Schoonheidsnieuwtjes
Europa-cup in Waalwijkse handen
Smidje Verholen en de rare alchimist
gezondheid
voor de vrouw die jong en mooi wil blijven
Titelstrijd volgend jaar waarschijnlijk in Waalwijk
t
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 19 JUNI 1964
2
J A Braat
B.W M v.d Lee
DE MAN MET DE
LUCBFER
V
Wat is het fijn, dat we dit jaar al zo vele
malen van de zon konden profiteren. Voor
onze huid is het ook gezonder dan de
sneeuw- en hagelbuien en de koude wind.
die we 's winters zo vaak in ons land mee
moeten maken. Maar toch is het nodig u
ernstig tegen de zon te waarschuwen. Voor
al in de vakantietijd doet bijna iedere vrouw
mee aan de mode van het bruin worden.
Dit is niet zo erg, mits we de zon maar niet
buitensporig gaan aanbidden. Door jaar in
jaar uit de huid sterk te laten verbranden,
mag men werkelijk van een verwoestende
invloed spreken. Want niet alleen wordt de
Alle produkten van dit bekende
schoonheidshuis verkrijgbaar bij
DROGISTERIJ - PARFUMERIE
VAN OSS-VAN BUREN
Stationsstraat 63 Waalwijk
huid hier ouder van, maar soms komen er
ook van die rode vlekken op het gezicht die
gaan verharden en wratachtige plekjes wor
den en na zo'n acht of tien dagen zonnen
absoluut onuitroeibaar zijn. Dus wees voor
zichtig met het zonnebaden, en dit geldt
speciaal voor de vrouw iboven der dertig
jaar; de kwaliteit van een jongemeisjeshuid
is nog wdl zo goed in de meeste gevallen,
dat zij nog wel een keer roekeloos kan zijn
zonder dat er straf op volgt.
De huid beschermt zich zelf ook tegen de
zonnestralen. Ten eerste door het pigment,
dat het verbranden tegen gaat. Maar ook
door een extra dik hoornlaagje te fabrice
ren, dat wel praktisch, maar nu niet direkt
mooi genoemd kan worden. Een doorschij
nende huid is toch wel de frots van iedere
vrouw. Daarom is het na de vakantietijd in
de schoonheidssalons zo druk, omdat er veel
dames zijn die het opperste hoornlaagje la
ten verwijderen door een peeling of een
schilkuur.
Vanzelfsprekend as het van groot belang
onze' huid voortdurend dn te wrijven met
een goede zonnebrandolie of -crème. Neem
deze vooral van een goede kwaliteit. U be
hoeft er geen grote hoeveelheden van te
gebruiken, maar wrijft u de huid. er wel
steeds opnieuw mee in. Voor een vette huid
minstens ieder uur; voor een droge huid
ieder1 half uur. Voor een vette en normale
huid zijn er lotions; voor de erg droge huid
oliën. Op het ogenblik maken milks veel
opgang, omdat deze niet te vet en niet te
droog zijn, maar halfvet. Zo zijn zij ge
schikt zowel voor een vette alseen droge
huid en zijn ook bijzonder prettig in het
gebruik.
Door de zon en de warmte wordt er veel
vocht aan uw huid onttrokken. Als u met
een gespannen huid van een dag zonnen
thuis komt, neem dam eens een maskertje,
zodat uw huid weer wat soepeler wordt.
Ook kunt u als u uw huid goed hebt schoon
gemaakt met een reinigingsmilk vochtige
compressen nemen met rozewater of kom-
kommernat. Verder uw lotion en lait royaal
gebruiken, want uw huid heeft een enorme
behoefte aan vocht.
Het is van het grootste belang, vooral in
deze tijd, uw huid een goede verzorging te
geven. Als we dit serieus van plan zijn moe- j
ten we in de eerste plaats weten wat voor
soort huid we hebben. In sommige gevallen
is dat vrij eenvoudig te konstateren. Een
vette huid heeft een vettige glans, grote po
riën, soms gevuld met meeëters en een
slechte tint. Een droge huid is te herkennen
aan z'n fijnheid, dunheid en matheid. Maar
meestal is het niet zo gemakkelijk het huid
type vast te stellen; in zulke gevallen is ze
ker een goede huiddiagnose nodig door een
gediplomeerde schoonheidsspecialiste. Van
zo'n ihuidddagnose immers 'hangt dn de eer
ste plaats af welke preparaten we moeten
gaan gebruiken om tot de beste resultaten
te komen. Het gaat erom, met die prepara
ten de huid in een betere konditie te bren
gen. Daarom is het nodig 'bijvoorbeeld een
vette huid ze te beïnvloeden, dat deze min
der vet, als het kan normaal wordt. U be
grijpt, dat we weer heel andere stoffen no
dig hebben om bij een droge huid tot een
normale toestand te komen. De preparaten,
die hij de verzorging van de huid nodig zijn
onderscheiden we dn de volgende vier groe
pen:
1. de sdhoonheidspreparaten, dus de
cleansingmilks en cleansingcrémes, die ge
bruikt worden om de huid te reinigen van
make-up resten, stof, dode huidcellen en
vet. Deze milks en crèmes reinigen dus niet
alleen de huid aan de oppervlakte, doch ook
in de poriën. Zo'n preparaat moet dus de
eigenschap hebben, dat het vuil en vet op
lost zonder dat het door de huid wordt op
genomen.
2. De stimulerende preparaten, dus de
lotions en tonics. Deze lotions en tonics zijn
vloeistoffen, getrokken van planten, kruiden
of vruchten. Lotions hebben een behoorlijk
percentage alcohol en worden daarom ge
bruikt voor de vette 'huid. In tonics wordt
maar een klein percentage alcohol gebruikt
en worden dus gébruikt voor de neutrale,
droge en gevoelige huiden.
3. De voedende preparaten, de nacht
crèmes. Deze bestaan uit dierlijke of plant
aardige vetten, waardoor de voedingsstoffen
door de huid kunnen worden opgenomen.
Zij 'bevatten allerlei stoffen die de huid en
het onderhuidse weefsel tot celvernieuwing
aan zetten, zodat de elasticiteit van het weef
sel zo 'lang mogelijk bewaard blijft en het
verouderingsproces wordt uitgesteld. Men
probeert dus stoffen, die bij oudere mensen
niet meer dn het lichaam worden geprodu
ceerd te vervangen en via de huid toe te
dienen. En dat er op dat terrein al veel be
reikt is, kan iedereen zien als hij een ver
zorgd, goed onderhouden gezicht vergelijkt
met dat van iemand die er niets aan doet.
4. De dagcrèmes. Deze kunnen vloeibaar
of vast zijn. In de zomer verdient het aan
beveling een vloeibare dagcrème te gebrui
ken, daar deze frisser is. Deze crèmes die
nen er voor de huid te beschermen tegen de
poeder, rouge en andere make-up-artikefen
en ook tegen stof en vuil.
Tot 'besluit wilde ik u nog even dè laatste
nieuwtjes vertellen op 'het gebied van de
schoonheidsverzorging.
Deze maand is er een nieuw soort make
up uitgekomen, n.l. "Make-up Accent". Dit
is een mengsel van vloeibare make-up en
rouge en dient er voor onze -tint nog fleu
riger te maken. Deze tube is te koop dn drie
tinten.
Nog een nieuwtje, n.l. een toverlotion ge
naamd Touch of Youth (rimpelverdirijver).
Deze lotion vaagt dn enkele minuten uw
kraaiepootjes, zorgen- en lachrimpeltjes voor
uren weg. In het voorjaar zijn er weer di
verse merken, die met een nieuwe kleur lip
stick zijn uitgekomen. De mooiste kleur is
wel 'Sakoura, dit betekent Japanse Kersen
bloesem, met bijbehorende nagellak en rou
ge. Voor de zonnige dagen een prachtige
kleur. En nu fijn van de zon genieten, maar
wees wel van één ding heel goed doordron
gen: bruin branden mag dan mode zijn, uw
huid verbranden is een ramp. ANS.
RUDDEMEYER
chemisch reinigen
grotestraat 95 waalwijk
Wat aan de late kant, maar zeker
niet minder spontaan, vond maan
dagavond de huldiging plaats van
het kampioensteam van B.V. v. d.
Brandt, dat na vijf jaar kampioen
van Nederland te zijn geworden,
begin deze maand in het West-Duit
se Kiel de Europa-cup naar Neder
land en naar Waalwijk wist te
brengen.
Henny de Ruyter, Wim Soeter-
boek, Cor Soeterboek en Broer v.
Alphen, hun echtgenotes en club
genoten waren onder leiding van
voorzitter J. van Loon maandag
avond om half zeven de gasten van
het College van B. en W. van Waal
wijk. Het districtsbestuur van de
K.N.B.B. Waalwijk was evenals de
voorzitter van de biljart-bond, ir.
C. Scheepers en de penningmeester
de heer Walda aanwezig..
Burgemeester Teijssen van Waal
wijk had voor de huldiging op zijn
gemeentehuis ook zijn ambtgenoot
van Loon op Zand genodigd.
Dit omdat de heren Soeterboek
uit Kaatsheuvel komen.
Namens het gemeentebestuur van
Waalwijk sprak de burgemeester
de kampioensvereniging toe. Hij
prees de wijze waarop de eer van
Waalwijk als biljartstad was hoog
gehouden en sprak de hoop uit,
dat deze Coupe d'Europe spoedig
een vaste plaats in het verenigings
lokaal zou vinden.
De vier Europa-cup-winnaars
kregen elk later tijdens de huldi
ging de door de heer Teijssen reeds
aangekondigde biljartkeu overhan
digd door loco-burgemeester van
Heeswij k.
Namens de vereniging „Van den
Brandt" dankte de heer J. van
De „Europacup"-winnaars
V.l-n.r.: J. v. Alphen, Cor Soeterboek, Wim Soeterboek, H. de Ruyter
Loon het gemeentebestuur voor de
ontvangst. Na vijf jaar lang geen
ruchtbaarheid te hebben gegeven
aan het behalen van de Nederland
se clubtitel Driebanden deed het
hem goed, dat de Europese titel op
de juiste waarde is geschat door
het gemeentebestuur. Hij deed 'n
beroep op Waalwijk vooral Henny
de Ruyter tijdens de wereldkam
pioenschappen te Ostende moreel
te steunen.
Wim Soeterboek sprak een dank
woord namens het team. Op de
hem eigen smeuiige wijze schil
derde hij de spanning in Kiel en
de manier waarop het team zich
door die spanning heen geworsteld
had. Prestaties van topformaat le
verde elk van de spelers in één
van de rondes. En altijd was daar
nog de mascotte, Toontje Voogd,
waaraan zoveel succes te danken
is geweest.
RECEPTIE
Na de ontvangst op het gemeen
tehuis is het gezelschap naar het
verenigingslokaal in Hotel de Ruy
ter gegaan voor een receptie.
Daar werd het woord gevoerd door
ir. C. Scheepers, de voorzitter van
de Koninklijke Nederlandse Bil
jartbond, die het vooral betreurde
dat een kampioenschap als dit zo
weinig reliëf in de Nederlandse
pers heeft gekregen. De biljart-
praeses dacht, dat hieraan iets te
doen zou zijn als het kampioen
schap volgend jaar in Nederland
zou kunnen worden gehouden.
Namens het Bondsbestuur bood hij
de spelers een vierkleurenballpoint
met inscriptie aan.
Op de suggesties van de bonds
voorzitter haakten de districtsvoor
zitter, Piet van Engelen, in, als
mede de heer J. de Kort, die na
mens Waalwijks Belang gelukwen
sen aanbood en die verzekerde, dat
een eventuele organisatie in Waal
wijk op de volledige steun van zijn
stichting kon rekenen.
Op de zeer geslaagde receptie
voerde ook de districtsvoorzitter
van Kaatsheuvel de heer J. v. d.
Kaa het woord.
Verder waren daar nog o.m. B.
van Loon namens de vereniging
WSC, wethouder J. van Heeswijk,
maar nu als vice-voorzitter van
RKC, Tom Burmanje namens BV
,,'t Zwaantje" en vice-voorzitter
van het district Waalwijk, Theo
Verdonk van BV „Ons Genoegen"
en J. Jozen van BV KOT uit Els-
hout. Bijzonder prettig waren de
woorden van de heer Hermus van
de biljartvereniging DCV uit Bre
da, het team met kopman M. Bro-
sens, dat reeds twee jaar met een
tweede plaats in de strijd om de
Nederlandse titel genoegen moest
nemen.
Wim Soeterboek sprak namens
het kampioensteam een treffend
dankwoord.
Voor de oudsxs Rijschool
met „VAMOR" in
SPRANG-CAFELLE
en omgeving
naar
Telefoon 04167 - 2753
en
Telefoon 04160 - 3707
Ook DAF en SCOOTER
NATUURZUIVER OPWEKKEND VERKWIKKEND
105. Toen smidje Verholen een
veilig eindje uit de buurt van Stef's
huis was gekomen, bracht hij de
oude auto op gang en onder hevig
geknal begon te motor te draaien.
Hij stuurde het vehikel het dorp
uit, reed door de stille landouwen
en zette koers naar het Knekel
woud. „Jonge, jonge, wat zal die
alchimist opkijken, als hij voor 't
eerst van zijn leven een auto ziet,"
gniffelde hij. „En wat zal die Nos-
co opkijken, als hij merkt, dat ik
hem doorheb! Ja, ja, het zwakke
oude baasje spelen, de ongeoefende
kamergeleerde. Maar met wat voor
reuzekracht rukte hij me die goei-
endag en die zwarte toga uit de
hand! Nee, nee, Nosco! Jij bent
niet die waarvoor je je uitgeeft!"
Nog veel meer bedacht de slimme
smid en hij kreeg plotseling een
schitterend idee. „Wel alle mens-
sen," mompelde hij. „Die alarmin
stallatie om het Knekelwoud wordt
natuurlijk gevoed door de stroom
draad, die uit Nosco's kelder naar
buiten loopt! Daarom mocht ik er
niet naar kijken. En weet je wat ik
nou 'es mocht doen? Ik moest 'es
met een schaar op die draad af
gaan en hem doorknippen. Dan
stond de hele zaak zonder stroom
pn kon iedereen ongehinderd het
Knekelwoud uit- en inlopen! Maar,
goeie help! Ik zag de Kludde met
een kaars bij al die kostbaarheden
in het oude slot staan en. Noseo
kocht voor een appel en een ei 'n
heel museum leegdus die man
paét hoed en donkere bril en flit
spuit is ook Nosco! Dat moet wel
zo zijn, want ze zijn even groot,
hebben dezelfde soort neus en ver
der vormen een donkere bril en 'n
snor een puike vermomming!"
FEUILLETON
VAN
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door Ids. van der Ploeg
15)
Juffrouw De Ridder schrok.
„Slapen?" zei ze. „We 'hebben nog
niets afgesproken."
Doch de dodhter, 'n twintigjarig
koket ding met 'het haar op zolder,
sleepte de vogelkooi, die tussen de
vensters stond, dieper de kamer in...
Van een nieuwe jurk en eerf paar
peau-de-suède schoerten was ze al ze-
ker en moeder kon het hoedje kopen,
dat ze laatst op de Nieuwendijk had
den gezien.,
„Alles kan heel gemakkelijk wor
den gesdhikt", zei ze.
Nonhehël zag wel, dat hij het pleit
gewonnen had; hij haalde zijn porte
feuille te voorschijn en telde 'het .geld
op tafel uit. Juffrouw de Ridder ging
er dadelijk mee naar de slaapkamer
om het in de linnenkast tussen de la
kens te verbergen.
Hij bleef met het meisje alleen en
vroeg, wijzend op de „Naamlozen":
„Wat zit er in die pakhuizen, daar
aan de overkant?"
Maria dacht even na.
„Van de week werden er schuiten
met stro gelost", zei ze.
Met een afwezige blik 'keek Non
hebei het raam uit, 't was alsof plot
seling een floers voor zijn ogen trok.
„Stro?" vroeg hij peinzend.
„Ja, geperst stro, van die vierkan
te balen".
Hij knikte, borg dan zijn schets
boek weg en verliet de woning, de
moeder en dochter in een soort feest
roes achterlatend.
In de namiddag keerde 'hij terug,
nu met schildersmateriaal. Juffrouw
de Ridder was naar familie gegaan,
waarschijnlijk om het grote nieuws te
vertellen.
Maria had thee gezet en schonk
ongevraagd een kopje voor Nonhe
bei in.
Hij zette de schildersezel bij het
raam en begon aan een nieuwe schets
van de „Naamlozen". Zij keek ge
spannen toe - wat had de man er
toch aan die oude verveloze berg
plaatsen na te tekenen? Zij zette het
kopje op een bloementafeltje naast
de ezel en vroeg of hij die dingen
verkocht.
De vraag drong niet goed tot hem
door. Hij legde het stukje conté neer
en bleef kijken naar de overkant. Nu
reed er een vrachtwagen aan, beladen
met grote kisten. Voor de „Naam
lozen" hield men stil. Een man die
boven op de lading had gezeten, liet
zich naar beneden zakken en opende
met een grote sleutel de deur van het
linker pakhuis.
„Kun je zien wat erop staat, Ma
ria?"
„Waarop?"
„Op die kisten. Ga eens kijken; ik
zou graag willen weten, wat er in
zit."
„O, dat zijn werkmansbroeken voor
het magazijn „De Concurrent", die
komen iedere week.
„Zo, zo, alléén broeken?"
„Dat denk ik wel. Ik ben er win
keljuffrouw geweest, maar toen is 't
uitgebrand?"
„Wat is uitgébrand?"
„De winkel op de Haarlemmerdijk.
Mevrouw had om half één, toen we
een half uurtje om mochten lopen, 'n
strijkijzer op laten staan en toen we
terugkwamen, stond de boel in de
fik."
„Heeft het erg gebrand?"
„Nogal - de winkel is drie maan
den dicht geweest."
„Heb je wel eens goed naar een
brand gekeken, Marie? Die vlammen
zijn vaak heel eigenaardig van vorm,
soms kun je er gezichten in zien, vaak
ook zijn het net rode fonteinen van
vuur en 'bloed; je moet daar eens op
letten; 't verandert telkens... laatst
toen ik toevallig eens een brand mee
maakte, leek het net alsof er binnens
huis mensen-heen en weer sprongen
en dan die rook.eerst is er alleen
maar rook, maar dan begint daarach
ter iets te gloeien, net als bij een zons
opgang, de rook wordt dunner en op
eens breken de vlammen door. 't Vuur
wordt geel en als 't heel erg is wit,
zo wit als water; later tempert dat
weer, dan worden het gele tulpen en
rozen, die zich openen en sluiten tot
dat er alleen nog maar een ijle damp
hoven de huizen uitstijgt.
Maria keek hem met grote ogen
aan, verlegen en ook een beetje bang.
„Uw thee wordt koud", zei ze
maar.
Haastig dronk hij het kopje leeg;
dan gleed zijn hand in zijn zak. Op
eens begon hij luid te lachen - te
luid, bedacht hij...
„Een aardig verhaaltje, niet Ma
ria? Toen jij over die brand begon,
schoot mij dit te binnen. Ik heb het
eens gelezen in een boek. Ik hoop, dat
wij het goed samen kunnen vinden."
Hij sprak op een natuurlijke en
vriendelijke toon. Marie werd er ge
heel door gerustgesteld.
Hij schoof zijn stoel wat dichter bij
de ezel, begon weer te tekenen en zei
„Ik zag hier op de gracht een man,
die ik goed ken, geloof ik".
,,U zult hier toch wel geen ken
nissen hebben, mijnheer."
„Nee, maar toch heb ik die man
vaker gezien."
„Droeg hij een houten bakje?"
Ja... ja".
„Dat is Jan, de schoenmaker, die
woont hiernaast; hij staat altijd op de
Dam."
„Juist, dan ken ik hem daar van.
Hij woont hiernaast?"
„Hij ligt er in de kost."
„O, ik zou hem graag eens willen
spreken; misschien wil hij wel een
boodschap voor me doen, als dat zo
uitkomt - jou wil ik het niet vra
gen."
„Ik wil best iets voor u doen."
„Heel vriendelijk van je Marie.
Maar het is veel gemakkelijker als ik
zo'n man bij de hand heb; hij ver
dient er misschien graag wat hij."
De volgende dag zat Jan de
schoenmaker bij Nonhebei voor het
venster. Beiden keken lange tijd naar
de „Naamlozen".
De vergadering van de vereniging
„Amsterdamse Belangen" werd ge
houden in 't gebouw „Felix Meritis"
aan de Keizersgracht.
Gramsof raffelde het openings
woord in een vlug tempo af - hoe
eerder deze zaak aan de kant was,
hoe beter. Hij was voornemens ge
weest verstek te laten gaan, doch bij
nader inzien had hij het toch beter
gevonden zijn wagen voor te laten ko
men, ook al om mogelijke praatjes
over de positie van Het Huis met de
Kluis de kop in te drukken.
Hij keek de zaal eens in - ze was
voller dan gewoonlijk; straks bij de
bespreking zou er wat los komen, de
atmosfeer was tamelijk geladen. Nu,
hij was niet van plan er een protest-
meeting van te maken, als ze te ru
moerig werden, zou hij de vergade
ring eenvoudig sluiten. „Amsterdam
se Belanggen" - een mooie naam;
hij kende maar één belang: 't zijne,
en waarschijnlijk dachten de meesten
die daar voor hem zaten er net zo
over.
Grimmig gaf hij een klap met de
voorzittershamer op het groene tafel
kleed, 'bedoeld als een uitroepteken
achter zijn openingswoord. Hij sprak
enkele dankwoorden uit aan het adres
van zijn neef Nonhebei, de man die
zich zo verdienstelijk had gemaakt
met het restaureren van oude pakhui
zen en die nu gelegenheid kreeg tot 't
houden van zijn causerie.
(wordt vervolgd)
i
