wAAlwijkse en UnqstRAAtse couraiu
Charmante damesarm werd verrijkt
met waardevol VAS horloge
^eröt= en
Jjtteutojaaröfeaarten
r- samen weRken
samen leven
Mej. J. M, Robeerst eerste in de rij gelukkigen
Elshout
Heusden
van Maaren n.v.
Onrustige Zenuwen?
VRIJDAG 22 NOVEMBER 1963
85e JAARGANG No. 93
De tcho van het Zuióen
Uitgever
Waalwijksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2 x per week
Abonnement
22 cent per week
per kwartaal 2.85
3.10 franco p.p.
Advertentieprijs: 10 cent per m.m.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres: „ECHO"
De werkende vrouw is in onze nationale industrie een steeds voorna
mere plaats in gaan nemen, waarbij men haar, vooral gedurende de
laatste jaren voortdurend meer als gelijkwaardige partner van de man
is gaan beschouwen. Ook in de lederverwerkende industrieën - en
met name in de schoenindustrie - heeft de werkende vrouw steeds
meer de aandacht gekregen. Een sprekend voorbeeld vorm het stre
ven naar gelijke beloningen voor mannelijke en vrouwelijke arbeids
krachten.
Het Stichtingsbestuur van de Vakopleiding Schoenindustrie is bij dit
streven naar een gelijkwaardige positie van de vrouw niet achter willen
en kunnen blijven en heeft op haar eigen wijze, dit streven naar een ge
lijkwaardige behandeling onderstreept.
Is het in de laatste jaren steeds
zo geweest, dat de best geslaagde
leerling in het leerlingenstelsel, door
de VAS werd beloond met een hor
loge, in de toekomst zal ook de best
geslaagde leerlinge deze eer genie
ten.
De eerste in deze hopenlijk lange
rij van gelukkigen was mej. J. M. A.
Robeerst uit Tilburg, werkzaam bij J.
Mannaerts Schoenfabrieken N.V. in
Tilburg.
Niet alleen Josephine Robeerst
toonde zich vrijdagmiddag bijzonder
Er was die vrijdag iets schoons
op til, dat wisten wij. Hoe
schoon het was wisten wij niet
en konden we zelfs niet ver
moeden. Juist datgene wat er
achter de term "niet weten"
verborgen wasprikkelde onze
nieuwsgierigheid dermate, dat
wij besloten er een reis naar
Tilburg aan te wagen. Dat al
les bleek eerder gedacht en ge
zegd dan gedaan, omdat onze
overigens altijd klaar staande
chauffeur, de heer B.B.A. uit
B., besloten had het stuurtje er
voor twee dagen bij neer te leg
gen. Het moet gezegd, er bleef
één mogelijkheid de lieve af
stand iets langzamer onder on
ze voeten door te laten glijden
en ons hetzij te voet, hetzij per
fiets naar het zuiden te bege
ven. De afstand van hier naar
het zuiden deed ons echter de
schrik om onze toch al tere
harten slaan, zodat aan "te
voet gaan" niet te denken viel,
terwijl de met bakken neerstro
mende regen nu niet speciaal
een uitnodiging was om het
fietsstuur in onze handen te
nemen. Mogelijkheden met zul
ke bittere bijsmaken plegen wij
wanneer het enigszins kan, niet
te slikken.
De VAS zorgde er zelf voor
dat wij nu de zekerheid heb
ben dat het inderdaad schoon
was. Een 'enkel telefoontje van
onze kant bleek gelukkig vol
doende te zijn om er voor te
zorgen dat wij snel en droog in
Tilburg kwamen, waar wij ge
tuigen mochten zijn, hoe de
linkerarm van een zekere Jose
phine Robeerst uit de W ester-
torenlaan in Tilburg werd ver
rijkt met een damespolshorlo
ge. Onze nieuwsgierigheid die
de VAS door middel van een
schriftelijke uitnodiging bij
ons had gewekt, kon dank zij
de VAS, in de vorm van haar
consulent, weer worden bevre
digd. Wees er van verzekerd,
wij waren die bewuste vrijdag
uitermate dankbaar dat een
door de telefoon aangevraagde
lift werd verkregen.
verheugd dat haar deze prijs ten deel
was gevallen, maar ook de heer F.
Mannaerts, directeur van het bedrijf,
was er ten zeerste mee ingenomen, dat
zijn bedrijf de eer mocht genieten, de
best geslaagde leerlinge in het leer
lingenstelsel van de VAS, binnen
zijn muren te hebben. Deze eer wordt
des te groter wanneer men weet dat
dit bedrijfsklasje vorig jaar eerst voor
het tweede jaar draaide, zodat hier
van een wel zeer voorspoedig resul
taat gesproken mag worden.
"De klas waarin Josephine Ro
beerst het vorig jaar gewerkt heeft
was bijzonder goed", zo betoogde de
heer F. Mannaerts vrijdagmiddag in
het bijzijn van de heer Siemons, di
recteur van de Stichting, de heer
Geurts, vice-voorzitter, de heer Nuy-
ten, consulent van de VAS en mej.
Dellaert van de Arbeidsinspectie.
Het moet voor de ouders van de
gelukkige winneres, die eveneens
aanwezig waren, bijzonder verheu
gend zijn geweest te mogen verne
men, dat in dat klasje - dat voor
hen wel een begrip geworden zal
zijn - ook nog iets meer werd ge
daan dan het geven van alleen vak
opleiding.
De heer Nuyten kwam daar later
nog eens op terug, toen hij zei, dat
juist op deze wijze, via het leerlin
genstelsel, en het vakbekwaam ma
ken van meisjes en jongens in een
apart klasje, speciale aandacht gege
ven kan worden aan het opvangen van
het meisje of de jongen, bij wie het
dichtslaan van de lagere schooldeu
ren nog maar ternauwernood in de
oren is verklonken. Juist op deze leef
tijd, kan men spreken van een "moei
lijke leeftijddie gepaard gaat met
tal van veranderingen die voor het la
tere leven beslissend kunnen zijn.
De heer A. Geurts noemde Jose
phine Robeerst een kampioene, een
gelukkig kind, dat op Kerstmis is ge
boren en dat bekend staat als rustig,
verstandig en leergierig. Is het eigen
lijk nog verwonderlijk dat zij het was,
die als best geslaagde leerlinge uit
de bus kwam? Zij bleek op ieder ge
bied een kampioene. Van de 14 on
derdelen die in het bedrijf tijdens 't
examen moesten worden verricht,
werden er vijf op een dusdanige wijze
gedaan dat deze met een 9 moesten
worden gehonoreerd; voor de negen
overige onderdelen wist zij een 8 te
vergaren. Ook de cijfers bij het aan
vullend onderwijs waren allemaal bo
ven de middelmaat, zodat het voor 't
bestuur van de Vakopleiding geen
moeilijke beslissing was, wie er als
kampioene naar voren zou treden.
Men kan van Josephine dan ook
met een gerust hart zeggen, dat zij
deze etappe met de volle lengte op
al haar concurrenten heeft gewon
nen. Zij heeft bij iedereen grote ver
wachtingen gewekt en de heer Geurts
zei dan ook geen woord teveel toen
TIPS VOOR 'N
ST. NICOLAAS GESCHENK
Prismakijker, Barometer,
Thermometer, Microscope,
Hygrometer, Briletui, Zak-
toupe, 'n Mooie Bril.
Den Bosch, Vughterstraat 25
Tilburg, Markt 32
Breda, Nw. Ginnekenstr. 23
hij haar toevoegde: "voor U liggen
er echt nog kansen om in de schoen
industrie carrière te maken".
Gebleken is, dat het geld, dat er
bij iedere opleiding om de hoek komt
kijken, aan Josephine Robeerst zeker
goed is besteed. Over de onkosten
die er bij een dergelijke opleiding ge
maakt worden, deed de heer Geurts
ook nog even een boekje open.
Iedere leerling(e), opgenomen in
het leerlingenstelsel kost de VAS per
jaar ongeveer f 250, terwijl de bij
drage die het bedrijf aan de oplei
ding moet leveren niet minder is. Het
zal ook het bestuur van de VAS
deugd hebben gedaan, te mogen er
varen, dat het geld wat aan deze op
leiding wordt besteed geen wegge
gooid geld is. Kosten gaan voor de
baat uit. Een goed produkt vraagt
vakkundig personeel en juist daar
aan bestaat bij de Nederlandse
schoenindustrie nog zo'n grote be
hoefte. Een gelukkige omstandigheid
is, dat steeds meer jonge meisjes te
vinden zijn, die in de schoenindustrie
willen werken en als ze allemaal de
zelfde inslag hebben als Josephine
Robeerst, zal er de schoenindustrie
wel bij varen.
Over een eindstreep is ook hier
niet gesproken. Josephine zal zich -
waar de heer Nuyten op wees dan
ook terdege moeten realiseren, dat er
voor de toekomst nog heel wat te le
ren valt. Het is bijzonder vreugdevol
dat zij dit niveau heeft weten te be
reiken. Wat haar leermeesters samen
met de heer Nuyten mogen hopen is,
dat zij zich op dit niveau zal weten
te handhaven. De beloning - een
damespolshorloge, ruime belangstel
ling van de pers en een foto in de
krant - is aan haar, de bijna 17-ja-
rige Josephine Robeerst goed be
steed.
OVERPLAATSING.
De eerw. moeder Paschalis, overste van
het klooster "Maria-stichting" is na een
ambtsperiode van drie jaren overgeplaatst
naar Maastricht. Zij zal daar overste wor
den van het zeer bekende klooster "De
twaalf Apostelen". Haar plaats in Elshout
zal worden ingenomen door moeder Serva,
thans overste te Schiedam.
CECILIA FEEST.
A.s. dinsdag 26 nov. zullen de leden van
het parochieel kerkkoor het Ceciliafeest met
meer luister vieren dan gewoonlijk. De heer
PSpronk is dan gouden jubilaris. Na jaren
lid te zijn geweest van het kerkkoor te
Beesd, werd hij dadelijk na zijn huwelijk
lid van het koor te Elshout. Zowel in Beesd
als in Elshout heeft dhr. Spronk zich steeds
een ijverig lid getoond, die zowel op repe
tities als kerkdiensten steeds present was.
De voorbereidingen wijzen er wel op dat
de jubilaris dinsdag eens extra in de bloe
metjes zal worden gezet.
TOTO FANFARE.
A.s. zondag zal voor de eerste maal weer
de toto draaien voor de kerkelijke fanfare.
Deze actie wordt weer georganiseerd door
:£3te B a .'ik tl! I I l
Het zenden van een Kerstgroet en Nieuwjaarswens
vóór de feestdagen rond de jaarwisseling aan zaken
relaties en vrienden komt de laatste jaren steeds meer
in gebruik.
Wij hebben een prachtsortering Kerst- en Nieuwjaars
kaarten in bijzonder luxe en eenvoudige uitvoering, met
moderne en klassieke voorstellingen en in alle prijzen.
Vraag vrijblijvend inzage van onze exclusieve monster
collectie. Maar wacht niet te lang. De mooiste soorten
zijn het eerst uitverkocht.
Om tijdige levering te kunnen garanderen, dient Uw
bestelling vóór 12 december in ons bezit te zijn.
Gaarne tot Uw dienst
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN
Telefoon 04160 2621 Waalwijk
het comité "Vrienden van de fanfare", dat
zich tot doel heeft gesteld, de financiële
zorgen van het bestuur te verlichten. Het
comité hoopt dan ook weer op een grote
deelname. Het is voor een goede zaak en
bovendien hebben de deelnemers kans op
een royale prijs.
BEZOEK ST. NICOLAAS.
Zondagmiddag zal St. Nicolaas met ge
volg een rijtoer maken door een gedeelte
van Elshouts straten. Om 1 uur zal hij arri
veren in de Th. Rijkenstraat, waar de fan
fare en de jeugddrumband klaar zulen staan
om de Sint verder door Elshout te bege
leiden. De stoet trekt dan door de Norber
tijnerstraat, Wolfshoek, Heusdenseweg en
Kerkstraat. Via de Stationsstraat gaat het
dan naar Drunen, waar de Sint officieel op
het gemeentehuis zal worden ontvangen.
Mljnhardt's Zenuwtabletten
TAFELTENNIS.
Drie teams van de Smashers wisten weer
een overwinning te behalen. Ruiterslag Ber-
licum - Smahers le dames 1-9; Red Star
Goirle - Smashers 2e dames 4-6; Heren-
taem Smashers 1 - Victoria 1 Breda 6-4.
Smahers 2 - Never Despair 4 's-Bosch
3-7; Cowa 1 Baardwijk - Smashers 3 6-4.
BURGERLIJKE STAND HEUSDEN
van 1 t.m. 15 november 1963.
Geboren Maria Jacöba dv J P Okkers
en M A Rutters; Gilbertus Matheus zv G J
W Buijs en A M Hoorn; Martinus Johan
nes Cornelis zv P C A Leijtens en J H v
Weert; Cornelius Johannes Maria zv Th A
de Wilt en A C Verhulst; Petrus Johannes
zv J H Verheij en H v Dongen.
Huwelijks-aangifte Petrus J Pechtold
26 j en Johanna H M C van Ooijen 20 j
beiden alhier.
Gehuwd Hendrikus B C v d Hooven
19 j te Vught en Henriette A D J M v d
Hurk 16 j alhier; Jan M Vos 24 j te Eethen
en Neeltje Lukas 24 j alhier.
Ingekomen H J G van Vugt en echtg
van 's-Boesch; R Funck echtg v Bok van
Oss; M L C Pijnenborg en gez van Drunen;
W Drewes en gez van Amsterdam; M B H
Ratering edhtg van v Zon van Arnhem.
Vertrokken C T v d Griendt naar
's-Bosch; W H Bos wed v Waick naar
's-Bosch; W de Haan en gez naar Drunen;
P G Lans en echg naar Ewijk; N Lakas
echtg v Vos naar Eethen.
Josephine Robeerst ontvangt hier uit handen van de heer A. Geurts, vice-voorzitter
van de Stichting Vakopleiding Schoenindustrie, het dameshorloge.
Samen leven eistsamen
werken.
Is er geen samen-werking,
dan „is 't geen leven".
Hoe waar de titel van
deze stukjes is, hebben ve
len van ons ondervonden
tijdens de staking van de
buschauffeurs.
Het meest elementaire in 't
leven, het „verkeren" met
elkaar, werd gedeeltelijk
zwaar bemoeilijkt.
Het samen leven werd ge
handicapt, bedrijven onder
vonden veel ongerief.
- De bedoeling van dit
stukje is niet om het recht
van staken even uit de doe
ken te doen, nog minder om
te gaan dokteren aan ons
toonstelsel, dat ziek zou zijn.
Beide zijn zeer ingewikkel
de zaken, waar al (te) veel
over geschreven is.
Het is een stof die je al
heel goed moet beheersen,
om er iets van te zeggen
waar we echt verder mee
komen.
Niet om bepaalde klippen te
omzeilen, maar om de zaken
juist beter te zien, wilden
we toch genoemde onder
werpen uit 'n bepaalde hoek
bezien.
Vooreerst dan dit. We le
ven, kun je zeggen, in kan
telende tijden. Normale ge
wichten vliegen de weeg
schaal uit. We zijn over al
les na gaan denken en daar
om verandert er zo veel.
We leven niet meer statisch,
maar dynamisch.
Nu pas beseffen we wat 'n
oude wijsgeer schreef al
les stroomt.
Voor onze dagen is stro
men, dunkt me, iets te
vloeiend gezegd. De veran
deringen gaan gepaard met
schokken. Althans voor ve
le mensen.
Het feit dat de wereld ver
andert, is helemaal niet
alarmerend. Je ziet over
gangen in verband met 't
klimaat en in 't meriselijk
lichaam zijn overgangen
waar te nemen tevens tijd
perken. Het nieuwe gaat
wel vaak gepaard met pijn.
Denk aan de geboorte van
'n mensen-kindje.
Je kunt zeggenal dat
nieuwe, al die veranderin
gen, ik doe er niet aan mee.
Ik zeg maar zo verande
ringen zijn geen verbeterin
gen.
Zo redeneren is de dood
steek voor 't leven.
Leven betekent immers tel
kens veranderen. Iemand
die tegen veranderingen in
t' leven is, moet maar vier
kante cirkels gaan tekenen!
Als dat allemaal zo is, dan
moeten we ons op die ver
anderingen in-stellen.
Je hebt daarvan 'n mooi
voorbeeld uit de wereld van
de techniek.
Bij 't auto-lessen is een Van
de moeilijkste dingen het
juist en op tijd schakelen.
De overgang maken van de
eerste naar de tweede, en
van de derde naar de vierde
versnelling.
Schakelen zonder tanden
poetsen", moest mijn in
structeur indertijd maar al
te vaak zeggen. En hij wil
de mijn onhandigheid peda
gogisch tegemoet komen,
door te dreigen „als je
niet soepeler schakelt, dan
vliegen dadelijk de kamra
deren uit de versnellingsbak
je rond de oren".
Wat ik zeggen wil is ditje
moet telkens overschakelen
op 't nieuwe in 't leven.
Doe je 't niet, dan mis je
de bus. Want 't leven
heeft altijd gelijk. Schakel
je te laat of niet feilloos,
dan zullen de stukken je
rond de oren vliegen.
En nu praktisch. Wij groei
en naar 'n verenigd Euro
pa, lue krijgen te maken met
de Euro-markt, lonen en
prijzen worden vergeleken.
Onze economen - sociolo
gen - en vakbondmensen
zullen moeten leren over te
schakelen.
Zoals 't ook geldt voor 't
kerkelijke leven. De waar
nemers op 't Concilie, de
dominees A. T. Bessèlaar
en S. Spoelstra, zagen
dat de wijzers van de grote
klokken aan de gevel van de
Sint Pieter niet gelijk lie
penAanpassen, zei
paus Joannes.
Je zou de vraag kunnen
stellen waarom is die aan
passing, die vernieuwing,
voor veel mensen zo moei
lijk? Waarom zo veel ver
dachtmaking en onbegrip
tegenover mensen die dat
nieuwe wel zien en signale
ren? Waarom moet dat al
lemaal zo stroef gaan?
Dat werkt inderdaad heel
vreemd. Het is toch zo dat
de een de ander toch niet
wil neppen en daar 'n sport
van maakt. Ik bedoel, ieder
mens, 'n zieke daargelaten,
wil toch 't goede. Ieder zal
toch, 'n kindje dat onver
hoeds wil oversteken, voor
de auto wegtrekken, uit pu
re bezorgdheid.
Ik wil daar nog 'ns graag
op terugkomen. Maar ik
dacht zijn onze organisa
ties - vakbonden - Kerk
(denk aan 't debat over de
curie), niet te veel over-ge-
organiseerd? Of verpoli
tiekt, hoe moet je dat zeg
gen.
Albert Sweitzer schreef wij
staan op 't punt ten gronde
te gaan aan 't feit dat wij
ook de waarheid door orga
nisaties willen laten uitde
len.
Staat bij alles de MENS
nog wel centraal?
Zo niet, dan zal hij er voor
vechten, want de mens is 't
leven, dat altijd gelijk heeft.
En 'n andere vraag, waar
ook nog interessant over te
schrijven valtis de macht
die wordt uitgeoefend nog
wel dienend?
Het zijn vragen in de stijl a
la paus Joannes.
Wij dachten dat zijn ant
woorden op deze vragen
aardig dicht de waarheid
benaderden. Maar hierover
later.
Enkele dagen geleden zag ik
in 't R.A.I.-gebouw de Mer
cury-capsule, de Sigma 7
waarmee Walter Schirra zes
maal rond de aarde is ge
wenteld. Fantastisch. Ove
rigens, nog maar 'n klein
golfslagje in de ontwikke
ling; de grote top is nog
lang niet daar!
Maar hoe heel veel is er
te bereiken met samen-wer
king van verstand en arbeid.
Hoe ver kom je er mee!
En, wat 'n lamme boel is 't
zonder samen-werken. Je
kunt nog niet van hier naar
Tilburg.
M. JANSSEN,
Bedrijfsaalmoezenier.
Markt 8, Waalwijk.
