wAAlwnkse en Unc,stRAAtse couRAnt
LEDER IN DE SPORT
laat zich nog niet verdringen
WEVENIT
PRIJSVRAAG SGHOENENONTWERPEN
Record-productie
schoenen
Krasse tachtiger
Van het Binnenhol
ONMISBAAR PR0DUKT VOOR SPORTLIEDEN
Drik Simons:
DE
GROTE
MODE
De P.v.d.A. is immers niet meer
de louter socialistische partij van wel
eer, maar blijkens zowel haar compo
nenten, haar programma èn haar ge
dragingen een compromis-partij. Die
samenstellende delen worden immers
gevormd door socialisten-oude-stijl,
protestanten, katholieken en huma
nisten. Bij verscheidene gelegenheden
kwam tot uiting, dat ook daar vooraf
compromissen moesten worden ge
sloten, wilde men in het parlementair
gesprek niet tot onvruchtbare diver
gerende standpunten komen. Zaken
als kerkenbouw-subsidie, bepaalde
aspecten van het defensie-beleid e.a.,
gaven daarvan duidelijk blijk.
VRIJDAG 2 OKTOBER 1964
85e JAARGANG No. 77
De tcho van het Zuióen
'■jtgever
v,livA ksche Stoomdrukkerij
An toon Tieten
^fdredacTeur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
pit blad verschijnt 2 x per week
Abonnement:
p. week (0.24 1 ct. inc.k.) f 0.25
p. mnd. (1.00 -f 5 ct. inc.k.) J5
p. kwrt. (3.00 -f 10 ct. inc.k.) 3.10
p. kwrt. p. post f 3.35 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit.. 30 ct. extra)
Advertentieprijs: 11 ceni per mm.
Contractadvertenties: speciaal tariei
1876
Bureaux: Grotestraat 205, Waaiwija Te! 04160 - 2621 kaatsheuvel Dr van Beurderisstraat 8 Tel. 04167 -2002
Telegram-adres: „ECHO
op de voet
Leder of leer is een van de oudste
technische produkten. Uit Genesis 3
21, uit berichten in spijkerschrift en
uit vondsten, afkomstig van Egypti
sche graven en tempels, blijkt dat le
der in die tijden reeds bekend was.
Maar pas sedert 100 jaren wordt het
wetenschappelijk bestudeerd, hetgeen
zowel de fabricatie als de produkten
belangrijk heeft verbeterd.
Leer is een onontbeerlijk produkt
geworden in de menselijke samenle
ving, en wij zijn hieraan zó gewend
geraakt, dat we ons dat nauwelijks
meer realiseren. Tenzij wij op een re
genachtige dag op onze sokken buiten
lopen.
In principe zijn alle dierenhuiden
voor lederbereiding te gebruiken.
Voornamelijk gebruikt worden echter
de huiden van runderen, paarden,
schapen, geiten, varkens en buffels.
Daarnaast in veel geringere hoeveel
id die van andere dieren, zoals her
ten, slangen, ezels, zeehonden en kro
kodillen.
Het aantal soorten leder dat ge
maakt wordt is zeer groot. Een van
de oudste soorten is perkament, dat
als schrijfperkament werd gemaakt
uit kalfs-, -geiten- en lamsvellen en als
materiaal voor het inbinden van boe
ken uit varkenshuiden. De naam is
afkomstig van de kleine Aziatische
stad Pergamon, waar reeds in de oud
heid dit materiaal werd bereid.
KUNSTSTOFFEN
GEEN KANS
Wellicht in geen enkele sector van
het maatschappelijk leven neemt leder
zulk een belangrijke en vitale plaats
in als in de sport. Elk week-end
schoppen tienduizenden voetballers in
de gehele wereld tegen een leren voet
bal, nog steeds slaan boksers elkaar
met leren handschoenen knock-out,
nog immer zitten de ruiters kaarsrecht
op een leren zadel, terwijl hun 'benen
in leren laarzen steken, en het groot
ste deel van de sportmensen hebben
hun voeten in leren schoenen gesto
ken, wanneer zij over het speelveld
draven.
Alle opdringen van plastic, rubber
en andere kunststoffen ten spijt hand
haven deze leren produkten zich on
verminderd. Plastic bijvoorbeeld krijgt
in de sportwereld nauwelijks een se
rieuze kans. Behalve ónder de moder
ne voetbalschoen. Tegenwoordig 'heb
ben de voetbalschoenen namelijk zo
len, die zijn vervaardigd van een
mengsel van plastic en rubber. Heb
ben de kunststoffen bij de 'kampeer-
inrichting danig terrein gewonnen, op
het gebied van sportartikelen tellen ze
verder in het geheel niet mee. Hoe
kan het ook anders? Men kan moei
lijk een voetbalwedstrijd spelen met
een plastic bal, die omhoog zou sprin
gen als een veertje en zelfs een Pus
kas of een di Stefano voor onoplos
bare problemen zou stellen. Laat
staan Piet Kruiver
Voetballeder is een zeer speciale
leersoort, die gemaakt wordt uit goe
de vaars- of koehuiden. Het wordt
meestal gecombineerd chroom-plant
aardig gelooid en het moet goed wor
den gevet, om het een behoorlijke wa
terdichtheid te geven.
KLEDING EN TUIG
Een van de sporten, waar het leder
helemaal niet weg te denken is, is
zonder twijfel de motorsport. Een le
ren jas is voor elke motorrijder on
ontbeerlijk. Men gebruikt voor dit
produkt weer speciale leersoorten,
meestal vervaardigd van paarden-,
runder- en geitenleer. Deze jassen
12 Uni-kleuren
15 Jacquard dessins
deelnemers
Het Modecentrum voor de Schoen
en Lederbranche heeft onder auspi
ciën van de Federatie van Nederland
se Schoenfabrikanten een prijsvraag
"^geschreven voor het ontwerpen van
schoenen.
De uitnodiging tot deelneming aan
,eze Prijsvraag is gericht tot de leer-
'"gen van instituten en scholen, waar
onderricht wordt gegeven in (beel-
enle) kunst, kunstnijverheid, am-
a mode, industriële vormgeving
e.d.
Doel
Middels deze prijsvraag wil het
edecentrum zoveel mogelijk jonge,
"1°erne m'ensen ertoe brengen naar
Tra inzicht een schoen te ontwerpen
ra tekening of ,in model van leer, tex-
n' TPier of ander materiaal) om
'l5 de wens en de smaak van de
0 erne consument te leren kennen,
fri/zen
iers of deelneemsters, waar
van zich tot nu toe een achthonderd
tal 'heeft aangemeld, kunnen een ont
werp inzenden in de categorieën da
messchoenen, herenschoenen en kin
derschoenen.
Voor de in elk van deze categorieën
bekroonde ontwerpen wordt een eer
ste prijs van f 300. - een tweede
prijs van f 200. - en een derde prijs
van f 100. toegekend.
T entoonstelling
Békroonde en andere daarvoor in
aanmerking komende ontwerpen zul
len worden tentoongesteld in het Na
tionaal Museum voor de Schoen- en
Lederindustrie te Waalwijk.
Duur.
De prijsvraag loopt van 1 oktober tot
30 november a.s.
Voor nadere inlichtingen kan men
zich wenden tot de Federatie van
Nederlandse Schoenfabrikanten, Wil
lem Il-straat 47-49, Tilburg.
hebben het voordeel waterdicht te
zijn en toch betrekkelijk licht in het
gewicht. Bovendien zijn ze warmte-
isolerend. Dit laatste is uiteraard van
eminente betekenis. Hier ligt ook het
grote verschil met bijvoorbeeld de
plasticprodukten. Gesteld, dat Horst
Kastner op het idee kwam zijn Euro
pese kampioienschappen in een plas
tic jas te willen behalen. Hij zou dan
vast niet als eerste eindigen. In tegen
stelling tot leer zitten in plastic geen
poriën. Daardoor kan er geen luCht-
uitvoer plaats hebben. De fameuze
motorcoureur zou daarom noch fit,
noch fris de finish halen.
Ook in de gymnastiekzaal is het
leder een onmisbaar attribuut. Omdat
leer soepel is en "wrijfedht", wordt
het bijvoorbeeld gebruikt bij de "leer-
bedekking" van ringen, verder van
zelfsprekend bij 'het paard.
HET TUIGLEER
In de paardesport wordt voorname
lijk gebruik gemaakt van zogenaamd
tuigleder. Dit wordt vervaardigd van
de huiden van volwassen runderen,
meestal ossen of vaarzen. Veelal
wordt het plantaardig gelooid.
Chroom-gelooid leder is weliswaar
sterker, maar dit wordt vrijwel nooit
gebruikt, daar het, bij contact met de
huid van het paard, dikwijls eczeem
achtige ontstekingen veroorzaakt.
Zadelleder lijkt veel op tuigleder,
maar het bevat veel minder vet, want
het moet een grote veer- en trek
kracht bezitten en het mag weinig
rekken.
Straks beginnen de Olympische
Spelen te Tokio in een heel wat mo
dernere entourage dan waarin zij eens
in Athene zijn gestart. Maar er zijn
altijd produkten die op grond van hun
degelijkheid en souplesse onmisbaar
zijn, vroeger, nu en in de toekomst.
Kennelijk behoort het leder daartoe.
Het jaar 1964 belooft voor de Ne
derlandse schoenindustrie recordre
sultaten op te leveren voor wat de
produktie betreft. Was er in het eer
ste kwartaal van dit jaar reeds spra
ke van een sterke produktiegroei, in
het tweede 'kwartaal zette die zich
voort.
Uit de cijfers over de eerste 7 maan
den van 1964 blijkt dat vergeleken bij
dezelfde periode van 1963 werd ge
produceerd
7,5 meer lederen schoenen
14 meer pantoffels en ander
huisschoeisel
8 minder rubber- en overig
schoeisel
totaal
6 meer paren schoenen.
Omzet
Reeds in 1963 kon worden gezegd
dat de omzetten van schoeisel in het
verbruikspakket een hogere stijging
vertoonden dan b.v. textiel. Ook thans
kan dit zelfde feit worden geconsta
teerd. De eerste 7 maanden van dit
jaar geven gemiddeld 11 meer
geldomzetten aan en 7 meer pa-
renomzetten. Hieruit blijkt een stij
ging van de gemiddelde opbrengst
per paar van 4
Uitvoer
Nadat de revaluatie in maart 1961
de uitvoer een geduchte klap had toe
gebracht, waardoor deze in 1962
sterk daalde en in 1963 een slappe
ontwikkeling vertoonde, blijkt 1964
een totale opleving te brengen. De
uitvoerwaarde van alle soorten schoe
nen (totaal f 24,2 miljoen) steeg in
't eerste halfjaar van 1964 met 17
(le halfjaar 1963 was het totaal
f 20.6 miljoen). De stijging van de
uitvoer kan in alle sektoren worden
geconstateerd.
De export van de totale Neder
landse industrie richt zich voor 56
op de E.E.G. (schoenindustrie voor
67
Daarmee wordt duidelijk, hoe groot
de waarde van de E.E.G. is geweest
voor de Schoenindustrie, die voordien
bijna uitsluitend nationaal georiën
teerd was.
ARBEIDSMARKT.
De loonexplosie van begin 1964
heeft tot dusverre bij de schoenindu
strie niet geleid tot een verruiming
van de arbeidsmarkt. Integendeel
naar de mening van de schoenfabri
kanten duurt de spanning op de ar
beidsmarkt onverminderd voort. Vele
ondernemingen kampen met perso
neelstekort en met de onmogelijkheid
om in ontstane vacatures te voorzien.
De aanhoudende aibeidsschaarste
blijkt wel stimulerend te hebben ge
werkt op de invoering van arbeidsbe
sparende maatregelen en op het meer
in toepassing brengen van toevoer van
halffabrikaten.
Terwijl voor de schoenindustrie als
geheel de gemiddelde personeelsbe
zetting in de eerste 7 maanden van
1964, vergeleken met dezelfde perio
de van 1963, met 5 is teruggelo
pen, kon toch nog een produktiestij-
ging van 7 gerealiseerd worden.
Op 9 oktober a.s. hoopt de heer H.
J. Simons (Drik Simons) zijn 80ste
verjaardag te vieren. Een leeftijd, die
men deze krasse, vitale Waalwijker
heus niet zou geven. En dit komt
misschien wel, omdat deze 80-jarige
nog een werkkracht ontplooit die be
wondering afdwingt. Zijn dagen zijn
steeds druk bezet en dat begrijpt men
pas, als men weet waarvoor deze
krasse oude heer, een populaire fi
guur in Waalwijk, zich nog steeds in
zet.
Hij was gaarne bereid ons een on
derhoud toe te staan en zo brachten
we hem een bezoek in zijn keurig in
gericht kamertje dat hij met zijn trou
we hond "Hertha" in de Grotestraat
bewoont. Als we ons door een klop
op de poort van het binnenplaatsje
(dat men moet passeren om zijn ka
mertje te bereiken) aandienen, kon
digt "Hertha" door luid geblaf onze
komst aan en gaat hierna zijn baas
halen, die de poort opent en ons
vriendelijk uitnodigd binnen te ko
men.
Ras-echte Waalwijker.
"Hoewel ik een ras-echte Waal
wijker ben en steeds ben geweest, heb
ik er toch niet altijd gewoond", zo
vertelt hij ons. "In vroeger jaren had
den we thuis een flinke eigen hand
schoenmakerij met enkele tientallen
knechts. Toen echter de schoenma
chines meer en meer werden inge
zet en de grote fabrieken steeds
meer op de voorgrond traden, raakten
de handwerk-schoenmakerijen verder
op de achtergrond en daarom besloot
ik in 1915 te gaan werken hij de
Stoomschoenenfabriek A. H. van
Schijndel. Ik werd in de zwikkerij te
werk gesteld en ben daar 20 jaar
werkzaam geweest, om daarna te
gaan werken bij Vredestein N.V. in
Den Haag, waar ik 151/2 jaar werkte,
tot mijn 67ste jaar. In al die jaren
had ik Waalwijk echter niet kunnen
vergeten en keerde daarom maar wat
gaarne naar mijn geboorteplaats te-
jj
rug.
Bewaarder-rondleider in
Nationaal Schoenmuseum.
"Toen op 1 augustus 1954 het Na
tionaal Schoenmuseum werd geopend
in het pand Kloosterwerf 6, dat naar
men zegt, het oudste huis van Waal
wijk was (1449), werd ik aangesteld
als bewaarder-rondleider. Ik maakte
van een somber achterkamertje een
knus woonvertrek voor mijzelf en
voor mijn hond "Hertha" en mijn
poes. Duizenden bezoekers, van hein
de en ver, heb ik in het museum rond
geleid en ik vertelde hun op mijn
eigen wijze, van de tijd, dat de schoen
makers voor een schamel loontje van
de vroege morgen tot de late avond
moesten werken, totdat zij dood gin
gen, doch tevens toonde ik hen met
niet weinig trots de producten die de
ze vakmensen met dikwijls primitieve
gereedschappen maakten."
Over het pandje zelf, waarin Drik
woonde en het museum was geves
tigd, weet hij heel wat te vertellen.
Het maakte vroeger deel uit van
het klooster van de Zusters van Na
zareth. Die zijn waarschijnlijk in de
tijd van de reformatie verdwenen.
„Oude Waalwijkers", zegt hij,
„kennen het huisje nog als het café
van Mie'ke de Kolster, die in het
kleine vertrekje met de rode plavui
zen-vloer, voor weinig geld een hele
grote borrel sdhonk."
„Toen dit museum ging verhuizen
naar de Grotestraat en werd onder
gebracht in een herenhuis, ben ik niet
meegegaan", zegt Drik, „want het
bestuur zocht toen een echtpaar, zo
dat er voor mij geen brood meer in
zat. Daarbij was ik niet meer van
plan, me uit de naad te gaan werken
in zo'n groot 'huis. Graag 'had ik in
mijn kamertje blijven wonen, heus, ik
zou er dan een lief voorkamertje heb
ben bijgemaakt, maar ik wist dat deze
krotjes toch zouden worden afgebro
ken en dus ging ik maar verhuizen",
zegt hij, met iets weemoedigs in zijn
blik.
„Aan werk heeft het mij echter
nimmer ontbroken en ook thans nog
niet. Ik zorg o.a. steeds voor de jaar
lijkse contributie van de leden van
Waalwijks Belang, 3 maal per jaar
voor de contributie v. d. Waalwijkse
Middenstandsbond; voor de dona
teurs van de Liedertafel „Oefening en
Vermaak", waarvoor ik bij eventuele
gelegenheden ook als vaandeldrager
fungeer; voor de contributie van de
Dierenbescherming en van "De
Terp"; tevens verzorg ik in Waalwijk
de Verjaardagactie en dan niet te ver
geten regel ik zo goed als alle begra
fenissen in de parochie's van Waal
wijk en nu en dan ook de begrafenis
sen van de protestanten. Zelfs van
buiten Waalwijk komen ze mij en mijn
dragers dikwijls vragen een begrafe
nis te verzorgen. Voeg daarbij dat ver
schillende firma's mij regelmatig op
dragen rekeningen e.d. bij de klanten
te gaan 'bezorgen, dan kunt U wel
begrijpen dat ik mijn dagen niet in
Het is al een ervaring van vele ja
ren, dat op gezette tijden telkens weer
de een of andere spreker dan wel
schrijver met de vraag op de proppen
komt, of onze politieke partijen nog
wel aan haar eigenlijke taak beant
woorden 'en - nadat de conclusie
doorgaans negatief is uitgevallen -
zij dus niet aan 'n grondige hervor
ming of zelfs opheffing toe zijn.
Zeer onlangs is dat weer eens be
wezen in een rede, die de secretaris
van het Nederlands Katholiek Vak
verbond, Drs. Th. Coppes voor de ka
tholieke werkgemeenschap in de P.
v. d. A. heeft gehouden. De heer
Coppes stelde in zijn beschouwing
met betrekking tot een (grote) con
fessionele partij, dat tengevolge van
haar - naar ZIJN wijze van zien TE
- brede samenstelling al te veel com
promissen reeds moeten worden ge
sloten, voordat bepaalde kwesties in
het parlement aan de orde komen.
Zulk een situatie, aldus de beschou
wing van de heer Coppes, moet dan
wel een dood gewicht in de schaal
van het parlementaire overleg vor
men.
Toegespitst op het kriterium, dat
juist een CONFESSIONELE grote
partij het door drs. Coppes bedoelde
euvel zou vertonen, gaat zijn redene
ring naar onze overtuiging in het ge
heel niet op. We willen hier in het
midden laten, óf men b.v. de Katho
lieke Volkspartij (nog) wel confessi
oneel kan noemen, maar even met de
heer Coppes meegaan, als hij dat ka
rakter van de KVP als een handicap
voor het parlementair overleg meent
te moeten zien. Maar vertoont de
Partij van de Arbeid het door hem
genoemde euvel niet evenzeer? Kent
de P.v.d.A. - met andere woorden
- niet eveneens een brede samenstel
ling, gaat ze er niet prat op een
"doorbraakpartij" te zijn, waaraan
ze juist meent haar bestaansrecht te
genover "confessionele" groeperin
gen te mogen ontlenen, maar betekent
die brede samenstelling daar niet
eveneens een handicap?
Met deze constatering pogen we
noch op de KVP, noch op de PvdA
kritiek te leveren, als zou rrien in die
partijen NIET voor het parlementai
re treffen tot onderlinge afspraken
mogen komen. Is het immers niet een
van de belangrijkste taken van een po
litieke partij de meningsvorming te
ontwikkelen en politieke vraagstuk
ken in eigen midden rijp voor het par
lementair beraad te maken? Dat daar
bij in het stadium van parüjberaad en
voor-overleg uiteenlopende menin
gen te berde worden gebracht, moet
men o.i. onvermijdelijk en zelfs hogst
nuttig achten. Tenzij men de gedachte
van "belangenpartij" in Nederland
zou gaan verkondigen. En die ge
dachte wordt juist elders meer en
meer toegelaten.
ledigheid doorbreng".
Kilometers worden er door deze
krasse 80-jarige te voet of per rijwiel
dagelijks afgelegd. Velen 'komen bij
Drik en dan komt het in orde, en ge
zien zijn uitstekende gezondheid en
zijn grote vitaliteit, zal hij zijn werk
nog wel enkele jaartjes kunnen doen
En wanneer hij op 9 oktober a.s.
zijn 80ste verjaardag viert, zullen ve
len van de gelegenheid gebruik ma
ken om de sympathieke Waalwijker
te komen gelukwensen. „Alleen hoop
ik maar", zegt hij, „dat men niet met
sigaren op mijn verjaardag 'komt aan
dragen, want zie je, ik rook nooit.
Ook wij, van De Echo van het Zui
den, wensen Drik Simons nog vele
gelukkige jaren.
