wAAlwijkse en UnqstRAAtse cour An t Afscheid van de heer J.A. Middelhuis Burgemeester Teijssen 12VZ jaar in Waalwijk I Van liet Binnenhof 50 JAAR GELEDEN: i van Mierlo Startschot tot Wereldoorlog klonk op 28 juni 1914 i Baby-Paradijs Kinder-Paradijs Som van conflicten :m De Oostenrijkse overheersing Het vonnis Eerste bom De moord t/m zaterdag 4 juli Speciale verkoop speciaal wiegen en baby-uitzetten speciaal kinderwagens TILBURG VRIJDAG 26 JUNI 1964 85e JAARGANG No. 49 v ivijjl-'/vvj é-u juin i.u\j~i mm 3e tcho vAn het Zuióen Uitgever Waal wij ksche Stoomdrukkerij Antoon Tielei) Hoofdredacteur JAN TIELEN Gironummer 1069687 Dit blad verschijnt 2x per week Abonnement p. mnd. (1.00 5 ct. inc.k.) 1.05 p. kwrt. (3.00 10 cl- inc.k.) f 3.10 p. week (0.24 1 ct. inc.k.) 0.25 p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling (bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra) Advertentieprijs: 11 cent per mm. Contractadvertenties: speciaal tariel Opgericht 1878 Bureaux: Giotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 - 2002 Telegram-adres: „ECHO" De moord te Serajewo Op een hoogte van 537 meter in het prachtige Dinarisch gebergte ligt aan beide oevers van het snelstromende heldere riviertje de Miljacka Serajewo. Dit moderne stadje is een mengeling van verschillende bouw stijlen, waarvan de oosterse overheerst. Prachtige moskeeën, grote flat gebouwen, kleine huisjes, nauwe steegjes, maar ook brede winkelstra ten geven aan dit plaatsje, dat hier magnifiek is gelegen, een bijzonder cachet. Menige toerist staat verbaasd van de prachtige oosterse kerken, graftombes en tempels, met daarnaast moderne winkelgalerijen. Sera jewo is een centrum van de Islam bij uitstek, een gevolg van de eeu wenlange Turkse overheersing. Nu ligt dit stadje vredig en rustig onder een wolkenloze hemel, blakerend in de hete zon. Slechts een gedenkplaat herinnert aan de moordaanslag die 50 jaar geleden de directe aanleiding zou worden tot een verschrikkelijke oor log tussen de volken van een groot deel van onze aardbol. De eerste wereldoorlog is eigenlijk een produkt van een groot aantal con flicten. Conflicten, die al jarenlang bestonden en die na die rampzalige schoten op aartshertog van Oosten rijk, Frans Ferdinand en zijn gema lin Sophie, gravin van Chotek, vor- tin van Hohenberg, gelijktijdig wor den uitgevochten. Conflicten, die echter weinig of niets met elkaar te maken hadden. De dubbelmonarchie Oostenrijk- Hongarije had een geschil met Servië, hetgeen eigenlijk een voortzetting van de strijd van Eugenius van Savoye te gen Turkije was. Bovendien wilde het keizerrijk zich verdedigen tegen de Zuidslaven van de Balkan, die hun stamverwanten aan de Habsburgse monarchie wilden ont trekken. Van Servische kant was het conflict met Oostenrijk een voort zetting van de gelukkig gevoerde Bal kanoorlogen van 1912 en 1913, die hun eigenwaarde en nationale trots zo hadden geprikkeld, dat de Servi ërs in hun geheime genootschappen de oorlog tegen Oostenrijk aandurf den. De onverwachte moord op aarts hertog Frans Ferdinand, oudste zoon van Karei Lodewijk, de 'broer van Frans Jozef, keizer van Oostenrijk- Hongarije, werd door Oostenrijk on middellijk aangegrepen om de agita tie te onderdrukken en de Habsburg se macht en invloed in de Balkan te vergroten, en mede daardoor het af vallen van eigen Slavische groepen te voorkomen. Frans Ferdinand, die door de zelf moord van kroonprins Rudolf te Mayerling in 1889, en de dood van zijn vader, de enige troonpretendent van Oostenrijk-Hongarije was ge worden, werd in 1898 aangesteld als plaatsvervanger van de keizer als op perbevelhebber. Dit commandant schap zou hem op die beruchte 28ste juni noodlottig worden. De inlijving van de provincies Bos nië en Herzogowina bij Oostenrijk in 1908 was de Serviërs een doorn in 't oog, Door deze annexatie was voor Servië voorgoed de kans voorbij een uitvoerhaven aan de Adriatische kust te verwerven, waardoor dit land onaf hankelijk van het machtige Oostenrijk had kunnen worden. Deze ergernis had in 1910 al geleid tot een aanslag op keizer Frans Jozef, die mislukte. Juist door deze teleur stelling en schrik waren de verschil lende tegenstellingen gegroeid en vierde de nationale eenheidsgedachte van Bosnië en Heregowina hoogtij. De bevolking van de beide inge lijfde provincies voelde zich veel meer aangetrokken tot de Serviërs en de Russen dan tot de Oostenrijkers. Daarom is het beslist niet verwon derlijk, dat vooral vele jongemannen uitweken naar het naburige Servië en zich aansloten bij de genootschappen die tegen Oostenrijk vochten. Deze genootschappen, werden het meest bezocht door studenten en schudden een sterk nationaal gevoel bij hen wakker. Toen bekend werd, dat de aarts hertog met zijn gemalin, in functie van opperbevelhebber van het Oos tenrijkse leger, de troepen welke bij Serajewo waren gelegerd zou komen inspecteren, werden direct maatrege len getroffen en een moordaanslag op de troonopvolger voorbereid. Zes studenten, onder leiding van een zekere Danilo Ilitsj zouden het vonnis, dat zij over Frans Ferdinand hadden geveld, voltrekken. Op de ochtend van de aankomst van het aartshertogenlijke paar stonden zij verdeeld in drie groepen van twee langs de route, welke niet was afge zet. Precies twintig minuten over negen stapte de aartshertog, geflankeerd door zijn vrouw en hoogste autoritei ten, onder wie maarschalk Potiorek, in een open auto, die hem zou leiden naar Ilidja, waar 'n kampement werd geïnspecteerd. Bij hun terugkomst naar Serajewo werd de stoet opge vangen door een militaire escorte; de intocht was begonnen. De stoet passeerde het eerste paar moordenaars zonder kleerscheuren. Dezen bleken zo gefascineerd door 't bijzonder kleurrijke schouwspel, dat zij hun opdracht niet tot uitvoer kon den brengen. Inmiddels was de stoet genaderd tot de universeiteitsbrug, toen 'n projectiel over de aartsbis schoppelijke wagen heen suisde en tussen deze en de volgende wagen tot ontploffing kwam. Even leek er sprake van volledige paniek, maar toen de stofwolk was opgetrokken, bleek de schade nog al mee te vallen. Verschillende omstan ders waren gewond, terwijl slechts één van de officiële gasten, luite nant Erich von Marizzi, een wonde aan het hoofd had opgelopen. Na dit hachelijke incident zette de feestelijke stoet, die door dit voorval wel aan vrolijkheid had ingeboet, koers naar het stadhuis, waar Frans Ferdinand zijn verbolgenheid over 't gebeurde tegenover zijn directe be schermers en vooral tegenover de bur gemeester niet onder stoelen of ban ken stak. Toen het gezelschap zich gereed maakte om het stadhuis te verlaten, drong Sophie, de gemalin van de aartshertog, er op aan een bezoek te brengen aan het ziekenhuis, waar Erich von Morizzi direct na de aan slag was heengebracht. Opnieuw zette de rij wagens zich in beweging, maar zij kwam enkele minuten later weer tot stilstad, toen men bemerkte dat men verkeerd was gereden. Het noodlot had niet beter gekozen kunnen worden. Precies op de plek waar de derde moordenaar, Gabriël Princip, stond, stopte de auto waarin Frans Ferdinand en Sophie waren gezeten. Twee schoten weer klonken door het geroezemoes en ge juich van de bevolking langs de weg. Iedereen was met stomheid gesla gen. De chauffeur, die geen opdracht ontving verder te rijden, bleef staan waar hij stond. Sophie, die niet be greep wat er aan de hand was, richtte zich op. Op het hetzelfde moment kruiste een kogel uit Princip's revol ver, welke gericht was op maarschalk Potiorek, haar baan en trof de aarts hertogin dodelijk. Enkele ogenblik ken later stierf Frans Ferdinand, slechts luttele minuten overleefd door zijn vrouw. De diepe stilte op straat maakte plaats voor volkomen verwarring, een verwarring die vooralsnog niet zou zijn opgelost en die zou uitgroeien tot een complete chaos, verwezenlijkt in Wereldoorlog I. Burgemeester Teijssen en Mevrouw Teijssen tijdens hun eerste bezoek aan Waalwijk op 7 maart 1952, in gesprek met loco-burgemeester F. C. Smolders en de gemeente secretaris de beer J. van Mierlo. Vrijdag 7 maart 1952 stelde de Commissaris van de Koningin in N. Brabant om ongeveer tien uur 's och tends de burgemeester van Ouden bosch, J. L. P. M. Teijssen op de hoogte van zijn benoeming tot burge meester van Waalwijk door H. M. de Koningin. De benoeming die in ging op 16 maart, veroorzaakte vanaf dat mo ment een koortsachtige bedrijvigheid zowel in Oudenbosch als in Waal wijk. Kleren maken de man Mannen kopen bij - TERLENKA PANTALONS v.a. 19.75 - WEEKENDERS v.a. 9.95 EXCLUSIEVE HERENKLEDING WAALWIJK Greteitraat 192 Tel. 2507 Óudenbosch moest afscheid gaan nemen en Waalwijk moest zijn nieuw benoemde eerste burger installeren. Reeds in de namiddag van die ze vende maart verscheen Burgemeester Teijssen ter kennismaking in onze ge meente, die hem in de personen van de loco-burgemeester F. C. Smolders en gemeente-secretaris J. van Mierlo enthousiast op het stadhuis begroette. 15 Maart 1952 nam Oudenbosch afscheid van Burgemeester Teijssen en 22 maart bereidde Waalwijk hem een groots onthaal. Er worden thans voorbereidingen getroffen om het 121/2-jarig ambts jubileum van de Burgemeester op 19 september a.s. de nodige en verdiende luister bij te zetten. Deze 19e september is waarschijn lijk gekozen, omdat een zaterdag zich gemakkelijker leent voor een of ficiële huldiging, waarbij gemeentebe stuur en bevolking zijn betrokken, dan de eigenlijke feestdag, 16 sep tember, die op een woensdag valt. Te zijner tijd hopen wij nog uitvoe rig aandacht te besteden aan de ambtsperiode van de jubilerende Bur gemeester. NIEUWE VOORZITTER N.K.V. De heer P. J. J. Mertens benoemd tot voorzitter van het N.K.V. De Verbondsraad van het Neder lands Katholiek Vakverbond heeft maandagmorgen in Utrecht met alge mene stemmen de heer P. J. J. Mer tens benoemd tot voorzitter van het N.K.V. De heer Mertens volgt de heer J. A. Middelhuis op, die wegens het bereiken van de pensioengerech tigde leeftijd de vakbeweging verlaat. De heer Mertens is de afgelopen tien jaar secretaris van het N.K.V. ge weest, speciaal belast met vraagstuk ken op het gebied van de sociale ver zekering. De scheidende voorzitter van het Nederlands Katholiek Vakverbond, de heer J. A. Middelhuis, heeft j.l. maandagmiddag op een buitengewone verbondsraadvergadering van het N. K. V., te Utrecht, tweemaal het hoofd moeten buigen voor een lintje. Be halve de versierselen van het com mandeursschap in de Orde van Oran je Nassau, die hem door de minister van Sociale Zaken en Volksgezond heid, dr. G. M. J. Veldkamp werden omgehangen, kreeg hij van aartsbis schop kardinaal Alfrink de versierse len die behoren bij het commandeurs schap in de Orde van de H. Sylvester. Paus Paulus heeft met deze laatste onderscheiding de verdiensten van de heer Middelhuis voor de Katholieke Vakbeweging in Nederland willen er kennen. Kardinaal Alfrink zei in zijn rede, dat een noodzaak van het hebben van een eigen katholieke sociale organi satie niet tot de geloofsleer van de kerk behoort. Over de nuttigheid er van mag iedere katholiek denken wat hij wil. Het patroon van het Neder landse katholieke organisatieleven is in bepaalde Nederlandse historische omstandigheden gegroeid, aldus de kardinaal, en dit patroon heeft goed gewerkt. Een nieuwe tijd met een we- zelijk veranderde situatie zal het gaan van een nieuwe koers kunnen aanbevelen, maar dan zal men zich moeten realiseren, waarom men die koers kiest en men zal zioh moeten realiseren dat het een groot risico zou zijn verborgenheden van het verleden zomaar prijs te geven. "Als katholieke organisatiever- banden alleen, maar als pressure- groups functioneren is dat zonder meer uit den boze", aldus de kardi naal, "maar bij de kathoileke organi saties gaat het uiteindelijk ook om een positieve beïnvloeding". Hij be toogde dat katholieke organisaties in een bepaald opzicht ook een stuk zielzorg vertegenwoordigen en dat de kerk daarom in dit soort verbonden bijzonder geïnteresseerd is. "Deze verbonden", zo zei kardinaal Alfrink tenslotte, "kunnen hun predicaat "ka tholiek" alleen maar waar maken, als zij dit pastorale element waar kunnen maken". Minister Veldkamp sprak namens de regering zijn grote waardering uit voor de persoon en voor het werk van de heer Middelhuis. "In de afge lopen vijftig jaar heeft de arbeid rechtsgelijkheid gekregen", zo zei hij, „en aan die ontwikkeling heeft dhr. Middelhuis in grote mate bijgedra gen." De heer J. van Eibergen, voorzit ter van het Christelijk Nationaal Vak- verband, bood de scheidende N.K.V.- voorzitter namens het N.V.V. en het C.N.V. een enveloppe met inhoud aan. Hij verklaarde dat de drie vak centrales elkaar nodig hebben en dat de heer Middelhuis in het contact tussen hen het constructieve element was. N.V.V. en C.N.V. zullen de nieuwe N.K.V.-voorzitter, de heer P. J. J. Mertens, al hun vertrouwen geven, omdat zij weten wat hij op verschillende terreinen waard is. De heer Middelhuis werd voorts toegesproken door drs. J. W. de Pous, voorzitter van de Sociaal-Economi sche Raad, ir. J. Bosma, voorzitter van de Stichting van den Arbeid en van het Centraal Sociaal Werkgevers- Verbond, en prof. dr. A. H. M. Al- bregts, voorzitter van de Katholieke Raad van Overleg voor Sociaal Eco nomische aangelegenheden. De afscheidsbijeenkomst werd ook bijgewoond door drs. P. C. W. M. Bogaers, Minister van Volkshuisves ting en Bouwnijverheid, dr. J. de Meijer, staatssecretaris van Sociale Zaken en Volksgezondheid, mr. F. J. E. M. van Thiél, voorzitter van de Tweede Kamer en mr. J. A. Jonk man, voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-Generaal. De heer J. A. Middelhuis heeft maandag j.l. afscheid genomen als voorzitter van het Nederlands Ka tholiek Vakverbond. Daarbij heeft hij twee keer het hoofd gebogen voor een lintje voor de versierselen van het Commandeur schap in de Orde van Oranje Nassau, door Minister Veldkamp omgehan gen en die van het Commandeurschap van de Orde van de Heilige Sylves ter, waarmede kardinaal Alfrink naar de buitengewone verbondsverga dering was gekomen. De symboliek van de beide onder scheidingen is duidelijk de katholie ke arbeidsbeweging heeft in de eco nomische ordening van Nederland een uitermate belangrijke rol gespeeld. Juist de katholieke leiders van werknemersorganisaties hebben na de oorlog overtrokken looneisen achter wege gelaten om de Nederlandse ex port-positie niét in gevaar te bren gen. Daardoor is de volledige werk gelegenheid in ons land geen sprook je maar werkelijkheid. Dat Paus Paulus de heer Middel huis ook met zijn verdiensten voor de katholieke vakbeweging inNederland heeft willen erkennen is juist van daag een pleidooi te meer voor ka tholieke organisatievorm in onze steeds meer door technocraten be stuurde samenleving. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed. De Nederlandse pers weet zich op dat terrein echter beter te ge dragen dan de buitenlandse. Vorige week is een geveltourist-fo tograaf uren doende geweest van Prinses Irene, die zonnebaadde op 't balkon van haar Madridse flat, een foto te nemen. Tenslotte is de man in zijn opzet geslaagd en de buiten landse sensatiepers hééft weer wat een Prinses in bikini. Voor ons gevoelen is dit een walge lijke inbreuk op iemands privéleven, zoals dat enkele maanden geleden ook was de foto van de in een Spaanse kerk biddende prinses. De Nederlandse televisie weet zich minder goed te beperken. Talrijk zijn de scherpe veroorde lingen van personen 'en toestanden in actualiteitenrubrieken, waar vaak de zaken éénzijdig worden voorgesteld. Het heet dan dikwijls, dat "me neer X" niet aan het program wilde meewerken en dat is wel de genade slag voor diens prestige. Zo verzorgde vrijdag de NCRV 'n uitzending over de bouw van het te levisie-eiland van de R.E.M. Wat bitter vroeg de presentator van de uitzending zich af of de Marine geen saluutschoten zou afschieten, nadat van die zijde was verklaard, dat het eiland eerder een gunstig baken dan een obstakel was. We kunnen die bitterheid van de N.C.R.V. en de overige zuilen wel be grijpen, maar objectief was de uitla ting niet. En objectiviteit is een eer ste vereiste voor hen die beweren, dat de waarde van televisie-uitzen dingen alleen bij hen veilig is. Heuvelstraat 85, Telef. 21625 Jul. v. Stolbergstraat 10 Telefoon 32909

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1964 | | pagina 1