Afscheid Rector van Laarhoven
Trio Remie voor radio en televisie
O
I KARREWIEL»
Smidje Verholen en de rare alchimist
pemng
6 7
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 6 JULI 1964
SCHUTTERS VAN ST. HUBERTUS.
Raamsdonksveer
AFWEZIG
Adverteert
in dit blad
Waalwijk
Nieuwkuijk
Landbouw en
Tuinbouw
HERBERG
I
Grotestraat 359
Waalwijk
mei intieme Hollandse sfeer
op
WOENSDAG 8 JULI om 16 uur
Gelegenheid tot feliciteren
van 16 17 uur
Aanbevelend,
W. VAN HELVOIRT
DE MAN MET DE
LUCIFER
Weer twee wisselbekers gewonnen.
De schutters van het Gilde St. Hubertus
namen zondag deel aan het geweer-schiet-
concours van de Kring Udenhout en omstre
ken, georganiseerd door het gilde St. Jorus
te Udenhout. Aan dit concours werd door
56 schutters deelgenomen. Door 12 punten
te schieten "opgelegd" nam St. Hubertus
met één punt de leiding voor de wisselbe
ker. Met 2 pt. nam het eveneens de voor
sprong van haar naaste concurrent. Verder
werden de volgende prijzen behaald: Wis
selbeker: P. Bink, persoonlijk, opgelegd en
werd tevens winnaar van de le prijs; 4e pr.
W v d Broek: 5e S Ebbing; 6e A v d Broek;
7e E v Noije, 8e JAarts; 10e A Bink.
PONY-CLUB
De pony-club van de Rijvereniging R.A.E.
heeft zondag j.l. deelgenomen aan het con-
cours-hippique te Helvoirt. Voor de Loon-
se ruiters was de uitslag: in categorie 8-
tallen kwam de ponyclub opu de 8e plaats.
In groep 4-tallen was het beter en wisten
zij zich op de le plaats te classeren. Voor
individueel dressuur werd Joop Brabers
met "Jimmy" eerste, Connie v. Rooij met
"Bartje" 5e. Van de 71 deelnemers in de
springwedstrijd werd Ad Brabers in de A-
categorie met "Tempo" 5e. Op de 13e
plaats kwam Ad v. Rooij met Ronald in
het patrouillespringen. De rijvereniging R.
O. S. eindigde zelf met een 3e prijs.
P.V. DE LUCHTBODE.
De P.V. De Luchtbode heeft zondag een
wedvlucht vanuit Duffel gehouden voor
jonge duiven, afstand 72 km. Deelname 565
duiven. Gelost om 8.30 uur met N.-wind.
Aankomst le duif 9-27-43 uur. De uitslag
was voor de eerste 50 duiven:
Sj v Dongen 1; G Schoenmakers 2, 33;
G Vriens 3; Gebr Boons 4, 12, 36, 38, 44;
49; N Damen 5; H v d Linden 6, 15; M
Vera 7; A Beerens-v Dongen 8; H M v d
Velden 9; K v Esch 10, 21, 35, 39, 47; J
v Broekhoven 11, 13; M v d Ven 14, 16,
41; H v d Velden 17, 22; A J v Dongen 18,
45; A Kuijten 19; L Doggen 20; P v Noye
23; B v Iersel 24, 29; M Boers 25, 30, 32,
34, 37; J de Laat 26; Gebrs. IJpelaar 27,
50; Z H v d Velden 28, 42, 43; A v Laar
hoven 31; P Hooijmaijers 40; H v d Velden
Pzn 46; A Spapens 48; H v d Velden over-
duif.
De uitslag van de vlucht vanuit St.
Denis van zondag 5 juli, afstand 357 km,
deelname 35 duiven, was Gelost om 6.15
uur, N.-wind; le duif 11-35-9 uur.
N Damen 1, 2, 5; A Berendonk 3, 6; H
Leermakers 7; M Vera 8, 9; overduif H v
d Linden.
40 JAAR ONDERWIJZERES.
In verband met haar 40-jarig jubileum
als onderwijzeres, waarvan 34 jaar aan de
St. Theresiaschool alhier, weTd mej. van
Onzenoort door de leerlingen gehuldigd. De
eerste jaren was ze verbonden aan de meis
jesschool te Raamsdonk. In zaal Hooij
maijers werd juffr. Onzenoort met haar fa
milie met gejuich door de schooljeugd be
groet. Het hoofd, zuster Lucie, bracht haar
hartelijk dank voor haar overgave en plichts
betrachting. Als blijk van waardering werd
haar een staande schemerlamp aangeboden.
Daarna presenteerde klas voor klas een aar
dig voordrachtje. De dag was begonnen met
een H. Mis uit dankbaarheid en 's middags
was er ten huize van de jubilaresse een re
ceptie, waarvan een druk gebruik werd ge
maakt.
85 AMBONEZEN MET GAROEDA
NAAR INDONESIË
De gelegenheid, die zich heeft
voorgedaan voor een onverwachte
repatriëring per Garoeda-vliegtuig,
hebben 85 Ambonezen aangegre
pen. Zij zijn met de Convair van
de Indonesische luchtvaartmaat
schappij, de „Pajajaran", onder
commando van cpt. Sjafei, van
Schiphol vertrokken. Zoals gemeld
vloog de minister voor luchtvaart
zaken Iskander als co-pilot met de
„Pajajaran" van Hongkong naar
Nederland mee. Het was een char
tervlucht.
Vooral de rede van de heer Kou
ters was bijzonder sprankelend.
De geschenken die werden aange
boden waren - met uitzondering van
het geschenk van het personeel -
"kilometers" voor een reis naar Do-
brovnik in Yoego-SIavië.
Voordat rector van Laarhoven zijn
dankwoord uitsprak, hadden leerlin
gen hem en zijn echtgenote reeds een
voorproefje van dat land bezorgd in
de vorm van muziek en dans.
Wij hopen donderdag a.s. uitvoe
rig op dit sfeervolle afscheid terug te
komen.
FESTIVITEITEN
ter gelegenheid van het afscheid
van rektor H. A. J. v. Laarhoven.
Maandag 6 juli
9.15 uur Plechtige H. Mis in de
kerk van St. Jan de Dooper te Waal
wijk.
10.30 uur Officiële afscheidsbij
eenkomst in de aula van het college.
Na afloop receptie voor de geno
digden.
Dinsdag 7 juli
Schoolsportdag.
19.30 uur Schoolbal voor de leer
lingen van de 4e, 5e en 6e klassen.
Gratis entrée.
Woensdag 8 en donderdag 9 juli
Lerarenvergadering.
Onderlinge tenniswedstrijden op de
gemeentelijke tennisbanen.
Vrijdag 10 juli
Promotie
9.30 uur; le en 2e klas.
10.45 uur: 3e, 4e en 5e klas.
Zondag 12 juli:
12.00- 14.00 uur: Receptie voor
ouders, oud-leerlingen en belangstel
lenden op het Dr. Mollercollege.
Even na half elf vanmorgen betra
den de heer en mevrouw van Laarho
ven de aula van het dr. Mollercollege.
De scheidende rector en zijn echt
genote werden vergezeld door het
College van curatoren, w.o. de voor
zitter, de heer Jud. Timmermans, de
ken Maessen en burgemeester Teijs-
sen.
Onder de genodigden, die de af
scheidsbijeenkomst in de aula bij
woonden, merkten wij op; drs Groen,
inspecteur van het Middelbaar On
derwijs in Noord-Brabant, collega's
van de scheidende rector uit geheel
Brabant, drs. G. de Vries, diens voor
ganger, oud-moderator Stevens en de
vroegere godsdienstleraar, kapelaan
Knaapen.
De heer en mevrouw van Laarho
ven werden achtereenvolgens toege
sproken door de President Curator,
inspecteur drs Groen, de heer J. Kou
ters, namens de leraren, drs Solberg
namens de collega's, P. Passier na
mens het personeel en Fr. de Jong na
mens de leerlingen.
Het bekende Waalwijkse zang
trio, bestaande uit Jos, Jan en Bert
Remie, zal zaterdag a.s. in het
NCRV-programma „Kom er maar
eens voor" optreden. De uitzending
is van 15.45 tot 16.30 uur.
Het is ëen programma waarbij de
kijkers wel heel erg nauw betrok
ken worden: zij kunnen immers
hun oordeel over de zangers geven
door per briefkaart op te geven
welke van de deelnemende solisten
of groepen tot de beste drie be
hoort. De beste drie komen uit in
een volgende ronde.
Er bestaat goede hoop op een
flink succes voor het Waalwijkse
Trio Remie. Nog vérs ligt in ons
geheugen de derde plaats in het
Nieuwe Oogst-programma van 31
augustus 1963.
Op 25 juli zal het Trio radio-op
namen maken voor de AVRO.
Wanneer deze worden uitgezonden
is nog niet bekend.
veel meer voor, maar als er een klapt,
was de snelheid zéér hoog en ook bij
na altijd in de zomermaanden.
Niet alleen n.l. de slijtage heeft
invloed door de warmte-ontwikke-
ling, ook het karkas is aan vermoei
ing onderhevig en zal daardoor ver
zwakken.
Juist die vermoeiing is het waar
voor men voorzichtig moet zijn. Dat
is ook de reden dat vele die weten
dat hun banden vermoeid kunnen zijn,
niet tot het loopvlakvernieuwen over
gaan omdat er dan nog eens overheen
een hoge temperatuur komt tijdens
dit proces.
Vandaar dat de Vakuum-Vulkani-
satie altijd geprefereerd zal worden,
omdat
a. deze Koud Vulkanisatie, in-
plaats van met temperaturen van 140
- 150 C, maar met temperaturen
van 70 a 75 C geschiedt.
b. men bij deze Koud-Vulkanisa-
tie inplaats van sterk oppompen der
banden in stalen vormen, Vakuum
als onderdruk gebruikt in elastische
vormen.
Het risico van uitrekken en/of
vervormen, wat bij starre vormen veel
voorkomt, is hiermede geheel ver
vallen, omdat bij de Vakuum-Vulka
nisatie de elastische vormen zich aan
de banden aanpassen.
H. Minke- tandarts
van 11 tot 28 juli
plaatselijke collega's nemen waar.
NIEUWE SINAASAPPELACTIE.
De in mei gehouden sinaasappel-
verkoopactie heeft ten bate van bouw
pastoor Oomens, zoals bekend een
goed financieel resultaat opgeleverd.
Maar dat niet alleen.
De sinaasappelen zijn zo goed in de
smaak gevallen, dat vele mensen
"naar meer" gevraagd hebben.
Daarom èn omdat Pastoor Oomens
best nog eens 1300 gulden kan ge
bruiken, zal zaterdag opnieuw een
aanval worden gedaan op de sinaasap-
peleetlust van de Waalwijkse huis
moeders en op haar beurzen.
PROMOTIE
HARMONIE „DE EENDRACHT"
De Nieuwkuikse Harmonie,, De
Eendracht" is op het in St. Oeden-
rode gehouden concours bijzonder
goed voor de dag gekomen.
In de afdeling uitmuntendheid
kwam de harmonie uit, 105,5 punt
werd verzameld en dat betekende
dan tevens een promotie naar de
ere afdeling van Koninklijke Ne
derlandse Federatie van Harmonie-
en Fanfaregezelschappen.
Onder leiding van dirigent H.
Moors werden in St. Oedenrode uit
gevoerd het verplichte nummer
„Life's Treasures" van T. J. Powel,
dat gehonoreerd werd met 52,5
punt en het keuzenummer Dejanire
van C. Saint-Saens, waarvoor 53
punten werden verkregen.
De dirigent kreeg voor „opvat
ting" een 9 en voor „tempo" een 10
van de jury.
Vanzelfsprekend liep Nieuwkuyk
uit om de succesvolle harmonie een
groots welkom te bereiden.
De jeugddrumband begeleidde de
harmonie „De Eendracht" naar het
verenigingslokaal in Café van
Baardwijk.
Daar was de Nieuwkuykse zang
vereniging „Oefening Baart Kunst"
om een passend „Zij leven lang"
te laten klinken.
BANDEN8LIJTAGE
EN TEMPERATUUR.
De banden hebben het altijd zwaar
te verduren, maar slijtage gaat pas
komen als het warmer wordt.
Bandenslijtage is nl. het hoogst
als de banden warmer gaan worden.
Hoe hoger de snelheden en hoe war
mer de omgeving des te warmer wor
den de banden.
Het klappen van banden komt niet
110. De rare alchimist beloofde, dat
hij onmiddellijk zou beginnen met
het maken van wel duizenden te-
gengifpillen. „Fijn zo," lachte de
smid. „En dan heb ik óók nog een
verrassing. Hebt ge misschien zin
om een ritje te maken?" - „Een rit
je? Ryden? In een echte colomotief-
treyn op een staelen reelsbaan?"
riep de oude baas uit. - „Nee, nee,
in een auto," antwoordde de smid.
„Kom maar mee." - Wat is dat, een
auto?" wilde de alchimist weten,
druk kwebbelend achter de smid
aanlopend. „Dat zult ge wel zien,"
zei deze. „Kruip nu maar eerst
voorzichtig het bos uit." - Gelukkig
waren er geen opmerkzame toe
schouwers, die het kruipwerk waar
namen en zo bereikten de smid en
de alchimist al gauw de verborgen
opgestelde auto van Sterke Stef.
„Kijk, dat is nu de auto," lachte de
smid. - „Het lijckt een aerdigh ry-
tuyghzei de alchimist beleefd.
„Eylaashet comt my voor niet
volleedigh te syn. Waer is het
waertussen het paard moet loopen?
Ende waer is het paard self?" -
Smidje Verholen lachte zich een
aap. „Bij deze rijtuigen heb je he
lemaal geen paard meer nodig,"
zei hij. „Er zit een motor in en die
is wel net zo sterk als honderd
paarden bij elkaar. Stap maar in,
dan zal ik U eens wat laten zien."
-Een beetje onzeker stapte de al-
chiminst in het verhikeltje en de
smid bracht, al slingerend, de mo
tor aan de gang. Vervolgens zette
hij zich naast de alchimist aan het
stuur, een trap op de pedalen, een
ruk aan het stuur, en daar ging
de wagen- „O, wat afschuwe-
lyck snel gaet dit rytuygh
kreunde de oude baas, die zat te
bibberen als een schoothondje.
„Dat noem ik niet snel," zei de smid
smalend. „Hij kan nog wel twee
keer' zo hard!" Hij duwde nog 'ns
extra op het gaspedaal en daar vlo
gen ze over de weg. Alles suisde
voorbij in een voor de alchimist to
meloze vaart. Maar deze begon al
wat aan de snelheid te wennen en
zei: „Jae jae, nu kan ick my voor
stellen datter gheen paerden meer
van noode syn. Maer wat doen dan
teegenswoordigh de ridders endie
edellieden? Sitten die oock niet
meer op een paard?"
FEUILLETON
VAN
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door Ids. van der Ploeg
21)
„Blijkbaar heeft hij veel met u op."
Op Nonhebeis gelaat trok een
vleugje van een glimlach.
„Ja", peinsde hij, ,,'t heeft hem
heel wat geld gekost; ik ben overal
geweest - Rome, Milaan - van
toenaf stond het voor mij vast, dat ik
architect zou worden".
„Ik héb een artikel van u gelezen
over oude pakhuizen".
Nonhebei gaf een rukje aan zijn
boord en richtte zich wat op.
„Ja", zei hij, „die pakhuizen".
Hij zweeg - zijn ogen zochten het
portret van Loes, dan greep hij met
een driftig gebaar naar zijn vest.
't Viel Reydel op, dat hij van lie
verlede terugzonk in zijn gewone ca
fé-houding. Hij schoof zijn stoel wat
achteruit en liet al zijn woorden ge
paard gaan met een nerveuze handbe
weging. Hij betoogde, dat die publi
catie niet veel te betekenen had en
dat Berkevoorts stijl beter was dan de
zijne.
„U hebt veel belangstelling voor
oude architectuur?"
„Ja, vaak genoeg heb ik er een
lans voor gebroken en nu gaan al die
gebouwen in vlammen op. Hoeveel ik
er al niet heb zien branden! De Wind
hond, Het Gekroonde Wapen, De
Eendracht, en telkens gaat er iets uit
je leven weg, een stuk verleden, iets
mooisWat moeten het toch ga
ve mensen geweest zijn, die bouw
meesters van vroeger. Hendrik de
Keyser noemde zich simpelweg steen
houwer, maar hij bouwde kerken en
paleizen als steen geworden dromen
U is op die vergadering ge
weest, mijnheer Reydel, ik heb ge
hoord dat de vereniging „Amsterdam
se Belangen" nu zelf de bewaking zal
bekostigen, 't Heeft al resultaat ge
had - in de laatste tijd zijn we ge
lukkig bewaard gebleven voor verde
re rampen... Maar u laat mij maar
praten en intussen zegt u zelf niets.
Hebt u al enige aanwijzingen?"
Vóór Reydel echter nog iets kon
antwoorden, rinkelde de telefoon.
Nonhebei sprong op en ging haastig
naar het wandtoestel, dat in de dam
tussen de ramen hing. Uit de geëxal
teerde glimlach waarmee hij luisterde
viel het Reydel gemakkelijk te raden
dat het Loes Gramshof was.
„Vanavond?" riep Nonhebei, „heel
goed, om half elf ben ik bij je; be
langrijk zeg je? Natuurlijk - ik kom
zeker je vader kan op mij rekenen.
- Wanneer ga je omhoog? Ik ver
bied het je... het museumterrein is
veel te klein - ik zal dat ding on
klaar maken".
Nog enige tijd praatte hij door, ook
nog toen Loes de, verbinding al had
verbroken. Eindelijk hing hij de hoorn
op en wendde zich tot Reydel.
„Loes gaat met de Colibri demon
streren, riep hij opgewonden. „De
machine staat nu achter het Rijksmu
seum, vlak voor hun huis; vandaag
of morgen breekt zij haar nek".
Hij keek op de pendule.
„Ik wil nog even rusten, vóór ik
naar mijn oom ga. Ik heb een ver
moeiende dag gehad - als u het goed
vindt, zou ik op een andere keer ons
gesprek willen voortzetten."
„Nog één vraag voor ik u verlaat.
Is u bevriend met Vernimmen?"
Nonhebei liep reeds naar de deur
om zijn bezoeker uitgeleide te doen.
Met de deurknop al in de hand, zei
hij
„Nee... nee, maar Vernimmen is
altijd in geldnood; hij weet, dat ik
graag iets doe aan kunstbescherming
en zo... hij kan heel goed acteren,
maar hij heeft pech gehad".
„Ik heb opgemerkt, dat u het ge
lag betaalt".
Onthutst keek de architect hem
aan.
„Ik bedoel het letterlijk", vervolg
de Reydel rustig.
„Het is daar een roddeltroep -
nog erger dan in een gesticht voor
ouden van dagen", riep de architect.
Opeens wees Reydel met uitge
strekte hand naar de suitedeuren.
„Daarachter is uw slaapkamer,
vermoed ik?"
„Ja".
Voor het eerst sinds Reydel Non
hebei kende, zag hij misnoegdheid op
diens gelaat.
„Gaat u nu maar weg", zei de ar
chitect op onbeleefde toon. Reydel
nam snel afscheid.
Toen hij de gracht afliep, werd hij
aangesproken door een man, die zich
achter een boom had schuil gehou
den. Hij herkende De Vet.
„Ik zag u met Nonhebei naar bin
nen gaan", zei de rechercheur. „Hij
was dus in goede handen, maar ik ben
toch maar blijven wachten".
„Waarom schaduwde hem?"
„Omdat hij zijn schoenen heeft la
ten poetsen door Jan de Schoenma
ker en langer met die man gepraat
heeft dan nodig was".
Reydel vertelde iets van zijn ge
sprek met Nonhebei in „de La".
„Hij had te veel gedronken en tóch
begreep hij, dat ik mij verwonderde
over zijn schoenen".
„Een lastig heerschap", conclu
deerde De Vet, „natuurlijk heeft hij
de branden gesticht".
„Vanavond om half elf heeft hij
een bespreking bij zijn oom Grams
hof".
„Ik laat hem niet meer los", ver
zekerde De Vet.
Reydel liet hem alleen en ging naar
huis, waar hij De Brave vond met een
rapport over het verleden van de ar
chitect. Hij las het vlug door - en
kele bijzonderheden klopten niet ge
heel met de mededelingen van de jon
ge Kiljan en van Nonhebei zelf. Na
een moeilijke H.B.S.-periode was hij
op het kantoor van de firma Grams
hof en Kiljan gekomen, doch had
daar niet aan de verwachtingen be
antwoord. Kort na een onverkwikke
lijke historie met een valse cheque
was hij door zijn oom naar het bui
tenland bestuurd. Het ging om een
bedrag van twee ton. Het was een
cheque aan toonder geweest ten laste
van de privé-rekening van de heer
Kiljan. Diens handtekening was goed
nagemaakt, maar de kassier had het
bedrog toch ontdekt en betaling ge
weigerd, waarop de aanbieder zich
ijlings uit de voeten had gemaakt. Het
vreemde was, dat de politie niet in
deze zaak gemoeid werd. Vijf jaar
geleden was hij voor 't eerst weer in
Amsterdam gesignaleerd, 't Scheen,
dat hij in het buitenland fortuin had
gemaakt, althans hij leefde op tame
lijk grote voet. Hij werd een geregel
de bezoeker van „de La", waar hij
met niemand, uitgezonderd dan wel
licht de toneelspeler Vernimmen, be
vriend was. Over het algemeen wist
men niet Wat men aan de man had;
men erkende zijn artistieke aanleg,
vooral op bouwkundig gebied, doch
in vakkringen werd hij een dillettant
genoemd. Zijn bureau werd niet als
winstgevend beschouwd. Al deze bij
zonderheden was De Brave te weten
gekomen van een oud-employé van 't
bankiershuis.
Reydel stak het rapport in zijn zak
en nodigde De Brave uit mee te gaan
naar de villa van de bankier.
,,'t Kan van belang zijn te weten
wie daar vanavond komen", zei hij.
„Maar eerst wilde ik nog een bezoek
brengen aan Andrea Lantinga op het
Stadionplein".
„Wie is dat, chef?"
„Een steno-typiste van het kan
toor Gramshof".
Een kwartier later vervoegde hij
zich aan het adres, dat hij van de jon
ge Kiljan had opgekregen.
(Wordt vervolgd)
