wAAlwijkse en LangsteAAtse couRant
7
samen wenken
samen leven
Is
Tas gevonden van
vermoorde vrouw
f
^|o6d§t
Mr. F. Th. M. HAGEMANS
benoemd tot gemeentesecretaris
van Waalwijk
1 me*
onze
grondwet aangetast
Televisie is geen drukpers - B.B.C. stelde interview ook uit op
verzoek van de regering - Communisten weren wij ook.....
jT
Somaliland breekt
met Engeland
^★"BABYDERM uSF'SS
Moet regering ingrijpen?
Overleg blijft geboden!
De radio is geen
drukpers
je ziet ze
weer -jï
steeds 11
meer
1 ook
filter
Geen communisten
wel de O.A.S.
j
Voor het tere
-Baby-huidje
16 Raadsleden stemden vóór
Grote ervaring
-¥
VRIJDAG 22 MAART 1963
85e JAARGANG No. 23
De tcho VAri het Zuióen
Uitgever
Waalwijksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2 x per week
Abonnement
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres: „ECHO"
omdat er niets
gebeurde?
Het is een wonderlijke zaak, dat juist de televisie de meeste kritiek
opwekt als zij iets niet heeft uitgezonden. Dan klimmen er veel meer
kijkers en critici in de pen, dan worden er veel meer boze en ontevre
den stemmen gehoord dan wanneer een programma wel werd gereali
seerd, maar niet iedereen er helemaal tevreden over is.
En het komt heel vaak voor, dat een aangekondigd programma niet
door gaat, of er een groep kijkers weinig aan bod komt en daar weinig
voor geboden wordt.
We behoeven maar te herinneren aan de vele malen dat een voet
balwedstrijd niet per televisie mocht worden uitgezonden. We denken
aan de ontelbare malen, dat een belangrijk toneelstuk op de wekelijk
se toneelavond kwam te vervallen. We herinneren ons Eurovisie-eve
nementen die niet zijn overgenomen. We denken zelfs nog terug aan
de aangeboden Belgische jubileum shows, die Nederland niet wenste
te relayeren en waarvan boze tongen onmiddellijk fluisterden dat de
N.T.S. het duidelijke verschil in kwaliteit niet wilde laten zien aan de
kijkers in het westen die België nooit zelf kunnen ontvangen. Er zijn
operaliefhebbers, die al tien jaren bedelen om opera's op het scherm.
We weten van tieners, hoe graag ze Vince Taylor hadden aanschouwd
tijdens het Grand Gala du Disqüe en hoe ze scholden dat het niet
doorging.
Aan die lange lijst, welke ieder nog aan kan vullen uit zijn eigen
herinneringen, is nu een nieuw feit toegevoegd. De heibel over een
interview met Georges Bidault, dat niet mocht doorgaan omdat on
ze minister van buitenlandse zaken dat verbood.
Wat mag onze T.V. nu wél en
wat mag zij niet uitzenden? Geldt
de persvrijheid alleen voor druk
pers, zoals reeds in enkele kranten
werd gesuggereerd en niet voor
klank- en beeldradio? Moet een re
gering ingrijpen als er onwelval-
lige uitzendingen op het scherm
dreigen te komen, ook al wordt de
orde daardoor niet rechtstreeks
verstoord?
Er zijn allerlei vragen gerezen
over het conflict tussen de K.R.O.
en de even goed katholieke minis
ter Luns en het zal wel zo liggen,
dat een samenloop van omstandig
heden de principiële kwestie ern
stig vertroebelde. Onze regering
kreeg vrij onverwachts kennis van
het voornemen van de K.R.O. toen
juist president De Gaulle een be
doek had aangekondigd en Den
Haag zich beraadde over de meest
taktische manier om hem van re
pliek te dienen op zijn verwachte
politieke voorstellen. De politiek is
een moeilijke en tere aangelegen
heid, afhankelijk van stemmingen
van staatslieden die men niet voor
het hoofd wil stoten. Daarom dus
de schrik op het Binnenhof, togn de
K.R.O. uitgerekend voor de komst
van de Gaulle een zo scherp afge
keurd (en in het geheim in Enge
land opgenomen) interview met de
grootste tegenstander van de Fran
se president, leider van de onder
grondse organisatie van terroristen
die het staatshoofd naar het leven
staat, die ook nog illegaal Enge
land was binnengekomen, de lucht
in wilden sturen. Het was niet ver
standig van de K.R.O. dit juist nu
te willen doen.
De K.R.O. stelt: de B.B.C. heeft
het ook gedaan. Dat is niet hele
maal juist. De B.B.C. heeft overleg
gepleegd met het Foreign Office,
het LoncSense ministerie van bui
tenlandse zaken en gevraagd of er
bezwaren bestonden tegen uitzen
ding. Die waren er toen dit ge
vraagd werd. En toen heeft de B.B.
C. het interview niet uitgezonden.
Het is pas vele maanden later ver
toond, toen de bezwaren van de
Britse regering waren vervallen
door de wijziging in de politieke
toestand, namelijk toen De Gaulle
de toetreding van Engeland tot de
E.E.G. onmogelijk had maakt
Wij zouden het heel normaal ge
vonden hebben, als de K.R.O. ook
rustig had overlegd met onze re
gering, wanneer het haar het best
gelegen kwam dit gesprek op de
beeldbuis te brengen. Dan zou mi
nister Luns ongetwijfeld hebben
meegedeeld: „Na het bezoek van
president de Gaulle", of „Wachten
tot de politieke toestand dit toe
laat". Dat is geen aantasting van
de persvrijheid, maar normaal ge
zond verstand en nationaal belang.
Nu zijn de heren elkaar in de ha
ren gevlogen met onfaire beschul
digingen en een tikkeltje haarklo
verij. De voorzitter van de K.R.O.
stelde, dat onze regering de zender
had kunnen uitdraaien of straf
maatregelen tegen de medewerkers
aan het programma had kunnen ne
men, maar niemand weet zeker of
de uitzending werkelijk zou zijn
belemmerd en Den Haag tot een
dergelijke ingrijpende maatregel
had durven besluiten. Zo lang de
K.R.O niet durfde doorzetten en
wel een machteloze vuist balde,
maar er niet mee durfde slaan en
op de loop ging (hetgeen de oor
zaak werd dat er juist een techni
sche storing van lange duur op
trad!) zo lang hebben wij nog geen
enkele zekerheid dat- sér gebeurd
zou zijn wat mr. H. W. van Doorn
vreesde.
En weer is er een rel ontstaan
om iets dat helemaal niet gebeurd
is Want er kwam geen uitzen
ding van het interview en er kwam
dus ook geen overheids ingrijpen.
En in feite is dus ook de persvrij
heid niet aangetast.
En die persvrijheid is ook niet
ongelimiteerd. We hebben te ma
ken met een grondwet die is ge
maakt vóór radio en de i tolevisie
zijn uitgevonden en we noemen die
beide media soms wel pers, omdat
ze iets mpt de publiciteit te maken
hebben, maar met de pers is een
drukpers bedoeld en als de wetge
ver van toen had geweten wat de
televisie kan bereiken en in bewe
ging zetten, gelijk ons gebleken is
tijdens de actie voor „Het Dorp",
zou er in onze grondwet misschien
heel duidelijk onderscheid zijn ge
maakt.
Bovendien staat er in de grond
wet, artikel 7, een .zinnetje bij: be
houdens ieders verantwoordelijk
heid voor de wet. Dat wil dus zeg
gen, dat we niet ongelimiteerd alles
mogen openbaren en publiceren.
We hebben wel degelijk rekening
te houden met het landsbelang en
de overige wetten. En daarbij zijn
er ook, die de medewerking ver
bieden aan hoogverraad, het ver
bergen van staatsgevaarlijke sujet
ten (hetgeen de B.B.C. juridisch
deed door de verblijfplaats van de
geïnterviewde geheim te houden)
en het openbaar maken van oprui
ende taal, subs, het toelaten van
propaganda voor illegale en onwet
tige praktijken.
Onze regering zou zich derhalve
op het standpunt kunnen stellen,
dat de persvrijheid in ons land is
gewaarborgd, gezien ook de rustig
afgedrukte volledige teksten van
Bidaults woorden in de dagbladen,
maar dat voor klank- en beeldra-
Rechercheurs hebben te Rotterdam
in de Waalhaven 'n geldtas gevon
den, die 't eigendom was van mevr.
B. van der Hoff, samen met
haar zoontje slachtoffer van de
dubbele moord in Zuidwijk. In de
portefeuille werd onder meer een
rekening aangetroffen op de naam
van het slachtoffer en gedateerd
op 8 februari 1963, de dag voor de
moord. „Het betalen van deze re
kening was de laatste koopmans
daad van het slachtoffer", aldus de
hoofdinspect. J. van der Weijden.
dio geen leiders en propagandisten
van illegale terreurorganisaties, die
aanslagen op bevriende staatshoof
den beramen kunnen worden ge
duld.
Was in Engeland de regering het
(heimelijk) eens met de uitzending,
omdat zij een appeltje te schillen
had met president De Gaulle, hier
in ons land lag de zaak juist anders,
omdat de regering met de Franse
president tot een politiek gesprek
moest komen.
En iedereen weet, dat radio en
televisie hier een andere plaats in
nemen dan de pers, omdat slechts
concessiehouders (die het vertrou
wen genieten) mogen gebruik ma
ken van de meningsuiting via de
ether. De communisten willen we
niet op het scherm zien of door on
ze luidsprekers horen. Er zijn dus
wel degelijk andere maatstaven ge
steld dan voor de drukpers. Er mo
gen zelfs (nog) geen advertenties
worden geplaatst in de program
ma's. Waarom dan wel een oproer
ling met goedkeuring van moord
aanslagen? Waarom juist de O.A.
S.?
De soep hoeft nooit zo heet wor
den gegeten als ze wordt opge
diend. Tot de K.R.O. zouden we
willen zeggen: overleg tevoren
wanneer de heren de soep op tafel
wensen. Dan behoeft niemand meer
de mond te verbranden.
Somaliland heeft thans formeel
de diplomatieke betrekkingen met
Groot-Brittannië verbroken. Deze
maatregel is een protest tegen het
besluit van de Britse regering, het
het Noordelijk deel van Kenia niet
onmiddellijk aan Somaliland te
overhandigen. De bewoners van
Noord-Kenia zijn verwant aan de
bevolking van Somaliland. Na lang
durige besprekingen heeft Londen
besloten het gebied tot een afzon
derlijk district te maken. Beslis
singen kunnen dan worden geno
men als Kenia onafhankelijk wordt.
de gemeenten werkzaam is geweest
verklaarde, dat zijn hart bijzonder
uitgaat naar de gemeente-admini
stratie, met name naar de functie
van gemeente-secretaris, omdat hij
in deze positie meent, veel voor de
gemeente te kunnen doen. Vooral
het sociale aspect, dat naar voren
treedt in een nauw contact met de
bevolking en in het in aanraking
komen met concrete situaties,
trekt hem speciaal. Hij zei dan ook
deze functie met inzet van al zijn
krachten ter hand te zullen nemen.
Hij verklaarde dit werk met des te
meer plezier te beginnen daar het
Waalwijk betreft, waarin hij een
sterk dynamische gemeente ziet
met een spectaculaire vooruitgang.
Hij meende dat deze vooruitgang
voor een groot deel het gevolg was
van de bijzondere activiteit van 't
gemeentebestuur.
De heer Hagemans zei reeds van
verschillende zijden te hebben mo
gen vernemen dat de gemeente
secretarie op een zeer hoog peil
staat en dat de verhouding tussen
het gemeentebestuur en het ge-
meentepersoneel, en het gemeente-
personeel onderling bijzonder goed
te noemen is. Hij meende dat al
deze gunstige factoren reden ge
noeg waren zijn functie als ge
meente-secretaris met groot en
thousiasme te aanvaarden.
Ook mevrouw Hagemans, af
komstig uit Oudenbosch, toonde
zich bijzonder enthousiast over de
aanstelling van haar echtgenoot.
De heer Hagemans, die door bur
gemeester Teijssen persoonlijk, di
rect na de raadsvergadering tele
fonisch op de hoogte werd gebracht
van zijn benoeming, mocht maan
dagavond al grote belangstelling
ondervinden van collegae, vrien
den en familie. Ook de commissaris
van de Koningin, mr. Kortmann,
gaf maandagavond van zijn belan-
stelling blijk. De^chef van het ka
binet, de heer Kieboom, en ver
schillende collegae van mr. Hage
mans brachten hem maandagavond
nog een bezoek. De heer Hagemans
zei het bijzonder op prijs te heb
ben gesteld nog even telefonisch
contact te mogen hebben met het
gemeentebestuur van Waalwijk.
Maandagavond heeft de gemeenteraad van Waalwijk zich met een
overgrote meerderheid van stemmen uitgesproken voor de benoeming
van Mr. F. Th. M. Hagemans tot gemeente-secretaris van de gemeente
Waalwijk.
Mr. Hagemans werd op 1 februari 1918 in 's-Hertogenbosch geboren,
waar hij momenteel nog werkzaam is als administrateur op de Pro
vinciale Griffie en tevens als waarnemend chef van het kabinet van
de Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant.
strateur. Ondanks druk bezette
werktijden wist de heer Hagemans
in 1939 het diploma gemeente-ad
ministratie te behalen en in 1942
het diploma gemeente-financiën.
f Alvorens in 1953 zijn doctoraal ex
amen Nederlands Recht, publiek
rechterlijke richting af te leg
gen, behaalde hij nog de akte M.O.
Staatsinrichting.
De heer Hagemans, die ons mee
deelde dat de functie van gemeen
tesecretaris hem bijzonder ambi
eert, vertelde, dat hij voor zijn sol
licitatie al enkele malen in Waal
wijk was geweest. Hij zei zich bij
zonder tot Waalwijk aangetrokken
te voelen door de allure van Waal
wijk en vooral door het gunstige
woonklimaat en de prima onder
wij svoorzieningen.
De heer Hagemans, die langdurig
en met veel plezier bij verschillen-
MR. F. HAGEMANS,
gemeente-secretaris van Waalwijk.
Met grote meerderheid van stem
men is de heer Hagemans benoemd.
Van de 17 uitgebrachte stemmen
kwamen er 16 toe aan mr. Hage
mans, die als eerste op de voor
dracht van het college van B. en
W. voorkwam. Eén stem werd uit
gebracht op de heer P. A. van
Leest, secretaris van de gemeente
Steenbergen.
Nadat bekend was geworden
dat op mr. Hagemans zestien
stemmen waren uitgebracht, fe
liciteerde voorzitter Teijssen de
gemeenteraad met deze gelukkige
keuze. Hij zei tevens de overtuiging
te hebben, dat de raad een juiste
beslissing had genomen. Ook het
gemeentepersoneel wenste hij met
de keuze veel geluk. De datum van
ingang zal in overleg met het col
lege van B. en W. en met mr. Ha
gemans worden vastgesteld. Aan
genomen mag worden dat de be
noeming begin of medio juni zal
ingaan. Mr. Hagemans volgt dan in
deze functie de heer N. Vlaar op,
die met ingang van 1 januari 1963
werd benoemd tot burgemeester
van Didam, na tien jaar als ge
meentesecretaris hier werkzaam te
zijn geweest. Mr. Hagemans zal
na het vrijkomen van de woning
aan de Burgemeester Moonenlaan
13 hier zijn intrek nemen.
Mr. Hagemans volgde op het St.
Janslyceum in Den Bosch, zijn
middelbare opleiding waar hij in
1936 zijn einddiploma gymnasium
A behaalde. Hierna kwam hij in
het zelfde jaar nog als volontair in
dienst op de gemeente-secretarie
in Empel. Van 1937 tot 1940 was
de heer Hagemans werkzaam op de
secretarie van de gemeente Nuland.
Als eerste ambtenaar werd hij
daarna aangesteld op de gemeente
secretarie van Nuenen. Van 1942
tot 1947 was mr. Hagemans chef
van de afdeling financiën in Ouden
bosch, waar burgemeester Teijssen
toen burgemeester was. In 1947
vertrok mr. Hagemans naar Box
tel waar hij werd aangesteld als
chef Algemene Zaken. Tot slot
kwam hij in 1957 in provinciale
dienst als referendaris, tevens
plaatsvervangend chef van het ka
binet van de Commissaris van de
Koningin in Noord-Brabant. Met
ingang van 1 januari 1962 werd mr.
Hagemans bevorderd tot admini-
Na de algemene inlei
ding van de vorige keer,
gaan we nu iets zeggen
over hóe men in de loop
van de tijden over de arbeid
heeft gedacht. Ofschoon
naar voren leven, naar de
toekomst leven alleen maar
interessant is, kunnen we er
niet buiten om even de ge
schiedenis erbij te halen.
Als je iets van de arbeid
weet in-de-geschiedenis,
dan kun je de arbeid van
tegenwoordig ook beter be
grijpen. Het zou dwaas zijn
om te zeggen wat koop ik
daar nou voor? Wat interes
seert het mij wat men vroe
ger over arbeid dacht?
Als je geschiedenis waar
deloos vindt, dan leef je
nooit gerust. Dan wordt je
afgeschrikt door elke veran
dering. Immers, geschiede
nis laat zien dat er steeds
verandering is geweest, dat
veranderen normaal is. Van
daar, hoe men in de loop
van de tijden gedacht heeft
over arbeid?
Stel je voor dat iemand
tegen ons zou zeggen ik
zet voor jou op de bank
een postje van honderd
duizend miljard guldenDat
is voor jou en je gezin. Ik
bepaal daarbij dat noch jij,
noch een van je kinderen
ooit nog zullen werken. Dus
nooit meer een functie in de
productie van stoffelijke
goederen, geen functie in
de ambtelijke wereld, niet
in het onderivijs, niet in de
artistieke sector en ook geen
beroepssport.
Degenen die zo'n aanbod
zouden aanvaarden, kregen
er spoedig de grootste spijt
van. Waarom?
Wij zijn tegenwoordig
gaan zien dat arbeid, in
welke vorm dan ook (en er
komen zelfs telkens nieuwe
vormen bij), echt bij de
mens hoort't Is 'n integre
rend, een echt noodzakelijk
deel voor een zinvol men
selijk bestaan. Wij kunnen
de arbeid (nog) niet mis
sen, ongeveer zoals onze
longen geen zuurstof kun
nen missen. Later daarover
meer.
En ook op de vraag of
ongeneeslijk zieken en oude
van dagen, die toch ook niet
werken, dan niet zinvol le
ven, daar komen we later
op terug. (Natuurlijk leven
zij ook zinvol).
mysterieus geheel. In let
terlijke zin mysterieus, di
rect verbonden met de sfe
ren van godheden en godes
sen. Als je zo'n opvatting
hebt over 't wereldbeeld,
dan volgt er ook uithand
jes af. Raak de dingen waar
de godheid tussen zit en in
zit, niet aan. Afblijven. De
natuur en alles wat je ziet is
heilig.
Deze mensen met zo'n
taboe-opvattingen, hadden
zich onder de vele goden
een god gedacht - He-
Als er toch gewerkt moést
worden - omdat een sa
menleving dat eenmaal eist
- dan was dat goed voor
on-vrijen, voor slaven. De
vrije man werkte niet.
Eeuwen later gaat men
weer anders denken. (Maar
in ieder gevalniet wer
ken). Men zei je hebt een
ziel en een lichaam. Waar
toe dient dat? Het antwoord
was het lichaam is gege
ven als een soort straf. De
phaistos met name. Hij was godheid heeft ons te pak-
de god van het vuur. In ^en- Ik (dat is alleen mijn
het godenverblijf stond hij Zi'e'> mVn geest!) ben voor
Als wij nu dus stellen
door te werken - leef je;
door te werken, maak je
jezelf, moeten we er aan
toevoegen, dat ze daar
vroeger anders over dach
ten.
Aristoteles, 'n zeer grote
geleerde in Griekenland van
ongeveer tweeduizend jaar
geleden, beweerde aldus:
de welgeboren mens ken
merkt zich door verachting
van de arbeid.
Of deze heer nu de me
ning van het volk verkon
digde, ik bedoel, of men al
gemeen zo dacht, is natuur
lijk moeilijk te achterhalen.
Wat was toén een algemene
mening?
Men vraagt zich af als
mens van önze tijdhoe
kwamen ze nou in 's hemels
naam aan zo'n opvatting.
Hoe kan dat nou werken
is verachtelijk?
Inderdaad kwamen ze "in
de naam van de hemel" aan
in zijn smidse.
Ilephaistos was een gete
kende men stelde hem
voor als een hinkelepink.
Hij ging om met materiaal,
met stof. Daarom was hij
zo maar een rare god hij
was een verminkte. Men be
doelde te zeggen iemand
die zich met aardse dingen
bemoeit, gaat scheef, zelfs
al is hij een god.
Wel kon men een goed
woord over hebben voor de
genen, die in de krijgsdienst
waren. Dat was (zeiden ze
toen al) geen werken. En -
een zeer nuchtere uitzon
dering - vormden de boe
renDaar kende men toen
de slogan voor eerst leven
en dan pas filosoferen. De
landbouw werd gewaar
deerd, waarschijnlijk omdat
men landbouw-beoefening
zag, als de god van de
landbouw voorzichtig mee
helpen. Alle ander werk
straf gekerkerd in een li
chaam. Als ik (ziel, geest)
volwaardig wil zijn, dan
moet ik van dat lichaam af
zien te komen. Dat gaat in
derdaad moeilijk, doch dan
moet ik maar proberen er
'niet aan te denken. Instru
menten - gereedschappen,
als het ware verlengstukken
van mijn handen, dat alles
is waardeloosImmers, sa
men met mijn lichaam, ligt
dat allemaal in het materiële
vlak.
Lichamelijk werk is min
derwaardig.
Als t dan al moét ge
beuren, dan gebeurt het dus
door ménsen die minder zijn
dan ik.
Een volgende keer zullen
we zien hoe wij t.w. die op
vatting om geest en stof,
ziel en lichaam te splitsen,
verlaten hebben. Wat de
kerk daar vroeger over ge
dacht heeft en nu denkt. En
hoe wij allen - met ere -
was taboe. Hij die er zich
die mening. Zo meende men toch mee inliet was geen in het arbeidsbestel zijn op
althans. De natuurkrachten volwaardig mens. Hij had genomen.
immers geen tijd voor echt
menselijke (geestelijke) din
gen, als dichten, zingen,
filosoferen én sport.
- het uitspansel - de
sterrenwereld, kortom heel
de wereld was in de echte
zin van het woord
een
M. Janssen,
Bedrijfsaalmoezenier
Markt 8.