wMlwijkse en LAnqstRAAtse couratu
Veel waardering voor trouwe medewerkers
't Is alles de
van De Echo
schuld
3 JUBILEA BIJ DE AMSTEL"
Lekker... die zachte
echte Virginia
OOK MET FILTER
AAN ONZE KLANTEN I!
Ds. Martin
Luther King:
Lekker... die zachte
echte Virginia
OOK MET FILTER
Lekker... die zachte
echte Virginia
OOK MET FILTER
Wij hopen dat U allen een
prettige vakantie hebt gehad
En nu gaan wij met vakantie
Daarom zal onze zaak gesloten
zijn van maandag 24 augustus
t/m donderdag 3 september
FRITUURSALON
o4. de 'brouwer*
Brief uit Australië
VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1964
85e JAARGANG No. 65
De ïcho van het Zuióen
'Faalwi/ksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
p. mnd. (1.00+ 5 ct. inc.k.) ƒ1.08
p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) 3.10
p. y/eek (0.24 1 ct. inc.k.) 0.25
p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra)
Advertentieprijs: 11 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tariel
Opgericht 1873
Bureaux: Giotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160-2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 -2002
Telegram-adres: „ECHO"
op de voet
II i
iKtNGag
We hebben helaas, aldus de heer Gompen, te weinig kans het te zeg
gen hoe zeer we de trouw van onze medewerkers 'op prijs stellen. Het
is een feestdag voor de jubilarissen, maar ook voor de directie, die
verzekerd kan zijn hun vriendschap, hun bereidwilligheid en hun
trouw.
Zich richtend tot de heer Mandemakers zei de heer Gompen, dat
diens leeftijd het niet waarschijnlijk maakt, dat hij ook zijn 50-jarig
jubileum bij het bedrijf zou vieren (tenzij hij na zijn pensioen nog
doorwerkt). Daarom krijgt deze huldiging een extra waarde. „U bent
trots op het bedrijf waar U werkt, wij zijn trots op U", verzekerde de
heer Gompen namens de directie, en wij wensen U nog vele jaren in
goede gezondheid."
Directeur J. Gompen onderstreepte deze woorden met een geschenk
onder couvert, dat hij aan de heer G. Mandemakers overhandigde.
leefd te hebben met de moeilijke tijd
die de heer van Vugt in het recente
verleden in zijn persoonlijke leven had
doorgemaakt. De grote veerkracht die
deze daarin met vertrouwen op God
had getoond, had aller bewondering
gehad.
Beide jubilarissen overhandigde de
heer Gompen daarna het getuigschrift
van de Maatschappij voor Nijverheid
en Handel en een geschenk onder
couvert.
Hij kondigde tevens aan, dat de
directie een draaginsigne had laten
vervaardigen voor allen, die 25 jaar
in dienst waren bij de N.V. "De Am-
stel". Vroegere jubilarissen zouden
het insigne alsnog ontvangen.
De oudste medewerker (in dienst
jaren) van het bedrijf, de heer T. van
Iersel, overhandigde deze insignes op
uitnodiging van de directeur aan de
heren Versteeg en van Vugt.
De directie van de N.V. Koninklij
ke Ghroomlederfabriek "De Amstel"
waardeert zijn trouwe medewerkers
zeer. Dat wordt meestal alleen ge
zegd, aldus de heer J. Gompen, dins
dagmiddag tijdens de huldiging van
de jubilarissen G. Mandemakers (40
aajr), A. Versteeg en P. van Vugt
(elk 25 jaar), bij jubilea als deze,
maar het geldt ook voor de andere
medewerkers.
De directie had het drievoudige
feest van dinsdag opnieuw aangegre
pen om te manifesteren, hoe goed de
in het bedrijf heersende geest van sa
menwerking wel is. Burgemeester
Teijssen, die van de heer J. Gompen
het eerst het woofd kreeg, feliciteer
de de directie met deze goede sfeer
in het bedrijf.
Een bewijs voor die goede sfeer
zag de Burgemeester in de talrijke
jubilea, die in de loop van de jaren
bij de "Amstel" zijn gevierd.
De heer Teijssen zei tot de heer G.
Mandemakers, die zijn 40-jarig jubi
leum vierde, dat 't feit, dat er meer
dere in het bedrijf zijn, die dit feest
vóór hem gevierd hadden, geen af
breuk deed aan de waarde van dit
jubileum. "Gij hebt Uw beste krach
ten gegeven, gij bent meegegroeid met
het bedrijf, gij hebt anderen gestimu
leerd en ge 'bent hen tot voorbeeld
geweest." Aldus de Burgemeester.
"Op die manier hebt gij bijgedra-
Vervolgens richte de heer Gompen
zich tot de heren A. Versteeg en P.
van Vugt, dit beide 25 jaar bij de
"Amstel" werkzaam waren.
Hij vond het jammer, dat de echt
genote van de heer Versteeg na de
vacantie in Zwitserland ziek was ge
worden en niet bij het feest aanwezig
kon zijn. De directie wilde mevrouw
Versteeg toch erbij betrekken en heeft
bloemen in het ziekenhuis laten bren
gen.
Zwitserland 25 jaar geleden, deed
de heer Gompen denken aan het diep
tepunt waarvoor de wereld 25 jaar
geleden stond de verschrikking van
de Tweede Wereldoorlog, veroor
zaakt door Nazi-Duitsland. Er is
goddank weer een opgaande lijn ge
komen. Hij dankte de heer Versteeg
voor de 25 jaar trouwe medewerking.
Voor de heer P. van Vugt had de
directeur bijzonder grote waardering.
De woorden die de jubilaris van nu
bij het jubileum van het bedrijf in de
Stadsschouwburg namens de onder
nemingsraad had gesproken, waren
bijzonder oprecht en eerlijk geweest.
Wij hebben dat toen zeer gewaar
deerd en doen dat nu nog, aldus de
beer Gompen. Maar daarom niet al
leen had de directie waardering voor
de heer van Vugt. Zijn oprecht die
nen was van God's vertrouwen door
trokken. Over de onderneming heen
doet de heer van Vugt veel voor het
maatschappelijke leven. Dat kan niet
van iedereen gezegd worden. Dat is
°ok niet aan allen gegeven.
De heer Gompen zei sterk meege-
De drie jubilarissen na de huldigingvan links naar rechts de heren A. Versteeg
G. Mandemakers en P. van Vugt.
gen tot de goede geest van samen
wérken, waaruit zoveel goeds tot
stand komt..
Behalve zijn gelukwensen zei de
Burgemeester nog méér te kunnen
aanbieden. Hij deelde de heer Man
demakers mede, dat het H. M. de Ko
ningin behaagd had hem de ere-me-
dalje in zilver verbonden aan de Orde
van Oranje Nassau toe te kennen.
Vervolgens spelde 'hij de jubilaris
deze ere-medalje op. Ook de beide
andere jubilarissen ontvingen de ge
lukwensen van de burgemeester.
Bij de aanvang van de huldiging,
nog vóódat hij het woord gaf aan Bur
gemeester Teijssen, had de heer J.
Gompen het volgende telegram van
zijn moeder voorgelezen
"Van harte gelukgewenst met veer
tig en vijfentwintigjarig jubileum.
Stop. Nog vele goede jaren in ge
zondheid en vreugde als kranige me
dewerkers van de AMSTEL en in Uw
persoonlijke levens. E. Gompen-Kal-
ker."
De heer Gompen zei het prettig te
vinden de heer Mandemakers te kun
nen huldigen. De naam Mandemakers
is nog op andere manier aan het be
drijf gebonden. Ook de overleden
broer van de heer G. Mandemakers
was er werkzaam. Directeur Gompen
zei het bijzonder op prijs te stellen,
dat diens zoons bij de jubileumvie
ring van hun oom aanwezig wilden
zijn.
Het zou volgens de heer Gompen
interessant zijn de vele ontwikkelin
gen van de laatste veertig jaar - in
het bedrijf en daarbuiten - -nog
eens na te gaan.
Dat zou echter te ver voeren. Er is
onnoemelijk veel veranderd. Maar de
kern is ongewijzigd gebleven er is
nog steeds een nathuis (waarin de
heer Mandemakers werkzaam is), er
is nog steeds een onvervangbaar pro-
dukt leder en er is nog steeds een kern
van mensen in ons bedrijf waarop we
kunnen bouwen.
De chef van de afdeling personeels
zaken, de heer A. Rooms, die de hul
diging leidde, gaf hierna het woord
aan de heer E. Stassen, die de drie ju
bilarissen gelukwenste namens het
staf- en kantoorpersoneel. Namens
de ondernemingsraad en het gezamen
lijke personeel overhandigde de heer
W. van Bijnen een enveloppe met in
houd aan de drie feestelingen.
Namens dezen dankte de heer P. v.
Vugt de burgemeester en in hem H.
M. de Koningin voor de koninklijke
onderscheiding voor zijn collega de
heer Mandemakers.
De directie voor de lovende woor
den en de geschenken voor hen alle
drie. Ook de heren Stassen en van
Bijnen betrok de heer van Vugt in
zijn dankwoord.
Norlane, 13 augustus 1964.
Tot die conclusie is onze schoen
maker gekomen en hij staat hierin niet
alleen. Velen van onze kennissen de
len zijn mening, maar de schoenma
ker is nog kwaad ook.
"Je mot mij nog meer vertelle, ik
hep 't wel sien ankomme", spuit hij
los", "altijd as ik langs kwam om te
frage, lage die krante op tafel".
Hij liegt er niet om, de schoenma
ker.
"Eigenlijk stond jij nog altijd met
één 'been in Holland", weet een
vrind, "jij zat maar te lezen. T.V.
lustte je niet, maar Elseviers, Echo's,
all over the place. Las je Herald en
Sun ook wel eens?"
"Met minder plezier, moet ik toe
geven".
't Is toch effe wat", komt de
schoenmaker weer, bedoeld als een
laatste poging om ons te bekeren,
"je hep toch een aardige bizzenes, een
huis van je eige, drie auto's, volop
werk en nou ga je terug. Ik snap je
niet."
"De drie jongens blijven hier en
U WEET WELVAN DIE LEKKERE HAANTJES
grote persoonlijke moed
Het is altijd boeiend persoonlijk te
worden geconfronteerd met een man,
wiens naam over de gehele wereld een
begrip is. Die sensatie hadden zondag
vijfduizend mensen in het volgepakte
RAI-gebouw in Amsterdam, toen zij
werden toegesproken door de befaam
de Amerikaanse negerleider dominee
dr. Martin Luther King. Het lijkt
waarschijnlijk dat niemand in zijn ver-
wachtingen is teleurgesteld. Deze
breedgeschouderde neger, die niet
ouder is dan 35 jaar, is een uiterma
te boeiende persoonlijkheid.
Hij spreekt rustig, beheerst, zon
der enige demagogie, maar met een
grote innerlijke bezieling en dikwijls
een prachtige retoriek. Hij dwingt tot
luisteren, elke seconde dat hij aan het
woord is.
Dat bleek vooral zondagmiddag,
toen hij voor de tweede maal sprak,
tijdens de slotzitting van de Europese
Baptisten-Conferentie. Daarbij ge
bruikte hij revolutionaire taal, maar
- zo luidde de kern van zijn betoog
- in wezen is het christendom revo
lutionair en als zodanig dienen wij het
te beleven. ,,Het zou wel eens kunnen
zijn dat de hand van God in de revo
luties van deze wereld méér werk
zaam is, dan de kerk tot nu toe heeft
willen erkennen".
's Morgens had dr. King reeds het
woord gevoerd tijdens een massale
kerkdienst van de Europese Baptis
ten, eveneens in het RAI-gebouw. Hij
verzorgde de predikatie en velen zul
len hem hebben gehoord en gezien via
hun TV-toestel, want de dienst werd
rechtstreeks uitgezonden in Neder
land, West-Duitsland, Zweden en
Denemarken. De preek van de neger
leider uit Atlanta in Alabama was
Evangelieverkondiging in de ware
zin van het woord. Toch geloven wij
niet dat het overdreven is te zeggen,
dat hij tijdens de slotbijeenkomst
's middags op zijn best was. Toen
vooral droeg hij de boodschap uit, die
hem in de Verenigde Staten tot leider
van het gekleurde volksdeel moet heb
ben gemaakt.
Dr. King ziet zijn zending, de be
strijding van het onrecht dat de ne
gers wordt aangedaan, als een zuiver
religieuze opdracht „God gaf ons
destijds het busincident in Montgo
mery, Alabama, om ons te, Ieren hoe
veel door krachtige actie kan worden
bereikt. Vanuit dat incident leidde Hij
ons naar een machtige, onstuitbare
beweging". En even later „Wij ge
loven in de macht van God, zoals wij
geloven in de kracht van de revolu
tie."
WERK VAN GOD
Voor dominee King is het
een duidelijke zaak dat de revolutie
van de negers in zijn vaderland het
werk is van God. Het leiding geven
aan die revolutie is voor hem puur
christelijk werk. Zijn visie op de we
reld is overigens niet onverdeeld op
timistisch. Keer op keer wees hij op
de algemene ontaarding in gezin, kerk
en maatschappij, waarbij hij uiteen
zette, dat de verkiezing van Barry
Goldwater tot Republikeins presi-
denskandidaat een voorbeeld is van
die ontaarding. "Met hem heeft het
volk een man gekozen, die terug wil
naar een tijd zonder belastingen, zon
der sociale zekerheden, zonder hulp
aan andere landen, zonder ingewik
kelde problemen die alleen met
atoombommen kunnen worden opge
lost. De mensen, die deze man heb
ben gekozen, vullen 's zondags onze
kerken."
KERK EN OORLOG
Het falen van de kerken, van de
christenen de problemen van hun tijd
te zien is het tweede grote thema, dat
steeds terugkeerde in beide toespra
ken van dr. King. Dat geldt voor alle
kerken. Hij verwees naar het aanbod
van Paus Paulus (gedaan in zijn en
cycliek „Ecclesiam Suam") om te be
middelen bij internationale crises.
„Dat aanbod verdient alle overwe
ging, maar men vraagt zich af of het
christendom niet allang het recht
heeft verloren zo'n aanbod te doen."
Tevoren had hij al geconstateerd dat
de kerk in moreel opzicht menige
oorlog heeft gesanctioneerd en dat de
christenen, doordat zij geen echte
christenen waren, verantwoordelijk
heid dragen voor twee wereldoorlo
gen. En hebben de kerken zich in de
sociale strijd niet dikwijls aan de zijde
van de bevoorrechte klassen ge
schaard?
LEVENDE LIEFDE
De noodzaak voor iedere christen
om helemaal christen te zijn, de lief
de van Christus in zich levend te ma
ken en te richten op zijn medemens -
ziedaar de boodschap die dr. King
wil brengen. Zoals de negers in de
Verenigde Staten hun individuele re
ligieuze overtuigingen hebben aan
eengesmeed tot één machtige en re
volutionaire strijd tegen onrecht, zo
moeten alle christenen in de gehele
wereld zich aaneensluiten om te strij
den tegen de honger in de achterge
bleven landen, om te vechten voor de
vrede, om het dode punt in het ge
sprek over ontwapening te doorbre
ken.
Als men dr. King hoort spreken,
twijfelt men er in ieder geval niet
aan dat deze neger, die met grote per
soonlijke moed leiding geeft aan de
ene massale actie na de andere, in
zijn eigen leven de consequenties van
zijn geloof met overtuiging aanvaard.
"de Tijd".
slijten nogal wat schoenen", meen ik
hem te moeten troosten.
Hij kijkt nog eens machteloos naar
de Echo's op tafel en gaat dan thuis
zijn hart luchten. Zeker staat de Echo
niet in een goed blaadje bij hem.
Hij snapt 't niet. Hij snapt 't niiet,
wij misschien ook niet. Maarrre
ter voorkoming van opmerkingen als
"wat schept hij op", moge ik opmer
ken, dat ik geen 3 auto's bezit, niet
één zelfs. De jongens zijn al grote
kerels, aldus...
Nu we geen Elseviers meer krij
gen, is de Echo nagenoeg het enigste
contact met het landje, waarnaar wij
straks terugkeren.
Met abnormale belangstelling wor
den de Waalwijkse kranten gelezen en
herlezen.
De jochies proberen Smid je Ver
holen te snappen, maar één van de
ouderen moet wel helpen. De meisjes
vragen waar Tolhuis Terpidrome er
gens ligt.
Mijn vrouw zit Waalwijkse en
Geelongse prijzen van levensmiddelen
en huisraad te vergelijken. En zelf.
Zou zo'n Bogaers Bungalow wat
zijn? Welke banen worden er aange
boden?
„Je kent Waalwijk niet meer te
rug", schrijft men ons.
Je kent Holland én de Hollanders
niet meer terug", vertelt een vrind,
pas teruggekeerd, teleurgesteld, van
een vacantie naar Holland. "Ze heb
ben 't daar zó druk met geld verdie
nen. Onze vrienden waren lang niet
zo aardig als vroeger".
Ga je wat dieper graven, wat blijkt
dan? Men wilde in Holland wel een
avondje luisteren naar de belevenis
sen van de emigrant-op-vacantie,
maar zodra hij de tweede avond de
zelfde plaat opzette, begon 't audito
rium beleefd doch dringend te gapen.
De doodklap kreeg hij toen op een
avond een Engelsman zou komen bo
men. Tevoren had hij zich waarschijn
lijk in de handen gewreven, blij met
het vooruitzicht eens met zijn Engels
te kunnen pronken. Hij kwam be
drogen uit, want 't nichtje, 16 jaar,
3e H.B.S. klopte hem meesterlijk.
"Nee, er is niks meer an, an Hol
land" was zijn conclusie.
't Zal je niet meevallen", zei de
bezoeker en afscheid-nemer van van
avond, die nét de deur uit is, "maar
't lukte je hier in een baan, waar je
geen fluit van af wist, dus waarom
daar niet. Wat ga je d'r eigenlijk
doen? Ook nursery-man spelen?"
We hebben daar lekker over zitten
bomen, maar wat weten we tenslotte
nog van Holland. Vandaag over 14
dagen hang ik ergens in de lucht tus
sen Manilla en India en de dag er
op kunnen we beginnen.
Toen ik 6 jaar geleden ont
scheepte in Melbourne, riep een
vriend van boord mij ten afscheid toe:
"ik zie je dan wel bij de gemeente
reiniging."
Hij is er terecht gekomen, mij wil
den ze niet hebben.
"Misschien heb je in Waalwijk een
kans in die richting", grijnst hij.
Wie weet?
Dat weet ik welde schoenma
ker heeft gelijk De Echo is er de
schuld van.
Heeft de Directie ooit beseft dat
de zuigkracht van een blad zo groot
kan zijn?
KEITH.
