wAAlwijkse en UnqstRAAtse couRAnt
te Loon op Zand
Nieuwe wet maakt misbruik
van vergif minder eenvoudig
Treinbotsing bij Arnhem
KVP-jongeren hadden geluk
Lekker... die zachte
echte Virginia
Lekker... die zachte
echte Virginia
Mej. Duquesnoy: „Onvoorstelbaar"
Lekker... die zachte
echte Virginia
OOK MET FILTER
OOK MET FILTER
OOK MET FILTER
■Éi li
VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1964
85e JAARGANG No. 69
De ïcho v^n het Zui6en
giteever
telwijksche Stoomdrukkerij
w Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Pit blad verschijnt 2x per week
Abonnement
p. mnd. (1.00-f 5 ct. inc.k.) 1.05
p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) ƒ3.10
p. week (0.24 1 ct. inc.k.) 0.25
p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra)
Advertentieprijs: 11 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tariel
Opgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres: „ECHO"
DE GIFMOORD
De officier van justitie te Breda,
mi. H. Pijnenburg, heeft een gerech
telijk vooronderzoek gevraagd in de
zaak tegen de 39-jarige mevr. M. B.-
v.d. H. uit Loonopzand, die maar 5-
jarig neefje André B. vorige week met
door parathion vergiftigde limonade
om het leven heeft gebracht, zoals wij
reeds in ons vorig nummer mededeel
den.
De officier wil via dit vooronder
zoek meer inzicht krijgen in de ach
tergronden en motieven van dit gru
welijk misdrijf, waarbij de vrouw op
een verjaardagsfeestje van haar zoon
tje op 23 augustus het bind van haar
schoonzuster en buurvrouw heeft ver
moord.
Tijdens de voorgeleiding heeft me
vrouw B.-v. d. H. maandag bij de of
ficier van justitie opnieuw een volle
dige bekentenis afgelegd. Ze zegt
echter niet te weten hoe ze tot haar
misdaad, die duidelijk met voorbe
dachte rade werd gepleegd, is geko
men. Waarschijnlijk zal een uitvoerig
psychiatrisch rapport en langdurige
observatie of een klinische behande
ling een antwoord geven op de vraag
of hier sprake is van ziekelijke jaloe
zie of een ander geestelijk manke
ment. Voor zover politie en justitie
kunnen nagaan is er geen objectieve
reden voor een dergelijke haat of ja
loezie te vinden.
De ontsteltenis en verontwaardi
ging in Loonopzand, waar de families
B. in een dubbel huis onder één dak
aan de Kraanvenseweg wonen, zijn
zeer groot. De vrouw is al eerder met
de politie in aanraking geweest voor
een diefstal van horloges in een ju
welierszaak. Men heeft haar er ook
wel eens van verdacht varkens van
haar zwager te hebben vergiftigd,
maar deze verdenking heeft men niet
waar kunnen maken.
De officier van justitie mr. Pijnen
burg maakt zich met zijn andere col
lega's in Breda grote zorgen over dit
derde geval van parathion-vergifti-
ging binnen één jaar. Elke boeren
bond ten plattelande verkoopt dit
zware vergif. De enige controle be
staat tot nog toe uit een bon, die bij
levering wordt uitgeschreven en waar
door meestal naam en leveringsdatum
achteraf te achterhalen zijn. Bij con
tante betaling wordt het landbouw-
vergif soms zelfs niet eens op naam,
maar slechts op betaalbewijs gele
verd.
In dit geval had de vrouw enkele
dagen voor het misdrijf in de. zaak
'inde coöperatieve handelsvereni
ging van de NCB in Kaatsheuvel al-
men maar om „straf spul voor de
tuin gevraagd. Zogenaamd om dis
tels en brandnetels uit te roeien. Toen
de zaakhouder vroeg of ze parathion
tmdoelde, waarvan ze kennelijk niet
eens de naam bende, zei zeja, dat
is het.
De zaakvoerder van de boerenbond
gaf onmiddellijk een tip aan de poli-
tle' toen hij geruchten in het dorp
h-r een vergiftigingsgeval met het
'jarig zoontje van de familie B.
boorde.
De boerin heeft een flink scheutje
Yan I'd zware vergif in een glas li
monade gedaan dat ze haar neefje op
e werjaardag te drinken gaf. Voor
e aankomst in het ziekenhuis, nau-
je ijks drie kwartier nadat 'het kind
e limonade had gedronken, was het
a nood. Een specialistisch onderzoek
van de gerechtelijke deskundigen uit
Den Haag stelde de aard van de ver
giftiging met parathion vast.
Het zonderlinge gedrag van „tante
Marie" versterkte de verdenking nog,
die bij de ouders van André B. on
middellijk was gerezen. Ze is vrijdag
na een volledige bekentenis in het
huis van bewaring in Breda opgeslo
ten. Aanvankelijk ontkende de boe
renvrouw nog hardnekkig. Bij de
voorgeleiding in Breda was ze maan
dag volkomen de kluts kwijt. Ze be
seft kennelijk nu pas wat ze haar
familie heeft aangedaan. De ver
dachte is moeder van twee kinderen.
Binnen een jaar zijn er in 'het Bre
dase arrondissement drie moorden
met parathion gepleegd. Ook de
nieuwe wet op dergelijke bestrijdings
middelen, die thans in werking is ge
treden, biedt nog weinig of geen be
scherming tegen een dergelijk mis
bruik als hier gemaakt is. De direc
teur van de coöperatieve 'handelsver
eniging in Veghel, dr ir Mathot, zegt
werkelijk geen kans te zien een rege
ling te treffen, die misbruik op een
enigszins doeltreffende wijze zal kun
nen bestrijden.
De zaak lijkt ook moeilijk wettelijk
te regelen. Vroeger werd arseen en
later nicotine in enorme hoeveelheden
in de land- en tuihbouw gebruikt. Nu
is er 'het nog veel giftigere parathion,
dat met karrevrachten op de boerde
rijen wordt gebruikt.
Tegenover de gevaren van mis
bruik staat het enorme economische
voordeel als bestrijdingsmiddel in de
landbouw. Het is een bestrijdingsmid
del dat de boeren in voorraad moeten
hebben, zeker in het voorjaar. Zou
een dergelijk bestrijdingsmiddel op
voorschrift van een deskundige, dus
op een zogenaamd landbouwrecept
geleverd worden, dan nog zouden alle
leden van de boerenbond in Brabant
bijvoorbeeld hiervoor in aanmerking
komen. Een dergelijk recept maakt
dus weinig verschil.
Terwijl het bij honderden liters
naar de. klanten gaat, is misbruik van
een paar kubieke centiliters al dode
lijk. Vorig jaar had men in Brabant
een geval van vergiftigde runderen
als gevolg van parathion. Het bleek
in het stro te zitten, dat uit Zeeland
kwam. Dit stro kwam uit een partij,
die afkomstig was van vijftien boe
ren. Alle vijftien boeren bleken bij
onderzoek parathion gébruikt te heb
ben of in voorraad te 'hebben.
In dit geval kwam een 'boeren
vrouw om een kleine hoeveelheid be
strijdingsmiddel. Weliswaar was het
buiten het grote landbouw-seizoen
van de bieten of andere gewassen,
maar verdelging van onkruid maakt
de aankoop van een kleine hoeveel
heid voor een kleinere tuin aanneme
lijk. Deskundigen in de landbouwwe-
relld zien weinig mogelijkheden enige
bescherming tegen dergelijk misbruik
te bieden. (Volkskrant).
1 September trad de Bestrijdings
middelenwet 1962 in werking. Deze
nieuwe wet vervangt die van 1947.
De belangrijkste nieuwe voorziening
lijkt ons die, waardoor de handel in
zeer giftige middelen (zoals parathi
on) aan regels gebonden wordt. Tot
nu toe kon iedereen, die daar lust toe
had, zich de meest giftige bestrij
dingsmiddelen in elke hoeveelheid
aanschaffen, zonder dat hij aan hoef
de te geven, waarvoor hij het gif wil
de gebruiken en ook zonder dat hij
zich hij zijn naam bekend behoefde te
maken. De nieuwe wet brengt een 'be
langrijke verandering in deze situatie.
Zo zullen b.v. volgens de nieuwe
wet de zeer giftige middelen, gemerkt
met een doodshoofd, alleen mogen
worden verkocht aan personen, die 16
jaar of ouder zijn en die 'bovendien
in het 'bezit zijn van een nader om
schreven legitimatiebewijs, waaruit
blijkt dat hun opdrachtgever of zij
zelf een beroep uitoefenen, dat het
gebruik van deze middelen meebrengt.
De wet somt de 'bewijsstukken op,
die kunnen gelden als legitimatiebe
wijs benodigd bij aankoop van de z.g.
doodshoofdmiddelen. Deze bewijs
stukken zijn 'n heffingsaanslag van
het landbouwschap of bosschap over
't lopende of vorige jaar; een lid-
maatschapsbewijs van een der drie
centrale landbouworganisaties of een
daarbij aangesloten regionale of
plaatselijke organisatie, van de Ned.
Ver. van Boseigenaren, van de Bond
van Agrarische Loonbedrijven in Ne
derland of van de Federatie van
Land en Tuinbouwwerktuigen Ex
ploiterende Coöperaties; een uittrek
sel uit het 'handelsregister, waaruit
blijkt dat men is bloemist of hovenier,
zuiveraar of aannemer van bouwwer
ken (alleen voor houtconserverings
middelen) en tenslotte een bewijs, af
gegeven door de districts'bureauhou-
houders van de Stichting tot Uitvoe
ring van Landbouwmaatregelen (de
voormalige P.B.H.'s) voor gevallen
waarin men niet over een ander legi
timatiebewijs beschikt.
Afzonderlijke legitimatiebewijzen
worden verstrekt door de minister van
Sociale Zaken en Volksgezondheid
voor de aankoop van bepaalde, zeer
giftige middelen zoals cyaanwater-
stof, giftige cyaanverbindingen, ethy-
leenoxyde e.d.
Middelen gemerkt met een doods
hoofd, mogen niet verkocht worden
door personeel, dat nog geen 18 jaar
is. Onder "personeel" verstaat 'het be
sluit ook personen, die, anders dan in
dienstbetrekking, onder gezag van de
ondernemer werkzaam zijn (bijv. in 't
bedrijf meewerkende kinderen). Ver
voer van deze middelen mag niet ge-
sohieden door personeel dat nog geen
16 jaar is.
Ieder die bestrijdingsmiddelen ver
voert, is verplicht te zorgen dat tij
dens dat vervoer de verpakking onbe
schadigd blijft en de middelen niet in
handen van onbevoegden geraken.
Middelen, gemerkt met een drie-
hoek, waarin een doodshoofd of een
gevarenkruis (schuinkruis) geplaatst
is, mogen niet worden gebruikt door
personeel dat nog geen 18 jaar is.
Voor alle overige middelen is deze
leeftijdsgrens 16 jaar.
Aangezien hier sprake is van "per
soneel" gelden deze leeftijdsgrenzen
niet voor het gebruiken van bestrij
dingsmiddelen door leerlingen van
land- en tuinbouwscholen en cursis
ten in het verband van hun opleiding.
De zeer uitvoerige wet treedt tege
lijk in werking met een groot aantal
uitvoeringsregelen. De diverse bepa
lingen hebben betrekking op veilig
heidsmaatregelen bij het gebruik van
bestrijdingsmiddelen en ontsmettings
middelen. Ondermeer wordt bepaald,
dat voor hen, die met deze middelen
werken, een doelmatige wasplaats met
water en zeep en een 'handdoek aan
wezig is. Personeel dat gevaarlijke
bestrijdingsmiddelen hanteert, moet
de beschikking krijgen over maskers
en handschoenen en moet deze ook
dragen. Deze regeling geldt niet al
leen voor personeel, maar ook voor
alleen-werkende zelfstandigen, hoof
den van bedrijven, loonspuiters en
voor leerlingen van onderwijsinstel
lingen. Ook geeft de wet regels voor
vernietiging van lege verpakkingen
en restanten van bestrijdingsmiddelen.
5 DODEN, 31 GEWONDEN
Zoals wij in onze editie van
maandag reeds berichtte, zijn tus
sen Arnhem en Zevenaar j.l.
maandagmorgen omstreeks kwart
over negen twee treinen met el
kaar in botsing gekomen. Volgens
de eerste berichten was een aantal
personen gewond. Een van de trei
nen was op weg van Arnhem naar
Winterswijk, de andere kwam uit
Oberhausen.
De treinen kwamen frontaal met
elkaar in botsing, waardoor de
trein uit Arnhem op het dak van
de Duitse trein is terechtgekomen.
Twee kraanwagens van de NS
werden onmiddellijk naar de plaats
van het ongeluk gestuurd, terwijl
ook spoedig de ambulances van 't
Arnhemse en Zevenaarse Roode
Kruis arriveerden om de doden en
gewonden naar het ziekenhuis in
Arnhem over te brengen. De Arn
hemse brandweer die eveneens
spoedig aanwezig was, kon ook nog
van dienst zijn door de verschil
lende brandjes, die kort na de bot
sing tengevolge van kortsluiting
ontstonden, te blussen. De sein-
wachter, de 35-jarige heer Hote-
man is op wonderbaarlijke wijze
aan de dood ontsnapt. Zijn sein
huisje werd volkomen verpletterd
door de locomotief van de Duitse
trein, die nog een vrij grote snel
heid had, toen hij tegen de Neder
landse trein botste.
De machinist van de trein uit
Arnhem, verklaarde na de botsing
in het ziekenhuis, dat het sein voor
hem op groen stond, zodat hij met
een gerust hart het enkel spoor
van de brug was opgereden. Deze
verklaring werd later door de sein-
wachter bevestigd. De Duitse die
selloc. raakte het Nederlandse rij
tuig in de flank. Volgens de NS
zijn er gegronde redenen om aan
te nemen dat de Duitse machinist,
die eveneens werd gewond, door 't
rode sein aan de oostzijde van de
brug is gereden.
Van de vijf Nederlandse rijtui
gen bleef er slechts één min of
meer in de rails staan. De andere
schoven op en naast de Duitse trein,
waarvan de locomotief volkomen
werd verpletterd en de drie voor
ste rijtuigen in elkaar werden ge
drukt.
Voordat de Arnhemse GGD ter
plaatse was waren sommige slacht
offers al uit de trein gehaald door
de 26-jarige wachtmeester A. M.
Prasing uit Arnhem, die zich in de
Duitse trein bevond voor de pas-
sencontrole. Hij liep net naar vo
ren om zijn tas te halen en schoof
bij de botsing 15 meter door de
voren. Hij liep echter slechts en
kele schaafwonden op. Zijn collega
brak zijn neus.
Rond twaalf uur arriveerde de
president-directeur van de Neder
landse Spoorwegen Ir. J. Lohman
op het terrein van de ramp.
Rond één uur waren de twee
treinen uit elkaar getrokken en
kon de voorlopige schade worden
opgemaakt, die toen geschat werd
op enkele honderdduizenden gul
dens. De schade aan de baan viel
volgens de spoorwegen nogal mee.
Ooggetuige vertelden, dat de
treinen met een snelheid van onge
veer 60 km. op elkaar inreden. In
verband met het vroege uur zaten
er slechts weinig reizigers in de
trein, hetgeen nog een geluk te noe
men is, daar het aantal doden an
ders zeker veel hoger had gelegen.
Ook inwoners van Westervoort
hielpen mee aan het reddingswerk
zaamheden en lichtgewonden wer
den door particulieren in auto's
naar ziekenhuizen in Arnhem, Ze
venaar en Doetinehem vervoerd,
waar de meesten na behandeling
weer met bussen naar huis werden
gebracht, 's Middags verklaarde Ir.
Lohman op de plaats van de ramp,
dat hij het ongeluk zeer betreurt.
Hij vond het extra droevig dat het
juist moest gebeuren op de dag
voor de officiële viering van het ju
bileum van de spoorwegen.
In het Spoorwegmuseum wordt
dan namelijk een jubileumtentoon
stelling geopend en het stond nog
niet vast of de feestavond voor het
personeel die 's avonds gehouden
zou worden doorgang zou vinden.
Gezien de enorme ravage, die is
aangericht is het wonderbaarlijk te
noemen dat slechts vijf mensen de
dood bij de botsing hebben gevon
den en dat ook het aantal gewon
den niet groter is. Vier Nederlandse
en twee Duitse rijtuigen werden to
taal vernield terwijl de gehele scha
de ongeveer een miljoen gulden zal
bedragen. Behalve 'n wissel aan de
oostzijde van de brug, die door de
Duitse locomotief volkomen werd
vernield valt de schade aan de baan
nogal mee. Het is een gelukkige
omstandigheid, dat het betreffende
baanvak niet geëlectrificeerd is, zo
dat er geen bovenleidingen en por
talen beschadigd konden worden.
Een probleem is wel dat het sein
huisje werd vernield, zodat de sei
nen voorlopig provisorisch bediend
zullen moeten worden.
De machinist van de Nederlandse
trein, de heer Gerritsen zag de bot
sing aankomen en liep uit zijn cabi
ne om de mensen in de voorste rij
tuigen te waarschuwen.
Ook minister van Aartsen ver
scheen op de rampplaats om de ra
vage in ogenschouw te nemen. Eerst
nadat de ongevallenkraan was aan
gekomen en hulp had verleend bij
het wegslepen van de brokstukken
werd officieel bekend gemaakt dat
4 personen het leven hadden verlo
ren en dat 31 personen in verschil
lende ziekenhuizen in de buurt
van Westervoort werden verpleegd.
Een van hen is later aan zijn ver
wondingen overleden. Verschillen-
lichtgewonden werden na behande
ling in het ziekenhuis per taxi naar
huis gebracht. Allen zijn buiten le
vensgevaar.
Het vermoeden dat in het voorste
deel van een der Duitse rijtuigen
zich nog mensen bevonden, was ge
rezen nadat een van de mannen die
's ochtends hadden meegeholpen met
het bevrijden van beklemd geraakte
slachtoffers verklaard had, dat hij
op de bewuste plaats bloed uit het
wrak had zien druppelen. Daar
kwam nog bij dat een van de Duitse
reizigers z'n schoondochter en klein
dochtertje miste na het ongeluk. De
man had zelf een shock.
Hoewel de leiding van de ongeval-
wezig zijn van nog meer slachtof-
lenploeg de mogelijkheid van 't aan-
fers betwijfelde, besloot men voor
alle zekerheid het rijtuig open te
branden, voordat de Duitse trein
werd weggesleept. Er was die dag
al meer verwarring gerezen over 't
lot van enkele reizigers. De Arn
hemse GGD was zo snel ter plaatse,
dat de doden en gewonden pas in
de ziekenhuizen werden geïndentifi-
ceerd. Sommige reizigers liepen in
shocktoestand naar het dorp Wes
tervoort, terwijl anderen, die slechts
licht gewond waren, zich per auto
naar huis lieten brengen.
Een groep jongeren K.V.P.-ers,
die een studiereis naar West-Berlijn
hadden gemaakt, heeft maandagmor
gen veel geluk gehad.
De groep bestaande uit mej. Nelly
Prinsen uit Moergestel, mej. Riet van
Nunen uit St. Oedenrode, mej. Willy
Duquesnoy uit Waalwijk en de heren
Kees Schellekes (Riel) en Anton en
Bert Wameling uit Uithuizen, was
zondagavond laat uit Berlijn terugge
keerd in de. West-Duitse stad Hagen.
Maandagmorgen vijf vóór zeven ver
trokken de zes uit Hagen naar Ne
derland.
De groep installeerde zich in de
derde wagon van de trein, die om
kwart over negen bij het ongeluk in
Westervoort betrokken raakte.
Een hele tijd lang hebben de zes
jongeren-KVP-ers erover getwist of
ze niet beter vóór in de trein konden
gaan zitten in verband met een vlot
tere overstap-mogelijkheid in Am-
hem.
Tenslotte werd inderdaad beslaten
in de eerste wagon te gaan zitten.
"We 'hébben daarmee onvoorstel
baar veel geluk gehad", zei Willy
Duquesnoy, toen we haar - nog niet
helemaal van de schrik bekomen -
dinsdagmiddag thuis opzochten. "Uit
gerekend die derde wagon, die we
verlaten hadden, werd bij de botsing
het zwaarst beschadigd". En de
meeste slachtoffers zaten in die wa
gon.
Mej. Duquesnoy, die toen het jon-
gerensecretariaat van de K.V.P. nog
in Waalwijk gevestigd was, daar als
seoretaresse werkzaam was, heeft de
band met de jongeren-K.V.P. besten
digd door regelmatig aan studiebij
eenkomsten en dergelijke deel te ne
men.
Deze zomer was zij een van de vele
leden van de K.V.P.-jongerengroe
pen, die op uitnodiging van de Junge
Union (de jongerenorganisatie van de
Duitse Ghristen Democraten) deelnam
aan een studiereis naar Berlijn.
Bijna wekelijks staan deze reizen
op het programma.
Het verblijf in West-Berlijn was
bijzonder aantrekkelijk geweest.
De meeste leden van de groep wa
ren, toen het ongeluk gebeurde juist
bezig het geld te tellen om bij de
grensovergang het restant aan marken
in guldens om te zetten.
=1=KINGéS=ï=
Mej. Duquesnoy
Mej. Duquesnoy kon zich nauwe
lijks herinneren wat er was gebeurd.
Toen de treinen op elkaar hotsten,
schoot zij op het meisje, dat tegen
over 'haar zat. Dat was mej. Nelly
Prinsen uit Moergestel.
De beide meisjes waren de enige
gewonden van 'het groepje. Nelly
Prinsen was er het ergst aan toe: zij
kreeg een ernstig kwetsuur aan haar
been.
Zij moest in het Elisa'bethsgasthuis
te Arn'hem 'blijven.
Willy Duquesnoy kon - na voor
haar verstuikte reChterenkel behan
deld te zijn - verder naar huis rei
zen.
Zij kreeg een lift van een journa
list.
De heer Duquesnoy was naar Am-
hem gegaan om zijn dochter in het
ziekenhuis op te zoeken. Deze
had 's morgens opgeheld, dat ze "al
leen maar iets aan haar been man
keerde."
In Arnhem aangekomen kon de
heer Duquesnoy met geen enkel zie
kenhuis contact krijgen. Hij ging op
aanraden van het V.V.V. naar het
gemeentehuis in Westervoort, waar
'n lijst voorhanden was van de slacht
offers.
Op die lijst stond vermeld, dat mej.
Duquesnoy na behandeling in het 't
ziekenhuis naar Waalwijk was ge
reisd.
De impressies van mej. Duques
noy waren dinsdagmiddag nog niet
allemaal geordend. Zij is - zoals zo-
velen - buitengewoon te spreken
over de snelle hulp. Met mejuffrouw
van Nunen 'heeft ze zich na 'het on
geluk met een tienjarig meisje bezig
gehouden.
Het meisje was in Zevenaar inge
stapt, samen met haar moeder en een
22-jarige broer. Ook het hondje van
het kindje maakte de reis mee.
Moeder en zoon kwamen om bij
de treinramp. Het meisje realiseerde
het zich nauwelijks. Het riep als maar
om haar hondje, dat later dood langs
de spoordijk werd gevonden.
Willy Duquesnoy is 'het roerend
met Riet van Nunen eens "We heb
ben onvoorstelbaar veel geluk gehad,
dat we na veel geruzie besloten om
vóór in de trein te gaan zitten."
