Uw zoon
Vloerbedekking
Nylon spreien en wollen dekens
1
prima Overleder-schalmer
Stikker
een prima Ophaler
Vloerkleden
Meubelbekledingssiof Skai
Smid je Verholen en de strijd tegen Mars
J.
DE SPIN
14
woeiis
12
59"
2'5
t
L. HOEBEN N.V.
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 15 FEBRUARI 1965
en lar*e 440
DEN BOSCH
Piet van Santen
MARKIEZEN
ZONNESCHERMEN
VENETIAN-BUNDS
zoekt kamers
Woning
C. Mandemakers
Het adres voor:
P. TIMMERMANS
typistes
administratieve krachten
a.
b.
ALLEEN GELDIG WOENSDAG 17 FEBRUARI
GEEN SCHRIFTELIJKE OF TELEFONISCHE BESTELLINGEN
NIEUW! Grote goed-
sluitende voorraad-
bussen, met leuke
bloemdessins. Voor 't
opbergen van grotere
voorraden suiker, kof
fie, peulvruchten, rijst
etc. 10 kg. 25
2.95 5 kg. X
Flanellen lakens, in
een zware, donzig-war-
me kwaliteit. Royale
maten. In wit of pastel
kleuren. 175 x 240 7.50
150 x240
Zeer voordelige aanbie
ding van onze verlich-
tings-afdeling: Verlich
tingsarmatuur, com
pleet m. starter, voor
schakelapparaat en buis
120 cm. lang
40 Watt
75
90
CARNAVAL! Zeer
mooie satijn, voor een
apart pakje. In vuur
rood, hardgroen, geel,
zwart etc. 140 cm. br.,
per meter 2.60
90 cm. breed,
per meter 4 30
Naadloze nylons, m.,
een prima pasvorm.
Voorzien van elastische
boord. Nu spotgoed
koop!
2 paar
60
Recht model dames-'
rok, in Terlenka 70/30
Geheel op nylon ge
voerd. U kunt kiezen
uit vele nieuwe kleu
ren. Maten
34-48
75
China-matting,devan
ouds bekende, gezelli
ge en sterke vloerbe
dekking. Ook ideaal
voor slaapka/ners. 'n
naturel of jaspé. 91 cm.
breed,
per meter
^25
Nylon damesjupons,
in 3 aantrekkelijke mo
dellen, zoals met of
zonder split, met op
gezet elastiek, m. zeer
mooie kant. In de kleu
ren wit of zwart. Mtn.
small, medium
Vlotte schoudertas,
in een leuke dubbele
ruitstof. Aparte voor
tas met klep. Met trek-
sluiting en een sterke
verstelbare schouder
riem
'90
Nagelknippers, van
roestvrij staal. Met
apart nagelvijltje en
sleutelkctting
In een extra zware uit
voering als voetnagel
knipper 2.10
Afd. Parfumerie
Damespantoffcls en
muiltjes, in verschil
lende modellen en
kleuren, waar U zeker
uw keus uit kunt
maken.
Maten 36-42
Droogkokende rijst, in een mooie
blanke korrel, speciaal voor nasi en
andere rijstschotels. QQC
2 pakken O 7
Glazen Apothekerspot In royaal mo
del. De pot is donkerrood en de deksel
doorschijnend. 4 95
Zeer decoratief
Prima kwaliteit gemerceriseerde machi
negaren, in wit of zwart en vele andere
kleuren. 4 10
Per klos van 1000 yards
Baby-trappelzakken, en pyjamajas
jes, van zwanedonsflanel met grappige
popmotiefjes. Goed afgewerkt royaal
van maat. Vele dessins. 4 75
Pyjamajasje 1.75 Trappelzak
Pennywafels. Heerlijk bij de koffie en
een traktatie voor de kinderen "^Qc
Per 10 stuks /V
Met grote droefheid geven wij kennis, dat vrij plot
seling te Palma op Mallorca is overleden, na voor
zien te zijn van de H. Sacramenten, onze beste zwa
ger, oom en behuwd-oom
echtgenoot van
ANTOINET AARTS
Marie Klerkx-Aarts
Jan Klerkx
kinderen en kleinkinderen
N.V. Schoenfabriek
v./h. H. VAN MIERLO te Kaatsheuvel
vraagt voor direct
bij voorkeur in het bezit van rijbewijs B - E
Aanmelden: Roestenbergstraat 67 a
Telefoon 04167 - 2513
(alum, jalouzieën)
leveren wij U BETER
en GOEDKOPER
Zuid Ned. Dekkleden-
en Tentenfabriek
Korte Schijfstraat 8-10
TILBURG
Tel. 04250-34840*
WIE KAN ONS HELPEN
Jong echtpaar
met kookgelegenheid.
Brieven onder nr. 5052 aan 't
bureau van dit blad.
te koop of te huur gevraagd.
Waalwijk of omgeving.
Brieven onder nr. 5072 aan 't
bureau van dit blad.
wordt in Uw bedrijf opgenomen of gaat
het voortzetten
Laat U dan door ons vrijblijvend ad
viseren omtrent de fiscale consequen
ties en hoe deze te ondervangen.
Molenstraat 77, SPRANG-CAPELLE
Telefoon 04167 - 2596
divei
alle
verschillende dessins, 1- en 2-persoons
ALLES TEGEN VERLAAGDE PRIJZEN
diverse soorten en kleuren
alle maten
Burg. Smeelelaan 51 telef. 04160 - 2481
WAALWIJK
INDUSTRIE EN
HANDELSONDERNEMING N.V.
Grotestraat 108, Waalwijk - tel. 04160 - 3361
vraagt voor spoedige indiensttreding
mannelijk of vrouwelijk
voor eenvoudige kantoorwerkzaamheden en
opleiding in de administratie.
Sollicitaties schriftelijk of mondeling aan boven
staand adres.
6. Een van de mannekes wees de
smid een ijzeren trapje aan en de
goede Verholen klom naar boven,
naar de kop van de vliegende pion'.
In de glazen koepel bevonden zich
alleen een zachtzoemend toestel en
een vreemdsoortige stoel. Verder
was er niets te zien. „Er is hier he
lemaal niemand te zien!" riep de
smid verwonderd uit. „Ik verbaas
me eigenlijk al nergens meer over,
hoor, maar ik zou toch wel eens
willen weten wie nu de verantwoor
delijkheid draagt voor de vlucht
van dit ruimteschip." - „Onze
vluchtleider natuurlijk," zei het
merkwaardige, vierhandige ventje,
dat met de smid naar de cabine was
geklommen. - „Waar is dat heer
schap dan? Moet hij niet hier zijn
om de motoren te bedienen en zo?"
vroeg de smid. - „Welnee, waarom
zou hij hier moeten zijn?" lachte
het ventje. „Hij zit rustig op onze
vliegbasis en van daar dirigeert hij
ons waar hij ons hebben wil. Héél
gewoon." - „Op de vl vliegbasis?
Wa.. waar is die vliegbasis dan?"
stotterde de smid, naar adem snak
kend. - „Och heden, ja! Dat weet U
nog niet, hè?" zei het manneke.
„Onze vliegbasis ligt vlak naast
Marsak, de hoofdstad van de pla
neet Mars." Het zweet brak Verho
len van alle kanten uit. - „Planeet
M mars. mompelde hij. „Is die
planeet dan toch bewoond?" - „In
derdaad, die is bewoond. Héél ge
woon," zei het Marsmannetje vrien
delijk. - „U moet me maar niet kwa
lijk nemen, maar ik moet even gaan
zitten om dit alles te verwerken
mompelde smidje Verholen, die
volkomen van zijn stuk gebracht
scheen te zijn. - schijnt zich over
dit alles erg te verbazen," merkte
het Marsmannetje op, toen de smid
„Het zal je maar gebeuren dat je
als eerzame dorpssmid eerst door
een stel haken bij je broek wordt
genomen om vervolgens te verdwij
nen in het binnenste van een
schaakstukvormig ruimteschip, dat
naar de planeet Mars vliegt! Zo
zout heb ih het nog nooit gegeten!
Het lijkt wel iets voor een beeld
roman of een stripverhaal!"
FEUILLETON
van
„DE ECHO VAN HET ZUIDEN"
door
JOHNSTON McCULLEY
Vertaling
Herman Antonsen
43)
Toen de kereld hem bereikten, deed
hij vlug een stap opzij, zodat de eerste
tegen de deur opvloog. Snel gaf hij
de tweede een geweldige opstopper
tegen zijn kin en de man sloeg tegen
de grond. Daarop vloog hij op de an
dere man af. Twee slagen waren ge
noeg om ook hem tegen de grond te
slaan en nu hield hij hen verder in be
dwang met zijn pistool.
„Opstaan! Terug in die hoek!"
beval hij. „Handen omhoog tegen de
muur en wees dankbaar, dat ik niet
bloeddorstig 'ben. Maar als een van
jullie zich verroert, dan schiet ik.
Sta op!"
Hij trok hen overeind en dwong
hen in de hoek te gaan staan. Door
de raak uitgedeelde slagen scheen hun
vechtlust geheel gedoofd.
„Met jullie gezicht tegen de muur.
Ik ga de kamer uit, maar als jullie
je omdraait, voordat ik weg ben, dan
schiet ik. Begrepen?
Achteruitlopend ging hij naar de
deur, maar hij was nog pas halver
wege, toen hij een kreet van Silvia en
een vreemde stem hoorde.
„Ik heb je onder schot! Laat dat
pistool vallen. Draai je om. Jullie
daar tegen de muur blijf staan, zoals
je staat."
Warwik wendde zich om naar die
nieuwe vijand. Een jonge man die hij
nog nimmer gezien had, stond voor
hem. Het was de jonge man, die hem
uit het nachtlokaal gevolgd was.
„Laat vallen!" commandeerde hij
nogmaals.
Warwik gehoorzaamde. Hij had
de ondervinding, dat dit het beste
was, wat hij in dit geval doen kon.
Bovendien scheen die jonge man geen
handlanger van de twee andere boe
ven te zijn.
XXX
EEN ONVERWACHT GEVECHT
De jonge man, die met drie metge
zellen in de nachtkroeg had gezeten,
en de beide hoeven in het hokje had
bespied terwijl ze de papieren en ju
welen uit het huis van Cardlew ge
stolen bekeken, had die nachht heel
wat avonturen beleefd.
Het had hem weinig gekost zijn
gezelschap te verlaten en de twee
mannen op straat achterna te gaan.
Hij was hen gevolgd met het vaste
voornemen zich van de bundel papie
ren meester te maken. Pas toen de
twee kerels het steegje ingingen, was
het hem opgevallen, dat ook John
Warwik die lui scheen te volgen. Hij
had er niets van gesnapt.
Een poosje had hij zich schuil ge
houden in het donker aan het begin
van het steegje. Hij had de boeven 't
huis zien binnengaan. Hij kende dat
huis buitengewoon goed, omdat hij er
zelf ook in woonde. Hij had eveneens
het licht op een kamer der tweede
verdieping zien opsteken en een der
boeven het gorlijn omlaag zien trek
ken.
„Dat is vlak naast mijn kamer",
mompelde hij. „Nou, dat komt prach
tig uit. Ik zal er nu wel achter komen
en die papieren moet ik in elk geval
hebben".
.Hij voelde een tikje op zijn arm.
„Wat doe je hier?" vroeg een barse
stem. Hij keek op en zag dat een po
litieagent hem beet gegrepen had.
„Nou, vertel op!" snauwde de
agent.
„Ik... ik wilde juist naar huis
gaan", antwoordde de jonge man.
„En waar is je huis?"
„Ik woon daar in dat huis op ka
mer 16, tweede verdieping.
„Waarom ga je dan niet naar bin
nen in plaats van hier rond te han
gen?! Je komt me verdacht voor. Als
ik niet wist, dat daar niks te halen
is, zou ik je voor 'n inbreker aan
zien. Maar als je daar wat weghaalt,
dan steel je toch van dievenGa
maar liever naar bed."
De jonge man mompelde, dat hij
dit ook van plan was en liep 't steeg
je in. De agent ging verder. Tijdens
dat gesprek met de agent was het de
jonge man ontgaan, dat Warwik het
huis binnengestapt was. Maar hij ont
dekte de goed geklede man niet meer
in zijn donker hoekje, waar rij hem
eerst had zien staan en maakte daar
uit op, dat hij wel naar binnen ge
gaan zou zijn.
Langzaam liep hij naar de zijdeur
en ging de benauwde gang in. Toen
hij aan de tweede deur gekomen was
en de knop omdraaide, werd die
plotseling tegen hem opgeduwd en
hij week snel achteruit.
De man, die de deur opengegooid
had, was Curley. Hij greep de jonge
man bij de schouwers, keek 'm scherp
aan en duwde hem tegen de muur.
„O, ben jij het, joggie", bromde
hij. „Dit is wel in orde. Kom maar
eens mee".
„Waarvoor? Ik wou naar mijn ka
mer gaan".
„Je doet, wat ik zeg, begrepen? Ik
moet er niets van hebben, dat je hier
rondhangt. Snap je. Kom mee!"
Hij greep de jonge man bij zijn
kraag, duwde hem de gang uit en het
steegje in en sleepte hem mee naar
het huis er naast.
„Daar 'binnen is iets gaande, waar
we geen getuigen bij nodig hebben",
zei Curly. „Jij blijft hier een paar
minuten in dit schuurtje. Ik zal je er
dadelijk wel weer uitlaten."
„Maar je hebt toch geen recht...
begon de jonge man.
„Recht? Maak me niet aan het
lachen, joggie! Doe wat ik je zeg.
Hier... en daar'blijf je voorlopig!"
Hij trok een deur open en duwde
de jonge man het schuurtje in. Deze
hoorde hem een grendel op de deur
schuiven en weglopen.
Curly haastte zich naar de uitgang
van het steegje, ontmoette daar de
man met Silvia Rodney, bracht haar
naar boven en begaf zich daarna naar
de huisbaas beneden, met wie hij een
lang gesprek had, waama hij hem
geld gaf met de belofte, dat hij nog
meer zou krijgen, als alles afgelopen
was. Daarna bedacht hij zich, dat de
jonge man nog in 't schuurtje zat.
Lachend liep hij de steeg in en ver
loste zijn gevangene.
„Ik had je bijna vergeten, jog
gie", zei hij. „Je kunt nu je gang
wel gaan".
Curly verwijderde zich en de jon
ge man ging de trap op naar zijn
kamer. Heel omzichtig en zachtjes
ging hij naar binnen. Hij streek
zelfs geen lucifer aan om zijn pe
troleumlamp op te steken. Toen hij
door het sleutelgat der tussendeur
keek, zag hij juist hoe Silvia de pa
pieren onder de vloer vandaan haal
de en aan Warwik gaf. Hij begreep
er niets van. Waarvoor moest die
man in avondcostuum die papieren
hebben en dat deftige geklede meis
je ze voor hem onder de vloer van
daan halen?
„Ik moet die papieren zelf heb
ben" dacht hij. Hij bleef door het
sleutelgat kijken en haalde een re
volver, in een uitdragerij die mid
dag gekocht, uit zijn zak. Hij zag,
hoe de twee kerels Warwik aan
vielen en meende dat nu het ogen
blik gekomen was om handelend
op te treden. Hij snelde naar de
kamer toe en beval Warwik zijn
handen omhoog te steken. De jon
ge man was iets dergelijks niet ge
wend. Zijn knieën knikten. Toch
hield hij zijn revolver recht op War
wik gericht en weifelde geen ogen
blik.
„Houd je handen omhoog!" beval
hij Warwik. „En als jullie daar een
van beiden het waagt om te kijken,
krijg je een kogel. Dus geen onzin".
„Verdraaid man, zie je dan niet
dat je die dame een doodschrik op
het lijf jaagt?" vroeg Warwik.
„Gaat jou niet aan! Haal geen
streken uit! Ik ben hier op 't ogen
blik de baas. Ik heb niet veel van
je nodig. Alleen maar die papieren".
„Ah zo wenst mijnheer de pa
pieren?" vroeg Warwik.
„Haal ze uit je zak en gooi ze
hier voor mijn voeten neer; voor
zichtig! Je andere hand in de hoog
te houden!"
„Maar mijn waarde jongeheer,
wat voor belang kunt u nu toch in
dat pakje papieren stellen?" vroeg
Warwik. „Het wordt bijna een me
lodrama maar dan toch slecht
gespeeld".
„Je hebt me toch wel verstaan?
Ik heb geen zin hier de hele nacht
te blijven wachten".
„Hoe weet u dat ik nog niet een
ander wapen in mijn zak heb?"
vroeg Warwik. „Dan zou ik door
mijn jaszak heen op u kunnen schie
ten, niet waar?"
(Wordt vervolgd)