dat hun grootste genoegen, hun eni ge ontspanning het niets-doen is? Voor deze jeugd is „WIJ" ook be stemd, wat ik ook begrepen heb, maar ik geloof niet dat U veel reac ties op Uw verzoeken-tot-schrijven krijgt. Werkende jongelui lezen slechts die artikelen die hun inte resseren, maar hun mening geven: zelden schriftelijk; wèl mondeling. Daarom: houdt eens een mondelin ge enquête onder alle lagen van on ze jeugd, en U zult zien, dat er spontane reacties uit de bus zullen komen, die veel stof tot schrijven zullen opleveren. Bij een eventuele plaatsing graag geen onderschrift. Persbal-2 is op komst, en hoe! De vorige keer, zo hebben we onpartijdig kun nen vaststellen, waren de bezoekers over 't algemeen zeer tevreden over het door „WIJ" verzorgde bal-avond je. Tijdens dit tweede „Pers- bal", dat gehouden zal wor den op zaterdag 13 oktober a.s., zullen o.a. niemand minder dan „THE BLUE DIAMONDSoptreden. Ook „THE YOUNG SISTERS" en „THE BLACK DEVILS" zijn geëngageerd. Natuur lijk zal ook ditmaal weer de gehele opbrengst zijn be stemd ter verbetering van het jeugdblad „WIJ", dat, en dit valt niet te ontken nen, sinds het vorige „Pers- bal" reeds een zeer grote sprong voorwaarts maakte. Verder nieuws over dit Persbal-2 in de volgende editie van „WIJ". Redactie. meinep muttep hanöe sinö von Ö6R ARBeit schwep AB6R öennoch stpeichen sie so linö' wie niemanö mehR. meinep muttep haap ist qpau müöe auf öep qesicht öoch wenn ich ïhR ins auqe schau' stpahLt mip sonnenlicht! (dichter onbekend)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1962 | | pagina 7