60 JAAR NIEUWE MAASMOND (thans Bergsche Maas] Smidje Verholen en de rare alchimist glazenwassers - schoonmakers Een stukje^historie 4 DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 1 JUNI 1964 DRESSOIR Verloren: Pincher balletpakje balletschoenen bandrecorder Hooigras te koop Unieke meubel- inruilactie Gemeente Waalwijk M UfH N.V. KANTOORMACHINES KANTOORMEUBELEN TEKENM ACH1NKS Bureau Jan Tuerlings enige leerling- Schoonmaakbedrijf DE SPIEGEL 49.S0 Fa. v. Boxtel Zonen PERSONEEL voor alle afdelingen DE MAN MET DE LUCIFER KONINKLIJK BEZOEK VAN 's-BOSCH, HEUSDEN EN TERUG Een oogenblik later reed de kleu rige Koninginnestoet uit, om den langen weg naar Heusden te aan vaarden. En overal in de stad stond het volk opgedrongen onder de vlag gen en het sparregroen en alom wapperden de wimpels van de hoo- ge masten, terwijl de golven blijd schap wijdom uit de torens klonken. Maar de paarden in den stoet had den een zestien kilometer voor den kop, en dus na den Dommel en den spoorweg te zijn overgestoken, ver anderden zij het stappen in gestrek- ten draf, den buitenweg op, waar de menigte langzaamaan wat begon te dunnen, tot telkens weer dichte massa's landvolk in en bij de mooi gemaakte dorpen stonden. Bij het uitrijden was de zon al gansch achter de wolken verdwenen. Maar de felle wind, die buiten langs de wijd-open wegen snelde, hield den regen nog wat op. Het was een storm gelijk, waar de paarden moei te hadden tegenop te komen. Maar weldra kwamen de booze buien los, de regen gutste en striemde de Ko ningin in het gezicht, die toch maar aldoor opgewekt om zich heen bleef zitten kijken in het open rijtuig, a la daumont bespannen, waarvan de kap zelfs niet werd opgezet om het landvolk maar niet teleur te stellen. Na een poosje sloeg de Prins zijn gade een grijzen pelderinemantel om het dunne zomerkleed, om haar tegen het koude natte weer een wei nig te beschutten. En heel de stoet droop van het nat. Langs den weg zag het er ook treurig uit. Het volk stond wegge doken onder parapluies, de school kinderen rilden in hun wtte jurkjes, de haren geplakt tegen het hoofd. En overal natte klappervlaggen. Het was een erbarmelijke gutsen de stormreg en, zolang de Koningin buiten Den Bosch was op den rij toer en op den boottocht. Maar Wil- helmina heeft bewonderenswaardig al de weermisère gedragen. In Haar rijtuig en in het kleine raderboot je heeft zij gedaan als was het goed zonnig weer. De kap van het rijtuig bleef neer en gedurende den boot tocht bleef zij steeds aan het dek. Zoo was althans de teleurstelling der arme Brabanters, die zooveel moeite voor Haar ontvangst hadden, niet al te groot. Hun moeizaam wachten, urenlang, op een „goed plaatsje", maar dat voortdurend door regen en storm geteisterd werd, gaf hun althans het profijt van een vriendelijke koninklijken groet. De Koningin bleef als onbewogen voor den storm elke groep opmer ken, elk hoera hooren en hoe erg de barre regen Haar striemde, zij gaf Haar lacht je, Haar hoofdknik en Haar handgroet. Naast haar steeds de Prins in zijn admiraalsuniform, rustig en stram, voor elke betooging zijn militair saluut, en evenmin als zijn gemalin uit de stemming ge bracht. Toch, ondanks het weer, hoe goed zijn nog de meeste betoogingen ge lukt! Ook op de terugreis, bij de dorpen, waren alle hoofden en dij ken vol feestgangers. En als de Ko ninklijke boot naderde, bliezen de fanfarekorpsen op den wal hun volksliederen en de schoolkinderen met de onderwijzers zongen dapper mee. Van enkele dorpen: Andel, Veen, Poederoven, Wijk, Nederhe- mert, Well en Bokhoven kwam een versierde sloep geroeid, de „Krayen- hoff' stopte even en dan werd uit die sloep aan de Koningin een bou quet aangeboden en de burgemees ter, in gekleurde jas en den ambts ketting om, sprak haar toe. Het was dan dagen tevoren in de dorpen een naijver geweest om het bootje te mogen roeien en wie daar toe uitverkoren werd, kleedde zich in Zondagsche pak en zette den hoogen hoed op. Och, arme, met dit weer! Wat tal van roeierscylinders zijn in den stormenden stroom te recht gekomen! Van ons persbootje uit, dat achter den „Krayenhoff" voer, hadden we op elk dier waterovaties den eersten en besten kijk. We zagen de Konin gin zich met de verschillende water staatsautoriteiten om de beurt on derhouden, het meest met den mi nister De Marez Oyens en den hoofdinspecteur Leemans, met wie ook de Prins telkens een gesprek aanknoopte. Het meest frappant in den terug tocht was het voorbij varen van Heusden, waar op de hooge wallen en kademuren duizenden zich ge schaard hadden om H.M. toe te jui chen, terwijl wat verder af op een landtong brave Heusdenaars onop houdelijk den kattekop bedienden, wat zware knallende slagen over 't water gaf. Het was soms even droog en dan ging er in de lucht iets van een be lofte glanzen, maar opnieuw joegen de wolken dik en zwart bijeen en de regen stroomde wederom. Zoo toen we voorbij Well voeren, waar de menschen toch zooveel werk van hun walversiering hadden gemaakt met gulle opschriften, vlaggen en eerepoorten. En het was één ramp zalige ineengesmeten warreboel ge worden. Maar de wal stond vol menschen en er was een gejuich en een luid- stemmig gezang, als ware er geen wolkje aan de lucht. De Koninklijke boot voer zeer dicht en zeer lang zaam den wal voorbijde Welle naars hebben althans de Koningin en den Prins zeer nabij gezien en beider bijzonder hartelijken groet ontvangen. Tegen half vijf waren we aan de sluis te Engelen, waar moest wor den geschut. De vloot van voerrij tuigen, die van Andel af voortdurend hinder lijk om de dichtstbije vaart bij het Koninklijk vaartuig hadden opge drongen en dwars over en voor de persboot waren gekomen, schoven hier in de smalle sluishaven tot een waar kluwen ineen. De „Krayen hoff" voer de sluis in en de pers boot die, na afspraak, volgen zou, werd hierin verhinderd door de ei genmachtige bevelen van een Haag- schen waterstaatsingenieur op de „W. F. Leemans". De sluis werd voor ons dichtge schoven en wij hadden te wachten. Een niet onbelangrijke poos moest gewacht worden, want de volgvaar- tuigen waren thans alle controle kwijt en drongen langs en voor el kaar, dat de splinters er afsprongen en de persboot kwam in de achter hoede. Vrijdag, dit is een "dag in hoofd zaak voor Den Bosch, dus ook voor Waalwijk en omstreken, want niet een trein of tram vertrok er, of er kon er ook maar één niet meer bij. Alles was opgepropt en dat duurde tot 's avonds toe. Het was nu een prachtig weer ook. Het zonnetje, dat zoo heerlijk scheen, lokte ons Waal wij kers als vanzelf, om als één man naar Den Bosch te gaan. En wij hebben dat gedaan ook. (Wordt vervolgd) Wij hebben SLAKKENDOOD radicale verdelger 60 ct. per pakje Drogisterij Van Amelsvoort Aan de Markt - Kaatsheuvel Telefoon 2286 TE KOOP aangeboden: Thorbeckelaan 22, Waalwijk vrijdagavond j.l. tussen 7 en 8 uur in Grotestraat, Waal wijk, vermoedelijke omge ving postkantoor: LANGE GOUDEN SIER SPELD, waarop gouden munt (Willem III) bevestigd (gedachtenis). Tegen beloning terug te be zorgen: Mevr. de Graaff-v. d. Sanden Kloosterweg 33, Waalwijk TE KOOP: (reu) 10 maanden Grotestraat 34 E Waalwijk TE KOOP zo goed als nieuw maat 40 Spitzen satijn Te bevragen: Victoriestraat 17, Waalwijk Ter overname aangeboden: EEN GRUNDIG TK 54 met extra luidspreker Niet van nieuw te onder scheiden, zonder gebreken. Te zien en te horen, Stationsstraat 36, Waalwijk te Kaatsheuvel Te bevragen bij: Wed. v. Loon-de Graaf Past. Dirvenstr. 56, Dongen Ik heb geen telefoon. Voor de overweldigende be langstelling, welke wij heb ben mogen ondervinden bij gelegenheid van ons gouden huwelijksfeest, brengen wij bij deze onze hartelijke dank. In het bijzonder danken wij de buurtbewoners, familie, vrienden en kennissen, het gemeentebestuur, heren chauffeurs van de B.B.A., winkeliers enz., voor de on vergetelijke dagen die zij al len ons hebben bereid en voor de talrijke bloemstuk ken en cadeaus in velerlei vorm, die wij mochten ont vangen. W. van Ham-Vermeer Sprang, mei 1964 Kerkstraat 8 Zeer soepele betalingsvoor waarden. Zo van de fabriek naar het publiek. Brieven onder nr. 4014 aan het bureau van dit blad of tel. 03402-5383 Het Gemeentebestuur van Waalwijk zal trachten bij inschrijving te verkopen enige percelen gemaaid hooigras. Prijsaanbiedingen dienen uitsluitend schriftelijk te worden ingediend bij de dienst Gemeentewerken, Raadhuisplein 2 alhier, vóór 8 juni a.s. Op de enve loppe dient te worden vermeld: „Inschrijving hooi gras". Voorlezing van de binnengekomen prijsaanbiedingen zal in het openbaar geschieden op 8 juni a.s. des mid dags om 2.00 uur op kamer 2,7 in het stadhuis. T W-wvaflfiE Inlichtingen en aanwijzingen worden verstrekt door de technisch ambtenaar, de heer H. J. J. v. Velthoven, Hertog Janpark 4 te Waalwijk. COPYRIGHT STUDIO AVAN ÏOÖÏl 100. „Dat zul je vaak vinden in huizen van geleerden" zei pro fessor Nosco. „Voor onze weten schappelijke proeven hebben we veel stroom nodig, zie je." - De smid kon niets meer zeggen, want prrtdaar ging de telefoon en professor Nosco verdween de ka mer uit om antwoord te gaan ge ven. De smid ging dus aan 't werk met zijn meetapparaat, en waraa- tje. daar had hij de fout! Ter wijl hij even aan een nieuwe draad frommelde, hoorde hij iets knette ren en er sloegen blauwe vonkjes uit. „Daar heb je de oorzaak van de ellende," mompelde hij en trok nog eens aan de draad. Deze schoot los en een oude, vieze draad kwam te gelijk mee naar boven, vol met spinrag stof en andere rommel. „Bah, wat een bende," gromde hij. „Eerst maar eens schoon maken, dat ding, anders kan ik niet verder." - Doch omdat hij geen vodje of lapje had om mee te vegen, keek hij brutaal in de rommelkast of daar iets te vinden was. Er lag in derdaad een inelkaar gefrommelde oude lap op de bodem. De smid greep dat stuk textiel en wilde juist de vieze draad schoon maken, toen professor Nosco de kamer bin nen kwam. „Ik heb de fout gevon den lachte de- smid vriendelijk. Maar de professor reageerde hele maal niet vriendelijk. Met een gil stortte hij zich op de smid en rukte hem krachtig de zwarte lap uit de hand. „Brutale vlerk! Hoe kom je daaraan!?" brulde hij. Smidje Ver holen schrok natuurlijk heel even en keek sip. Maar hij had al weer gauw zijn positieven bij elkaar en snauwde: „Niet zo tegen me schreeuwe, geleerde! Mag ik mis schien effe een lappie pakke om uw eigenste vuile dradenboel mee schoon te vegen?" - „Uilskuiken!" brulde de professor. „Noem jij dat een lappie? Zie je dan niet dat dit mijn zwarte pak, eh ja. tab berd, nee eh. mijn professorsto ga is?" Zuid Nederlandse Reprografische Industrie (DE ROOY) Laageinde 89-91 - Waalwijk Telef. 04160 -S118 DRUKKERIJ COPHEER-INRICHTING LICHTDRUKKERE! BOEK- en KANTOOR BOEKHANDEL Voor advertenties en abon nementen blijft ons adres te KAATSHEUVEL Dr. v. Beurdenstr, 8 tel. 2002 Kaatsheuvel Ook voor ale andere bladen worden advertenties tegen de geldende tarieven opge nomen. Klachten over bezorging en aanmelden nieuwe abonné's aan ons bureau: Dr. v. Beurdenstraat 8 WIJ VRAGEN voor spoedige indiensttreding Wij bieden 'n prettige werk krmg m de buitenlucht Hoog loon. Goede sociale voorzieninem 5-daagse werkweek. Van Wielesteinstraat 17 Waalwijk - Telef. 347! Dagelijks onderhoud kantoren en gebouwen. Aanmelden jen wef ,ol verr ass' sld ngen 1 SLAAPZAKKEN Luxe slaapzak met thermolon-vul- ling en optilon ritssluiting. Prach tige dessins en royaal formaat 80 x 190 ALLEEN DEZE WEEK Slaapzak van sterke stof met Ter- lenka vulling. Geheel doorstikt en rondom ritssluiting; 80 x 190 ALLEEN DEZE WEEK 37 gQ Voortreffelijke slaapzak in diverse dessins en uni-kleuren. Uitmunten de masalonvulling; 80 x 190 ALLEEN DEZE WEEK 29 SO LUXUEUZE ONDERJURK Een prachtige nylon onderjurk met rijke kantgarnering. In rose, bleu, wit, donkerblauw en rood. Maten 40 t/m 46 ALLEEN DEZE WEEK 3 Qg MODERNE KEUKENHANDDOEK Mooi, volle badstof; 55 x 55 cm. Ge blokt in gezellige kleuren: geel, rood en blauw. ALLEEN DEZE WEEK J gQ THEEDOEKEN Sneldrogende theedoeken van IOC,, katoen. Fraaie ruitdessins. Nu extra voordelig. ALLEEN DEZE WEEK 3 stuks 2.50 GLAZEN SCHALEN Schitterend vijfdelig nest schalen, Gedistingeerde figuratie. Een sieraad in elk huishouden. ALLEEN DEZE WEEK J fjg THEEBEURS Onontbeerlijke noot voor echt ge zellig theedrinken. Met frisse plas tics overtrokken. ALLEEN DEZE WEEK ©,95 Geldig t/m zaterdag 6 juni ERASSTRAAT 53 TEL. 2567 KAATSHEUVEL vraagt Aanmelden dagelijks aan de fabriek FEUILLETON VAN „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door Ids. van der Ploeg 10 Er kwamen cementmolens en wa gens met betonijzer totdat er een gigantisch rasterwerk onststond van muren en steunpunten waarop strakt de moderne mammons-tem- pel zou verrijzen. Maar al spoedig onttrok een ho ge schutting het bouwwerk aan verdere waarnemingen, totdat op een maandagmorgen Loes Grams hof, opzichtig gekleed, temidden van een grote kring belangstellen de, 'n steen met wat kalk bestreek alsof ze een toastje beboterde. In snel tempo rezen daarna de muren omhoog, totdat tenslotte in de kap een meiboom hing en de aannemer de werklieden een extra glas jene ver liet drinken op de Westermarkt daar waar de pezige wildeman staat afgebeeld. Er werden deuren aangevoerd,, koperen deuren, zo massief als de poorten van Gaza, die Samson de berg opdroeg toen hij ongenoegen had met de Filistijnen. Er kwa men tenslotte sloten, veiligheids apparaten en zware grendels en, daarna ook nog de heer Mijarends, een man zo trouw en waakzaam als een Sint Bernhardshond, die tot chef van de kluisinrichting was be noemd, konden allen die iets te ver bergen hadden, met hun goud en juwelen afdalen in de catacomben van Het Huis met de Kluis. Gramshof en Kiljan hebben de parterre in gebruik, maar al zijn de overige verdiepingen verhuurd, het huis blijft hun schepping. Zij onderhandelen met vreemde rege ringen over geldleningen, zijn schrijven accepten en wisselbrieven en hebben besprekingen tot in andere werelddelen toe. Altijd op nieuw weten ze mensen te vinden die haast hebbben hun geld ergens in te beleggen en alle inschrijffor- lieren dragen het vignet „Het Huis met de Kluis", dat gebouw daar, dicht bij de Dam, dat op edel stenen en goudstaven broedt, als een kip op de eieren De binnenhuis-architect, die het privé-kantoor inrichtte, had aan vankelijk een breed bureau ont worpen, waaraan plaats was voor beide compagnons, maar in de loop der jaren hadden de lessenaars een afzonderlijke plaats gekregen, zodat de heren Kiljan en Gramshof elkaar niet meer de gehele dag be hoeven te zien. Er lagen Perzische tapijten, de meubelen waren van palissander hout; alles bijeen was het een rus tig, niet overdreven luxueus inge richt vertrek. Op een ochtend trad Gramshof, een man van ruim 50 jaar met een dik, wat opgezwollen gelaat, dat bij de geringste aanleiding dadelijk rood opvlamde, het vertrek binnen. Hij maakte enkele brieven open en keek af en toe met een stille vij andigheid naar de rug van zijn compagnon, die bezig was met een nieuwe prospectus voor de Argen tijnse geldlening. „Gaat het?", vroeg Gramshof, die op dat ogenblik behoefte had aan enig geluid. Kiljans blik dwaalde even naar buiten; langs de Raadhuisstraat raasden trams en auto'saan de walkant werd met veel geraas van lieren en kettingen een schuit ge lost. Hij keerde zich een kwartslag om, zodat hij zijn compagnon, die rusteloos met een vouwbeen zat te spelen, kon waarnemen. „Je weet, dat het niét gaat", zei hij korzelig. Hij wreef zich in de handen, als of hij het koud had, boog zich toen weer over zijn werk. Het was on nodig opnieuw iets te zeggen over die emissie van tien miljoen gul den, waarvoor zij tegenover Argen tinië garant stonden. Het onder werp was doodgepraat. Vast stond, dat ze veertien dagen te laat kwa men. Chili, Spanje en enkele an dere binnenlandse industrieën had den in korte tijd nagenoeg de gehe- de beleggingsmarkt afgeroomd.. 10 miljoen - volgende week al zouden ze de eerste geldzending naar Zuid- Amerika moeten bewerkstelligen. Kiljan stond op en begon de ka mer op en neer te lopen, zich ervan bewust, dat niets zijn compagnon meer hinderde dan dat. Gramshof opende de brief met het hoofd: „Amsterdamsche belan gen", van welke vereniging hij voorzitter was. De secretaris schreef, dat overeenkomstig het bestuursbesluit een ledenvergade ring was uitgeschreven. Nu moest er nog iemand gevonden worden, die bereid was een causerie te hou den over de verbrande pakhuizen. „Cristiaan"peinsede Gramshof, „hij heeft er verstand van; als hij niet gedronken heeft, kan hij heel goed zijn woord doen. Op zijn gezicht verscheen een grimmig lachje, dat dadelijk weer verdween, toen hij er aan dacht, dat hij die vergadering zou moeten presideren. Het kwam hem minder gelegen dan ooit-waarom had hij zich in dertijd die benoeming laten aanleu nen IJ delheid - stelde hij vast, maar toch niet geheel, ook Kiljan had 't toegejuicht dat hun naam in open baarheid kwam. Chrisfiaan moest het openings woord ook maar in elkaar draaien, overwoog hij, mijn hoofd staat er niet naar. De komst van de afdelingschef bracht afleiding. „Veel toezeggingen?" vroeg Gramshof. „Als ik alle cijfers van de spaar kassen en de verzekeringsmaat schappijen optel, kom ik tot twee miljoen, de rest moet komen van de publieke markt." „Hebt U vertrouwen in de zaak?" De chef keek bedenkelijk. „Er is weinig goeds op het ogen blik." Hij legde enige papieren op ta fel en verdween zo snel mogelijk. „Misschien valt het mee", zei Gramshof toen ze al weer alleen waren. Kiljan streek'langs zijn benig ge zicht en keek zonder veel belang stelling naar de cijfers, die de chef had verzameld. Gramshof speelt va-banque, gonsde het opeens door zijn hoofd. hij heeft niets te ver liezen. Hij trok de lade van zijn schrijf bureau open, waar hij een kranten- knipsel vond, dat hij haastig in zijn portefeuille wegborg. Het was een advertentie uit een Frans blad van enige weken geleden, waarin een vendumeester de veiling aan kondigde van de juwelen der over leden Markiezin Claire de Rambon- net. „Je zoon is niet op kantoor", zei Gramshof opeens. Kiljan knikte. „Hij is een paar dagen op. reis- hij voelde zich overwerkt". De huistelefoon rinkelde. Grams hof nam de hoorn op en hoorde de stem van zijn dochter, die vanuit de portiersloge vroeg of mijnheer Mijarends mocht komen om haar de safe-inrichting te laten zien. Gramshof herinnerde zich de af spraak, die hij aan het ontbijt met Loes had gemeakt. „Goed", zei hij, „maar kom eerst even hier om mijnheer Kiljan goe dendag te zeggen." „Stoor ik?" vroeg Loes, toen zij het privé-kantoor binnentrad. (wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1964 | | pagina 4