wAAlwijkse en UnqstRAAtse couradt,
100 JAREN RODE KRUIS
ZEEUWSE
OESTERTEELT
IS VERLOREN
Gemeenteraad Waalwijk
Straatnaamgeving in
staatsliedenbuurt stuitte op tal van bezwaren
IM
Ogen vragen brillen
van STASSAR
MAANDAG 1 APRIL 1963
85e JAARGANG No.26
Uitgever
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069è87
Dit blad verschijnt 2 x per week
Waal wij ksche Stoomdrukker jj
Abonnement
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdenstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres: „ECHO"
Slechte zakenman werd wereldberoemd als mensenvriend
Dat de Zwitser Henry Dunant de man is geweest, die de stoot
gaf tot de oprichting van het Internationale Rode Kruis, weet elk
schoolkind.
Een merkwaardige omstandigheid is, dat Dunants zakelijke pro
blemen hem leidden naar het slagveld van Solferingwaar de ge
dachte aan een internationale hulporganisatie bij hem wortel
schoot.
•I
llil
alleen een internationale overeen
komst de mogelijkheid zou scheppen
van een voldoende verzorging van
oorlogsslachtoffers. En dat visioen
had hem zo te pakken, dat, toen de
volhardende man eindelijk bij de kei
zer werd toegelaten, hij zijn zaken-
problemen vergat en alleen over deze
kwestie sprak. Dunant schreef zijn
boek "Herinneringen aan Solferino",
dat de wereld schokte en inderdaad
de stoot gaf tot oprichting van een
internationale organisatie.
Dat liep niet allemaal van een
leien dakje en vele weerstanden
moesten ivorden overwonnen. Maar
toen Napoleon III opnieuw ten oor
log trok (de Frans-Duitse oorlog van
1870), werd de Rode Kruisconventie
waaronder de medische helpers be
scherming genoten en hulp werd ver
leend aan gewonden van alle partijen
zonder onderscheid, in praktijk ge
bracht
Failliet
Dunant werd inmiddels op onaan
gename wijze herinnerd aan het feit,
dat hij zijn zaken had verwaarloosd.
Een proces eindigde met zijn failliet
verklaring. In Genève, in Zwitser
land was zijn naam voortaan gete
kend met een zwarte kool.
Uiteindelijk belandde hij door de
zorg van vrienden in een tehuis voor
bejaarden in Heiden-Appenzell en
daar sleet hij zijn laatste levensdagen
in armoede. Toen, plotseling, werd
men er zich van bewust, dat het déze
man was geweest, die tot dit prach
tige werk de stoot had gegeven, en
keerde het getij. De vergeten ge
stichtsbewoner werd nu overladen
met eerbewijzen. De kroon op zijn
werk was, dat hem in 1901 de No
belprijs voor de Vrede werd uitge
reikt.
Langzamerhand veranderde de
doelstelling van het Rode Kruis. Het
was, ook op het slagveld, nog altijd
het symbool van menslievendheid.
Maar de medische verzorging van de
soldaten werd al meer de zorg van de
legerleiding, de hulp van vrijwilligers
werd overbodig. Zo werd het Rode
Kruis steeds meer een ramporganisa
tie, die gereed stond om hulp te bie
den bij aardbevingen, overstromingen
en andere catastrofale gebeurtenis
sen.
Als zodanig viert het Rode Kruis
dit jaar zijn eeuwfeest in een wereld,
waarin het zodanig vaste voet heeft
gekregen, dat het daaruit niet meer
is weg te denken.
tVCpBKii f1 tj -ïl i l*i l-15 ijLttL. I L&L
'.Al Wgi
i I i -w: UHNRifll
De Zeeuwse oesterteelt is verloren.
Dit deelden woensdagmiddag de mi
nisters Marijnen (Landbouw) en
Korthals (Verkeer en Waterstaat) in
de Tweede Kamer mee. Alles is be
keken. De rapporten der deskundi
gen achtten verplaatsing naar de
Grevelingen niet mogelijk daar zal
geen voldoende goed water zijn na
de afsluiting van het Brouwerse Gat.
Ook is een nieuwe kweektechniek
bestudeerd, maar nog onvoldoende
doordacht bevonden. Zo spoedig mo
gelijk zullen de kwekers schadever
goedingen worden upitgekeerd.
Er komt dienaangaande een wets
ontwerp; in afwachting daarvan zul
len voorschotten worden gegeven.
Naar Staatssecretaris Roolvink mee
deelde, zal voor de gedupeerde arbei
ders aanpassing van de sociale voor
zieningen plaats hebben. Er waren
moties voor voldoende schadeloos
stellingen en voor het niet zonder
meer opgeven van de proef in het
Veerse Gat.
Hospitaalschip "Henry Dunant"
met een aantal zieken aan boord, op weg naar
ander oorden.
Toch zijn er nog kwekers, die de
proef elders willen voortzetten.
Dunant, een Zwitsers zakenman,
heeft de drang tot helpen, voort
spruitend uit zijn diepe geloofsover
tuiging, reeds jong gevoeld en in da
den omgezet. Zowel de beoefening
van de barmhartigheid als de studie
van de bijbel heeft hij, door het stich
ten van verenigingen daartoe, aange
moedigd. Maar hij was daarnaast een
zakenman met fantasie. Hij zag de
grote mogelijkheden in het door
Frankrijk bezette Noord-Afrika en
stichtte daar een naamloze vennoot
schap, met het kapitaal van mensen,
die vertrouwen in hem hadden, maar
weinig van zijn zakenmanskwalitei
ten af wisten.
Dunant had voor de exploitatie
van zijn maalderijen in Djélima de
medewerking van de Franse regering
nodig; de ambtelijke molens maalden
echter veel en veel langzamer dan de
zijne. Impulsief man als hij was, be
sloot hij naar Parijs te gaan om schot
achter de zaak te zetten en zijn be
klag over de ambtelijke tegenwerking
te doen bij niemand minder dan Kei
zer Napoleon III.
De keizer had echter wel wat an
ders aan zijn hoofd dan de molens
van meneer Dunant. Hij voerde oor
log tegen Oostenrijk en vertoefde er
gens in Lombardije. De voortvarende
Dunant besloot de keizer te volgen,
haalde hem in bij Magenta, waar hij
juist de Oostenrijkers had verslagen,
en volgde hem naar Solferino, waar
een tweede en beslissende slag plaats
had. De Oostenrijkers trokken terug.
Deze slag bij Solferino was een
ware mensenslachting. De generaals
van beide kanten lieten hun kanon-
nenvlees oprukken en toen de slag
was afgelopen, waren de heuvels bij
Solferino bedekt met de lichamen van
meer dan veertigduizend dode en ge
wonde Fransen en Oostenrijkers.
's Nachts na de slag dwaalde Du-
Nu inenting jonge
honden
Nu de massale inentingen van hon
den tegen hondsdolheid zijn beëin
digd, zal met de vaccinatie van jonge
honden worden begonnen. Vele die
ren, die, wegens hun leeftijd, niet
voor inenting in aanmerking zijn ge
komen, zijn thans wel aan vaccinatie
toe. Zij mogen nog tot de leeftijd
van zes maanden on-ingeënt op straat
komen.
Het rijk draagt bij in het honora
rium voor de dierenartsen en stelt de
entstof gratis ter beschikking. De
eigenaar van de hond zal slechts een
bedrag van 2 aan leges voor het
entbewijs behoeven te betalen als hij
het spreekuur bezoekt. Eigenaars die
de enting thuis willen laten verrichten
zullen boven de f 2 aan leges een
normaal visite-tarief moeten betalen.
In Noord-Brabant zal men omstreeks
24 april met de entcampagne begin
nen.
nant over het slagveld en zijn ge
dachten aan zijn zakelijke problemen
maakten spoedig plaats voor ontzet
ting om het ontzaglijke leed, dat hij
aanschouwde. De Franse geneeskun
dige dienst was slecht geoutilleerd,
had mensen en materieel tekort. Om
de Oostenrijkers bekommerde zich
niemand. Hun leger was afgetrokken
en de gewonden bleef niets anders
over dan te liggen sterven.
Allen zonder
onderscheid
Maar voor Dunant waren het alle
maal mensen, Oostenrijkers en Fran
sen. Hij alarmeerde de bevolking van
Castiglione, liet de gewonden naar
een inderhaast ontruimde kerk bren
gen en zette de dokters aan het werk.
De krijgegevangen Oostenrijke mili
taire artsen konden hier hun werk
doen, maar het was voor hen zowel
als voor hun Franse collega's een
moeilijke stap elkaar niet langer als
vijanden te beschouwen en medische
hulp te verlenen aan vriend en vijand
zonder onderscheid. Maar hier werd
de Rode-Kruisgedachte voor het eerst
tot daad.
Dunant zag als in een visioen, dat
COLLEGE VAN B en W VOORSTEL TERUG EN OM OPNIEUW
AANDACHT TE GEVEN AAN BENAMING VAN STRATEN
Langdurig en uitgebreid heeft de gemeenteraad van Waalwijk zich j.l.
donderdagavond bezig gehouden met de vaststelling van de 40 straat
namen in het uitbreidingsplan Laageinde, de zogenaamde staatslieden
buurt. Verschillende raadsleden konden zich niet accoord verklaren
met de keuze van het college van B. en W., omdat zij meenden, dat
teveel namen van deze staatslieden bij de bevolking als onbekend zou
den voorkomen en daardoor onpractisch waren
Na een langdurige discussie waarbij van verschillende zijden uit de
raad voorstellen en suggesties gedaan werden, besloot voorzitter Teijs-
sen, op aandringen van de heer van Eijl (K.U.), om het voorstel in
stemming te brengen, zodat het college, wanneer het voorstel zou
worden afgewezen, zich opnieuw zou kunnen beraden over een betere
benaming van verschillende straten. Het resultaat was dat een grote
meerderheid van de raad voor de suggestie van de heer van Eijl stem
de, zodat het gedane voorstel van het college van B. en Wniet langer
meer aan de orde was.
NAMEN ZIJN TE ONBEKEND
De heer van Eijl opende de dis
cussie do(>r te stellen dat door hem
Een van de belangrijkste taken die het Rode Kruis behartigt, is hulp verlenen aan men
sen die in nood verkeren. De Bloedtransfusie Dienst speelt hierbij een grote rol. Per
jaar geven duizenden een gedeelte van hun bloed weg om hier andere wensenlevens
mee te redden.
het voorstel met de 41 staatslieden
namen (inclusief de benaming Euro
paplein) met enige zorg was bekeken.
Hij zei de kwestie van straataandui
dingen uitermate belangrijk te vin
den. De heer van Eijl merkte onder
meer op, dat ,hij in Waalwijk een
zeker gemis moest constateren aan
een ordelijke straataanduiding. Het
kardinale bezwaar van de heer van
Eijl was evenwel, dat van de 41
staatsliedennamen die het college van
B. en W. hadden voorgesteld, om als
straatnaam te fungeren, de meeste
namen de bevolking van Waalwijk
totaal niets zouden zeggen. Hij bena
drukte, dat zowel op de lagere school
als op de middelbare school bij de
leerlingen de meeste namen van
staatslieden, zoals die op de lijst van
het college van B. en W. stonden
vermeld, als onbekend voorkwamen.
Hij stelde het college dan ook voor,
om een gedeelte van deze namen te
schrappen en te vervangen door na
men van staatslieden die bij de jeugd
en bij de gehele bevolking beter in het
oor zouden liggen. De heer van Eijl
suggereerde op de eerste plaats om
de straten gelegen in de onmiddellij
ke omgeving van Europa-plein te
noemen naar personen die grote ver
diensten hadden op het gebied van
de Europese geschiedenis. Wat be
treft de naamgeving van de andere
straten, deed hij het college van B.
en W. het voorstel aan de hand bij
een drietal hoofden van scholen te
raden te gaan, die dan een lijst van
namen zouden kunnen opstellen, die
de Waalwijkse bevolking beter zou
den voldoen.
Ook de heer Smits (K.U.) zei grote
bezwaren te hebben tegen deze straat
namen. Hij stelde voor om de titels
voor de namen van de personen te la
ten wegvallen.
Wat betreft de eerste opmerking
van de heer van Eijl als zouden som
mige straten - afgegaan op de naam
- niet goed gegroepeerd zijn, merkte
voorzitter Teijssen op, dat de ver
schillende burgemeesterstraten gele
gen zijn in dat gedeelte van Waalwijk,
waar de betreffende personen hun
ambt als burgemeester hebben uitge
oefend. Wat betreft de straatnaam
geving in het plan Laageinde, zei de
heer Teijssen dat het college van B.
en W. op het standpunt stond, dat
voortgegaan diende te worden in de
lijn die reeds eerder was getrokken
en wel om de straten gelegen tussen
de Thorbeckelaan en de Groen van
Prinstererlaan te noemen naar Ne
derlandse Staatslieden. Hij noemde
de titels voor de namen noodzakelijk,
om geen verwarring te scheppen met
andere personen met gelijkluidende
naam.
De heer Teijssen voegde hier aan
toe dat het college wel voornemens
was om behalve de straatnaam ook
de jaartallen te vermelden en een
korte beschrijving van de persoon,
zoals dat ook in andere steden wel
gebeurt.
OP VERKEERDE WEG
De heer van Eijl noemde in tweede
instantie verschillende straatnamen
niet praktisch gekozen. Hij meende
dat er staatslieden in overvloed wa
ren, waarvan de naam beter bij de
bevolking in het gehoor zou liggen.
Hij voegde hier tevens aan toe niet
erg happig te zijn op de vermelding
van de titels.
Voorzitter Teijssen stelde voor, om
alvorens een beslissing te nemen aan
gaande dit voorstel, eerst de andere
leden van de raad aan het woord te
laten om ook van hen te vernemen
hoe zij over de verschillende bena
mingen dachten.
De heer Duijvelaar (werknemers)
zei de benamingen niet zo zwaar op
te nemen als de heer van Eijl, maar
ondanks dat, meende hij te moeten
zeggen, dat ook hij liever had gezien
dat de namen van die staatslieden
waren gekozen, die een grotere be
kendheid genoten.
De heer Dercksen (Prot. Chr. groe
pering), zei het in geen geval met de
heer van Eijl eens te zijn. Hij meende
dat het college zich op de verkeerde
weg zou begeven, wanneer zij bij ver
schillende schoolhoofden te raden
zouden gaan.
De, heer van Engelen (K.U.) zei
een geheel andere mening toegedaan
te zijn. Hij vond het totaal niet ver
keerd om links en rechts eens te in
formeren. Hij stelde namens het
grootste deel van zijn fractie voor, om
- zoals de heer van Eijl reeds eer
der had gesuggereerd - het voorstel
in te trekken. Ook de heer van En
gelen zeide een tegenstander te zijn
van het gebruik van de titels. Hij
noemde het een redelijk voorstel om
de straten rond het Europaplein, te
noemen naar die personen die met de
Europese zaak te maken hebben ge
had.
De heer Brouwer liet weer een ge
heel ander geluid horen. Hij stelde
dat juist omdat de overgrote meer
derheid van de Waalwijkse bevolking
niet op de hoogte is met 't doen en
laten van verschillende grote staats
lieden, juist naar hen de verschil
lende straten genoemd dienden te
worden.
De heer Kemperman (P.v.d.A.)
stemde volledig in met het voorstel
zoals dat door het college van B. en
W. was gedaan.
„Ik heb me nooit zo verdiept in dé
straatnamen", aldus de heer van Se-
ters (werknemers), maar hij meende
te moeten stellen, dat met een kleine
toelichting op het straatnaambord,
de naam van de betreffende persoon
zeker tot zijn recht zou komen.
Wethouder van Heeswijk bracht
nog eens duidelijk naar ^oren, dat
men juist die personen had gekozen,
die rond 1813 hebben geleefd.
Wethouder van Laak was van me
ning, - uit in antwoord op hei be
zwaar van verschillende raadslèden
- dat de personen die zich een ti
tel hadden weten te verwerven ook
recht hadden dat deze titel voor hun
naam zou worden gebezigd.
Voorzitter Teijssen besloot tot slot
het volle pond te geven aan een de
mocratisch besteldoor de suggestie
van de heer van Eijl - het voorstel
door het college van B. en W. weer
te laten intrekken - in stemming te
brengen. Het resultaat was dat de
grote meerderheid van de aanwezige
raadsleden voor het voorstel van de
heer van Eijl stemde.
Voorzitter Teijssen benadrukte nog
dat het nu niet in de bedoeling lag
om het voorstel in de ijskast te laten
verdwijnen. Hij zei toe, dat het col
lege de volle aandacht aan het voor
stel zou geven, hetgeen, zo de heer
Teijssen benadrukte, niet impliceert
dat het college met een geheel nieuw
voorstel zal komen.
TWEE STEMMINGEN
Niet zo langdurig maar zeker zo in
gewikkeld was de discussie die er
ontstond over de straatnaamgeving
van enkele straten gelegen in het in
dustrieterrein „Zanddonk". Het
kwam zelfs zover dat de heer van
Seters meende zich van stemming te
moeten onthouden, omdat hij, zo hij
opmerkte, zelf niet meer wist hoe de
zaken in elkaar zaten en wat er eigen
lijk werd bedoeld.
In totaal waren er twee stemmin
gen nodig om het straatnamen-voor
stel waarin een vijftal nieuwe straten
in het industrieterrein Zanddonk ge
noemd worden naar natuurkundigen,
die door hun onderzoekingen en uit
vinden van groot belang zijn geweest
voor de industrie, aanvaardbaar te
maken. Het eerste voorstel van de
heer van Heesbeen (K.U.) om de in
het verlengde van de Tuinstraat ge
legen prof. Lorentzsweg eveneens
Tuinstraat te noemen, werd met 10
tegen 6 en 1 onthouding verworpen,
men. Naast een 2-tal verbeteringen in
om althans een gedeelte van de prof.
Lorentzsweg naar de Tuinstraat te
noemen, om zo straks verwarring te
voorkomen en omdat dit de meest lo
gische oplossing was, werd met 15
tegen 11 en 1 onthouding aangeno-
Naast een tweetal verbeteringen in
de schrijfwijze van de straatnamen,
die op voorstel van de heer van Eijl
werden aangebracht, onderging het
voorstel geen enkele verandering en
kon het door de raad worden geac
cepteerd.
De tcho van het Zuióen
I
-mwTwi'Viv.viT Ij IMI11 fnli'lM IITHMMÏÏ10 nnnTïïÏÏÏÏlll
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
