woeias
prijzen WORDEN
dag-
VrijDagVoorDelen
hoorapparaten
WAM
L
e^L ivtyUt&K^
RECEPTIONISTE
Overledersnijder - Stanzer
Naaisters
Voor Vader
VAN LEENT-VERMEER
Sm id je Verholen en de strijd tegen Mars
woens
prijzen
SCHOENFABRIEKEN - DRUNEN
2
DE ECHO VAN HET ZUIDEN VAN MAANDAG 14 JUNI 1965
2
■KbüfcBi Omdat steeds meer klanten ons verzoeken de wekelijkse voordeel-aanbiedingen op vrijdag
mW' te kren9en* 20a's ook 'n de andere zaken van Vroom Dreesmann gebruikelijk is.
nnilUIVI a Vroom Dreesmann beijvert zich steeds om zoveel mogelijk aan de wensen van de klanten
tegemoet te komen
DEN BOSCH
HYPOTHEKEN
Voor Uw rijles
N.V. Schoenfabriek
A. H. AUSSEMS
een meisje
of gehuwde vrouw
vakbekwame naaisters
HET GEHEIM
VAN EEN NACHT
daar-
VrijDagVoorDelen
Wij hebben plaats voor een intelligente
die tot taak krijgt het ontvangen van de bezoekers en de bediening
van de telefooncentrale. Daarnaast moeten lichte administratieve
werkzaamheden worden verricht.
Salaris naar bekwaamheid
ULO of gelijkwaardige opleiding is ge
wenst.
Ook zij die dit jaar de school verlaten,
komen in aanmerking.
Met vakantie-afspraken kan rekening
worden gehouden.
Torenstraat 43 47
Telefoon 04163 - 271
op nieuwbouw 80 90%
van de stichtingskosten.
Ook op bestaande pan
den 90%. Lage ïente,
aantrekkelijke condities
Geen
bemiddelingskosten.
P. H. Jansen
Dr. Ariënsstraat 5
Tilburg - Telefoon 20036
AUTORIJSCHOOL PRINS
Pieter Vredestraat 83
Waalwijk Telef. 4025
Voor le klas
MEUBELSTOFFEERWERK
naar
J. JANSEN EN ZONEN
Grotestraat 275, Waalwijk
Tel. 04160-3381
Elzen weg 31, Waalwijk
Telefoon 04160 - 3425
vraagt
voor zo spoedig mogelijk
Moet prima vakman zijn.
Hoog loon.
Eventueel kan woning binnen af
zienbare tijd beschikbaar gesteld
worden.
Aanmelden dagelijks aan de fabriek;
na 7 uur: Burg. Dalleustraat 5
Waalwijk
Telefoon 04160 - 3417
GEVRAAGD in gezin van 2 personen
zo spoedig mogelijk
als hulp in de huishouding,
voor drie halve dagen of 1% dag
in de week.
HOOG LOON
Mevr. N. de Jong
Besoijensestraat 46, Waalwijk
Gevraagd voor op te richten klein japonnen-atelier:
Free-lance basis.
Gehuwd of ongehuwd.
Werktijden: van 912 en 25 uur.
Inlichtingen bij: Mevr. van Duin
Ir. Lelystraat 4 (Plan Laageinde) Waalwijk.
Onze deskundigen houden zitting op
DONDERDAG 17 JUNI a.s. van 18.00 tot
20.00 uur in Café-Restaurant „THALIA",
M. van Bracht, Stationsstraat 57, Waalwijk
ttlburo bndhoven helmond DEN BOSCH
BREDA ROOSENDAAL OOSTERHOUT OSS
Exclusieve sortering
HEREN-MODES
in de meest exclusieve nuances
LOEFFSTRAAT 5, WAALWIJK
Telefoon 2236
COrrfrlGMT STUC O AVAN
FEUILLETON
van
„De Echo van het Zuiden"
door A. ARNEFELT
20
Terwijl Rosemarie las, had tante
Bertha gedachtenloos de enveloppe
bekeken. Plotseling was het als
kreeg ze een steek in de borst, haar
handen begonnen te beven. Vergis
ten zich haar ogen, of was de enve
loppe werkelijk al eens geopend
en weer dichtgeplakt? Ze keek
naar het poststempel: deze was van
16 juni en nu was het de 22ste!
Er was geen twijfel aan, de brief
was, voordat hij besteld was opge
houden en gelezen. Dat kon alleen
de politie gedaan hebben. Blijkbaar
werd de briefwisseling van Rosema
rie gecontroleerd om te weten te
lcomen, waar Fröhlich zich ophield.
Men wist of vermoedde dus al
„Lees maar", stamelde Rosema
rie verward en reikte haar 't kaar
tje toe; „Het is van hem, maar ik
begrijp er niets van, ik begrijp er
geen woord van. Dat alles klinkt
zo vreemd, als of.nee, nee, dat
kan hij toch niet bedoelen". Ze
sloeg de handen voor het gezicht
I en brak in snikken uit. Tante Ber
tha las elke zin tweemaal, ze voel
de hoe de angst een verlammende
greep op haar kreeg. Ze begreep
maar al te goed, dat ieder woord
in de ogen van de ander voor Ro
semarie belastend zijn moest. „Had
hij maar helemaal niet geschreven,"
prevelde ze tenslotte vol zorgen.
29. Het bleek al gauw, dat de moet ik nu beginnen met een af- vorm haalde, leek hij werkelijk wel beigal. „Morgenvroeg worden de
wijze Grurantrog het oude manne- druk te maken van vorm zogezegd, een beetje op die ongelofelijk ge- amen geheel gereed te uwen palei-
tje goed kende. „Goedenavond, van meneers eigen armen." - „Mij spierde Popeye the Sailorman zulke ze afgeleverd." - „Doe er dan met-
BJarbeigal," zei hij vriendelijk. „Ik best zei smidje Verholen, toen forse armen had hij. - „Ziezo.een een kopvelletje met een paar
heb hier een regeringsopdracht voor Blarbeigal hem duidelijk maakte knorde Blarbeigal. „Het gaat pri- voelsprieten bij, want die hebben
je. Het is haastwerk. Je moet on- wat hij wilde doen. Ze volgden ma. Nu eventjes de vorm in twee we ook nodig," zei Grurantrog nog.
middellijk een paar mooie kunst- Blabeigal naar diens werkplaats en helften van uw arm verwijderen. - „Komt in orde, heren," antwoord-
armen maken voor deze tweehandi- in een wipje had de oude baas daar U staat mooi stil, dat moet ik zeg- de Blarbeigal. „Nog wel bedankt
ge bewoner van de aarde. „Van een gietvorm gereed gemaakt. „Als gen. Met kleine kinderen wil dat voor de klandizie, goedenavond en
de aarde der oproerkraaiers en U nu even uw jas uitdoet, mijn- wel eens anders wezen." - Al bab- wel thuis." - Jaen hiermee zijn
atoombommewerpers zekerheer, dan kunt U uw arm in deze belend had Blarbeigal de vorm al we dan gekomen aan het einde van
gromde de oude Blarbeigal nors. - gietvorm steken," zei Blarbeigal. - verwijderd en in twee losse helf- smidje Verholens eerste dag op pla-
„Stil, Blarbeigal," vervolgde Gru- De smid voldeed natuurlijk aan dat ten zag de smid nu duideijk een neet Mars. Hij kreeg een geriefe-
rantrog. „Je mag hierover met nie- vriendelijk verzoek en zo duurde keurige afdruk van zijn eigen arm lijk bed in het paleis van de oude
mand spreken want het is een het maar een paar tellen of Blar- en hand. ,Als je klaar bent, dan Grurantrog en hij dacht bij zich-
staatsgeheim. „De armen moeten in beigal goot uit een grote fles de gaan we maar Blarbeigal," zei Gru- zelf: „Wat zouden de volgende da-
elk geval morgenvroeg aan mijn vloeibare plastic in de gietvorm. In rantrog. „Ik kan er zeker dus op gen je nu brengen, Verholen?"
paleis worden afgeleverd." - Voor- een wipje was het plastic hard en rekenen, hè?" - „Ja zeker, mijn-
uit dan maar," zei Blarbeigal. „Dan toen de smid zijn arm uit de giet- heer Grurantrog," antwoordde Blar-
is het nodig. Of zou je liever heb- I gelijk heeft hij niet. Daar zou ik
ben. dat ik haar arresteprdp?" ppü ppH nn willen rTnon
Tante Bertha had gelijk gehad.
In het belang van het onderzoek
was het nodig gevonden om de
briefwisseling van mevrouw Burg-
hauser te controleren. Elke brief,
die zij kreeg of schreef werd aan
de politie voorgelegd, voordat hij
werd bezorgd. Gretl Regius was
bijzonder boos over deze maatregel,
toen zij er van haar man over
hoorde.
„Wat een achterbaks en schan
delijk gedoe", verklaarde ze ont
zet, „bedenk toch eens wat het zeg
gen wil zo het briefgeheim te
schenden van mensen, die nergens
op verdacht zijn! Er wordt immers
van alles geschreven. Het lykt wel
of je iemand plotseling in een hin
derlaag overvalt en je hem zijn ge
heimen wil afpersen."
Regius was" het met haar eens.
„Alleen in hoogst uitzonderlijke
gevallen maken we gebruik van
aanvechtbare methode. Maar hier
ben, dat ik haar arresteerde?
„Wat! Rosemarie in de gevange
nis! Daar denk je toch niet in
ernst over?"
„Ik wil tenminste proberen haar
dat zo lang mogelijk te besparen.
Nog te meer, omdat ik zo'n harde
maatregel ten opzichte van een zi-
ke vrouw ternauwernood zou kun
nen verantwoorden tegenover mijn
geweten. Want ik hou haar nog al
tijd niet voor de hoofdschuldige."
Des te verbaasder was Regius,
toen hem een afschrift werd voor
gelegd van het kaartje, dat Rose
marie had ontvangen. Natuurlijk
raadde hij terstond de afzender. Dat
kon alleen maar de architect Frö-
lich zijn. Maar even onomstotelijk
kwam uit de brief vast te staan dat
Fröhlich de moord op dr. Burghau-
ser niet zelf begaan had, maar dat
hij Rosemarie voor de daderes hield.
„Het is om gek te worden," riep hij
uit tegen zijn vrouw, toen hij haar
de laatste gebeurtenissen vertelde.
„Telkens duiken er weer nieuwe
verwikkelingen op."
„En dat zal zeker nog wel een
tijdje zo duren", merkte Gretl koel
bloedig op.
„De hemel mag weten, hoe deze
Fröhlich er bij komt Rosemarie
voor de daderes te houden, maar
een eed op willen doen.'
„Maar wie blijft er dan over?"
„Waldstaetten".
„Aan zijn schuld kan ik helemaal
niet geloven, en jij zou dat ook
niet doen Gretl, als je maar een
half uur met hem gesproken had.
Zo slecht kan het met mijn men
senkennis niet gesteld zijn, dat ik
me daarin zou vergissen. Jij raakt
alleen in de war door zijn valse
verklaring."
„Kan zijn. Dan is het misschien
helemaal iemand anders, die het
tot dusver handig heeft klaar ge
speeld om buiten schot te blijven.
01' de verdwenen Schwegl. Heb je
zijn spoor nog helemaal niet kun
nen vinden?"
„Nee, integendeel, ik begin er hoe
langer hoe meer aan te twijfelen,
of de man, die destijds met de eer
ste trein vertrokken is, werkelijk
wel Schwegl was, zoals we tot dus
ver geloofden."
„Wat nu weer?"
„Ja, de twee getuigen, de stati
onschef en de taxichauffeur, die
verklaarden, dat ze hem herkend
hadden, toen hij aan het loket een
kaartje nam, beginnen nu onzeker
te worden. Ze kennen allebei
Schwegl maar oppervlakkig en
moesten toegeven dat de man, die
ze voor Schwegl hielden ennigszins
met zijn linkervoet trok. Maar ieder
die de chauffeur van nabij kende,
verklaart dat hij helemaal niet
hinkt. Daarmee zou de getuigen
verklaring van die twee eigenlijk
waardeloos zijn."
„En over de dame, die zich kort
na de moord bij je aanmeldde, en
die de volgende morgen terug zou
kernen, heb je niets meer gehoord?"
„Helaas niet, omdat de man, die
haar te woord stond vergat om
haar naam te vragen. Hij zegt wel,
dat hij haar meteen zou terugken-
nen, maar als ze zich niet laat zien
helpt dat natuurlijk weinig."
De volgende morgen had Regius
Rosemarie ontboden. Ze verscheen
ook, maar niet, zoals hij gedacht
had in gezelschap van haar vader,
maar van tante Bertha.
Haar peinzende, afwezige blik?
deed aanvankelijk weinig verwach
ten, vooral omdat ze, zoals bij het
eerste verhoor, alle vragen weer
met een woordeloos hoofdschudde
of met „Ik weet het niet meer"
beantwoordde. Pas toen Regius de
persoon van Fröhlich in het geding
bracht en liet doorschemeren dat
hij op de hoogte was van zijn lief
de voor Rosemarie, en van de nach
telijke ontmoeting van destijds, ver
anderde haar gedrag. Rosemarie
v/erd ongeduldig, opgewonden en
bang. In deze stemming viel het de
ervaren jurist niet moeilijk haar
successievelijk ongeveer alles te la
ten zeggen, wat zij zelf over ge
beurtenis in de betreffende nacht
aan tante Bertha had toevertrouwd.
Alleen was zij vastbesloten elke
verdenking tegen Fröhlich al in de
kiem te smoren: hij was onschul
dig.
Nog veel eerder zou zij zelf de
daad begaan kunnen hebben in een
moment van verstandsverbijstering.
Dat was de ondertoon van al haar
woorden. Door deze verklaring
kwam eigenlijk geen nieuw licht
in de zaak. Tenslotte gaf dr. Regi
us de griffier de wenk de getuigen
haar verklaringen voor te lezen.
Toen hij haar vroeg het relaas te
ondertekenen deed ze dat mecha
nisch.
Vervolgens liet hij tante Bertha
binnenroepen, die onderwijl in het
vertrek er naast de akeligste minu
ten van haar leven had doorge
maakt. „Hier hebt u uw nicht weer
terug", zei hij vriendelijk. „Past u
maar goed op haar, juffrouw, want
het schijnt me toe, dat ze nog al
tijd erg ziek is".
(wordt vervolgd)
