w/AAlwijkse en LAnqstRAAtse couRAnt Zeeuwen springen spoedig over de zee armen samen wenken samen leven J Provinciaal nieuws l t De langste brug van Europa haalt Zeeland tien jaar eerder uit isolement Een brug Uit het isolement De laatste sprong Prefabricatie VRIJDAG 20 MAART 1964 86e JAARGANG No. 22 e tcho van het Zuióem Uitgever Waal wij ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielen Hoofdredacteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2 x per week Abonnement: p. week (0.24+ let. inc.k.) f 0.25 p. mnd. (1.00+ 5 ct. inc.k.) J5 p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) 3.10 p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra) Advertentieprijs: 11 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tarief Opgericht 1878 Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres: „ECHO Van Kats, het kleine plaatsje op de zuidoostpunt van Noord-Beveland, loopt onder langs de dijk een smalle weg naar het noordoosten. Het is een simpele landweg, waarop nauwelijks twee auto's elkaar kunnen passeren en die even voor Colijnsplaat uitloopt in een grote, zanderige open vlakte, waar men plotseling voor een onwezenlijk groot viaduct komt te staan. Dit viaduct vormt voorlopig het eindpunt van de grote weg die van zuid naar noord over het eiland zal lopen, een weg die in het zuiden voert over de dam die Zuid-Beveland met Noord-Beveland verbindt en bij Goes ontspringt aan de drukke verkeersweg van Bergen op Zoom naar Middelburg en Vlissingen. Nu staat dit viaduct nog als een doodlopend einde aan de oever van de Oosterschelde. Maar wie de moeite neemt eens over de dijk te klimmen en over de vijf kilometer brede water te blikken, ziet op regelmatige afstanden uit de kust enor me betonnen bouwsels uit het water opreizen, die met elkaar de peilers zullen vormen waarop de langste brug van Europa zal komen te rusten. Bedrijvig varen de bootjes van de bouwmaatschappijen af en aan en wanneer we later in de directiekeet te Kats een gesprekje hebben met de heer H. C. Geuze, technisch hoofdambtenaar van de Provinciale Waterstaat van Zeeland, dan beseffen we pas dat we daar op die tijd getuigen waren van de werkzaamheden aan een gigantisch kunst werk, dat het uiterste vergt van het technisch kunnen op waterbouw kundig gebied van deze tijd. De voorgeschiedenis van de bouw van deze unieke brug is op zich al iets bijzonders. nen voldoen, alsmede aan water bouwkundige werken als havens, aanlegsteigers en dergelijke vele tientallen miljoenen guldens zou vergen. Bovendien had men de er varingswetenschap, dat dergelijke veerdiensten nooit zichzelf kunnen bedruipen op financieel gebied. De berekeningen wezen uit, dat men er rekening mee zou moeten houden dat buiten de vele miljoenen voor aanschaf en opbouw er jaarlijks nog zo'n drie miljoen bijgepast zou moe ten worden. OVERFIAKKEE DUIVE v\f: V <r V V- -■ Roompot^ H Stiveniu* OORD-BE WALCHEREN Middelburg F I V - cuir^- Vw--V M liT*, tmmti'tel ZUID -B E V v v;Ö- Gissingen De Zeeuwse eilanden en hun voornaamste verbindingen. Sinds mensenheugenis tobt Zee land met een hinderlijk isolement, veroorzaakt door de ligging der eilanden temidden van grote zee armen die 'n obstakel vormen voor het verkeer met de rest van Neder land. Na de watersnoodramp van 1953 kwamen de grote plannen. Het Del ta-plan zou Zeeland voorgoed vrij waren tegen de gevaren van de zee en zou tevens de oplossing beteken en voor het contact met de Rand stad. Er werd met grote ijver be gonnen aan de werkzaamheden. We hebben ze allen kunnen volgen. De dijken werden gedicht, vergroot, verzwaard en versterkt, zodanig dat menselijkerwijs gesproken Zee land nooit meer zo'n ramp als in 1953 zal kunnen overkomen. Daar na begon men aan de afsluiting van de zeegaten en het construeren van kunstwerken die de verbindingen zouden moeten verbeteren. Noord- Beveland werd in het Westen met Walcheren en in het oosten met Zuid-Beveland verbonden. Dit klei ne eiland werd als eerste uit zijn isolement verlost. Ook vanuit de richting Rotterdam ging men naarstig aan het werk. Het Europoortproject was oorzaak dat men snel de verbindingen ver beterde tussen Rotterdam, Voorne- Putten en de Hoekse Waard. Mo menteel sluit men het Haringvliet af en komt er een keurige verbin ding tussen Voorne en Goeree- Overflakkee. Ook de Grevelingen korte termijn een magnifieke snel- korte termijn een magnifieke snel weg tussen Goeree en Schouwen. In het Deltaplan is echter ook nog een afdamming van de Oosterschel de geprojecteerd, waardoor de kust weg tussen de Europoort en Vlis- smgen voltooid zal worden. Met de bouw van de laatste dam tussen 't Plaatsje Burg op Schouwen en de noordwestpunt van Noord-Beveland zal in verband met waterstaatkun dige problemen echter pas in.... 1978 kunnen worden begonnen. Tot die tijd zouden de ten noorden van de Oosterschelde gelegen eilanden wel onderling en met Rotterdam ver bonden zijn, doch de ten zuiden er van gelegen eilanden zouden behal ve onderling slechts toegang tot Noord-Brabant hebben. De Oosterschelde vormde een enorme, moeilijk te overtrekken grens tussen twee belangrijke ge bieden. In de jaren dat men op een verbinding zou moeten wachten, Op een speciaal werkterrein worden de delen van de brug gepre fabriceerd. zouden de noordelijk gelegen gebie den industrialiseren, economisch vooruitgaan en goede verbindingen hebben met het hart van Holland, terwijl het zuidelijk gebied toch nog in zekere zin geïsoleerd zou blijven. Dat was een situatie, die de Provin ciale Staten van Zeeland niet be paald aanlokkelijk vonden. Zij besloten hier iets aan te doen. Intensivering van de veerdienst tussen Noord-Beveland en Schou- wen-Duiveland zou een oplossing kunnen zijn, maar men berekende dat dit een aanschaf van grote veer boten die aan de eisen van het mo derne intense verkeer zouden kun- SB veer een miljoen auto's deze nieuwe brug zullen passeren. De afstand Rotterdam-Middelburg zal dan niet meer 130 kilometer, maar 90 kilo meter bedragen, een winst van 40 kilometer ofwel een derde van de totale afstand. Het wegdek van de brug krijgt een autobaan van 7,60 meter breed (twee rijstroken) en daarnaast een 2,75 meter brede weg voor langzaam verkeer, allemaal voldoende om de verwachte stroom te kunnen verwerken. Alles bij eikaar zal de brug die nen om het eiland Schouwen-Duive- land, een welvarend eiland met 20.000 bewoners, uit zijn isolement te verlossen, 's Zomers wachten, terwijl ook de auto's met vee, vlas, Zo rekenende, voelde men wel iets voor het prachtige plan van een vaste brug over de Oosterschelde, een plan dat in 1956 al door de in middels overleden ir. J. G. Snip, hoofdingenieur-directeur van de Provinciale Waterstaat was ontwor pen. Rekening houdend met de be scheiden financiën van de provincie, was de bouw van de brug zodanig gecreëerd, dat deze een minimum aan kosten zou vergen en wel een bedrag van slechts 64 miljoen gul den, niet veel voor een brug die de langste van geheel Europa zal wor den. En zeker niet veel, als men be denkt dat een veerdienst, hoe goed en hoe duur ook, nooit kan concur reren tegen een brug. Provinciale Staten besloot in 1962 tot de bouw van de brug. Snel kwam van de overheid de goedkeu ring. Om in de kosten een tegemoet koming te ontvangen, besloot men op bescheiden wijze tolgeld te hef fen in de toekomst, maar aangezien de provincie geen brug mag exploi teren, werd besloten tot de oprich ting van de n.v. Provinciale Zeeuw se Brug Maatschappij, die het be heer over de brug voert en 't werk aanbesteedde. De brug zal op 31 december 1965 gereed moeten zijn en voorlopig ziet het er wel naar uit dat dit gerealiseerd zal kunnen worden. Om de kosten belangrijk te be perken, werkt men volgens een uniek systeem. Alle onderdelen worden op het land geprefabriceerd. Daartoe is bij de veerhaven van Kats een speciaal bouwterrein in gebruik, waar betonpalen, waarvan er 162 in de bodem van de Ooster schelde moeten worden geheid, cais sons, peileropzetstukken en de brug- stukken zelf worden gemaakt. Wat klaar is, wordt over water naar de plaats van bestemming gebracht en daar geplaatst. Een speciale bok en een hei-inrichting zorgen er voor dat alle betonpalen op de juiste plaatsen in de grond worden gedre ven. Langzaam maar zeker groeit de rij, die over een afstand van vijf kilometer van de dijk op Noord- Beveland naar Zierikzee loopt. Daarop komt dan later de brug met 52 overspanningen en een bascule- brug, een beweegbaar deel dus, waardoor ook hele grote schepen in staat zullen zijn de brug te passeren. Het wegdek komt 17 meter boven herzien Amsterdams Peil (N.A.P.). Men verwacht dat in 1966 onge- stro, suikerbieten, garnalen, groen ten, aardappels, graan en al die an dere belangrijke producten geen onnodig tijdverlies zullen ondervin den. PROVINCIALE WEG LOON-OP-ZAND - KAATSHEUVEL EERSTE BETON GESTORT. De werkzaamheden aan de Provinciale weg Loonopzand - Kaatsheuvel worden ten dele wat tegengehouden door de vorstperio de. Het tracée-werk heeft hiervan geen hin der en gaat met grote vorderingen voort. want de fundering is al heel ver klaar. De steunlblokken voor onder 't wegdek, liggen reeds tot aan café „De Efteling" en het loopwerk voor de machines om het beton te storten, -wacht op een mildere tempera tuur. Vrijdag heeft men op een klein ge deelte reeds beton gestort, zodat mag wor den aangenomen, dat als 't weer zachter wordt, dit gestaag doorgaat. De parkeerhavens langs de weg worden meteen aangebracht, alsmede de riolering. Hier en daar wordt een lboefht afgesneden om 't verkeer overzichtelijker te doen wor den. Laten we hopen dat het weer wat mee wil werken, dan is deze weg op 't vastge stelde schema 'klaar, ongeveer rond de ope ning van de Efteling, al lijkt dat wat vroeg. Vanaf de dijk op Noord-Beveland ziet men een lange rij peilers zich uitstrekken in de richting Zierikzee. Een volgende brief, ter beantwoording ingezonden, wordt hier bijna in z'n ge heel afgedrukt. De inhoud ervan is wel zeer aktueel. Ik ben me er ten voile van bewust dat er vóór mij meer vermetelen ge weest zijn die iets gezegd en geschreven hebben over dit onderwerp, ik be doel de medezeggenschap in het bedrijf, t.w. in de leiding van het bedrijf. Ik ben een gewone werkman al zeg ik het zelf, een vakman. Om verder elk misverstand uit de weg te ruimen, ik ben geen com munist al wor'je dat gauw genoemd wanneer je over het onderwerp spreekt waarover ik nu schrijf. Dagelijks hindert het mij dat ik orders moet „slik ten" van mensen die het vak bij lange na niet ken- ,ien zoals ik. ?o ik al de moed op kan brengen om iets ten goe de op te merken, zetten ze een grote mond op. Ik moet WERKEN, ZIJ spre ken en bevelen! Op 'n luxe kantoor wordt bij ontelbare kopjes kofie en dito dikke sigaren nog een geluk dat het niet gezond is) bekok stoofd wat wij in de fa briek moeten doen en (nog erger!) hoe we het moeten doen. En dan komt het daar op neer dat ik 's avonds op mijn fietske stap en dat „de grote heren" me in hun grote slee voorbij spatten! Ik neem een aspirientje voor de hoofdpijn en de mensen met de grote sa larissen een tabletje om niet te dik te worden! Als U eens wist hoeveel Chalatans er in een flinke zaak rondlopen, mensen die alleen praten en met hun armen zwaaien. Ik kan me niet voorstellen dat DIE voor een bedrijf van nut zijn. En nou wil ik heus niet zélf in een witte jas rond gaan stappen, maar een mens moest toch zelf ook eens wat te berde kunnen brengen, door de jaren heen heb je immers zóveel ervaring opgedaan en zóveel kijk op werk en mensen gekregen, 'n Mens wil ook eens wat preste ren dat in wijdere kring gewaardeerd kan worden. Ik heb me al vaak afge vraagd of de weg naar meer zeggenschap door de vakbeweging niet krach tiger aangepakt kan wor den. NU, in deze tijd van schaarste op de arbeids markt is de onderhande lingspositie van de WER KERS toch gunstiger dan ooit Goed, laten de bazen BAAS blijven en de ei genaren DIRECTEUR, er zou veel geldsmijterij ver meden kunnen worden wanneer de werkend© klasse een woord in het kapitaal had. Neem zon der meer de schandalige salarissen en tantiemes van directeuren en com missarissen van grote on dernemingen. Dan is het toch duidelijk dat er geen loon naar werken betaald wordt. Dan is het toch duidelijk dat we in een onrechtvaardige we reld leven. Dan is het toch duidelijk dat zoiets op de duur fout MOET gaan Heus, laten de Heren fa brikanten en ondernemers gerust ook eens gebruik maken van de HERSENS van de werkman en laten ze desnoods zélf hun han den wat meer gebruiken. Wat zegt U, aalmoezenier Jansen?! Ja, wat zegt U ervan. Schrijven over deze proble matiek noemt de inzender terecht vermetelEn dat is niet alleen zo als 't door „de gewone werkman" gebeurt. Voor praten over 'n kwestie als medezeggenschap geldt wat Bertus Aafjes zegt „wij stamelen in wrakke beelden". Bepaalde proble men zijn daarom zo ingewik keld, omdat de wereld tel kens zo anders is. We leven snel. Vandaar dat Mgr. de Vet schrijft blijf in 't experi ment. En de Bossche bis schop ik preek onzeker heid. - Vaak handelen ge sprekken op 't bedrijf s- apostolaat over 't onder werp medezeggenschap. Wat bedoelen we er mee? Als je bedoelt„wij ma ken 't voortaan uit", dan is dat niet juist. De leider van de onderneming heeft eigen verantwoordelijkheid en neemt besluiten. Als je bedoeltik moet mee mogen praten in de tot standkoming van 'n maatre gel en in de besluitvorming van de ondernemer, dan heb je gelijk. Je zoudt kunnen zeggen op 'n bedrijf moet 't er meer democratisch naar toe gaan. In onze moderne tijd moet ik mee mogen denken en mee mogen werken aan de besluiten die over mij en m'n werk genomen worden. In 'n gespreksgroep over deze zaken kun je iemand een opmerking horen maken als wat geeft hem (de di recteurde chef) 't recht om mij opdrachten te geven? En inderdaad, we leven in 'n gecalculariseerde we reld. We leven binnen-we- reldsWe geloven niet meer dat alle gezag van God komt; we geloven niet meer aan blinde gehoorzaamheid. Laatst maakte iemand daaromtrent 'n aardige op merking. Hij zeiAls ik 'n opdracht krijg in de geest van „dit en dat zou je 'ns moeten doen, want 't is no dig; immers, anders loopt dat en dat mis", zo'n op dracht is voor mij te aan vaarden. Ik krijg 'n motive ring en 'n verklaring voor de opdracht. Maar 'n bevel als „kerel, doe jij dit; ik wil dat 't zo en zo gebeurt", bij zo'n opdracht denk ik chef, stik jij. Ik geloof dat er dit ach ter steekt: heerschappij van 'n mens over 'n mens is in onze maatschappij gelukkig voorbij. Welhet werk, 't product, 't bedrijf stelt eisenDe vooruitgang is er mee gemoeid. Maar geen heerschappij van man over man! Nu kom ik in 't straatje van de geachte briefschrij ver, die wenst dat de chef 'n overleg-type is, die - zou je kunnen zeggen - 'n warm- te-verhouding schept. Enkel dicteren schept 'n koele distantie. "Ik moet werken, ZIJ bevelen". Inderdaad,, mensen van de bedrijfsleiding die toeval lig 'n ongelukkig brokje ge zag hebbenl moeien wel met de tijd meegaan! Wat de briefschrijver be doelt, kan ook al gedeelte lijk worden opgevangen in 'n goed functionerende be- drijfsraad, bestaande uit mondige mensen! Volgens 't S.E.R.-infor- matie-documentatie bulletin (No. 2 april '62), wordt in Duitsland de ondernemings raad tijdig ingelicht over de functie en verdere gegevens van een sollicitant. In geval van ontslag wordt de ondernemingsraad ge hoord. Zo ook bij de vast stelling van werktijd en schafttijden, bij invoering van nieuwe loonsystemen, enz. - Dan iets over die lui in 't bedrijf met witte jas sen aan„die alleen maar praten en met de armen zwaaien"en iets over de directeurs, die in 'n grote slee voorbij spatten". Ik denk in alle niveaus zitten klungelaars en niets nutten". Dat zit aan de ty pen vast. En, natuurlijk, alle mensen hebben hun fouten en tekortkomingen, ook chefs, ook directeuren. „Er was 'ns een mens zonder fout hij was zelf 'n fout!" Maar je moogt zo maar niet heiveren - heel in 't algemeen - dat witte jas sen enz. voor 't bedrijf geen nut hebben." Ik vind altijd dat wij heel veel eerbied moeten hebben voor goede wetenschappen, voor goede leiders en goede chefs. Daar hangt zo ont zettend veel van af! Wat dacht U, als onze arbeiders woningen - om 'n voor beeld te geven - zo zeer veranderd zijn, dat wij meer comfortabel wonen, dan de vorst van voorbije tijden in z'n paleisdan is dat voor 'n groot stuk te danken aan mensen, die na gedacht te hebben - leiders waren en in de toekomst zagen. Natuurlijk, er wordt ook veel gepraat en met de ar men gezwaaid! Maar nog maals, heb eerbied voor mensen met hoge niveaus, die nadenken over de zaken, mensen met perspectiefdie de wereld openhouden voor onmigelijke mogenlheden. Maar heb ik dan geen verstand en ervaring? Zeer zeker. Ik geloof zelfs dat verstand niet al leen in 't hoofd zit, maar evengoed in de vingers. We zeggen dan ook hij heeft 't in z'n vingertoppen zitten. En verstand zit niet alleen ook in de vingers, maar vooral in 't hart. Ik bedoelook de werkman heeft z'n inbreng. Onge twijfeld. En hij heeft erva ring. Maar toch wil ik daar- iets bij aantekenen. Met er varing is 't - vind ik altijd - vreemd gesteld. Ervaring heb je n.l. opgedaan van VERLEDEN toestanden, die nu vaak niet meer be staanDe tijd is veranderd. Jouw ervaringen passen als 't ware niet meer op deze werkelijkheid van nu. Ik geef toe, sommige er varingen blijven gelding houden, omdat er ook din gen zijn die blijven. Maar in heel moderne be drijven zie je 't verschijn sel dat daar telkens pas af gestudeerde ingenieurs wor den aangetrokken, omdat zij weer 't nieuwste hebben, voor de toekomst. In 't kort 'n antwoord op de kwestie van de „schan dalige salarissen en tan tièmes van directeuren en commissarissen" Laat ik er bij zeggen dat ik daar ook niet alles van snap. Ik weet ook niet hoe veel belasting er betaald wordt van zo'n tantième. Maar ik weet wel, dat niet alleen de ondernemingen, maar ook 't Nederlandse volk ervan profiteert als de bedrijven werkelijk be kwame directeuren en com missarissen aantrekken. Daarvoor moet worden betaald. Maar 't knelpunt is - dacht ik - dit. De ene groep kan zich in volle vrij heid - zonder enige beper king - zeer ruim bedelen; de andere groepmist alle vrij heid om aanspraken te ma ken, omdat de overheid mi- nitieus regelt welke loons verhogingen toegestaan worden. Al weer enkele maanden geleden, toen er stakingen in de lucht zaten, schreef P. Hoeffgnagels „de arbei ders zou' de mogelijkheid moeten gegeven worden, om het de ondernemers moeilijk te maken hoge winsten te maken, zonder dat verhin derd wordt dat de onderne mer voor uitzonderlijke on dernemers pre staties ook uit zonderlijk hoge beloning kan verlangen". -Tot slot, waar heel dit schrijven op neer komt, en wat achter elke zin klinkt, is geef mij waardering, behandel mij menselijk. 'n Zeer menselijke vraag. Hoe 't allemaal in 't be- bedrijfsleven moet, is nog niet heel helder. Als we maar, zegt St. Paulus „rijk- halzend uitzien naar verlos sing" en als de tijd gekomen is - „en 't is later dan ge denkt!" - het nieuwste van 't nieuwste toepassen, vooral op sociaal gebied. 'n Directeur komt er niet meer mee, om goed koop man of 'n goed ondernemer te zijn. Onze tijd vraagt dat hij menselijk met z'n men sen omgaat. Maar dat vraagt ook veel van de kant van briefschrijvers M. JANSSEN, Bedrijf saalmoezenier Tel. 3716, Markt 8.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1964 | | pagina 1