wAAlwijkse en lAnqstRAAtse couraïtc
Installatie
hulpdienst:
Paus Paulus VI wint hart van Indiërs
Jampe
Burgemeester Schweitzer te Vlijmen tot Theo Siegers
Menslievend, moedig en heldhaftig
V
Ogen vragen brillen
van STASSAR
Damesmode
Tilburg
AUTOKERKHOF
De
©gever
j/aalwijksche Stoomdrukkerij
Antoon Tielen
Hoofdredacteur JAN TIELEN
Gironummer 1069687
Dit blad verschijnt 2 x per week
MAANDAG 7 DECEMBER 1964
85e JAARGANG No. 96
Vc\n het Zuióen
Abonnement:
p. week (0.24 1 ct. inc.k.) f 0.23
p. mnd. (1.00 -j- 5ct. inc.k.) .7 W0
p. kwrt. (3.00 10 ct. inc.k.) 3.10
p. kwrt. p. post 3.35 bij girobetaling
(bij incasso p. postkwit. 30 ct. extra)
Advertentieprijs: 11 cent per mm.
Contractadvertenties: speciaal tarief
Opgericht 1878
Bureaux: Grotestraat 205, Waalwijk Tel. 04160 - 2621 Kaatsheuvel: Dr. van Beurdensstraat 8 Tel. 04167 - 2002
Telegram-adres: „ECHO'
De belangstelling in de raadzaal
van de gemeente Waalwijk was don
derdagavond enorm groot, toen daar
de „Hulpdienst" werd geïnstalleerd.
In de „Hulpdienst" wordt een oecu
menische samenwerking geëffectu
eerd voor de caritas in Waalwijk.
Onder de aanwezigen waren Ds.
Van 't Kruis, Deken Maessen, Burge-
I meester en Wethouders van de ge
meente Waalwijk, vele plaatselijke
artsen, leden van het bestuur van de
"Hulpdienst" en van het Stedelijk
Sociaal Caritatief Centrum, dat het
initiatief tot de Hulpdienst heeft ge
nomen.
De voorzitter van het Centrum, de
heer j. Bergman, opende de bijeen
komst met dank aan allen die hun
medewerking hadden verleend aan de
totstandkoming van de hulpdienst en
sprak de hoop uit, dat velen gebruik
zouden kunnen maken van de dien
sten van het nieuwe hulpverlenende
instituut.
Pater M. Vermeer gaf een uiteen-
I zetting van het doen en laten van de
Nijmeegse voorganger van de nieuwe
Waalwijkse instelling. Hij heeft zelf
vijf jaar de leiding gehad van 't werk
in Nijmegen. Dat had hem de erva
ring bijgebracht, dat er veel meer be
hoefte aan hulp bestaat dan zo opper
vlakkig lijkt.
Ds. Van 't Kruis en Pastoor-Deken
Maessen zegden de „Hulpdienst" na
mens het protestants-christelijke en
katholieke deel van Waalwijk alle
i steun toe. Burgemeester Teijssen deed
zulks namens het gemeentebestuur.
De heer J. A. de Waal, voorzitter
van de "Hulpdienst" had eerder de
volgende installatierede uitgesproken
DANK AAN GEMEENTEBESTUUR
Graag wil ik vooropstellen dat ik
het een eer vind hier als Voorzitter
van de Hulpdienst voor U te staan.
Voor de Hulpdienst vind ik het een
uitzonderlijke eer deze bijeenkomst
hier in de Raadszaal te mogen hou
den. Graag zeg ik het Gemeentebe
stuur dank voor deze gastvrijheid.
Zeer huiverig en met veel schroom
durf ik hier te beginnen. Niet om dat
gene wat wij in Waalwijk willen gaan
doen. Zeker niet vanwege het prach
tige doel dat wij voor ogen hebben.
De meesten van U hebben ons, toen
wij met het plan naar buiten kwamen,
alleen maar aangemoedigd en veel
enthousiaster gemaakt dan wij na een
jaar studie, vergaderen en wikken en
wegen, nog waren.
De leden van onze Adviesraad heb
ben wij allen in een persoonlijk on
derhoud uitgenodigd zitting te willen
nemen. Vooral de enthousiaste reac
ties in deze gesprekken hebben ons
moed gegeven en hebben ons werk
van de laatste maanden zeer licht ge
maakt.
U bent allemaal - al zijn het er
nog zoveel! - bewust uitgenodigd.
U allen doet iets aan Caritas, aan
medemenselijkheid. De schroom om
te beginnen heb ik omdat ik niet al
leen tot taak heb U te overtuigen van
het nut van een Hulpdienst, ik moet
U ook winnen voor de Hulpdienst, èn
Enorme
ik moet U de zekerheid geven dat het
werk wat U doet prachtig is en ook
moet blijven.
De Hulpdienst wil niets van Uw
werk overnemen, wil niet overkoepe
len, wil hoogstens Informatiecentrale
zijn voor wat bestaat op Caritatief
gebied in Waalwijk en wil proberen
vrijwilligers en vrijwiligsters te vin
den voor geheel nieuwe taken.
HET BEGIN
Graag wil ik U iets van het begin
vertellen. Het was in de strenge win
ter 1962- 1963 dat er op een van
onze vergaderingen werd gesproken
over de nood van de bejaarden. Het
bleek toen dat de bestrijding van de
kou, door het eventueel beschikbaar
stellen van kolen en dekens, nog wel
een zorg, doch niet onze grootste
zorg was. Er werd hier en daar nog
wel kou geleden, maar als wij wat
geld moesten hebben om kolen en de
kens te kopen dan hadden wij dat met
enige moeite wel gekregen.
Ons bleek heel duidelijk dat de
materiële nood zeer verminderd is,
waartoe vooral de sociale voorzienin-
gen van de Overheid hebben bijgedra
gen. Met de nieuwe Bijstandswet die
straks in werking treedt, wordt het
eigenlijk zo, dat de noden die met
geld op te lossen zijn, uit een oog
punt van Sociale Rechtvaardigheid,
voor rekening van de Gemeenschap
i.e. de Overheid komen.
De bejaarden hadden echter heel
andere zorgen. Zij konden met die
kou en die gladheid geen boodschap
pen doen en zij durfden Zondags niet
naar de kerk. En toen hebben wij ge
zegd, wat zou het toch prachtig zijn
als wij uit een kaartregister de leider
van een jeugdgroep of desnoods een
zangkoortje konden trekken die ooit
had toegezegd in zulk een geval met
zijn jongens of meisjes die bejaarden
met boodschappen doen te helpen.
Wat zou het voor jeugd zelf niet
vormend zijn dit soort werk te doen.
De jongeren zouden zich ook zelf
voor zulk een taak rechtstreeks moe
ten kunnen melden!
En dat naar de kerk brengen met
die kou? Wij moesten namen en
adressen hebben van die mensen die
tóch met de auto naar de kerk gaan
en - als zij 'het maar wisten met
plezier die liefdedienst zouden bewij
zen! Maar wij hadden geen adressen,
wij hadden geen karthoteek.
Al verder fantaserend dachten wij
aan de huisartsen die vaak hoofd
schuddend bij een patiënt vandaan
gaan. Missohien een eenzame patiënt,
misschien een die er eens uit moet, of
een moeder die het gezorg en gewerk
eens even teveel wordt. De dokter
stapt in de auto. Als het om geld gaat
weet hij wel een adres. Maar als het
om een beetje medeleven of om wat
hulp gaat, wat vroeger de buren de-
Paus Paulus is in India zeer en
thousiast ontvangen door autoriteiten
en volk. Overal werd hij door hon
derdduizenden langs de wegen toege
juicht.
Paus Paulus heeft Zich bewonde
renswaardig snel aan Indiase omstan
digheden aangepast. De 67-jarige
kerkvorst maakt fris en fit lange da
gen in het zware klimaat en laat uiter
lijk niets van vermoeidheid merken.
En India is enthousiast over de grote
profeet uit het westen, die overal het
juiste woord en het juiste gebaar
dndt, om enkelingen en menigten
'oor zich in te nemen.
De paus ontving leiders van chris
telijke kerken in India en later de lei
ders van niet-christenen. Met de pro
testanten, Anglicanen en leiders van
de Tomas-ohristenen bad hij het On
ze Vader. In de bijeenkomst met ver-
tegenwoordigers van hindoes, mos
lims en de volgelingen van Zarathoe-
stra citeerde de paus uit oude hin-
doeboeken en bad: „Leidt mij uit het
onwerkelijke naar het werkelijke, uit
de duisternis naar het licht, uit de
dood naar de onsterfelijkheid."
De dag was verder vol met offi
ciële ontmoetingen met ministers, ver
tegenwoordigers van Indiase bevol
kingsgroepen en tweemaal met presi
dent Radakrisjnan. 's Morgens vroeg
was Paus Paulus hij de geleerde pre
sident op bezoek gegaan, 's Middags
legde het staatshoofd een tegenbe
zoek af in de residentie van Bombays
aartbisschop, kardinaal Gracias. De
paus sChonk hem 50.000 dollar voor
India's armen. Hij verleende de pre
sident de hoogste kerkelijke orde voor
niet-ohristelijke staatshoofden, „De
Gulden Spoor".
den, dan weet hij er geen raad op!
Die dokter moest een instantie
kunnen opbellen en zijn zorg kunnen
overdragen aan iemand die wèl na
men wist van mensen die in noodge
vallen wel wat huishoudelijk weTk
willen doen of die eens een avond de
kinderen zouden willen verzorgen.
Toen wij na die vergadering door
die barre kou naar huis gingen, had
den wij de bejaarden dus niet kunnen
helpen, maar wij waren toch tame
lijk blij gestemd omdat wij het plan
hadden toch eens serieus te gaan be
kijken of ons gefantaseer werkelijk
heid zou kunnen worden.
OPTIMISME IS NOODZAKELIJK
Als je heel erg optimistisch bent en
een groot vertrouwen hebt in de men
sen, kom je tot datgene wat wij nu
vandaag bij U introduceren. Wij
dachten in aanvang iets nieuws te
hebben gevonden. Later bleek dat men
ons al lang was voor geweest en dat
bijvoorbeeld in Nijmegen zoiets al
vijf jaar bestaat onder de duidelijke
naam "Hulpdienst".
U begrijpt dat wij bezoeken heb
ben gebracht aan Nijmegen en ook
aan Valkenswaard, waar dit werk in
een parochie gebeurt.
De Hulpdienst in Waalwijk zal
graag een 2-delige functie vervullen
Informatiecentxale van en voor al
les wat er op maatschappelijk, sociaal
en caritatief gebied in Waalwijk be
staat. Wij kunnen heel optimistisch
blijven, want dat is te realiseren en
zal, als ons Bureau zelf goed geïn
formeerd wordt, zeker heel erg prac-
tisch zijn. Weet U dat er in Waal
wijk ongeveer zestig comité's, vereni
gingen of stichtingen zijn die alle
maal in hun statuut een meer of min
der ruime omschrijving hebben staan
van hun doel "De Zorg voor de Me
demens"?
Iemand die hulp nodig heeft, maar
ook degene die wel eens iets wil gaan
doen voor de medemens, weet vaak
niet waar hij zijn moet. En dat is erg!
Iemand die best eens vertrouwelijk
met een maatschappelijk werkster wil
praten, zal er vaak niet toe komen
omdat de naam of het adres of de
spreekuren niet bekend zijn. Straks
belt of bezoekt zo iemand of laat bel
len of laat bezoeken de Hulpdienst.
Men kan zelfs vragen wat Maatschap
pelijke Werksters zijn en dat is nog
wel eens nuttig!.
Maar ook een Mevrouw die allang
overweegt om bijvoorbeeld eens zie
ken te gaan bezoeken, kan van de
Hulpdienst gebruik maken en horen
waar zij zich kan melden. Al is de
Hulpdienst alleen maar Inlichtings-
bureau voor geheel Waalwijk, dan
hebben wij al een prachtig doel be
reikt.
Maar de Hulpdienst wil óók trach
ten te voorzien in noden waarvan de
vragers niet zomaar zijn te verwijzen
naar instanties die al bestaan.
Wij zouden namen en adressen wil
len hebben van
Jeugdgroepen, waarvan de leden
wel eens boodschappen willen doen
voor zieken en bejaarden;
Gehuwde dames, welke geen kin
deren hébben of uit de kleine kinde
ren zijn, en die wel eens, in geval van
nood, huishoudelijk werk willen doen;
Autobezitters, die enkele keren per
jaar, als het moet, eens voor vervoer
willen zorgen;
Dames, die overdag met een auto
bijvoorbeeld eens een ritje willen ma
ken. Hoe vaak moeten moeders van
gezinnen met kleine kinderen niet met
een van hun kinderen op controle
naar een ziekenhuis in Den Bosch of
Tilburg.
Babysit-groepjes, waarvan de leden
toch best bijvoorbeeld ééns per maand
alleen maar uit liefde willen baby
sitten, enz. enz.
TIJD IN PLAATS VAN GELD
'Het is juist gezien van de Overheid
om die maatregelen te nemen, waar
door de geldzorgen zoveel mogelijk
warden weggenomen.
Het zou overigens een schande zijn
als dat in een beschaafd christelijk
land met de huidige graad van wel
vaart niet gëbeurde.
Maar het christelijk liefdegebod
blijft en dat gebod leven wij pas goed
na als wij daadwerkelijk zozeer ge
richt zijn op de medemens, dat wij er
ook wat voor over hebben dat ook
een ander gelukkig is.
Het is niet genoeg dit liefdegebod
na te leven door af en toe een gift in
geld te doen. Het zal ooit zo worden,
zo moeten worden, dat de behoeftige
medemens niet meer via collectes be
hoeft te worden geholpen. Al zal de
particuliere Caritas toch altijd nog
geldzorgen te lenigen krijgen. In de
normen van de overheid zal minder
hart en hartelijkheid kunnen zitten,
dan in de veel soepeler toe te pas
sen normen van de particuliere Cari
tas. Dat betekent dat wij de mede
mens veel meer zullen moeten gaan
helpen, door zelf daadwerkelijk wat
te doen.
Straks geldt veel meer de tijd die
men voor de medemens heeft geofferd
dan het geld. In de vrije beschikking
over tijd worden wij allemaal rijker.
Iedereen krijgt meer vrije tijd. Wij
vragen om een klein deel van de vrije
tijd te bestemmen voor de medemens.
WAARACHTIG CHRISTENDOM
In deze tijd is het gelukkig zo dat
wij pas van waarachtig en waardevol
Christendom mogen spréken als wij
Oecumenische samenspraak zoeken
en samenwerking verlangen.
Zoals ik U al heb gezegd, iedereen
die wij over onze plannen hebben ge
sproken was enthousiast en iedereen
Exclusieve collecties
VESTEN, BLOUSES,
ROKKEN, SHAWLS en
PANTALONS
Onze coupeuses maken van
uw stof elk gewenst model
japon, pakje of rok
Ateliers voor Plisseren,
Borduren, Stofknopen,
Rokken verkorten, enz.
Heuvelstraat 14 - Telefoon 26882
3©©©©©©©©©©©©©©©©©©®©®«©v<
was ervóór om het samen te doen!
Daarom zijn wij ten zeerste ver
heugd dat de Hulpdienst een Infor
matie- en Bemiddelingscentrale zijn
zal voor de gehele Waalwijkse ge
meenschap.
Wij zijn terecht blij met de samen
stelling van ons Adviescollege, welk
zowél geografisch als maatschappe
lijk, zowel geestelijk als wereldlijk
één Waalwijkse Raad is. Een Maat
schappelijke Raad!
Het Bestuur zal graag openbaar -
met de pers erbij- rekening en ver
antwoording afleggen aan deze Raad.
Het Bestuur zal ook graag de advie
zen van deze Raad aanhoren en op-
völgen. U begijpt dat wij in dit Maat
schappelijk parlementje juist daarvoor
nodig hadden adviseurs met een be
roep als huisarts, verpleegster, maat
schappelijk werkster enz.
Nu bij de start vertrouwen wij er
op, dat de namen en functies van de
leden van deze Raad ons de nodige
goodwill en vertrouwen meegeven.
EERSTE VRIJWILLIGSTERS
Gaarne dank ik namens het be
stuur de heer van Vliet, mevrouw van
Herwijnen-Bomhoff en mevrouw Pul
lens-Hens onze eerste vrijwillige
krachten, die zoveel tijd beschikbaar
stellen dat onze Centrale Post iedere
dag bereikbaar is. U zult in de krant
onder de Pastorie en onder de dok
ter die zondagsdienst heeft, ook de
naam en adres en telefoonnummer
vinden van degene van de Hulpdienst
die U bereiken kunt.
De adressen en telefoonnummers
van de leden van de Adviesraad en
van het bestuur werden al gepubli
ceerd. Tot deze 18 adressen moogt
U zich ook wenden voor het vragen
van inlichtingen, voor het aanbieden
van hulp en voor het vragen om hulp.
Mag ik ook namens U allen spreken
als ik de Hulpdienst een zegenrijke
toekomst wens in onze leefgemeen
schap Waalwijk?
Er werd honderduit gepraat in
café De Hut in Haarsteeg, waar heel
het dorp heen was gelopen om Theo
Siegers, de held van Paulis, geluk
te wensen met zijn behouden te
rugkeer uit Kongo en zijn heldhaf
tig optreden in Paulis, dat het le
ven redde van 93 blanke gijzelaars.
Theo Siegers maakte het mee, zo
als zijn spontane karakter dat voor
schreef: aan de ene kant uitspre
kend, dat hij het hele avontuur als
een verlengstuk van zijn jongens
tijd, aan de andere kant een staal
tje van plicht („ik was de enige die
het kon doen") en tenslotte begrij
pend en accepterend, dat hij hier
voor in het zonnetje gezet moest
worden.
Namens de verenigingen en de
gehele Haarsteegse gemeenschap
ontving Theo Siegers van de heer
W. v. d. Berk een blitzapparaat
(„ook geschikt voor de Kongo").
Mevrouw v. d. Wiel overhandigde
namens „de buurt" een tas voor de
foto-apparatuur en een foto-album.
Hiermede werd een eerste nieuwe
aanzet gegeven voor Theo's foto
hobby. In Paulis is hij alles kwijt
geraakt.
Het ongedwongen samenzijn in
café De Hut, de ouderlijke woning
van Theo Siegers, was het slot van
een onvergetelijke huldiging, die in
aanwezigheid van consul-generaal
Naaijkens van België uitgestort was
boven de hoofden van Theo Sie
gers, zijn echtgenote en de verdere
familie.
BEELD ZOALS HAARSTEEG
HEM HEEFT GEKEND
De Burgemeester van Vlijmen,
mr. L. Schweitzer schilderde Theo
Siegers levensloop in brede trek
ken. Hij zei: "Mijnheer Siegers, me
vrouw Siegers en familie, mijnheer
de consul-generaal van het konink
rijk België, mevrouw en heren le
den van de gemeenteraad, dames
en heren.
Het gemeentebestuur van Vlij
men heeft gemeend U te moeten
uitnodigen voor de huldiging van
een man, die naar wij menen een
zeer bijzondere en heldhaftige pres
tatie heeft verricht, een prestatie
waaraan een groot aantal mensen
het behoud van hun leven te dan
ken hebben.
Alvorens U een schets te geven
van de gebeurtenissen die de vo
rige week hebben plaats gehad in
de stad Paulis in de staat Kongo,
waar de heer Siegers toen nog
woonde en werkte, moge ik begin
nen met in enkele lijnen een beeld
te geven van hem, zoals de Vlij -
mense gemeenschap en meer in het
bijzonder de inwoners van het dorp
Haarsteeg hem hebben gekend.
Theo Siegers, hier rechts van mij,
werd geboren in Haarsteeg op 20
november 1929. Hij is dus nu 35
jaar. Hij bezocht de lagere school
in Haarsteeg en bekwaamde zich
vervolgens in het vak van auto
monteur. Hij heeft alle Bovagdiplo-
ma's inclusief het zgn. patroonsdi
ploma. In het rijk geschakeerde
Haarsteegse verenigingsleven speel
de hij in diverse verenigingen een
Burgemeester mr. L. Schweitzer biedt mevrouw Siegers bloemen aan.
De heer Theo Siegers kijkt hierbij lachend toe.
actieve rol. O.m. was hij vele jaren
aanvoerder van het 2e elftal van
Haarsteeg. Op sportgebied leverde
hij een uitzonderlijke prestatie door
in 1949 nationaal kampioen te wor
den op de 3000 meter militair hard
lopen. Verder was hij o.m. een ac
tief lid van de R.K. Jonge Boeren
stand, KAB afd. metaalbewerkers,
IJsclub Jaap Eden etc.
Siegers trouwde in september 1957
en vertrok een maand later met z'n
jonge vrouw naar Usumbura in
voormalig Belgisch gebied dat nu
Burundi heet. Sinds 1% jaar is hij
nu werkzaam in de stad Paulis in
Kongo.
AUTOMONTEUR, GEEN
BROUWER
Tot de vorige week was de heer
Siegers in Paulis chef van het auto
park van een bierbrouwerij, beho
rende tot het Belgische concern
Unibras. Hij was dus noch bierbrou
wer noch had hij een van de diver
se andere functies die sommige
kranten hem hebben toegeschreven.
Hij is steeds werkzaam geweest in
zijn eigen vak, dat van automon
teur. De brouwerij waarbij Siegers
in Paulis werkte had een personeel
van ruim 350 man waaronder slechts
8 blanken. Het gezin Siegers, waar
in in 1959 en 1961 in Usumbura
resp. een zoon en een dochter wer
den geboren, leefde rustig en onge
stoord als Nederlanders in Burundi
en Kongo tot augustus van dit jaar.
Medio augustus werd hun woon
plaats bedreigd door de zgn. rebel
len en vond de directie van de fa
briek het om veiligheidsredenen ge
wenst dat mevrouw Siegers en de
kinderen werden geëvacueerd. Zij
wonen sindsdien weer in Haarsteeg.
REBELLEN
19 augustus werd Paulis door de
rebellen bezet en nadien was er tot
vorige week geen contact met dat
gebied mogelijk. Inmiddels hebben
zich, naar wij thans vernemen, in
het gebied van Paulis de meest af
grijselijke tonelen afgespeeld. In de
4 eerste dagen van de bezetting
werden in Paulis alleen minstens
drieduizend inwoners met zwarte
huidskleur door hun landgenoten,
deels na vreselijke folteringen, ver
moord. De details die ik vernam,
zijn te erg om te beschrijven. De
blanken werden onder bewaking
gesteld maar hadden nog enige be
wegingsvrijheid tot de vorige week
woensdag. Op die dag werden alle
blanken, inclusief paters en zusters
gearresteerd en opgesloten in een
van de missiescholen. Onze Siegers
was ook een van de slachtoffers
maar wist te ontsnappen. In een
school bleven 72 blanke mannen,
waaronder 16 paters gevangen. De
heer Siegers hoorde de volgende
dag dat 7 van deze gijzelaars de
zelfde nacht zijn vermoord.
Thans iets over de rol die deze
Nederlander, onze plaatsgenoot,
heeft gespeeld bij de bevrijding van
de 65 overgebleven gijzelaars, in
middels aangevuld met 18 gevangen
genomen zusters. Bij de komst van
de rebellen werd direct het hele
autopark van de brouwerij gevor
derd. Dat wil zeggen, de auto's die
rijden konden, want de heer Sie
gers had er tijdig voor gezorgd, dat
een aantal auto's zodanig was ge
demonteerd, dat ze de indruk ga
ven van 'n klein autokerkhof waar
niets mee te beginnen was, omdat
vitale onderdelen waren verwijderd
en verstopt. Midden tussen die
schijnwrakken stond een vracht
auto verdekt opgesteld, die met en
kele handgrepen snel bedrijfsklaar
kon worden gemaakt. 26 en 27 no
vember hield de heer Siegers, die
via een clandestiene radio wist, dat
de para's op komst waren, zich zo
veel mogelijk schuil en trof doel
bewust voorbereidingen voor een
reddingsactie zodra de parachutis
ten zouden landen, want hij wist
dat iedere minuut kostbaar was. 27
november zag Siegers vanuit een
schuilplaats in de brouwerij, dat de