Smidje Verholen en de rare alchimist
mm
Sprang-Capelle
Bloch en Stibbe huldigde
de heer J. Samuels bij zijn
zilveren dienstjubileum
Directie en personeel van
Van Gent en Co.
huldigden zilveren jubilaris
Herman Slaats uit Waalwijk
kampioen van Nederland
gewichtheffen
Wie niet
adverteert,
wordt vergeten
2
2
3
A. v. d. Nieuwegiessen onderscheiden met zilveren me
daille van de Maatschappij voor Nijverheid en Handel
HET LIJK
IN DE MAND
Krachtsport
Sprang
Capelle
Vrijdag 13 maart kon de heer D.
Stibbe, president-directeur van de
Hollandia Schoenfabrieken, de 3de
zilveren jubilaris in het nieuwe jaar
huldigen, in de persoon van de heer
J. Samuels. De jubilaris werd ver
gezeld door zijn vrouw en de twee
oudste kinderen van 8y2 en 5 jaar.
Met zijn 41 jaren werd de jubila
ris het op één na jongste lid van de
Zilverkring. En het gebeurde heel
zelden in de geschiedenis van Hol
landia dat nog zulke jonge kinderen
bij de huldiging van hun vader aan
wezig konden zijn. „Als het een
beetje meeloopt, zullen we ook uw
gouden dienstjubileum kunnen vie
ren", zei de heer Stibbe.
Bij deze huldiging was een vol
tallige directie aanwezig, alsmede
verschillende leden van de onder
nemingsraad en talrijke bedrijfs-
functionarissen.
„Een bedrijfsgemeenschap kent
vogels van velerlei pluimage en als
wij u vandaag'mogen huldigen om
dat u 25 jaar bij ons werkt, dan
spreken wij tot een man, die in de
'i aren dat hij bij ons in dienst is,
waarschijnlijk nooit een onvertogen
woord heeft laten vallen. Graag he
ten wij u hier samen met uw vrouw
en twee oudste kinderen van harte
welkom. En ons woord van welkom
aan u, mevrouw, willen wij graag
vergezeld laten gaan van bloemen,
die ik u hierbij namens de directie
aanbied", aldus de heer Stibbe,
waarna mevrouw Samuels 'n prach
tig boeket anjers kreeg aangeboden.
„Bij de mensen die met u samen
werken staat u vooral bekend om
uw gelijkmoedigheid en collegiali
teit. Wat kwaad worden is, weet u
niet. U staat niet bekend als een
prater, maar als u wat zegt, is het
meestal wel raak".
Na deze woorden overhandigde de
heer Stibbe het cadeau onder cou
vert en de Hollandia legpenning
met oorkonde. De heer Biekens
speldde de jubilaris de draagme-
raille op, behorende bij het getuig
schrift van de Nederlandse Maat
schappij voor Handel en Nijverheid.
LID VAN DE
ONDERNEMINGSRAAD
„U beschouwt het als de gewoon
ste zaak van de wereld om steeds
uw plicht te doen en de woorden
van lof die u vandaag worden toe
gezwaaid, zult u overbodig vinden",
zei de heer Gouda, „maar het feit
dat u gekozen werd tot lid van de
ondernemingsraad, getuigt onder
meer dat u een man bent die
plichtsbetrachting en verantwoor
delijkheid op de eerste plaats stelt".
Hierna bood de heer Gouda een en
veloppe met inhoud aan namens 't
jubileumfonds.
De heer Hamers memoreerde ge
woontegetrouw weer enkele grap
pige voorvallen uit het leven van de
jubilaris, waarna hij hem de Zilver-
kringmedaille opspeldde.
Op het overleermagazijn vond de
huldiging van de heer Samuels door
zijn collega's plaats. In tegenstelling
tot anders soms, hing er geen ner
veuze spanning over deze huldiging,
maar kreeg alles een spontaan ka
rakter door de diverse opmerkingen
over en weer. Als eerste bracht hier
de heer Wentink (secretaris van de
Zilverkring) zijn gelukwensen uit.
De heer Heinen zei veel waardering
te hebben voor het flegmatische ka
rakter van de jubilaris, die „met
geen mogelijkheid op de kast te
krijgen was. Wel kon hij rustig en
op een keurige manier de waarheid
zeggen. En toch zo, dat je het voel
de", aldus de heer Heinen.
Tot slot overhandigde de heer
Kouwenberg een fleurig bloemstuk
aan mevrouw Samuels en een an
tieke lamp aan de heer Samuels
met de woorden: „De meeste men
sen zeggen dat de huldiging het
mooiste gedeelte van de dag is,
maar ik vind dat het vanavond pas
komt, want let maar eens op, Sam:
„Je krijgt ons zo gauw nog niet de
deur uit
In tegenwoordigheid van zijn echtgenote en drie kinderen is vrijdag
middag bij Van Gent en Co. de heer A. v. d. Nieuwegiessen, stempel
steller bij dit bedrijf, zowel door directie als personeel gehuldigd, van
wege het feit dat de heer v. d. Nieuwegiessen 25 jaar lang bij Van
Gent en Co. N.V. werkzaam was.
Na een huldiging door de directie, waarbij de heer A. van Gent de
jubilaris een cadeau onder couvert aanbood, kreeg tegen half zes het
personeel gelegenheid de jubilaris te fêteren.
De heer A. van Gent noemde de
25 jaar een hele tijd, waarbij hij er
in het bijzonder op wees, dat de ju
bilaris nog geen veertig jaar oud is.
„Recht van de schoolbanken bent u
naar dit bedrijf gekomen en u heeft
het gediend, niet alleen onder mak
kelijke, maar ook onder moeilijke
omstandigheden", zo betoogde hij.
De heer v. Gent schetste de plichts
betrachting van de jubilaris, zijn
prima humeur en zijn gevoel voor
humor. Om deze drie eigenschappen
meende hij de heer v. d. Nieuwe
giessen tot voorbeeld van velen te
mogen stellen. De heer v. Gent be
toogde, dat het ook voor mevrouw
v. d. Nieuwegiessen een groot ge
noegen moest zijn dit zilveren jubi
leum van zo nabij te mogen mee
vieren. „Ook aan u komt een groot
gedeelte van de lof toe". Namens de
directie kreeg mevrouw v. d. Nieu
wegiessen roze anjers aangeboden.
De zilveren jubilaris mocht naast
de zilveren draagpenning van de
Maatschappij voor Nijverheid en
Handel en het bijbehorende getuig
schrift het was voor de eerste
keer in de geschiedenis van dit be
drijf dat dit kon worden uitgereikt
nog een geschenk onder couvert
in ontvangst nemen.
DOOR PERSONEEL
Later op de middag werd in de
cantine van het bedrijf de jubilaris
door het personeel gehuldigd. De
heer C. Foekens, bedrijfsleider, me
moreerde hoe de jubilaris op 14-
jarige leeftijd als jongste bediende
in het bedrijf was gestart. „Er is
sedertdien heel wat veranderd" zo
'betoogde hij, „maar de gemoedelijke
verhoudingen zijn gebleven". De
heer Foekens zei, dat de jubilaris
op de cambreurafdeling een goede
indruk had achtergelaten. Spreker,
die in zijn huldebetoon ook mevr.
v. d. Nieuwegiessen betrok, over
handigde de jubilaris een cadeau.
Namens het personeel van Van
Gent en Co. en Gerolanda, voerde
de heer C. de Boer het woord, die
tevens als lid van de ondernemings
raad de jubilaris een horloge aan
bood. Ook mevr. v. d. Nieuwegies
sen kreeg een cadeautje geoffreerd.
De heer L. Rombouts, die lofprij-
FEUILLETON
van „De Echo van het Zuiden"
door George Bagby
39
In het ogenblik van aarzeling
kreeg ik wel reden mijn geluk te ver
wensen. Ik kreeg een malse klap op
mijn schouder en ik hoefde me niet
eens om te keren om te weten wie dat
deed. Dat moest Roscoe Webb zijn,
Roscoe Webb uit Dallas!
Ik had goed geraden en hij klamp
te me gelijk aan. Bij elke ontmoeting
werd de knaap hartelijker en jovialer.
Deze keer sloeg hij zijn armen om me
heen, drukte me aan zijn borst als een
beer en draaide me naar zich toe,.
t
Toen moest en zou hij aan onze
zwarte steekdragers vertellen wat een
moordkerel ik wel was.
„Dit is nou wat je noemt een toffe
jongen", riep hij uit. „Vroeger dacht
ik altijd dat geen enkele Spanjaard
een echte fijne vent kon zijn, maar
hij is er eentje, 't Is de beste man die
jullie bij de hele politiebende hebben,
en ik ben bereid dat tegen iedereen
in de stad hier vol te houden."
De waakhonden deden net of hun
neus bloedde. Ze hielden zich nog
steeds of ze geen Engels verstonden,
maar ik wist wel beter. Dit zou zeker
in het rapport aan de kolonel komen,
woordelijk zelfs. Ik was te beduusd
om iets te zeggen, maar ik begon ge
lijk te prakkizeren hoe ik het aan ko
lonel Martinez zou moeten uitleggen,
als hij er naar zou vragen. Inspecteur
Schmidt kwam me te hulp en ik
stond er als verdoofd bij en liet hem
maar begaan.
„Wat is er aan de hand, broer?"
vroeg hij Webb. „Heb je te lang in
de zon gelopen?"
Webb grinnikte en knipoogde. Hij
gaf me nog eens een stevig teken van
zijn bewonderende affectie en porde
de inspecteur met zijn elleboog in
zijn ribben. „Sorry, waarde heer,"
fluisterde hij me toe. „Ik was straal
vergeten dat u van de Spaanse Ge
heime Dienst was. Die stomme gfote
mond van me.
Ja, die stomme grote mond van
hem. 't Was een fluisterpartij die je
aan de overkant van de straat gehoord
moet hebben. En de knapen van ko
lonel Martinez waren niet eens aan
de overkant van de straat ze waren
flink binnen gehoorsafstand.
Schmitty trok me los van de groot-
schreeuwer en loodste me naar de
auto. Ik had wel gewild dat de aarde
zich had geopend en mij had ver
zwolgen. Ik had de motor al gestart
en reed al weg toen ik me herinnerde
zende woorden namens de ponzerij
liet horen, overhandigde de jubilaris
eveneens een cadeau.
De heer G. Gouda, namens de
V.G.O.V. (Van Gent's Ontspannings
Vereniging) het woord voerende,
bood de jubilaris een sigarettenaan
steker aan.
klasse middengewicht
Zoals we reeds in onze vorige
editie meedeelden, heeft Herman
Slaats, lid; van de Waal wij kse
Krachtsportvereniging, tijdens de
kampioenswedstrijden gewichthef-
fen die in Den Haag werden gehou-
den in de klasse middengewicht
het kampioenschap van Nederland
op zijn naam gebracht. De Waal
wij kse athleet heeft dit kampioen
schap echter niet cadeau gekregen,
doch heeft er hard voor moeten
vechten. Hij moest het daarvoor op- j
nemen tegen de top-athleten A. Zaal
en P. van Es uit Rotterdam. Toen
eerstgenoemde zijn laatste beurt
drukken al had verwerkt en hij op
92 y2 kg. stond, begon Slaats met 95
kg., evenals P. van Es. Slaats druk
te niet alleen dit gewicht, doch ging
verder naar de 100 kg., hetgeen
eveneens lukte. In zijn derde beurt,
toen hij 102y2 kg. naar boven wilde
drukken, faalde de Waalwijker
echter. Toen ook P. van Es in zijn
derde beurt eveneens 100 kg. druk
te, stonden Slaats en v. Es gelijk
met A. Zaal op de derde en laatste
plaats.
Deze stand veranderde echter bij
het onderdeel trekken, toen laatst
genoemde zijn totaal behoorlijk wist
op te trekken, waardoor hij na dit
onderdeel met Slaats en v. Es ge
lijk kwam met een totaal van 200
kg. Na het stoten had v. Es zijn
totaal op 320 kg. gebracht. A. Zaal
bereikte een totaal van 330 kg.
H. Slaats begon met 132y2 kg.
stoten; deze beurt lukte. Ook zijn
volgende beurt 137 y2 kg. lukte
eveneens, hoewel de Waalwijker
veel last van een knieblessure had.
A. Zaal trachtte in zijn derde beurt
137y2 kg. te stoten, om daarmee ge
lijk met H. Slaats te komen. Toen
deze poging echter mislukte, was
Slaats met in totaal 337 y2 kg. kam
pioen van Nederland; een pracht
prestatie.
In zijn derde beurt trachtte H.
Slaats 145 kg. te stoten, hetgeen
echter niet lukte. Was dit wel het
geval geweest, dan zou de Waalwijk-
se athleet in een extra beurt ge
tracht hebben 147 y2 kg. te stoten,
hetgeen een nieuw Nederlands re
cord zou hebben betekend. Dit
neemt echter niet weg dat Herman
Slaats een prachtige prestatie heeft
geleverd, die nog groter wordt als
men weet dat de leden van de
W.K.V. moeten trainen in 'n schuur
tje van 6x6 meter, doch zelfs deze
moeilijke omstandigheden van de
training kunnen niet verhinderen
dat de W.K.V.-ers tot de beste ath-
leten van Nederland in de kracht
sport behoren. Voor zijn uitzonder
lijke prestatie zal Herman Slaats op
zaterdag 4 april a.s. op grootse wij
ze worden gehuldigd.
Twee andere athleten van de
W.K.V. namen eveneens deel aan de
nationale kampioenschappen, n.l. C.
IJpelaar en A. Heesters. Laatstge
noemde moest uitvallen wegens een
rugblessure, terwijl C. IJpelaar met
302 y2 kg. zevende werd.
Al met al is een gelukwens aan
de Waalwijkse Krachtsportvereni
ging ons inziens dubbel en dwars
verdiend.
JEUGDAPPÈL.
Zaterdag 21 maart a.s. des avonds om
half 8 zal in het gebouw van de Chr. Volks
bond een Jeugdappèl worden gehouden, uit
gaande van de Ned. Herv. jeugdverenigin
gen. Er zal o.m. het woord gevoerd worden
door Ds, Smit uit Lopik, over het onder
werp „Wat nu...??, terwijl verder decla-
matorium zal worden opgevoerd, getiteld:
„Gaat dan heen...".
CAKE-ACTIE.
Vbor het te stichten jeugdcentrum van de
Ned. Herv. Kerk zal zaterdag 21 maart
een cake-actie worden georganiseerd. Huis
aan huis zullen voor dit doel cake's worden
te koop aangeboden.
BEJAARDENCENTRUM.
Tot consierge-tuinman van het Bepaar-
den-centrum Achter de Hoven is met ingang
van heden benoemd de heer J. Groeneveld.
GESLAAGD.
Op het te Rotterdam gehouden examen
slaagde voor het diploma machineschrijven
volgens het blind- 10-vingersysteem onze
plaatsgenote Wdlma van Gèlder. Zij genoot
haar opleiding aan de Eerste Sprangse Ste-
no-Typeschool, Oosteind 59.
PASSIEDIENST.
Ieder huis heeft zijn kruis. Ja, dat zeg
gen wij vaak en met dat kruis zijn wij vaak
bezig, te meer wanneer wij ons kruisje ook
nog wel een beetje gewichtig vinden.
Wat men met dit kruis 'bedoelt? Och, dat
is nogal duidelijk. We denken dan heus niet
aan een Hugenotenkruisje of aan een kruis
aan de muur in een woning, maar we heb
ben dan ons "zorgenpakket" op het oog,
dat voor de één licht, voor de ander on
draaglijk zwaar is. Wat het Kruis met een
hoofdletter betekent, dat realiseren wij ons
meestal niet. Dat kruis, dat ook op aarde is
geweest, overschaduwt al onze kruisjes. Dat
kruis werpt een inkzwarte schaduw op de
wereld, omdat het een afgrond van lijden in
zich bergt, waarbij al onze kruisjes in het
niet verzinken. Maar dat kruis overstraalt
ook al onze kruisjes, want het kruis van
onze Heer is een lichtend kruis, eeen hope
loos, maar een hoopvol kruis. De verticale
balk symboliseert de herstelde verbinding
tussen hemel en aarde, tussen God en mens
en de horizontale balk symboliseert de be
tekenis van het Kruis voor de gehele we-
veld. Het kruis is geworden de Boom des
Levens.
Op het teken van het kruis willen de Ge
reformeerde jeugdverenigingen ter plaatse
ziéh bezinnen in een Passiedienst op zon
dagavond 22 maart a.s. om 7.30 uur in de
Gerei. Ketk aan het Bruggetje. Men hoopt
dit te doen, in zo groot mogelijke getale, in
het besef van nauwe verbondenheid met de
ganse Christenheid. Want de Christenheid
behoort todh eensgezind rond het kruis te
staan. De veelvuldige samenzang zal wor
den afgewisseld met schriftlezing en decla
matie. Ds. L. Schellevis uit Gouda, een zeer
goede bekende van vorige wijdingssamen
komsten, zal een meditatie houden, welke
getiteld is "Getékende mensen?" Het Kin
der- en Dameskoor van de Chr. Gem. zang
vereniging Hallelujah onder leiding van de
heer H. Spierings zal medewerking verle
nen. De geref. jeugdvereniging zal het pret
tig -winden indien men in zo groot mogelijke
getale deze bijzondere dienst zal bijwonen.
LEDENVERGADERING.
De leden van de muziekvereniging Kunst
na Arbeid zijn opgeroepen tegen vrijdag
avond half 2 voor de jaarlijkse ledenverga
dering, in de 'bovenzaal van café De Witte
Brug aan de Nieuwevaart. Naast de ge
bruikelijke agendapunten vermeld de agen
da o.m. bestuursverkiezing wegens periodiek
aftreden van de heren Mr. J. W. Maris, vi
ce-president en H. M. J. Kommers, scecre-
taris, die herkiesbaar zijn. Voorts zal wor
den voorzien iin de vacature ontstaan door 't
overlijden van het bestuurslid wijlen de heer
E. 'H. Spierings. Verder komt aan de orde
een bespreking over de deelname aan een
federatief concours dit jaar.
ORANJEVER. WILHELMINA.
De Oranjevereniging Wilhelmina zal voor
de kinderen der beide plaatselijke lagere
scholen, alsmede voor de beide kleuterscho
len op 30 april a.s., verjaardag van H. M.
Koningin Juliana, kinderspelen organiseren.
Voorts heeft het 'bestuur der vereniging
besloten de jaarlijkse Oranjedag dit jaar te
houden op zaterdag 4 juli a.s. Voor de e
dag heeft het bestuur beslag weten te leg.
gen op de alom bekende drumband "De
Tiommelaeren van Rlosendaele" uit Roosen
daal, die een ongekende vermaardheid ge
niet. Op het wereldmuziekconcours te K?xk-
rade in 1958 en 1962 'heeft men de we- I
reldtitel weten te behalen, terwijl vele -uit
voeringen werden gegeven in België,'
Frankrijk en Duitsland. In 1963 is deze
drumband opgetreden in Genève voor leden
van de Verenigde Naties. Nadere bijzonder
heden zullen nog volgen.
JAARVERGADERING
De plaatselijke afdeling van het Verbond
voor Veilig Verkeer heeft op 12 maart j.l
haar jaarvergadering gehouden in het café
De Witte Brug. De opkomst van de leden
viel nog mee. Na de opening van de jjresi-
dente, mevr. Maris, en de notulen door de
heer Stein, las de penningm. 'het financieel 1
overzicht van de afdeling voor. Hoewel het
kassaldo per 31 dec 1963 niet slecht was.
liet de penningmeester een somber geluid
horen, door te vertellen dat hij op dit ogen
blik niets -in kas had, dit door de Veilig-
verkeersidag die dn januari gehouden'was en
die vee'l geld had gekost. De kascontrole-
commissie sprak haar voldoening uit over 't
keurig in orde zijn van 'de boekhouding.
De aftredende bestuursleden de heren de
Raat, de Vries en v. d. Schans werden her
kozen. Voor de hoofden der lagere scholen
geldt een wisseling, dit jaar traden af de he
ren Poldervaart en Hoevenberg, welke plaat-
sen voor 1964 worden ingenomen door mej.
Rijken en de heer Kamphorst. Door het af
treden van de heer Stein, werd op voorstel
van het bestuur de heer Braat voor deze
functie gekozen. Voor de rijscholen heeft in
1964 de heer Fr. van Zeist zitting in het
bestuur.
Op het programma voor 1964 staan o.a.
Jeugdverkeersexamens, Vertkeersavond voor
de bejaarden; Sleutelcursus, Filmavonden,
Verkeerstuin voor de schoolkinderen, on
derricht aan de -kleuterscholen etc. Het be
stuur hoopt dat de mogelijkheit en de fi
nanciën aanwezig zullen zijn om de plannen
te verwezenlijken. Door de presidente werd
een woord van dank gesproken aan de af
tredende secretaris en als blijk van waar
dering voor het vele werk dat hij voor de
afdeling heeft gedaan overhandigde zij hem
een boeken'bon.
7~
COPYRIGHT sruoto AVAH
83. De buitenwijken van de stad
werden boven verwachting snel be
reikt, doch toen begonnen er gekke
dingen te gebeuren. Oude manne
tjes bijvoorbeeld, bleven stilstaan
op de rand van de stoep en fluister
den afgunstig: „Wat een prachtige
moderne wagen is dat! Vast een
gloednieuwe Amerikaan! Echt een
auto voor zo'n rijke snoevert!" De
smid had niet dadelijk door wat de
oorzaak kon zijn van deze vreemde
reacties, en daarom liet hij die ou
de mannetjes maar kletsen. En als
dat ongeluk niet was gebeurd, dan
had hij misschien helemaal nooit
wat gemerkt. Ongeluk Had
de smid dan een ongeluk? Nou en
of! Op een gegeven ogenblik moest
hij komende van rechts een straat
kruisen. Nu weet iedereen wel, dat
gemotoriseerd verkeer, dat van
rechts komt, voorrang heeft. De
chauffeur echter van een machtige
twaalf-cylinder Gortmouth scheen
van deze regel niet zo goed op de
hoogte te zijn en tuinde dus door.
recht op de smid afDe bra
ve Verholen toeterde nog uit alle
macht, doch het was al te laat. Pats
boem klets! Rinkeldekink! Met een
machtige klap vlogen de twee wa
gens tegen elkaar! Toen de stof
wolken waren opgetrokken, werd
er een vreemd tafereeltje zichtbaar,
want de auto van de smid had dik
gewonnen. Blijkbaar bouwden ze de
wagens vroeger dus héél wat stevi
ger. De enige schade, die Verholen's
wagen opgelopen had, was een ge
knakte koplamp en kapotte voor
ruit. Van de grote Gortmouth was
echter slechts een hoop naargeestig
verwrongen onderdelen over. Uit
deze verwarde massa kroop een
deftig heer naar buiten, die han
denwringend op smidje Verholen
afkwam. „Daar zal je 't hebben..,"
dacht die nog.
dat ik het nummer van de taxi had
willen opnemen. Ik keek nog om,
maar natuurlijk was hij al verdwenen.
't Kon me eigenlijk al niet veel
meer schelen.
„Nou zit ik erin", kreunde ik.
„Niet zo heel erg", troostte Schmit
ty. ,Als de kolonel je erover aan
spreekt, vertel je hem alleen dat dit
nu een echte Amerikaanse grap was.
Je hebt alleen Webb er goed tussen
willen nemen. Webb heeft gelukkig
niets gezegd in hoeverre je dat ge
daan hebt. Gewoon voet 'bij stuk hou
den, meer niet. Wat voor een soort
hotel is Paz?"
Ik moest me helemaal weer om
schakelen voordat ik die vraag kon
beantwoorden. Mijn eigen moeilijk
heden hadden die van Horsham en
Sally volkomen uit mijn gedachten
verdreven.
„Ik ken het niet", zei ik. „In ieder
geval is het geen van de bekende gro
te hotels. Ik heb er nooit van ge
hoord."
Ik reed maar voort zonder erbij na
te denken. Ik keek over mijn schou
der en ik zag dat onze politiemannen
ons nog steeds volgden. In ieder ge
val waren ze dus niet achtergebleven
om nog verdere bijzonderheden uit
Webb te pompen.
„We kunnen het misschien het
best even vragen bij Cook's reisbu
reau. Waar is dat?"
„In de Castellanastraat."
„Goed. Laat ons er naar toe gaan."
„Je moet maar niet te veel hoop
stellen op Loretta Quinn", zei ik
somber. Ik kon het niet goed zetten
dat Schmitty zo opgewekt was terwijl
ik in de put zat.
„Ze is tenminste één hoop meer
dan ik dacht te kunnen koesteren",
zei hij.
„Wat zegt het nu dat we een meis
je gevonden hebben die 'hetzelfde
handschrift sdhrijft als Sally White.
Misschien komen ze dan wel van de
zelfde school, maar wie weet is ze
veel ouder. Misschien zat ze al wel
op die school vóór Sally er was."
„Ja.als ze niet.Sally White is!
Er is niet alleen gelijkenis met het
handschrift van Sally, 't Is precies
hetzelfde. Dat zie je duidelijk aan al
le mogelijke details".
„Maar zelfs de meeste obscure da
me zou zich daar niet onder een an
dere naam inschrijven", wierp ik te
gen. "Wat zou dat voor nut Voor haar
hebben?"
„Wel voor iemand die de andere
naam zou kennen", antwoordde
Schmitty zonder aarzelen. „Ze zal
niet willen dat haar ene vriend Hors
ham haar vindt, maar zé zal nog wel
een ander vriendje hebben dat weet
dat ze zich Loretta Quinn gaat noe
men, zo gauw de grond haar te heet
onder de voeten wordt."
Ik schudde mijn hoofd. „Je ver
geet één ding", zei ik „Herinner je
je nog wat er gisteravond in het hotel
gebeurde toen je aankwam? Ze vra
gen je paspoort op om de papieren
voor de politie in orde te maken. Dus
ze kan niemand in hotel Paz wijs
maken dat ze Loretta Quin is, haar
pas wijst dat wel uit".
„Ze kan wel een tweede paspoort
hebben", redeneerde Schmitty. "Maar
dat is niet eens nodig. In 'hotel Paz
kan ze gewoon ingeschreven staan als
Sally White. Maar degene die haar
nodig heeft gaat naar de American
Express, zoekt daar naar het adres
van Loretta Quinn en gaat dan ge
woon naar het Paz-hotel en vraagt
naar Sally White. Daarom heeft ze
denkelijk juist een weinig bekend ho
tel gekozen."
„Dat zou betekenen dat 'ze een be
rekend wicht is en dat ze erop uit is
'n niet zo fraai spelltje met (Hors-
ham te spelen", concludeerde is.
„Tenzij Horsham en het meisje een
niet zo fraai spelletje met óns pro
beren te spelen", mijmerde Sohmity.
„Het kan wel doorgestoken kaart
zijn...., misschien vonden ze het alle
bei beter dat ze voor een poosje ver
dween.
„Kunnen we dan niet beter gelijk
naar de kolonel gaan en zeggen wat
we er van denken? Waar maken we
ons dan druk om?"
Schmitty grinnikte. „Laat ons daar
mee nog even wachten", zei hij, „tot
we meer inlichtingen hebben uit Ame
rika en Engeland. Tot zover is alles
nog maar theorie en bij de kolonel
moeten we met feiten aankomen".
Intussen waren we bij ihet reisbu
reau aangeland.
We gingen naar binnen en vroe
gen naar hotel Paz. Ze hadden er nog
nooit van gehoord. De bediende neus
de in alle hotelgidsen. Hotel Paz was
er niet in te vinden.
„Kan het geen nieuw geval zijn?",
opperde ik? „Een hotel dat nog niet
op de lijsten voorkomt?"
De bediende betwijfelde het, maar
hij was zo doortastend om het mi
nisterie van Verkeer op te bellen.
Ook daar wisten ze van niets.
„Ik heb nog een ander idee
zei ik. „Het kan zijn dat de jonge
dame de straatnaam verwisseld heeft
met de naam van het hotel. Dat kan
gebeuren als je zenuwachtig bent.
Schmitty dacht na. „Is er 'hier dan
een straat die Paz heet?" vroeg hij.
„Ja, dat is de straat waar die
schoenmaker woont waar ik het gis
teren over had, die kerel die speciale
maatschoenen maakt, 't Is de Calle
Paz".
(Wordt vervolgd)
huk
