FILMJOURNAAL
Smidje Verholen en de rare alchimist
E
Koningin Wilhelminafonds
aktief
Luxor
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1964
Musis Sacrum
DE MAN MET DE
LUCIFER
R.K.
Indus
naais
aank<
aank<
ONDERZOEK NAAR DE OORZAKEN EN NAAR VERBETERING IN
DE BESTRIJDING VAN GEVREESDE ZIEKTE VRAAGT VEEL GELD
Wist U, dat er jaarlijks alléén al
in Nederland ongeveer 20.000 perso
nen sterven aan kwaadaardige ge-
zwelsziekten?
Wist U, dat één op de vijf sterf
gevallen door deze ziekte wordt ver
oorzaakt en dat ieder jaar opnieuw
omstreeks 28.000 nieuwe gevallen
van kanker worden geconstateerd
Dit betekent dus, dat in ons klei
ne landje telkenjare in 28.000 gezin
nen grate vrees en in 20.000 gezin
nen diepe smart heerst
Bovengenoemde cijfers tonen dui
delijk aan, dat het ons aller plicht is
alles te doen wat mogelijk is om de
volksziekte: Kanker met alle ter be
schikking staande middelen^ te be
strijden. Dit is echter een zéér kost
bare zaak. Er zijn jaarlijks vele mil
joenen voor nodig.
In 1964 ontvangt het Nederlandse
Kanker Instituut van het „Koningin
Wilhelmina Fonds" (algemeen be
kend als „K.W.F.") omstreeks
2.400.000.- om zijn nuttige werk
zaamheden, hoodzakelijk gericht op
fundamenteel wetenschappelijk on
derzoek, te kunnen voortzetten.
Het Instituut te Rotterdam en de
Centra te Amsterdam, Deventer,
Eindhoven, 's-Gravenhage, Gronin
gen, Leeuwarden, Leiden, Maas
tricht, Middelburg, Nijmegen, Til
burg en Utrecht ontvangen dit jaar
samen ruim 900.000.- voor hun
onderzoekingen ter verbetering van
de behandelingsresultaten en voor
hun werkzaamheden op het gebied
van de registratie van kankerpa
tiënten. Voor de coördinatie op het
gebied van de kankerbestrijding
hier te lande, voor opleiding en ver
dere vorming van wetenschappelij
ke onderzoekers, buitenlandse stu
diereizen, voorlichting, bijzondere
onderzoeken en centrale registratie
van alle gevallen van kwaadaardi
ge gezwelsziekten wordt in 1964
nogmaals een bedrag van omstreeks
400.000 beschikbaar gesteld, het
geen het totaal over 1964 uit te ke
ren bedrag op ruim 3.700.000.-
brengt.
Al is het wetenschappelijk onder
zoek thans wel zovèr gevorderd, dat
zeker niet alle gevallen van kanker
verloren zijn (reeds werd bereikt,
dat één-derde van deze patiënten na
vijf jaar nog in leven is) toch zul
len ongetwijfeld nog vele miljoe-
BELANGRIJKE
RUSSISCHE OPDRACHT.
De Sovjet-Unie heeft het VME-
concern (Stork-Werkspoor) opdracht
gegeven voor het ontwerpen, leveren
en bouwen van twee caprolactamfa-
brieken in de USSR. Het is een van
de grootste opdrachten in de geschie
denis van het concern der Verenigde
Machinefabrieken, want er is 'belang
rijk meer daii 100 miljoen gulden mee
gemoeid.
Behalve de VMF, waarbij rond
20.000 mensen werken, zullen ook
andere Nederlandse bedrijven profi
teren van de Russische opdracht, want
de VMF zal op haar beurt bij andere
ondernemingen orders voor machine
rieën en apparatuur plaatsen.
Zeer nauw zal bij het ontwerpen
en houwen worden samengewerkt met
de N.V. Stamicarbon, een dochteron
derneming van de Staatsmijnen, aan
gezien de te leveren fabrieken zullen
werken volgens een procédé dat door
de Staatsmijnen werd ontwikkeld. Het
is de bedoeling dat de twee nieuwe
fabrieken ieder een capaciteit van
50.000 ton per jaar krijgen en dat zij
omstreeks 1968 in bedrijf zullen wor
den gesteld.
nen guldens nodig zijn om de on
derzoekingen te kunnen voortzetten,
tot deze naar we allen hopen, ten
slotte tot een goed einde zijn ge
bracht.
Om dit alles te kunnen uitvoeren
mog ook nu weer een dringend be
roep op de Waalwij ksë bevolking
worden gedaan om het werk van
het „Koningin Wilhelmina Fonds"
zo goed mogelijk te steunen door de
kollekte van het K.W.F., te houden
in de periode van 31 augustus t.m.
12 september 1964 a.s. ruim te ge
denken.
In Waalwijk heeft men de laatste
7 jaar geen kollekte kunnen hou
den. Dit jaar zijn weer een aantal
dames bereid gevonden aan de aktie
deel te nemen. Er wordt erg veel
verwacht.
ZWANENBERG-ORGANON
Halfjaarwinst 15 pCt. hoger.
De gang van zaken bij het levens-
en geneesmiddelenconcem Zwanen-
berg-Organon is in de eerste helft
van 1964 "bevredigend" geweest, zo
deelt het bestuur mee. De groep, die
door eigen uitbreidingen en door
overneming van andere bedrijven re
gelmatig groeit, vergrootte haar ver
kopen in het afgelopen halfjaar met
17 percent, vergeleken met die van de
eerste helft van 1963. Tot deze ver
groting hebben alle afdelingen bijge
dragen.
In het gehele jaar 1963, waarvan
de eerste helft door de lange winter
minder gunstig was dan de tweede,
bedroeg de totale omzet ruim 301
miljoen gulden. Blijft de verkoop-
groei van 15 percent gehandhaafd,
dan zou de omzet dit jaar op 350 mil
joen uitkomen.
EEN WERELD VAN PLEZIER.
Een wereld van plezier is de Ne
derlandse titel van de film die we
donderdag, vrijdag en zondag op het
witte doek krijgen geprojekteerd en
die de oorspronkelijke naam "Can-
zoni nel mondo" heeft meegekregen.
In deze film wordt ons anderhalf
uur vermaak aangeboden in de meest
beroemde en beruchte nachtclubs ter
wereld. Dat vermaak bestaat dan voor
een groot deel uit het optreden van
sterren als Gilbert Becaud, Dean Mar
tin, Juliette Greco en vele andere
grootheden uit de amusementswereld,
die wij allemaal niet met naam en toe
naam zullen noemen.
De nachtclubs die we in record
tijd aandoen vinden we in plaatsen
als Parijs, Las Vegas, Napels, Los
Angeles, Hollywood en Madrid. Be
halve deze artiesten en deze nacht
clubs krijgen we ondertussen, dus tij
dens de tussenreizen, nog een leuk
verhaal voorgeschoteld, waarbij we
de personen leren kennen, met wie we
samen de plezierreis zijn aangevan
gen.
De toegang voor deze "week-end"-
film is gesteld op 18 jaar.
DE LEEUW VAN SYRACUSE.
Syracuse is een staat, die, om zelf
wat in de politiek te blijven meetellen,
twee vijanden, namelijk de Romeinen
en de Cartagers, tot vriend moet 'hou
den. Dit valt de leider van Syracuse
lang niet mee, vooral wanneer een
liefdesaffaire van zijn dochter bij de
politiek betrokken raakt. Zijn dochter
wordt namelijk gehuwd door een van
zijn voornaamste raadgevers, die ech
ter van te voren al een verhouding
met de dochter van zijn aartsvijand
heeft gehad. Deze vrouw is nu naar
het Romeinse rijk verhuisd en daar
gelukkig getrouwd. Zij is tijdens de
reis haar geheugen kwijt geraakt en
dit blijft haar in de steek laten, tot de
raadgever voor een vriendschapsbe-
zoek Rome aandoet. Zij ontmoet hem
dan, en haar geheugen komt dan al
lengs weer in zijn normale doen. De
zaak wordt er niet erg verkwikkelijk
op.
Het slot is dan ook dat tengevolge
van een liefde een oorlog ontbrandt,
waarbij iedere verrader die in het spel
was, sneuvelt en de held van het ver-
FEUILLETON
VAN
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door Ids. van der Ploeg
44)
„De magazijnmeester, die weg
gaat", wist Nonhebei, „we zijn hier
nu alleen".
Hij keek naar het huis van juf
frouw De Ridder. Het was stil op
de gracht, alleen enige kinderen
speelden op de stenen stoep met 'n
klein houten ledikant je. Maar dan
strompelde Jan de schoenmaker z'n
woninkje uit, gooide zijn schoen-
poetsbak over de schouder en sloeg
de richting in van de brug over de
Realengracht, die naar „De Naam
lozen" leidde. Hij had de brug nog
niet bereikt of uit de Vierwinden-
straat liep een man hem tegemoet.
Nonhebei trok zich van het venster
terug. Zijn gezicht stond vertrok
ken van angst.
„Als we nu niet weggaan, is het
te laat".
„Wiebel niet zo met je benen,
Loes", verzocht Gramshof.
„Weggaan? Ik ga hier niet weg.
Loes heeft gelijk, we moeten de
nacht afwachten en een auto huren.
In een paar uur zijn we bij de grens
en is er misschien ergens nog een
gaatje waar we door kunnen. Ik
heb nog wat contanten, desnoods
kopen we zo'n douane-beambte om".
Nonhebei liep naar de achterzijde
van 't pakhuis en nam de omgeving
eens op. Nergens was een gootlijst
of een plat.
„We moeten naar beneden, de
straat opHij wendde zich tot
Loes en vervolgde: „Als je vader
hier wil blijven, moet hij dat zelf
weten, maar jij gaat mee". Hij trok
haar van de krat af en sloeg zijn
armen om haar heen. Met een vin
nige stoot van haar ellebogen maak
te zij zich van hem vrij. Hij ging
tegenover haar staan en in zijn ogen
glansde een troebel licht, dat zij
nooit eerder had gezien.
„Je bent gek!" riep ze opeens.
Nonhebei haalde diep adem. „Mis
schien wel", zei hij op zonderling
kalme toon. „Weet je wat ik voor
je gedaan heb, Loes? Ik heb mijzelf
verkocht en vernederd, maar nu
doet het er niet meer toe
Beneden klonk opnieuw gerucht.
„Ik denk dat de magazijnmeester
iets vergeten heeft", zei Gramshof.
Op Nonhebeis strak gespannen
gezicht verscheen een vage glim
lach. „Nee, nee", zei hij, „het is iets
andershet isHij eindigde
de zin niet, het troebele in zijn ogen
werd dieper, langzaam werden de
haal samen met zijn heldin in het ware
geluk overblijft.
Zaterdag en maandag, 'om 8 uur.
Toegang 14 jaar.
DE ZOON VAN ALI BABA.
Kashma, de zoon van Ali Baba,
wordt door de Kalief van Bagdad, op
zettelijk in contact gébracht met prin
ses Azura, die hij heeft ontvoerd. De
kalief doet dit niet zonder doel, want
hij wil door 'n huwelijk tussen Kash
ma en Azura een deel van de onme
telijke rijkdom van Ali Baba tot zich
trekken. De boze opzet van de kalief
wordt echter gedwarsboomd, omdat
Kashma, net als zijn vader niet voor
een klein geruchtje vervaard is en hij
de kalief al vlug door heeft. Hij laat
hem voorlopig zijn gang gaan om wat
bewijzen in zijn bezit te krijgen. Hij
krijgt die ook, maar als deze niet af
doende blijken te zijn, moet hij het
reoht in eigen hand nemen en de be
driegende kalief zelf zijn straf geven.
Uit deze straf komt een komplete oor
log voort en deze wordt in het voor
deel beslist voor de troepen van Ali
Baba, die deze aan zijn zoon in
bruikleen heeft gegeven.
Ali bemoeit zich aan het eind van
de film ook nog met de zaak, wan
neer blijkt dat de kalief nog niet op
houdt met zijn lastigheden tegenover
het geslacht Baba. Hij zorgt er voor
dat hij zich voortaan nergens meer
mee kan bemoeien.
Zondagmiddag om 3 uur.
Toegang 14 jaar.
DANCE ALL NIGHT.
Louis heeft samen met zijn vriend
Sam een Jazz-kelder geopend die ech
ter alleen in trek blijkt te zijn bij een
troep nozems, die daar elke avond
komt zitten, die niets verteert en door
zijn indruk andere danslustigen uit
zijn zaak houdt. Het blijkt dat de bo
venbuurman van Louis hier achter
steékt en dat hij de nozems tegen be
taling expres naar de kelder stuurt,
om dan gemakkelijk door het 'huis te
kunnen spoken om duistere praktij
ken te kunnen uitvoeren. Louis komt
hierachter en hij zal de zaak eens net
jes uit de doeken gaan doen, in een
ernstig gesprek met zijn buurman,
maar deze blijkt daar niet erg vat
baar voor. Nu gaat Louis het anders
proberen. Hij haalt op een niet ge
wone manier officiële, instanties in
zijn zaak, die van de dansmuziek zo
de smaak te pakken krijgen dat ze er
iedere avond te vinden zijn. Doordat
Louis zijn buurman in handen van de
politie kan spelen, kan deze ook zijn
nozems niet langer financieren, die
van het droge stilzitten in de jazz-kel
der schoon genoeg krijgen en die dan
Louis beste klanten worden.
Louis weet velen van hen er toe aan
te zetten hun kleding voor iets net
tere te verwisselen en dan komen ook
andere mensen met graagte naar zijn
dansgelegenheid, waar de twist een
grote opgang geniet. Zelfs de edel
achtbare heer burgemeester wordt een
vaste klant en samen met hem komt
ook de gehele gemeenteraad eens
poolshoogte nemen bij Louis, die zo
doende alle lagen der bevolking van
dienst kan zijn.
Alle personen die van muziek hou
den, kunnen vrijdag, zaterdag en zon
dag hun 'hart ophalen aan de prima
muziek die Louis Prima hen te bie
den heeft.
THE MYSTERICUS
MILLIONAIRES.
Maandag en dinsdag kunnen we 'n
film gaan zien die ons misschien wat
ongewoon aandoet. Deze film bestaat
namelijk uit twee delen die vlak na
elkaar worden gedraaid. We vinden
in de beide delen een detective in de
hoofdrol die luistert naar de naam
Meredith. Meredith krijgt de, onbarm
hartige taak om een moordzaak op te
lossen die betrekking heeft op enkele
miljoenen dollars die door een moord
wel te verdienen zijn. Hij wordt hier
bij voor het raadselachtige feit gezet,
dat er eigenlijk geen moordenaar kan
zijn, terwijl de vermoorde beslist geen
zelfmoord gepleegd kan hebben.
Geholpen door een sleutel van een
brandkast weet hij toch achter de
waarheid te komen. Omdat deze sleu
tel zo'n grote bijdrage heeft in het
eerste deel, heeft dit deel de titel*
"Olue of the silver key" gekregen.
Het tweede deel dat onder de naam
"The share out" door zijn filmleven
moet, biedt ons ook al een raadsel
achtig moordgeval. Hier wordt Mere
dith geholpen door 'n vroegere gang
ster, die zich wil rehabiliteren door
bij een bende te gaan spioneren. Dat
spioneren loopt spaak, wanneer hij
bij de betreffende bende een knap
vrouwelijk lid treft dat hem wel aan
staat. Dit vrouwelijke lid blijkt ook
wel wat voor de spion te voelen en
samen beramen zij een plan om een
kapitaal aan diamanten te bemachti
gen dat als reservefonds van de ben
de dienst doet. Hiervoor zijn een se
rie moorden nodig, maar dat is voor
de ex-gangster geen probleem. Hij
moordt heel de bende uit en weet toch
buiten schot te blijven, totdat Mere
dith zich met de zaak bemoeit, die het
moeilijke geval binnen de kortste ke
ren oplost.
Personen die 14 jaar zijn of ouder
kunnen zeker enige spannende uren
beleven wanneer zij Luxor-theater
maandag en dinsdag bezoeken.
PROF. DE QUAY
VOORZITTER
BENELUX-COMITÉ
Tot voorzitter van de afdeling N.
Brabant van het Comité van Belgisch-
Nederlands-Luxemburgse Samenwer
king is benoemd Prof. Dr. J. de Quay.
Het dagelijks bestuur is thans als
volgt samengesteld voorzitter prof.
dr. J. de Quay, Beers; vice-voorzitter
mr. E. H. J. Baron van Voorst tot
Voorst, Tilburg; secretaris G. L,
Sliepen, Breda; penningmeester fo'
J. M. C. Teppema, Den Bosch; lede„
J P. Godwaldt, Roosendaal, dr, j
H. J. Mathot, Veghel, mr. dr. B,
M. van Spaendonck, Tilburg, g'
C. van Spaendonck, Tilburg.
Voor de bijeenkomst op 29 m
tember te 16.00 uur in het Cultureel
Centrum "De Beyerd" te Breda rij,
als sprekers uitgenodigd de heer I
Roppe, Gouverneus der Koningin ia
de provincie Limburg, die spreekt
over het onderwerp: "De ontwikt
ling van Belgisch-Limburg na 194;
tegen de achtergrond van de groeit,!
de Benelux", alsmede Dr. C. N. M
Kortmann, Commissaris der Konin-
gin in de provincie Noord-Brabant
die spreekt over het onderwerp'
"Noord-Brabant in het Benelux-Mij.
dengebied.
TREIN GRIJPT AUTO.
Maandagavond is op een onbe.
waakte overweg te Sambeek een per.
sonenauto door de trein gegrepen. Dt
twee inzittenden van de auto verloren
daarbij het leven. De bestuurster
18-jarige mej. H. M. Derickx uit
Venray was op slag dood. De naast
haar zittende 19-jarige J. van Kw«.
ken uit Amersfoort is later in het
ziekenhuis te Boxmeer overleden, üt
trein had enige vertraging.
TACHTIG MILLE
VAN COMMANDO'S
ACHTERHAALD.
Het is de koninklijke marechaussé
gelukt de tachtigduizend gulden ti
achterhalen, die in de nacht van 11
op 25 augustus bij de Roosendaalst
commando's uit het administratiege.
bouw van de Engelbreoht van Nis,
saukazerne zijn ontvreemd.
De 20-jarige gehuwde soldaat C
G. v. D.-V., werkzaam op het buren
van de korpsadministratie, 'heeft be
kend de verduistering te hebben
pleegd.
De soldaat bleek met zijn schoot,
vader, de Rotterdamse classificeerde:
A. H. F., onder één hoedje te hebber,
gespeeld. De man, die er van
dacht wordt het verduisterde ge
hébben overgenomen, is op
diging van heling in verzekering
steld.
presentee
,5, dond<
zondag 0
G:
he
ar
E(
W'
127. Smidje Verholen repte zich
zo snel als hij kon naar de plaats,
vanwaar dat afschuwelijk gekreun
geklonken had. En ja hoor, het was
Frans Bulle, die zo kreunde. Goeie
help, wat zag die stakker eruit?
Zijn bril was gebroken, hij had
builen op zijn hoofd en een ge
zwollen neus, zijn kleren hingen in
flarden aan zijn lijf en zelfs de
voddenraper van Parijs had er
waarschijnlijk nooit zo schamel
uitgezien. „Goeie grutjes, Frans?
Wat is er gebeurd!" riep hij uit.
Maar de praatgrage heer Bulle
gaf geen kik. Hij kreunde slechts
en hield zich met moeite staande
tegen een hek van een weiland.
Maar plotseling werd ook dit hem
te machtig en met een zucht zak
te hij in elkaar, zodat niemand in
het hoopjë ellende nog een eens
zo ferme hoofdredacteur van een
krant kon herkennen. „Lieve help?
Hij is flauwgevallen?" mompelde
de smid. „Wat nu! Laat ik eerst
maar eens proberen hem bij te
brengen? Zoeerst die flarden
van de jas van zijn lijf af. Dat
geeft wat meer vrijheid van be
weging voor de stumper. Maar wat
is dat hier! Die dikte in zijn bin
nenzak! Wel alle flessen? Dat is
zo'n zawflacon, die jagers en vis
sers altijd bij zich hebben om een
klein hassebassie in te vervoeren?
Zou er een beetje van die hartver
sterkende vloeistof inzitten! Als dat
zo is, giet ik er hem wat tussen
zijn tanden. Daar zal-ie dan wel
van opknappen - Hij schroef
de de nikkelen stop van het flesje
af, goot daar wat vloeistof in c
druppelde dit toen tussen de lip
pen van Frans BulleEn ji
hoor, het spulletje scheen go
helpen. De heer Bulle slikte M
gretig in, knipperde even vriend:
lijk met de ogen en mompelde
"Lekker...., nog een beetje.
- De smid gaf gehoor aan Frans
wens en deze wist het tweed:
beetje nog beter raad dan met het
eerste. „Nou graag een dubbele,
mompelde Frans. „En graag wat
bitterballetjes erbij
pupillen groter en wijder; tenslotte
bleven zijn ogen rusten op één
punt.'t vierkante gat in de zol
dervloer, waardoor de koopmans
goederen van de benedenverdieping
af tot boven in het gebouw konden
worden opgehesen. Gramshof strek
te zijn gewonde been rechtuit en
boog enige malen zijn knie. 't Ging
al iets beter. Vannacht moesten
ze proberen weg te komen.
„We halen het er nog door, Loes",
zei hij hoopvol. Maar Loes had al
leen maar oog voor Norihebel,
„Kijk eens naar Christiaan, va-'
der", fluisterde ze angstig.
Nonhebei lag nu op zijn knieën
vlak bij het gat en haalde het hijs
touw, dat tot beneden hing, naar
boven. Daarna sloeg hij met een
koevoet de houten katrol, die in de
hanebalken hing, onklaar.
„Wat doe je, Christiaan?" riep de
bankier.
Nonhebei boog zich zo ver moge
lijk over de rand van het gat. In de
diepte begon een zwak lichtje te
gloeien.
„Kom eens hier Loes, daar bene
den gebeurt iets", zei hij. Hij richtte
zich op en deed 'n greep naar Loes'
arm. „Blijf van me af, Christiaan -
wat is daar beneden?"
„Zie je dan dat lichtje niet? Het
danst!"
„De magazijnmeester, die een si
garet aansteekt". Hij begon op een
vreemde maniet te lachen.
„Dat is het", zei hij, zich in de
handen wrijvend, „een sigaret van
geperst stro".
Plotseling nam hij Loes in zijn
armen. Zij waren vlak bij het open
gat.
„Dansen, Loes, dansen de vloer
is van hout en er zijn zes verdiepin
gen boven elkaar alles zwaar ei
kenhout - zo droog als kurk - je
vader weet, dat ik van branden
houd".
Ze trachtte zich los te rukken,
maar hij hield haar stevig omkneld.
„Vader!" riep ze.
Al een paar keer had Gramshof
geprobeerd zich op te richten, nu
kroop hij op handen en voeten in de
richting van het gat en deed een
wilde greep naar Nonhebeis benen.
De architect tuimelde achterover en
bonsde met zijn hoofd tegen de rand
xfan een krat. Op zijn wang ver
scheen een bloedende wond.
„Dood!" riep Loes verbijsterd.
Gramshof keek naar Christiaans
gelaat; hij zag dat Loes zich ver
giste. „Nee, nee, Loes, hij is alleen
maar bewusteloos". Al na enige mi
nuten opende hij de ogen. Met een
verwilderde blik keek hij om zich
heen, herkende Gramshof en herin
nerde zich alles weer. Door het gat
kwam ineens een zuil van rook.
„De trap af", gilde Loes, „bene
den is brand". Zij opende de trap
deur en dadelijk kwam een dichte
rookwolk haar tegemoet.
Nonhebei strompelde overeind.
Met de handen slap langs zijn lijf,
in licht gebogen houding, keek hij
Gramshof aan. Zijn ogen schenen
met bloed doorlopen. Nooit had de
bankier hem zo wezenloos, zo ge
heel zonder energie gezien.
„Luister", fluisterde hij.
Het vlammengeknetter was nu
duidelijk hoorbaar. De rook werd
doorbroken door een flakkerende
vuurgloed. „Nu winnen de vlammen
het.zo gaat het altijd", mompel
de Nonhebel. Zijn mond stond half
open als van iemand die zichzelf ge
heel vergeet bij het zien van een
boeiend schouwspel.
„Sla de ramen stuk", riep de ban
kier, „we stikkeu hier".
Loes stiet een venster open, waar
door de rook een uitweg vond. Van
de straat klonk het geloei van een
sirene. Nonhebel tastte in zijn zij
zak, maar wat hij gehoopt had te
zullen vinden, was er niet. „Heb jij
mijn lucifer, Loes?" vroeg hij, „ik
moet mijn lucifer hebben".
Plotseling sloeg zij haar beide ar
men om zijn hals. „Je moet ons hel
pen, Christiaan", vleide zij,
schien kunnen we langs 't dak weg
komen". Even drukte hij haar
tegen zijn bebloede wang, maart
delijk duwde hij haar weg. „fe
mijn", zei hij met weerzin. Zijn St-
laat leek opeens een masker.
Van beneden klonk een hevig Si-
raas. Loes boog zich uit het raai
en zag brandweerlieden bezig W
bijlen en zagen. Een vlammento»!
lekte door het gat omhoog, W
werd weer verstikt door een
van rook. Dan leek het alsof 't S1'
hele gebouw instortte.
„De vloer van de eerste verdie
ping is doorgebrand", zei Christian
„nu gebeurt het". Een fontein v»
vonken spetterde door het gat
hoog. Nonhebel scheen hierop
hebben gewacht. Hij sprong op
begon, als een bezetene om
het Si'
dansend, de balen met werkman
broeken naar beneden te werpt
„Méér, méér", schreeuwde hij
gelaten. Kisten en kratten, alles
hij vinden kon, verdwenen
diepte.
Gramshof was naar een open li-
ster gekropen en riep luidkeels®-1
hulp. Heftig gebarend liep L°es'
deloos nu, langs de ramen om
aandacht te trekken van het puW*
dat aan de wallekant en aan
overzijde van het water was san®
gestroomd.
Zaterdag
Ri
in
Ec
Ef
Zondagm
Tc
Ec
tis
ffilhelmii
WAALW1
FIRMA I
Grotestra
