De Echo van het Zuiden
Prachtig werk van Rode Kruis colonne
Het Sunil was-tea
overtuigde haar
u
te
te
te.
te&te.te&te-te-te.te.te-te*te<.te.te&te>
te
te
te
te
te
p
„op Moederdag"
Van Oss-van Buren
TAART
In laatste oorlogsmaanden
J. Tausch, Waalwijk
VAN MIL
JAARVERGADERING
RODE KRUIS
Geef moeder een
STEP
I
GOUD OF ZILVER
voor geschenken van hart tot hart
Een van de Sunil was-tearns deed de
was voor mevrouw A. Oldeman,
woonboot Merlijn, Oudedijkse
Schiekade 160, Rotterdam. Me
vrouw Oldeman constateerde dat
haar was met Sunil witter werd.
Probeer zelf ook Sunil, u zult zien.
ook uw was wordt witter. Als u niet
tevreden bent over het resultaat,
stuur uw aangebroken pak Sunil
dan op en u krijgt de aankoopprijs
terug.
BANKETBAKKERIJ
50 Jaar Rode Kruis in Waalwijk
<~Eleótaurant
Hotel Verwiel, Waalwijk
en ze zal verrukt zijn
VRIJDAG 7 MEI 1965
86e JAARGANG No. 34
Het werk van het Rode Kruis
komt het best tot zijn recht in om
standigheden die zich beter niet
kunnen voordoen.
Het is ermee als met een levens
verzekering: die is nodig, maar hoe
later de revenuën, hoe beter.
Hoewel het Rode Kruis in vre
destijd zeer omvangrijk en nuttig
werk verricht, in wezen bewijst het
zijn waarde in tijden van ramp
spoed.
Daarom meenden we er goed aan
te doen een deel van de analen van
de plaatselijke afdeling'van het Ro
de Kruis af te drukken.
Het gaat hier om enkele maan
den op het einde van 1944 en het
begin van 1945, toen het oorlogs
geweld niet voorbijging aan de
Langstraat.
We laten de kronikeur van het
Rode Kruis zelf aan het woord.
Het verhaal begint kort nadat
het noodziekenhuis in de huishoud
school aan de Wilhelminastraat in
gebruik was genomen.
Het eerste bericht was juist bin
nen gekomen. Een man lag ernstig
gewond tussen Waalwijk en Sprang,
in een schuilkelder. Direct werd er
een ploeg heengezonden, die deze
patiënt naar het noodziekenhuis-
vervoerde. Dokter Lenglet was
daar aanwezig en behandelde de
patiënten verder. De eerste trans
port was zeer moeilijk. Het regen
de granaten.
Intussen waren in de Sint Anto-
niusparochie vele granaten geval
len. Wij waren direct aanwezig en
hadden volop werk. Allen werkten
hard. De patiënten werden direct
ter plaatse behandeld en vervolgens
naar het Sint Nicolaasziekenhuis
vervoerd. De doktoren van Waal
wijk waren hier aanwezig. De pa
tiënten werden hier verder behan
deld en daarna doorgevoerd naar
ons noodziekenhuis. Onze helpsters
droegen daar verder zorg voor deze
patiënten. Dit duurde tot ongeveer
4 uur in de middag. En hiermede
was ons werk pas begonnen
Het noodziekenhuis had zijn pa
tiënten, personeel, transportcolo-
nisten en allen, die de gehele dag
reeds hadden gewerkt. Er was ech
ter geen eten of drinken! We had
den wel een noodziekenhuis, maar
voor de inwendige mens was niet
gezorgd.
Een persoon werd aangewezen om
te zorgen dat dit alles zo vlug mo
gelijk kwam. Deze werd tevens be
last hiervoor te zorgen, zolang het
noodziekenhuis zou bestaan. Dit
was niet altijd gemakkelijk, maar
het kwam er steeds. Om vijf uur
waren ijverige dames reeds in de
keuken bezig met het klaar maken
van de nodige boterhammen. Die
dag en de volgende dagen werden
allen verzadigd.
Wij bleven steeds paraat. De pa
tiënten lagen allen in de kelder.
Door ons werden patrouilles uitge
stuurd, welke de verschillende
schuilkelders moesten gaan contro
leren, want de bewoners van Waal
wijk zaten hier en daar in de kel
der. Een post bleef echter in het
noodziekenhuis om bij het eerste
alarm direct uit te kunnen rukken.
GRANATEN OVER WAALWIJK
Zeer veel hulp hebben wij ont
vangen van de Eerw. Broeders. De
ze waren steeds behulpzaam in de
schuilkelder bij de kerk en later
bij de VI ongevallen. De Eerw. Zus
ters van Sint Antonius, die gedu
rende een lange tijd de leiding had
den in ons noodziekenhuis en aan
de zusters van Waalwijk en van het
Ziekenhuis, die ons steeds hielpen,
wanneer wij een beroep op hen de
den, zij zeer veel dank gebracht.
Toen het na enkele dagen wat
rustiger was geworden, deelden wij
de diensten eensgezind anders in.
Een permanente ploeg werd ge
vormd, die 's nachts altijd in het
noodziekenhuis aanwezig was. Deze
kon steeds uitrukken, als er onheil
dreigde, 's Nachts werden ook veel
patiënten vervoerd, welke opgeno
men moesten worden in het zieken
huis.
Op 30 oktober kwamen er weer
granaten over Waalwijk. Onder de
kundige leiding van de waarnemend
sectiecommandant dokter Lenglet
waren de helpers en helpsters pa
raat. Zij rukten uit, verzorgden de
gewonden, vervoerden deze naar
het ziekenhuis en verzorgden de do
den. Nooit heeft iemand van hen
geweigerd of geaarzeld als er een
beroep op hen gedaan werd. De
straten waren leeg als er gevaar
dreigde, doch onze mannen snelden
voort en brachten hulp, waar die
nodig was.
1 november. Steeds weer die gra
naten, die in Waalwijk vielen.
Steeds weer die doden en gewon
den. Hoe lang zou dat duren? Nie
mand had ook maar enig vermoe
den, dat wij zeven maanden aan
het front zouden zitten.
's Avonds om zes uur kende Waal
wijk de avondklok. Niemand meer
op straat dan de Engelse patrouil
les en de meeste dagen drie Rode
Kruis helpers met een brancard
voor een zieke, welke nog opgeno
men moest worden.
Zaterdag 4 november zagen wij
vanaf Waalwijk de beschieting van
Drunen. Deze plaats ressorteert on
der Waalwijk. Door het afwate
ringskanaal was zij echter van ons
gescheiden. Gaarne hadden wij hier
willen heipen, doch er was geen
verbinding mogelijk. Eerst op
maandag kon een ploeg naar Dru
nen, waar wij nog het een en ander
hebben opgeknapt. Enkele perso
nen werden per rijwielbrancard
over de zeer slechte kanaaldijk
naar Waalwijk vervoerd.
Enigen van onze leden woonden
De gehele dag was er minstens
een ploeg bezig met transporteren,
zowel van als naar het ziekenhuis
te Waalwijk of Tilburg. 's-Herto-
genbosch was niet te bereiken.
Slechts over Tilburg, doch dat was
te ver.
KERSTMIS
Op 18 december werd een be-
stuurvergadering gehouden en werd
dr. Kolster bij acclamatie tot voor
zitter van de afdeling Waalwijk be
noemd, in verband met de vacatu
re, ontstaan door de terechtstelling
door de Duitsers van burgemeester
Moonen.
De dagen gingen voort en men
naderde Kerstmis. Daar bij ons het
militaire hospitaal gevestigd was
hadden we inkwartiering. We wil
den een heerlijke kerstavond orga
niseren voor onze patiënten en voor
ons onderling. Kerststallen werden
geplaatst evenals kerstbomen met
lichtjes. Maar wie had kunnen den
ken wat hier met Kerstmis zou
gaan gebeuren! Er waren geen
troepen meer hier. Die waren op
weg naar de Ardennen. Daags voor
Kerstmis kwamen zij echter in al
lerijl terug. De Duitsers stonden
namelijk gereed om de Maas over
te komen, en dan zou er van Waal
wijk en de gehele Langstraat niets
overgebleven zijn. Het geschut werd
in steling gebracht en onze patiën
ten in de kelder. Daar begon het!
Het was verschrikkelijk. Men had
toestemming gegeven dat de nacht
mis gehouden zou mogen worden
om 5 uur, doch dit werd ingetrok
ken. Niemand mocht zich op straat
begeven. Om 12 uur in de nacht
werden Stille H. Missen opgedra
gen in de kapel der Eerw. Zusters.
Enkele van ons waren hierbij aan
wezig. Het geschut was niet van
de lucht. Niemand zal deze Kerst
nacht 1944 vergeten. Was onze red
der, Jan de Rooy uit Sprang, niet
in Drunen en hebben daar veel
werk verricht. Een zeer groot ver
lies had echter onze afdeling bij de
beschieting van Drunen. Onze oud
sectiecommandant Dr. G. Acker-
mans heeft in de nacht van zater
dag op zondag zijn leven gegeven.
Hij werd getroffen door een gra
naat, toen hij van een patiënt af
kwam.
Op 11 november kregen wij be
richt van de burgemeester van
Heusden of wij de 150 lijken, die
onder het puin van het stadhuis,
dat onder Duits bevel opgebalzen
was, lagen, zouden willen bergen.
De nodige voorbereidingen werden
getroffen. Rubber laarzen werden
geleend evenals sterke rubber
handschoenen. Er werd gezorgd
voor de nodige lysol en de volgende
morgen vertrok een ploeg met een
vrachtauto, om daar de helpende
hand te bieden.
Steeds bleef er veel werk, zowel
voor de helpsters als voor de trans
portcolonne. Men moest de hele
dag op zijn hoede zijn, want onver
wachts kwamen granaten.
Op 19 november valt een granaat
vlak bij het noodziekenhuis. Even
een paniek onder de patiënten. Al
les liep goed af. Wel glasschade,
maar verder geen ongelukken. On
ze jongens konden weer glas rui
men, ramen dicht maken.
aan de overkant van de Maas ge
weest, misschien zou dan de Lang
straat, nu niet meer bestaan.
Aan hem onze hulde. Jammerlijk
heeft hij deze daad met de dood
moeten bekopen.
Later op de dag werd het stil. De
Duitsers waren overwonnen. Het
Kerstfeest werd gevierd. Allen wa
ren voldaan.
Veel droegen we bij tot het wel
zijn van de patiënten. We hadden
de beschikking gekregen over een
radio. Van tijd tot tijd werden we
vergast op muziek en zang en op
een voordracht van onze humorist
van Engelen. We proberen er zoveel
mogelijk de gezellige sfeer in te
houden, wat zeer goed is gelukt.
31 December, de laatste dag van
het jaar 1944. De permanente ploeg,
welke dag en nacht in het noodzie
kenhuis aanwezig was, zou oude
jaarsavond vieren. Zeer gezellig
ging 't er naar toe. Nadat het 12 uur
uur had geslagen en wij elkaar de
hand hadden gedrukt, met de bes
te wensen voor het nieuwe jaar
gingen wij voor zover dit mogelijk
was naar bed. Doch dit duurde niet
lang. Met een klap ging het licht
uit. Wat was er gebeurd? Een gra
naat was in het noodziekenhuis
ingeslagen, boven op de mannen
zaal. Spoedig waren we van de
schrik bevrijd. Er waren geen on
gelukken gebeurd. Alleen een bal
kon van de lamp kapot en veel
glasscherven.
Steeds hielden wij werk, want de
granaten bleven in Waalwijk val
len. Wij waren nog steeds front.
Ook kwamen veel Vl's over. In
Waalwijk waren er tot nog toe
geen gevallen.
MIJNENVELD
Ondertussen hadden we nog een
gevaarlijk karwijtje opgeknapt. 2
leden der OD liepen in de duinen
op een mijn. De personen waren ge
heel verminkt. Wij werden gehaald.
Men vertelde dat het aan de Roes-
telberg was. Alhoewel het tegen
de avond liep gingen we er heen.
Daaraangekomen was het niet aan
de Roestelberg, doch er juist over.
Het ziekenraam uit de rijwielbran
card gehaald, doch het was er niet
juist over, maar een half uur lopen.
Daar aangekomen hebben we de
verminkte lijken op het zieken
raam gelegd en gingen we terug.
Het was stil en donker, slechts een
persoon had een zaklantaarn bij
zich. Wij waren slechts met drie
personen, doch een ploeg van de
KP, die de weg wist, zou ons ver
gezellen. Bij de Roestelberg aange
komen stond onze trouwe rijwiel
brancard geduldig op ons te wach
ten. Men vertelde ons dat we
dwars door een mijnenveld gegaan
waren.
Het aantal helpsters werd steeds
minder. Velen hadden hun oude
werkkring teruggevonden en hel
pers zouden nu de helpsters ver
vangen, ook met schrobben, aard
appelen schillen, boodschappen
doen, enz. Een geweldige hulp heb
ben we gedurende deze tijd gehad
van de gediplomeerde religieuse
verpleegsters, welke de leiding had
den op de zalen. Toen echter de
wijkverpleging drukker werd moes
ten wij hen missen, 't Was 'n groot
verlies, doch er was niets aan te
doen.
Alles was zeer rustig tot op 14
januari een VI in onze gemeente
viel. Gelukkig geen doden, doch ge
wonden zoveel te meer. Er werd
hard gewerkt en in zeer korte tijd
waren alle gewonden weer op hun
plaats van bestemming: zeer veel
werk in 't ziekenhuis en zeer veel
schade.
Nadat we een poos gerust had
den gehad, kregen we weer een tijd
van werken, 25 januari. Granaten
in de Stationsstraat. Veel gewon
den onder wie twee zeer ernstig.
Geen doden. Zeer veel schade. Het
betrof hier de woning van onze
ploeg commandanten.
VERSCHRIKKELIJK WAPEN VI
26 januari, ongeveer 4 uur, viel
een VI in Kaatsheuvel. Wij gingen
zeer spoedig daarheen, want waar
hulp nodig was, waren wij ook. Het
betrof hier het Missiehuis dat be
woond werd door ruim ÏC-O gebrek
kige evacués, welke allen zorg en
hulp nodig hadden. Direct werden
er 15 doden geborgen, terwijl het
aantal gewonden werd doorgevoerd
naar Tilburg. De oudjes stonden op
straat, zeer ontroerd en ontdaan.
Van het gebouw was niets over dan
een ruïne. Raad moest geschaft
worden. Enkele auto's werden ge
vorderd, terwijl onze koerier reeds
naar Walwijk was gestuurd om de
zaak te gaan bespreken met de heer
de Hoop. Voorzieningen werden ge
troffen en om 8 uur waren de oud
jes ondergebracht in Waalwijk in
een leegstaand magazijn en het ge
meentehuis en zaten zij allen reeds
lekker aan de pap. De bedden wer
den klaargezet. Niemand dacht aan
naar huis gaan en ook des nachts
waren allen present om hulp te
geven.
De volgende dag gingen we op
nieuw naar Kaatsheuvel om nog
enkele achtergeblevenen op te ha
len, opdat allen bij elkaar zouden
zijn. Veel medewerking hebben we
in deze dagen gehad van het ge
meentebestuur, de binnenlandse
strijdkrachten, welke in 't zelfde
gebouw de keuken hadden en waar
het eten voor dit grote gezin werd
bereid!
Nauwelijks was dit geregeld of
er kwam weer wat anders. Zondag
morgen, 28 januari, ongeveer 7 uur,
een VI in Baardwijk. Acht doden
en 25 gewonden en natuurlijk een
geweldige verwoesting. Het was 'n
flink karwei op de vroege morgen.
Het had nogal flink gesneeuwd,
dus we konden vooruit. Tegen 10
uur waren alle doden geborgen in
een lokaal der Zusterschool te
Baardwijk. Wij moesten de begra
fenis ook verzorgen. Dit geschiedde
door de Transportcolonne.
1 Februari gingen de oudjes, wel
ke uit Kaatsheuvel hier waren ge
bracht, ons verlaten. Zij gingen
naar het noodziekenhuis in Ètten.
zeer node gingen ze heen.
Na het gebouw waarin zij deze
dagen doorgebracht hadden, wat
schoon gemaakt te hebben, dachten
we klaar te zijn. Doch op zaterdag
10 februari viel er weer een VI
midden in Waalwijk. Wat was daar
een vernieling. 17 doden en ontel
bare gewonden! De meeste slacht-
Grotestraat 234, Tel. 2312
Waalwijk
offers konden met zeer veel moeite
geïndentificeerd worden. Ook hier
werden wij wederom verzocht de
begrafenis te verzorgen en de fa
milies op de hoogte te brengen.
De gehele zondag heeft onze koe
rier Brabant doorkruist om de fa
milies van de slachtoffers hiervan
in kennis te stellen, daar de begra
fenis reeds op Maandag plaats zou
vinden, in verband met de toestand
der lijken. Hieraan was veel werk
verbenden, doch we zijn er in ge
slaagd het tot een goed einde te
brengen. Onze hartelijke dank aan
de Eerwaarde Broeders voor de
wijze waarop wij van hen hulp
mochten ontvangen. Bij deze ramp
hebben zij voornamelijk de slacht
offers gekist terwijl wij een speci
ale ploeg hadden voor het identifi
ceren. Steeds bleef een ploeg op de
plaats van de ramp daar de op
ruiming van het puin vele weken
vond.
vermiste delen van de slachtoffers
in beslag nam en men telkens nog
Op zondag 11 maart kregen we
bericht uit Loon op Zand dat twee
jongens uit Waalwijk op een mijn
gelopen waren. Dit bericht had nog
een ander bij zich, namelijk: de
plaats ligt bezaaid met mijnen. Zon
der zich ook maar een ogenblik te
bedenken ging er een ploeg heen
en bracht de lijken naar het lijken
huisje.
Op 25 maart vertrok eén ploeg
van 6 man naar Breda voor het vol
gen van een opleiding voor het Ne
derlandse Rode Kruis Hulpcorps,
om in het Noorden te gaan helpen.
Acht dagen waren ze in Breda, doch
hadden weinig ervaring opgedaan.
Op 31 maart weer een opdracht.
Door de Canadezen waren op het
eilandje bij Capelle waar hard ge
vochten was, vele doden achterge
laten. Deze moesten worden gebor
gen. Er lagen echter nog meer mij
nen. Terwijl men hier bezig was,
lagen aan de andere kant van de
Maas onze ex-bezetters. Met lange
touwen hebben wij de militairen,
die er lagen, uit de (mijnenvelden
gehaald. Wat zij bezaten namen we
in bewaring en hebben we later in
geleverd. Daarna zijn allen door
ons begraven.
Nu kregen we een poos rust. Het
werk in het noodziekenhuis had
zijn dagelijkse bezigheden. Er wa
ren nog wel transporten, doch de
ziekendienst uit Waalwijk reed
weer en wij kregen enkele ontspan
ningsmiddagen. Deze brachten wij
o.a. door met enkele voetbalwed
strijden. Wij speelden tegen het
elftal der Canadezen en tegen een
elftal van het Engelse Red Cross.
De viering van het 50-jarig bestaan van de afdeling Waalwijk van het
Nederlandse Rode Kruis op zaterdag 8 mei, begint om 11.00 uur met
een aubade op het Raadhuisplein door de Harmonie St. Crispijn, die
wordt aangeboden door de V.V.V. „Waahvijks Belang".
Daarna wordt in de raadszaal van het gemeentehuis een bijeenkomst
gehouden, waarbij het gemeentebestuur van Waalwijk het bestuur van
de jubilerende afdeling zal ontvangen. Voor deze bijeenkomst zijn
bovendien uitgenodigd het hoofdbestuur en het districhtsbestuur van
het Nederlandse Rode Kruis. 130 van de 450 donors zullen tijdens deze
bijeenkomst de Landsteiner Penning ontvangen, omdat zij vijf of twin
tig keer bloed hebben afgestaan voor de bloedtransfusiedienst.
In de middag zal de grootscheepse „Oefening Burgemeester Moonen"
worden gehouden.
Op het uur "U" (omstreeks twee uur) zullen op een viertal plaatsen
rampen geschieden:
op de plaats waar vroeger de „Baardwijkse brug" lag, in de omgeving
van Schoenfabriek Schuwer, in de Noordstraat en bij de Nederlands
Hervormde Kerk in Sprang.
Op die plaatsen zullen de Brabantse kolonnes van het Rode Kruis in
aktie komen om de „slachtoffers" te verzorgen. Deze worden vervolgens
vervoerd naar het noodziekenhuis, dat door de Utrechtse Rode Kruis-
kolonne onder leiding van dokter Herschel wordt ingericht op het
Vredesplein. Daar worden de slachtoffers verder behandeld.
Om half negen 's avonds zal in „De Gecroonde Leersse" aan de leden
en vroegere leden van de kolonne een gezellige avond worden aange
boden.
Gedurende de gehele zaterdag (van 10 uur v.m. tot 6 uur n.m.) zullen
op de Markt in Waalwijk goederen van het Welfare-werk worden ver
kocht. Ook zijn daar Rode Kruis-speldjes verkrijgbaar.
Niet tafel dekken - niet koken - niet afwassen
MAAK ER EEN FIJNE DAG VAN
MET EEN „FEESTELIJK ETENTJE" IN
Stel zelf Uw „FEEST-MENU" samen met
soep - hoofdschotel - wijn - nagerecht naar keuze uit
de 100 mogelijkheden 1 lekker kopje koffie toe,
tegen de ALL-IN-PRIJS f ln t c \o
(ook bediening inbegrepen) 3
van 12 tot 2 uur en 6 tot 8 uur.
KINDERMENU'S van 2.75 en 3.50 (excl. bediening)
HEERLIJKE GROTE PANNEKOEK 2.75
Reserveer tijdig Uw tafel. Tel. 04160 - 2330
geef een
een geschenk, dat van
smaak getuigt
De „Gouden" afdeling Waalwijk
van het Nederlandse Roode Kruis
heeft op maandagavond in Hotel
Verwiel de jaarvergadering gehou
den die helemaal in het teken van
de feestviering op zaterdag 8 mei
stond.
Er werd mededeling gedaan over
het programma, dat men elders op
deze pagina aantreft.
In het jaarverslag van de secre
taresse, mevrouw Engelse-Swüste,
werd gememoreerd, dat in Sprang-
Capelle een jeugdafdeling van het
Rode Kruis werd opgericht. Op de
lagere scholen, de ulo en de huis
houdschool werden een zestal con
tactpersonen aangezocht.
Voor zieke Turkse arbeiders werd
door de afdeling Turkse literatuur
gezorgd. Vooral in Sprang-Capelle
draait het welfare-werk erg goed.
11 welfare-werksters doen er uit
stekend werk voor zieken en be
jaarden. Aan de boottocht konden
5 personen uit deze omgeving deel
nemen (de afdeling Waalwijk om
vat: Waalwijk, Drunen, Sprang-
Capelle en Waspik).
Bovendien kon één patiënt wor
den uitgezonden naar het Henri
Dunant-huis te Zeist.
Medegedeeld kon worden, dat de
Rode-Kruis-colecte dit jaar gehou
den zal worden van 24 mei tot 6 ju
ni a.s.
De penningmeester, de heer J.
Bergman, kon in zijn financiëel
jaaroverzicht gewag maken van een
batig saldo van f 992,50.
De inkomsten kwamen op 11-dui-
zend gulden en 9 cent en de uitga
ven op 10-duizend en 7 gulden en
59 cent.
Tot nieuw bestuurslid voor Was
pik werd benoemd de heer N. v. d.
Rijken, hoofd van de school.
Ook de lectuur-actie loopt erg
goed in Waalwijk. Niet minder
dan 3564 kg. aan boeken en tijd
schriften werden erin aangetrof
fen, waarmee weer heel wat zieken
aan lectuur geholpen kunnen wór
den-
Bij de bloedtransfusiedienst zijn
momenteel ruim 450 donors aange-
Of misschien heeft ze er al
een; dan zal ze er dolgraag nog
een hebben voor in dat andere
tasje of op haar toilettafel.
»lverstu,
de geliefde parfum \verstuiver
2 jr. garantie,
bij de goede parfumerie
v.a. 6.9S
Dépositair voor Waalwijk
DROGISTERIJ-PARFUMERIE
STATIONSSTRAAT 63
lOO
sloten. De donors uit Drunen zul
len voortaan hun bloed afstaan ten
behoeve van de „bloedbank" te
Den Bosch.
De boottocht voor Midden-Bra
bant is dit jaar vastgesteld van 20
tot 25 september a.s.
De start vindt plaats in Heusden.
Mevrouw De Beer-Lindquist uit
Sprang-Capelle gaf tijdens de jaar
vergadering een uiteenzetting over
het Welfare-werk. De afdeling
komt voor het Welfare-werk in
V/aalwijk nog verschillende Wel
fare helpsters tekort. Dames, die
zich voor dit werk willen inschake
len kunnen zich bij de bestuursle
den opgeven.
Dr. De Blois gaf een overzicht
over de kolonne van het Roode
Kruis. E)rie helpsters waren behulp
zaam bij de boottocht, er werd hulp
verleend bij diverse sportwedstrij
den- en demonstaties, by de tocht
voor ouden van dagen en bij uit
gangsavonden van de invaliden-
bond.
Voor de EHBO-cursus zijn dit
jaar 18 deelnemers geslaagd. In
Den Bosch werd een oefening bij
gewoond.
De jaarvergadering werd gepre
sideerd door voorzitter Notaris H.
Peters.
