a) een lederwaren-vakman b) een Snijder c) Lederwaren-stiksters d) Jongens hoorapparaten van ©©srom w 10. 9.- 1 1 DE KLOOF beschaafde verkoopsters Leerstanzers UW DISCOTHEEK fjgjl GROEIT IN DE Verdonk's schoenmakerij ongeschoolde arbeiders een postjongen welke morgen start in onze Discobar Nu 50 tot 70°Jo lager dan normaal! ZM ZM 3.4r nu DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 JANUARI 1963 Verenigde Lederwarenfabrieken Den Haag N.V. te Loon op Zand: Waalwijk Majestic n.v. Waalwijk Dameshakjes BONTMANTELS Bureau Jan Tueriings Stencilwerk van Heurter Welke alleen staande vrouw Schoenfabriek J. Rouwmaat een inpakker Hondenliefhebbers alle soorten jonge rashonden 2300 GRAMMOFOONPLATEN ïn mono en stereo, op de merken Philips - Decca - London - Fontana-Columbia - His Masters Voice en vele andere. _23;5tr J&50T en 1&50T T2.50T nu f}^ slechts 50 VROOM DREESMANN vraagt voor spoedige indiensttreding voor CHRIST VAN BEURDEN LEDERWARENFABRIEK met ervaring in het vervaardigen van clippers, diplomaten-mappen en rundlederen boodschap pentassen die belangstelling hebben het lederwarenvak te leren. Schriftelijke sollicitaties te richten aan Christ van Beurden Lederwarenfabriek, v. Rijckevorselstraat 23 te Loon op Zand, of persoonlijke aanmelding op het zelfde adres vrijdag 18 januari en 25 januari a.s., tussen 16.00 en 19.00 uur. Herplaatsing wegens misstelling vraagt FLINKE voor de afdelingen IESCONFECTIE LiLGERIE Prettige, zelfstandige werkkring Geede voorui'zichten voor de geschikte krachten 5-daagse werkweek Sollicitaties schriftelijk of mondeling GEVRAAGD. Hoog loon voor vaklieden. Nieuwbouw-woningen be schikbaar. Helevoetsluis, tel. 01883-234 Onze deskundigen houden zitting op DONDERDAG 17 JANUARI a.s. van 18.00 tot 20.00 uur in Café-Restaurant „THALIA", M. van Bracht, Stationsstraat 57, Waalwijk TILBURG EINDHOVEN HELMOND DEN BOSCH BREDA ROOSENDAAL OOSTERHOUT OSS vraagt voor haar produktiebedrijven: Telefoon 04160 - 2909 klaar terwijl U wacht. Alléén Hoekeinde 12 - Waalwijk KEES VAN DE VEN Nieuwlandstraat 3 TILBURG Telef. 04250 - 26617 Reparatie's Omwerkingen Garneringen Tel. 04163-511 die opgeleid willen worden tot bedieningsvakman. Er wordt gewerkt in twee ploegen, nl. van 05.00-14.30 uur en van 14.30-24.00 uur. In drie ploegen, nl. 22.40-06.45 uur, 6.30-14.45 uur en van 14.35-22.49 uur. Lonen volgens C.A.O. - Grootmetaal. Aanvangsloon f 108,12 bruto per week, incl. huurcompensatie plus f 35.- premie éénmaal per 5 weken. voor het archief: leeftijd ±16 jaar. Sollicitaties persoonlijk: op het bedrijf afdeling personeelszaken, op maandag, woensdag of vrijdag. Sollicitaties schriftelijk: aan de afdeling personeelszaken Lips n.v., Drunen. Voor advertenties en abon nementen blijft ons adres te KAATSHEUVEL Dr. v. Beurdenstr. 8, tel. 2002 Kaatsheuvel Ook voor alle andere bladen woren advertenties tegen de geldende tarieven opgeno men. Klachten over bezorging en aanmelden nieuwe abonné's aan ons bureau Dr. v. Beurdenstraat 8 nét iets beter, (en niet duurder) Stencilbedrijf HEURTER Venkelstraat 33, Waalwijk tel. 04160 - 3096 is liever bij particulieren, dan in een tehuis Bij vader en dochter is er plaats. Brieven onder nr. 2863 aan 't bureau van dit blad. Elzenweg 15 Waalwijk vraagt Voor direkt HOOG LOON Aanmelden dégelijks aan de fabriek. TE KOOP GEVRAAGD M. VAN GELDER Loeffstraat 69 a, Waalwijk OPRUIMING VAN f .j7 30 cm. langspeelplaten, klassiek en populair. Van NU 25 cm. langspeelplaten, klassiek en populair. Van Partij 25 cm. langspeelplaten w.o. prachtig jazz-album met foto's en plaat met 12 uitvoerenden, o.a. Louis Armstrong, Benny Goodman en Erroll Garner. .J'ïfl Normaal Plastic platenkoffer voor 30 en 45- toerenplaten. Zolang de 4 95 voorraad strekt 45 toeren single. Van DEN BOSCH - EINDHOVEN - TILBURG - HELMOND FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" ROMAN VAN EEN KANTOORBEDIENDE door Jan van Maasdorp 7) Maar dat is allemaal geweest, in elk geval moeten jij en ik ons er bo venuit werken." Ze had een felle kleur van opwin ding. Opeens zweeg ze met opeenge klemde tanden haar ogen bleven vonken. Terwijl hij vergeefs naar woorden zocht, die Dora zouden kun nen bevredigen, dacht hij opeens „Dora is eigenlijk net als vader was - dezelfde ogen..." Hij wist maar al te goed, dat Dora, zonder de af gedwongen belofte aan haar vader, zélf had uitgemaakt wat voor een werkkring geschikt voor haar was. Ze was eenvoudig bij de deftige fa milie, na een hevige twist met me vrouw, weggelopen. Ze had haar schort en mutsje voor de voeten van haar ontstelde mevrouw neergesme ten en was het grote, deftige huis ontvlucht. Ze was toen veertien. Een week later was zij leerling ver koopster in een modezaak. De knap pe Dora kende de weg, die zij moest bewandelen zij haatte armoe en ondergeschiktheid. En zoals zij hun aller armoe haatte, had ze in feite haar vader gehaat, die zij als de ver- woordelijke schepper van hun armoe had gezien. Doch waar zij die haat afwezig wist bij haar jongste broer, appelleerde zij listig aan diens liefde en bewondering voor de gestorven man „Je hebt vader beloofd op zijn sterfbed, dat je nooit, zoals hij, een werkman met eelthanden zou worden. Je zou nooit als je broers worden." Ze greep zijn handen en beiden keken ze er naar. „Nu zijn ze nog mooi, maar later, als je ook in een pakhuis of in de haven komt te werken, zullen ze krom en hard worden. Bah!" Haar blik vlamde hem tegen als hij beschaamd naar haar op keek. Al tijd had hij een stille bewondering voor zijn enige zuster gekoesterd, an ders dan de broers, die Dora niet kon den uitstaan om haar vreemde allures en haar gemaaktheid. Waar die meid de verbeelding vandaan haalde! Zij en die mislukte pennelikker.Maar niets en niemand waren ooit bij machte geweest, de wil en de trots van Dora te breken. Trotser en mooier was ze nu met haar twintig jaren. Verward dooi Dora's dwingende ogen liet Karei zijn blik langs haar mooie, goed geklede figuur zakken tot op haar fraaie, in zijden kousen gestoken benen. Hoe ze nu voor hem stond, in haar volle lengte, haar slanke handen gebald tot vuisten, haar mooie, jonge borsten uitdagend vooruit. Eigenlijk was Do ra een zuster om trots op te zijn. Haar scherpe intuïtie zei Dora dat ze hem gewonnen had „Je zegt die loopjongensbaan in die schoenwinkel op", sprak ze be velend. j,Je Iaat je niet meer ompra ten door moeder en je hebt lak aan Gerard en die andere pestkop. En je gaat ook weer naar de avondschool. Als je dat niét doet, zal je een even grote sufferd worden als zij. Dan heb ik ook jou niet meer als broer." Ze keek rond zich in de huiska mer. Niemand, buiten hen, was aan wezig, ook moeder niet. Ze smeet driftig haar krullen naar achteren. Al wat zij aan vrouwelijke wapens wist te vergaren, bracht ze in stelling voor haar aanval. Terwijl ze Karei door dringend aanzag, sprak ze mpt haar vreemde, gesluierde stem, welke haar apartheid zo sterk accentueerde „Beloof me, dat je het doet." Als betoverd zei hij: „Ik beloof 't." Hij wist niet, of hij zelf het was, die de woorden uitsprak. Gehypnotiseerd door haar ogenspel en haar fluwelen stem, deed hij zoals Dora van hem eiste. Nu stak ze twee slanke vingers op en zei plechtig „Zweer 't." Het leek een toneelstuk. Als een Nemenis stond ze tegenover hem, haar dwingende ogen lieten de zijne niet los tijdens de ceremonie. Toon loos zei hij de woorden na „Ik zweer 't." Het wonder geschiedde, dat hij de spot van zijn broers trotseerde, zo mede de wil van zijn moeder. Hij zeg de zijn baan in de schoenwinkel op, zocht en vond alleen een nieuwe kan toorbaan en ging terug naar de avondschool. „Als het je niet lukt op dat kan toor, probeer je 't weer bij een an der", had Dora hem bij voorbaat be zwaren. „Maar het moét lukken nu". Wat haarzelf betrof, zij zag er niet tegen op, van betrekking te verande ren - ze was aan haar derde win kel bezig. Maar die veranderingen gingen steeds met verbeteringen ge paard. „Ik word nog eens eerste ver koopster in een sjieke modezaak", zei ze met overtuiging. „Volhouden, jó", trachtte ze hem te inspireren. Als ze Karei 's avonds over zijn leerboeken gebogen zag zit ten, gaf dit haar intense voldoening. Ze waren weer eens alleen thuis. Do ra betrapte haar broer er op, dat hij al geruime tijd naar het avondlijk rumoer ^an de straat zat te kijken. Dora zat een nieuwe hoed voor haar zelf te maken; ze was al meer dan een „halfwas" in het modevak. „Ik heb zulk moeilijk rekenwerk", zuchtte Karei. „En ik heb niemand die me kan helpen." Helpen...;ja, helpen met de studie van haar broer kon Dora ook niet. Rekenen... op school waren altijd de laagste cijfers haar deel geweest haar kokette persoontje was voor de onderwijzers doorgaans een psycho logisch probleem. Haar succes in haar arbeid school in de vaardigheid van haar fraai gevormde vingers, die van een lap stof, wat stro en veertjes een mooie jurk en een hoedje konden toveren. Haar zelfvertrouwen ont leende zij aan de macht van haar sexe. De lacune in haar geestelijke ontwikkeling werd ruimschoots aan gevuld door haar raffinement, haar geschonken met haar mooie gezicht en lichaam. Haar allures waren toneel-technisch - te ongeschoold, maar met meer intellect zou zij zich ongetwijfeld kunnen ontpoppen tot een verdienstelijke actrice. „Je kunt nooit zo alleen staan als ik", luidde haar conclusie op de klacht van haar broer. „Ik heb 't, als enige vrouw tussen jullie mannen, veel moeilijker". Ze beet nijdig een draad af met haar grave pareltanden. Karei keek haar peinzend aan. Enige vrouw zei ze, niet: meisje. Verward dwaalden zijn blikken langs haar nieuwe zijden jurk, die strak om haar slanke lichaam zat. Het was de reeds rijpe vrouw in haar, die de verwar ring bij haar broer waarnam. Karei dacht: „Zij loopt rond in zijden kle ding en moeder met een bonte schort voor." Dora lachte vermaakt, toen ze zag hoe haar toch al zo grote broer tot in zijn nek kleurde. Op haar beurt dacht ze „Soms is hij net als zijn moe der - zo bekrompen en nederig." Alsof ze zijn gedachten raadde, zei ze heftig en schamper „Ik weet, Karei, dat jij me gelooft, als ik zeg, dat ik deze zijden jurk eerlijk verdiend heb. Wat je broers denken (ze zei. je broers) en die rod delwijven in de straat, laat me vol komen koud. Nee, ik zal mijn lichaam niet verkopen aan de eerste de beste. Met mijn lichaam en mijn gezicht ver koop ik dure japonnen en hoeden aan rijke dames. Maar ik wacht mijn beurt af - het zal heus geen tien jaar meer duren. Dan ben ik geen verkoopster meer, dan bezoek ik de sjieke modezaken als klant. En op een man kan ik ook wachten. Maar die zal me dan een leven moeten kun nen geven zonder zorgen." (Wordt vervolgd))

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1963 | | pagina 8