Elke
mode
heeft haar
eigen
foundation
Bevolkingsonderzoek op T.B.C.
Noord Brabantse Bond van het
Wit Gele Kruis streeft naar meer
gespecialiseerde krachten
Situatie op arbeidsmarkt baart zorgen
Verdonk's schoenmakerij
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 15 OKTOBER 1962
Aanzienlijke stijging van het aantal leden
Geestelijke
overbelasting
Reorganisatie
Goede verhoudingen
bijzonder belangrijk
De tijd van ingeregen wespen
tailles is gelukkig reeds lang
voorbij. De mode van nu legt
het accent op het typisch
vrouwelijke en vraagt vlotheid
en vrijheid van beweging.
Dit corselette geeft U die vrij
heid en is op 'n prettige manier
figuur-corrigerend.
Gemaakt van nylon-elastiek met
voorgevormde b.h. van „invi-
sinet" het wonderlijke mate
riaal, dat altijd zijn oorspronke
lijke vorm behoudt, ook na vele
malen wassen.
Voor japon- VU
maten 38-46 w
DAMESHAKJES
klaar tarwljl U wicht
Bureau
Jan Tuerlings
Het geheimzinnige
geval Blythe
De Noord-Brabantse Bond van liet Wit-Gele Kruis deelt in het
jaarverslag mee, dat het er naar streeft de allround districtsver
pleegsters te vervangen door gespecialiseerde krachten. Dit in ver
band met de eisen van de tegenwoordige tijd. Uit het jaarverslag
blijkt verder, dat bij de 183 bureau's 25127 leden zijn ingeschreven,
wat een stijging betekent van 11.000 leden.
De wijkverpleging had in 1961 33.650 patiënten. Professor A. J. de
Haas uit Leiden hield in deze jaarvergadering een inleiding over de
„Onontwikkelde gebieden tegen de achtergrond van de wereldge
zondheidszorg".
Dokter Mol wees in zijn openings
rede op de belangrijkheid van de
wijkverpleegsters, die wegens ge
brek aan ruimte deze vergadering
niet bijwoonden. Er zou enorm veel
te zeggen en te schrijven zijn over
al de activiteiten van de wijkver
pleegster, die haar taak zo gevari
eerd maar ook zo gecompliceerd
maken, zowel in physiek als in psy
chisch en geestelijk opzicht.
Aan het bezwaar van de geeste
lijke overbelasting, die steeds hoge
re eisen aan haar deskundigheid en
techniek gaat stellen, kan, aldus dr.
Mol, op de eerste plaats tegemoet
gekomen worden door een meer
aangepaste opleiding van de wijk
verpleegster. Hij sprak hierbij de
hoop uit dat deze minister het niet
zal laten bij het signaleren van een
achterstand in de Memorie van Toe
lichting op de begroting. Het wordt
tijd dat men nu eindelijk eens door
tast en dat men op de tweede plaats
komt tot een goede coaching van
deze onverzienbare taak, waarbij de
wijkverpleegster aanspraak kan ma
ken op leidmg en supervisie. Meer
dan ooit heeft de wijkverpleegster
behoefte aan bijstand, aan een rug
gesteun in 't moeilijke werk, waar
bij ze moet kunnen terugvallen op
de gespecialiseerde hulp van de dis
trictsverpleegster.
De heer Mol meende dat het van
een goed inzicht getuigde dat de Al
gemene Vergadering vorig jaar in
principe instemde met het voorstel
van het Bondsbestuur, om bij de
reorganisatie van het werk van de
districtsverpleegsters, deze super
visie ook tot gelding te brengen.
Dit besluit is op het moment bij
zonder actueel, nu sinds 1 oktober
de reorganisatie van het werk van
de districtsverpleegsters werd door
gevoerd. Hiermee is een geheel
nieuwe koers ingeslagen, die wezen
lijk verschilt met die welke 20 jaar
lang gevolgd is. De beslissing in
deze richting is voortgevloeid uit de
overtuiging, dat dit werk van de
districtsverpleegsters niet alleen
kwantitatief zodanig is uitgedijd,
dat het systeem van de polyvalente
functie niet meer te hanteren was,
maar veeleer dat er een kwantita
tieve verschuiving zich geleidelijk
aan het voltrekken was, die mee
bracht een grotere deskundigheid en
een aparte bekwaming voor elk van
de specifieke diensten. Hiervoor
was het beschikken over nieuwe
methodieken, nieuwe inzichten en
socio-psychologische vraagstukken
en over moderne technieken onmis
baar.
De aanvulling die het korps dis-
trichtsverpleegsters dit jaar eindelijk
kreeg, zal buitengewoon moeilijk
zijn te realiseren op het gewenste
niveau, zolang de Hogere Verpleeg-
stersschool in Nijmegen, die op dit
gebied de eerste tien jaren van haar
bestaan enorm baanbrekend werk
heeft verricht, in kwantitatief op
zicht niet in de behoefte kan voor
zien.
Voor de wijkverpleegsters zal deze
geheel nieuwe opzet met zich mee
brengen dat men in plaats van met
één, zoals dat tot nu toe het geval
is geweest, met vier verschillende
districtsverpleegsters te maken
krijgt, terwijl voor de districts ver
pleegster zelf in het nieuw gekozen
stelsel het voordeel zit, zich meer
te kunnen concentreren op één on
derdeel of een groep van activitei
ten, die sociaal geneeskundig gezien
bij elkaar horen.
De provincie Noord-Brabant is in
twintig reeds bestaande districten
ingedeeld. Het blijkt evenwel on
mogelijk om binnen afzienbare tijd
alle steden en grotere plaatsen de
beschikking te geven over een full
time districtsverpleegster, zodat
voorlopig alleen de steden Breda,
Tilburg, Den Bosch en Eindhoven
de beschikking krijgen over een full
time.
Voor de sociale hygiëne is de pro
vincie dus verdeeld in twintig dis
tricten, voor de sociale geneeskunde
in negen en voor de tuberculose
bestrijding in tien, alle met een ge
specialiseerde districtsverpleegster.
Voor de sociaal-psychiatrische dien
sten blijft voorlopig de oude inde
ling gehandhaafd, n.l. acht. Een bij
zonder voorname factor die hierbij
een rol gaat spelen is niet alleen de
deskundigheid van de districtsver
pleegster, maar tevens en vooral de
goede menselijke verhouding die
hierbij moet spelen tussen districts-
en wijkverpleegster.
Er is beraad nodig zowel op be
stuurlijk als op functioneel niveau j
en liefst in combinatie tussen de
plaatselijke besturen en wijkver
pleegsters, tussen wijkverpleegsters
•.en districtsverpleegsters en tussen
districtsverpleegsters en verschil
lende commissies.
„De steeds voortdurende spanningen op de arbeidsmarkt bemoei
lijken de verwezenlijking van de doeleinden van de economische
politiek en wel in het bijzonder die van de economische groei. Hoe
wel de huidige toestand vanzelfsprekend verkozen moet worden
boven die, waarin werkloosheid heerst, zo is hij toch een bron
voor uitwassen die de werkgeversorganisaties en naar ik aan
neem ook de werknemersorganisaties zorgen baren".
Aldus de heer H. J. de Koster,
algemeen voorzitter van het „Ver
bond van de Nederlandse Werkge
vers", in zijn jaarrede, uitgesproken
tijdens de donderdag in Eindhoven
gehouden algemene ledenvergade
ring van het verbond.
NEDERLAND IS GEEN
„GOEDKOOP" EILAND MEER
Sprekende over het nationaal
conjunctuurbeleid tegen de achter
grond van de EEG kwam hij tot de
conclusie, dat in steeds mindere
mate ons land een goedkoop eiland
is. „Ons loonkosten-niveau ^na
dert, mede door de arbeidstijdver
korting en de revaluatie, het niveau
in de partnerlanden steeds dichter.
Eigenlijk verontrustend dicht."
Na te hebben gewezen op de dui
delijk waarneembare daling van de
winstmarges en daarmee van het
SITUATIE OP ARBEIDSMARKT
BAART ZORGEN
toekomstig niveau van de investe
ringen, merkte de heer de Koster
o.m. op, dat, wil de industrie struc
tureel in dezelfde mate de essen
tiële bijdrage blijven leveren voor
de welvaart van ons gehele volk,
uit een oogpunt van werkgelegen-
heidspolitiek bij een voortgaande
bevolkingsaanwas de investeringen
zullen moeten blijven stijgen. In
vesteringen, aldus de inleider, wel
ke voor een belangrijk deel gericht
zullen moeten zijn op verhoging
van de produktiviteit.
KOSTENBEWAKING BEPLEIT
Het is een nationaal belang, dat
een verdere aantasting van de mar
ges, voor zover dat mogelijk is,
wordt voorkomen, meende de voor
zitter. Hij stelde voor het beleid
in de naaste toekomst de matiging
van de loonkostenstijgingen cen
traal en benadrukte dat de werkge
vers, juist in het kader van de kos
tenbewaking, een van hun natuur
lijke taken hebben. Immers blij
vend onvoldoende winsten en mar
ges leiden tot onvoldoende bereid
heid en mogelijkheid om de voor de
groei noodzakelijke investeringen
tot stand te brengen. De geringe
ruimte welke de stijging van de
produktiviteit voor 1963 oplevert, is
in wezen reeds verbruikt. De over
heid blijkt een open oog te hebben
voor de gevaren verbonden aan een
voortgezette stijging van de ar
beidskosten. Wij dienen onze volle
steun te geven aan pogingen om te
komen tot een bij deze situatie pas
send beleid.
GEEN VERDERE
WERKTIJDVERKORTING
Over de matiging in de loonont
wikkeling zei de heer de Koster,
dat deze zonder enig effect zou blij
ven indien thans de werktijd een
verdere verkorting zou ondergaan.
„Met het oog op onze concurrentie
positie kan een verdere verkorting
van de werktijd geen punt van dis
cussie uitmaken."
DEN BOSCH EINDHOYEN TILBURG HELMOND
Naar wij vernemen heeft het gemeentebestuur van Waalwijk, in
overleg met de stichting Ts.O.T.U. besloten in deze gemeente weer 'n
bevolkingsonderzoek op T.B.C. te doen plaats vinden.
De laatste doorlichting der bevolking op T.B.C. is geschied in 't jaar
1959, doch de ervaring heeft geleerd, dat, wil een dergelijk onder
zoek resultaat hebben, dit regelmatig moet worden herhaald.
In tegenstelling met vorige gele
genheden, toen de doorlichting in
lokalen plaats vond, geschiedt deze
thans in een doorlichtingswagen, die
op vier verschillende plaatsen in de
gemeente gestationneerd wordt, en
wel als volgt:
1821 december 1962 op 't kerk
plein aan de westzijde van de nieu
we St. Antoniuskerk;
24 januari 1963 op 't plein hoek
Heermanslaan—v. Heijstlaan te v.m.
Baardwijk;
79 januari 1963 in de v. Duven-
voordestraat te v.m. Besoijen (9 jan.
11 tot 12 uur en 1416 uur);
9—16 januari 1963 op het Vredes-
plein aan de zijde van het Medisch
Centrum (9 jan. 17.3020.00 uur).
De uren van doorlichting zijn van
's morgens 1112 uur, 's middags
5.30 tot 8 uur, behalve op 16 jan.
1963, wanneer alleen v.m. van 11
tot 12 uur doorgelicht wordt.
Indien voorkeur gegeven wordt
aan een bepaald dag-gedeelte, kan
dit links onder op het enquête-for
mulier worden opgegeven, met ver
melding van morgen, middag of
avond. De avonduren zijn uitslui
tend bestemd voor hen, die overdag
beslist verhinderd zijn.
Het onderzoek strekt zich uit tot
alle personen boven de leerplichtige
leeftijd.
ENQUÊTE-KAART
Door middel van verspreiding van
een huis-aan-huis-circulaire, wordt
de bevolking op de hoogte gebracht
van alle punten die voor het onder
van 2 tot 4.30 uur en 's avonds van zoek van belang zijn. Bovendien
ontvangt elke persoon die voor het
onderzoek in aanmerking komt een
enquête-kaart, die hij verzocht
wordt binnen een week ingevuld te
rug te zenden met de mededeling
of hij al dan niet aan het onderzoek
wenst deel te nemen. Hierop zijn
nog enkele vragen gesteld, die mede
voor het onderzoek van belang zijn.
De medewerking van de bevolking
wordt ingeroepen om deze kaarten
vooral tijdig terug te zenden, daar
dit de voorbereidende werkzaam
heden zeer vergemakkelijkt.
Dank zij een krachtige bestrijding
is deze volksziekte in belangrijke
mate teruggedrongen kunnen wor
den; toch worden nog regelmatig
nieuwe gevallen ontdekt, waardoor
grote waakzaamheid geboden blijft.
Een der krachtigste bestrijdingsmid
delen is de regelmatige doorlichting
der bevolking, waardoor nieuwe ge
vallen tijdig aan het licht komen en
meestal in korte tijd afdoende be
streden kunnen worden.
Hopelijk zal de Waalwijkse bevol
king in deze haar plicht verstaan
en niet alleen in zijn persoonlijk,
maar ook in het algemeen belang
aan de oproep tot doorlichting ge
volg geven.
Alleen
Hoekeinde 12 Waalwijk
Voor advertenties en «bonnr-
menten blijft ons adres te
KAATSHEUVEL
Dr. v. Beurdenstr. 8. TeL 2002
KAATSHEUVEL
Ook voor alle andere bladen
worden advertenties tegen de
geldende tarieven opgenomen
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau:
Dr. van Beurdensgtnut 8
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
Een oorspronkelijke speurders
roman door
J. F. VAN NUGTEREN
51)
„Hè liet Jefferson horen en
zette zijn glas, halverwege naar z'n
mond, weer op tafel.
„Datbegon Harold Launders,
die een moment recht in het gelaat
van de blonde vrouw staarde.
„Hèzei ook de commissaris en
keek met één dichtgeknepen oog en
één opgetrokken wenkbrauw naar
Jefferson.
Een gevoelige schop tegen zijn
scheenbeen hem door Jefferson toe
gediend, deed hem zijn verdere ver
bazing tijdig inslikken. De commis
saris, die ongemerkt naar de blonde
gratie loensde, hief gelijktijdig zijn
glas voor de starende ogen van
Launders, teneinde hem het uit
zicht te beletten.
„Vooral kalm zijn en heel gewoon
doen", siste hij hem toe.
Nadat ook de donkere begeleider
had plaats genomen, hervatte zich
het geroezemoes in de zaal het
orkest begon een opwindende rum
ba te spelen, de paren begaven zich
naar het parket van de dansvloer.
Het drietal zag dat er 'n fles cham
pagne in een koeler op een tafeltje
van het birljante paar werd ge
plaatst. Met een knal vloog de kurk
van de fles en de donkere cavalier
en zijn dame namen een dronk, na
dat ze de glazen hadden geheven.
Bij die behandeling kreeg het drie
tal enkele momenten het gelaat te
zien van de vrouw na haar
dronk leunde ze weer achterover in
de box. Ondanks de afstand welke
hen scheidde van haar zitplaats,
hadden ze geen moeite vast te stel
len dat de vrouw beslist geen alle
daagse schoonheid was haar huid
was, naast het gebruinde van haar
begeleider opmerkelijk blank, de
straplessjapon liet de welgevormde,
albasten schouders geheel vrij.
Jefferson verschoof zijn stoel met
dezelfde bedoeling, als toen Bloom-
bury zijn arm met zijn glas voor de
ogen van Harold Launders had ge
heven.
„Nu, Harold", fluisterde hij, „hoe
vindt je dat zwart naast dat albaste
blank?" En direct daarachter: „Be
heers je vooral".
De commissaris boog zich voor
over en sprak grijnzend, terwijl er
lichtjes in zijn ogen fonkelden:
„Wel Harold, wat zou je er van
denken? Criterium is de dertiende
kroeg.
Maar Harold Launders antwoord
de niet. Hij had het merkbaar te
kwaad met zijn zenuwen.
De rumba was beëindigd, het drie
tal bemerkte dat de orkestleider
hij was hetzelfde type als de don
ker gekleurde cavalier een korte
glimlach in diens richting zond.
Daarna tikte de orkestleider met
zijn strijkstok en werd een tango
ingezet. Er gingen niet al te veel
paren naar de dansvloer. Het waren
slechts vijf paren en een daarvan
werd gevormd door de donkere
vreemdeling met zijn dame. Van
alle kanten rekten zich mannen-
halzen en gedecolletteerde dames
ruggen toen het paar zich naar het
midden van de zaal begaf. Het was
heel stil in de zaal geworden toen
de lange donkere man met een
charmante en verzekerde glimlach
zijn mooie partnerin feilloos over
de gladde vloer geleidde. Een ieder
keek bewonderend toe met welk 'n
volmaaktheid 't danspaar de moei
lijke figuren danste. Op een mo
ment dansten ze, met hun gelaat
naar het drietal gekeerd, hun rich
ting uit.
Jefferson fluisterde Harold toe:
„Kijk onverschillig, Harold niet
zo boos".
„Kijk", mompelde deze, ziedend
van opwinding en ergernis. „De
lady is omhangen met een dubbel
snoer paarlengeld plentyge
stolen van mijn.."
„Drink je glas leeg!" siste Jef
ferson hem toe. Ondertussen bestu
deerde hij scherp het gelaat van de
vrouw. Het viel overigens geheel
niet op, dat het drietal zich naar
elkaar overboog in de gehele
zaal werd druk gefluisterd over 't
danspaar.
„Hoe vinden jullie haar?" vroeg
Jefferson. Harold Launders zweeg
en knarste op zijn tanden. De com
missaris wreef met de hand over
zijn gladde schedel en kneep één
oog toe.
„Een volmaakte schoonheid, Jef".
„Hm", deed Jefferson, „volmaakt
is een groot woord, maar ze mag er
zijn. En Blake, anders niets opge
merkt?"
„Wel Yellow, als je bedoelt
haar zonnige glimlach
ontbreekt juist Blake. Of
beter gezegd de engel kijkt erg be
drukt. „Niemand die weet, wat wij
weten, zal zich daarover verbazen".
Jefferson keek Launders scherp
aan en zei: „Die vrouw levert een
innerlijke strijd, Harold. Laat het
vaststellen van dit feit op onze
laatste fuifavond dan het winstpunt
voor ons zijn".
Launders schonk zich een glas
vol en dronk het schielijk op. „Ik
weet 't niet meer", mompelde hij
en fronste een diepe rimpel in zijn
voorhoofd. „Ik weet alleen dat ik
hevige hoofdpijn heb, het wordt me
hier te benauwd".
„Mij ook", grinnikte de commis
saris.
Harold excuseerde zich, hij moest
naar het toilet, doch eerst wenkte
hij de kellner, die hij met een roy
ale fooi betaalde.
„Wat nu Jef?" vroeg Bloombury,
toen Launders vertrokken was.
„We moeten weten waar 't schone
paar bivakkeert, Bloom. „Ik heb je
hulp nodig kun je 't verant
woorden?"
„Zal wel lukken, Jef. Ik zal
Smith even bellen voor een van
mijn mannetjes om hen te schadu
wen."
„Vooral uiterst discreet, Bloom.
„Natuurlijk, een luxe wagen".
De commissaris wilde zijn vriend
graag van dienst zijn, zoveel in z'n
vermogen lag, ofschoon hij oprecht
moest bekennen, dat hij de hard
nekkigheid van Jefferson uitermate
bewonderde zonder diens hoop op
een mogelijk welslagen nochthsn
te delen. Maar zelfs al zou
son niet slagen en al zijn moeizaam
werk finaal vergeefs zijn geweest,
dan nog
„Wat nu verder, Jef?" fluistert;
hij. Jefferson haalde de schoudffi
op. „Nog maar steeds wachtel
Bloom. Wachten en hopen opfc-
of andere gril van vrouwe Fortuna
Jefferson en commissaris Bloom
bury hadden zich op tactische wip
losgemaakt van Harold Launder»
nadat ze Criterium hadden verlate-
„Wat gaat u nu verder doen!
Kunt u wel iets doen?"
Dit had hij op norse toon ge#*
„Neen", hadden de commiss^
en Jefferson hem kort en duideli!1
te verstaan gegeven. Ze konden-'
derdaad niets doen, althans niets
dat op enigerlei actie geleek.
In ieder geval, hadden ze hem
zekerd, zouden ze het contact ®-
het echtpaar niet verliezen. M*
nu moest hij begrijpen, dat hun
gen thans niet verder konden
men gaan en hij de rest in vol vtf-
trouwen aan hen moest overlag
Launders had het sportief opge^
men, hoewel hij in een stemn^
was, om de Italiaanse of Cubaan*
tangodanser op staande voet
een partijtje boksen uit te nodigt
(Wordt vervolg-
