wAAlwi]kse en UnqstRAAtse couRAnt
O, DIE MIST...
of is hef
besteding
LAATSTE GANG
gevaar voor over
te groot
Tsjechoslowaakse luchtvaartmaatschappij
werd dupe van langdurige mist
Groot gevaar?
Belastingverlaging
Indirekte heffing
Na jarenlang belastingherzieningen
komt regering thans met een nieuw
wijzigingsvoorstel
Feijenoord—Vasas
niet op T.V.
Geen luister- en
kijk wedstrijden
voor „Het Dorp"
Brood
twee cent duurder
Stgever
Taalwijksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
;oofdredacteur JAN TIELEN
jironummer 1069687
jit blad verschijnt 2 x per week
MAANDAG 10 NOVEMBER 1962
84e JAARGANG No. 97
-oic nu. v 4
De rcho vaii het Zui6en
Abonnement
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contractadvertenties: speciaal tarief
jpgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres: „ECHO"
Belastingen kunnen beslist
omlaag
Tijdens de algemene financiële beschouwingen in de Tweede Ka
mer, is het kernpunt van de financiën, de belastingheffing, aan de
dag getreden. De socialistisch denkende volksvertegenwoordigers
willen de hoge belastingdruk handhaven, terwijl de overige partijen
streven naar een belastingverlaging. De regering, die vanzelfspre
kend graag ruime middelen ter beschikking heeft, profiteert van
deze tegenstelling. Zij mishaagt de socialisten niet wanneer zij de
belasting voorlopig op het bestaande niveau handhaaft en zij houdt
voorlopig de andere partijen zoet door er op te wijzen dat de druk
praktisch wel hoog is en moet zijn, maar dat zij principieel een
lagere heffing voorstaat. Het thema van meer of minder belasting
zal dan ook voor de zoveelste maal wel inzet vormen van de ko
mende verkiezingsstrijd.
Terloops heben wij vernomen dat
minister Zijlstra niet afkerig is van
prolongatie van zijn ministerspost.
Dat is een winstpunt, want hij is
stellig een bekwaam minister. Zijn
voorliefde voor de wetenschap
speelt hem echter ook in zijn huidig
werk parten. Hij probeert namelijk
theoretisch conj unctuur-constructies
in de praktijk toe te passen. Daar-
bij zullen de teleurstellingen niet
uitblijven, want gedurende het pro
ces, dat zich ontwikkelt om een be
paalde stelling waar te maken, mo
gen de omstandigheden waaronder
dit proces zich ontwikkelt, niet ver
anderen. En dit is in een wereld
vol economische dynamiek beslist
niet mogelijk.
Het grote argument van minister
Zijlstra, dat een belastingverlaging
tegenhoudt, is gelegen in het gevaar
voor overbesteding. Het is de vraag
of dit gevaar nog zo groot is, nu de
grote meerderheid van ons volk
een bepaald welvaartsniveau heeft
bereiKt. Men is onder die omstan
digheden te spoediger bereid zijn
bestedingen op te schorten. Dit kan
worden opgemerkt over de houding
van consumenten. Nu de conjunc
tuur weifelt, zal de spaardrang nog
toenemen bij de verbruikers, om 'n
potje te vormen voor minder goede
dagen.
Ook bij de zakenmensen is de ver-
bruiksdrang op dit ogenblik niet
met groot. Alom is een tendens
merkbaar tot het doen van bespa
ringen. Aan de zijde der investerin
gen geven handelsmensen en indus
triëlen blijk van grote terughou
dendheid. Dit alles pleit tegen de
gedachtengang van de bewindsman.
Deze laatste zag zijn positie verder
nog verzwakt door het argument
van dr. Lucas, die van mening was
dat nu de staat profiteert van de
hogere opbrengst en desondanks nog
een bestedingstekort heeft.
Dit komt er op neer, dat hoe ho
ger de staatsinkomsten zijn, hoe
meer drang er komt om uit te ge
ven. Minister Zijlstra heeft dit zelf
aan den lijve gevoeld, toen er druk
op hem uitgeoefend werd om de
bijdrage van Nederland aan onont-
vuuteide gebieden met liefst 200
miljoen te verhogen. Bij een minder
sterke positie van de staatskas zou
men zich wel meer beperkingen op
gelegd hebben bij het stellen van
deze eis. De minister is er niet op
ingegaan en daarmee zijn dan weer
bestedingen voorkomen.
Intussen zijn er kamerleden ge
weest die de minister duidelijk heb
ben gemaakt dat in deze begroting
een belastingverlaging verwerkt had
kunnen zijn. Er zijn verschillende
posten, die de regering denkt met
belastinggeld te dekken, terwijl het
ook mogelijk was geweest hiervoor
geld te lenen. De heer v. Leeuwen
veegde zelfs het gehele budgette
kort van de tafel en zette het om
in een overschot. Hij dacht daarbij
aan de afgeloste 950 miljoen bin
nenlandse staatsschuld en de 725
miljoen geplande woningbouwvoor-
schotten. Inderdaad zijn dit posten,
waarvoor geleend kan worden,
maar het is zeker gewenst in goede
jaren de staatsschuld terug te laten
lopen, omdat deze in een recessie
periode ongetwijfeld moet stijgen.
Na een periode van gunstige con
junctuur, waarbij door de haast en
het optimisme veel verspilling op
treedt, moet de economie van een
land binnen en buiten de bedrijf s-
huishouding gecorrigeerd worden
om onnodige verliesposten weg te
werken. Dat doen thans de grote be
drijven als Philips en de Konink
lijke. Ook de staat hoort dat te doen.
In de eerste plaats door reorganisa
ties binnen het ambtelijk apparaat.
Dat kan bij voldoende werkgelegen
heid nu nog herzien worden met
goede afvloeiingskansen. Verder
door opvoering van produktiviteit
en activiteit. De grootste en meest
gevoelde belastingdruk ligt tussen
de inkomens van 10.000 tot 30.000
Wanneer men in deze sector fiscale
verlichting brengt, dan kan dit zo
veel betere arbeidsprestaties tenge
volge hebben dat hier per saldo de
schatkist ook van profiteert. Al te
veel wordt wel eens vergeten de
kwestie vanuit deze hoek te zien.
Wij mogen niet vergeten ons af te
vragen of er niet reeds nu maatre
gelen moeten worden genomen voor
verlaging van inkomsten- en loon
belasting. De teruggaande conjunc
tuur moet daar immers op het juiste
moment van profiteren om een gun
stig effect te sorteren. Niemand
weet dit beter dan minister Zijlstra.
Deze bewindsman weet ook dat on
ze direkte belastingen omlaag moe
ten in het kader van de Europese
éénwording.
Dan moet weliswaar het accent
meer gaan in de richting van indi
rekte heffing, maar in zijn totaliteit
is het heffingsniveau in Nederland
toch te hoog. De positie van onze
betalingsbalans vormt nu evenmin
een hinderpaal. Wanneer de socia
listen er over spreken dat zij de so
ciale verzekeringen uit de belasting
opbrengst willen financieren, dan is
dit eveneens koren op de molen van
een lagere last op de burgers, als
men tenminste de totale belasting
opbrengst niet verhoogt.
Tenslotte is daar het voorbeeld
van de verlaging der indirekte be
lasting (op auto's) in Engeland, dat
er financieel-economisch veel slech
ter voorstaat dan Nederland. Al de
ze faktoren vertellen ons dat het
klimaat voor een verlaging van be
lasting gunstig is. Het vindt een
meerderheid in de Kamer en 't uit
stellen er van maakt ons minister
Zijlstra al te zeer tot een doctri
naire figuur met studeerkamer
schema's die Nederlandse burgers
moeten betalen.
J De beslissingswedstrijd Feijenoord-
-Vasas, die woensdag 12 december in
Antwerpen wordt gespeeld, zal niet
via de t.v. worden uitgezonden. De
'Belgische voetbalbond heeft zonder
opgaaf van redenen, geen toestem
ming gegeven. Dit besluit is een vol-
slagen verrassing, vooral ook omdat
de voorverkoop van kaarten bevre
digend verliep. Namens de AVRO,
die de wedstrijd in haar gebied zou
uitzenden, deelde de heer Siebe van
der Zee mede: „Mocht de voetbal
bond nog op 't besluit terugkomen,
dan zijn wij niet thuis. We laten niet
met ons sollen. We hadden de reeds
aangetrokken artiesten voor die
avond al afgezegd. Nu moeten we
weer vragen of ze alsnog bereid
zijn te komen".
De kijk- en luisterwedstrijd „Kom
er maar eens achter", waarvan de
opbrengst bestemd was voor het in
validen-dorp van dr. Klapwijk, gaat
niet door. Op een in de Gelderse
hoofdstad gehouden vergadering van
het stichtingsbestuur van „Het
dorp" en de AVRO, is besloten dat
een luister- en kijkspel niet in over
eenstemming zou zijn met de geest
waarin het Nederlandse volk gedu
rende de historische uren van 26 tot
27 november heeft gereageerd". De
wedstrijd die reeds maanden ge
leden was vastgesteld is daarom
geannuleerd.
Op de vergadering hebben het
stichtingsbestuur en de AVRO ook
hun erkentelijkheid uitgesproken
voor de overweldigende blijken van
daadwerkelijke belangstelling voor
ae actie „Open het dorp" en voor de
manier waarop ons volk op tal van
plaatsen en wijzen zijn sympathie
heeft betuigd. „De AVRO wil op
'passende wijze via radio en t.v. deze
activiteiten blijven steunen, zolang
de wenselijkheid daartoe bestaat",
•aldus een na de vergadering uitge
geven communiqué.
ONGEVEER
INKOMENS
35 MILJOEN KOMT TEN GOEDE AAN DE LAGERE
Naar men weet, is loonbelasting
een vóór-heffing van de inkomsten
belasting, welke wekelijks of maan
delijks van het loon wordt ingehou
den. Bij inkomstenbelasting krijgt
men eerst na een jaar de gehele
aanslag. Dat men bij de loonuitbe
taling meteen van de belasting af
is, heeft een prettige psychologische
werking, die de regering dan nu wil
uitbreiden.
Het ligt in de bedoeling de nieu
we regelingen in 1964 in te voeren.
Maar niet alleen daarom is de re
gering thans gekomen met haar wij
zigingsvoorstel; dit wil voorname
lijk een rechtvaardiger niveau van
het loonbelastingtarief voor bijzon- i
dere beloningen (overwerk, gratifi
caties), dat tot nu toe geen rekening
houdt met de hoogte van het loon.
Het nieuwe voorstel zal werken naar
tariefgroep, kindertal en hoogte van
het loon.
De nu bestaande voor de belasting
plichtige nadelig werkende verschil
len, zullen vrijwel verdwijnen.
Daartegenover staat, dat bedoelde
herziening van het loonbelastingta
rief voor bijzondere beloningen
gunstig voor de schatkist werkt,
maar de optrekking van de grens
voor loonbelastingheffing van 8.000
gulden tot 12.000 gulden weer niet.
Maar de hogere baten worden ge
schat op 40 min. en de lagere op
hetzelfde bedrag, zodat in het alge
meen de belastingbetaler er niet op
achteruit gaat. Integendeel, de re
gering verwacht zelfs een nadelig
gevolg van een slordige 10 min.
vanwege via reclameringen terug
gegeven bedragen.
Ontworpen is nl. voorts een rege
ling, dat wie in de loonbelasting
vallen, een aanslag in de inkom
stenbelasting kunnen vragen, bijv.
als de loonbelasting ongunstig sa
menvalt met dividendbelasting.
Maar de verrekenbare voorheffin
gen moeten de inkomstenbelasting
met meer dan 5%, doch met ten
minste ƒ25 overtreffen. Geringere
verschillen moet de belastingbetaler
maar nemen.
Andere gunstige voorstellen be
helzen een het rijk 20 miljoen
kostende optrekking van de bedra
gen van de aftrekbare kosten die
drukken op inkomsten uit dienstbe
trekking (thans 100, resp. 200
nl. als man en vrouw beiden inkom
sten genieten) tot 150 resp. 300.
Aangaande de zg. 5%-regeling (ver
wervingskosten) stelt de regering
voor het maximum daarvan te bren
gen van 600 op f 800.
Bovenstaande voorstellen hebben
genoemde bewindslieden bij de
Tweede Kamer ingediend in ver
band met de reeds in 1958 aanhan
gig gemaakte algemene belasting-
Tierzieningsvoorstellen, waarvan een
wet op de inkomstenbelasting een
onderdeel en thans aan de orde is.
De genoemde wijzigingsvoorstellen
zijn vervat in een nota van wijzi
gingen, terwijl de bewindslieden in
een zeer uitvoerige memorie van
antwoord het eveneens omvangrijk
voorlopig verslag der Kamer (van
mei j.l.) beantwoorden.
Reeds jarenlang is men bezig met
een algemene belastingherziening,
welke echter geen belastingverla
ging ten doel heeft, maar wel ver
betering van de structuur der be
lastingen (vereenvoudiging, verfij-
ning). Toch houden de pas ingedien
de wetsontwerpen op een groot aan
tal punten wezenlijke verzachtingen
in.
De verzachtingen komen ttenslot-
te neer op een offer van de schat
kist van circa 80 min., waarvan
35 min. ten goede komt aan
de lage en lagere inkomens. Dat de
hogere inkomens meer tegemoet
komingen genieten dan de lagere,
acht de regering geheel in overeen
stemming met de billijkheid, waar
de laagste en lagere inkomens het
meest geprofiteerd hebben van de
inkomstenbelastingverlaging van
juli p.l.
Zaterdag, de dag dat het stoffelijk
overblijfsel van H. K. H. Prinses
Wilhelmina werd bijgezet in de graf
kelder der Oranjes, heerste er in ge
heel Nederland rouw. Wij onthielden
ons van alle openbare vermakelijk
heid of ontspanning op deze dag,
waarop wij in eerbied en liefde af
scheid namen van een vorstin, die 't
koninkrijk door de donkerste jaren
van zijn bestaan heeft geleid.
We geloven, dat het nauwelijks
nodig was geweest dat de overheid
het zich onthouden van alle openbare
vermakelijkheid op deze dag veror
donneerde. Ook zonder dit zou ze
ker het overgrote deel van ons volk
er zaterdag geen behoefte aan ge
voeld hebben, zich in openbare gele
genheden te vermaken. Het heen
gaan, het voor goed afscheid moeten
nemen van prinses Wilhelmina, had
voor het Nederlandse volk in zijn ge
heel een diepe betekenis. Dit zijn
geen holle woorden, zoals er vaak ge
sproken worden bij een overlijden,
doch vrijwel ieder voelt het inder
daad ook zo. Wij beseffen in Wilhel
mina een waarlijk groot vorstin te
hebben gehad. Zoals zij zich één voel
de met het Nederlandse volk, zo
voelde dit volk zich ook verbonden
met haar en haar huis.
We mogen misschien wel zeggen,
dat koningin Wilhelmina eigenlijk de
grondlegster is geweest van de ware
oranjeliefde. Stond vóór haar bewind
ons volk meer in respect tegenover
zijn koningshuis, zij heeft dit door
haar daden doen veranderen in wer
kelijke aanhankelijkheid en liefde.
Was 't aanvankelijk vooral haar per
soonlijke charme, die dit bewerkstel
ligde, later verdiepte zich dat gevoel
door haar blijken van medeleven met
de noden en met de vreugden van ons
volk, haar interesse ook in alles wat
door overheids- of particulier initia
tief tot stand kwam.
Dieper dan ooit voelden wij de ver
bondenheid juist toen zij niet te mid
den van ons was, haar gedwongen
verblijf in Engeland tijdens de don
kere oorlogsjaren. Daar heeft zij door
haar houding en haar daden het ver
zet tegen de vijand gestimuleerd, door
haar toespraken via de radio haar
volk in bezet gebied het gevoel ge
geven dat zij met dit volk meestreed.
Dat vooral ook heeft de eerbied voor
deze vorstin doen toenemen, haar de
harten doen veroveren van zelfs de
meest voor het koningschap onver
schillige Nederlander.
Toen Wilhelmina in 1948 besloot
af te treden als regerend vorstin, wat
dit een daad die door het volk toch
volkomen begrepen en gerespec
teerd werd.
Hadden de moeilijke oorlogsjaren
niet alle ouderen bijzonder aange
grepen? Hoeveel temeer moest dit
dan voor haar gelden, die er zo grote
verantwoordelijkheid bij had te dra
gen, waarna nog de moeilijke pro
blemen kwamen met Indonesië, waar
van zij zich de afwikkeling ook zo
anders had voorgesteld. Ieder begreep
hoe zij toen het moment gekomen
achtte om het werk en de verant
woordelijkheid op jonger schouders
te leggen. Men kon ook dat toen zien
als een daad van wijs beleid, die de
eerbied voor haar zo mogelijk nog
verhoogde.
„Moeder der vaderlands" is zij wel
genoemd, zowel bij haar afscheid als
regerend vorstin als nu bij haar over
lijden. En dat is waarlijk ook geen
holle frase.
Zo zag men haar, van rechts tot
links, van hoog tot laag en het gold
zowel voor protestant als katholiek.
Meer dan een symbool van onze een
heid was Wilhelmina; die eenheid
werd in haar verpersoonlijkt, door
haar uitgedragen en voor ieder tot
een levend begrip gemaakt.
In deze gedachtengang zag geheel
ons volk haar ten grave dragen. In
het wit. Want zó bewust was zij in
haar geloof aan de Heiland, dat het
sterven voor haar een opgaan bete
kende naar het betere Leven, waarbij
geen droefheid de boventoon voert,
doch alles gezien wordt in het blijde
licht van God's liefde. In dat licht
heeft zij geleefd, geholpen het te
doen uitstralen en in haar laatste
gang week zij daar niet van af.
Met diezelfde wilskracht en liefde
heeft zij het koninkrijk door de moei
lijkste jaren van zijn bestaan geleid.
Het Nederlandse volk is bij dit de
finitief afscheid dan ook niet zo
zeer met droefheid vervuld, als wel
met dankbaarheid en vreugde dat wij
j zo'n landsvrouwe tijdens ons leven
hebben meegemaakt.
Hoe de mist luchtreizigers en luchtvaartmaatschappij dwars kan
zitten is in de afgelopen dagen duidelijk gedemonstreerd. De
kleine staf op Schiphol van de Tsjechoslowaakse Luchtvaartmaat
schappij C.S.A. is de dupe geworden van wat wel als een school
voorbeeld van door mist veroorzaakt ongerief mag worden aan
gehaald.
Te laat echter om nog naar Ne
derland te vliegen. In de eerste plaats
kon men in deze dichte mist niet op
stijgen, maar bovendien was intussen
Schiphol dichtgetrokken en kon daar
niet geland worden. Het kon de 15
passagiers nu niet veel meer schelen.
Zij waren allang blij, dat de C.S.A.
hen een bed in een hotel aanbood.
Hoopvol openden zij de volgende
morgen de gordijnen, maar de mist
hing nog even dik en bovendien kwam
er bericht uit Nederland, dat ook
daar alle vliegvelden onbereikbaar
waren. In de loop van de dag gaf een
8-tal passagiers de hoop op en keer
de per trein terug naar Londen. De
laatste 7 hielden de strijd tegen de
mist echter vol en bleven wachten.
Tegen de avond werd ook de ge
zagvoerder het wachten beu. Hij zet
te zijn machine aan het eind van de
baan startklaar, wachtte een korte op
klaring af en slaagde er in veilig op
te stijgen.
Daar vlogen de 7 reizigers dan, in
het toestel van Martin's Air Charter,
naar het vasteland. Maar Schiphol
was nog steeds onbereikbaar en dus
koerste het toestel naar Brussel, waar
het om half zeven woensdagavond
arriveerde .Ijlings werden de 7 pas
sagiers naar het station gereden,
waar ze (uiteraard voor rekening van
de C S.A.) de sneltrein naar Am
sterdam namen.
Er arriveerde uit Praag een Tupo-
lev-machine van deze maatschappij
op Schiphol met bestemming Londen.
Dat was echter in de beruchte Lon-
dense mist gehuld en de zware Tu-
polev-straalmachine kon al evenmin
landen op het kleine vliegveld van
Southend aan de Engelse Oostkust.
Dat kon de minder snelle DC-4 van
Martin's Air Charter echter wel en
dus huurde de C.S.A. ten gerieve
van haar passagiers dit toestel en liet
hen daarin naar Engeland brengen.
Om 14 uur stonden zij in Southend
op Britse bodem.
Intussen was aan een 20-tal pas
sagiers op Londen Airport medege
deeld, dat zij in geen geval op de
Tupolev behoefden te rekenen, maar
dat zij vanuit Southend in de DC-4
naar Nederland konden worden ge
bracht, waar het Tsjechische toestel
op hen stond te wachten. Zij zouden
dan per bus naar Southend moeten
rijden, een afstand van circa 80 km.
Vijf van hen vonden dit te omslachtig
en te langdurig. De overigen stapten
in de bus voor een tocht, die hen nog
lang zal heugen. Het duurde 12 lan
ge uren voor zij Southend bereikten
en onderweg werd de mist zo dicht,
dat de passagiers tenslotte bij toer
beurt naast de bus gingen lopen om
de chauffeur aanwijzingen te geven.
Tegen middernacht bereikten zij heel
huids Southend.
Ook de trein had last van de mist
en arriveerde met een uur vertraging
om half één 's nachts op het Centraal
Station. Op het perron stond de ver
tegenwoordiger van de C.S.A. voor
de Benelux, dr Z. Havran, ter ont
vangst gereed. Hij bracht zijn lang
zamerhand ietwat moede en moede
loos wordende passagiers naar een
hotel en zo waren ze al twee etmalen
druk aan het reizen zonder noemens
waard vooruit te komen.
Toen ze de volgende ochtend de
gordijnen van hun hotel openden za
gen zemist. Maar een uurtje
later konden ze hun ogen uitwrijven;
de mist trok eindelijk en plotseling
op, en met die mist verdween hun
slechte humeur.
Monter en vol goede moed arri
veerden ze gezamenlijk per bus op
Schiphol, waar de Tupolev met een
tiental andere, uit Nederland afkom
stige passagiers nog altijd op hen
stond te wachten.
Reeds zouden ze gaan instappen,
toen er een domper op de vreugde
kwam het vliegveld van Praag, dat
de hele week in de zon had liggen
baden, zat nu potdicht met mist.
Zelfs de meest flegmatieke passa
giers liepen nu luid-op te kankeren.
Dr Havran deed dit binnensmonds en
in het Tsjechisch. Nimmer had hij
zoveel verlies geleden op een vlucht
van 7 passagiers naar Praag. Niet
alleen was hij al meer dan de helft
van zijn passagiers door alle mist-
tegenslag kwijt geraakt, niet alleen
had hij voor de laatste 7 allerlei extra
reis- en verblijfkosten moeten beta
len, maar bovendien had hij voor bij
na 3 dagen logies moeten boeken
voor de 9 leden van de Tupolev-be-
manning, alles met als enig resultaat,
dat hij 7 mopperende passagiers op
Schiphol opnieuw een lunch moest
laten serveren.
Aan alles komt echter een eind.
's Middags heeft men het er maar op
gewaagd. De lucht zat echter nog
potdicht, doch de Tupolev ging pro
beren uit te wijken naar Bratislava en
als dat onmogelijk zou zijn naar Brno
of Kosici. Laat in de middag kwam
het telexbericht uit Tsjechoslowakije;
de machine was geland in Brno.
De 7 passagiers werden keurig
door de C.S.A. per bus naar het sta
tion gebracht en op de trein naar
Praag gezet. Normaal duurt die reis
4 uur. Nu v/erden het er 5. Maar
dat kon de 7 passagiers echt hele
maal niets meer schelen.
Dodelijke „smog" in Engeland.
Sinds maandagnacht zijn in Londen
ruim 100 mensen op straat overleden,
van wie een groot aantal sinds j.l.
woensdagavond, aldus een medede
ling van de politie.
Voor velen is thans de doodsoor
zaak de mist. Een Londense mist is
altijd nog wat anders dan een Neder
landse, vooral als hij de naam „smog"
verdient, want deze is zeer ongezond
door de vele onreinheden die er in
zitten.
De rookconcentratie boven Londen
is tienmaal hoger dan normaal en er
hangt vijftien maal zoveel zwavel-
dioxyde. De ernst van de toestand is
nu weer sterk aan het afnemen.
Het brood wordt vandaag (maan
dag) een cent duurder en op 7 ja
nuari nog eens een cent. Vertegen
woordigers van de Nederlandse Bak
kerijstichting en ambtenaren van 't
ministerie van Economische Zaken
hebben daarover overeenstemming
bereikt. Vrijdag j.l. heeft het be
stuur van de Bakkerijstichting aan
de overeenkomst definitief zijn fiat
gegeven.