wAAlwijkse en LangsteAAtse couRant 7 samen wenken samen leven Is Tas gevonden van vermoorde vrouw f ^|o6d§t Mr. F. Th. M. HAGEMANS benoemd tot gemeentesecretaris van Waalwijk 1 me* onze grondwet aangetast Televisie is geen drukpers - B.B.C. stelde interview ook uit op verzoek van de regering - Communisten weren wij ook..... jT Somaliland breekt met Engeland ^★"BABYDERM uSF'SS Moet regering ingrijpen? Overleg blijft geboden! De radio is geen drukpers je ziet ze weer -jï steeds 11 meer 1 ook filter Geen communisten wel de O.A.S. j Voor het tere -Baby-huidje 16 Raadsleden stemden vóór Grote ervaring -¥ VRIJDAG 22 MAART 1963 85e JAARGANG No. 23 De tcho VAri het Zuióen Uitgever Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2 x per week Abonnement 22 cent per week per kwartaal 2.85 3.10 franco p.p. Advertentieprijs: 10 cent per m.m. Contractadvertenties: speciaal tarief Opgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres: „ECHO" omdat er niets gebeurde? Het is een wonderlijke zaak, dat juist de televisie de meeste kritiek opwekt als zij iets niet heeft uitgezonden. Dan klimmen er veel meer kijkers en critici in de pen, dan worden er veel meer boze en ontevre den stemmen gehoord dan wanneer een programma wel werd gereali seerd, maar niet iedereen er helemaal tevreden over is. En het komt heel vaak voor, dat een aangekondigd programma niet door gaat, of er een groep kijkers weinig aan bod komt en daar weinig voor geboden wordt. We behoeven maar te herinneren aan de vele malen dat een voet balwedstrijd niet per televisie mocht worden uitgezonden. We denken aan de ontelbare malen, dat een belangrijk toneelstuk op de wekelijk se toneelavond kwam te vervallen. We herinneren ons Eurovisie-eve nementen die niet zijn overgenomen. We denken zelfs nog terug aan de aangeboden Belgische jubileum shows, die Nederland niet wenste te relayeren en waarvan boze tongen onmiddellijk fluisterden dat de N.T.S. het duidelijke verschil in kwaliteit niet wilde laten zien aan de kijkers in het westen die België nooit zelf kunnen ontvangen. Er zijn operaliefhebbers, die al tien jaren bedelen om opera's op het scherm. We weten van tieners, hoe graag ze Vince Taylor hadden aanschouwd tijdens het Grand Gala du Disqüe en hoe ze scholden dat het niet doorging. Aan die lange lijst, welke ieder nog aan kan vullen uit zijn eigen herinneringen, is nu een nieuw feit toegevoegd. De heibel over een interview met Georges Bidault, dat niet mocht doorgaan omdat on ze minister van buitenlandse zaken dat verbood. Wat mag onze T.V. nu wél en wat mag zij niet uitzenden? Geldt de persvrijheid alleen voor druk pers, zoals reeds in enkele kranten werd gesuggereerd en niet voor klank- en beeldradio? Moet een re gering ingrijpen als er onwelval- lige uitzendingen op het scherm dreigen te komen, ook al wordt de orde daardoor niet rechtstreeks verstoord? Er zijn allerlei vragen gerezen over het conflict tussen de K.R.O. en de even goed katholieke minis ter Luns en het zal wel zo liggen, dat een samenloop van omstandig heden de principiële kwestie ern stig vertroebelde. Onze regering kreeg vrij onverwachts kennis van het voornemen van de K.R.O. toen juist president De Gaulle een be doek had aangekondigd en Den Haag zich beraadde over de meest taktische manier om hem van re pliek te dienen op zijn verwachte politieke voorstellen. De politiek is een moeilijke en tere aangelegen heid, afhankelijk van stemmingen van staatslieden die men niet voor het hoofd wil stoten. Daarom dus de schrik op het Binnenhof, togn de K.R.O. uitgerekend voor de komst van de Gaulle een zo scherp afge keurd (en in het geheim in Enge land opgenomen) interview met de grootste tegenstander van de Fran se president, leider van de onder grondse organisatie van terroristen die het staatshoofd naar het leven staat, die ook nog illegaal Enge land was binnengekomen, de lucht in wilden sturen. Het was niet ver standig van de K.R.O. dit juist nu te willen doen. De K.R.O. stelt: de B.B.C. heeft het ook gedaan. Dat is niet hele maal juist. De B.B.C. heeft overleg gepleegd met het Foreign Office, het LoncSense ministerie van bui tenlandse zaken en gevraagd of er bezwaren bestonden tegen uitzen ding. Die waren er toen dit ge vraagd werd. En toen heeft de B.B. C. het interview niet uitgezonden. Het is pas vele maanden later ver toond, toen de bezwaren van de Britse regering waren vervallen door de wijziging in de politieke toestand, namelijk toen De Gaulle de toetreding van Engeland tot de E.E.G. onmogelijk had maakt Wij zouden het heel normaal ge vonden hebben, als de K.R.O. ook rustig had overlegd met onze re gering, wanneer het haar het best gelegen kwam dit gesprek op de beeldbuis te brengen. Dan zou mi nister Luns ongetwijfeld hebben meegedeeld: „Na het bezoek van president de Gaulle", of „Wachten tot de politieke toestand dit toe laat". Dat is geen aantasting van de persvrijheid, maar normaal ge zond verstand en nationaal belang. Nu zijn de heren elkaar in de ha ren gevlogen met onfaire beschul digingen en een tikkeltje haarklo verij. De voorzitter van de K.R.O. stelde, dat onze regering de zender had kunnen uitdraaien of straf maatregelen tegen de medewerkers aan het programma had kunnen ne men, maar niemand weet zeker of de uitzending werkelijk zou zijn belemmerd en Den Haag tot een dergelijke ingrijpende maatregel had durven besluiten. Zo lang de K.R.O niet durfde doorzetten en wel een machteloze vuist balde, maar er niet mee durfde slaan en op de loop ging (hetgeen de oor zaak werd dat er juist een techni sche storing van lange duur op trad!) zo lang hebben wij nog geen enkele zekerheid dat- sér gebeurd zou zijn wat mr. H. W. van Doorn vreesde. En weer is er een rel ontstaan om iets dat helemaal niet gebeurd is Want er kwam geen uitzen ding van het interview en er kwam dus ook geen overheids ingrijpen. En in feite is dus ook de persvrij heid niet aangetast. En die persvrijheid is ook niet ongelimiteerd. We hebben te ma ken met een grondwet die is ge maakt vóór radio en de i tolevisie zijn uitgevonden en we noemen die beide media soms wel pers, omdat ze iets mpt de publiciteit te maken hebben, maar met de pers is een drukpers bedoeld en als de wetge ver van toen had geweten wat de televisie kan bereiken en in bewe ging zetten, gelijk ons gebleken is tijdens de actie voor „Het Dorp", zou er in onze grondwet misschien heel duidelijk onderscheid zijn ge maakt. Bovendien staat er in de grond wet, artikel 7, een .zinnetje bij: be houdens ieders verantwoordelijk heid voor de wet. Dat wil dus zeg gen, dat we niet ongelimiteerd alles mogen openbaren en publiceren. We hebben wel degelijk rekening te houden met het landsbelang en de overige wetten. En daarbij zijn er ook, die de medewerking ver bieden aan hoogverraad, het ver bergen van staatsgevaarlijke sujet ten (hetgeen de B.B.C. juridisch deed door de verblijfplaats van de geïnterviewde geheim te houden) en het openbaar maken van oprui ende taal, subs, het toelaten van propaganda voor illegale en onwet tige praktijken. Onze regering zou zich derhalve op het standpunt kunnen stellen, dat de persvrijheid in ons land is gewaarborgd, gezien ook de rustig afgedrukte volledige teksten van Bidaults woorden in de dagbladen, maar dat voor klank- en beeldra- Rechercheurs hebben te Rotterdam in de Waalhaven 'n geldtas gevon den, die 't eigendom was van mevr. B. van der Hoff, samen met haar zoontje slachtoffer van de dubbele moord in Zuidwijk. In de portefeuille werd onder meer een rekening aangetroffen op de naam van het slachtoffer en gedateerd op 8 februari 1963, de dag voor de moord. „Het betalen van deze re kening was de laatste koopmans daad van het slachtoffer", aldus de hoofdinspect. J. van der Weijden. dio geen leiders en propagandisten van illegale terreurorganisaties, die aanslagen op bevriende staatshoof den beramen kunnen worden ge duld. Was in Engeland de regering het (heimelijk) eens met de uitzending, omdat zij een appeltje te schillen had met president De Gaulle, hier in ons land lag de zaak juist anders, omdat de regering met de Franse president tot een politiek gesprek moest komen. En iedereen weet, dat radio en televisie hier een andere plaats in nemen dan de pers, omdat slechts concessiehouders (die het vertrou wen genieten) mogen gebruik ma ken van de meningsuiting via de ether. De communisten willen we niet op het scherm zien of door on ze luidsprekers horen. Er zijn dus wel degelijk andere maatstaven ge steld dan voor de drukpers. Er mo gen zelfs (nog) geen advertenties worden geplaatst in de program ma's. Waarom dan wel een oproer ling met goedkeuring van moord aanslagen? Waarom juist de O.A. S.? De soep hoeft nooit zo heet wor den gegeten als ze wordt opge diend. Tot de K.R.O. zouden we willen zeggen: overleg tevoren wanneer de heren de soep op tafel wensen. Dan behoeft niemand meer de mond te verbranden. Somaliland heeft thans formeel de diplomatieke betrekkingen met Groot-Brittannië verbroken. Deze maatregel is een protest tegen het besluit van de Britse regering, het het Noordelijk deel van Kenia niet onmiddellijk aan Somaliland te overhandigen. De bewoners van Noord-Kenia zijn verwant aan de bevolking van Somaliland. Na lang durige besprekingen heeft Londen besloten het gebied tot een afzon derlijk district te maken. Beslis singen kunnen dan worden geno men als Kenia onafhankelijk wordt. de gemeenten werkzaam is geweest verklaarde, dat zijn hart bijzonder uitgaat naar de gemeente-admini stratie, met name naar de functie van gemeente-secretaris, omdat hij in deze positie meent, veel voor de gemeente te kunnen doen. Vooral het sociale aspect, dat naar voren treedt in een nauw contact met de bevolking en in het in aanraking komen met concrete situaties, trekt hem speciaal. Hij zei dan ook deze functie met inzet van al zijn krachten ter hand te zullen nemen. Hij verklaarde dit werk met des te meer plezier te beginnen daar het Waalwijk betreft, waarin hij een sterk dynamische gemeente ziet met een spectaculaire vooruitgang. Hij meende dat deze vooruitgang voor een groot deel het gevolg was van de bijzondere activiteit van 't gemeentebestuur. De heer Hagemans zei reeds van verschillende zijden te hebben mo gen vernemen dat de gemeente secretarie op een zeer hoog peil staat en dat de verhouding tussen het gemeentebestuur en het ge- meentepersoneel, en het gemeente- personeel onderling bijzonder goed te noemen is. Hij meende dat al deze gunstige factoren reden ge noeg waren zijn functie als ge meente-secretaris met groot en thousiasme te aanvaarden. Ook mevrouw Hagemans, af komstig uit Oudenbosch, toonde zich bijzonder enthousiast over de aanstelling van haar echtgenoot. De heer Hagemans, die door bur gemeester Teijssen persoonlijk, di rect na de raadsvergadering tele fonisch op de hoogte werd gebracht van zijn benoeming, mocht maan dagavond al grote belangstelling ondervinden van collegae, vrien den en familie. Ook de commissaris van de Koningin, mr. Kortmann, gaf maandagavond van zijn belan- stelling blijk. De^chef van het ka binet, de heer Kieboom, en ver schillende collegae van mr. Hage mans brachten hem maandagavond nog een bezoek. De heer Hagemans zei het bijzonder op prijs te heb ben gesteld nog even telefonisch contact te mogen hebben met het gemeentebestuur van Waalwijk. Maandagavond heeft de gemeenteraad van Waalwijk zich met een overgrote meerderheid van stemmen uitgesproken voor de benoeming van Mr. F. Th. M. Hagemans tot gemeente-secretaris van de gemeente Waalwijk. Mr. Hagemans werd op 1 februari 1918 in 's-Hertogenbosch geboren, waar hij momenteel nog werkzaam is als administrateur op de Pro vinciale Griffie en tevens als waarnemend chef van het kabinet van de Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant. strateur. Ondanks druk bezette werktijden wist de heer Hagemans in 1939 het diploma gemeente-ad ministratie te behalen en in 1942 het diploma gemeente-financiën. f Alvorens in 1953 zijn doctoraal ex amen Nederlands Recht, publiek rechterlijke richting af te leg gen, behaalde hij nog de akte M.O. Staatsinrichting. De heer Hagemans, die ons mee deelde dat de functie van gemeen tesecretaris hem bijzonder ambi eert, vertelde, dat hij voor zijn sol licitatie al enkele malen in Waal wijk was geweest. Hij zei zich bij zonder tot Waalwijk aangetrokken te voelen door de allure van Waal wijk en vooral door het gunstige woonklimaat en de prima onder wij svoorzieningen. De heer Hagemans, die langdurig en met veel plezier bij verschillen- MR. F. HAGEMANS, gemeente-secretaris van Waalwijk. Met grote meerderheid van stem men is de heer Hagemans benoemd. Van de 17 uitgebrachte stemmen kwamen er 16 toe aan mr. Hage mans, die als eerste op de voor dracht van het college van B. en W. voorkwam. Eén stem werd uit gebracht op de heer P. A. van Leest, secretaris van de gemeente Steenbergen. Nadat bekend was geworden dat op mr. Hagemans zestien stemmen waren uitgebracht, fe liciteerde voorzitter Teijssen de gemeenteraad met deze gelukkige keuze. Hij zei tevens de overtuiging te hebben, dat de raad een juiste beslissing had genomen. Ook het gemeentepersoneel wenste hij met de keuze veel geluk. De datum van ingang zal in overleg met het col lege van B. en W. en met mr. Ha gemans worden vastgesteld. Aan genomen mag worden dat de be noeming begin of medio juni zal ingaan. Mr. Hagemans volgt dan in deze functie de heer N. Vlaar op, die met ingang van 1 januari 1963 werd benoemd tot burgemeester van Didam, na tien jaar als ge meentesecretaris hier werkzaam te zijn geweest. Mr. Hagemans zal na het vrijkomen van de woning aan de Burgemeester Moonenlaan 13 hier zijn intrek nemen. Mr. Hagemans volgde op het St. Janslyceum in Den Bosch, zijn middelbare opleiding waar hij in 1936 zijn einddiploma gymnasium A behaalde. Hierna kwam hij in het zelfde jaar nog als volontair in dienst op de gemeente-secretarie in Empel. Van 1937 tot 1940 was de heer Hagemans werkzaam op de secretarie van de gemeente Nuland. Als eerste ambtenaar werd hij daarna aangesteld op de gemeente secretarie van Nuenen. Van 1942 tot 1947 was mr. Hagemans chef van de afdeling financiën in Ouden bosch, waar burgemeester Teijssen toen burgemeester was. In 1947 vertrok mr. Hagemans naar Box tel waar hij werd aangesteld als chef Algemene Zaken. Tot slot kwam hij in 1957 in provinciale dienst als referendaris, tevens plaatsvervangend chef van het ka binet van de Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant. Met ingang van 1 januari 1962 werd mr. Hagemans bevorderd tot admini- Na de algemene inlei ding van de vorige keer, gaan we nu iets zeggen over hóe men in de loop van de tijden over de arbeid heeft gedacht. Ofschoon naar voren leven, naar de toekomst leven alleen maar interessant is, kunnen we er niet buiten om even de ge schiedenis erbij te halen. Als je iets van de arbeid weet in-de-geschiedenis, dan kun je de arbeid van tegenwoordig ook beter be grijpen. Het zou dwaas zijn om te zeggen wat koop ik daar nou voor? Wat interes seert het mij wat men vroe ger over arbeid dacht? Als je geschiedenis waar deloos vindt, dan leef je nooit gerust. Dan wordt je afgeschrikt door elke veran dering. Immers, geschiede nis laat zien dat er steeds verandering is geweest, dat veranderen normaal is. Van daar, hoe men in de loop van de tijden gedacht heeft over arbeid? Stel je voor dat iemand tegen ons zou zeggen ik zet voor jou op de bank een postje van honderd duizend miljard guldenDat is voor jou en je gezin. Ik bepaal daarbij dat noch jij, noch een van je kinderen ooit nog zullen werken. Dus nooit meer een functie in de productie van stoffelijke goederen, geen functie in de ambtelijke wereld, niet in het onderivijs, niet in de artistieke sector en ook geen beroepssport. Degenen die zo'n aanbod zouden aanvaarden, kregen er spoedig de grootste spijt van. Waarom? Wij zijn tegenwoordig gaan zien dat arbeid, in welke vorm dan ook (en er komen zelfs telkens nieuwe vormen bij), echt bij de mens hoort't Is 'n integre rend, een echt noodzakelijk deel voor een zinvol men selijk bestaan. Wij kunnen de arbeid (nog) niet mis sen, ongeveer zoals onze longen geen zuurstof kun nen missen. Later daarover meer. En ook op de vraag of ongeneeslijk zieken en oude van dagen, die toch ook niet werken, dan niet zinvol le ven, daar komen we later op terug. (Natuurlijk leven zij ook zinvol). mysterieus geheel. In let terlijke zin mysterieus, di rect verbonden met de sfe ren van godheden en godes sen. Als je zo'n opvatting hebt over 't wereldbeeld, dan volgt er ook uithand jes af. Raak de dingen waar de godheid tussen zit en in zit, niet aan. Afblijven. De natuur en alles wat je ziet is heilig. Deze mensen met zo'n taboe-opvattingen, hadden zich onder de vele goden een god gedacht - He- Als er toch gewerkt moést worden - omdat een sa menleving dat eenmaal eist - dan was dat goed voor on-vrijen, voor slaven. De vrije man werkte niet. Eeuwen later gaat men weer anders denken. (Maar in ieder gevalniet wer ken). Men zei je hebt een ziel en een lichaam. Waar toe dient dat? Het antwoord was het lichaam is gege ven als een soort straf. De phaistos met name. Hij was godheid heeft ons te pak- de god van het vuur. In ^en- Ik (dat is alleen mijn het godenverblijf stond hij Zi'e'> mVn geest!) ben voor Als wij nu dus stellen door te werken - leef je; door te werken, maak je jezelf, moeten we er aan toevoegen, dat ze daar vroeger anders over dach ten. Aristoteles, 'n zeer grote geleerde in Griekenland van ongeveer tweeduizend jaar geleden, beweerde aldus: de welgeboren mens ken merkt zich door verachting van de arbeid. Of deze heer nu de me ning van het volk verkon digde, ik bedoel, of men al gemeen zo dacht, is natuur lijk moeilijk te achterhalen. Wat was toén een algemene mening? Men vraagt zich af als mens van önze tijdhoe kwamen ze nou in 's hemels naam aan zo'n opvatting. Hoe kan dat nou werken is verachtelijk? Inderdaad kwamen ze "in de naam van de hemel" aan in zijn smidse. Ilephaistos was een gete kende men stelde hem voor als een hinkelepink. Hij ging om met materiaal, met stof. Daarom was hij zo maar een rare god hij was een verminkte. Men be doelde te zeggen iemand die zich met aardse dingen bemoeit, gaat scheef, zelfs al is hij een god. Wel kon men een goed woord over hebben voor de genen, die in de krijgsdienst waren. Dat was (zeiden ze toen al) geen werken. En - een zeer nuchtere uitzon dering - vormden de boe renDaar kende men toen de slogan voor eerst leven en dan pas filosoferen. De landbouw werd gewaar deerd, waarschijnlijk omdat men landbouw-beoefening zag, als de god van de landbouw voorzichtig mee helpen. Alle ander werk straf gekerkerd in een li chaam. Als ik (ziel, geest) volwaardig wil zijn, dan moet ik van dat lichaam af zien te komen. Dat gaat in derdaad moeilijk, doch dan moet ik maar proberen er 'niet aan te denken. Instru menten - gereedschappen, als het ware verlengstukken van mijn handen, dat alles is waardeloosImmers, sa men met mijn lichaam, ligt dat allemaal in het materiële vlak. Lichamelijk werk is min derwaardig. Als t dan al moét ge beuren, dan gebeurt het dus door ménsen die minder zijn dan ik. Een volgende keer zullen we zien hoe wij t.w. die op vatting om geest en stof, ziel en lichaam te splitsen, verlaten hebben. Wat de kerk daar vroeger over ge dacht heeft en nu denkt. En hoe wij allen - met ere - was taboe. Hij die er zich die mening. Zo meende men toch mee inliet was geen in het arbeidsbestel zijn op althans. De natuurkrachten volwaardig mens. Hij had genomen. immers geen tijd voor echt menselijke (geestelijke) din gen, als dichten, zingen, filosoferen én sport. - het uitspansel - de sterrenwereld, kortom heel de wereld was in de echte zin van het woord een M. Janssen, Bedrijfsaalmoezenier Markt 8.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1963 | | pagina 1