Theater M
Musis bacrum
KUKI
JANUARI VOORDEEL BIJ DE CO-OP
G0-0P fHEt
WAMWORST
WORTELEN
ERWTEN
^vrvteègST
kiMcU
CO-OP
De Fijne
Engelse Melange
Douwe Egberts
MM
1MB,
ZONDER ZEDEN EN MORAAL
DODENRIT
DE KLOOF
Leerstanzers
ANDRE VAN HILST N.V.
flinke mannelijke krach!
I
f
32
39
49
83
TOILETZEEP SSÏÏ89!
EEN FLINKE MAGAZIJNBEDIENDE
VERPAKSTERS voor ons verpakkingsatelier
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 18 JANUARI 1963
2
Wouter van de Geijn
C0-0P BESCHUIT
METREPENZEGEL
CO-OP MARIE BISKWIE
LEVANTIROLLEN
FORMOSA ANANAS stukjes
4» 4*4° 4° 4* 4°
4°
4°
4°
4°
4°
4°
4°
4°
4°
4°
GRATIS PAK 1
TERR0X
4* 4»
4° 4° 4° 4° 4° 4° 4° 4° 4° 4° 4°
VIV0 SCHUURPOEDER j
EXOSNELSCHUIMEND j
SCHUURPOEDER aq i
SCH0ENCREME aq|
DIVIDEND
8)
Nieuwe
schrijfmachines
DE ROOIJ's
Majestic n.v.
W. v d Heijden
J. Maiburg
wncr
Douwe Egberts Pickwick Thee! U proeft
het zo: dat is een thee met een eigen
karakter. De smaak is zo bijzonder fijn
en verkwikkend, de geur zo zeldzaam
krachtig. Een verrassing apart is wel de
afschenk: diep van kleur, zeer rijk en royaal.
Niet voor niets heeft deze fijne Engelse
melange zich bij zo vele gezinnen als
een echte tractatie ingeburgerd
Woont u in een gebied
met hard leidingwater?
(Zwart op bovenstaande kaart)
Heden overleed zacht en kalm, na een langdurige
ziekte, tijdig voorzien van de Genademiddelen der
H. Kerk, mijn innig geliefde man en der kinderen
zorgzame vader
echtgenoot van
Henrica Johanna Sleenhoff
in de leeftijd van 46 jaren.
Wij bevelen de ziel van de dierbare overledene in
uw gebeden aan.
H. J. v. d. Geijn-Sleenhoff
Tonny
Cor
Waalwijk, 14 januari 1963
Baardwijksestraat 69
De plechtige Requiëmmis zal worden opgedragen
vrijdag 18 januari a.s. om half tien in de parochie
kerk van St. Clemens te Waalwijk, waarna begrafenis
op het r.k. kerkhof aldaar.
Op 25 januari a.s. hopen onze geliefde ouders
J. BLOM
D. BLOM-BOUMAN
hun 25-jarig huwelijksfeest te vieren.
Hun dankbare kinderen
"I 1 i
Receptie van 14.00 -
Waalwijk, Besoijensestraat 78.
Peter
Marianne
16.00 uur
WAALWIJK - TEL. 2274
presenteert
a.s. vrijdag en zaterdag om 8 uur
zondag om 6 en 8.30 uur
maandag om 8 uur
Helmut Wildt, Ingmar Zeisberg, Hans Cossy, Anita
Höfer, in
Deze sensationele film toont de naakte waarheid,
waarvoor velen beschaamd de ogen sluiten. Een stuk
leven van onze tijd, waarbij niets en niemand wordt
ontzien, medogenloos en hard. 18 jaar
Zondagmiddag om 3 uur MATINEE
Audie Murphy, John Saxon, Zohra Lampert
Twee mannen met stalen vuisten achtervolgden een
stel gangsters. Minuut na minuut stijgt de spanning.
14 jaar
ATTENTIE Woensdag GEEN filmvoorstelling.
p!TcO-OP KOFFIE
u aankoop van een
CH0C0Mmms49
31 voor 6 zegels GRATIS een
D CO-OP reep (melk of puur)
per rol
per rol van 49 voor
3 van 60 voor
groot blik 567 gr.
Was met zeepzuivere, 4°
veilige Terrox 4*
AP Nu 4 halen "J"
4» *7\ en 3 betalenl 4»
koker van 38 nü J J
DINAR koker van 47 voorat 4-
in 4 kleuren, grote pot van 55 voor*r3:
VFI IWA 3 stukken met GRATIS
a 55
pef
b\lk
Prijzen geldig t/m 23 januari
ook om net
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
ROMAN VAN EEN
KANTOORBEDIENDE
door Jan van Maasdorp
Neen, deze raffineuze hulpmidde
len om te slagen in het leven ston
den de broer niet ten dienste. Al wat
Dora's in wezen koele hartstocht en
berekende natuur haar schonk -
haar onwrikbaar zelfvertrouwen, haai
geloof en ook haar onaantastbaar
heid, miste hij te enemale als jonge
man.
Zwaarder dan bij zijn zuster, die
kracht putte uit haar haat en verbit
tering tegen eigen bloed, drukte op*
hem de verachting en spot van de
oudere broers en het geestelijk-arme
tekort aan begrip van de moeder als
een loden last. Alleen staan beteken
de voor hem: eenzaam zijn en zwak
en verlaten.
De wereldoorlog 1914 was uitge
broken. Nederland was in zover be
voorrecht, dat het kon volstaan met
de afkondiging der mobilisatie. Karei
de Hoog werd ingedeeld hij het veld
leger. Waar hij aanvankelijk de hoop
had gekoesterd in de militaire dienst
iets te kunnen bereiken, bleek hem al
spoedig die hoop ijdel. In die jaren
was een leger niet anders dan een
conglomeraat van niet-denkende sol
daten, voor het overgrote deel ar
beiders. Daarboven stond de klasse
der officieren - culminerend heette
dit massabegrip: officieren en min
deren. Vakopleiding, of zelfs het on
derhouden van vakkennis, was voor
de soldaten een ongekend iets. Buiten
de vermoeiende marsen en de ver
plaatsingen van troepen langs de
Duitse grenzen brachten de soldaten
hun militaire jaren in ledigheid en
geestelijke ontaarding door.
De kazernesfeer en het militaire,
doelloze leven hadden in de vier lan
ge jaren der mobilisatie Karei de
Hoog met volkomen apathie be
dreigd. Minder dan ooit tevoren had
hij hoop en vertrouwen in zijn toe
komst.
Totdat hij - het was de laatste
maand van de mobilisatie een
vreemde ontmoeting had. Tijdens een
lange, vermoeiende mars op de heide,
was hij toegevoegd aan een patrouil
le, welke onder bevel stond van een
reserve luitenant. De andere soldaten
hadden vooruitgeschoven posten be
trokken - Karei de Hoog, die als
vanaf 137.50 per stuk
Kantoormachinehandel
Laageinde 8991, Waalwijk
Tel. 3118
GEVRAAGD.
Hoog loon voor vaklieden.
Nieuwbouw-woningen be
schikbaar.
Helevoetsluis, tel. 01883-234
REPARATIES
KUNSTGEBITTEN
vraagt voor haar centrale magazijnen te Waalwijk
verder kunnen nog geplaatst worden
ook zij, die slechts met halve dagen kunnen komen, komen hiervoor in aanmerking
GUNSTIGE ARBEIDSVOORWAARDEN
Sollicitanten kunnen zich persoonlijk of schriftelijk wenden tot ons hoofdkantoor te
Waalwijk, Grotestraat 107
Sneller,
beter en
goedkoper.
H. KOLSTER, Loeffstraat 20
Waalwijk Telef. 2547
Speciaalzaak in alle
VERFWAREN
en VERNISSEN
BEHANGSELPAPIEREN
Stationsstr. 158 Tel. 2413
Waalwijk
Verfhandel - Schilders
bedrijf
INDUSTRIE- en HANDELSONDERNEMING N.V.
Grotestraat 108, WAALWIJK
vraagt
voor directe indiensttreding
leeftijd 20 jaar
voor onze schuurbanden-afdeling.
Aanmelden aan het kantoor;
na kantoortijd: Grotestraat 108 b.
de thee met de geurigste afschenk
fiHUipcr,^
Laat dan het theewater
even doorkoken in plaats
van het direct op te
gieten. Uw thee wordt
hierdoor frisser en beter.
Ceylon Melange (Geel etiket) 108 ct. Engelse Melange (Groen etiket) 90 ct.
lagere verbindingsman aan de luite
nant was toegevoegd, bevond zich tij
delijk alleen met de officier. Ze lie
pen samen op de eindeloze vlakte.
Opeens zei de officier „Wacht
eens, soldaat, hoe heet je ook weer?"
Zoals de krijgstucht dat eiste, was de
soldaat in de houding gesprongen,
had gesalueerd en zich officieel voor
gesteld.
„We gaan hier even uitrusten",
sprak de luitenant, gaf zelf het voor
beeld en noodde met een handgebaar
zijn mindere uit hetzelfde te doen. De
officier begon zijn schoenen los te
maken, doch tastte eerst in zijn zak,
nam zijn sigarettenkoker er uit en
I smeet die nonchalant naar zijn min
dere. „Hier, steek een sigaret op en
geef mij er ook een".
Verbluft keek soldaat De Hoog
met schuine blik naar de officier.
Wat een rare sinjeur was dat! Hij
had een lucifer bij de sigaret van de
luitenant gehouden, waarop die kwa-
si-hoos had gewaarschuwd: „Denk
om mijn snor, verdorie." Ze hadden
beiden gelachen, omdat de luitenant
geen haartje op zijn bovenlip had.
Wat ie nu weer deed! Hij keek toe,
hoe de officier ongegeneerd zijn
schoen en sok uit trok, om dan met
het boveneinde van zijn sok wat
pluisjes tussen zijn tenen uit te ve
gen.
„Verrek" dacht Karei de Hoog,
geamuseerd, „wat een rare officier
is dat nou - hij lijkt mijn slapie
wel." En hij kon waarachtig kanke
ren ook als zijn slapie „Moet je
zo'n blaar es zien, soldaat. Daar
moet ik nog minstens twee uur mee
rondlopen...". De soldaat keek zo
als hem verzocht werd, maar wist
niets te antwoorden. Hij zag hoe de
luitenant een grote blaar op zijn hiel
doorprikte en er een verbandje om
legde. „Nu ben ik een oorlogsge-
wonde", spotte hij.
Het disciplinaire ijs was nu echter
gebroken, het verdere gedeelte van de
mars rookten ze samen de koker van
de officier leeg.
Uit welke plaats de soldaat kwam,
(vroeg de luitenant. „Rotterdam? Hé,
dan zijn we stadgenoten, dat is leuk."
Het geval wilde, dat alle soldaten van
zijn sectie van provincieplaatsen kwa
men.
„Hou je van Rotterdam?" vroeg
hij zijn mindere. En toen hij een
spontaan-bevestigend antwoord had
ontvangen, zei hij niet minder spon
taan: „Nou, ik niet minder, kerel.
Het zal gelukkig niet zo lang meer
duren, dat de moffen om genade zul
len smeken en dan zijn we weer vrije
burgers."
Wat of de soldaat van beroep was.
„Kantoorbediende? Wel, ik heb ook
een kantoorbaan - bij een grote
bankinstelling. Studeerde economie,
maar moest mijn studie afbreken door
omstandigheden." Hij had het gym
nasium bezocht en zover soldaat De
Hoog kon begrijpen, was hij, tegen
zijn wil, reserve-officier gemaakt.
Het werd een vreemd-vertrouwe
lijk gesprek, waarbij de officier ont
dekte, dat de soldaat met gemengde
gevoelens de burgermaatschappij
straks weer zou betreden. De jonge
man kreeg een beetje zijn sympathie
- was beschaafd en stak af bij het
stelletje dat hij onder zijn bevelen
had.
Later, op de kamer van de luite
nant, hadden ze beiden toen nog een
vreemd en militair-ongewoon gesprek
gevoerd, dat Karei de Hoog uiterma
te verbaasde. Toen kort daarop de
vrede tussen de geallieerden en
Duitsland was getekend en het einde
der mobilisatie er was, had de luite
nant hartelijk afscheid van hem ge
nomen. Hij had De Hoog zijn naam
kaartje met adres gegeven. „Als je
niet direct kunt slagen met het vin
den van een kantoorbaan, weet ik al
licht iets voor je ik heb nogal wat
relaties. Kom me maar eens opzoeken
in mijn pension".
III
Na zijn ontslag uit de militaire
dienst was Karei de Hoog dan weer
teruggekeerd in de burgermaatschap
pij. Daar was hij dus weer in zijn
oude stad. En nu - ja nü moest
dan eigenlijk zijn werkelijke loopbaan
beginnen. Alles wat daarvóór was
geweest - zijn jeugdjaren, zijn ge
stumper, zijn gezoek en zijn vertwij
feling - dat was nu alles voorgoed
voorbij - dat was zijn verleden,
waarmee hij definitief diende te bre
ken, wilde hij eens slagen. Zijn ge
rijpte jongelingsjaren deden hem de
ze keiharde werkelijkheid groot en
klaar beseffen. Maar het nog altijd
klein-burgerlijke milieu bij hem thuis,
waar hij en zijn zuster Dora nog
slechts waren overgebleven met hun
sterk verouderde moeder - het mi
lieu dat door verhuizing uit het pro
letariërskwartier weliswaar iets min
der triest, wat minder rauw was
was enkel maar in staat geweest, hem
te doen beseffen, hóe zwaar zijn
nieuwe leven zou worden.
De eerste ochtend na zijn ontslag
uit de dienst is hij vertwijfeld de rom
melige, drukke werkstad ingelopen,
op zoek..., ja, op zoek naar wat??
Automatisch is hij de kant van de
havens uitgelopen, automatisch ook
is hij tegen een meerpaal gaan staan
op de kade van de Boompjes, om het
drukke gedoe op het water aan te
zien. Dat had hij altijd machtig eo
imponerend gevonden.
(Wordt vervolgd)
