a) een lederwaren-vakman
b) een Snijder
c) Lederwaren-stiksters
d) Jongens
hoorapparaten
van ©©srom
w
10.
9.-
1
1
DE KLOOF
beschaafde verkoopsters
Leerstanzers
UW DISCOTHEEK fjgjl GROEIT IN DE
Verdonk's schoenmakerij
ongeschoolde arbeiders
een postjongen
welke morgen start in onze Discobar
Nu 50 tot 70°Jo lager dan normaal!
ZM ZM 3.4r nu
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 JANUARI 1963
Verenigde
Lederwarenfabrieken
Den Haag N.V.
te Loon op Zand:
Waalwijk
Majestic n.v.
Waalwijk
Dameshakjes
BONTMANTELS
Bureau
Jan Tueriings
Stencilwerk
van Heurter
Welke alleen
staande vrouw
Schoenfabriek J. Rouwmaat
een inpakker
Hondenliefhebbers
alle soorten jonge rashonden
2300 GRAMMOFOONPLATEN ïn mono en stereo, op
de merken Philips - Decca - London - Fontana-Columbia
- His Masters Voice en vele andere.
_23;5tr J&50T
en
1&50T T2.50T nu f}^
slechts
50
VROOM DREESMANN
vraagt voor spoedige indiensttreding voor
CHRIST VAN BEURDEN
LEDERWARENFABRIEK
met ervaring in het vervaardigen van clippers,
diplomaten-mappen en rundlederen boodschap
pentassen
die belangstelling hebben het lederwarenvak
te leren.
Schriftelijke sollicitaties te richten aan Christ van
Beurden Lederwarenfabriek, v. Rijckevorselstraat 23
te Loon op Zand, of persoonlijke aanmelding op het
zelfde adres vrijdag 18 januari en 25 januari a.s.,
tussen 16.00 en 19.00 uur.
Herplaatsing wegens misstelling
vraagt FLINKE
voor de afdelingen
IESCONFECTIE
LiLGERIE
Prettige, zelfstandige werkkring
Geede voorui'zichten voor de geschikte
krachten
5-daagse werkweek
Sollicitaties schriftelijk of mondeling
GEVRAAGD.
Hoog loon voor vaklieden.
Nieuwbouw-woningen be
schikbaar.
Helevoetsluis, tel. 01883-234
Onze deskundigen houden zitting op
DONDERDAG 17 JANUARI a.s. van 18.00 tot
20.00 uur in Café-Restaurant „THALIA",
M. van Bracht, Stationsstraat 57, Waalwijk
TILBURG EINDHOVEN HELMOND DEN BOSCH
BREDA ROOSENDAAL OOSTERHOUT OSS
vraagt voor haar produktiebedrijven:
Telefoon 04160 - 2909
klaar terwijl U wacht.
Alléén
Hoekeinde 12 - Waalwijk
KEES VAN DE VEN
Nieuwlandstraat 3
TILBURG
Telef. 04250 - 26617
Reparatie's
Omwerkingen
Garneringen
Tel. 04163-511
die opgeleid willen worden tot bedieningsvakman.
Er wordt gewerkt in twee ploegen, nl. van 05.00-14.30 uur en
van 14.30-24.00 uur.
In drie ploegen, nl. 22.40-06.45 uur, 6.30-14.45 uur en van
14.35-22.49 uur.
Lonen volgens C.A.O. - Grootmetaal.
Aanvangsloon f 108,12 bruto per week, incl. huurcompensatie
plus f 35.- premie éénmaal per 5 weken.
voor het archief:
leeftijd ±16 jaar.
Sollicitaties persoonlijk: op het bedrijf afdeling personeelszaken,
op maandag, woensdag of vrijdag.
Sollicitaties schriftelijk: aan de afdeling personeelszaken Lips n.v.,
Drunen.
Voor advertenties en abon
nementen blijft ons adres te
KAATSHEUVEL
Dr. v. Beurdenstr. 8, tel. 2002
Kaatsheuvel
Ook voor alle andere bladen
woren advertenties tegen de
geldende tarieven opgeno
men.
Klachten over bezorging en
aanmelden nieuwe abonné's
aan ons bureau
Dr. v. Beurdenstraat 8
nét iets beter,
(en niet duurder)
Stencilbedrijf HEURTER
Venkelstraat 33, Waalwijk
tel. 04160 - 3096
is liever bij particulieren,
dan in een tehuis
Bij vader en dochter is er
plaats.
Brieven onder nr. 2863 aan 't
bureau van dit blad.
Elzenweg 15 Waalwijk
vraagt Voor direkt
HOOG LOON
Aanmelden dégelijks aan de fabriek.
TE KOOP GEVRAAGD
M. VAN GELDER
Loeffstraat 69 a, Waalwijk
OPRUIMING
VAN
f .j7
30 cm. langspeelplaten, klassiek
en populair. Van
NU
25 cm. langspeelplaten, klassiek
en populair. Van
Partij 25 cm. langspeelplaten w.o.
prachtig jazz-album met foto's en
plaat met 12 uitvoerenden, o.a.
Louis Armstrong, Benny Goodman
en Erroll Garner. .J'ïfl
Normaal
Plastic platenkoffer voor 30 en 45-
toerenplaten. Zolang de 4 95
voorraad strekt
45 toeren single.
Van
DEN BOSCH - EINDHOVEN - TILBURG - HELMOND
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
ROMAN VAN EEN
KANTOORBEDIENDE
door Jan van Maasdorp
7)
Maar dat is allemaal geweest, in
elk geval moeten jij en ik ons er bo
venuit werken."
Ze had een felle kleur van opwin
ding. Opeens zweeg ze met opeenge
klemde tanden haar ogen bleven
vonken. Terwijl hij vergeefs naar
woorden zocht, die Dora zouden kun
nen bevredigen, dacht hij opeens
„Dora is eigenlijk net als vader was
- dezelfde ogen..." Hij wist maar
al te goed, dat Dora, zonder de af
gedwongen belofte aan haar vader,
zélf had uitgemaakt wat voor een
werkkring geschikt voor haar was.
Ze was eenvoudig bij de deftige fa
milie, na een hevige twist met me
vrouw, weggelopen. Ze had haar
schort en mutsje voor de voeten van
haar ontstelde mevrouw neergesme
ten en was het grote, deftige huis
ontvlucht. Ze was toen veertien.
Een week later was zij leerling ver
koopster in een modezaak. De knap
pe Dora kende de weg, die zij moest
bewandelen zij haatte armoe en
ondergeschiktheid. En zoals zij hun
aller armoe haatte, had ze in feite
haar vader gehaat, die zij als de ver-
woordelijke schepper van hun armoe
had gezien. Doch waar zij die haat
afwezig wist bij haar jongste broer,
appelleerde zij listig aan diens liefde
en bewondering voor de gestorven
man
„Je hebt vader beloofd op zijn
sterfbed, dat je nooit, zoals hij, een
werkman met eelthanden zou worden.
Je zou nooit als je broers worden."
Ze greep zijn handen en beiden
keken ze er naar.
„Nu zijn ze nog mooi, maar later,
als je ook in een pakhuis of in de
haven komt te werken, zullen ze krom
en hard worden. Bah!"
Haar blik vlamde hem tegen als
hij beschaamd naar haar op keek. Al
tijd had hij een stille bewondering
voor zijn enige zuster gekoesterd, an
ders dan de broers, die Dora niet kon
den uitstaan om haar vreemde allures
en haar gemaaktheid. Waar die meid
de verbeelding vandaan haalde! Zij
en die mislukte pennelikker.Maar
niets en niemand waren ooit bij
machte geweest, de wil en de trots
van Dora te breken.
Trotser en mooier was ze nu met
haar twintig jaren. Verward dooi
Dora's dwingende ogen liet Karei zijn
blik langs haar mooie, goed geklede
figuur zakken tot op haar fraaie, in
zijden kousen gestoken benen. Hoe
ze nu voor hem stond, in haar volle
lengte, haar slanke handen gebald tot
vuisten, haar mooie, jonge borsten
uitdagend vooruit. Eigenlijk was Do
ra een zuster om trots op te zijn.
Haar scherpe intuïtie zei Dora dat
ze hem gewonnen had
„Je zegt die loopjongensbaan in
die schoenwinkel op", sprak ze be
velend. j,Je Iaat je niet meer ompra
ten door moeder en je hebt lak aan
Gerard en die andere pestkop. En je
gaat ook weer naar de avondschool.
Als je dat niét doet, zal je een even
grote sufferd worden als zij. Dan heb
ik ook jou niet meer als broer."
Ze keek rond zich in de huiska
mer. Niemand, buiten hen, was aan
wezig, ook moeder niet. Ze smeet
driftig haar krullen naar achteren. Al
wat zij aan vrouwelijke wapens wist
te vergaren, bracht ze in stelling voor
haar aanval. Terwijl ze Karei door
dringend aanzag, sprak ze mpt haar
vreemde, gesluierde stem, welke haar
apartheid zo sterk accentueerde
„Beloof me, dat je het doet."
Als betoverd zei hij: „Ik beloof 't."
Hij wist niet, of hij zelf het was, die
de woorden uitsprak. Gehypnotiseerd
door haar ogenspel en haar fluwelen
stem, deed hij zoals Dora van hem
eiste. Nu stak ze twee slanke vingers
op en zei plechtig
„Zweer 't."
Het leek een toneelstuk. Als een
Nemenis stond ze tegenover hem,
haar dwingende ogen lieten de zijne
niet los tijdens de ceremonie. Toon
loos zei hij de woorden na
„Ik zweer 't."
Het wonder geschiedde, dat hij de
spot van zijn broers trotseerde, zo
mede de wil van zijn moeder. Hij zeg
de zijn baan in de schoenwinkel op,
zocht en vond alleen een nieuwe kan
toorbaan en ging terug naar de
avondschool.
„Als het je niet lukt op dat kan
toor, probeer je 't weer bij een an
der", had Dora hem bij voorbaat be
zwaren. „Maar het moét lukken nu".
Wat haarzelf betrof, zij zag er niet
tegen op, van betrekking te verande
ren - ze was aan haar derde win
kel bezig. Maar die veranderingen
gingen steeds met verbeteringen ge
paard. „Ik word nog eens eerste ver
koopster in een sjieke modezaak", zei
ze met overtuiging.
„Volhouden, jó", trachtte ze hem
te inspireren. Als ze Karei 's avonds
over zijn leerboeken gebogen zag zit
ten, gaf dit haar intense voldoening.
Ze waren weer eens alleen thuis. Do
ra betrapte haar broer er op, dat hij
al geruime tijd naar het avondlijk
rumoer ^an de straat zat te kijken.
Dora zat een nieuwe hoed voor
haar zelf te maken; ze was al meer
dan een „halfwas" in het modevak.
„Ik heb zulk moeilijk rekenwerk",
zuchtte Karei. „En ik heb niemand
die me kan helpen."
Helpen...;ja, helpen met de studie
van haar broer kon Dora ook niet.
Rekenen... op school waren altijd de
laagste cijfers haar deel geweest
haar kokette persoontje was voor de
onderwijzers doorgaans een psycho
logisch probleem. Haar succes in
haar arbeid school in de vaardigheid
van haar fraai gevormde vingers, die
van een lap stof, wat stro en veertjes
een mooie jurk en een hoedje konden
toveren. Haar zelfvertrouwen ont
leende zij aan de macht van haar
sexe. De lacune in haar geestelijke
ontwikkeling werd ruimschoots aan
gevuld door haar raffinement, haar
geschonken met haar mooie gezicht
en lichaam. Haar allures waren
toneel-technisch - te ongeschoold,
maar met meer intellect zou zij zich
ongetwijfeld kunnen ontpoppen tot
een verdienstelijke actrice.
„Je kunt nooit zo alleen staan als
ik", luidde haar conclusie op de
klacht van haar broer. „Ik heb 't, als
enige vrouw tussen jullie mannen,
veel moeilijker". Ze beet nijdig een
draad af met haar grave pareltanden.
Karei keek haar peinzend aan. Enige
vrouw zei ze, niet: meisje. Verward
dwaalden zijn blikken langs haar
nieuwe zijden jurk, die strak om haar
slanke lichaam zat. Het was de reeds
rijpe vrouw in haar, die de verwar
ring bij haar broer waarnam. Karei
dacht: „Zij loopt rond in zijden kle
ding en moeder met een bonte schort
voor."
Dora lachte vermaakt, toen ze zag
hoe haar toch al zo grote broer tot in
zijn nek kleurde. Op haar beurt dacht
ze „Soms is hij net als zijn moe
der - zo bekrompen en nederig."
Alsof ze zijn gedachten raadde, zei ze
heftig en schamper
„Ik weet, Karei, dat jij me gelooft,
als ik zeg, dat ik deze zijden jurk
eerlijk verdiend heb. Wat je broers
denken (ze zei. je broers) en die rod
delwijven in de straat, laat me vol
komen koud. Nee, ik zal mijn lichaam
niet verkopen aan de eerste de beste.
Met mijn lichaam en mijn gezicht ver
koop ik dure japonnen en hoeden aan
rijke dames. Maar ik wacht mijn
beurt af - het zal heus geen tien
jaar meer duren. Dan ben ik geen
verkoopster meer, dan bezoek ik de
sjieke modezaken als klant. En op
een man kan ik ook wachten. Maar
die zal me dan een leven moeten kun
nen geven zonder zorgen."
(Wordt vervolgd))