1
1
1
1
W
MADISON
TWEEDE JAARGANG NO. 23
9 NOVEMBER 1962
blad
vóór en dóór de jeugd
VERSCHIJNT ELKE VEERTIEN DAGEN
IEDER HEEFT
TWEE
VADERLANDEN:
HET ZIJNE
EN FRANKRIJK.
Ch. de Gaulle
door: Roland Höhne
HOOFDREDACTEUR:
Lamb. F. van Beers
REDACTIERAAD:
Hans Brokx
Gerard van Esch
Ine van Heesch
Ad van Liempt
Fred Meij
Ben Ouwerkerk
René van Montagne
Marcelle Romar
REDACTIE-ADRES:
Waalwijk.
Putstraat 40,
TELEFOON:
04160 - 3698
BANKIER;
A'damsche Bank,
Waalwijk.
uiiaoe
«nop 8 mei 1945 het Nationaal-
vcialistische Duitsland de wapens
:srlegde, dacht de wereld het Fas-
;.uevoor goed vernietigd te hebben,
i^rop het ogenblik, zeventien jaren
liter, moet zij meemaken, dat het
liicisrae nog steeds een bestaande
taliteit is, waarvan de jongste ge-
vartenissen in Spanje en Portugal,
Zuid-Afrika en Algerije een bit
getuigenis afleggen. De vergis-
van de overwinnaar van 1945
stond vooral uit het geloven dat het
i slechts om een specifiek Duits
-.omeen handelde. Intussen hebben
fezelfde overwinnaars moeten con-
ateren dat het Fascisme een wereld-
-vattende beweging is, waarvan de
7aak in de geweldige sociale om-
lateling van deze tijd gezocht moet
torden. Hiermee is dit Fascisme,
inals het Bolsjewisme, een echte
solutie van de twintigste eeuw, hoe-
«I het zeer zeker niet dezelfde be-
rkenis heeft als deze, maar het is
:eer dan slechts een gewone reactie
:p het Socialisme en de emancipatie
iiikleurlingen. Het is een poging de
3t ondergang gedoemde wereld met
icïeld in stand te houden.
Oreral waar een onderdrukt volk
i-ar vrijheid streeft, steekt het Fas
cine zijn bloedige kop op.
Twee van zijn leidende vertegen
woordigers in Frankrijk, de O.A.S.-
tiders Salan en Argoud, hebben
srst kort geleden onomwonden het
[fbraik van geweld als voornaamste
politieke stelregel, toegegeven.
Tijdens zijn proces voor het
hoogste militaire Gerechtshof in
Parijs, verklaarde Salan in ant
woord op de aanklacht moord op
duizenden Algerijnse mannen, vrou
wen en kinderen ,,De terreur van de
O.A.S. is een antwoord op de weer
zinwekkende poging hun het vader
land te ontnemen, terwijl zij weigeren
dat de willen aanvaarden. Ik ben de
leider van deze organisatie en ik
neem de volle verantwoording voor
zijn daden. Ik bekend mij schuldig,
tijdens mijn leven voor het behoud
van de Franse koloniaalheerschappij
gevochten te hebben, omdat ik er van
overtuigd ben, dat hiervan de toe
komst van Frankrijk en dat van het
Christelijke Avondland afhangt..."
DE LAATSTE BASTION
„Ons kontinent", zo schreef Argoud
enkele dagen later, „wordt op het
ogenblik door het Aziatische Bolsje
wisme bedreigd. „De oorlog in Al
gerije is slechts een episode hiervan.
De toekomst van Frankrijk en de vrij
heid van de gehele wereld hangt van
zijn oplossing af. Wanneer Frankrijk
in Afrika zijn laatste bastion ver
liest, zal het zwarte kontinent onge
twijfeld in handen van Moskou of
Peking vallen. Frankrijk staat in Al
gerije voor de keuze tussen opgeven
en handhaven. Laat het Algerije val
len, dan is zijn ondergang bezegeld,
want zonder zijn overzeese bezittin
gen is het niet in staat te leven. De
schuld van deze depressie is zijn ma
terialistische levenswijze en zijn de
fensieve instelling. Uit gemakzucht
heeft het zich in Indonesië, Korea,
Indochina en in Afrika laten verdrin
gen. Dit is het grootste bewijs van
zijn decadentie.
Het is niet onze gewoonte, zoals u misschien wel zult weten, of zelf
uq den lijve reeds hebt ondervonden, om anonieme brieven, waar
onder wij ook verstaan: brieven onder pseudoniem, te publiceren,
maar onderstaand schrijven, gericht tot onze hoofdredacteur, vonden
wij zo kostelijk, dat wij u die onmogelijk konden onthouden.
RIJKSCREMATORIUM
„STOF EN AS"
(instelling zonder winstdoel)
Alphendrecht
Alphendrecht, 5 november 1962
Betr.: Uw crematie
Weledelgeboren Hoofdredacteur,
Daar wij uit betrouwbare bron hebben vernomen, dat aan uw verder
'even geen sociale voordelen meer verbonden zijn, en dat u met uw
erbarmelijke verschijning slechts tot schrik van de mensheid rond
loopt, en uw medemensen alleen maar tot last bent, hebben wij, lui-
dens paragraaf 7, punt 4 van het reglement tot vermindering van het
bevolkingsoverschot in Europa, besloten u tot stof en as te doen we
derkeren.
Bij deze wordt u opgeroepen, om op 11 november a.s. om 25 uur, 72
Minuten, in bovengenoemd crematorium, oven 16, klep 8, in het be
nt zijnde van gezangenboek en lijkenhemd, aanwezig te zijn, in ver
bind met de crematie van uw flodderige figuur.
Daar u in uw verprutste leven, rijkelijk alcohol genoten hebt, wordt
a vriendelijk verzocht, om een explosie te voorkomen, een liter on
trookte geitemelk anderhalf uur voor de crematie, tot u te nemen.
dient verder een bos stro, een mud kolen, papier en lucifers, een
P«t voor spek en afgevallen vet, en een paar kranten voor de been-
doren, mede te brengen. Een zak voor de as, kan ter plaatse gehuurd
*orden. De as zal in de komende winter in door u te bepalen stra
al worden gestrooid. Omdat u verder aan inbeelding en geheugen
stoornissen lijdt, gelieve u voor de crematie uw waterhoofd te ledi-
tou. daar anders het gevaar bestaat, dat het vuur zal doven. Uw
roeten dienen gewassen te zijn, omdat kaas bij het verbranden on-
'elriekende gassen veroorzaakt, waarvan wij niet gediend zijn. Ook
roor de doorhaling van uw naam in het bevolkingsregister, gelieve
wlf s.v.p. zorg te dragen.
tij verwachten u dus, termijngetrouw in ons bovengenoemd crema
torium en verblijven tot aldaar,
met de meeste hoogachting,
Dr. Vlammendood
Zoals eens het oude Rome, is het
Avondland het offer van zijn eigen
civilisatie geworden. Wanneer het
echter niet ook het lot van het Ro
meins imperium wil delen, dient het
zich tijdig tot verweer te ontsluiten.
Alleen een totale mobilisatie van zijn
geestelijke en morele krachten, de
wederopwekking van zijn wil om te
strijden, kan het land van de onder
gang redden..."
Dit appèl van Argoud aan het na
tionalistische instinkt van zijn land
genoten, is meer dan slechts een po
litieke bekentenis van een verbitterd
officier. Het is een opstand van het
irrationele tegen het politieke ver
nuft dat ons dwingt de politieke rea
liteit van deze eeuw in rekening te
brengen. Deze realiteit veroordeelt
ons tot het leiden van een leven zon
der romantiek en zonder Heroïsme,
maar zij verzekert ons daarentgen een
leven van vrede en vrijheid, voorop
gesteld, dat we het Fascisme in al
zijn vormen vernietigen.
DE GAULLE OP WEG
Terwijl zijn grote rivaal Salan voor
zijn rechters stond, hield de Gaulle in
het Elisée een persconferentie over de
politieke toekomst van het land waar
van hij „dictator" is, na de beëindi
ging van de Algerijnse oorlog. Wie
verrassingen verwacht mocht hebben,
werd bitter teleurgesteld, want de
oude man in het Elisée bleef bij zijn
bekende formule van het Europa der
vaderlanden. Frankrijk - ja, Euro
pa - neen. Nu dat lastige Algerije-
vraagstuk opgelost is, heeft de ge
neraal besloten, grote politiek te gaan
voeren. Frankrijk zou voor alles zijn
plaats onder de grootmachten terug
moeten vinden, kost wat kost. Dat is
immers Frankrijks roeping. Europa
dient slechts om hem hiervoor de
basis te leveren. Europa, dat is voor
de generaal 'n militaire alliantie, een
bolwerk tegen het Bolsjewisme, een
troefkaart in de diplomatieke strijd
tegen de Angelsaksen. Europa is ver
der een economische aanvulling voor
Frankrijk; de E.E.G. een handels
verdrag dat de bodem voor zijn groot -
machtpolitiek versterkt. En last but
not least is Europa voor de strateeg
de Gaulle een onontbeerlijk deel van
het evenwicht in de uiteenzetting tus
sen Amerika en Rusland.
De reactie hierop liet niet lang op
zich wachten. Verschillende M.R.P.-
ministers verlieten en bloc de pasge-
vormde regering Pompidou. In de
pers ging een storm van verontrustin
gen op en voor de Europaraad in
Straatsburg verklaarde de Belgische
minister van buitenlandse zaken, Paul
Henri Spaak onder een donderend
applaus der gedeligeerden „Het
Europa der Vaderlanden is dood. Le
ve het vaderland Europa!"
Toch heeft de Gaulle vorige week
zondag zijn zin weer gekregen. Welk
gevolg dit voor het vaderland Europa,
resp. Europa der Vaderlanden zal
hebben, zal de toekomst ons laten
zien.
EUROPA-CUP
Het tournooi om de Eu
ropa-cup zou normaal
veel later begonnen zijn,
als niet de Engelsen aan
een bijna ziekelijke zelf
overschatting hadden ge
leden. Dit was tegen het
einde van 1954. Want
achtereenvolgens had de Engelse kampioen Wol- dat Floriana (Malta) met 10-0
verhampton Wanders Spartak Moskou (4 - 0) en
Honved (3 - 2) verslagen. De Engelse pers, nooit
overvloeiend van een gevoel van hoogmoeds
waanzin, had nu alle gevoel voor realiteit verlo
ren. De Wolves „wereldkampioen" of woorden
van gelijke strekking schreven alle grote Engelse
bladen. Gabriël Hanot, oud-international van het
Franse elftal en reeds vele jaren sportjournalist
van het blad L'Equipe, las die superlatieve En
gelse artikelen op zijn redactiekantoor in Parijs.
En toen hij al die daverende nonsens had gele
zen, pakte hij zijn schrijfmachine. Daags daarna
op 15 december stond zijn mening in het blad
afgedrukt. Hij wees de Britten op clubs zoals F
C. Milan, F. C. Santos en Real Madrid. Ook
wees hij ze op de velden in de winter. Volgens
hem kon slechts een gigantisch tournooi tussen
de Europese clubs het antwoord geven. Hij had
hier al vele malen over gesproken met Julius Uk-
rainszyk, voormalig sportofficier in het Poolse
leger 'en nu reeds lang 's werelds grote leveran
cier van voetbalelftallen voor vriendschappelijke
wedstrijden. Zij waren het, die de plannen voor
het houden van zo'n monstertournooi reeds kant
en klaar hadden. Een dag na Hanots artikel werd
het plan door L'Equipe wereldkundig gemaakt.
Op 3 februari 1955 werden 16 clubs voor het
eerste tournooi uitgenodigd, waaronder het des
tijds door Franz Fuchs, Feyenoords oefenmees-
ter, getrainde Holland Sport, maar deze voetbal
club voelde zich niet sterk genoeg en daarom
mocht P.S.V. meedoen. De Europese Voetbal
bond besloot de verantwoordelijkheid op zich te
nemen. Hanot's voorstel werd practisch onge
wijzigd aangenomen. En zo vond op 4 september
1955 de première plaats. Een première met de
in later jaren zo overbekende en fascinerende
décors van uitverkochte stadions. Portugal en
Yoegoslavië onderhielden geen diplomatieke be
trekkingen, maar dit verhinderde Sporting Lisboa
en Partizan Beograd niet om Lissebon gelijk te
spelen, 3-3. Real Madrid gaf een voorsproefje
van de schitterende conditie der Madrileense voet
balstereren door in Belgrado bij dertig graden
vorst op een besneeuwd terrein, de uit de eerste
wedstrijd stammende 4-0 voorsprong slechts
gedeeltelijk prijs te geven, 4-3. Als dank wer
den zij door de supporters van Partizan met
sneeuwballen bekogeld. De eerste eindstrijd was
natuurlijk in Parijs, de geboortestad van de Cup.
Real Madrid versloeg Stade de Reims met 4-3. sloeg. In het Heyselstadion te Brussel vuurden
Duizenden voetballiefhebbers zag die wedstrijd 40.000 Belgen Honved zo luidruchtig aan, dat
niet, omdat het Pare des Princes met 40.000 toe- Athletico Bilbao's trainer Daucik bij zijn schoon-
schouwers maxixmaal gevuld was, er waren toen zoon Ladislao Kubala kwam klagen of men de
nog geen T.V.-uitzendingen. Het tweede jaar politiek niet 90 min. buiten de sport kon houden,
bracht de tot nog toe grootste overwinning op het
scorebord. Manchester-United versloeg toen na
melijk Anderlecht met niet minder dan 10-0. OUWERKERK.
(Pas enkele weken is dit geëvenaard door Ips-
ver-
Wordt vervolgd)
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
De Amerikaanse film- en televisiedanser Anthony Teague heeft in Londen de
„Madison" gedemonstreerd. Deze dans wedijvert met de twist, en heeft haar in
Londen zelfs al royaal overvleugeld.
Foto: In het West-End-restaurant zien we hier Anthony Teague met links van
hem Vanessa Latour en rechts Chris Hunter, gedrieën bezig met de „Madison".
i VVWWWMVMV^^^^^^^^^^^AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA/
