Gemeenteraad Vlijmen
Smidje Verholen en de rare alchimist
M
Vliedberg
Economisch klimaat in Nederland is veranderd
OP HET SPOOR
VAN K.K.
Scholen-tekort op de
meer dan
hopeloos
Voorwaardelijk arbeidsverbod
voor 14-jarige jongens
Overige punten
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 10 JUNI 1963
2
Rijksgoedkeuring van 12-kiassige r. k. school
een dezer weken verwacht
Urgentie
Provinciaal nieuws
Hopeloze situatie
Twee raadsleden
niet accoord
De gemeenteraad van Vlijmen heeft zich donderdagavond tijdens
de vergadering niet zo voorzichtig over de scholen-noodsituatie op
de Vliedberg willen uitdrukken, dan b. en w. het in het pre-advies
hebben gedaan, waarin wordt gezegd, dat het college niet verheelt
dat de gang van zaken ten aanzien van de scholenbouw hoogst on
bevredigend moet worden genoemd tot schade van het onderwijs.
Mevrouw Martens liet het, zoals zij het zelf uitdrukte, aan anderen
over om hun gal uit te spuwen over deze meer dan ellendige toe
stand, nadat zij zelf eerst had betoogd dat er op de Vliedberg van
een noodsituatie sprake is. Zij noemde de negen aangevraagde nood-
lokalen aan de krappe kant, waarbij de klap op de vuurpijl wordt
gegeven, nu door het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen maar vier noodlokalen zijn toegewezen.
Er was een lichtpunt tijdens dit vaak fel debat, namelijk dat voor
zitter Schweitzer kon meedelen dat hij goede hoop had dat binnen
enkele weken rijksgoedkeuring zal afkomen voor de bouw van een
12-klassige school.
- ui j-''n'v'*'rtWKiFBKfc
In 1961 werd door het ministerie
van O. K. en W. reeds een urgentie
verklaring afgegeven voor de bouw
van een 12-klassige school voor ge
woon lager onderwijs op de Vlied
berg. Het bouwplan van deze school
werd vervolgens op 6 april door ge
noemd ministerie goedgekeurd.
Evenwel kan niet met de bouw wor
den begonnen voor dat 't ministerie
van Volkshuisvesting en Bouwnij
verheid de zogenaamde Rijksgoed
keuring heeft afgegeven. Doordat
deze goedkeuring nog steeds niet is
verleend, zal op 1 september a.s. de
dringend noodzakelijke schoolruim
te met beschikbaar zijn.
In het pre-advies dienaangaande
wordt bovendien opgemerkt, dat,
wanneer de Rijksgoedkeuring niet
op zeer korte termijn zal worden
verleend, ook op 1 september 1964
de 12-klassige school niet beschik
baar zal zijn.
Inmiddels is bij schrijven van 27
maart 1963 aan het ministerie van
O. K. en W. een urgentieverklaring
aangevraagd voor de bouw van 9
noodlokalen, waarvan er vier zou
den zijn bestemd voor het r.k. ge
woon lager onderwijs op de Vlied
berg, 2 voor het r.k. uitgebreid la
ger onderwijs eveneens op de Vlied
berg en 3 voor het Prot. Chr. ge
woon lager onderwijs.
Tot op heden zijn slechts 4 nood
lokalen voor het r.k. gewoon lager
onderwijs toegewezen, met als ge
lopen tot 500, afgezien van de uit
breidingen die in petto zijn. Op de
r.k. lagere school zitten nu in twee
noodlokalen 65 en 68 kinderen, ter
wijl in ieder lokaal twee onderwijs
krachten staan. Het komende leer
jaar zal deze situatie nog doen ver
ergeren, doordat al meer dan 70
leerlingen zijn aangemeld. De heer
Leermakers vroeg zich bovendien
af, tot wiens competentie het eigen
lijk behoorde de noodlokalen te ver
delen. „Moet de raad dit doen, het
college van b. en w. of het school
bestuur misschien", zo betoogde hij.
Burgemeester Schweitzer, die als
een zorgzame vader de grieven van
de raadsleden had aanhoord, zei de
mening van de raadsleden, dat de
scholensituatie momenteel meer dan
hopeloos is, volkomen te onderschrij
ven. Hij benadrukte echter dat van
de zijde van het gemeentebestuur
herhaalde malen pogingen in het
werk zijn gesteld om een vlottere
gang van zaken te bevorderen. „Er
zijn hierover besprekingen gevoerd
en brieven geschreven, maar alles
tot op heden zonder resultaat". Bur
gemeester Schweitzer zei wel goede
hoop te hebben dat binnen afzien
bare tijd de vergunning voor de
bouw van de 12-klassige school zou
afkomen Hij betoogde bovendien dat
met het aanvragen van noodlokalen
enige voorzichtigheid betracht dien
de te worden, omdat anders het uit
blijven van de goedkeuring voor de
bouw van een definitieve school,
nog wel eens langer zou kunnen
duren. Hij meende dat de verdeling
al de heren Wilgers en Pulles toon
den zich bijzonder ontstemd over 't
feit, dat verschillende pachters zich
niet hielden aan het officieel opzeg
gen van hun pachtcontract. Burge
meester Schweitzer meende, dat in
de gemeente niet op iedere slak zout
gelegd kon worden, maar hij knoop
te hier tevens de waarschuwing aan
vast dat de gemeente, bij overtre
ding van de pachtwet, altijd zou
kunnen ingrijpen, waarbij dan de
gevolgen voor de overtreders zou
den zijn. De gronden waar het in 't
betreffende voorstel om ging, zijn
nodig voor de aanleg van een speel
weide bij het zwembad. Door de ge
meente zijn besprekingen gevoerd
■om tot een minnelijke schikking te
komen; alleen de heer Wolfs heeft
met de gemeente een regeling tot
pachtontbinding gesloten. De eisen
van de bovengenoemde heren wa
ren, volgens het college, zo onbil
lijk, dat de gemeente hiermee niet
accoord kon gaan.
De heer Wilgers toonde zich niet
accoord met de wijze waarop dit
probleem ter hand is genomen. Uit
eindelijk werd het voorstel aange
nomen met de aantekening dat de
heren Wilgers en v. Bokhoven te
gen stemden.
De raad kon zich verder accoord
verklaren met het voorstel van b.
en w. om medewerking te verlenen
ex art. 72 van de L. O.-wet voor de
aanschaffing van een stencilmachi
ne. De heer Wijkmans zei wel enigs
zins bevreemd te staan tegenover
het feit dat de aan te schaffen hulp
middelen meer geld vergden dan de
stencilmachine zelf.
Voor de aanleg van een trottoir
aan de westzijde van de Mr. Prin
senstraat kocht de gemeente tegen
de symbolische prijs van ƒ1.en
kele stukjes grond aan.
Van de heer A. v. Son uit Vlijmen
werden enkele percelen grond aan
gekocht ten behoeve van de reali
sering van het uitbreidingsplan
„partiële herziening van het uitbrei
dingsplan „De Vliedberg". Ten be
hoeve van de realisering van het
uitbreidingsplan in onderdelen voor
de kom Vlijmen, werd van de heer
H. P. M. Merkx 59 m2 grond aan
gekocht.
Verkocht werd een perceel bouw
terrein, gelegen aan de westzijde van
de Ekelaarlaan aan W. J. v. d. Heu
vel voor de bouw van een woning.
Aan de westzijde van de provinciale
weg naar Helvoirt werd aan de N.V.
Waterleidingmaatschappij „Oost-
Brabant" t.b.v. de bouw van een
venturimeterput 550 m2 grond ver
kocht. Een woning aan de Voor
straat werd verkocht aan de heer
P. Kivits. Aan de 2de straat in het
uitbreidingsplan Haarsteeg, werd de
naam Pater v. d. Elzenstraat ge
geven.
Een aanvullend krediet werd ver
leend voor de bouw van een club
lokaal met kleedruimte op 't sport
veldencomplex De Vliedberg. Ten
behoeve van het Sociaal en Econo
misch en Stedebouwkundig onder
zoek werd een krediet gevoteerd
van 9.000.
„Wanneer wij met elkaar een nati
onale taart hebben en de economi
sche verdeling ervan, dan consta
teer ik, dat de KAB en NVV die
taart samen hebben opgegeten",
„In het programma zijn misschien
dingen, die op de lange duur te ver
wezenlijken zijn, misschien in de
eerstkomende tien jaar. Maar het
program van KAB en NVV is be
doeld voor vier jaar", aldus de heer
de Koster.
GENIE-OEFENING
VAN DE NAVO
IN BRABANT
Vertegenwoordigers van de ge
nie van vier NAVO-landen zullen
volgende week van maandag tot
zaterdag in 's Hertogenbosch en
omgeving deelnemen aan de genie
oefening „Makefast 11".
Zeventig opper-, hoofd- en subal
terne officieren van de Belgische,
Britse en Westduitse legerkorpsen
van de noordelijke legergroep zul
len de gast zijn van de Nederlandse
genie die de oefening heeft geor
ganiseerd. Als gastheer treedt daar
bij op, kolonel Echl de Ridder, le-
gercorpsgeniecommandant.
Het gaat hier om een jaarlijkse
oefening die bij toerbeurt in een
van de vier betrokken landen
wordt gehouden.
Ook in 1959 zijn de genieverte
genwoordigers in Nederland bijeen
geweest.
Behalve bespreking van actuele
genieproblemen staan enkele ex
cursies op het programma.
volg dat noch voor het u.l.o., noch van de verkregen noodlokalen ob-
voor het Prot. Christelijk onderwijs
schoolruimte beschikbaar komt.
Door het college van b. en w.
werd er reeds op gewezen, dat per
1 september de u.l.o.-school ten
minste twee lokalen ter beschikking
dient te hebben en het Prot. Chr.
onderwijs minimaal één.
De heer de Kroon hield een vurig
pleidooi voor de Prot. Chr. lagere
school, die per 1 september van dit
jaar hoopt te starten. Door de in
specteur waren een tweetal lokalen
toegezegd, waarna het schoolbestuur
er toe was overgegaan een hoofd
onderwijzer en een onderwijzeres
aan te stellen. Hij noemde het een
onmogelijkheid om beide leerkrach
ten in één lokaal onder te brengen.
„Bovendien", zo betoogde de heer
de Kroon, „is dit niet de wens van
de ouders en evenmin van het on
derwijzend personeel".
De heer Leermakers schetste op
uitvoerige wijze hoe hopeloos het
onderwijs er op de Vliedberg wel
voorstaat. Het uitblijven van de
Rijksgoedkeuring voor de 12-klas
sige school brengt de Vliedberg in
een noodsituatie, die nergens meer
op lijkt. Per 1 september kent dit
deel van de gemeente 400 leerplich
tige schoolkinderen, terwijl dit aan
tal binnen twee jaar zal zijn opge-
jectief en rustig bekeken diende te
worden. Hij noemde het een onre
delijkheid," wanneer alle vier de
noodlokalen aan het r.k. onderwijs
zouden worden toegekend.
Burgemeester Schweitzer achtte
het van groot belang, wanneer bin
nenkort de schoolbesturen eens bij
elkaar kwamen, om in het bijzijn
van de heer Warnars de situatie
eens uit te praten.
Het ligt in de bedoeling dat de
vier verkregen noodlokalen ge
bouwd zullen worden op de grens
tussen de bestaande Vliedberg en
de nieuw te bouwen Vliedberg
(Oost) en wel op de plaats waar
eerst een flat was geprojecteerd.
Burgemeester Schweitzer meende,
dat deze plaats het best voor de
bouw van de noodlokalen gebruikt
zou kunnen worden, omdat van de
bouw van bedoelde flat voorlopig
toch niets komt.
Een tweede punt van langdurige
discussie vormde het instellen van
feen vordering bij de Pachtkamer
van het Kantongerecht in 's-Bosch
tot ontbinding van de pachtovereen
komst met G. P. v. d. Brandt, G.
v. Eggelen en H. v. Beurden. Voor-
Het economisch „klimaat" is ver
anderd, aldus constateert het ver
bond van Nederlandse Werkgevers
in zijn jaarverslag. Er is een einde
gekomen aan de spectaculaire eco
nomische en industriële groei van
gemiddeld jaarlijks 5 tot 6 percent
sinds 1953 de sterkste groei uit
onze geschiedenis en niemand
verwacht, dat bij een herleving
(over niet al te lange tijd) deze
zelfde percentages nog gehaald zul
len worden. De ramingen voor
groeicijfers in de toekomst variëren
van 2 percent bij de pessimisten,
tot 4 percent bij de optimisten.
De wijziging van het economisch
klimaat schrijft het jaarverslag
toe aan het vrijwel verdwijnen van
onze kosten voorsprong op het bui
tenland. Aan het vertragen van de
economische groei in de wereld en
het verscherpen van de concurren
tie. Er zal een bewust beleid ge
voerd moeten worden door bedrijfs
leven en overheid om een verdere
groei te verzekeren.
„Het gezamelijk actieprogram van
NVV en KAB, dat onlangs gepu
bliceerd is, wekt verwachtingen,
die niet kunnen worden vervuld.
Dat wekken van verwachtingen be
treur ik". Voorzitter H. J. de Kos
ter van het Verbond van Neder
landse Werkgevers zei dit in een
toelichting op het jaarverslag.
Een absoluut arbeidsverbod voor
14-jarigen zal een gevolg moeten
zijn van leerplichtverlenging met
betrekking tot volledig dagonder
wijs. Oorzaak en gevolg zijn hier
niet omkeerbaar. Dit zei de staatsse
cretaris van sociale zaken en volks
gezondheid, de heer Roolvink, in
zijn memorie van antwoord aan de
bijzondere commissie uit de Tweede
Kamer, over het wetsontwerp tot
een voorwaardelijk arbeidsverbod
voor 14-jarige jongens. Vele leden
van de commissie hadden namelijk
hun teleurstelling uitgedrukt over
de strekking van het wetsontwerp.
Het is inderdaad juist, aldus de
staatssecretaris, dat de SER thans
leerplichtverlengig met een jaar,
gekoppeld aan een arbeidsverbod
voor 14jarigen, zonder uitstel
noodzakelijk acht. Zijns inzierss
lag het echter niet op zijn weg om
binnen het raam van een toelich
ting op een wetsontwerp tot wijzi
ging van de arbeidswet 1919 nader
in te gaan op de mogelijkheid van
een leerplichtverlenging, dit te
meer waar aan de Kamer door zijn
ambtgenoot van O., K. en W. gedu
rende de laatste jaren uitvoerige
inlichtingen over dit vraagstuk zijn
verstrekt.
Overigens deelt de bewindsman de
mening dat dit ontwerp als het tot
wet wordt verheven'n tijdelijk ka
rakter draagt. Hij meent zich echter
niet aan een voorspelling over de
duur te moeten wagen.
In antwoord op een vraag, welk
soort arbeid 14-jarige jongens thans
verrichten, verstrekte de staatsse
cretaris de volgende globale gege
vens, die de toestand op 1 januari
1961 weergeven: ruim 8000 van de
ze jongens werkten in de industrie
(waaronder begrepen de bouwnij
verheid) in bedrijven met 10 man
personeel of meer, de metaalin
dustrie (2500) en de voedings- en
genotmiddelenindustrie (1250) na
men hiervan de grootste aantallen
voor hun rekening. In de land- en
tuinbouw waren, hetzij in familie
bedrijven, hetzij in loondienst on
geveer 4000 14-jarig, jongens werk
zaam. De overigen (ongeveer 5000)
vonden emplooi in winkels, kanto
ren enz. Omtrent 't aantal 14-jarige
meisjes, dat huishoudelijke arbeid
verricht, zijn geen cijfers bekend.
rqhei,sr
MAN DOODT ZIJN HOSPITA EN
ZICHZELF.
Een 69-jarige man in Amsterdam
oost heeft vermoedelijk tijdens de
Pinksterdagen zijn twee jaar jon
gere hospita gewurgd en vervol
gens de hand aan zichzelf geslagen.
Deze ontdekking deden bewoners
van de Veeteeltstraat in het Tuin
dorp Watergraafsmeer, die na da
genlang niets van hun buren te
aan de achterzijde van het huis
hebben vernomen, vrijdagavond
door de keukendeur keken. Zij za
gen de bewoonster mevr. J. v. d. S.
dood op de grond liggen. In de
deuropening naar de gang hing het
lichaam van de kostganger de heer
J. B.
11. „U denkt, dat de verbeelding
mij parten speelt, hè?" zei smidje
Verholen. „Laat ik U nou verzeker
en, professor, dat ik de Zwarte
Kludde echt gezien heb. Daar is
geen twijfel aan. Ik sloeg aanvan
kelijk natuurlijk op de vlucht, doch
later keerde ik terug en wandelde
opnieuw het Knekelwoud in. Op 'n
gegeven moment bereikte ik het
oude slot van Balderik de woeste.
En juist op het moment, dat ik de
slotbrug wilde overgaan, kreeg ik
een klap op mijn schedel. En zegt
U nu maar, dat mijn verbeelding
me parten speelt. Dan is die bult
op mijn kop zeker ook verbeelding!
De rest weet U. Ik kwam weer tot
bezinning in de buurt van uw huis.
Dat zijn de feiten, professor."
Professor Nosco haalde glimlachend
zijn schouders op en greep een boek
uit een van de welgevulde kasten.
Hij bladerde er even in en zei toen:
„Ik heb hier 'n standaardwerk van
de bekende psychospirito-analyti-
cus professor doctor van Swamme-
ren. Deze schrijft in zijn inleiding
tot de kennis van het geestesgloren,
dat een bij herhaling ingeprent ver
haal kan leiden tot het verschijn
sel van 'n bewust geworden schijn
beeld. Een telekinetische manifesta
tie dus. En dat is nu juist, waar gij
alle verschijnselen van vertoont,
mijn waarde Verholen. Ge hebt de
hele avond horen praten over de
Zwarte Kludde. Ge hebt er vervol
gens scherp over nagedacht en nu
wilde ge hem tenslotte ook zelf 'ns
zien. Ge wilde het zelf zö graag,
dat ge er het Knekelwoud voor in
liep. Toen was ge rijp voor een
schijnbeeld en op een kwaad mo
ment dacht ge dan ook werkelijk,
dat ge de Kludde zag. Zodra ge nu
uw hoofd tegen een boomtak stoot
te, meende ge, dat de Kludde U 'n
slag toediende. Onbewust zijt ge
nog een eindje doorgestrompeld om
in de buurt van mijn huis in elkaar
te zakken. Zo ligt de zaak, waarde
vriend. Ga nu maar rustig naar
huis. Morgen zult ge wel inzien,
dat alles verbeelding is geweest."
Vandaag starten wij met onze
nieuwe feuilleton „Op 't spoor van
K.K." door Douglas Grey, in een
vertaling van Herman Antonsen.
,Op het spoor van K.K.' is 'n speur-
dersverhaal bij uitstek, waar, naar
wij hopen, talloze abonnees veel
genoegen en spanning aan zullen
beleven.
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
door Douglas Grey
Vertaling Herman Antonsen
1
HOOFDSTUK I.
Een avond voor avonturen.
Met zijn jas tot zijn kin dichtge
knoopt en zijn slappe hoed diep in
de ogen getrokken om zijn gezicht
tegen de felle storm te beschutten,
liep Thorndyke Flint haastig huis
waarts. De detective was van
Broadway de Grant Street ingesla
gen en was niet ver meer van de
Bowery, toen er plotseling uit een
smoezelig, laag en rommelig anti
quiteitenzaakje aan zijn linkerzijde
een felle .schorre vloek klonk, ge
volgd door luid geschreeuw van ru
ziemakende mannen. Een geweldi
ge slag, alsof een kachel onderste
boven werd geworpen, deed Flint
besluiten naar binnen te gaan. Met
een enkele blik had hij de situatie
overzien. Een levensgrote pop in 'n
ouderwets harnas lag tegen de
vloer en dwars daaroverheen een
gezette, vierkant gebouwde man,
wiens haren en scheefstaande ogen
hem terstond als Japanner ken
merkten. Hij werkte zich met een
grote sprong overeind en hief een
lange vinger dreigend op tegen een
andere man, met een geel en zwart
gestreepte trui onder een doornat
te regenjas.
Jij eruit!" beval de Japanner in
goed Engels. „Ik heb je toch gezegd
dat ik dat horloge niet van je
koop?"
De Japanse antiekhandelaar was zo
driftig, dat hij het binnenkomen
van Flint niet eens bemerkte. Deze
bleef in de schaduw staan en toen
hij zag dat het lawaai slechts af
komstig was, van een omgevallen
harnas, wilde hij, even stilletjes als
hij gekomen was, er van door gaan.
„Ac;h, praat daar niet meer over,"
zei de man in de trui, terwijl hij de
ledepop met harnas en al optilde
en in een hoek zette. „Ik had de
bedoeling niet, dat blikke ding te
gen de grond te gooien. Waarom
spijker je het ook niet op de vloer
vast?" Ik heb geen zin je op te
lichten. Als jij werkelijk verstand
van antiek had, zou je weten, dat
dit zilveren horloge tweehonderd
jaar oud is en als antiek minstens
twee honderd dollar waar is. Daar
staat je brandkast. Waarom maak
je die niet open en kom je niet met
je geld over de brug?"
De zwarte ogen van de winkelier
schenen vuur te schieten toen hij
naar de man toeliep, hem bij de
schouders greep, optilde en door de
nog openstaande deur naar buiten
gooide.
De kracht en handigheid van de
vrij kleine Japanner schenen de
ander ontzag in te boezemen, want
hoewel hij uitgleed en bijna lang
uit in de goot gevallen was, maakte
hij geen aanstalten om terug te ke
ren. Schouderophalend schuifelde
hij weg en was even later uit het
gezicht verdwenen.
„Neemt U mijn niet kwalijk, me
neer," zei de antiquair, toen hij
Flint bij de deur zag staan. „Dat
was de enige manier om die kerel
kwijt te raken."
„Kent U hem?"
„Nog nooit eerder gezien. Hij
zegt, dat hij op een bank werkt,"
antwoordde de antiekhandelaar.
„Maar daar ziet hij me niet naar
uit. Ik zou eerder zeggen, dat hij
een baliekluiver is. Daar had hij
wel iets van weg. Hij kwam met
een zeventiende eeuws zilveren
horloge en wou me dat verokpen.
Het was werkelijk een waardevol
stuk werk uit die tijd. Maar ik koop
geen vermoedelijk gestolen goed."
Thorndyke Flint knikte instem
mend.
„Die kerel werd brutaal en toen
ik hem zei, dat hij op kon krassen,"
vervolgde de winkelier, „gooide hij
dat harnas omver, ik denk met op
zetWat is er van uw dienst,
mijnheer? Wenst u het een of an
der te zien?"
„Nee, dank u. Ik kwam alleen
binnen, omdat ik ruzie hoorde en
dacht misschien hulp te kunnen
bieden. Maar ik zag dat u het best
alleen af kon."
„Ja," antwoordde de Japanner
achteloos. „In mijn jonge jaren ben
ik worstelaar geweest. Nu en dan
heb ik er nog wel eens nut van."
„Nu dan goeienavond, meneer
Kitura," zei Flint met de hand op
de deurknop.
„Goedenavond, mijnheer," zei de
Japanner op hoffelijke toon, terwijl
zijn kaartje overreikte. „Ik zie, dat
u mijn naam weet, Hier hebt u hem
voluit: „Lin Kitura". U zult me
een genoegen doen, als u eens tijd
over hebt, hier nu en dan eens te
komen kijken. Misschien is er wel
wat bij, waarin u belang stelt."
„Dank u. Die kerel zal u wel niet
meer lastig vallen, maar toch zou ik
u raden op te passen. Een onver
hoedse aanval is nooit plezierig."
Lin Kitura wuifde achteloos met
de hand.
„Een der eerste dingen, die ik in
Tokio geleerd heb bij mijn worstel-
lessen, was, me nooit onverhoeds te
laten overvallen."
Flint wandelde graag als hij de
tijd ervoor had. Al lopend ontdekte
men meer dan in een taxi of tram
en bij ondervinding wist hij dat hij
bij slecht weer gewoonlijk meer te
weten kwam dan bij mooi. En zo
liep hij die avond dan ook volko
men tevreden ondanks de storm en
de glibberige trottoirs verder en
nam alles om zich heen aandachtig
op. Het was een echte avond voor
avonturen, vond hij. Hij ging de
Bowery op en liep door naar de
Vierde Avenue, om dan Madison
Avenue in te slaan. Hij zag met ge
noegen, dat er op zijn kamer op de
tweede verdieping van een ouder
wets huis in die rustige straat licht
brandde en hij gooide hoed en jas
uit en trad het vertrek, binnen
waar zijn twee assistenten, Frank
Judson en Roy Norton nog zaten te
werken.
„Geen avond om er nog eens op
uit te gaan," zei hij, terwijl hij een
van zijn dikke sigaren opstak. „Nog
iets geweest?"
„Alles rustig, meneer," ant
woordde Judson. „Het is geen weer
om grapjes uit te halen. Hebt u al
gegeten?"
„Ja, in de Lawyers Club. Zeg
Frank, je kent Kitura immers, die
antiquair in de Grand Street?"
„Ja. die worstelaar. Ik heb hem
wel in de Athletic Club gezien. Ge
moedelijke kerel. Ik heb horen zeg
gen, dat hij in dienst is van de po
litie te Tokio, maar of dat waar is
weet ik niet."
„Het is waar," zei Flint. „Ik weet
uit goede bron, dat hij voor de Ja
panse regering gewerkt heeft, in
zijn eigen land. Hier in Amerika
schijnt dat niet het geval. De men
sen van de geheime dienst houden
hem wel in de gaten, maar Kitura
schijnt zich alleen met zijn antiek
handel op te houden." Flint sprak
er niet over, dat hij die avond bij
Kitura was geweest.
(wordt vervolgd)