dagelijks VLEESVOORDEEL Magere speklapjes 79 Prima gehakt Slavinken 2 Boerenmetworst Volvette kaas Limonade-gazeuse 99 Smidje Verholen en de rare alchimist Huub v. d. Hout Huub v. d. Hou! Allround chef S jA/*lSuht N.V. 500 gram nette werkster DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 20 JULI 1964 Lou Verwiel Maandag 20 en dinsdag 21 juli 250 GRAM Adverteert in dit blad Woensdag 22 juli Unieke meubel- inruilactie Dwergpoedeltje half om half 500 GRAM Bloch Stibbe - Hoilandia Donderdag 23 juli stuks voor De gehele week 100 GRAM BELEGEN 1. een SNIJKURSUS 2. een STIKKURSUS 3. een ONDERWERKKURSUS 3 grote gezinsflessen SUPERMARKT GROTESTRAAT 122 - WAALWIJK Eerste monteurs Tweede monteurs Hulpmonteurs pompbediende DE MAN MET DE LUCIFER J 9 18-1' Met groot leedwezen geven wij kennis van het plotselinge overlijden van onze hooggeachte commis saris de heer Zijn nagedachtenis zal bij ons in hoge ere blijven. Tilburg, 15 juli 1964 Commissaris en directie N.V. Lederfabriek „De Hinde", Tilburg Zuid Nederlandse Reprografische Industrie (DZ ROOY) Laageinde 89-91 - Waalwijk Telef. 04160-S118 DRUKKERIJ COPIEER-IN RICHTING LICHTDRUKKERIJ BOEK- en KANTOOR BOEKHANDEL KANTOORMACHINES KANTOORMEUBELEN TEKENMACHINES Mevrouw, Houdt uw man van lekkere kaas Wij bieden U iedere week 15 soorten van de allerbeste kwaliteit, waaronder Oude brokkelkaas Friese Nagel- en Oude Kanterleidse kaas Komt U ook eens proeven U treft ons iedere woensdag- markt in Waalwijk met die hygiënische verkoopwagen De enige uitdelingslij st in 't faillissement van J. H. OTTO en M. J. WEMMERS, wonen de te Drunen aan de Jas mijnstraat 4, werd op heden gedeponeerd ter griffie der Arrondissements - Rechtbank te 's-Hertogenbosch, alwaar deze gedurende 10 dagen ter kosteloze inzage van de cre diteuren ligt. Mr. W. M. Nijs Curator Waalwijk, 17 juli 1964 Burg. Moonenlaan 15 Zeer soepele betalingsvoor waarden. Zo van de fabriek naar het publiek. Brieven onder nr. 4014 aan het bureau van dit blad of tel. 03402 - 5383 Mevrouw, 1 Voor Uw zoutloos-, suiker vrij- of vetvrij dieet naar Woensdagmarkt - Waalwijk TE KOOP 2% maand gekr. gitzwart 85.— Telef. 070 - 725793 149 N.V. NEDERLANDSCHE SCHOENENUNIE In september beginnen op onze BEDRIJFS- SCHOOL de volgende KURSUSSEN voor jongens van 16 jaar en ouder; voor jongens en meisjes vanaf 14 jaar; voor jongens vanaf 14 jaar. Wilt U er meer van weten 185 Kom dan eens praten op de Personeelsafdeling. Naast de gehele werkdag verstrekken we ook inlichtingen op iedere DINSDAGAVOND van half acht tot negen uur. Als U ons een berichtje stuurt, willen wij U ook thuis bezoeken. flndrévantii wenst van betrekking te veranderen Met lange ervaring als stikmeester Brieven onder no. 4632 aan het bureau van dit blad. In verband met de grote verkoop van FORD-auto's hebben wij, om uitgebreide service te kunnen geven, ook dringende behoefte aan meer Tevens gevraagd voor het schoonhouden van kan toren en het serveren van koffie van 812 uur en een Prima loon. Automobielbedrijf „DE LANGSTRAAT" N.V. Official Ford Dealer - Grotestraat 349, Waalwijk COPYRIGHT STUDIO AVAN 114. „Wat is dat, een Vilm?" vroeg de rare alchimist. - „Dat kan ik zo maar niet uitlegggen. Dat moet je zien," zei smidje Verholen. Onthutst mompelend wandelde de oude alchi mist met zijn makker mee en zocht een plaatsje in de grote zaal, waar 't gonsde van de opgewonden stem men. Toen gingen de lichten uit en een felle lichtbundel sloeg tegen 't doek. Muziek weerklonk, gevolgd door gesproken woorden en daar kwamen de eerste beelden al. „O grutjes!!" riep de alchimist ge schrokken. „Daer rydt een automo biel van de muur af! Hij komt op ons aangereden!" - „Stil toch!" sis te de smid. „Het is toch niet echt!" Maar de oude baas was niet tot be- draen te brengen. Hij verwachtte, dat de auto elk ogenblik het zaaltje kon binnenstormen en hij schrok nog veel meer, toen er plotseling wat arme negers in het beeld ver schenen, die de auto juichend be groetten. „Help! Nickers! Mensen- eeters! Cannibaelenü" gilde de oude baas en in panische angst stoof hij de zaal uit, dwars door de menigte verklede gasten heen, die zich een aap lachten. - „Nou, nou! Die speelt zijn rolletje kostelijk! merkte een dikke baas op, die zich verkleed had als gelaarsde kat. „Hij ziet eruit als een 17-eeuwse geleerde en doet net of hij nog nooit een film heeft ge zien" - De gelaarsde kat kon natuur lijk niet weten, dat hij hiermee een diepe waarheid sprak, doch dat kan ons verder niet schelen en daarom gaan we eens naar smidje Verholen kijken, die achter de alchimist was aangerend. Hij kreeg de malle baas te pakken in de hall, waar juist een dienaar rondliep met een blad goed gevulde glazen. „Ja, geeft U ons maar gauw 'n verfrissend drankje," zei de smid. „Dat zullen we nodig hebben." - „Hèhè, dat smaekt mompelde de alchimist. „Nu kom ick weer weinig bij. Maer waer sijn se nu, die woeste cannibaelen?" - „Ze zijn er helemaal niet!" lachte de smid. „Het was film! Platjes op het doek. FEUILLETON VAN „DE ECHO VAN HET ZUIDEN" door Ids. van der Ploeg 25) Hij sprak opeens op een geëxal teerde toon. Mevrouw Mijnarends wierp een onderzoekende blik op haar man. - Zou het werk dan tóch te zwaar worden voor hem? Hij is over stuur door de dood van Kiljan, be dacht zij toen, ik moet een kalmerend drankje voor hem klaar maken. Zij ging haastig de kamer uit en kwam terug met een glas water, waarin zij wat broom had gedaan. „Drink maar eens", zei ze als te gen een patiënt. Maar hij stiet het glas weg. „Nee vrouw, ik heb iets anders no dig. We hebben onze tijd tot nu toe verknoeid - maar misschien is het nog niet te laat... hoewel, nu mijn heer Kiljan dood is, gaat het weer niet". Mevrouw Mijnarends keek hulpe loos naar de rechercheur, als ver wachtte zij van deze zijde hulp. „Mijn man is overspannen", zei ze. „Kunt u op een andere keer niet eens terugkomen?" „Nee", antwoordde De Vet. „De inspecteur van de Rijks-Opsporings- Dienst wil trouwens vanavond nog een onderhoud met uw man hebben". „De Rijks - Opsporings - Dienst! Daar heeft mijnheer Kiljan naar ge vraagd?" riep Mijnarends opeens. „Wanneer?" „In de auto. Ik zei al, dat hij bijna geen woord heeft gezegd. Hij mom pelde maar wat voor zich heen en plotseling vroeg hij, of ik wist, waar het kantoor van R.O.D. was". „En hebt u hem dat verteld?" „Ja - op de Keizersgracht, zei ik. Maar het nummer wist ik niet precies. Ik wist alleen, dat het dicht bij de Le liegracht is". „Brengt u die vraag in verband met zijn bezoek aan de safe?" „Daar heb ik niet over nagedacht - wel heb ik opgemerkt, dat er iets was, dat hem hinderde". De rechercheur stelde nog enige vragen, totdat het tijd werd om naar het districtskantoor te gaan. „Laten we rustig weggaan", stelde hij voor, „en nergens aan draaien". Hij stapte voorzichtig over drem pel en vloermatjes heen, liep precies in het midden van de deurstijlen door en geraakte ten slotte, na alleen zijn hoofd te hebben gestoten aan een snelblusser, die ergens aan een wand hing, met Mijnarends buiten het huis. X Reydel had intussen Gramshof in de voorzijkamer geroepen. Nog vóór dat de inspecteur een vraag kon stel len, riep de bankier met een gebaar van wanhoop „Ik ben geruïneerd, mijnheer Rey del; beneden 'heb ik me, vooral voor mijn dochter, goed gehouden, maar nu moet ik het zeggen..." „Misschien wilt u zich nader ver klaren?" „Wel, mijn compagnon zou van avond hier komen om enkele zake lijke aangelegenheden te bespreken, onze zaak verkeert in een crisis; ik maak er geen geheim van, trouwens er wordt genoeg over geroddeld, ook al op de beurs naar ik vandaag hoor de. We zitten met 'n lening waar geld bij moet, 'n massa geld, onze privé- rekeningen waren altijd ongelijk van grootte - vanavond zouden de con tracten worden getekend waarbij on ze geldmiddelen zouden samenvloeien Voor mij betekende dit..." Hij hield plotseling op, als bezon hij zich op iets. „Wel, mijnheer Gramshof", moe digde Reydel aan. „De bijzonderheden doen niets ter zake - voor mij is de dood van mijn compagnon eenvoudig ruineus". „Was u met mijnheer Kiljan be vriend?" Gramshof keek verwonderd op - hij had blijkbaar een andere vraag verwacht. „Bevriend?", herhaalde hij lang zaam. „Nee, maar toch mochten we elkaar erg graag". „Kwam hij vaak hier?" „Zelden - na de dood van zijn vrouw heeft hij het oirbaar geoor deeld zich in te laten met een kelnerin uit Wenen, Dora Höck heet ze. Hij wilde, dat ik in haar de toekomstige mevrouw Kiljan zou zien, doch ik weigerde haar thuis te ontvangen. Dit heeft hem, geloof ik, aanvankelijk gegriefd, 't gaf enige verwijdering tussen ons, maar vooral sinds de moeilijkheden met die geldlening zijn we dichter bij elkaar gekomen. In de laatste weken was onze verhouding weer zoals die vroeger was, spontaan en hartelijk. Gisteren nog hadden we een gesprek over vroeger jaren, hoe hard we altijd hebben gewerkt en hoe we gestadig door zijn uitgegroeid tot een zaak, die overal met ere wordt genoemd - en dit alles is nu in één slag kapot". „Wie kan er belang bij hebben, dat de contracten niet werden getekend?" „Frits Kiljan, natuurlijk; hij is de enige erfgenaam en misschien ook Dora Höck, tenminste als Kiljan be loofd heeft haar te zullen trouwen. Toch zou Kiljan in dit laatste geval zeker huwelijks-voorwaarden hebben gesteld, waardoor dan Frits weer als enige belanghebbende is aan te mer ken. In de contracten staat, dat ik het recht krijg onmiddellijk over de helft van de liquide middelen te beschik ken. Als tegenprestatie zou ik schuld bekentenissen tekenen". „Wat verstaat u onder liquide mid delen?" „Wel, zijn privé-tegoed bij onze firma en dan zijn fondsenbezit". „Hij was dan wel buitengewoon coulant tegenover u". „Ja - hij deed dit op grond van onze oude vriendschap, 'n nobele geste, waar ik op het ogenblik weinig tegenover kon stellen. Ik had mij voorgenomen dit in de toekomst op de een of andere wijze goed te maken. In ieder geval zou ik die schuldbe kentenissen zo gauw mogelijk hono reren". „Uw eigen financiële positie is moeilijk, begrijp ik..." „Ja. Kiljan heeft zuinig geleefd, de jaren door. Hij is nooit uitgegleden, behalve nu dan met Dora Höck, hoe wel zij, naar zijn zeggen, weinig veel eisend is. - Dit laatste betwijfel ik echter, zij gaat altijd zeer goed ge kleed". „U weet, dat mijnheer Mijnarends met uw compagnon is meegereden tot het Leidseplein?" „Ja. De Wal heeft het beneden uit gebazuind aan ieder, die het horen wilde. Ik hoop niet, dat u enige ver denking tegen onze kluischef koes tert". „Hij is de laatste, die uw compag non levend heeft gezien". „Een bezwarende omstandigheid en toch weiger ik te geloven, dat hij met deze zaak iets te maken heeft". „Er is haast geen andere mogelijk heid". „Ogenschijnlijk niet, maar niette min zal uw onderzoek toch in een an dere richting moeten gaan. Mijn arends is een van onze betrouwbaarste beambten - bovendien is hij er de man niet naar". „Welk criterium legt u aan bij de ze beoordeling, mijnheer Gramshof?" „Mijn intuïtie, anders niet". „Er is een Duits staatshoofd ge weest, wiens intuïtie altijd faalde". Gramshof lachte even. „Ja, maar die man had in ieder ge val fantasie en juist daaraan ont breekt het Mijnarends, hij is een van de mensen die de soliede, onwankel bare onderlaag vormen van onze sa menleving". (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1964 | | pagina 3