Gemeenteraad Vlijmen Smidje Verholen en de rare alchimist M Vliedberg Economisch klimaat in Nederland is veranderd OP HET SPOOR VAN K.K. Scholen-tekort op de meer dan hopeloos Voorwaardelijk arbeidsverbod voor 14-jarige jongens Overige punten 2 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 10 JUNI 1963 2 Rijksgoedkeuring van 12-kiassige r. k. school een dezer weken verwacht Urgentie Provinciaal nieuws Hopeloze situatie Twee raadsleden niet accoord De gemeenteraad van Vlijmen heeft zich donderdagavond tijdens de vergadering niet zo voorzichtig over de scholen-noodsituatie op de Vliedberg willen uitdrukken, dan b. en w. het in het pre-advies hebben gedaan, waarin wordt gezegd, dat het college niet verheelt dat de gang van zaken ten aanzien van de scholenbouw hoogst on bevredigend moet worden genoemd tot schade van het onderwijs. Mevrouw Martens liet het, zoals zij het zelf uitdrukte, aan anderen over om hun gal uit te spuwen over deze meer dan ellendige toe stand, nadat zij zelf eerst had betoogd dat er op de Vliedberg van een noodsituatie sprake is. Zij noemde de negen aangevraagde nood- lokalen aan de krappe kant, waarbij de klap op de vuurpijl wordt gegeven, nu door het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen maar vier noodlokalen zijn toegewezen. Er was een lichtpunt tijdens dit vaak fel debat, namelijk dat voor zitter Schweitzer kon meedelen dat hij goede hoop had dat binnen enkele weken rijksgoedkeuring zal afkomen voor de bouw van een 12-klassige school. - ui j-''n'v'*'rtWKiFBKfc In 1961 werd door het ministerie van O. K. en W. reeds een urgentie verklaring afgegeven voor de bouw van een 12-klassige school voor ge woon lager onderwijs op de Vlied berg. Het bouwplan van deze school werd vervolgens op 6 april door ge noemd ministerie goedgekeurd. Evenwel kan niet met de bouw wor den begonnen voor dat 't ministerie van Volkshuisvesting en Bouwnij verheid de zogenaamde Rijksgoed keuring heeft afgegeven. Doordat deze goedkeuring nog steeds niet is verleend, zal op 1 september a.s. de dringend noodzakelijke schoolruim te met beschikbaar zijn. In het pre-advies dienaangaande wordt bovendien opgemerkt, dat, wanneer de Rijksgoedkeuring niet op zeer korte termijn zal worden verleend, ook op 1 september 1964 de 12-klassige school niet beschik baar zal zijn. Inmiddels is bij schrijven van 27 maart 1963 aan het ministerie van O. K. en W. een urgentieverklaring aangevraagd voor de bouw van 9 noodlokalen, waarvan er vier zou den zijn bestemd voor het r.k. ge woon lager onderwijs op de Vlied berg, 2 voor het r.k. uitgebreid la ger onderwijs eveneens op de Vlied berg en 3 voor het Prot. Chr. ge woon lager onderwijs. Tot op heden zijn slechts 4 nood lokalen voor het r.k. gewoon lager onderwijs toegewezen, met als ge lopen tot 500, afgezien van de uit breidingen die in petto zijn. Op de r.k. lagere school zitten nu in twee noodlokalen 65 en 68 kinderen, ter wijl in ieder lokaal twee onderwijs krachten staan. Het komende leer jaar zal deze situatie nog doen ver ergeren, doordat al meer dan 70 leerlingen zijn aangemeld. De heer Leermakers vroeg zich bovendien af, tot wiens competentie het eigen lijk behoorde de noodlokalen te ver delen. „Moet de raad dit doen, het college van b. en w. of het school bestuur misschien", zo betoogde hij. Burgemeester Schweitzer, die als een zorgzame vader de grieven van de raadsleden had aanhoord, zei de mening van de raadsleden, dat de scholensituatie momenteel meer dan hopeloos is, volkomen te onderschrij ven. Hij benadrukte echter dat van de zijde van het gemeentebestuur herhaalde malen pogingen in het werk zijn gesteld om een vlottere gang van zaken te bevorderen. „Er zijn hierover besprekingen gevoerd en brieven geschreven, maar alles tot op heden zonder resultaat". Bur gemeester Schweitzer zei wel goede hoop te hebben dat binnen afzien bare tijd de vergunning voor de bouw van de 12-klassige school zou afkomen Hij betoogde bovendien dat met het aanvragen van noodlokalen enige voorzichtigheid betracht dien de te worden, omdat anders het uit blijven van de goedkeuring voor de bouw van een definitieve school, nog wel eens langer zou kunnen duren. Hij meende dat de verdeling al de heren Wilgers en Pulles toon den zich bijzonder ontstemd over 't feit, dat verschillende pachters zich niet hielden aan het officieel opzeg gen van hun pachtcontract. Burge meester Schweitzer meende, dat in de gemeente niet op iedere slak zout gelegd kon worden, maar hij knoop te hier tevens de waarschuwing aan vast dat de gemeente, bij overtre ding van de pachtwet, altijd zou kunnen ingrijpen, waarbij dan de gevolgen voor de overtreders zou den zijn. De gronden waar het in 't betreffende voorstel om ging, zijn nodig voor de aanleg van een speel weide bij het zwembad. Door de ge meente zijn besprekingen gevoerd ■om tot een minnelijke schikking te komen; alleen de heer Wolfs heeft met de gemeente een regeling tot pachtontbinding gesloten. De eisen van de bovengenoemde heren wa ren, volgens het college, zo onbil lijk, dat de gemeente hiermee niet accoord kon gaan. De heer Wilgers toonde zich niet accoord met de wijze waarop dit probleem ter hand is genomen. Uit eindelijk werd het voorstel aange nomen met de aantekening dat de heren Wilgers en v. Bokhoven te gen stemden. De raad kon zich verder accoord verklaren met het voorstel van b. en w. om medewerking te verlenen ex art. 72 van de L. O.-wet voor de aanschaffing van een stencilmachi ne. De heer Wijkmans zei wel enigs zins bevreemd te staan tegenover het feit dat de aan te schaffen hulp middelen meer geld vergden dan de stencilmachine zelf. Voor de aanleg van een trottoir aan de westzijde van de Mr. Prin senstraat kocht de gemeente tegen de symbolische prijs van ƒ1.en kele stukjes grond aan. Van de heer A. v. Son uit Vlijmen werden enkele percelen grond aan gekocht ten behoeve van de reali sering van het uitbreidingsplan „partiële herziening van het uitbrei dingsplan „De Vliedberg". Ten be hoeve van de realisering van het uitbreidingsplan in onderdelen voor de kom Vlijmen, werd van de heer H. P. M. Merkx 59 m2 grond aan gekocht. Verkocht werd een perceel bouw terrein, gelegen aan de westzijde van de Ekelaarlaan aan W. J. v. d. Heu vel voor de bouw van een woning. Aan de westzijde van de provinciale weg naar Helvoirt werd aan de N.V. Waterleidingmaatschappij „Oost- Brabant" t.b.v. de bouw van een venturimeterput 550 m2 grond ver kocht. Een woning aan de Voor straat werd verkocht aan de heer P. Kivits. Aan de 2de straat in het uitbreidingsplan Haarsteeg, werd de naam Pater v. d. Elzenstraat ge geven. Een aanvullend krediet werd ver leend voor de bouw van een club lokaal met kleedruimte op 't sport veldencomplex De Vliedberg. Ten behoeve van het Sociaal en Econo misch en Stedebouwkundig onder zoek werd een krediet gevoteerd van 9.000. „Wanneer wij met elkaar een nati onale taart hebben en de economi sche verdeling ervan, dan consta teer ik, dat de KAB en NVV die taart samen hebben opgegeten", „In het programma zijn misschien dingen, die op de lange duur te ver wezenlijken zijn, misschien in de eerstkomende tien jaar. Maar het program van KAB en NVV is be doeld voor vier jaar", aldus de heer de Koster. GENIE-OEFENING VAN DE NAVO IN BRABANT Vertegenwoordigers van de ge nie van vier NAVO-landen zullen volgende week van maandag tot zaterdag in 's Hertogenbosch en omgeving deelnemen aan de genie oefening „Makefast 11". Zeventig opper-, hoofd- en subal terne officieren van de Belgische, Britse en Westduitse legerkorpsen van de noordelijke legergroep zul len de gast zijn van de Nederlandse genie die de oefening heeft geor ganiseerd. Als gastheer treedt daar bij op, kolonel Echl de Ridder, le- gercorpsgeniecommandant. Het gaat hier om een jaarlijkse oefening die bij toerbeurt in een van de vier betrokken landen wordt gehouden. Ook in 1959 zijn de genieverte genwoordigers in Nederland bijeen geweest. Behalve bespreking van actuele genieproblemen staan enkele ex cursies op het programma. volg dat noch voor het u.l.o., noch van de verkregen noodlokalen ob- voor het Prot. Christelijk onderwijs schoolruimte beschikbaar komt. Door het college van b. en w. werd er reeds op gewezen, dat per 1 september de u.l.o.-school ten minste twee lokalen ter beschikking dient te hebben en het Prot. Chr. onderwijs minimaal één. De heer de Kroon hield een vurig pleidooi voor de Prot. Chr. lagere school, die per 1 september van dit jaar hoopt te starten. Door de in specteur waren een tweetal lokalen toegezegd, waarna het schoolbestuur er toe was overgegaan een hoofd onderwijzer en een onderwijzeres aan te stellen. Hij noemde het een onmogelijkheid om beide leerkrach ten in één lokaal onder te brengen. „Bovendien", zo betoogde de heer de Kroon, „is dit niet de wens van de ouders en evenmin van het on derwijzend personeel". De heer Leermakers schetste op uitvoerige wijze hoe hopeloos het onderwijs er op de Vliedberg wel voorstaat. Het uitblijven van de Rijksgoedkeuring voor de 12-klas sige school brengt de Vliedberg in een noodsituatie, die nergens meer op lijkt. Per 1 september kent dit deel van de gemeente 400 leerplich tige schoolkinderen, terwijl dit aan tal binnen twee jaar zal zijn opge- jectief en rustig bekeken diende te worden. Hij noemde het een onre delijkheid," wanneer alle vier de noodlokalen aan het r.k. onderwijs zouden worden toegekend. Burgemeester Schweitzer achtte het van groot belang, wanneer bin nenkort de schoolbesturen eens bij elkaar kwamen, om in het bijzijn van de heer Warnars de situatie eens uit te praten. Het ligt in de bedoeling dat de vier verkregen noodlokalen ge bouwd zullen worden op de grens tussen de bestaande Vliedberg en de nieuw te bouwen Vliedberg (Oost) en wel op de plaats waar eerst een flat was geprojecteerd. Burgemeester Schweitzer meende, dat deze plaats het best voor de bouw van de noodlokalen gebruikt zou kunnen worden, omdat van de bouw van bedoelde flat voorlopig toch niets komt. Een tweede punt van langdurige discussie vormde het instellen van feen vordering bij de Pachtkamer van het Kantongerecht in 's-Bosch tot ontbinding van de pachtovereen komst met G. P. v. d. Brandt, G. v. Eggelen en H. v. Beurden. Voor- Het economisch „klimaat" is ver anderd, aldus constateert het ver bond van Nederlandse Werkgevers in zijn jaarverslag. Er is een einde gekomen aan de spectaculaire eco nomische en industriële groei van gemiddeld jaarlijks 5 tot 6 percent sinds 1953 de sterkste groei uit onze geschiedenis en niemand verwacht, dat bij een herleving (over niet al te lange tijd) deze zelfde percentages nog gehaald zul len worden. De ramingen voor groeicijfers in de toekomst variëren van 2 percent bij de pessimisten, tot 4 percent bij de optimisten. De wijziging van het economisch klimaat schrijft het jaarverslag toe aan het vrijwel verdwijnen van onze kosten voorsprong op het bui tenland. Aan het vertragen van de economische groei in de wereld en het verscherpen van de concurren tie. Er zal een bewust beleid ge voerd moeten worden door bedrijfs leven en overheid om een verdere groei te verzekeren. „Het gezamelijk actieprogram van NVV en KAB, dat onlangs gepu bliceerd is, wekt verwachtingen, die niet kunnen worden vervuld. Dat wekken van verwachtingen be treur ik". Voorzitter H. J. de Kos ter van het Verbond van Neder landse Werkgevers zei dit in een toelichting op het jaarverslag. Een absoluut arbeidsverbod voor 14-jarigen zal een gevolg moeten zijn van leerplichtverlenging met betrekking tot volledig dagonder wijs. Oorzaak en gevolg zijn hier niet omkeerbaar. Dit zei de staatsse cretaris van sociale zaken en volks gezondheid, de heer Roolvink, in zijn memorie van antwoord aan de bijzondere commissie uit de Tweede Kamer, over het wetsontwerp tot een voorwaardelijk arbeidsverbod voor 14-jarige jongens. Vele leden van de commissie hadden namelijk hun teleurstelling uitgedrukt over de strekking van het wetsontwerp. Het is inderdaad juist, aldus de staatssecretaris, dat de SER thans leerplichtverlengig met een jaar, gekoppeld aan een arbeidsverbod voor 14jarigen, zonder uitstel noodzakelijk acht. Zijns inzierss lag het echter niet op zijn weg om binnen het raam van een toelich ting op een wetsontwerp tot wijzi ging van de arbeidswet 1919 nader in te gaan op de mogelijkheid van een leerplichtverlenging, dit te meer waar aan de Kamer door zijn ambtgenoot van O., K. en W. gedu rende de laatste jaren uitvoerige inlichtingen over dit vraagstuk zijn verstrekt. Overigens deelt de bewindsman de mening dat dit ontwerp als het tot wet wordt verheven'n tijdelijk ka rakter draagt. Hij meent zich echter niet aan een voorspelling over de duur te moeten wagen. In antwoord op een vraag, welk soort arbeid 14-jarige jongens thans verrichten, verstrekte de staatsse cretaris de volgende globale gege vens, die de toestand op 1 januari 1961 weergeven: ruim 8000 van de ze jongens werkten in de industrie (waaronder begrepen de bouwnij verheid) in bedrijven met 10 man personeel of meer, de metaalin dustrie (2500) en de voedings- en genotmiddelenindustrie (1250) na men hiervan de grootste aantallen voor hun rekening. In de land- en tuinbouw waren, hetzij in familie bedrijven, hetzij in loondienst on geveer 4000 14-jarig, jongens werk zaam. De overigen (ongeveer 5000) vonden emplooi in winkels, kanto ren enz. Omtrent 't aantal 14-jarige meisjes, dat huishoudelijke arbeid verricht, zijn geen cijfers bekend. rqhei,sr MAN DOODT ZIJN HOSPITA EN ZICHZELF. Een 69-jarige man in Amsterdam oost heeft vermoedelijk tijdens de Pinksterdagen zijn twee jaar jon gere hospita gewurgd en vervol gens de hand aan zichzelf geslagen. Deze ontdekking deden bewoners van de Veeteeltstraat in het Tuin dorp Watergraafsmeer, die na da genlang niets van hun buren te aan de achterzijde van het huis hebben vernomen, vrijdagavond door de keukendeur keken. Zij za gen de bewoonster mevr. J. v. d. S. dood op de grond liggen. In de deuropening naar de gang hing het lichaam van de kostganger de heer J. B. 11. „U denkt, dat de verbeelding mij parten speelt, hè?" zei smidje Verholen. „Laat ik U nou verzeker en, professor, dat ik de Zwarte Kludde echt gezien heb. Daar is geen twijfel aan. Ik sloeg aanvan kelijk natuurlijk op de vlucht, doch later keerde ik terug en wandelde opnieuw het Knekelwoud in. Op 'n gegeven moment bereikte ik het oude slot van Balderik de woeste. En juist op het moment, dat ik de slotbrug wilde overgaan, kreeg ik een klap op mijn schedel. En zegt U nu maar, dat mijn verbeelding me parten speelt. Dan is die bult op mijn kop zeker ook verbeelding! De rest weet U. Ik kwam weer tot bezinning in de buurt van uw huis. Dat zijn de feiten, professor." Professor Nosco haalde glimlachend zijn schouders op en greep een boek uit een van de welgevulde kasten. Hij bladerde er even in en zei toen: „Ik heb hier 'n standaardwerk van de bekende psychospirito-analyti- cus professor doctor van Swamme- ren. Deze schrijft in zijn inleiding tot de kennis van het geestesgloren, dat een bij herhaling ingeprent ver haal kan leiden tot het verschijn sel van 'n bewust geworden schijn beeld. Een telekinetische manifesta tie dus. En dat is nu juist, waar gij alle verschijnselen van vertoont, mijn waarde Verholen. Ge hebt de hele avond horen praten over de Zwarte Kludde. Ge hebt er vervol gens scherp over nagedacht en nu wilde ge hem tenslotte ook zelf 'ns zien. Ge wilde het zelf zö graag, dat ge er het Knekelwoud voor in liep. Toen was ge rijp voor een schijnbeeld en op een kwaad mo ment dacht ge dan ook werkelijk, dat ge de Kludde zag. Zodra ge nu uw hoofd tegen een boomtak stoot te, meende ge, dat de Kludde U 'n slag toediende. Onbewust zijt ge nog een eindje doorgestrompeld om in de buurt van mijn huis in elkaar te zakken. Zo ligt de zaak, waarde vriend. Ga nu maar rustig naar huis. Morgen zult ge wel inzien, dat alles verbeelding is geweest." Vandaag starten wij met onze nieuwe feuilleton „Op 't spoor van K.K." door Douglas Grey, in een vertaling van Herman Antonsen. ,Op het spoor van K.K.' is 'n speur- dersverhaal bij uitstek, waar, naar wij hopen, talloze abonnees veel genoegen en spanning aan zullen beleven. FEUILLETON van „De Echo van het Zuiden" door Douglas Grey Vertaling Herman Antonsen 1 HOOFDSTUK I. Een avond voor avonturen. Met zijn jas tot zijn kin dichtge knoopt en zijn slappe hoed diep in de ogen getrokken om zijn gezicht tegen de felle storm te beschutten, liep Thorndyke Flint haastig huis waarts. De detective was van Broadway de Grant Street ingesla gen en was niet ver meer van de Bowery, toen er plotseling uit een smoezelig, laag en rommelig anti quiteitenzaakje aan zijn linkerzijde een felle .schorre vloek klonk, ge volgd door luid geschreeuw van ru ziemakende mannen. Een geweldi ge slag, alsof een kachel onderste boven werd geworpen, deed Flint besluiten naar binnen te gaan. Met een enkele blik had hij de situatie overzien. Een levensgrote pop in 'n ouderwets harnas lag tegen de vloer en dwars daaroverheen een gezette, vierkant gebouwde man, wiens haren en scheefstaande ogen hem terstond als Japanner ken merkten. Hij werkte zich met een grote sprong overeind en hief een lange vinger dreigend op tegen een andere man, met een geel en zwart gestreepte trui onder een doornat te regenjas. Jij eruit!" beval de Japanner in goed Engels. „Ik heb je toch gezegd dat ik dat horloge niet van je koop?" De Japanse antiekhandelaar was zo driftig, dat hij het binnenkomen van Flint niet eens bemerkte. Deze bleef in de schaduw staan en toen hij zag dat het lawaai slechts af komstig was, van een omgevallen harnas, wilde hij, even stilletjes als hij gekomen was, er van door gaan. „Ac;h, praat daar niet meer over," zei de man in de trui, terwijl hij de ledepop met harnas en al optilde en in een hoek zette. „Ik had de bedoeling niet, dat blikke ding te gen de grond te gooien. Waarom spijker je het ook niet op de vloer vast?" Ik heb geen zin je op te lichten. Als jij werkelijk verstand van antiek had, zou je weten, dat dit zilveren horloge tweehonderd jaar oud is en als antiek minstens twee honderd dollar waar is. Daar staat je brandkast. Waarom maak je die niet open en kom je niet met je geld over de brug?" De zwarte ogen van de winkelier schenen vuur te schieten toen hij naar de man toeliep, hem bij de schouders greep, optilde en door de nog openstaande deur naar buiten gooide. De kracht en handigheid van de vrij kleine Japanner schenen de ander ontzag in te boezemen, want hoewel hij uitgleed en bijna lang uit in de goot gevallen was, maakte hij geen aanstalten om terug te ke ren. Schouderophalend schuifelde hij weg en was even later uit het gezicht verdwenen. „Neemt U mijn niet kwalijk, me neer," zei de antiquair, toen hij Flint bij de deur zag staan. „Dat was de enige manier om die kerel kwijt te raken." „Kent U hem?" „Nog nooit eerder gezien. Hij zegt, dat hij op een bank werkt," antwoordde de antiekhandelaar. „Maar daar ziet hij me niet naar uit. Ik zou eerder zeggen, dat hij een baliekluiver is. Daar had hij wel iets van weg. Hij kwam met een zeventiende eeuws zilveren horloge en wou me dat verokpen. Het was werkelijk een waardevol stuk werk uit die tijd. Maar ik koop geen vermoedelijk gestolen goed." Thorndyke Flint knikte instem mend. „Die kerel werd brutaal en toen ik hem zei, dat hij op kon krassen," vervolgde de winkelier, „gooide hij dat harnas omver, ik denk met op zetWat is er van uw dienst, mijnheer? Wenst u het een of an der te zien?" „Nee, dank u. Ik kwam alleen binnen, omdat ik ruzie hoorde en dacht misschien hulp te kunnen bieden. Maar ik zag dat u het best alleen af kon." „Ja," antwoordde de Japanner achteloos. „In mijn jonge jaren ben ik worstelaar geweest. Nu en dan heb ik er nog wel eens nut van." „Nu dan goeienavond, meneer Kitura," zei Flint met de hand op de deurknop. „Goedenavond, mijnheer," zei de Japanner op hoffelijke toon, terwijl zijn kaartje overreikte. „Ik zie, dat u mijn naam weet, Hier hebt u hem voluit: „Lin Kitura". U zult me een genoegen doen, als u eens tijd over hebt, hier nu en dan eens te komen kijken. Misschien is er wel wat bij, waarin u belang stelt." „Dank u. Die kerel zal u wel niet meer lastig vallen, maar toch zou ik u raden op te passen. Een onver hoedse aanval is nooit plezierig." Lin Kitura wuifde achteloos met de hand. „Een der eerste dingen, die ik in Tokio geleerd heb bij mijn worstel- lessen, was, me nooit onverhoeds te laten overvallen." Flint wandelde graag als hij de tijd ervoor had. Al lopend ontdekte men meer dan in een taxi of tram en bij ondervinding wist hij dat hij bij slecht weer gewoonlijk meer te weten kwam dan bij mooi. En zo liep hij die avond dan ook volko men tevreden ondanks de storm en de glibberige trottoirs verder en nam alles om zich heen aandachtig op. Het was een echte avond voor avonturen, vond hij. Hij ging de Bowery op en liep door naar de Vierde Avenue, om dan Madison Avenue in te slaan. Hij zag met ge noegen, dat er op zijn kamer op de tweede verdieping van een ouder wets huis in die rustige straat licht brandde en hij gooide hoed en jas uit en trad het vertrek, binnen waar zijn twee assistenten, Frank Judson en Roy Norton nog zaten te werken. „Geen avond om er nog eens op uit te gaan," zei hij, terwijl hij een van zijn dikke sigaren opstak. „Nog iets geweest?" „Alles rustig, meneer," ant woordde Judson. „Het is geen weer om grapjes uit te halen. Hebt u al gegeten?" „Ja, in de Lawyers Club. Zeg Frank, je kent Kitura immers, die antiquair in de Grand Street?" „Ja. die worstelaar. Ik heb hem wel in de Athletic Club gezien. Ge moedelijke kerel. Ik heb horen zeg gen, dat hij in dienst is van de po litie te Tokio, maar of dat waar is weet ik niet." „Het is waar," zei Flint. „Ik weet uit goede bron, dat hij voor de Ja panse regering gewerkt heeft, in zijn eigen land. Hier in Amerika schijnt dat niet het geval. De men sen van de geheime dienst houden hem wel in de gaten, maar Kitura schijnt zich alleen met zijn antiek handel op te houden." Flint sprak er niet over, dat hij die avond bij Kitura was geweest. (wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1963 | | pagina 6